ตอนที่ 39 : ดวงใจของผาชัน 5 : ต่างคนต่างใจ [loading....150%]
5
หัวใจของใบบัว“ไอ้โอม อย่าบอกนะว่ามึงแอบรักกูอ่ะเห็นชอบเหลือบมองกูบ่อยๆ” เอ๋ยแกล้งโวยวาย
“เอ๋ย กูขอโทษจริงๆ กูเก็บความลับไม่ได้อีกต่อไปแล้วขอสารภาพตรงๆ เลยล่ะกันว่ากูกำลังหลงรักเซลลูไลท์ที่ขามึงอยู่ เดินทีนี่กระเพื่อมๆ จนกูมองเพลินเลย” โอมพูดจบคนในโต๊ะก็พากันหัวเราะเสียงดังลั่น ขนาดฉันที่มั่นใจว่าเก็บอาการเก่งกว่าเพื่อนยังอดขำไม่ได้เลย
“ไอ้เหี้... โอม”
“ฮ่าๆๆ เอาล่ะครับ จริงๆ แล้วเพลงนี้มีใครบางคนเขาขอมาอีกทีแต่ผมบอกไม่ได้จริงๆ ว่าเป็นใคร แต่สิ่งที่อยากบอกในฐานะคนที่เคยผ่านประสบการณ์แบบนี้มาก่อนนะครับ”
“วันนี้พี่นักดนตรีแกจะมาไม้ไหนวะ อยู่ดีๆ ก็โรแมนติกเฉย” บิวหันไปหัวเราะกับโอม
“จงซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเองก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป แอบรักเพื่อนสนิทมันไม่ผิด แต่คุณจะรู้สึกผิดกับตัวเองมากที่สุดเมื่อวันที่ทุกอย่างมันสายเกินไป”
เสียงกีต้าร์ของพี่นักดนตรีดังขึ้นพร้อมกับจังหวะดนตรีเพลงที่แสนจะคุ้นหู ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมหัวใจของฉันมันถึงเต้นแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เพลงนี้เป็นเพลงที่เมื่อก่อนฉันฟังบ่อยมากแต่หลังจากเหตุการณ์ที่ทะเลาะกับผาในคลับตอนงานปาร์ตี้สละโสดของรุ่นพี่ฉันก็ไม่เคยเปิดฟังอีกเลย
ได้ชิดเพียงลมหายใจ แค่ได้ใช้เวลาร่วมกัน
แค่เพื่อนเท่านั้น แต่มันเกินห้ามใจ
ที่ค้างในความรู้สึก ว่าลึกๆ เธอคิดยังไง
รักเธอเท่าไร แต่ไม่เคยพูดกัน
อะไรที่อยู่ในใจก็เก็บเอาไว้
มันมีความสุขแค่นี้ก็ดีมากมาย
“มึงว่าไหม วันนี้ไอ้ผาแม่งเท่ฉิบหายจู่ๆ ก็โดดลงจากเวทีไปช่วยใบบัวจากไอ้เวรที่ตามตื๊อขอเบอร์นั่น” เสียงของโอมดังขึ้น ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโอมพูดกับใครหรืออยู่ดีๆ ก็พูดขึ้นมา แต่ที่แน่ๆ มันมีผลกระทบต่อความรู้สึกของฉันเต็มๆ
“เรื่องสุภาพบุรษไว้ใจเขาเลย พระเอกตัวจริงพี่ผาไงจะใครล่ะ”
เธอจะมีใจหรือเปล่า เธอเคยมองมาที่ฉันหรือเปล่า
ที่เราเป็นอยู่นั้นคืออะไร เธอจะมีใจหรือเปล่า
มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ
แต่ไม่อยากถาม กลัวว่าเธอเปลี่ยนไป
จู่ๆ น้ำตามันก็มาจ่อตรงขอบตาแบบไม่มีสาเหตุ ฉันนี่อ่อนแอชะมัดเลย แค่ได้ยินเพลงที่มีเนื้อหาเศร้าๆ แบบเพลงนี้ก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาซะงั้น ฉันรีบยกมือปาดน้ำตาออกก่อนที่จะมีเพื่อนหันมาเห็น
ไม่ถามยังดีซะกว่า
เพราะฉันรู้ถ้าเราถามกัน
กลัวคำๆ นั้น อาจทำร้ายหัวใจ
พอเงยหน้าขึ้นมาอีกทีเสียงหัวใจที่เริ่มสงบก็กลับมาเต้นแรงไม่เป็นจังหวะอีกครั้งเพราะคราวนี้คนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามฉันคือผาชัน และเขาก็กำลังมองฉันอยู่พอดี
และนี่ก็เป็นครั้งที่สองในรอบเกือบหนึ่งปีที่เราสบตากันตรงๆ แบบนี้..
