คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : อิโคมะ มิคารุ
[1]APPLICATION
“ มะ..มุราซากิบาระคุง..นะ...นี่จ๊ะ ( ง้ำ ) งื้มมมม..! >//< ”
ที่รักของคุณ : มุราซากิบาระ อาสึชิ
ชื่อ : มิคารุ / Mikaru
นามสกุล : อิโคมะ / Ikome
ชื่อเล่น : คารุ / karu
ชื่อเต็ม : อิโคมะ มิคารุ / lkome Mikaru
รูปลักษณ์ลักษณะ : อิโคมะ มิคารุ เธอจัดได้ว่าเป็นที่หมายปองของหนุ่มด้วย เธอมีเส้นผมสีน้ำตาลลอนยาวประบ่าล้อมรอบโครงหน้ารูปหัวใจคิ้วเรียวโค้งสวยรับกับดวงตากลมโตสีน้ำตาลอ่อนสดใสที่ถูกปกคลุมด้วยแพขนตางอลสวย จมูกโด่งเชิด และริมฝีปากกระจับสวยได้รูป ทุกอย่างถูกจัดไว้บนใบหน้าอย่างสวยงาม มิคารุมีผิวขาวเนียน ส่วนสูง 167 ซม. หนัก 57 กก. และหุ่นทรงนาฬิกาทราย
นิสัย : อิโคมะ มิคารุ เป็นคนที่สุภาพและเรียบร้อยวางตัวดีเสมอ เธอมักจะแต่งกายมิดชิดสะอาดสะอ้านและถูกกาลเทศะ การยืน นั่ง หรือ เดิน ล้วนดูดีจนละสายตาไม่ได้แต่เป็นธรรมชาติ การพูดการจาก็ไพเราะน่าฟัง แต่นั่นก็แค่ความเคยชิน ความจริงบางครั้งบางคราวเธอไม่อาจเก็บอาการอยู่เมื่อเจอกับของที่ชอบ อย่างขนมหวานรูปร่างน่ารักๆตุ๊กตาหมีหรืออะไรต่างๆที่เป็นหมี เธอก็จะเผลอจ้องอย่างลืมตัว บางครั้งก็ทำอะไรเปิ่นๆออกมาเมื่อตกใจหรือเจออะไรที่ไม่ทันตั้งตัว
มิคารุเป็นคนอ่อนโยนเธอมีบรรยายกาศที่อบอุ่นและเข้าถึงง่ายอยู่รอบตัว เธออ่อนน้อมถ่อมตน ทุกการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการเอาใจใส่และประณีต ไม่ว่าจะเป็นการทำขนมที่เธอรักหรือทำอะไร ก็ตามคนรับก็สามารถสัมผัสได้ถึงการเอาใจใส่และเธอยังเป็นคนมุ่งมั่นมากเวลาที่เธอมุ่งมั่นจะทำอะไรเธอจะไม่สนใจคนรอบข้าง ไม่ว่าจะ เรียกยังไงหรือตะโกนเธอก็ไม่ตอบสนอง
มิคารุคนที่เป็นห่วงเป็นใยต่อทุกคนและมีน้ำใจเธอพร้อมจะเสียสละให้คนที่ต้องการมากกว่าเธอ แต่ความห่วงใยต่อทุกคนก็เป็นดาบสองคมสำหรับมิคารุเพราะเธอจะคิดถึงคนอื่นก่อนเสมอทำให้เธอไม่กล้าที่ปฏิเสธคนอื่นด้วยกลัวว่าอีกฝ่ายจะเสียใจ มิคารุเป็นคนที่มีวินัยในตัวเอง เธอเป็นคนที่ซื่อสัตย์มากพูดคำไหนคำนั่นและมีความรับผิดชอบในตัวเอง เธอเป็นคนตรงต่อเวลามากหากมีนัดเธอจะมาก่อน 5 - 10 นาที มิคารุมองว่าการปล่อยให้คนอื่นรอเป็นการเสียมารยาทมาก
