คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : ตอนที่ 7 เพื่อนรักเพื่อนร้าย 7-1
ตอนที่ 7
เพื่อนรักเพื่อนร้าย
จิรายุทธวางแก้วเหล้าในมือลงบนโต๊ะกระจกอย่างกระแทกเต็มแรง
เขาต้องรีบวางเพราะไม่อย่างนั้นอาจจะเผลอบีบแก้วจนแหลกคามือ
ดวงตาคมวาวโรจน์เหมือนมีเปลวไฟลุกโชนขณะมองชายหนุ่มกับหญิงสาวที่โต๊ะไม่ห่างไกล และทั้งคู่เป็นคนที่เขารู้จักดีมากทีเดียว
อยู่ๆ
ตัวเองก็หงุดหงิดขึ้นมาแบบไม่มีสาเหตุ
ชายหนุ่มคิดว่าที่เขาไม่ค่อยสบอารมณ์คงเพราะไม่ชอบให้เด็กในอุปการะของมารดามาทำตัวเหลวไหลทั้งที่ยังเรียนไม่จบ
เงินทองที่แม่เขาชุบเลี้ยงอุ้มชูมาตั้งหลายปีควรไปดูแลเด็กที่รักดียังจะดีกว่าพวกเด็กใจแตก
มันต้องเป็นแบบนั้นแน่ๆ ไม่เกี่ยวกับเรื่องอื่น
“นั่นเพื่อนเธอเหรอ”
ชายหนุ่มถามเสียงหยันๆ พลางพยักหน้าไปทางพลอยน้ำเพชรกับพีรพล
อีกฝ่ายคือชายหนุ่มหน้าตี๋ที่เคยเป็นเพื่อนสมัยเรียนมัธยมของเขา
แต่ไม่ได้ติดต่อกันมานานแล้วเพราะเป็นคู่อริกัน พอขึ้นมหาวิทยาลัยโลกกลม
เพราะดันมาเรียนต่อที่เดียวกันอีก
หมอนั่นเคยพยายามจีบกัลยาแต่เจ้าหล่อนไม่เล่นด้วย
และไม่ว่าจะประกวดแข่งขันอะไรก็มักจะแพ้เขาเสมอ
จนทำให้เขากับพีรพลไม่กินเส้นกันมาตลอด
“ยัยพลอยเป็นรูมเมทและเพื่อนคณะเดียวกับปัทเองค่ะ”
เสียงหวานตอบ พลางขมวดคิ้วด้วยสีหน้าไม่พอใจที่เขาถามถึงคนอื่นทั้งที่เธอนั่งอยู่ด้วย
“ทำไมนั่งอยู่คนเดียว
ไม่ออกไปเต้นกับเพื่อน เพื่อนเธอไปรู้จักกับไอ้พลได้ยังไง” เสียงห้าวถามหงุดหงิดอย่างไม่สบอารมณ์
ตั้งแต่เห็นพีรพลโผล่เข้ามา เขาแทบไม่อยากเชื่อว่าทั้งคู่จะรู้จักกัน
“ทำไมคะ พี่เจมส์ชอบเพื่อนปัทเหรอ”
ปัทมาลองถามหยั่งเชิง ทั้งที่ในใจเดือดพล่าน
ทำเอาจิรายุทธแทบสำลักเหล้ากับคำถามนั้น พลางหันไปพูดเสียงดังอย่างขุ่นเคือง
เหมือนอีกฝ่ายถามอะไรโง่เง่าออกมา
“หึ! หน้าจืดชืดแต่งตัวเชยขนาดนั้น ไม่ใช่สเปกฉันหรอก”
“โธ่
สมัยนี้เขาชอบผู้หญิงแนวนั้นไม่ใช่เหรอคะ ดูเรียบร้อยใสๆ น่าทะนุถนอมเหมือนตุ๊กตา” ปัทมาไม่โกรธแถมยังยิ้มสมใจ
“ตุ๊กตาผีสิไม่ว่า”
“ดีแล้วค่ะ
เพราะคนที่นั่งกอดกันกลมอยู่นั่น...ก็คือพี่พลแฟนของยัยพลอยนั่นแหละ” ปัทมาพูดเสียงหัวเราะร่าเริง
ได้ทีโกหกใส่ไฟพลางมองสองคนนั้นอย่างยิ้มเยาะ ยิ่งมีคนมองพลอยน้ำเพชรติดลบมากเท่าไรเธอยิ่งสะใจมากขึ้น
คืนนี้แม่นั่นคงเสร็จพีรพล
จากนั้นก็โดนฟันแล้วทิ้ง เธอขอให้ชายหนุ่มถ่ายคลิปมาให้ดูด้วย
แต่ความจริงตั้งใจจะเอาไปปล่อยให้เพื่อนเสียชื่อเล่น
