คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #65 : ตอนที่ 15 ชดใช้ทุนส่วนตัว 15-5
“ครับพี่วิ ฉีดไปเถอะ”
จิรายุทธไม่ถามความเห็นของเธอแม้แต่น้อยก่อนเอื้อมมือใหญ่มาบีบมือเธอใต้โต๊ะเป็นเชิงบังคับ
แต่พลอยน้ำเพชรก็ไม่อาจนิ่งเฉยกับเรื่องพรรค์นี้ได้
“ฉีดยาอะไรเหรอคะ?”
“ดูเจ้าตัวเขาจะไม่อยากฉีดนะเจมส์”
คุณหมอเริ่มกังวลไปด้วย เพราะปกติไม่ได้รับเคสคนไข้พิเศษมากนัก
แต่วันนี้อยู่ๆ จิรายุทธก็โทร.เข้ามาบอกว่าจะพาสาวเข้ามาตรวจสุขภาพแล้วฉีดยาคุม
เธอจะปฏิเสธก็ไม่ได้เพราะชายหนุ่มก็เหมือนน้องชายคนหนึ่ง
“ไหนพี่เจมส์บอกว่าจะมาตรวจสุขภาพไงคะ”
“มาตรวจสุขภาพแล้วก็ฉีดยาคุมไปเลย เกิดเธอลืมกินยาขึ้นมาจะทำไง”
ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเข้มขึ้น
บ่งบอกถึงอารมณ์ที่เริ่มไม่พอใจ
ทำให้พลอยน้ำเพชรหน้าหงอลงเริ่มไม่กล้าเถียงทั้งยังรู้สึกอับอายคุณหมอ
จึงทำได้เพียงส่งสายตาขอความช่วยเหลือไปยังวิภาดาที่กำลังนั่งมองมาอย่างเห็นใจ
“ไม่ต้องกลัวนะคะน้อง
บอกพี่มาถ้าเจมส์มันบังคับ และถ้าไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำหรอกค่ะ”
“โธ่! พี่วิ บังคับอะไรกัน คิดอะไรน้ำเน่า
ผมอุตส่าห์วางแผนป้องกันตัว”
คนโดนว่ารีบแก้ตัว
“ไอ้บ้า! แล้วทำไมแกไม่ป้องกันเองล่ะยะ มาสร้างความเดือดร้อนให้ผู้หญิง
พวกตัวแพร่เชื้อไวรัส!” วิภาดาอดีตสาวห้าวปากจัดว่าเข้าให้อีกรอบอย่างไม่เห็นด้วยเต็มที่
เพราะเธอเป็นหมอสูตินรีเวช
พอจะทราบดีถึงอัตราความเสี่ยงของการไม่ใส่เครื่องป้องกันว่ามันทำให้ผู้หญิงติดโรคทางเพศสัมพันธ์จากผู้ชายในที่สุด
“ผมตรวจสุขภาพตัวเองทุกปีนะครับพี่
ฉีดป้องกันไว้เฉยๆ ถ้าถุงยางหมด แต่เกิดอารมณ์จะทำไง”
“ปัญญาอ่อน! ทำตัวเสเพลพอกับตาวีเลยนะเรา ถึงเป็นเพื่อนกันได้ ทุเรศ!”
