คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #66 : ตอนที่ 15 ชดใช้ทุนส่วนตัว 15-6
“เธอถามทำไม”
“….”
“อยากจะเป็นที่หนึ่งสำหรับฉันคนเดียวว่างั้นเถอะ”
เสียงห้าวถาม
พลางกระตุกยิ้มเหมือนรู้ทัน ทำเอาคนฟังเจ็บแปลบราวกับถูกใครมาสะกิดบาดแผลที่เพิ่งเปิดใหม่
พลอยน้ำเพชรเชิดหน้าขึ้นอย่างเข้าใจกระจ่างลึกซึ้ง และพยายามซ่อนความรู้สึกที่อัดแน่นภายในใจ
“พลอยเข้าใจทุกอย่างแล้วค่ะ”
“เข้าใจเรื่องอะไร” เขาถามพลางเลิกคิ้วขึ้น
“เข้าใจว่าพี่เจมส์รักพี่กิ๊บมากไงคะ
พวกพี่เป็นแฟนกัน และถ้าพี่กิ๊บมารู้คงจะเสียใจแย่”
“เธอชอบฉันไหมพลอย”
“…”
คำถามที่โพล่งขึ้นมากะทันหัน กับสายตาที่จ้องเขม็งราวกับมองเห็นไปถึงจิตใจ
ทำเอาพลอยน้ำเพชรใจหายด้วยความตื่นตระหนกสุดขีดเกิดอาการใบ้กิน
นั่งบื้อเหมือนคนโง่ไปไม่เป็น ตามมาด้วยใบหน้าร้อนผ่าวแดงเรื่อ
สะบัดร้อนสะบัดหนาวจนต้องรีบส่ายหน้าปฏิเสธเป็นพัลวัน
“ไม่จริง...ไม่จริงนะคะ”
“ถ้าชอบฉัน ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”
“คนหลงตัวเองไม่ใช่สักหน่อย!”
“ทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ”
จิรายุทธแกล้งพูดแหย่
พลางลุกขึ้นพรวดจากเก้าอี้เต็มความสูงด้วยความว่องไว
ก่อนโน้มตัวไปจับที่เท้าแขนทั้งสองข้างตรงเก้าอี้ตัวที่เธอนั่งอยู่
ทำเอาพลอยน้ำเพชรผงะตกใจอ้าปากค้าง
“พูดอีกทีสิว่าไม่ได้คิดอะไรกับฉัน”
เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้เพียงคืบเดียวจนเธอสัมผัสถึงลมหายใจอุ่นเป่ารดผิวแก้ม
ราวกับจงใจแกล้งให้เธอปั่นป่วนมากกว่าเดิม
“พะ...พลอย...ไม่ได้คิดอะไร...”
เธอหลบตาไปทางอื่น
“พูดรัวติดอ่างไปได้ เขินมากหรือไง”
ชายหนุ่มเอ่ยเสียงล้อ พลางยักคิ้วกวนประสาท
ก่อนเอื้อมมือใหญ่มาเชยคางมนขึ้นเพื่อสบตากันตรงๆ
“ไม่ใช่นะคะ...พะ...พลอยไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น”
พลอยน้ำเพชรพยายามจะเบือนหน้าหลบดวงตาร้อนแรงที่มองสบมาแต่ก็ทำไม่ได้
เมื่อถูกมือเขาจับปลายคางเอาไว้แน่น
จึงได้แต่นั่งขบริมฝีปากด้วยความระงับอารมณ์ที่ปั่นป่วน
เธอไม่รู้ว่าตัวเองใจเต้นแรง
ในระดับเกินพิกัดเพราะเขามากี่ครั้งแล้ว
เพราะสายตาของชายหนุ่มที่เหมือนแฝงความรู้สึกล้ำลึกบางอย่างในระยะหลังทำให้เธอใจสั่นไหว
จึงได้แต่นั่งนิ่งตัวแข็งทื่อไม่ยอมปัดมือเขาออก
โดยเฉพาะส่วนลึกนั้นแอบรู้สึกดีกับความใกล้ชิดนี้จนน่าโมโหตัวเองเหลือเกิน
“อย่ากัดปากตัวเองอย่างนี้สิ”
เขาขยับปลายนิ้วหัวแม่มือหยาบกร้าน
มาลูบไล้ริมฝีปากอวบอิ่มแดงเรื่อไปมาอย่างอ้อยอิ่ง
ก่อนสอดนิ้วเข้าไปในปากเธอแล้วดันเข้าดันออกอยู่อย่างนั้น
ความฉ่ำชื้นในกลีบปากนุ่มเปียกชุ่มนิ้วมือเขา และการทำแบบนี้ส่งผลให้หญิงสาวสั่นสะท้านยิ่งกว่าเดิม
“รู้ไหมตอนนี้ฉันอยากทำอะไรเธอ”
“อื้อ...”
