คลังส่งใบสมัคร {{{{APPLICATION}}}}

ลำดับตอนที่ #29 : EBLIS : นิทานมังกรขาว

{ Winter Dark Theme }

ใบสมัคร

"ขอเป็นตัวป่วนที่ไปก่อกวนชีวิตท่านวันละนิด ทุกวัน"

 

บท } สมาชิกกิลด์เฟอร์เรกซ์ (Ferrex)
ชื่อ-นามสกุล } โซโรแแอสเตอร์ กวอเอเทิร์น เดอ เฮสเทีย [Zoroaster Gwrtheyrn The Hestia]

เพศ } ชาย
อายุ } 17 ปี
เผ่าพันธุ์ } มนุษย์
หมู่เลือด } B
อาชีพ } นักเวทย์
ฉายา } เจ้าหนูประตูไปไหนก็ได้ (เป็นชื่อที่เพื่อนในกิลล์เรียกเล่นๆ พอคนอื่นได้ยินก็เรียกตาม)

ลักษณะทางกายภาพ } ผมหนาสีเงินหวีผ่าข้างเป็นทรง Edgy long hairstyle สั้นเลยแก้มลงมาหน่อย ตอนปลายตั้งขึ้นเหมือนเซ็ตไม่เป็นแซมสีเขียวเทอควอยซ์ เป็นเอกลักษณ์ดูแปลกตาแต่ก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบ ดวงตาสีเขียว หางตาตก คิ้วยาวโค้งเหมือนคันสร จมูกโด่งแต่ไม่ถึงกับเป็นสัน ริมฝีปากบางรับกับใบหน้ารูปไข่แต่คางแหลม โดยรวมเขาเป็นเด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาค่อนไปทางดี เนื้อเย็นผิวขาวผุดผาดเนียนละเอียดราวไข่มุกผิดวิสัยผู้ชาย สูง 179 หนัก 70 มีกล้ามเนื้อขนาดกำลังดีไม่ใหญ่จนล่ำบึ้ก ไม่ผอมจนเกินไปรวมถึง 8 แพ็คเบาๆถูกซ่อนไว้อย่างดีด้วยเสื้อ 2 ชั้น แผ่นหลังเหยียดตรงอยู่เสมอ ทุกท่วงท่าดูบุคลิกดีเหมือนพวกผู้ดี ทั้งที่นิสัยไม่ค่อยให้

ประวัติส่วนตัว } [แก้ไข โดยย่อหน่วยให้เล็กลง โลก>>>แคว้นเอเลเซีย] กิลด์เฟอร์เรกซ์คือ 'กิลด์ผู้วิเศษ' ชื่อดังของแคว้นที่เคลื่อนไหวเป็นเอกเทศน์ ไม่ขึ้นตรงต่ออาณาจักรใด ซึ่งครอบครองพลังเวทย์ 6 รูปแบบ สมาชิกนอกจากหัวหน้ากิลด์มี 6 คนได้แก่ [แก้ไขโดยเพิ่มข้อมูลผู้ใช้แต่ละคนแบบคร่าวๆ]

1. ผู้วิเศษแห่งกาลเวลา

นักพยากรณ์ โฮราเทียส ฮีทฟิลด์ ผู้เป็นเหมือนพ่อของเด็กๆในกิลด์ 

อาวุโสที่สุด ฉลาด จริงจัง ไร้อารมณ์ขัน เยือกเย็น คงแก่เรียน

ต้องคอยตักเตือน และตามแก้ปัญหาที่เด็กๆก่อไว้เสมอ

สามารถพาตัวเองย้อนกลับไปในอดีตไม่เกิน 3 ชั่วโมงของสถานที่ยืนอยู่ได้

และสามารถทำนายเหตุการณ์ในอดีตที่เคยเกิดขึ้น ณ ที่นั้น 

รวมถึงจำนวนอนาคตที่มีโอกาสเกิดขึ้นถัดไป ก่อนคำนวณหาทางที่เป็นไปได้มากที่สุด

มันสมองและสัญญาณเตือนภัยของกิลด์

2. ผู้วิเศษแห่งสถานที่

เป็นน้องเล็กที่อยู่ในวัยกำลังซนของกิลด์ ชอบแหย่คนโน้นคนนี้ไปเรื่อย

มีประโยชน์จิปาถะ เป็นผู้ส่งสาร นักสำรวจ ผู้รวบรวมข้อมูล 

ตัวซัพพอร์ตในการลบจุดอ่อน และประตูไปไหนก็ได้ของกิลด์

3. ผู้วิเศษแห่งสภาวะสสาร

 เบอร์เซิร์ค ทานาทอส ผู้คลั่งไคล้การต่อสู้ ไร้มารยาท แต่มีความเป็นผู้นำ

มีประสบการณ์มาก แค่เห็นอีกฝ่ายก็ประเมินกำลังศัตรูได้แล้ว

มีไอเดียในการประยุกต์ความสามารถตัวเองให้เข้ากับการต่อสู้ ณ ตอนนั้นได้อย่างน่าทึ่ง