“เด็กไม่รักดี
แพศยาจริงๆ ไม่คิดว่าโตมาจะร่านขนาดนี้” จิรายุทธสบถด้วยความเดือดดาล
พลางจ้องเขม็งไปยังหญิงสาวที่นั่งอยู่ในฝั่งตรงข้ามด้วยแววตาขุ่นมัว
มารดาของเขาอุตส่าห์ส่งเสียให้เธอเรียนหนังสือ
แทนที่จะตั้งใจเรียน ดันมาตั้งหน้าตั้งตาหาผู้ชาย แล้วทีกับเขาวันนั้นทำเป็นหวงเนื้อหวงตัวเหลือเกิน
ทำราวกับเขาเป็นพวกโจรบ้ากาม แต่ตอนนี้ดันมานั่งซบกับผู้ชายอื่นหน้าเคลิ้มเชียว
เธอทำตัวเป็นผู้หญิงบ้านนอกใสซื่อไร้พิษภัย
แต่เบื้องหลังกลับซ่อนเล่ห์เหลี่ยมมารยาเอาไว้มีชั้นเชิงเหนือกว่าใครร้ายไม่เบา
“เอ่อ...หมายถึงยัยพลอยเหรอคะ” ปัทมาที่นั่งเกาะแขนเขาอยู่พลันสะดุ้งโหยงไปด้วยเหมือนถูกด่าเอง
ก่อนหันไปมองชายหนุ่มด้วยความงุนงงที่เขามีสีหน้าเคร่งเครียดจริงจัง
ทำให้เธอเริ่มเกิดความร้อนตัวเพราะรู้ดีว่าตัวเองก็ไม่ได้ดีมากนัก
“ตอนแรกเพื่อนเธอดูเหมือนจะเรียบร้อยนะ
ที่แท้ก็แรดเงียบ” จิรายุทธแค่นเสียงหยันพลางยิ้มเยาะมุมปากอย่างสมเพช
เวลาเปลี่ยนคนก็คงเปลี่ยน
จากเด็กหญิงใสซื่อบริสุทธิ์ที่เคยมองเขาด้วยแววตาไร้เดียงสาในวันนั้น
บัดนี้เหลือเพียงนักศึกษาใจแตกเสแสร้งคนหนึ่ง เธอทำเป็นสะดีดสะดิ้งใส่เขา
ที่แท้ก็อยากอัปเกรดค่าตัวไม่ต่างจากพวกสาวไฟแรงสมัยนี้
“เฮ้อ...พูดไปก็จะหาว่าปัทนินทาเพื่อน
แต่มันก็จริงอย่างที่พี่เจมส์ว่า”
ปัทมาแสร้งถอนใจ
เหมือนเอือมระอาพฤติกรรมแย่ๆ ของเพื่อนสาวเต็มทน พลางทำหน้าตาเหมือนไม่อยากเล่า
แต่เปิดปากเล่าต่อเป็นฉากๆ อย่างง่ายดาย
แบบที่เตรียมเอาไว้เวลาใครมาถามถึงพลอยน้ำเพชร
“ยัยพลอยชอบแกล้งทำตัวเป็นเด็กเรียนเรียบร้อยค่ะ
ทำเป็นใสๆ เหมือนไม่เคยยุ่งกับสิ่งไม่ดีมาก่อน
ทั้งที่จริงแล้วแอบแรงไม่เบาเชียวล่ะ” หญิงสาวพูดไปหัวเราะไปก่อนหยุดเล่าครู่หนึ่ง
พลางหันไปมองชายหนุ่มก็เห็นสายตาดูแคลนของเขาที่มองไปทางนั้นช่างสมใจเธอเหลือเกิน
“มีครั้งหนึ่งถึงขนาดไล่ปัทให้ออกจากห้องไปที่อื่นเพื่อจะได้นอนกับพี่พลได้สะดวก
ทั้งที่ปัทกำลังอ่านหนังสืออยู่เลยค่ะ”
“ฉันคงมองผิดจริงๆ”
จิรายุทธพึมพำเสียงลอดไรฟันเมื่อได้ยินว่าพลอยน้ำเพชรเคยมีอะไรกับพีรพลไปแล้ว
ก่อนลุกขึ้นพรวดทำเอาปัทมางุนงงเพราะเกือบจะเซล้มตกจากเก้าอี้
แล้วยังไม่ทันได้ขยับตัวก็เห็นชายหนุ่มเดินตรงไปที่โต๊ะเพื่อนเธอเสียแล้ว
+----------+
มาอัปต่อแล้วค่ะ ฝากกดแอดแฟน
สั่งซื้อหนังสือทำมือเรื่องอื่นๆทางแฟนเพจ
E-book ทุกเว็บ
MEB คลิก!!! Get it now
ความคิดเห็น