<ลานเรื่องสั้น, 3> - เปลือยสวาททาสพรหมจรรย์

ลำดับตอนที่ #11 : ตอนที่๘ ความไม่พอในกาม

“เรตติ้งล่ะ?”

“ไม่ค่อยได้อะ”

เค้กนั่งมองเรตติ้งที่น้อยนิด ปัณณรัตน์ส่ายหัว

“ก็มันไม่ใช่แนวที่คนเขาจะนิยมกัน เล่นสัญลักษณ์แบบนั้น กิตอ่านยังเจ็บหัว แต่ว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญนะครับ เพราะว่าเราทุกคนในที่นี้ก็แค่อยากทำสิ่งที่ตัวเองอยากทำ แพรวเองก็อยากเล่นละครแนวที่คนไม่ค่อยเข้าใจไม่ใช่เหรอครับ? เคยอ่านในบทสัมภาษณ์บอกว่าเล่นแนวตลาดมาบ่อย อยากพัฒนาฝีมือบ้าง”

“ใช่ค่ะ แต่ละงานมันก็มีวัตถุประสงค์ต่างกันไป”

“การเขียนให้งงมันก็เสน่ห์ในแบบของมัน”

“เพราะการไม่เข้าใจอาจสบายใจกว่าการเข้าใจ”

“และการเข้าใจมักจะต้องมีการทำใจ”

สองคนหัวเราะกัน ปัณณรัตน์เหมือนจะเป็นคนเดียวที่สามารถพูดคุยกับแพรวพรรณได้อย่างสนุก แม้แพรวพรรณจะเป็นดาราดัง แต่ก็มีเรื่องที่คนนินทาอยู่บ่อย คือเธอเคยถูกคุกคามทางเพศจนเงียบหายไปพักใหญ่ แต่เมื่อเธอกล้าเผชิญหน้า ก็ไม่มีใครกล้าเผชิญหน้ากับเธออีก

เพราะถ้าใครจะล่วงเกิน ก็มักจะเจอเหตุการณ์ชวนขนลุก

เช่นเดียวกับกณิศ ลองใครคิดจะก่อกวน ผู้หญิงร่างเล็กก็สยบได้โดยไม่ต้องทำอะไร

“จริงสิครับ ภรรยาผมเป็นแฟนคลับแพรว ออกงานที่ไหนก็ไป เล่นละครเรื่องอะไรก็ตาม ผมยังหึงจนทะเลาะไปก็หลายที ถ้ายังไงผมขอลายเซ็นหน่อย เผื่อกลับไปภรรยาจะให้รางวัล” ปัณณรัตน์หยิบหนังสือให้พร้อมกับปากกาคู่กาย แพรวพรรณหมุนปากกาคล้ายสำรวจแล้วยิ้ม จรดลงนามตัวเอง

“งั้นฉันเซ็นให้หลายหน้านะคะ”

“ขอบคุณมากครับ”

“ผมขอด้วยนะครับ”

ประกิตอยากเล่นมุกให้เซ็นลงบนหัวใจ แต่เขาเกิดไม่กล้าจึงยื่นสมุดแทน

“คุณนี่เหมือนกับที่เขาพูดกันไม่มีผิด เจอผู้หญิงเป็นไม่ได้ ยังไงวันนี้คุณได้เตรียมขอลายเซ็นอีกแน่ เพราะเดี๋ยวนางเอกคนถัดไปจะมา บอกได้ว่าดังกว่าฉันอีก” แพรวพรรณยิ้มให้หนุ่มแว่น ท่ามกลางสายตาของทุกคนจ้องมา เพราะนึกไม่ออกว่าจะมีดาราคนใดที่ดังกว่าแพรวพรรณและยอมมาเล่นให้คนที่กำลังโดนด่าแบบกรรลอง

“ไงคะทุกคน?”

“ลิลลี่?”

