คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : ตอนที่ 11 ค่าตัวหลักแสน 11-3
“แล้วพี่เจมส์ล่ะคะ
คิดว่าตัวเองหล่อเพอร์เฟกต์มากหรือไง อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยค่ะ
ว่าพี่เจมส์จะดึงดูดผู้หญิงทุกคนเข้าหาได้ ไม่ใช่พลอยคนหนึ่ง”
“แน่ใจว่าเธอไม่อยากได้ฉัน?”
เขาถามเสียงสูงด้วยรอยยิ้มหยัน
“พลอยรู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร
และพี่เจมส์ไม่ควรมายุ่งเกี่ยวกับพลอยให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้
ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะคะ”
หญิงสาวบอกเสียงเครือพลางยกมือปาดน้ำตาข้างแก้ม
ทำเอาคนมองหงุดหงิดจนแทบอยากอาละวาดปาข้าวของ
เขาชักเริ่มอึดอัดใจทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ
“อย่าคิดว่าที่ฉันมาทนนั่งพล่ามอยู่นี่เพราะกำลังงอนง้อตามจีบเธอนะ
อย่าได้เข้าใจผิด”
เขารีบออกตัวเมื่อคำพูดของอีกฝ่ายทำให้ฟังเหมือนเขากำลังตามตื๊อเจ้าหล่อนอยู่นั่นแหละ
เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอผู้หญิงที่ไหนคอยขับไล่ไสส่งเขาขนาดนี้
“พลอยไม่กล้าคิดหรอกค่ะ
เพราะพลอยรู้ดีว่าพี่เจมส์มีแฟนแล้ว” เธอพูดไปก็เจ็บไป
แต่ความจริงก็คือความจริง และเขามีตัวจริงอยู่แล้ว
แต่เพียงแค่วอกแวกตามประสาผู้ชายเจ้าชู้
เพราะขนาดปัทมาเพื่อนของเธอก็ยังเผลอมาหลงเสน่ห์เขาจนพาลทะเลาะกับเธอทั้งที่เพิ่งได้เจอเขาไม่นาน
“รู้ตัวก็ดี
เพราะปกติเวลาฉันซื้อพวก ‘โสเภณี’ ก็มักจะจ่ายเงิน
แต่ถ้าเธอไม่อยากได้ โอเคงั้นฉันกินฟรี” จิรายุทธบอกพลางยักไหล่ทำเป็นไม่สนใจก่อนเดินก้าวยาวตรงไปทางประตู
แต่พลันชะงักเล็กน้อยเมื่อสายตาหยุดอยู่ที่ถุงยางอนามัยใช้แล้วตรงปลายเท้า
ดวงตาคมมองเลยไปยังผ้าปูที่นอนสีขาวก็เห็นว่ามีคราบเลือดเปรอะอยู่
เขาใจหายวาบด้วยความจุกเสียดก็เลยเตะเศษซากขยะที่ปลายเท้าแรงๆ
ด้วยความอารมณ์เสียไปทางถังขยะภายในห้อง
“ฝากทิ้งด้วย”
เสียงประตูปิดลงดังปังพร้อมกับหยาดน้ำตาของพลอยน้ำเพชรที่ไหลออกมาเป็นสาย
เธอนั่งสะอื้นอยู่พักใหญ่ก่อนจะรวบรวมกำลังใจลุกขึ้น