เธอจะมีใจหรือเปล่า
มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ติดอยู่ในใจ
แต่ไม่อยากถาม กลัวรับมันไม่ไหว
เสียงปรบมือดังขึ้นหลังจากเสียงดนตรีเพลงจบลง สุดท้ายก็กลายเป็นฉันเองที่ต้องถอนสายตาจากคนตรงหน้าก่อน ยอมรับว่าแปลกใจอยู่เหมือนกันที่จู่ๆ คนอย่างผาก็มานั่งจ้องหน้าฉันตรงๆ แบบนี้ หลังจากที่เราไม่พูดคุย และไม่มองหน้ากันมาเกือบปี
“ไอ้ผา ถามจริงเหอะมึงจะทำงานงกๆ ไปถึงไหนวะ ไม่เหนื่อยบ้างเหรอหลังเลิกเรียนก็ต้องรับจ็อบทำงานทุกวัน นี่แค่เรียนกูก็แทบจะไม่มีเวลาหายใจล่ะ” ทรัช หนึ่งในแก๊งผาพูดขึ้น
“กูจนนี่ครับ ไม่ได้บ้านรวยแบบพวกมึง กูมันคนมีภาระ”
“แหม พวกกูก็ไม่รวยหรอกประเด็นคือพวกกูไม่ขยันเท่ามึงไง”
“เออนี่ เมื่อกี้นี้กูไปเข้าห้องน้ำมาเจอเมียเก่ามึงด้วยวะ” โอมหัวเราะส่วนผาเลิกคิ้วเป็นเชิงตั้งคำถาม
“มึงต้องระบุด้วยว่าเมียคนไหน คุณคนนี้เขาสาวเยอะก็รู้ๆ กันอยู่” แต้วพูดขึ้น
“ข้าวฟ่างไงมากับเพื่อนในแก๊งเขานั่นแหละ เมื่อกี้กูสวนออกมาตรงทางเข้าห้องน้ำพอดีเห็นมีคนขอเบอร์นางด้วย”
“แล้วมึงบอกกูทำไม กูกับเขาจบกันไปนานแล้ว”
ผาพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉยก่อนจะเทเบียร์ใส่แก้วของตัวเอง ส่วนฉันก็ได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจว่าเขาเลิกกับข้าวฟ่างตั้งแต่ตอนไหน จริงๆ หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นที่เขามาเจอข้าวฟ่างคุยกับเพื่อนเรื่องฉัน ฉันคิดว่าทั้งสองคนน่าจะคบกันไปได้ด้วยดีและความรักราบรื่น เพราะหลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้ติดตามเรื่องของผาอีกเลยว่าเขาจะคบกับใคร จะว่าฉันปิดหูปิดตาไม่รับรู้ความจริงก็ได้
“เออ ได้ข่าวว่าตอนนั้นข้าวฟ่างเอาแต่ร้องไห้ประท้วงชีวิตแถมขู่จะฆ่าตัวตายถ้ามึงไม่กลับไปคืนดี” ทรัชพูดขึ้น
“ก็ขู่ไปงั้น ผู้หญิงคนนั้นรักตัวเองจะตายไปคนแบบนั้นไม่มาเสียเวลาเพราะกูหรอก”
“คนนี้มึงดูตัดใจง่ายเนอะ ไม่เห็นเหมือนตอนเลิกกับทีน่าเลย”