ใจนักเลง "เพื่อนไม่อิ่ม ก็ยอมอด" คอยปกป้องน้องๆอยู่แนวหน้า เป็นเหมือนพี่ใหญ่ของกิลด์

สามารถเปลี่ยนสภาวะของสสารได้ เช่น เปลี่ยนของแข็ง เป็น ของเหลว หรือ แก๊ส

ข้อแม้คือเขาจำเป็นต้องใช้มือสัมผัสของสิ่งนั้นขณะเปลี่ยนมัน เปลี่ยนได้แค่ครั้งละอย่าง 

อาวุธของเขา คือ 'หอกโลหิตมาร' ถูกตีขึ้นจากเลือดปีศาจนางหนึ่งที่ถูกแปรสภาพเป็นของแข็ง

เป็นทั้งตัวแทงค์(คนรับดาเมจ) และไฟร์เตอร์(นักสู้ระยะใกล้) แนวหน้าของกิลด์ในทุกศึก

4. ผู้วิเศษแห่งแรงโน้มถ่วง

ดีรอส ดิมิเทรียส จอมลวงโลก ชอบยุยงพูดจาปั่นหัวชาวบ้านให้ทำ/คิดในสิ่งที่ตนต้องการ

 กับคนในกิลด์ก็เป็นจอมแกล้งคนพอๆกับโซโรแอสเตอร์ ทำให้ 2 นี้ซี้กันเหมือนพี่น้องแท้ๆ

ไม่เคยทำความดีโดยไม่หวังผล ซาดิส หน้าเงิน บ้าการพนัน ติดเหล้า แถมยังเป็นเสือผู้หญิง 

 แต่กลับมีท่าทางสูงสง่ามารยาทงาม เป็นแหล่งอบายมุขในคราบผู้ดี เป็นพี่รองที่เหลือเกินจริงๆ

สามารถควบคุมแรงโน้มถ่วงที่อยู่โดยรอบสิ่งมีชีวิตหรือวัตถุให้เพิ่มหรือลดได้ 

เหาะได้ (เพราะคุมแรงโน้มถ่วงรอบตัวเองให้ติดลบ) 

ข้อแม้คือสิ่งมีชีวิตหรือวัตถุนั้นต้องอยู่ใกล้เขาในรัศมีไม่เกิน 500 ม.

และในตอนนี้เขาที่ยังอายุไม่มากเท่าไหร่ ยังเปลี่ยนได้แค่ไม่เกิน 5 อย่างในเวลาเดียวกัน 

เป็นคนคอยตัดกำลังคู่ต่อสู้ ผู้รวบรวมข้อมูลผ่านการรีดจากศัตรู และสนับสนุนเพื่อน (ถ้าอยู่ใกล้พอนะ) 

 

5. ผู้วิเศษแห่งฤดูกาล

นักเวทย์ผู้ใช้ธาตุน้ำ น็อคติส เลกนาร์ด ผู้มีจิตใจบริสุทธิ์ดุจฑูตสวรรค์ ซื่อสัตย์ อ่อนโยน รักความสงบสุข

บุญคุณต้องทดแทน สุภาพบุรุษ โกรธเกลียดคนอื่นไม่เป็น เวลามีปัญหาก็จะโทษตัวเองไว้ก่อน 

ไม่ค่อยปฏิเสธคำขอร้อง เชื่อคนง่าย ระแวงใครเขาก็ไม่เป็น

ด้วยความเป็นคนดีแบบไม่ดูหน้าดูหลัง หลายครั้งมักเอาภาระมาฝากกิลด์ เป็นน้องรองที่เหลือเกินเช่นกัน

สามารถสร้างเมฆและหยาดน้ำฟ้าได้ในรัศมีรอบตัวไม่เกิน 15 กม.

เช่นให้ฝนตก ฝนน้ำแข็ง ลูกเห็บ หรือหิมะ สร้างเมฆมาบดบังแสงอาทิตย์

กล่าวคือสามารถควบคุมอุณหภูมิในอากาศ สภาพอากาศ ได้ในระดับหนึ่งในพื้นที่จำกัด

ไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้ มีประโยชน์ในสร้างอุปสรรคในการเดินทางไกลให้ชาวบ้านเขา รวมถึงตัวเองด้วย

แถมใช้เวลาในการร่ายเวทย์นานมาก ราวๆ 1-5 ชั่วโมงแล้วแต่ความรุนแรง 

ถ้าโดนขัดจังหวะ...ต้องเริ่มใหม่ทั้งหมด 

6. ผู้วิเศษแห่งธาตุ 

นักเวทย์หนุ่มผู้มีรูปโฉมงดงามเยี่ยงอิรสตรี ยูริเจียส ลิเออร์ (นิสัยคนนี้ ตามใจไรเตอร์เลยจ้า)

สามารถแปรสภาพร่างกายตัวเองให้กลายเป็นธาตุต่างๆได้ และได้คุณสมบัติของธาตุนั้นมาครอบครอง