มิคารุเป็นคนที่มีความอดทนเห็นได้จากการต้องอดทนจากการฝึกสอนและความกดดันจากคุณยายแทนที่จะได้วิ่นเล่นซุกซนตามภาษาเด็ก แต่เธอก็ไม่เคยโกธรยายเพราะความประทับใจในครั้งแรกที่ได้เจอคุณยายของเธอที่มีท่าทางสง่างามและเธอเองก็อยากเป็นอย่างยายของเธอ แต่ถึงจะอดทนมากขนานไหนเธอก็มีขีดจำกัดเพราะไม่ใช่คนเข้มแข็งมากถ้าเจอแรงกดดันหนักเข้าเธอก็อาจจะถึงขั้นจิตตกและร้องให้ออกมาก็ได้
มิคารุเป็นคนที่ไม่ประสีประสาและอ่อนด้อยด้านความรักมากกก ด้วยเพราะในวัยเด็กมัวแต่มุ่งมั่นอยู่กับการฝึกทำขนมจึงไม่ได้สนใจคนที่เข้ามาจีบ( อาจบื้ออยู่หน่อยๆก็ได้มั่ง > . ' ) และเมื่อต้องอยู่ใกล้คนที่ชอบอาการของเธอจะแสดงออกมาชัดซะจนคนรอบข้างยังสังเกตุเห็นได้โดยไม่ต้องคิดให้ปวดหัว ใบหน้าเธอจะเด็กเป็นมะเขือเทศปากสั่นมือสั่นแสดงอาการเงอะงะออกมาชัดมาก
มิคารุไม่มีหัวด้านการคิดคำนวนวิชาที่เธอไม่ชอบก็คือพวก คณิต ฟิสิกส์ อะไรต่างๆที่ต้องใช้การคำนวนแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะเก่งพละ ที่เธอเก่งและพรสวรรค์คือความคิดสร้างสรรค์คิดนอกกรอบและการท่องจำ
ประวัติ : อิโคมะคือชื่อร้านขนมเก่าแก่อีกทั้งยังเป็นนามสกุลของมิคารุ ' อิโคมะ มิคารุ ' เป็นลูกคนโตของตระกูลอิโคมะ ครอบครัวของมิคารุมีอยู่ด้วยกันทั้งหมด 6 คน คือคุณพ่อและคุณแม่ที่ใจดี น้องชายที่น่ารักทั้งสองชื่อ ' ฮิคารุ ' และ ' คาโอรุ ' และสุดท้ายคุณยายของเธอ ' อิโคมะ สุมิเระ ' มิคารุที่เป็นผู้สืบทอดร้านต่อจากแม่ ตั้งแต่เด็กจึงต้องไปอยู่ในการดูแลของยายแทนคุณแม่ที่งานยุ่งตลอดเวลา ซึ่งความจริงนี่มิคารุก็รับรู้และเข้าใจในความจำเป็นแต่แม่ของเธอก็แวะเวียนมาเยี่ยมเธอเสมอๆ อิโคมะ สุมิเระ เป็นคนที่เคร่งครัดกับกฏระเบียยบมากและกฏของบ้านอิโคมะคือผู้สืบทอดต้องเป็นเพศหญิงและเพียบพร้อมทุกอย่าง เพราะงั้นต้องแต่เด็กมิคารุต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองทั้งงานบ้านงานเรือน และได้รับการฝึกสอนจากผู้เป็นยายทั้งด้านการทำขนมและงานฝีมือต่างๆ.. และเมื่อมิคารุได้เรียนรู้ทุกอย่างจากผู้เป็นยายทั้งหมดแล้วเธอก็ได้เดินทางกลับไปอาศัยอยู่กับแม่ที่จังหวัดข้างเคียงเป็นตอนที่ได้รู้ว่าเธอมีน้องชาย มิคารุดีใจมากและอาสาขอดูแลน้อยชายวัย 5 ขวบทั้งสองเอง ซึ่งแม่ของมิคารุเมื่อเห็นความมุ่งมั่นของลูกสาวก็ไว้วางใจและฝากให้เธอดูแล ซึ่งเธอและน้องเข้ากันได้ดีและดูจะติดเธอมากซะด้วยสิ และมิคารุยังย้ายมาเรียนต่อที่โรงเรียนประจำจังหวัด เวลาว่างของมิคารุถ้าไม่ฝึกทำขนม หรือ ทำงานฝีมือ สิ่งที่มิคารุโปรดปรานรวมถึงน้องๆคือการดูสาระคดี และทุกครั้งที่เปิดเธอก็จะได้พบกับรักแรกพบ.. 0 v 0
หมีกริซลี่ย์..
