ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียเก็บพรหมจรรย์ Reup 2018 [หนังสือวางจำหน่ายร้านนายอินทร์]

    ลำดับตอนที่ #45 : ตอนที่ 11 ค่าตัวหลักแสน 11-1

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.54K
      25
      6 ต.ค. 61

    ตอนที่ 11

    ค่าตัวหลักแสน

     

           เช้าวันนี้ฝนตกหนักกระทบหลังคาจนเกิดเสียงดัง พร้อมด้วยลมพัดกระโชกแรงจนใบไม้ทั่วบริเวณบ้านปลิวว่อน ทำให้จิรายุทธที่หลับอยู่รู้สึกตัวตื่นก่อนเป็นคนแรก พอเขาหันไปมองทางหน้าต่างที่มีผ้าม่านปิดบังเอาไว้ก็เห็นแสงสีส้มอ่อนจางคล้ายเริ่มเข้าสู่เช้าวันใหม่

    ชายหนุ่มขยับตัวเล็กน้อยเพราะรู้สึกปวดหลังจนแทบยอก และไม่คุ้นชินกับที่นอนแข็งมากขนาดนี้ แต่ยังไม่ทันได้ลุกขึ้นก็รู้สึกว่าข้างกายมีใครบางคนมานอนหนุนแขนเอาไว้ต่างหมอน พร้อมกับมือน้อยโอบเอวเขาแน่นราวกับกอดหมอนข้าง

    ความนุ่มนิ่มของทรวงอกอวบใหญ่ที่เบียดแนบอยู่ทำให้จิรายุทธตัวแข็งทื่อเป็นหิน พลางสูดหายใจเข้าปอดแรงๆ เพื่อระงับสติที่เริ่มแตกซ่าน

    เมื่อคืนเขาเล่นงานเธออย่างหนักมากแล้ว ขืนจัดอีกยกมีหวังหญิงสาวคงเดินไม่ได้ไปอีกหลายวัน เขาคอยเฝ้าตักตวงความสาวจากเธอไปถึงสามสี่รอบอย่างเอาแต่ใจ แต่ทำไงได้ในเมื่อเจ้าหล่อนแสนเย้ายวนจนทำให้เขาเกิดความต้องการมากขนาดนี้ ขืนปล่อยไว้คงเป็นเขาที่ทรมานตายด้วยความคั่งค้างเสียก่อน

    จิรายุทธมองคนที่นอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องด้วยความเหนื่อยอ่อน ก็คิดไม่ตกว่าจะเอายังไงกับหญิงสาวต่อ ก่อนใบหน้าคมคายจะเผลอหลุดยิ้มออกมาเมื่อนึกถึงใบหน้าหวานยามเคลิ้มไหวขณะที่เขาขยับโยกเหนือตัวเธอ

    มือใหญ่เอื้อมไปจับปอยผมนุ่มที่ระใบหน้าบางส่วนออกไปทัดหูให้ด้วยอากัปกิริยาอ่อนโยนแบบที่เจ้าตัวแทบไม่รู้ แต่เป็นจังหวะเดียวกับที่พลอยน้ำเพชรลืมตาตื่นขึ้นมาพอดีทำให้เขาเก็บมือตัวเองแทบไม่ทัน พลันตีหน้านิ่งเฉยเย็นชาทันควัน

           พี่เจมส์!” พลอยน้ำเพชรตกใจพลางกะพริบตาหลายทีเพื่อมองเขา ก่อนขยับตัวออกห่างอย่างเร็ว แล้วรีบตาลีตาเหลือกคว้าผ้าห่มผืนเดียวที่มีอยู่มาห่มคลุมตัวคนเดียว ทำให้ชายหนุ่มต้องเปลือยกายล่อนจ้อนอยู่เพียงลำพัง และเพียงแค่เห็นความใหญ่โตที่ลุกฮือผงาดอีกครั้ง เธอถึงกับกรีดร้องตกใจขยับถอยไปชิดกำแพง

           อย่าเวอร์ไปหน่อยเลย

    ก็...นั่นมัน...

    เธอพูดไม่ออกหน้าแดงซ่าน พยายามไม่มองร่างกายเปลือยเปล่าของเขา

    ปกติของผู้ชายทั่วโลกที่สมรรถภาพทางเพศยังปกติ เป็นแบบนี้ทุกเช้า

    เขาบอกพลางจับลูบกายแกร่งของตัวเองเล่นราวกับลูบสัตว์เลี้ยงตัวน้อย ทำเอาคนมองเหมือนเห็นผีหลอกกลางวันแสกๆ

    แต่มันไม่ปกติสำหรับพลอย!”

