ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียเก็บพรหมจรรย์ Reup 2018 [หนังสือวางจำหน่ายร้านนายอินทร์]

    ลำดับตอนที่ #66 : ตอนที่ 15 ชดใช้ทุนส่วนตัว 15-6

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.18K
      13
      6 ธ.ค. 61

    เธอถามทำไม

    “….”

    อยากจะเป็นที่หนึ่งสำหรับฉันคนเดียวว่างั้นเถอะ

    เสียงห้าวถาม พลางกระตุกยิ้มเหมือนรู้ทัน ทำเอาคนฟังเจ็บแปลบราวกับถูกใครมาสะกิดบาดแผลที่เพิ่งเปิดใหม่ พลอยน้ำเพชรเชิดหน้าขึ้นอย่างเข้าใจกระจ่างลึกซึ้ง และพยายามซ่อนความรู้สึกที่อัดแน่นภายในใจ

    พลอยเข้าใจทุกอย่างแล้วค่ะ 

    เข้าใจเรื่องอะไรเขาถามพลางเลิกคิ้วขึ้น

    เข้าใจว่าพี่เจมส์รักพี่กิ๊บมากไงคะ พวกพี่เป็นแฟนกัน และถ้าพี่กิ๊บมารู้คงจะเสียใจแย่

    เธอชอบฉันไหมพลอย

    “…”

    คำถามที่โพล่งขึ้นมากะทันหัน กับสายตาที่จ้องเขม็งราวกับมองเห็นไปถึงจิตใจ ทำเอาพลอยน้ำเพชรใจหายด้วยความตื่นตระหนกสุดขีดเกิดอาการใบ้กิน นั่งบื้อเหมือนคนโง่ไปไม่เป็น ตามมาด้วยใบหน้าร้อนผ่าวแดงเรื่อ สะบัดร้อนสะบัดหนาวจนต้องรีบส่ายหน้าปฏิเสธเป็นพัลวัน

    ไม่จริง...ไม่จริงนะคะ

    ถ้าชอบฉัน ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่

    คนหลงตัวเองไม่ใช่สักหน่อย!”

    ทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ

    จิรายุทธแกล้งพูดแหย่ พลางลุกขึ้นพรวดจากเก้าอี้เต็มความสูงด้วยความว่องไว ก่อนโน้มตัวไปจับที่เท้าแขนทั้งสองข้างตรงเก้าอี้ตัวที่เธอนั่งอยู่ ทำเอาพลอยน้ำเพชรผงะตกใจอ้าปากค้าง

    พูดอีกทีสิว่าไม่ได้คิดอะไรกับฉันเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้เพียงคืบเดียวจนเธอสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นเป่ารดผิวแก้ม ราวกับจงใจแกล้งให้เธอปั่นป่วนมากกว่าเดิม

    พะ...พลอย...ไม่ได้คิดอะไร...เธอหลบตาไปทางอื่น

    พูดรัวติดอ่างไปได้ เขินมากหรือไงชายหนุ่มเอ่ยเสียงล้อ พลางยักคิ้วกวนประสาท ก่อนเอื้อมมือใหญ่มาเชยคางมนขึ้นเพื่อสบตากันตรงๆ

    ไม่ใช่นะคะ...พะ...พลอยไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นพลอยน้ำเพชรพยายามจะเบือนหน้าหลบดวงตาร้อนแรงที่มองสบมาแต่ก็ทำไม่ได้ เมื่อถูกมือเขาจับปลายคางเอาไว้แน่น จึงได้แต่นั่งขบริมฝีปากด้วยความระงับอารมณ์ที่ปั่นป่วน

    เธอไม่รู้ว่าตัวเองใจเต้นแรง ในระดับเกินพิกัดเพราะเขามากี่ครั้งแล้ว เพราะสายตาของชายหนุ่มที่เหมือนแฝงความรู้สึกล้ำลึกบางอย่างในระยะหลังทำให้เธอใจสั่นไหว จึงได้แต่นั่งนิ่งตัวแข็งทื่อไม่ยอมปัดมือเขาออก โดยเฉพาะส่วนลึกนั้นแอบรู้สึกดีกับความใกล้ชิดนี้จนน่าโมโหตัวเองเหลือเกิน

    อย่ากัดปากตัวเองอย่างนี้สิ

    เขาขยับปลายนิ้วหัวแม่มือหยาบกร้าน มาลูบไล้ริมฝีปากอวบอิ่มแดงเรื่อไปมาอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนสอดนิ้วเข้าไปในปากเธอแล้วดันเข้าดันออกอยู่อย่างนั้น ความฉ่ำชื้นในกลีบปากนุ่มเปียกชุ่มนิ้วมือเขา และการทำแบบนี้ส่งผลให้หญิงสาวสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิม

    รู้ไหมตอนนี้ฉันอยากทำอะไรเธอ

    อื้อ...