มิคารุชอบในความใหญ่อ้วนกลมของหมีกริซลีย์แต่ในขณะเดียวกันเธอเองก็หลังไหลในความดุดันและความแข็งแรงของหมีกริซลีย์ และวันที่เธอไปโรงเรียนวันแรก ด้วยความที่ถูกปลูกฝังให้เป็นคนตรงต่อเวลามิคารุจึงไปแต่เช้าตรู่และผ่านโรงพละเสียงลูกบอลกระแทกพื้นเรียกความสนใจของมิคารุ เธอจึงตัดสินใจเข้าไปแอบดูและสิ่งที่ได้เห็นคือผู้ชายตัวใหญ่กำลังนั่งอยู่ข้างอยู่ข้างสนามโดยที่ในปากคาบขนมไว้ ความรู้สึกแรกคือน่ารักยิ่งตอนที่เพื่อนๆเรียกเขาเข้าไปซ้อมเสียงยานคางยิ่งทำให้หน้าของมิคารุหน้าแดง ผู้ชายคนนั่นคล้ายคุณหมีเลย.. ด้วยความคิดนี่ทำให้มิคารุเผลอมองผู้ชายคนนั่นข้างโดยไม่ได้สนใจคนที่เดินเข้าเดินออก และในตอนที่ผู้ชายคนนั่นดั๊งค์ลูกลงห่วง.. ความรู้สึกใหม่ก็เกิดขึ้นในหัวใจของเธอ..
ไม่ใช่เหมือนแล้วเขาคือคุณหมี!! 0////0
มิคารุยังคงจ้องมองอย่างหลงใหลชายคนนั่นทำให้เธอรู้สึกเหมือนคุณหมีที่เธอและน้องๆชอบดู มิคารุหลับตานึงถึงตอนที่เธอและน้องกอดกันกลมเพื่อรอดูฉากในแม่ลูกหมีคู่นึงฟัดกันไปมาอย่างน่ารักและเธอเองก็อย่างจะทำแบบนั่นจึงแกล้งจับแฝดคนพี่อย่างคาโอรุมาฟัดให้หน่ำใจเหมือนที่อยากจะทำ แต่น่าเสียดายที่น้องยังคงตัวเล็กมันถึงไม่ค่อยเต็มไม้เต็มมือเธอสักเท่าไหร่ U//v//U แต่ในระหว่างที่มิคารุยังคงอยู่ในภาพในครั้งอดีดของเธอนั่น เธอไม่ได้รับรู้ถึงการมาถึงของคนนึงๆกระทั่ง..
" มาหาใครงั้นหรอ..? "
เสียงยานคางที่รู้สึกชื่นชอบนี่มัน 0 - 0 ;;; ดวงตากลมโตค่อยเปิดขึ้นก่อนที่ทั้งใบหน้าจะค่อยมองขึ้นไปเรื่อยๆกระทั่งมาหยุดอยู่ที่ใบหน้าที่ใบหน้าน่ากลัว แต่เมื่อมิคารุนึงถึงเสียงยานคางเมื่อสักครู่ จู่ๆปากของเธอก็ขยับไปเอง
" มะ..หมี! "
แน่นอนคิ้วของคนตรงหน้าขมวดเข้าหากันอย่างเห็นได้ชัด แต่จู่ๆเหตุการ์ณเสี่ยงอันตรายของมิคารุก็เกิดขึ้น เมื่ออีกฝ่ายยื่นใบหน้าของของตนเข้ามาใกล้มิคารุเรื่อยๆ ใบหน้าของเด็กสาวแดงขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อไหลออกมาราวกับมีใครมาเปิดก๊อกน้ำ ทั้งที่อากาศในเวลานั่นไม่ได้ร้อนเลยสักนิด ร่างกายสั่นอย่างประมาณ และหัวใจดวงนี่ที่สั่นไหวอย่างน่ากลัวจนเด็กสาวกลัวว่ามันจะหลุดออกมาและมันแรงขึ้นเรื่อยๆเมื่อคนตรงหน้าเข้ามาใกล้ และมิคารุคงไม่สามารถทนต่อไปได้อีกแล้วเมื่อสมองสั่งการให้ขาทั้งสองข้างรีบหมุนตัวและวิ่งออกมาอย่างเสียมารยาท แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเสียมารยาทแต่ก็กลัวว่าถ้าอยู่นานกว่านี่มีหวังเธอคงได้ช็อคตายกันพอดี... _ //// _