แต่เพียงแค่ขยับก็เจ็บแปลบระบมไปทั่วร่าง จนไม่แน่ใจว่าจะกลับไปเรียนได้อีกทีวันไหน
เธอเพียงแต่หวังว่ารัตนาจะเป็นที่พึ่งพาเรื่องการเรียนได้บ้างถ้าอีกฝ่ายไม่เหลวไหลตามปัทมาไปซะก่อน
+----------+
“นังพลอย! แต่เช้าเชียวนะยะ นังแรด!” มณีเดินนวยนาดเข้ามาพลางยิ้มเยาะ
เพราะเห็นจิรายุทธเดินออกไปจากห้องนี้หลายนาทีแล้ว
เธอแอบซุ่มอยู่สักพักเมื่อเห็นชายหนุ่มเข้าไปในตึกใหญ่จึงรีบโผล่เข้ามาในห้องของพลอยน้ำเพชร
เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าคุณชายผู้หยิ่งทะนงจะลดตัวลงมาเกลือกกลั้วกับพลอยน้ำเพชรในห้องแคบๆ
ที่เรือนคนใช้แบบนี้
“พี่มณี!” พลอยน้ำเพชรร้องตกใจหน้าซีดเมื่อเห็นว่าใครเข้ามา
เธออยากจะขยับตัวเพื่อจัดการเก็บหลักฐานและรีบแต่งตัวแต่คิดว่าคงไม่ทันการ
เพราะมณีคงเห็นตั้งแต่ที่จิรายุทธเดินออกไปแล้ว ไหนจะสภาพห้องตอนนี้
ที่นอนยับยู่ยี่และเศษซากเครื่องป้องกันจากการร่วมรัก
รวมทั้งเนื้อตัวเธอที่มีสภาพไม่ต่างกับเพิ่งฟัดกับใครมา
“แกไปทำอีท่าไหนยะคุณเจมส์ถึงยอมมานอนห้องนี้ได้”
“เรื่องนี้พลอยอธิบายได้
ขอให้พี่มณีฟังพลอยก่อน”
พลอยน้ำเพชรอ้อนวอนด้วยความร้อนรน
“ฉันไม่ฟังเพราะฉันจะมาเอาเงิน”
“แต่มันยังไม่ถึงเดือนเลยนะคะ
นี่เพิ่งสัปดาห์เดียวเอง”
พลอยน้ำเพชรตกใจปวดหัวจี๊ดขึ้นมาอีกรอบ
เรื่องเก่ายังไม่ทันหายกลุ้มใจก็มีเรื่องของมณีมาทำให้เธอหนักใจเข้าไปอีก
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว
ในเมื่อคุณเจมส์หลงแกหนักขนาดนี้ฉันขอสามแสน!”
มณียื่นคำขาดพลางมองหญิงสาวที่นั่งซึมอยู่กับพื้นด้วยความริษยา
ทั้งที่เธอและลูกสาวพยายามเท่าไรแต่ไม่เคยจะได้อยู่ในจุดนี้เลย
สมัยก่อนตอนเธอยังสาววัยเพียงสามสิบก็เคยให้ท่าจิรายุทธที่ยังเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยเหมือนกัน
เพราะรู้ดีว่าพวกเด็กหนุ่มก็ชอบลองสาววัยนี้ไม่น้อย
แต่นอกจากเขาจะไม่สนใจเธอยังสั่งห้ามมาเข้าใกล้อีกต่างหาก
เรื่องคราวนั้นทำให้มณีเข็ดจนตายเพราะกลัวว่าจะโดนไล่ออกโชคดีที่จิรายุทธไม่เอาเรื่อง
“ห้ามแกเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณเจมส์เด็ดขาด
เพราะถ้าคุณเจมส์รู้ ฉันก็จะบอกคุณหญิงเหมือนกัน!”