คราวนี้ผาไม่ตอบคำถามหรือแสดงความคิดเห็นเขาทำเพียงแค่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเทเบียร์ใส่แก้วอีกครั้งพร้อมทั้งกระดกจนหมดแก้ว นั่นยิ่งทำให้คนอื่นๆ ต่างคาดเดาไปกับความคิดว่าสรุปแล้วเขาคิดยังไงกันแน่
“คุณหนูใบบัว นิ่งเลยนะดื่มหน่อยสิไอ้ผามันชนะทั้งทีนะ เอ้าดื่มๆๆๆ” เอ๋ยใช้ศอกกระทุ้งแขนฉันก่อนจะเทเหล้าใส่แก้วฉันบ้าง เห็นแบบนั้นฉันก็ไม่กล้าปฎิเสธเพื่อนก็เลยยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มจนหมด
“โอ้โห บ้ายุซะด้วยเดี๋ยวก็เมาหรอกใบบัว” โอมล้อเลียนอย่างอารมณ์ดี
“ไม่เมาหรอก เราดื่มแค่นิดเดียวเอง”
“ใบบัวไม่ได้อ่อนต่อโลกแบบที่พวกมึงคิดซะหน่อย ยายเนี่ยเวลาเมาทีไรลืมภาพคุณหนูใบบัวที่แสนเรียบร้อยไปได้เลย” เอ๋ยแกล้งลูบหัวฉันเบาๆ ตอนที่โต้ตอบโอมกลับ
“น่าสนใจแหะ”
หลังจากนั้นพวกเพื่อนๆ ต่างก็พากันดื่มและพูดคุยกันอีกหลายเรื่อง ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องที่ชอบหยิบยกขึ้นมาแบล็คเมล์กันเองตอนเมาโดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงซึ่งโอมดูเหมือนจะโดนหนักกว่าเพื่อน เห็นเงียบๆ แบบนี้โอมก็เสน่ห์แรงไม่น้อยไปกว่าผาเลย ฉันพยายามนั่งเงียบและทำตัวให้สงบเสงี่ยมที่สุดเพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจจนเพื่อนหยิบยกเรื่องของฉันขึ้นมาเป็นประเด็น อย่างที่รู้ๆ กันอยู่ พวกเพื่อนผู้ชายน่ะไม่ค่อยกล้าเล่นกล้าล้อเลียนฉันหรอกยกเว้นเอ๋ยกับแต้วที่พร้อมจะประจานฉันตลอดเวลา
ฉันเดินมาเข้าห้องน้ำหลังจากดื่มไปได้สักพัก และก่อนจะที่เดินไปถึงห้องน้ำที่อยู่ทางด้านหลังร้านฉันก็เดินสวนกับผาอีกครั้ง เขากำลังเอาเหล้าไปเสิร์ฟให้กับลูกค้าในร้าน เราสองคนเผลอสบตากันเล็กน้อยก่อนจะต่างคนต่างเดินกันไปคนละทางคล้ายกับว่าเราไม่เคยรู้จักกันซึ่งฉันก็ชินกับความสัมพันธ์แบบนี้แล้ว
“ใบบัว”
ฉันชะงักเล็กน้อยตอนที่กำลังจะเปิดประตูเดินกลับเข้าไปในร้านและข้าวฟ่างก็กำลังเปิดประตูจะเดินออกมาพอดี ฉันเงียบและไม่ได้ทักตอบกลับไป
“ฉันขอคุยอะไรกับเธอหน่อยได้ไหม”
“...”