    พลอยน้ำเพชรแทบไม่เชื่อหู ว่าตัวเองจะปล่อยเสียงกระเส่าบางอย่างออกมาอย่างน่าอับอาย แล้วลิ้นเล็กสีชมพูก็เผลอตวัดเลียปลายนิ้วแกร่งนั้นด้วยความเผลอไผล

    ภาพตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มที่กำลังส่งนิ้วใหญ่เพิ่มเข้าไปอีก ต้องสูดหายใจลึกด้วยความควบคุมตัวเองเต็มที่  ร่างใหญ่แข็งเกร็งไปทุกสัดส่วนโดยเฉพาะตรงหน้าขาตุงแน่นออกมา ถ้าใครมาเห็นคงตกใจ

    เหมือนเธอกำลังยั่วฉันอยู่รู้ไหม ถ้าไม่ให้ฉันทำอะไรบ้างฉันอาจจะขาดใจตายนะพลอย

    “…”

    ฉันอยากให้เธอได้ลองอยากอื่นที่ไม่ใช้นิ้ว

    น่าเกลียด! ยั่วอะไรกัน พลอยไม่เคยคิดอย่างนั้นนะคะ ไม่เคยคิดอะไรกับพี่เจมส์ ไม่ได้ชอบด้วยเธอพูดรัวเร็วเป็นชุดราวกับเพิ่งจะได้สติ ก่อนรีบผละตัวออกห่างพร้อมกับปัดมือเขาออกไป

    ไม่ต้องรีบปฏิเสธก็ได้ ว่าไม่ได้ชอบฉัน

    “…”

    เพราะฉันมีเวลาค้นหัวใจเธออีกนาน พอพูดจบใบหน้าหล่อคมก็ก้มลงไปประกบแนบกลีบปากนุ่มอย่างดูดดื่มเรียกร้อง พลางขบกัดเล่นอยู่นานราวนาทีกว่าจนร่างสาวผวาเฮือกไปทั้งตัว ถึงกับต้องเอนหลังไปพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง

    จิรายุทธตวัดลิ้นไล้เลียหยอกเย้าความนุ่มชื้นของเธออย่างพอใจ พลางบดคลึงกลีบปากอิ่มสวยทั้งบนทั้งล่างก่อนผละออกมาเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มหายใจไม่ทัน แววตาคมมองสบตาอย่างท้าทาย ราวกับผู้ชนะที่ทำให้เธอแพ้ราบคาบอีกครั้ง จนคนที่เพิ่งถูกปล้นจูบมองตอบด้วยหน้าบึ้งๆ

    นี่มันโรงพยาบาลนะคะ!”

    ระหว่างฉันกับบวรเดชแล้วก็ไอ้พล ใครจูบเก่งกว่ากัน

    เขาถามขึ้นมาหน้าตาเฉย แต่เธอจะไปรู้ได้ยังไงในเมื่อไม่เคยทำอะไรพรรค์นี้กับผู้ชายคนอื่นมาก่อนนอกจากเขา

    พลอยไม่เคยจูบกับพวกเขา!” เธอแทบตะโกนใส่

    ดีใจนะที่ได้ยินอย่างนี้ เพราะเรื่องพวกนี้ฉันจะสอนเธอเอง ไม่ต้องไปยุ่งกับคนอื่นจิรายุทธยิ้มมุมปากสมใจ เพราะเขาก็รู้ดีแก่ใจมาสักพักแล้วว่าได้เป็นคนแรกของเธอ รวมถึงจูบแรกในคืนวันนั้นที่ห้องครัวในบ้านตัวเอง

           บอกแล้วไงคะว่าพลอยไม่ได้ชอบ...ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เจมส์สักนิดเดียว อย่ามาขี้ตู่!” เธอบอกเสียงดัง แล้วพยายามผลักดันร่างสูงให้ออกห่าง แต่เหมือนเป็นการผลักตึกสิบชั้นที่นิ่งอยู่กับที่

           หึหึ...จำคำพูดเธอเอาไว้ให้ดีนะ

    “…”

    ผู้หญิงร้อยทั้งร้อย ถ้าชอบฉันขึ้นมาคงถอนตัวลำบาก

    จิรายุทธหัวเราะในลำคอด้วยความมั่นใจ ดวงตาคมกริบมองริมฝีปากแดงสดฉ่ำชื้นที่บวมเจ่อจากรสจูบเขา ด้วยความระงับอารมณ์พลุ่งพล่านเต็มที่ เพราะไม่เช่นนั้นห้องทำงานของแพทย์หญิงวิภาดาอาจจะกลายเป็นสมรภูมิรักของเขาอีกแห่งหนึ่ง

    เขารู้ดีว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อม และอาจยังหวาดหวั่นกับครั้งแรกที่เคยเผชิญมา อีกทั้งสถานที่ตรงนี้ก็ยังจัดเต็มกับความเก็บกดของเขาไม่ได้

     

     มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน 

    และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย
    เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง
    ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร

     


    สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ


    E-book ทุกเว็บ

    MEB คลิก!!! Get it now

    ดอกโบตั๋นสีขาว
    “เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...




    ookbee

    เมียเก็บพรหมจรรย์

    ดอกโบตั๋นสีขาว

    www.ookbee.com

    0 Ratings

    ซื้อเลย  




    play.google


    ebooks.in.th

    https://bit.ly/2M2flA4



    ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×