“พลอยจะไปหาเงินมาจากไหน
พลอยไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกค่ะ”
เธอพูดด้วยใบหน้าเศร้า
มีร่องรอยของอาการอ่อนเพลียอิดโรย แต่ไม่ได้ทำให้มณีเห็นใจแม้แต่น้อย
หล่อนเพียงแค่ทำหน้ารำคาญ แต่เพียงแวบเดียวก็ตาลุกวาวเมื่อมองเห็นเศษกระดาษบนพื้น
มณีไม่รอช้ารีบตรงปรี่เข้าไปคว้าทันที
“ไหนบอกไม่มีเงิน
ได้เช็คเป็นแสนเชียวนะ”
“ไม่ได้นะคะพี่มณี
พลอยจะเอาไปคืนเขา”
เธอบอกด้วยความร้อนรนตกใจตัวสั่น แต่ไม่มีแรงจะลุกไปแย่งคืน
ดวงตากลมโตเบิกกว้างฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำตา
“นังตอแหล! จะเก็บไว้คนเดียวสิท่าอย่าฝันไปหน่อยเลย”
มณีได้สิ่งที่ต้องการแล้วก็ไม่รอช้ารีบออกจากห้องไปทันที
โดยไม่แม้แต่จะหันมาแลคนที่ตะโกนเรียกซ้ำๆ จนเจ็บคอ
พลอยน้ำเพชรถอนใจด้วยความเหนื่อยอ่อนเพราะหมดปัญญาที่จะห้ามปรามมณี
หญิงสาวยังนึกไม่ออกว่าหากอีกฝ่ายเอาเช็คพวกนั้นไปขึ้นเงินแล้วเธอจะบอกเรื่องนี้กับชายหนุ่มอย่างไร
เพราะเธอไม่อยากให้เขาดูถูกและเข้าใจว่าเธอต้องการเงินของเขา
เธอต้องยอมรับความจริงเสียทีว่าตอนนี้จิรายุทธเปลี่ยนไปทุกอย่าง
เขากลายเป็นผู้ชายบ้ากามขาดสติ
และไม่ใช่พี่ชายแสนอบอุ่นเหมือนที่เธอเคยเจออีกต่อไป
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
 |  |
ookbee
“แล้วพี่เจมส์ล่ะคะ คิดว่าตัวเองหล่อเพอร์เฟกต์มากหรือไง อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลยค่ะ ว่าพี่เจมส์จะดึงดูดผู้หญิงทุกคนเข้าหาได้ ไม่ใช่พลอยคนหนึ่ง”
“แน่ใจว่าเธอไม่อยากได้ฉัน?” เขาถามเสียงสูงด้วยรอยยิ้มหยัน
“พลอยรู้ดีว่าตัวเองเป็นใคร และพี่เจมส์ไม่ควรมายุ่งเกี่ยวกับพลอยให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะคะ” หญิงสาวบอกเสียงเครือพลางยกมือปาดน้ำตาข้างแก้ม ทำเอาคนมองหงุดหงิดจนแทบอยากอาละวาดปาข้าวของ เขาชักเริ่มอึดอัดใจทุกครั้งที่เห็นน้ำตาของเธอ
“อย่าคิดว่าที่ฉันมาทนนั่งพล่ามอยู่นี่เพราะกำลังงอนง้อตามจีบเธอนะ อย่าได้เข้าใจผิด” เขารีบออกตัวเมื่อคำพูดของอีกฝ่ายทำให้ฟังเหมือนเขากำลังตามตื๊อเจ้าหล่อนอยู่นั่นแหละ เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอผู้หญิงที่ไหนคอยขับไล่ไสส่งเขาขนาดนี้