เช่น ถ้าลงไปในแม่น้ำ เขาจะแปรสภาพร่างกายตัวเองให้กลายเป็นน้ำได้

(ถ้านึกภาพไม่ออก ก็คลิ้กอะค่ะ ประมาณนี้ล่ะค่ะ) 

กับธาตุอื่นๆ เช่น ดิน น้ำ ลม ไฟ ความมืด แสง ฯลฯ ก็จะเป็นกรณีเดียวกัน 

ข้อแม้คือเขาทำได้ผ่านการสัมผัสกับธาตุนั้นทั้งร่าง

มันจึงต้องเป็นของที่หาได้ ณ ที่นั้น (ถ้าเป็นธาตุที่หาได้ไม่ง่ายอย่าง สายฟ้า ก็จะได้จากการโจมตีของอีกฝ่าย) 

และมีขนาดใหญ่/กินพื้นที่มากพอจะโอบร่างเขาไว้ได้ (ถ้าเป็นสายฟ้า คือต้องช็อตเขาทั้งร่าง) 

ซึ่งเขาอยู่ในสภาพนั้นได้แค่ไม่เกิน 30 นาที

                              เหล่าสมาชิกเหมือนตำแหน่งวงกลม 6 วงที่มีสัญลักษณ์อยู่ด้านใน ตรงมุมสี่เหลี่ยมแต่ละมุม โดยมีหัวหน้าแทนดาว 6 แฉกที่เป็นจุดศูนย์กลาง ใน 'วงเวทย์ดาว 6 แฉก' ซึ่งเป็นสัญลักษณ์กิลด์(สมาชิกทุกคนจะสักสัญลักษณ์นี้บนร่างกาย คล้ายๆแฟรี่เทล) 

                              โดยคุณสมบัติสมาชิกคือ [ต้องเป็นผู้วิเศษที่เป็นเลิศทางเวทย์มนตร์ที่ข้องเกี่ยวกับพลังใดพลังหนึ่งดังกล่าว] [ความสมัครใจ] และ [ถูกคัดเลือกตามความพอใจของหัวหน้ากิลด์] ในรุ่นนั้นๆ จุดประสงค์ในการก่อตั้งคือใช้พลังเวทย์ของผู้วิเศษเหล่านั้นรักษาสมดุลของธรรมชาติ และการกำจัดเผ่าพันธ์ุที่ทำให้ดุลยภาพต้องสั่นคลอน ซึ่งก็คือ เผ่าปีศาจ ให้หมดไปจากแคว้น (คิดซะว่ากิลด์นี้เป็นไอเท็มเสริมของนักผจญภัยก็ได้ค่ะ) [เราชอบรูปแบบนี้มากกว่า แต่ถ้าไรเตอร์เห็นว่าเป็นผู้คุมกฎ เนื้อเรื่องจะสนุกกว่า เรายินดีจะแก้ไขให้อีกครั้ง] 

                         [แก้ไข] โซโรแอสเตอร์ อยู่ในกิลด์ในฐานะ "ผู้วิเศษแห่งสถานที่" เนื่องจากลักษณะการใช้เวทย์มนตร์ของเขามีคุณสมบัติเพียงพอ และหัวหน้ากิลด์เห็นความแตกต่างบางอย่างในตัวเด็กคนนี้ ด้วยเหตุที่หัวหน้ากิลด์รุ่นปัจจุบันไม่พิสมัยผู้มีวุฒิภาวะสูงส่ง แต่กลับนิยมชมชอบคนหนุ่ม(หน้าตาดี)ที่มีความสามารถ ทำให้สมาชิกในกิลด์รุ่นปัจจุบันล้วนมีอายุไม่เกิน 30 แต่เขาก็เป็นเป็นสมาชิกกิลด์ที่อายุน้อยที่สุด และมักแว็บมาที่กิลด์ชาวบ้านเพื่อสอบถามข้อมูลเกี่ยวกับปีศาจอยู่เป็นพักๆ ไปไหนก็ตีซี้เขาไปทั่ว เลยเป็นคนของกิลล์เฟอร์เรกซ์ที่ชาวบ้านคุ้นหน้าคุ้นตา ส่วนสาเหตุที่เขาตอบรับคำเชิญเข้ากิลด์จากหัวหน้า...ก็เพื่อตามมหาพี่ชายผู้หายสาบสูญ

                           ***ผู้มีสายเลือดราชวงศ์แห่งเฮสเทียจะมีอัญมณีประจำตัวที่เกิดจากพิธี "ไดอาแมนต้า" เป็นพิธีที่ทำขึ้นในวันเกิด โดยนำอัญมณีทุกชนิดมาวางเรียงกัน ทุกสีมีความหมายต่างกัน แล้วให้ผู้มีสายเลือดราชวงศ์ผู้นั้นซึ่งเป็นเด็กทารกอายุ 1 วัน เลือกมา 1 ชิ้น ซึ่งตำนานว่าคนของราชวงศ์ผู้นั้นจะเป็นไปตามความหมายของอัญมณีที่เลือก และหากคนของราชวงศ์ผู้นั้นได้ครองราชย์เป็นกษัตริย์ อัญมณีประจำตัวคนผู้นั้นจะถูกนำมาประดับกลางมงกุฎ