คุณหมอสาวยังบ่นไม่เลิก
“ผมสุขภาพแข็งแรงปลอดโรค
ไปหาประวัติคนไข้ผมได้เลย”
จิรายุทธเอ่ยแย้งอย่างท้าทายเมื่อโดนสบประมาท
เพราะปกติเขาไม่พลาดเรื่องพวกนี้ก่อนบอกด้วยเสียงจริงจัง “คอร์สตรวจสุขภาพมันก็มีตรวจภายในด้วยไม่ใช่เหรอครับ
แต่พี่ต้องเป็นคนตรวจให้เท่านั้น”
พลอยน้ำเพชรนั่งฟังเงียบๆ
ด้วยความอับอายหนักกว่าเดิม ใบหน้าแดงก่ำกับบทสนทนาพวกนี้จนอยากลุกหนีออกไปจากห้อง
เขาก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเธอสักหน่อย ทำไมต้องพาเธอมาตรวจภายใน
ไม่รู้ทำไมจะต้องมายุ่งกันมากมายลึกซึ้งถึงขนาดนี้
และวันนี้ยังต้องมีคนแปลกหน้ามารับรู้เรื่องของเธอกับจิรายุทธเพิ่มอีก
โดยเฉพาะคุณหมอวิภาดาคงรู้เรื่องที่เธอมีอะไรกับเขาไปแล้ว
แต่เธอจะไม่ยอมฉีดยาตามความต้องการของเขาเด็ดขาด
เพราะเรื่องนี้มันควรจะจบลงได้แล้ว
“พลอยขอคุยกับพี่เจมส์หน่อยได้ไหมคะคุณหมอ”
หญิงสาวหันไปพูดกับคุณหมอด้วยสีหน้าเว้าวอน
เพราะรู้ดีว่าพูดกับชายหนุ่มไปคงไม่เป็นผล
วิภาดาเห็นแล้วสงสารจับใจ
แทบอยากหยิบแฟ้มขึ้นมาตบกระบาลชายหนุ่มที่เปรียบเสมือนน้องชายคนหนึ่ง
แต่ก็ทำไม่ได้อย่างใจต้องการเหมือนตอนเด็กเพราะโตกันมากแล้ว
“เอาสิจ๊ะ
นั่งคุยกันในห้องนี้ก็ได้ เดี๋ยวพี่จะได้ไปดูคนไข้ที่ห้องพักหน่อย”
วิภาดาบอกยิ้มๆ
อย่างใจดีก่อนลุกขึ้นจากโต๊ะเพื่อเปิดโอกาสให้ทั้งคู่ได้ตกลงกัน
แต่ก่อนไปยังหันไปบอกจิรายุทธเสียงเข้ม
“ตัดสินใจยังไงก็โทร.มาบอกพี่แล้วกัน
แต่อย่าบังคับน้องเขารู้ไหม”
+----------+
หลังจากประตูปิดลง และแพทย์หญิงเจ้าของห้องออกไปแล้ว พลอยน้ำเพชรก็หันมาเปิดฉากพูดกับชายหนุ่มอย่างตรงไปตรงมาแบบเปิดอก
โดยไม่เกรงกลัวใบหน้านิ่วคิ้วขมวดของเขาที่มองมาเขม็ง เธอแสร้งตีหน้าขรึมจริงใจใส่บ้างทั้งที่ในใจสั่นแทบแย่พอมองสบตาคนตัวโตที่ดูไม่ค่อยพอใจ
“พลอยว่าเราควรจบเรื่องนี้กันได้แล้วค่ะ”
“จบเรื่องอะไร”
เขาย้อนถามเสียงเรียบ แต่แววตาวาวโรจน์มากขึ้น
“พี่เจมส์ไม่ควรมายุ่งกับพลอยอีก
เราไม่ควรมาข้องเกี่ยวกันในทุกๆ เรื่องอีกต่อไป ควรต่างคนต่างอยู่ด้วยซ้ำ”
“เธอว่าอะไรนะ พูดแบบนี้อยากเจอดีหรือไง!”
เสียงห้าวคำรามลั่น
พลางคว้าข้อมือเล็กมาบีบแน่น ทำเอาใบหน้าสวยเหยเกเพราะเจ็บ
“แค่นี้เรื่องก็บานปลายมากพอแล้วนะคะ”
เธอบอกด้วยความกลุ้มใจสุดจะทน
เมื่อทบทวนเรื่องราวทุกอย่างโดยเฉพาะเรื่องของมณีที่เอาเงินจิรายุทธไปรวมทั้งที่ข่มขู่เธอเอาไว้ตอนนั้น
มันทำให้เธอหวาดผวาว่าสักวันหนึ่งคุณหญิงวราภาอาจจะรู้เรื่องทั้งหมดเข้า
“ทำไม หรือกลัวไอ้บวรเดชแฟนเธอรู้”
“เปล่าค่ะ...เพราะว่า...” พลอยน้ำเพชรเกือบหลุดปากปฏิเสธเรื่องบวรเดชที่ตัวเองเพิ่งแต่งเรื่องเอาไว้สดๆ
ร้อนๆ ไปก่อนหน้านี้ แต่ยังดีที่ยั้งปากไว้ได้ทัน
เธอปวดหัวจี๊ดเพราะเป็นคนโกหกไม่เก่งสักนิด
“ไปเลิกกับมันซะ!”