“พลอยไม่กล้าคิดหรอกค่ะ เพราะพลอยรู้ดีว่าพี่เจมส์มีแฟนแล้ว” เธอพูดไปก็เจ็บไป แต่ความจริงก็คือความจริง และเขามีตัวจริงอยู่แล้ว แต่เพียงแค่วอกแวกตามประสาผู้ชายเจ้าชู้ เพราะขนาดปัทมาเพื่อนของเธอก็ยังเผลอมาหลงเสน่ห์เขาจนพาลทะเลาะกับเธอทั้งที่เพิ่งได้เจอเขาไม่นาน
“รู้ตัวก็ดี เพราะปกติเวลาฉันซื้อพวก ‘โสเภณี’ ก็มักจะจ่ายเงิน แต่ถ้าเธอไม่อยากได้ โอเคงั้นฉันกินฟรี” จิรายุทธบอกพลางยักไหล่ทำเป็นไม่สนใจก่อนเดินก้าวยาวตรงไปทางประตู แต่พลันชะงักเล็กน้อยเมื่อสายตาหยุดอยู่ที่ถุงยางอนามัยใช้แล้วตรงปลายเท้า ดวงตาคมมองเลยไปยังผ้าปูที่นอนสีขาวก็เห็นว่ามีคราบเลือดเปรอะอยู่ เขาใจหายวาบด้วยความจุกเสียดก็เลยเตะเศษซากขยะที่ปลายเท้าแรงๆ ด้วยความอารมณ์เสียไปทางถังขยะภายในห้อง
“ฝากทิ้งด้วย” เสียงประตูปิดลงดังปังพร้อมกับหยาดน้ำตาของพลอยน้ำเพชรที่ไหลออกมาเป็นสาย เธอนั่งสะอื้นอยู่พักใหญ่ก่อนจะรวบรวมกำลังใจลุกขึ้น แต่เพียงแค่ขยับก็เจ็บแปลบระบมไปทั่วร่าง จนไม่แน่ใจว่าจะกลับไปเรียนได้อีกทีวันไหน เธอเพียงแต่หวังว่ารัตนาจะเป็นที่พึ่งพาเรื่องการเรียนได้บ้างถ้าอีกฝ่ายไม่เหลวไหลตามปัทมาไปซะก่อน
+----------+
“นังพลอย! แต่เช้าเชียวนะยะ นังแรด!” มณีเดินนวยนาดเข้ามาพลางยิ้มเยาะ เพราะเห็นจิรายุทธเดินออกไปจากห้องนี้หลายนาทีแล้ว เธอแอบซุ่มอยู่สักพักเมื่อเห็นชายหนุ่มเข้าไปในตึกใหญ่จึงรีบโผล่เข้ามาในห้องของพลอยน้ำเพชร
เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าคุณชายผู้หยิ่งทะนงจะลดตัวลงมาเกลือกกลั้วกับพลอยน้ำเพชรในห้องแคบๆ ที่เรือนคนใช้แบบนี้
“พี่มณี!” พลอยน้ำเพชรร้องตกใจหน้าซีดเมื่อเห็นว่าใครเข้ามา เธออยากจะขยับตัวเพื่อจัดการเก็บหลักฐานและรีบแต่งตัวแต่คิดว่าคงไม่ทันการ เพราะมณีคงเห็นตั้งแต่ที่จิรายุทธเดินออกไปแล้ว ไหนจะสภาพห้องตอนนี้ ที่นอนยับยู่ยี่และเศษซากเครื่องป้องกันจากการร่วมรัก รวมทั้งเนื้อตัวเธอที่มีสภาพไม่ต่างกับเพิ่งฟัดกับใครมา
“แกไปทำอีท่าไหนยะคุณเจมส์ถึงยอมมานอนห้องนี้ได้”
“เรื่องนี้พลอยอธิบายได้ ขอให้พี่มณีฟังพลอยก่อน”
พลอยน้ำเพชรอ้อนวอนด้วยความร้อนรน
“ฉันไม่ฟังเพราะฉันจะมาเอาเงิน”
“แต่มันยังไม่ถึงเดือนเลยนะคะ นี่เพิ่งสัปดาห์เดียวเอง”
พลอยน้ำเพชรตกใจปวดหัวจี๊ดขึ้นมาอีกรอบ เรื่องเก่ายังไม่ทันหายกลุ้มใจก็มีเรื่องของมณีมาทำให้เธอหนักใจเข้าไปอีก
“ฉันเปลี่ยนใจแล้ว ในเมื่อคุณเจมส์หลงแกหนักขนาดนี้ฉันขอสามแสน!”