                                                  

                         ปูมหลังของโซโรแอสเตอร์...เดิมทีเป็นเจ้าชายรัชทายาทอันดับ 3 แห่งเฮสเทีย บุตรแห่ง 'ไลแซนเดอร์' ราชาองค์ที่ 7 ของราชวงศ์กวอเอเทิร์นผู้มีสติปัญญาและมากความสามารถด้านการทหาร อัญมณีประจำตัวท่านคือทับทิมสีเลือดนก การครองราชย์ของท่านจึงนำมาซึ่งการใช้แร่เงิน  ทองคำ เหล็กกล้า และแร่โลหะต่างๆ ที่มีอยู่มากในแถบชายแดน ซึ่งขายได้ราคาต่ำกว่าอัญมณีทั้งที่หาได้ง่ายกว่า ใช้เวลาในการหลอมน้อยกว่า ถูกนำมาแปรรูปเป็นอาวุธคุณภาพสูงชนิดต่างๆก่อนส่งออกไปที่ซินเธียและขายตามท้องตลาดในราคาสูง สร้างรายได้เพิ่มให้ชนชั้นกลางแถบชายแดนที่เคยเป็นได้แค่นายหน้าค้าแร่ดิบเพราะไม่มีทุนประมูลเหมืองอัญมณีและนักประดิษฐ์ในเฮสเทียที่ค่าตัวสูงลิบลิ่ว เปลี่ยนภาพลักษณ์ของเฮสเทียจากเมืองแห่งเครื่องประดับของชนชั้นสูง เป็นเมืองแห่งอัญมณีที่ใช้ได้หลากหลายและอาวุธยุทโธปกรณ์ที่นักดาบ , ผู้วิเศษ, ผู้ใช้หอก , นักฆ่า , โจร ,นักรบ , นักธนู ต้องมาเหยียบสักครั้ง พระองค์เป็นที่รักของพสกนิกรเป็นอันมาก

                              ทว่าพระมเหสีที่เคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กก็มาด่วนจากพระองค์ไป ในห้วงแห่งความโศกเศร้า...ราชาก็ได้พบ "เพิร์ลเทีย" ผู้วิเศษโฉมสะคราญ ไม่รู้ด้วยเหตุใด...แต่น้ำตาของนางที่หลั่งรินจะแปรสภาพกลายเป็นไข่มุก ทำให้นางถูกทารุณกรรมโดยบิดาบุญธรรม ยิ่งเพิร์ลเทียเศร้าโศก ชายผู้เห็นแก่ตัวก็ยิ่งร่ำรวย ราชาจึงช่วยหญิงสาวให้พ้นจากชะตากรรมอันโหดร้าย โดยการสั่งจับกุมชายที่ทำให้นางต้องทนทุกข์ และรับตัวนางมาเป็นข้ารับใช้ในวังหลวง ให้ร่ำเรียนศาสตร์ของสตรีชั้นสูงต่างๆ ด้วยเสน่ห์หญิงอายุมากกว่า กริยาอ่อนช้อย และรอยยิ้มที่งดงามกว่าน้ำตาไข่มุกนั่น ทำให้พระองค์อภิเษกสตรีผู้มากับอัญมณีจากมหาสมุทรขึ้นเป็นราชินีองค์ใหม่ หลังนางมอบลูกชายฝาแฝดให้แก่พระองค์

                                      

                                 ด้วยเหตุนี้...เจ้าชาย โซโรแอสเตอร์ จึงกลายเป็นรัชทายาทอันดับ 3 ของราชวงศ์ที่เกิดมาพร้อมเวทมนตร์อันเป็นเอกลักษณ์ อาจเพราะพระมารดาเป็นผู้วิเศษ โดยอันดับ 2 คือ "มงกุฏราชกุมาร เซอร์คอน" (อัญมณีประจำตัว : เพทายสีเขียวฟ้า) พี่ชายฝาแฝดของเขา ที่มีพลังเวทย์เช่นกัน 

                              และอันดับ 1 คือ "มงกุฎราชกุมารี การ์เน็ตต้า" (อัญมณีประจำตัว : โกเมนสีม่วงแดง) พี่สาวต่างแม่...บุตรีแห่งราชาไลแซนเดอร์ที่เกิดกับพระมเหสีองค์ก่อน 

