::Seraphim Torus::

ตอนที่ 1 : บทนำ

โลกปีค.ศ. 2054

มนุษย์ได้พัฒนาอาวุธชีวภาพจากไข้หวัดนก H5n25 ไวรัสไข้หวัดนกตัวใหม่ ที่เมื่อสัมผัสหรือสูดลมหายใจเข้าไปแล้ว จะขาดอากาศตายเนื่องจากหายใจไม่ออก และร่างจะสลายไป โรคนี้มีระยะเวลาในการฟักตัวไม่เท่ากันในแต่ละคน บางคนก็ตายทันที บางคนก็ทนทรมานอยู่เป็นเดือน แต่ยังไม่มีทางรักษา มีแต่การคงอาการไว้เท่านั้น 

เชื้อนี้ได้แพร่ไปทั่วภูมิภาค ทั่วทวีป ประชากรที่เหลือรอดชีวิตทั้งชาวตะวันตก เอเชีย และทวีปอื่น ส่วนมากจับกลุ่มอยู่ในทวีปเอเชีย เนื่องจากบริเวณทวีปอื่นๆนอกจากเอเชียยังคงติดเชื้ออยู่ค่อนข้างมาก จะต้องมีเจ้าหน้าที่เสี่ยงภัยไปเก็บกากเชื้อซึ่งเจ้าหน้าที่จะต้องติดตั้งเครื่องมือพิเศษสำหรับกันเชื้อ ประชากรเหลือ 1/3 ของโลก

 มีสภาโลกซึ่งประกอบไปด้วย 2 กลุ่มที่ปกครองคนละระบอบซึ่งคล้าย แต่ไม่เหมือนระบอบที่เคยมี ทอรัสจะใช้การเลือกตั้ง ส่วนเซราฟิมจะเลือกผู้นำที่เหมาะสมผ่านทางการสืบทอดทางสายเลือด 

ด้วยจุดประสงค์ที่แตกต่างกัน โดยเซราฟิมจะเน้นการพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อประโยชน์มนุษยชาติ เซราฟิมเชื่อว่า ถ้ามนุษย์พัฒนาเชิงเทคโนโลยีถึงขีดสุด จะไม่มีการแย่งชิงกันเกิดขึ้น ไม่มีสงคราม ส่วนทอรัส คิดตรงกันข้าม

กลุ่มทอรัส  และกลุ่มเซราฟิม แย่งชิงอำนาจผูกขาดโลกกัน แต่ภายหลังเซราฟิมพ่ายแพ้ เสียคนไปเป็นจำนวนมาก เหลือพรรคพวกอยู่เพียงไม่กี่คนกระจัดกระจายกันไปและพยายามซ่องสุมกำลัง ซึ่งทอรัสจัดเซราฟิมว่าเป็นกบฏ และเชื่อกันว่าทอรัส และเซราฟิม ประกอบไปด้วยผู้มีความสามารถพิเศษแตกต่างกันไป 

ณ.โลก ซึ่งเปลี่ยนชื่อเป็นดาวไกอา ปีบลิส 2254 มัลติคอนติเนนท์ เฮสเทรีย

ทุกอย่างยังคงเหมือนโลกปกติ เพราะถูกทอรัสหยุดพัฒนาเทคโนโลยี แช่แข็งวัฒนธรรมต่างๆไว้ที่ 200 กว่าปีก่อนเพื่อหยุดไม่ให้โลกเกิดสงคราม​ โดยโลกถูกแช่แข็งไว้ที่ปี 2024 การแช่แข็งก็คือการคงสภาพเดิม ไว้แบบเก่าทั้งหมด เทคโนโลยีคงเดิมเกือบหมด ตึกรามบ้านช่องคงสภาพเอาไว้และบูรณะใหม่หลังสงครามเพื่อให้เหมือนโลกก่อนตามความตั้งใจของ “ทอรัส” ที่ปกครองโลกอยู่