จิรายุทธพูดเสียงรวนด้วยอารมณ์เดือดปุด
ยิ่งเห็นพลอยน้ำเพชรมีความลังเลเหมือนไม่อยากอยู่ใกล้เขา
แต่กลับพูดถึงผู้ชายคนอื่นได้เต็มปากเต็มคำก็ทำให้ชายหนุ่มโมโหมากกว่าเดิม
“ทำไมพลอยต้องเลิกกับเดชคะ ในเมื่อเราเป็นแฟนกัน” หญิงสาวถามด้วยใบหน้างอพลางมองเขาอย่างไม่เข้าใจว่าเขาจะมาห้ามเธอไม่ให้คบกับคนอื่นไปทำไม
เพราะสำหรับพีรพลเธอยังพอเข้าใจบ้างว่าจิรายุทธแกล้งกวนประสาทคู่อริเก่า
แกล้งคนที่ไม่ชอบหน้าโดยใช้เธอเป็นเครื่องมือเป็นแค่หมากในเกม
และมันออกจะไร้เหตุผล
“เรียกว่าแฟนเต็มปากเต็มคำเชียวนะ”
“เดชเป็นแฟนพลอยนี่คะ”
“คุณแม่ฉันรู้หรือเปล่า
ว่าเธอทำตัวเหลวไหล!”
“ถึงพลอยจะมีแฟน
แต่การเรียนไม่เคยตกนะคะ พี่เจมส์นั่นแหละไม่ควรมายุ่งเกี่ยวกับพลอย” เพราะคนที่จะทำให้เธอการเรียนตก น่าจะเป็นเขามากกว่าใคร
จิรายุทธโผล่เข้ามาในสมองเธอไม่ยอมหยุด
จนเธอแทบไม่มีกะจิตกะใจคิดเรื่องอื่น แล้วการที่เธอป่วยอ่อนเพลียถึงขั้นเป็นลม
สาเหตุก็เป็นเพราะเขา ช่างไม่สำนึกบ้างเลย
“ทำไมฉันถึงยุ่งกับเธอไม่ได้!”
เสียงห้าวถามห้วนกระชาก
ด้วยความไม่พอใจเต็มพิกัด
“พี่เจมส์มีแฟนแล้ว”
“…”
“ผู้หญิงสวยๆ
คนนั้นที่ชื่อกิ๊บ เป็นแฟนพี่เจมส์ใช่ไหมคะ”
พลอยน้ำเพชรตัดสินใจพูดเรื่องนี้ขึ้นมา พลางสบตาเขานิ่งนานแบบไม่ยอมหลบตา
เพราะมันเป็นเรื่องที่เธออยากเปิดปากถามมานานแล้ว แต่ไม่เคยกล้าเอ่ยเลยสักครั้ง
เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะสามารถพูดได้ด้วยอาการนิ่งสงบ
แต่พอได้พูดไปแล้ว และได้เห็นสีหน้ากับปฏิกิริยาชะงักนิ่งไปหลายอึดใจของจิรายุทธ
มันกลับทำให้หัวใจเธอสั่นคลอนด้วยความรวดร้าว อาจเพราะส่วนลึกเธอกำลังเฝ้ารอคำแก้ตัวหรือคำปฏิเสธจากเขาซึ่งมันไม่ใช่สักอย่างเดียว
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
 |  |
ookbee
ความคิดเห็น