                         ถ้าไม่นับเรื่องการเรียนเศรษฐศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ธรณีศาสตร์ อัญมณีศาสตร์ การเมือง การฑูต การปกครอง พิชัยสงคราม มารยาท เต้นรำ ดนตรี (ซึ่งเขาขยันมาก...ขยันโดด) เขาก็ถูกเลี้ยงแบบปล่อย ไม่เคร่งครัดในกฏระเบียบหรือความประพฤติมากนักด้วยเหตุที่เขาเป็นรัชทายาทอันดับ 3 โอกาสที่จะได้ครองราชย์นั้นต่ำเตี้ย ซ้ำอำนาจและสง่ารัศมีดูจะด้อยกว่าพี่ๆหลายขุม ชนิดที่ถ้าไม่ใส่ชุดเต็มยศ ก็ไม่มีใครดูออกว่าเป็นพระบรมวงศานุวงศ์ของอาณาจักรอันมั่งคั่ง แต่มันก็ไม่ทำให้เขารู้สึกเดือดร้อนอะไร พระพี่นางก็เอ็นดูเขาเหมือนน้องแท้ๆ แฝดผู้พี่ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ในครรภ์มารดาก็ผูกพันธ์และเชื่อใจได้มากกว่าใครในโลก ขอแค่ไม่ทำผลงานเกินหน้าเกินตาพี่ ไม่สร้างปัญหา เท่านั้นก็ได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายถมไปแล้ว  

                              ...จนกระทั่ง มงกุฎราชกุมารเซอร์คอน พี่ชายฝาแฝดของเขาหายสาบสูญไป

                              เบาะแสเดียวที่เหลือทิ้งไว้...คือร่องรอยการใช้เวทมนตร์ของเผ่าปีศาจเท่านั้น...

                              ไม่รู้ว่าเขาถูกลอบสังหาร หรือถูกลักพาตัว 

                              ไม่รู้ว่าเผ่าปีศาจตนนั้นลงมือเอง หรือทำตามคำสั่งของใคร 

                              และทำไปเพื่ออะไร? ทำไมต้องเป็นเซอร์คอน??

                              ซ้ำร้าย...องค์ราชา-ราชินี พระพี่นาง รวมถึงพสกนิกรชาวเฮสเทียยังต้องมนต์สะกดของปีศาจ ถูกลบความทรงจำเกี่ยวกับเซอร์คอนไปจนหมดสิ้น ราวกับเจ้าชายองค์นี้ไม่เคยมีตัวตนอยู่เลย!?!

                              แต่ด้วยเหตุนี้เกิดขึ้นในขณะที่โซโรแอสเตอร์ถูกหัวหน้ากิลด์เฟอร์เรกซ์มาทาบทาม และพาตัวไปยังที่ตั้งกิลด์ซึ่งเป็นหอคอยกลางทะเลในเขตน่านน้ำของโรซันเดียเพื่อประกอบการตัดสินใจพอดิบพอดี ทำให้เขาไม่เป็นเหยื่อของมนตร์สะกด แต่ความจริงที่เขาพบหลังกลับมาเฮสเทียก็โหดร้ายเกินกว่าที่เจ้าชายหนุ่มจะรับไหว

                                                                            หอคอยเฟอร์เรกซ์ (ที่ตั้งกิลด์)

                                                                           

                              โซโรแอสเตอร์ทูลลาพระบิดา-มารดา และพระพี่นาง เพื่อตอบรับคำเชิญเข้ากิลด์ในคืนนั้น เพราะจุดประสงค์ของกิลด์ที่ว่า "กำจัดเผ่าปีศาจ" นั้นมาในเวลาเหมาะเจาะเหลือเกิน วิธีเดียวที่จะคลายสะกดคือต้องสังหารปีศาจผู้ร่าย และเจ้าชายหนุ่มจะไม่ยอมเชื่อเด็ดขาดว่าพี่ชายได้ถูกฆ่าไปแล้วจนกว่าจะเห็นศพ ยิ่งพบเจอเผ่าปีศาจมากเท่าไหร่...ยิ่งได้เบาะแสเพิ่ม และโอกาสที่เขาจะได้พบพี่ชายอีกครั้งก็ยิ่งส่องสว่างอย่างเลือนลางมากขึ้นเท่านั้น  

                              แม้จะมีอดีตเช่นนี้...เขายังคงรักษารอยยิ้มให้ประดับใบหน้านั้นอยู่เสมอ ไปพร้อมๆกับเก็บงำเรื่องนี้ไว้ไม่บอกใคร รอไว้ถึงวันที่ความจริงของทุกปริศนากระจ่างชัด ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เขาก็คงจะกล้าระบายเรื่องนี้ให้คนสนิทฟังได้บ้าง และหยุดมีชีวิตโดยยึดติดกับพี่ชาย แล้วก้าวเดินต่อไปได้สักที...