“ไม่ได้มาคนเดียวนะคะ แก้วตาก็มาค่ะ”

สองสาวเกาะแขนกันเข้ามาพร้อมกับทุกสายตาที่หันมอง เพราะณีรนุชก็เป็นถึงนางเอกดัง แก้วตาก็เป็นนางแบบที่มีชื่อเสียง สวยเด่นกันไปคนละแบบ ต่างฝ่ายก็แต่งงานมีครอบครัวไป ซึ่งสามีของณีรนุชกับสามีของแก้วตาเป็นเพื่อนกัน รวมถึงเคยสนิทกันอยู่แล้ว จึงมักไปไหนด้วยกัน

“เค้กเล่าให้ฉันฟังเรียบร้อย ฉันก็ว่าอยู่ว่าคนดีแบบคุณไม่มีทางทำอย่างที่เขาลือกันหรอกค่ะ”

“ใช่ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันกับลิลลี่จะอยู่ข้างคุณ”

“ที่ฉันมาวันนี้ก็เพราะว่า อยากจะมาขอบทละครเล่น”

“ลิลลี่ แก้วตา แต่คุณกำลังจะได้ออกงาน มีสัญญากับโฆษณาตั้งหลายตัว ผมไม่รู้ว่า...” กรรลองนึกกังวลเพราะทั้งคู่ยังมีงานต่อเนื่อง เขามีข่าวเสียหายแบบนี้ การมาให้ความสนิทกับเขาอาจทำให้คนดูไม่พอใจ ต่างจากแพรวพรรณที่เป็นผู้หญิงเข้มแข็งมากและไม่ค่อยสนคำพูดจาผู้คน

“ฉันทำในสิ่งที่ถูกต้อง คุณโดนทำร้าย ฉันก็ต้องช่วยคุณสิ แฟนคลับที่ตามฉันจริงก็จะเข้าใจ ส่วนคนที่จะเข้ามาด่านั่นก็ช่างเขาเถอะค่ะ ฉันมีลูกนะคุณกรรลอง คนเป็นแม่ก็อยากเป็นแบบอย่างที่ดีให้ลูก ถ้าอีกหน่อยลูกเห็นคนอื่นโดนทำร้ายแล้วไม่ช่วย ฉันก็คงไม่ดีใจ จริงไหมคะ?” ณีรนุชอธิบาย แก้วตามองแหวนเพชรที่มีครบทุกนิ้ว

“ส่วนฉันสบายใจค่ะ ใครจะว่ายังไง แต่ผัวรักและรวยมาก”

ใครก็รู้ว่าสามีของแก้วตา เคยเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้มาก ชนิดที่ไม่มีใครคิดว่าจะสามารถหยุดตัวเองได้ แต่แก้วตากลับทำให้เขารักอย่างถอนตัวไม่ขึ้นจนเบื่อหน่ายหญิงอื่นและเลือกจะหยุดเจ้าชู้ด้วยตัวเอง กลายเป็นสามีที่รักภรรยากับลูก กรรลองยังอดอิจฉาความแน่นแฟ้นของครอบครัวนี้ไม่ได้

“งั้นมีบทอะไรน่าเล่นไหมคะเนี่ย?”

“ถ้าบทที่เหมาะน่าจะเป็นนางเอกเรื่องนี้ค่ะ”

เค้กผู้เป็นต้นเรื่องเสนอขึ้น นักแสดงสาวพยักหน้า

......................................................................................................................................................

‘เดินตามผู้ใหญ่ หมาก็กัด นำแสดงโดย ณีรนุช’

ปัญหาเมียหลวงเมียน้อยเห็นจะเป็นเรื่องคู่ครัวเรือน

มุกดา หญิงสาวผิวขาวนอนอยู่บนเตียงกว้าง เพราะชายที่เป็นสามีกำลังไปเริงรักกับผู้หญิงคนอื่น แม้ว่าเขาจะมีเธออยู่แล้ว แต่งงานกันต่อหน้าญาติมิตร จดทะเบียนสมรสอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เป็นที่รู้กันเปิดเผย แต่เขาก็ยังนอกใจเธอ แม้ว่าเธอจะแน่ใจว่าทำดีกับเขาทุกอย่าง