 และมีผู้นำสูงสุดของดาวไกอาคือโครน่าซึ่งเป็นตำแหน่งสูงสุด เหมือนประธานาธิปดีนั่นแหละ เพียงแต่โครน่าจะมีความสามารถพิเศษหลากหลาย ศาสนาหายไป ทุกคนนับถือศาสนาเดียวคือบลิสโดยนับปีจากคริสต์ศักราชเดิม 

ฉันชื่อไกอา ฉันมีชื่อเหมือนโลกในปี 2254 แสงจันทร์ตกกระทบผิวฉันเป็นสีขาวเรือง ทวีปเฮสเตรียคือบ้านฉัน โลกเหลืออยู่ทวีปเดียวคือเฮสเตรีย เรากลายเป็นทวีปเดียวกันทั้งหมด โดยมีทอรัสเป็นผู้ปกครองและไม่รู้เลยว่าตั้งแต่เกิดมาจนอายุได้ 18 ปี ฉันกลับต้องเผชิญกับชะตากรรมที่หนักหนา

ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในภาวะกึ่งกลับกึ่งตื่น ฉันคว้าแว่นขึ้นมาใส่ เห็นผู้หญิงคนหนึ่งผมสั้นหน้าตาเธอเหมือนฉันเลย แต่นัยน์ตาแฝงแววกร้าว ยืนกระแอมอยู่ข้างหน้าจอ tv ทีวีมันดูไม่เหมือนทีวีที่พวกคุณเคยเห็น ไม่สิ ยุคคุณอาจจะเคยเห็นตามหนังไซไฟ มันเป็นแผ่นใสๆและมีตัวเลขต่างๆวิ่งไปมามากมายด้านล่างที่ไม่ใช่ตัวเลขของหุ้นเหมือนยุคของคุณ

มันดูเหมือนเป็นตัวเลขของอะไรสักอย่างที่ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นตัวเลขอะไร ท่าทางเธอดูหม่นหมองเธอใส่ชุดคอจีน  ภายใตัเครื่องนุ่งห่มดำสนิท ผ้าเนื้อเดียวกับที่ใช้ทำชุดทหาร แน่นหนาพอที่จะปกป้องเธอได้จากของมีคมเล็กน้อย หรือแม้แต่กระสุน ใต้ชุดคอจีนชุดนั้น มีรอยแผลเป็นจำนวนมาก และเธอมีสีผิวแทน เธอเอามือเสยผมสีแอช สีเดียวกับฉันตัดกับชุดทหารสีดำที่เธอใส่  ด้านล่างจอทีวีนั่นเขียนว่า

ไกอาโปรเจค.ล็อค 1/4/2354

ทันใดนั้นเสียงผู้ชายทุ้มๆ ฉันไม่ได้ยินเสียงเขา แต่ฉันสัมผัสได้ว่าเสียงเขาทุ้มมาก และก้องกังวานในหัว

“นี่ไม่ใช่ความคิดของคุณ มันคือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ในมิติที่ 3”

ฉันเบิกตากว้าง พอรู้ตัวอีกทีฉันก็อยู่หน้าจอทีวี มองไปที่ด้านล่างจอ เห็นข้อความเดียวกันนั่น

ไกอาโปรเจค.ล็อค 1/4/2354

หา เดี๋ยวนะ ชื่อฉันกลายเป็นชื่อโปรเจคอะไรนี่ได้ยังไง

เอ็กโซดัสคือใคร ฉันปวดหัวแปลบ รู้สึกมึน เหมือนกับนั่งเครื่องบินที่กำลังตกหลุมอากาศ แต่ก็ยังไม่ตื่นจากฝัน

ฉันเห็นเอ็กโซดัส ผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนฉันคนที่บอกไปเมื่อกี้ กำลังพูดอยู่หน้าจอทีวี