อีกด้าน
" นายไปทำอะไรเธอน่ะ - - "
" หือ..? เปล่าหรอก ฉันแค่ได้กลิ่นหวานๆจากตัวเธอ "
สิ่งที่ชอบ : หมี [ มิคารุประทับใจในความน่ารักน่ากอดและความดุดันแข็งแรงของมัน ] , ขนม [ เพราะเธอชอบที่จะสร้างสรรค์รูปร้างหน้าตาให้ออกมาสวยไม่ก็น่าอีกทั้งยังชอบรรสหวานมากอีกด้วย ]
สิ่งที่ไม่ชอบ : วิชาที่เกี่ยวกับคิดคำนวน [ มันยากกกนิ ] , ผัก [ มันขม -3 -]
เพิ่มเติม : อ่านยากหน่อยนะ T-T ;
TALK TO KUNAMI
Kunami : “สวัสดี” เสียงใสทว่าเข้มดุดังขึ้น พร้อมกับร่างบางของหญิงสาวเจ้าของเรือนผมสีทรายหันมาหา [ มิคารุ ]
Kunami : “...ชื่ออะไรล่ะ?”
Mikaru : “ เอ่อ..?อิโคมะ มิคารุ คะ ” หันไปมองอย่างสงสัยแต่ก็เลือกจะตอบคนตรงหน้า
Kunami : “อ้อ…” เธอพยักหน้ารับเบาๆ นัยน์ตาสองสีกระทบกับแสงเป็นประกายวาววับเหมือนอัญมณี “อยากรู้ว่า...เธอชอบคนแบบไหนน่ะ…”
Mikaru : “ อะ..เอ๋!ระ..เรื่องนั่น.. อืม ฉันชอบผู้ชายที่เหมือนคุณหมีคะ..อ๊ะ..คิดว่าแปลกหรอกคะ แต่หมีน่ะทั้งน่ารักน่ากอดแถมยังดุดันและแข็งแกร่ง คุณไม่คิดว่ามันน่าหลงใหลงั้นหรอคะ” หน้าแดงอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะตอบคำถามไปด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
Kunami : “อ่า…” คุนามิพยักหน้ารับเบาๆก่อนจะมองตาของ[ มิคารุ ] “...[ มุราซากิบาระ อาสึชิ ] ล่ะ? ชอบแบบนั้นไหม?”
Mikaru : “ เอ๋!! เขาคนนั่น.. คะ..คือ ” มิคารุก้มหน้าลงถ้าสังเกตุจะเห็นว่าหน้าของเธอแดงอย่างชัดเจน
Kunami : “หึ" เด็กสาวหัวเราะเบาๆก่อนจะลุกขึ้น “ฉัน~ จะไปหาคุโรโกะ" เมื่อถึงคำนี้คุนามิก็คลี่ยิ้มจางๆออกมา นัยน์ตาประกายยิ่งกว่าเดิม “แล้วเจอกันแล้วกันนะ"
Mikaru : “ ขะ..คะ ” มิคารุโบกมือลาทั้งสีหน้างงงวยและอีกฝ่ายเดินลับหายไปแล้ว
TALK TO ME
หวัดดีค่ะ~ เราชื่อโรสลินนะ ผปค.ชื่อไรล่ะ~
: สวัสดีค่าาาา ชื่อ เนย์ยีร์ จ้าเรียก เนย์ เฉยน่า
ถ้าไม่ติดจะโกรธเค้าไหมคะ??
: ไม่เป็นไรจ้า
ถ้าไม่ติดสนใจรับบทตัวประกอบ ตัวร้าย หรือจะเอากลับบ้านคะ??
: ตัวประกอบละกันเนอะ
บอกก่อนนะว่าตัวร้ายเราไม่ให้จบแบดนะเออ!! ถ้าเป็นตัวร้ายเรามีคู่ให้แน่ค่ะ!!!
: อ้าวววว มายั่วให้อยากลตัวร้ายซะแล้วว
ไว้เจอกันนะคะ~ โชคดีเด้อ
: จ้าา โชคดี
ความคิดเห็น