หอพักรวมตัวละครของเมลลี่

ลำดับตอนที่ #22 : Hunter x Hunter การสอบฮันเตอร์เพื่อชีวิตใหม่

Application

-ชื่อผู้ส่ง:: เมลลี่24865

"ความหนาวเหน็บของเหมันต์ก็ไม่เท่าจิตใจของคนเราที่เยือกเย็น"

ชื่อ/นามสกุล:: ยูกิ ฟอลไอซ์เบิร์น

เพศ:: หญิง (ความสนใจทางเพศชาย)

อายุ:: 12ปี (อายุเท่ากอนเบย...)

ส่วนสูง/นํ้าหนัก:: 150/40

เน็นสายอะไร:: สายพิเศษ (มั้งนะ)

รายละเอียดของเน็น:: เป็นพลังจากของผลึกสร้อยคอของเธอบวกกับพลังของเน็นในร่างกายเป็นการโจมตีหรือสร้างอาวุธโจมตีหรือป้องกันได้และเพิ่มทักษะความเร็ว โดยใช้พลังของน้ำแข็งรวมถึงใช้พลังในการเปลี่ยนพลังน้ำแข็งเป็นน้ำได้มีความโจมตีและป้องกันสูง นอกจากนี้เส้นผมของเธอยังสามารถสร้างเป็นสัตว์อัญเชิญในการโจมตีและป้องกันพร้อมกันและสามารถสะท้อนการโจมตีได้ทุกรูปแบบได้ และร่างกายของเธอมีพลังของเวทย์และพลังด้านน้ำแข็งในตัวอยู่แล้วจึงใช้ความสามารถเน็นได้ไม่จำกัด แต่ความเร็วด้านโจมตีจะมากกว่าป้องกันทำให้บางครั้งต้องใช้สัตว์จำแลง ยกเว้นถ้าอยู่ในสภาวะร้อนจะใช้พลังแค่ครึ่งหนึ่งของพลังเน็นภายในร่าง นอกจากนี้เธอยังสามารถใช้พลังด้านรักษาของเธอและคนอื่นได้ด้วยโดยใช้พลังของลม แต่ช่วงอายุขัยของเธอจะลดลง1ชม./1ครั้ง ผลึกสร้อยคอจะเปลี่ยนสีไปตามธาตุที่ใช้ ได้แก่

-ธาตุน้ำแข็ง:สีคราม

-ธาตุน้ำ:สีฟ้า

-ธาตุลม:สีเขียว

-ธาตุสายฟ้า:สีเหลือง

อุปนิสัยใจคอ:: เธอจะเป็นคนที่เยือกเย็นราวน้ำแข็ง ทำหน้านิ่งเสมอ เงียบๆและพูดน้อย โลกส่วนตัวสูงและดูเป็นผู้ใหญ่สูง เป็นคนที่มีความอัจฉริยะด้านการวางแผนและต่อสู้ มีทักษะด้านการทำครัวที่เชี่ยวชาญ แต่พอสนิทกันจะรู้ว่าเธอเป็นคนอ่อนโยนและร่าเริงเหมือนวัยรุ่นทั่วไป คุยง่ายเฉพาะคนที่สนิทกับเธอเท่านั้น แต่ถ้ามีใครมาต่อว่า เธอก็จะพูดในเชิงเปรียบเทียบเหมือน'สัตว์'และแสดงคำพูดแบบนิ่มๆแต่ทิ่มถึงขั้วจิตใจ แต่ถึงอย่างงั้นเวลาโกรธหรือหงุดหงิดขึ้นมาจนบางครั้งก็ควบคุมตนเองไม่ได้ หรือเธออาจจะจะแผ่รังสีอัมหิตหรือส่งสายตาแบบร้ายๆแล้วพร้อมจัดการคนตรงหน้าตลอดเวลา

สิ่งที่ชอบ:: กระต่ายขาว ที่เย็นๆสุดๆ(เพราะตอนมาที่นี่ร่างกายทนกับความหนาวได้ดีโครต) การมีเวลาว่างได้ใช้ส่วนตัวในการฟังเพลงในการเล่นเกมส์ การทำอาหารและของว่าง อ่านหนังสือ