มณียื่นคำขาดพลางมองหญิงสาวที่นั่งซึมอยู่กับพื้นด้วยความริษยา ทั้งที่เธอและลูกสาวพยายามเท่าไรแต่ไม่เคยจะได้อยู่ในจุดนี้เลย
สมัยก่อนตอนเธอยังสาววัยเพียงสามสิบก็เคยให้ท่าจิรายุทธที่ยังเป็นเพียงนักศึกษามหาวิทยาลัยเหมือนกัน เพราะรู้ดีว่าพวกเด็กหนุ่มก็ชอบลองสาววัยนี้ไม่น้อย แต่นอกจากเขาจะไม่สนใจเธอยังสั่งห้ามมาเข้าใกล้อีกต่างหาก เรื่องคราวนั้นทำให้มณีเข็ดจนตายเพราะกลัวว่าจะโดนไล่ออกโชคดีที่จิรายุทธไม่เอาเรื่อง
“ห้ามแกเอาเรื่องนี้ไปฟ้องคุณเจมส์เด็ดขาด เพราะถ้าคุณเจมส์รู้ ฉันก็จะบอกคุณหญิงเหมือนกัน!”
“พลอยจะไปหาเงินมาจากไหน พลอยไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอกค่ะ”
เธอพูดด้วยใบหน้าเศร้า มีร่องรอยของอาการอ่อนเพลียอิดโรย แต่ไม่ได้ทำให้มณีเห็นใจแม้แต่น้อย หล่อนเพียงแค่ทำหน้ารำคาญ แต่เพียงแวบเดียวก็ตาลุกวาวเมื่อมองเห็นเศษกระดาษบนพื้น มณีไม่รอช้ารีบตรงปรี่เข้าไปคว้าทันที
“ไหนบอกไม่มีเงิน ได้เช็คเป็นแสนเชียวนะ”
“ไม่ได้นะคะพี่มณี พลอยจะเอาไปคืนเขา”
เธอบอกด้วยความร้อนรนตกใจตัวสั่น แต่ไม่มีแรงจะลุกไปแย่งคืน ดวงตากลมโตเบิกกว้างฉ่ำชื้นไปด้วยหยาดน้ำตา
“นังตอแหล! จะเก็บไว้คนเดียวสิท่าอย่าฝันไปหน่อยเลย”
มณีได้สิ่งที่ต้องการแล้วก็ไม่รอช้ารีบออกจากห้องไปทันที โดยไม่แม้แต่จะหันมาแลคนที่ตะโกนเรียกซ้ำๆ จนเจ็บคอ
พลอยน้ำเพชรถอนใจด้วยความเหนื่อยอ่อนเพราะหมดปัญญาที่จะห้ามปรามมณี หญิงสาวยังนึกไม่ออกว่าหากอีกฝ่ายเอาเช็คพวกนั้นไปขึ้นเงินแล้วเธอจะบอกเรื่องนี้กับชายหนุ่มอย่างไร เพราะเธอไม่อยากให้เขาดูถูกและเข้าใจว่าเธอต้องการเงินของเขา
เธอต้องยอมรับความจริงเสียทีว่าตอนนี้จิรายุทธเปลี่ยนไปทุกอย่าง เขากลายเป็นผู้ชายบ้ากามขาดสติ และไม่ใช่พี่ชายแสนอบอุ่นเหมือนที่เธอเคยเจออีกต่อไป
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย
เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง
ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
เมียเก็บพรหมจรรย์
ดอกโบตั๋นสีขาว
www.mebmarket.com
“เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...
ookbee
เมียเก็บพรหมจรรย์
ดอกโบตั๋นสีขาว
www.ookbee.com
0 Ratings
ซื้อเลย
play.google
https://bit.ly/2ADSTZM
ebooks.in.th
https://bit.ly/2M2flA4
ไม่มีข้à¸à¸„วามà¸à¸³à¸à¸±à¸šà¸ าพà¸à¸±à¸•à¹‚นมัติ
ความคิดเห็น