งานในบ้าน หรือแม้แต่งานในห้องนอน ก็ไม่มีอะไรบกพร่อง

ถ้าจะบอกว่าผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจะปล่อยตัว เห็นจะใช้กับเธอไม่ได้ ด้วยฐานะร่ำรวยทำให้มุกดามีเวลาปรนนิบัติผิวพรรณให้ขาวผ่อง รูปร่างยังได้สัดส่วนแบบที่แต่งตัวไปใครก็ต้องมอง ทั้งยังเป็นหญิงวัยสี่สิบที่ยังคงความสวยไว้ แม้จะมีริ้วรอยตามวัยอยู่บ้างเป็นเรื่องธรรมดา

เธอไม่ใช่คนจืดชืดน่าเบื่อหน่าย แต่สำหรับคนเห็นแก่ตัวแบบหน่องย่อมไม่รู้จักพอ

ตอนที่เขาขอเธอแต่งงาน เขาให้คำมั่นว่าจะรักเธอคนเดียว

จากนั้นไม่ถึงปี ก็มีข่าวว่ามีหญิงสาวคนอื่นมาใกล้ชิด

ผ่านไปหลายปี หลักฐานก็ชัดเจนว่าหน่องไปหลับนอนกับผู้หญิงคนอื่น

มุกดาร้องไห้อย่างหนัก เจ็บปวดที่ถูกคนรักหักหลัง ในขณะที่เธอปฏิเสธทุกคนที่เข้ามาจีบและเลือกเขา จนตอนนี้ยังไม่เคยเปิดโอกาสให้ใคร แต่เขากลับไม่ซื่อสัตย์ หน่องเข้ามากอดและขอโทษ แต่คำขอโทษนั้นหาได้มีความเสียใจจริง ไม่นานก็มีรายอื่นเข้ามาอีก และคงไม่มีวันหยุด

หรือถ้าหยุด คงเป็นวันเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ

ไม่สิ เขาอาจเสื่อมตั้งแต่แรก มุกดายังรู้สึกว่าตัวเองต้องเสียสละอย่างมากที่จะมาร่วมเตียงกับเขาอย่างน่าอึดอัด ช่างเป็นเวลาไม่กี่นาทีแต่ก็ไม่ได้รู้ถึงความสุข จนมุกดายังสงสัยว่าทำไมผู้หญิงเหล่านั้นถึงยอมนอนกับคนที่น่าเบื่อนั่นได้ แต่ถ้าให้เดาคงไม่พ้นเรื่องเงินที่สามีบ้ากามของเธอจ่ายให้

แต่ก็เพราะเงิน มุกดาถึงอยู่ด้วย

แม้จะเริ่มแต่งงานเพราะความรัก แต่พอโดนทำร้ายจิตใจหนักเข้า จากความรักก็กลายเป็นหมดรัก มุกดาร้องไห้จนเลิกร้องไปเอง มองเขาไปไหนกับหญิงอื่นด้วยสายตาว่างเปล่า อย่างไรก็ตาม หน่องก็ไม่เคยใช้กำลังทำร้ายและยังให้เงินใช้ไม่เคยบ่น นานทีจะกลับบ้าน และกลับมาก็มักจะหลับ

เธอไม่ได้รู้สึกอยากมีคนรักใหม่ เพราะไม่อยากไว้ใจแล้วโดนหักหลังอีก กับสามีที่เธอคิดว่าเขาดีพอยังไม่ใช่ เลิกไปก็ไม่อยากโดนคนถาม อยู่เป็นภรรยาแต่ในนาม ไม่ต้องประพฤติจริงแต่ยังมีเงินทองใช้ มันก็อาจจะไม่ใช่เรื่องที่แย่ขนาดนั้น มุกดามั่นใจว่าต่อให้เขากอดจูบกับใครต่อหน้า เธอก็ไม่เสียใจอีก

เพราะเธอไม่รักเขาอีก

......................................................................................................................................................

“โห นี่เด็กใหม่มึงเหรอไอ้หน่อง”

“เออ เพิ่งได้”

“สวยโคตร หุ่นก็ดี แต่ไม่เด็กไปหน่อยเหรอ?”