สิ่งที่ไม่ชอบ:: อากาศร้อน คนที่พูดจาหมิ่นหรือดูถูกเพื่อนและตนเอง การเห็นเพื่อนถูกทำร้าย และคนที่พูดหรือมองว่าเธอหรือเพื่อนของเธอเป็นแค่'เด็กน้อย'หรือ'เด็กผู้หญิงตัวเล็ก' เธอจะฟิวส์ขาดทันที

สิ่งที่กลัว/เกลียด:: การสูญเสียเพื่อนพ้องและปกป้องเพื่อนของตนเองไม่ได้ ความอ่อนแอของตนเอง

งานอดิเรก:: การฟังเพลง ทำของว่างและอาหาร อ่านหนังสือ

สไตล์การพูด:: คำพูดลงท้ายคำว่า"คะ/ค่ะ" คนที่มีอายุมากกว่าเธอจะมีคำว่า"คุณ..(ชื่อคน).." แต่ถ้าเธอปลอดปล่อยพลังมาแล้วจริงเธอจะแทนตัวเองว่า'ข้า'และแทนตัวเองว่า'เจ้า/แก'

ตย.ประโยคคำพูด "อืม...ฉันคิดว่าก็ถูกนะคะ"

"ฉันสัญญา...ว่าจะทำได้ค่ะ"

"ดูเหมือนว่าคนแถวนี้จะโง่เหมือนลิงนะคะเนี่ย..."

"นี่ๆยังไงก็อย่าทำเป็นขี้อิจฉาเหมือนแมวซิคะ )"

"คนที่ทำให้เพื่อนของข้าต้องเสียใจ...ข้าจะไม่ให้อภัยแน่!!"

ประวัติตัวละคร:: ในอดีต เธอเป็นเด็กผู้หญิงกำพร้าไร้ครอบครัวในเมืองแห่งหนึ่งที่มีคนเป็นจำนวนที่น้อย รวมทั้งเกิดเรื่องมากมายในเมืองของเธอเช่นเกิดการลอบวางระเบิด วางยาพิษทั่วเมือง และเมืองนี้ก็ไม่เคยได้รับการปกป้องและดูแลเพราะเมืองนี้อยู่ห่างจากเมืองใหญ่และห่างจากผู้คนไกลลิบหลี่ จึงทำให้คนในเมืองต้องอพยพหนีไปที่อื่น แต่คนในเมืองบางส่วนที่จะอาศัยที่นี่หรือไม่รู้หนทางของตนเอง พวกเขาต้องทุกข์ทรมารกับโศกนาฏกรรมมากมาย แต่เธอก็ช่วยเหลือคนในเมืองด้วยการรักษาโรคของคนในเมืองและทำอาหารของคนในเมืองเท่าที่เธอทำได้ เพราะว่าตัวเธอได้รู้ว่ามีพลังใน'การเห็นอนาคต'แม้จะน้อยนิดและเป็นคนเดียวที่ได้ยินเสียงของพระเจ้าที่บอกให้เธอช่วยแทนและเป็นสิ่งหนึ่งที่เธอทำมาตลอด แต่คนในเมืองบางกลุ่มสงสัยที่ว่า การที่ตัวเธอไม่เกิดโรคเจ็บป่วยของร่างกายเหมือนกับคนอื่น ทำให้คนในเมืองสงสัยว่าเธออาจเป็นแม่มดหรือคนที่ส่งให้เธอมาลอบฆ่าคนในเมืองนี้ก็ได้ ข่าวลือเรื่องที่เธอเป็นแม่มดถูกกระจายทั่วเมือง ทำให้ผู้คนเกลียดชังก่อนจะตัดสินให้ประหารชีวิตโดยเผาทั้งเป็น จนถึงวาระสุดท้ายก่อนเธอจะสิ้นใจ เธอได้บอกถึงพระเจ้าว่า'ท่านผู้เป็นเจ้า หากข้าทำสิ่งใดผิด...ข้าขออภัยโทษและมอบร่างนี้ให้แก่ท่าน'