“เฮสเทรียเป็นชื่อทวีปทั้งหมด หลังจากเกิดสงครามโลก มนุษย์ใช้อาวุธชีวภาพห้ำหั่นกัน ทุกอย่างยังคงคล้ายคลึงกับโลกเก่ามาก คำว่าโลกเก่าคือ 200 ปีที่แล้ว เนื่องจาก ทอรัสต้องการอนุรักษ์ให้โลกเป็นเหมือนเดิมไม่ให้เทคโนโลยีพัฒนามากไปกว่านี้ จะได้ไม่ต้องมีสงครามอีก พวกเขาสกัดกั้นการพัฒนาเทคโนโลยีทุกอย่างและแช่แข็งโลกไว้ที่ 200 ปีก่อน แต่พวกเราก็ยังไม่ไว้ใจพวกทอรัสที่เป็นกลุ่มที่ปกครองสภาเฮสเตรียอีกทีอยู่ดี เราจะต้องไปตามหาตัวฉันในมิติเวลาที่ 0 เด็กสาวอายุ 18 ปีชื่อไกอา……”

เสียงเอ็กโซดัสเงียบลง ภาพในจอพร่าเลือนและมีคลื่นรบกวน ทันใดนั้นเสียงก็ดังขึ้นดังขึ้น มีเสียงคล้ายกับปืนดังสนั่นแก้วหูฉัน และมีเสียงปืนเลเซอร์คล้ายในหนัง

“แซ้ดๆๆๆๆ”

“ปัง!!!!!ๆๆๆๆๆ ตูม”

เสียงเหล็กกระทบกันเคร้งๆ ระเบิด ฝีเท้าที่วิ่งหนี ภาพสั่น ตาฉันพร่า เห็นรอยหยดเลือดตามทาง เอ็กโซดัสกำลังต่อสู้กับใครบางคนอยู่

ฉันรู้สึกมึนหัวกระทันหัน รู้สึกเหมือนตัวเองจู่ๆหัวที่มีอยู่ก็หายไปซะอย่างนั้น แล้วฉันก็ได้ยินเสียงแหวกว่ายของปลาในน้ำ เห็นภาพปลาทองสีดำสองตัวเรียงกันเป็นรูปหยินหยาง เสียงหญ้าในท้องทุ่งสีขาว เสียงเครื่องบิน ฉันเห็นเอ็กโซดัสกำลังวิ่งหนีใครบางคน มีภาพระเบิดปรมาณูในหัวฉันติดๆกันถี่มาก จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงจากในหัว

“ไกอา ไกอา ตื่นเถอะ!!!!เวลาเหลือน้อยแล้ว”……..นี่ฉันเป็นอะไรกันนะ
ทำไมฉันถึงได้ยินเสียงนี้
“ไกอา นี่ฉันเอง อิควิน็อกซ์”
“ใครคืออิควิน็อกซ์”
อา…นี่ฉันบ้าไปแล้วสินะ …ฉันคงจะคุยกับจิตใต้สำนึกตัวเองและมันมีชื่อด้วย
“ผมชื่อน็อกซ์ มาจากมิติเวลาที่ 1”เสียงที่มีเนื้อเสียงเหมือนอิควิน็อกซ์ แต่พูดภาษาเราแบบแปร่งๆส่งตรงมาภายในหัวฉัน
เสียงนั่นไม่ได้มีเสียงเดียว !!!!!ทั้งน็อกซ์และอิควิน็อกซ์ มันคืออะไรกันแน่
“พวกนายเป็นอะไรกันแน่ ทำไมเข้ามาอยู่ในหัวฉัน”
“…….”ความเงียบบังเกิดสักพัก

“พวกเราเป็นเซราฟิมซึ่งกำลังจะแย่งชิงอำนาจคืนจากฝ่ายทอรัสที่แช่แข็งเทคโนโลยีโลกไว้และเป็นโซลเมทของคุณ”

เดี๋ยวนะ โซลเมท หมายถึงพวกนายเป็นเนื้อคู่ของฉันหรือเปล่า?

end PROLOGUE