พลอยน้ำเพชรแทบไม่เชื่อหู
ว่าตัวเองจะปล่อยเสียงกระเส่าบางอย่างออกมาอย่างน่าอับอาย
แล้วลิ้นเล็กสีชมพูก็เผลอตวัดเลียปลายนิ้วแกร่งนั้นด้วยความเผลอไผล
ภาพตรงหน้าทำให้ชายหนุ่มที่กำลังส่งนิ้วใหญ่เพิ่มเข้าไปอีก
ต้องสูดหายใจลึกด้วยความควบคุมตัวเองเต็มที่ ร่างใหญ่แข็งเกร็งไปทุกสัดส่วนโดยเฉพาะตรงหน้าขาตุงแน่นออกมา
ถ้าใครมาเห็นคงตกใจ
“เหมือนเธอกำลังยั่วฉันอยู่รู้ไหม
ถ้าไม่ให้ฉันทำอะไรบ้างฉันอาจจะขาดใจตายนะพลอย”
“…”
“ฉันอยากให้เธอได้ลองอยากอื่นที่ไม่ใช้นิ้ว”
“น่าเกลียด! ยั่วอะไรกัน
พลอยไม่เคยคิดอย่างนั้นนะคะ ไม่เคยคิดอะไรกับพี่เจมส์ ไม่ได้ชอบด้วย” เธอพูดรัวเร็วเป็นชุดราวกับเพิ่งจะได้สติ
ก่อนรีบผละตัวออกห่างพร้อมกับปัดมือเขาออกไป
“ไม่ต้องรีบปฏิเสธก็ได้
ว่าไม่ได้ชอบฉัน”
“…”
“เพราะฉันมีเวลาค้นหัวใจเธออีกนาน” พอพูดจบใบหน้าหล่อคมก็ก้มลงไปประกบแนบกลีบปากนุ่มอย่างดูดดื่มเรียกร้อง
พลางขบกัดเล่นอยู่นานราวนาทีกว่าจนร่างสาวผวาเฮือกไปทั้งตัว
ถึงกับต้องเอนหลังไปพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง
จิรายุทธตวัดลิ้นไล้เลียหยอกเย้าความนุ่มชื้นของเธออย่างพอใจ
พลางบดคลึงกลีบปากอิ่มสวยทั้งบนทั้งล่างก่อนผละออกมาเมื่อเห็นว่าเธอเริ่มหายใจไม่ทัน
แววตาคมมองสบตาอย่างท้าทาย ราวกับผู้ชนะที่ทำให้เธอแพ้ราบคาบอีกครั้ง จนคนที่เพิ่งถูกปล้นจูบมองตอบด้วยหน้าบึ้งๆ
“นี่มันโรงพยาบาลนะคะ!”
“ระหว่างฉันกับบวรเดชแล้วก็ไอ้พล ใครจูบเก่งกว่ากัน”
เขาถามขึ้นมาหน้าตาเฉย
แต่เธอจะไปรู้ได้ยังไงในเมื่อไม่เคยทำอะไรพรรค์นี้กับผู้ชายคนอื่นมาก่อนนอกจากเขา
“พลอยไม่เคยจูบกับพวกเขา!” เธอแทบตะโกนใส่
“ดีใจนะที่ได้ยินอย่างนี้
เพราะเรื่องพวกนี้ฉันจะสอนเธอเอง ไม่ต้องไปยุ่งกับคนอื่น” จิรายุทธยิ้มมุมปากสมใจ
เพราะเขาก็รู้ดีแก่ใจมาสักพักแล้วว่าได้เป็นคนแรกของเธอ
รวมถึงจูบแรกในคืนวันนั้นที่ห้องครัวในบ้านตัวเอง
“บอกแล้วไงคะว่าพลอยไม่ได้ชอบ...ไม่ได้คิดอะไรกับพี่เจมส์สักนิดเดียว
อย่ามาขี้ตู่!” เธอบอกเสียงดัง
แล้วพยายามผลักดันร่างสูงให้ออกห่าง แต่เหมือนเป็นการผลักตึกสิบชั้นที่นิ่งอยู่กับที่
“หึหึ...จำคำพูดเธอเอาไว้ให้ดีนะ”
“…”
“ผู้หญิงร้อยทั้งร้อย
ถ้าชอบฉันขึ้นมาคงถอนตัวลำบาก”
จิรายุทธหัวเราะในลำคอด้วยความมั่นใจ
ดวงตาคมกริบมองริมฝีปากแดงสดฉ่ำชื้นที่บวมเจ่อจากรสจูบเขา
ด้วยความระงับอารมณ์พลุ่งพล่านเต็มที่ เพราะไม่เช่นนั้นห้องทำงานของแพทย์หญิงวิภาดาอาจจะกลายเป็นสมรภูมิรักของเขาอีกแห่งหนึ่ง
เขารู้ดีว่าตอนนี้เธอยังไม่พร้อม
และอาจยังหวาดหวั่นกับครั้งแรกที่เคยเผชิญมา
อีกทั้งสถานที่ตรงนี้ก็ยังจัดเต็มกับความเก็บกดของเขาไม่ได้
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
ความคิดเห็น