นิสัยโดยละเอียด } -เรื่องชาวบ้านคืองานหลักประจำ เป็นนักเผือกระดับชาติ ชอบแอบฟังคนอื่นคุยกันไปทั่ว อยากรู้อยากเห็นเป็นที่หนึ่ง ด้วยลักษณะเวทมนตร์ของเขายิ่งสนับสนุนอุปนิสัยนี้ให้เป็นหนักขึ้นไปอีก แต่ก็เป็นตัวสอดแนมหลักของทีม

                             -ช่างสังเกตุ ช่างสงสัย ความจำดี เป็นคนแรกที่สังเกตุเห็นความผิดปกติของสิ่งต่างๆและคนรอบข้างเสมอราวกับนักสืบชนิดหูหมาตาผี มองอีกแง่ก็คือเป็นคนเอาใจใส่รายละเอียดของสิ่งต่างๆเป็นเลิศ ตัดผมออกเล็กน้อย ทาเล็บใหม่ มีแผลเล็กๆ เขาจะเป็นคนแรกที่ทักเสมอ เห็นอะไรสักครั้งก็จะจำได้แม่นยำ แถมจะจำเรื่องต่างๆของทุกคนที่พบได้โดยไม่ต้องจดบันทึก ชนิดที่รู้กระทั่งในเวลานี้...คนคนนี้จะอยู่ที่ไหน ทำไรอยู่ (แอบน่ากลัวนิดๆนะ เหมือนเคยสตอกเกอร์ทุกคนมาแล้ว) ถ้าไม่เป็นไปตามปกติ เขาจะสงสัยและไปสืบทันที และจะไม่หยุดง่ายๆถือคติ "ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก"

                              -แหย่เล่นเฉพาะกับเพื่อนเหมือนโทษฐานที่รู้จักกัน ตีซี้คนอื่นไปทั่ว เจอหน้ากันครั้งเดียวก็เหมาว่าเป็นเพื่อนกันแล้วแบบไม่สนอายุอีกฝ่าย กับผู้หญิงเรียกจะแค่ชื่อย่อตามปกติ แต่กับผู้ชายจะชอบเรียกด้วยชื่อเล่นที่ตั้งเองโดยเติมตัว y ต่อท้ายชื่อย่อ เช่น ชื่อชิวาส ก็เรียกว่าชีวี่ ชื่อแคสเปียน ก็จะเรียกว่า แคสปี้  อีธาน ก็เรียกว่าอีธานนี่ ดิมิทรี ก็เรียกดีมี่ อะไรอย่างนี้ ชอบสกินชิพ แตะเนื้อต้องตัวคนอื่นบ่อย เอาศอกมาหนุนหัวคนอื่นแล้วบอก "โทษทีนะ...ตัวเตี้ยเลยไม่รู้ว่ามีคนอยู่ตรงนี้ด้วยน่ะ" เอาถ้ามือมาปิดตาข้างหลังแล้วถามว่า "ทายซิใครเอ่ย?" ถ้าเพื่อนโกรธจนจะโจมตี ก็จะใช้ลักษณะเวทมนตร์ของตัวเองหลบการโจมตีนั้นไปเรื่อยๆจนกว่าอีกฝ่ายจะเหนื่อยไปเอง (แต่ก็ไม่หยุดเรียกแหย่) อีกฝ่ายบ่นพูดจาร้ายกาจใส่ก็จะนั่งหลับ ไม่ก็ดูวิว หรือทำอย่างอื่นขณะอีกฝ่ายพูด แล้วก็หันมาถามว่า "เมื่อกี้พูดอะไรรึเปล่า?" เหมือนจงใจกวนประสาท แหย่เพื่อนเป็นพักๆ แต่ที่จริง...เพราะรักดอกจึงหยอกเล่นนะ

                                   -รักเพื่อน/คนในครอบครัวมาก และกลัวการสูญเสีย อีกด้านหนึ่งของการสกินชิพคือการกอดเพื่อปลอบใจ แสดงความยินดี หรือให้ยืมที่ร้องไห้ ลูบหัวอีกฝ่ายเพื่อแสดงความยินดี เวลาทำก็จะบอก"ว่าเก่งมากๆ / โอ๋ๆนะ / ไม่เป็นไรหรอก ฉันอยู่นี่แล้ว / ...(ชื่ออีกฝ่าย)น่ารักจัง" เหมือนอีกฝ่ายเป็นเด็กไม่ว่าอีกฝ่ายจะอายุเท่าไหร่ก็ตาม (ถ้าเพื่อนโกรธก็ทำแบบข้อบน) เวลาปกติจะชอบแกล้ง...แต่เวลาเพื่อนดีใจ เศร้าใจ ทุกข์ใจ เขาอยู่ตรงนั้นเสมอ 

                                   -เรื่องกินเรื่องใหญ่  ชอบการกินและของอร่อยมากพอๆกับยุ่งเรื่องชาวบ้าน กินได้เยอะพอๆกับพระเอกการ์ตูนบู๊ชื่อดังทั้งหลาย

                                   -ตีนผี ชอบแว็บไปไหนมาไหนโดยไม่มีใครรู้ อยู่ๆก็โผล่มา อยู่ๆก็ไป เดินๆอยู่เดียวกัน เผลอแป๊บเดียวเขาก็หายไปแล้ว ผุบๆโผล่ๆเหมือนผี มีความสามารถพิเศษอีกอย่างคือเป็นคนตีนเบามากๆ เดินได้โดยไม่มีเสียงใดๆ  