    ต่อไปเธอต้องทำความคุ้นเคยกับร่างกายของฉันเข้าไว้ชายหนุ่มพูดเสียงเรียบ พลางกระตุกยิ้มมุมปากจนแทบต้องกลั้นหัวเราะ ก่อนหันหลังไปคว้าเสื้อผ้าที่กระจายอยู่บนพื้นมาสวม แต่พอเห็นหลักฐานที่ได้กระทำไปเมื่อคืนเขาก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก ถุงยางอนามัยที่เขาใช้แล้ว มีทั้งคราบน้ำรักกับเลือดพรหมจรรย์เปรอะอยู่บ่งบอกความบ้าคลั่งราวสัตว์ป่าของตัวเองได้เป็นอย่างดี

           พี่เจมส์ออกไปจากห้องพลอยได้แล้ว เดี๋ยวใครมาเห็นค่ะพลอยน้ำเพชรออกปากไล่พลางนั่งกอดเข่าคุดคู้อยู่ตรงกำแพงห้อง ใบหน้าซีดเผือดก้มต่ำซ่อนความเสียใจไว้ไม่มิด ริมฝีปากอิ่มขบเม้มเข้าหากันแน่นอย่างระงับอารมณ์

    ทั้งที่อยากพ่นคำด่าใส่เขาแรงๆ ให้มากกว่านี้แต่เธอก็ยังขี้ขลาดอยู่ดี มีเพียงความกลัดกลุ้มถาโถมเข้ามามากมาย ไหนจะเรื่องที่มณีเคยมาขู่เอาไว้ หากหล่อนมาเห็นชายหนุ่มออกไปจากห้องเธอมันคงไม่ดีแน่ๆ แต่เธอก็ยังไม่รู้จะจัดการยังไงกับจิรายุทธที่ปั่นป่วนเธอไม่เลิก สุดท้ายเธอคงทำได้เพียงปล่อยน้ำตาไหลออกมาเงียบๆ อย่างไร้เสียง

    จะร้องไห้ทำไมนักหนาฮะจิรายุทธคำรามด้วยความหงุดหงิดพลางหยิบเสื้อสูทขึ้นมาสวมเป็นตัวสุดท้าย ก่อนเดินเข้าไปหาหญิงสาวที่นั่งตัวลีบแล้วทรุดตัวลงนั่งขัดสมาธิตรงหน้าเธอ มือใหญ่เอื้อมไปเชยคางมนขึ้นมาประสานสายตาพลางใช้ปลายนิ้วหัวแม่มือปาดน้ำตาบนแก้มนุ่มทีละข้าง

    เลิกทำหน้าเศร้าร้องไห้เหมือนญาติเสียได้แล้ว

    “…”

    เป็นของฉันมันน่าเสียใจตรงไหน

    แต่พี่เจมส์ไม่ได้รักพลอย คนรักกันต่างหากถึงทำได้

    ทำไมต้องรัก เซ็กซ์มันคือการออกกำลังกายอย่างหนึ่ง ทำให้มีความสุขผ่อนคลายเขายังจะพูดออกมาได้

           พี่เจมส์ทำลายพลอย

    เธอว่าเสียงดังด้วยความสะเทือนใจพลางปัดมือใหญ่ออกไปจากใบหน้าตัวเอง ก่อนยกกำปั้นทุบตีเขารัวๆ อย่างอัดอั้นทั้งหยิกทั้งข่วนด้วยความโกรธเคืองสุดใจ ระบายอารมณ์จนตัวเองเจ็บมือและเริ่มหมดแรงไปเอง 

           อยากเจอดีหรือไงเขาพูดเสียงเย็นชาขึ้นด้วยสีหน้าเอาเรื่อง ดวงตาวาวโรจน์ ก่อนตวัดรวบมือเรียวทั้งสองข้างที่เพิ่งประทุษร้ายใส่เขาจนวุ่นวายนานหลายนาที แรงบีบไม่ใช่เบาๆ ทำเอาเธอหน้าหดเหลือสองนิ้ว

           คนเลว!”

           แล้วจะทำไม

           พลอยผิดหวังจริงๆ

    ฉันไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดีเขายิ้มหยัน

    พลอยเกลียดพี่เจมส์!”

    ไหนเคยบอกว่าคิดถึงฉันนักหนา เธอได้ฉันเป็นผัวคนแรกควรดีใจมากกว่านะ

    เขาลอยหน้าบอกหน้าตาเฉยอย่างไม่รู้สึกรู้สา ไม่มีแม้แต่คำขอโทษ จนพลอยน้ำเพชรไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาต่อว่าเขาให้รู้สึกตัวได้บ้าง และความอ่อนเพลียทั้งร่างกายและจิตใจก็ทำให้เธอล้มเลิกที่จะต่อกรกับเขา พลางสูดหายใจด้วยความใจเย็นทั้งที่เจ็บร้าวทั้งหัวใจ

     

    มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน 

    และกดถูกแฟนเพจไว้ด้วย
    เพื่อจะได้ติดตามนิยายทุกเรื่อง
    ได้แบบไม่พลาดข่าวสาร

     


    สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ



    E-book ทุกเว็บ

    MEB คลิก!!! Get it now

    ดอกโบตั๋นสีขาว
    “เราอยู่ด้วยกันไม่ได้จริงเหรอคะ” เธอถามเสียงสะอื้นเหมือนใกล้จะขาดใจ อยากให้เรื่องนี้คือเรื่องโกหกที่จิรายุทธแต่งเรื่องขึ้นมามากกว่า “ถ้าเธอยอมเอ...




    ookbee

    เมียเก็บพรหมจรรย์

    ดอกโบตั๋นสีขาว

    www.ookbee.com

    0 Ratings

    ซื้อเลย  




    play.google


    ebooks.in.th

    https://bit.ly/2M2flA4



    ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×