ในขณะร่างของเด็กสาวถูกมอดไหม้ เธอเห็นภาพบางอย่างขึ้นมา ภาพของครอบครัวของเธอที่อยู่กันมีความสุขและอบอุ่นของเธอ เห็นเด็กชายหญิงคู่หนึ่งเล่นสนุกสนานและชายอีกคนที่มีความสุขเหมือนเธอ ทำให้คิดว่าถ้าตัวเองหนีออกมาหรือเกิดมาที่ดีกว่านี้ คงจะได้อยู่อย่างมีความสุขกว่าแบบนี้แล้ว

อ่านเรื่อง HxH ถึงไหนแล้ว : ภาคเกมกรีนไอแลนต์,ราชามด(ที่ดูผ่านๆ),กอร์นกลับเกาะปลาวาฬ(ช่วงที่กอนใช้เน็นไม่ได้แล้ว)

เพิ่มเติม::

-อยากให้ออริเราคู่กับกอนนะ (เห็นฟิคอื่นคู่คิรัวล์ คุราปิก้าเยอะแล้วอ่ะ)

-เธอจะมีของสำคัญติดตัว คือสร้อยคอผลึกสีเงิน(ที่คนคนหนึ่งให้มา)และกระบองเหล็กยืดหด

-เธอมีความสามารถในการเห็นอนาคตเพียงเล็กน้อยซึ่งความสามารถนี้ได้จากโลกเดิมที่เธออยู่

-เธอมีพลังของสัตย์สาบานอยู่ภายในตัวปรากฎในร่างของปีศาจสาวจิ้งจอกเหมันต์(Dēmonfokkusugāru) ร่างเปลี่ยนไปโดยผมจะเป็นสีเงิน ดวงตาสีแดงทัมทิมและมีหูจิ้งจอกงอกออกมาและมีเล็บที่แหลมคม แต่ถ้าใช้แล้วตัวผู้ใช้จะอยู่ในสภาพพักฝื้นเป็นเวลา3วัน

-เพิ่มเรื่องสัตว์อัญเชิญหน่อยนะสัตว์ที่เรียกออกมาก็จะเพิ่มพลังเน็นของเราได้ด้วยเช่น

1)ไอริส อัศวินแห่งนกกระสา(น้ำแข็ง) :เปลี่ยนเป็นอาวุธโจมตีหรือป้องกันการโจมตีสูงจนเป็นการสะท้อนได้หรือเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เป็นสิ่งเคลื่อนที่ได้ แต่ถ้าใช้ในโหมดพาหนะจะใช้ได้เพียง3ครั้งเท่านั้น

2)สิงโต(ตัวเล็ก)อัศนีบาศ(สายฟ้า): พลังเน็นด้านการเพิ่มความเร็วโจมตีและป้องกันและตัวมันเองก็สามารถใช้ความเร็วจัดการคู่ต่อสู้ได้ด้วย

3)นกนางแอ่นพิรุธ(น้ำ): ควบคุมวัตถุหรือบุคคลนั้นได้ตามใจไม่ว่าจะให้วัตถุโจมตีช้าลงหรือหยุดการขยับร่างให้นิ่งโดยอัตโนมัติและเพิ่มการโจมตีให้แทน

4)ภูตจิ้งจอกสายลมแห่งบรรเทา(ลม): เสริมพลังกายของผู้ใช้และเพิ่มพลังฟื้นฟูตัวเราหรือคนอื่นและเน็นของเรา แต่ถ้าจะใช้รักษาต้องใช้เพียง3ครั้ง/1วันเท่านั้น

-ขอเพิ่มตรงเนื้อเรื่องอีกนิดนะ

???'s Part

อา...รู้สึกหนาวจังเลย ไม่ร้อนเหมือนตอนแรก แต่ตอนนี้รู้สึกหนาวเหลือเกินเหมือนเราอยู่ใน...ภูเขาหิมะ พระเจ้า!ฉันอยู่ที่ภูเขาหิมะแถมมังกรอีกตัวหนึ่งด้วย