“แค่แป๊บเดียวจริงๆ” น้ำเสียงและสีหน้าของข้าวฟ่างดูแข็งกร้าวและเชิงบังคับอยู่ในทีต่างจากข้าวฟ่างในวันวานที่ฉันเคยรู้จัก
ฉันถอนหายใจด้วยความรู้สึกหนักอกในใจแปลกๆ เพราะพอจะเดาได้อยู่แล้วว่าข้าวฟ่างจะคุยกับฉันเรื่องอะไร ข้าวฟ่างเดินนำฉันออกมาที่หน้าร้านที่มีคนเดินเข้าออกเต็มไปหมด ทีแรกฉันคิดว่าข้าวฟ่างน่าจะหยุดแค่ตรงนี้แต่สุดท้ายเจ้าตัวกลับเดินนำฉันห่างออกมาตรงจุดที่ค่อนข้างปลอดผู้คนแต่ก็ไม่ไกลจากร้านเหล้าที่พวกเพื่อนๆ นั่งอยู่มากเท่าไหร่
“เธอมีอะไรจะคุยกับฉัน”
“เธอสั่งให้ผาบอกเลิกฉันเหรอใบบัว” ข้าวฟ่างหันกลับมาด้วยน้ำตานองหน้า น้ำเสียงที่พูดแข็งกร้าวอย่างชัดเจน
“นี่เธอคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ” ฉันหัวเราะนิดๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองทางอื่น คนอย่างฉันเนี่ยนะจะไปมีปัญญาสั่งให้ผาชันเลิกกับบรรดาผู้หญิงของเขา
“เธอทำให้ฉันรู้จักผาและได้คบกับเขา มันก็ไม่ยากหรอกถ้าเธอจะสั่งให้เขาเลิกคบกับฉัน” ข้าวฟ่างยังไม่หยุดโวยวาย เจ้าตัวสาวเท้าเข้าหาฉันอย่างคุกคาม
“หมดเรื่องจะพูดแล้วใช่ไหม ฉันไปก่อนล่ะ” พูดจบฉันหันหลังเพื่อจะเดินหนีแต่ข้าวฟ่างกลับคว้าข้อมือของฉันให้หันกลับมาเผชิญหน้ากันอีกครั้ง
“หยุดเดี๋ยวนี้นะใบบัว ฉันยังพูดไม่จบเธอไม่มีสิทธิ์หันหลังให้ฉัน”
“หยุดบ้าสักทีเหอะข้าวฟ่าง ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเรื่องที่เธอพูดอยู่มันมีที่มาที่ไปยังไงและฉันก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของเธอและผาด้วย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเลิกกับเธอ” ฉันขึ้นเสียงบ้าง จริงๆ ก็พอจะเดาออกว่าสาเหตุที่ผาเลิกกับข้าวฟ่างน่าจะมาจากความจริงที่ได้รับรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ใสซื่ออย่างที่คิด แต่มันก็แค่สิ่งที่ฉันคาดเดาอยู่ดีเพราะอย่างที่รู้ๆ กันอยู่ว่าผาเจ้าชู้มากแค่ไหนบางทีเขาอาจจะเลิกกับข้าวฟ่างเพราะเบื่อหรือมีใครอีกคนก็ได้
“เลิกแอ๊บสักทีเหอะใบบัว เลิกทำตัวอ่อนแอน่ารำคาญได้แล้ว ฉันตามง้อเขามาเกือบปีแต่เขาไม่สนใจฉันเลย ฉันสืบรู้มาว่าทีน่าแฟนเก่าของผาก็ขาดการติดต่อจากเขาไปตั้งนานแล้วฉะนั้นคนที่น่าสงสัยมากที่สุดก็คือเธอ”
“ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายว่าฉันไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น”
“เธอก็รู้ว่าฉันรักผามากแค่ไหน ถ้าเธอเป็นสาเหตุของเรื่องทั้งหมดจริงๆ ฉันสาบานว่าฉันจะไม่มีทางปล่อยให้เธออยู่เป็นสุขแน่”
“…”
“แสแสร้งใสซื่ออย่างเธอน่ะ นอนกับผามากี่ครั้งแล้วล่ะ แร...”