                        -มีไหวพริบในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าเป็นเลิศ สัญชาติญาณการเอาตัวรอดสูงมากๆ การตัดสินใจของเขาในยามคับขันจะเป็นทางเลือกที่ส่งผลลัพย์ดีที่สุดเสมอ ตัดสินใจได้เร็วมากในนาทีชี้ชะตา...และมักเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ไม่เคยตื่นตระหนกตกใจกับปัญหาจนคิดทางรอดไม่ออกเลย เวลาปกติ...ไม่ควรไว้ใจเขา(เพราะอาจโดนแกล้ง) แต่ในนาทีคับขัน...ไว้ในเขาได้เสมอ ไม่วีนแตก กรีดร้อง ตื่นตระหนก ต่อให้เสี่ยงตายแค่ไหน บาดเจ็บเพียงไร หรือนรกจะอยู่ตรงหน้า เขาก็ยังใจเย็นและคิดหาทางที่จะรอดไปจากสถานกรณ์นั้นได้เสมอ

                                   -แผนคืออะไร...อร่อยรึเปล่า? เป็นคนที่นึกอยากทำอะไรก็ทำ ไม่เคยวางแผนไว้ล่วงหน้า ถ้ามีคนถามว่า "จะไปไหน/ทำอะไร" จะตอบว่า "เดี๋ยวค่อยคิด.." ไม่ค่อยทำตามแผนที่คนอื่นวางไว้อีกต่างหาก เป็นมนุษย์ที่ควบคุมได้ยากมาก วิธีเดียวที่จะยอมให้เขาทำตามคำสั่งของใคร คือเอาของกินมาล่อ

                               -มีรอยยิ้มประดับใบหน้าเสมอ ดูเผินๆเหมือนเป็นคนอารมณ์ดีตลอดเวลา แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว จะเป็นยิ้มแบบไหน...ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ยิ้มโง่ๆ(เวลาโดนเพื่อนจับได้ว่าทำผิดอะไรไว้ แถมเป็นพวกชอบหัวเราะกลบเกลื่อนด้วย) ยิ้มเหงื่อตก(เวลากลัว หรือมีเรื่องยุ่งยากอยู่ตรงหน้า ประมาณว่า "งานงอกแล้ว") ยิ้มร่าเริง(เวลามีเรื่องให้เผือก) ยิ้มร่าเริ้งร่าเริง(เวลาได้กินของอร่อย) ยิ้มเป็นมิตร(เวลาตีซี้/แหย่เพื่อน) ยิ้มเศร้าๆ(เวลามีใครพูดถึงครอบครัว) ยิ้มเย็นเยียบ(เวลาเจอเผ่าปีศาจที่เกี่ยวข้องกับการหายไปของพี่ชาย

สิ่งที่ชอบ เกลียด กลัว } ชองที่ชอบ... 

                                       - เรื่องชาวบ้าน

                                       -ครอบครัว และรักที่สุดคือพี่ชาย

                                       -แกล้งคน

                                       -คนขี้โวยวาย (เพราะแกล้งสนุก) 

                                       -การกินทั้งอาหารและของหวาน  

                                       -การท่องเที่ยว

                                      ของที่เกลียด....

                                        -โดนแย่งกินของอร่อยที่เก็บไว้กินท้ายสุด (ถ้าโดนจะยิ้มบางๆ แต่หน้าซีด เรี่ยวแรงหายไป ซึมไปเลย...ซึมอยู่ 5 วิ ก่อนจะไปตามหาของที่ถูกแย่งกินไป ไม่ว่าจะไปซื้อมาใหม่หรือไปขโมยคนอื่นมาก็ตาม ก็ถ้าอยากกินแล้ว ก็ต้องกินให้ได้)

                                         -ถูกคนอื่นเมิน เป็นเหมือนข้อบน ก่อนจะแว็บไปแกล้งคนอื่นให้อารมณ์ดีขึ้น

                                        ของที่กลัว...

                                        -แมว (ไม่รู้ทำไม แต่ถ้าเจอ จะยิ้มพลางหน้าซีด เหงื่อตก เสียงตะกุกตะกัก และไม่ขออยู่ใกล้เกิน 5 เมตร อย่างมากก็หนีไปเลย) 

                                        -การสูญเสียคนในครอบครัว/เพื่อนสนิท/รุ่นพี่ในกิลล์      

ลักษณะการต่อสู้ } เขาคือ "ผู้วิเศษแห่งสถานที่" เขามีอาวุธ 2 ชนิดที่เขาสร้างเอง ได้แก่ "บ่วงบาศวสุธา" และ "ผนึกเบริล"และใช้ได้แค่เขาเท่านั้น โดยใช้คู่กับเวทมนตร์แค่ 2 รูปแบบที่เขาใช้ได้