"ถ้ายังไง...ฉันขอเลี้ยงดูเด็กคนนี้แทนนายได้ไหม"

เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นทำให้ฉันหลุดจากผวัง และดูเหมือนว่าเจ้ามังกรจะให้เราไปกับชายคนนี้ด้วยซินะ แต่ฉันไม่รู้จักชื่อเขาเลยเห๊ะ

"คือว่า...คุณคือใครเหรอคะ" ระหว่างออกเดินทางจากถ้ำมังกรนั่นเราเลยถามแบบนั้นออกไป "ฉันเหรอ...จิน ฟรีคส์ อ้อ...จริงสิ!ถ้าฉันส่งเธอถึงเกาะปลาวาฬแล้วเธออย่าบอกเรื่องที่ฉันช่วยเธอด้วยนะ เพราะว่าฉันไม่อยากให้ลูกชายของฉันเป็นห่วงน่ะ"ชายคนนั้นเอ่ยบอกชื่อแถมยังบอกเรื่องหนึ่งความลับนั้นเป็นความลับด้วย "แต่ฉันบอกชื่อเธอแล้ว เจ้าหนู...เธอชื่ออะไรล่ะ"

เอิ่ม...ส่ายหัวค่ะเพราะชื่อเราตั้งแต่อยู่โลกเดิมก็ไม่มีแล้วฉันจะเอาชื่อชิบหรือเดลเหรอคะ!! คนที่ชื่อจินฟรีคส์ทำหน้าครุ่นคิดออกก่อนจะเอามือมาลูบหัวฉัน 'อา...รู้สึกดีจัง รู้สึกเหมือนพ่อลูบหัวลูกไงงั้นน่ะ'

"ยูกิ ฟอนไอซ์เบิร์น"

"..."

"ยูกิแปลว่าฤดูหนาว ส่วนไอซ์เบิร์นมาจากปราสาทขาวนั้นไง"เขาพูดพลางชี้ไปที่ปราสาทหลังหนึ่งที่ดูเก่าแก่มานาน ยูกิ ฟอนไอซ์เบิร์นเหรอ...อื้ม ฉันชอบชื่อนี้ค่ะ

และนอกจากนี้เขายังสอนการใช้ชีวิตเอาตัวรอดและวิธีต่อสู้จนผ่านมาเดือนหนึ่งจนเขาชมว่าฉันมีพรสวรรค์มากและสิ่งสุดท้ายที่เขาบอกก่อนฉันจะหลับเพราะความง่วงคือ 'ต่อจากนี้ก็เป็นเพื่อนของกอนด้วยนะ'พร้อมกับเอาสร้อยคอผลึกสีเงินมาไว้ที่มือเล็กของฉันก่อนภาพทุกอย่างจะมืดลง

ฉันตื่นขึ้นมาในวันต่อมาพบว่าฉันอยู่ที่ห้องปริศนาจนกระทั่งประตูเปิดออกมาก็เจอหญิงสาวคนหนึ่งจนได้รู้ว่าเธอชื่อ'มิโตะ'เป็นน้าสาวของกอนด้วย เอ๊ะ!เมื่อกี้เขาพูดถึงกอนด้วยแสดงว่าเขาก็อยู่ที่นี่ใช่ไหม!!? แล้วก็คุณมิโตะบอกว่าเป็นน้าสาวของด้วย แต่หนูคิดว่าน้าน่าจะเป็นแม่ของกอนมากกว่านะ ทั้งที่ตอนแรกเราก็นึกว่าเราฝันไปจนรู้สึกตัวว่าเราไม่ฝันเพราะสร้อยคอผลึกเงินอยู่บนตัวฉันนี่ซิ...What! แถมไม่ทันไร...เจอกอนมาทักทายเราด้วย! และตลอดนั้นมาฉันกับกอนก็เป็นเพื่อนสนิทกันก็ตามที่พ่อจินบอกอ่ะเนอะ

-ปล.เรื่องเน็นเอาจริงๆไม่รู้ว่าตรงหรือเปล่า แต่ถ้าไม่ตรงหรือผิดพลาดตรงไหน...ก็ขอโทษนะ