ไม่รอให้ข้าวฟ่างพูดจบรู้สึกตัวอีกครั้งฝ่ามือของฉันก็ปะทะเข้ากับซีกแก้มข้างซ้ายของข้าวฟ่างอย่างแรง เราต่างคนต่างอึ้งขนาดฉันก็ยังอึ้งเลย คนแรกในชีวิตที่ฉับตบคือผาชันส่วนคนที่สองก็คือข้าวฟ่าง และมันก็ยังเป็นจังหวะเดียวกับที่ใครบางคนเดินเข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี
“ใบบัว หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
“ฮึก ผาช่วยข้าวฟ่างด้วย ใบบัวบ้าไปแล้ว” ข้าวฟ่างวิ่งไปกอดผาชันแถมยังเอาหน้าซุกอกน้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด
เออ ฉันมันบ้าไปแล้ว อยู่แบบปกติก็มีคนมาวุ่นวาย ไม่ยุ่งวุ่นวายกับใครก็กลายเป็นคนอื่นหาเรื่องมาให้ คนพวกนี้ไม่เคยเห็นฉันร้ายล่ะสิ อย่าให้ถึงคราวต้องบ้าดีเดือดบ้างล่ะกัน!
[loading....150%]
TALK
**บางทีเรื่องของลุงผาอาจจะไม่ใช่ตอนพิเศษอีกต่อไป (หัวเราะ) พล็อตมันซับซ้อนหลายส่วน บอกไว้ก่อนเลยว่าความรักของคู่นี้เป็นความรักที่ไม่เร่งรีบนะคะ หลายคนที่เคยอ่านเรื่องของพี่ครูซกับฝานฝาน จำได้ไหมว่าก่อนผาชันจะเป็นลุงผาเคยเกเรและทำตัวเลวมาก่อนซึ่งมันก็คือช่วงนี้นี่แหละ ตอนที่ยิงยาวไปถึงเรื่องของฝานฝานอย่าลืมว่าผาชันกับใบบัวยังไม่ได้ลงเอยกันด้วยซ้ำ ฉะนั้นจะไม่มีนักอ่านคนไหนเดาได้เลยว่าคู่นี้จะลงเอยยังไง อยากให้ค่อยๆ ซึมซับความรักของคู่นี้นะคะ จุดเปลี่ยนของคู่นี้มีหลายอย่างเลยจริงๆ อ่านฟรียาวๆ ไป ตอนนี้ปั่นต้นฉบับโรมอยู่นะใจเย็นๆ มีหลายคนรอเรื่องของโรมด้วย ไรท์ขอบคุณมากจริงๆ ค่ะ ใครที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องของโรมลองเปิดใจอ่านดูน้าาา อาจมีจุดที่ขัดใจไปบ้างแต่อย่าลืมว่านิยายยังไม่จบ ไรท์อัพยังไม่จบ 13 ตอนด้วยซ้ำแล้วก็ดองยาวเป็นปี 55555+ จะมาอัพต่อแล้วค่ะ :)
-ผาชัน-
-ใบบัว-
-บูม-
ฝากนิยายเรื่องอื่นๆ
แสนรักจอมใจ อ่านคลิกรูป
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

แต่ผามาห้ามบัวไมอ่ะ อยากให้ตบฟ่างหนักๆเลย เกลียดความตอแหล
ใบบัวไม่ต้องไปสนใจเลยค่ะ เชิดใส่ผาไปเลย
อีบ้า!!!! ตอแหลจริงๆ ใบบัวน่าจะตบอีกสักทีเอาให้ปากฉีกไปเลย!!!
เฮ่้อ น่าเบื่อนะใบบัว อยู่เฉยๆ เรื่องเลวๆ ก็วิ่งมาหาเนี่ย
ชอบใบบัวแบบสู้คน อย่ามัวแต่เงียบแบบนี้ จักการนังข้าวฟ่างเลย ช่างหัวอิผามันถ้ามันจะโง่เชืรอจ้าวฟ่างละก้อ
เจิมมมมมมมมมมมมม