“ก็นักศึกษาวัยกำลังดี” หน่องอวดเพื่อนพร้อมจ้องหญิงสาวในโทรศัพท์ด้วยสายตาเหยียดหยาม “กูว่ากูคงสนุกได้สักหลายเดือน เดี๋ยวค่อยหารายใหม่ แต่พวกมึงรู้ไหม ตอนนี้กูโคตรรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นหนุ่ม แต่ถ้าอีนี่มันโดนกูทิ้งนะ คงร้องไห้เป็นบ้าแน่ ไม่รู้ทำไมมันรักกูขนาดนั้น”  

“มึงนี่ใจร้ายเหมือนเดิม”

“กูไม่อะไร เห็นหลอกง่ายดี หรือมึงอยากลอง?”

“เออ กูก็อยาก มึงจะแบ่งให้กูเหรอ?” ชายในกลุ่มสนใจ ก็แหงล่ะ สำหรับผู้ชายวัยกลางคนที่แต่งงานแล้ว เมียก็แก่ชราไปตามวัย จะมีอะไรน่าตื่นเต้นเท่ากับการเจอสาววัยแรกรุ่น แม้ว่าเดินด้วยกันจะเหมือนตาพาหลานมาเที่ยวก็ตาม “กูเบื่อเมียกูฉิบหาย แก่ง่าย อ้วนไว จับทีเหมือนจับคางคก”

“ใช่ ขี้บ่นด้วย”

“พวกมึงไม่ต้องห่วง พอกูเบื่อแล้วมึงจะทำยังไงก็ตามสบาย กูคายทิ้งก็ไม่หวง ผู้หญิงมีเยอะ”

กริ๊ง...

“โห พูดถึงแม่งก็โทรมานะมึง”

“กูขอตัวไปคุยกับมันก่อน”

หน่องเดินไปแสยะยิ้มร้าย สำหรับเขา ผู้หญิงเป็นเพศที่ไร้ค่าและไม่มีทางเป็นอะไรนอกจากทาสรับใช้อารมณ์ของเขา โดยเฉพาะที่แค่ผ่านมานอนด้วย กับภรรยาก็ใช่ว่าหน่องจะยกย่อง แค่ตอนนั้นชอบมากกว่าคนอื่นที่เคยผ่านมา มาตอนนี้แม้จะไม่ชอบแต่ก็ยังไว้ควงออกงานสังคมได้แบบไม่อาย

“สวัสดีค่ะพี่หน่อง”

“ว่าไงครับมิ้ง?”

“หนูคิดถึงพี่ค่ะ งานยุ่งไหมคะ?”

“ถึงยุ่งแต่ถ้าเป็นมิ้ง พี่ก็ว่างเสมอนะครับ” ประโยคหวานเลี่ยนออกมาจากปากชายที่ไม่เคยมีรักจริงให้ใคร เพราะขณะที่พูด ชายหนุ่มยังมองตามสาวทรงโตที่เดินผ่านตาไม่กระพริบ “พี่คิดถึงหนูทั้งวัน เดี๋ยวพี่เลิกงาน พี่แวะไปหา อยากทานอะไรคิดเตรียมไว้นะ พี่จะพาไปทาน”

“ได้ค่ะ หนูก็คิดถึงพี่นะคะ”

“ครับ พี่จะรีบทำงานแล้วไปรับ” ชายหนุ่มวางโทรศัพท์ หันมาอวดเพื่อนในกลุ่ม แน่นอนว่าต่างก็เห็นดีกับการที่หน่องไปหลอกให้ผู้หญิงมารักเพราะหวังแค่ร่างกายของเธอ โดยไม่มีใครคิดสักนิดว่าสิ่งที่ทำอยู่เป็นการกระทำที่ผิด ยังคิดว่าเป็นการกระทำที่เก่ง แล้วยังหัวเราะกัน

“มึงนี่แน่ แต่โคตรเลวไปหลอกเด็กมัน”

“กูรู้ว่าถ้ามึงเป็นกูมึงก็หลอก”

หน่องมั่นใจจนลืมไปว่าเขาลืมวางสาย หญิงสาวได้ยินที่เขาพูด