                                   1. การวาป ใช้พลังนี้คู่กับ "บ่วงบาศวสุธา"  เมื่อคิดจะไปไหน แค่ร่ายเวทย์ว่า "อีโว เคมวอส" โดยเพ่งสมาธิไปที่อความารีน (อัญมณีประจำตัวเขา) ชิ้นเล็กๆที่ปลายบ่วงในมือขวาตามรูป เขาสามารถวาปไปยังสถานที่ไหนก็ได้ที่รู้พิกัดชัดเจน มักใช้ไปสอดแนม สำรวจพื้นที่ ท่องเที่ยว สอดรู้เรื่องชาวบ้าน ใช้อำนวยความสะดวกในชีวิต ในการต่อสู้คือใช้หลบการโจมตี เช่นวาบไปที่อื่น 0.2 วินาที ก่อนจะวาบกลับมาที่เดิม ทำแบบนั้นไปเรื่อยๆ หรือการวาบไปอยู่ข้างหลังศัตรูก่อนใช้ความสามารถที่ 2 เผด็จศึก พาคนอื่น/สิ่งของย้ายไปกับตัวเองได้โดยการสัมผัสเขาขณะใช้พลัง แต่ย้ายคนอื่น/ไปได้แค่ครั้งละ 1 คนเท่านั้น 

                                   2. การผนึก เขาที่เป็นผูควบคุมสถานที่ได้สร้างพื้นที่อันว่างเปล่าขนาดแผ่ไพศาลพอๆกับแคว้นไว้ในแร่เบริล 3 ชิ้น ที่ห้อยอยู่กับเอวเขา 2 ชิ้น และอีก 1 ชิ้นในมือตามรูป เวลาใช้จะมีวงเวทย์ล้อมรอบแร่ตามภาพ โดยร่ายมนตร์ "ราเก้นท์ ซิกคาโทเรีย" สิ่งที่ต้องการซึ่งต้องอยู่ตรงหน้าในรัศมีไม่เกิน 10 เมตร จะถูกผนึกเข้าไปในแร่ทันที เมื่อใช้คู่กับการวาป นับว่าเขามีความสามารถที่น้อย แต่พลิกแพลงได้มหาศาล 

เพิ่มเติม } แท้จริงแล้ว เซอร์คอน กวอเอเทิร์น เดอ เฮสเทีย พี่ชายฝาแฝดของเขาไม่ได้ถูกฆ่า หรือ โดนปีศาจลักพาตัว แต่เรื่องมีอยู่ว่า เซอร์คอนนั้นเป็นผู้คงแก่เรียน เปี่ยมไปด้วยความต้องการที่จะพัฒนาพลังของตนอยู่เสมอ และทะเยอทะยานหลงใหลใฝ่ฝันในพลังเวทย์มากเสียยิ่งกว่าบัลลังก์ เขาได้เจอพิธีกรรมหนึ่งจากหนังสือโบราณถึงการที่จะทำให้อัญมณีประจำตัวของเขาซึ่งเป็นสื่อกลางในการใช้เวทมนตร์(กรณีเดียวกับบ่วงบาศของโซโรแอสเตอร์)ของเขามีพลังแก่กล้าอย่างมหาศาล เขาทำตามพิธีกรรมนั้น...แต่ปรากฏว่าพิธีกรรมนั้นผิดพลาด เขาได้รับพลังเวทตร์มหาศาลจริงตามตั้งใจ แต่มันส่งผลให้เซอร์คอนกลายเป็นปีศาจ 'สเตรมไลต์มอธ' ผีเสื้อกลางคืนเรืองแสงที่กินผู้วิเศษเป็นอาหาร และเมื่อกินผู้วิเศษคนไหนไป เซอร์คอนก็จะได้พลังของผู้วิเศษคนนั้นมาด้วย เขาเห็นความโชคดี...ในความโชคร้าย เขากลายเป็นปีศาจ แต่ก็ได้ใช้ชีวิตอยู่กับพลังเวทย์อย่างที่ปรารถนา เจ้าชายองค์ใหญ่แห่งเฮสเทียจึงทิ้งทุกสิ่งทุกอย่าง ใช้เวทย์มนตร์ลบความทรงจำทุกคนในอาณาจักรเพื่อจะได้มีชีวิตของตนเอง และบินหายไปด้วยปีกเวทย์มนตร์เรืองแสงราวกับปีกแห่งเสรี

               ....โดยลืมเรื่องน้องชายที่อยู่นอกอาณาจักร ณ ตอนนั้นไปซะสนิท

                            

                                                                        {[แถมจ้ะ]}

                                                ...มงกุฎราชกุมารเซอร์คอน กวอเอเทิร์น เดอ เฮสเทีย... 

                                      

ปีศาจสเตมไลต์มอธ (เซอร์คอน)

               

 บทสัมภาษณ์ผปค.

สวัสดีค่า จะถามว่าถ้าไม่ติดจะรับกลับหรือให้ยัดบทให้ดีคะ
ANS, ยัดไปเลยจ้า จะเปลี่ยนตรงไหนก็ตามสะดวกเน่อ

ต้องการให้ลูกมีคู่มั้ยคะ?
ANS, ถ้าได้ก็ดีจ้ะ

ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ!