ll Little by little ll เผลอรักได้ยังไง ทั้งใจดันให้เธอ

ตอนที่ 5 : Chapter 4 ll เธอโดนใจ

Chapter 4 ll เธอโดนใจ

-_-^

“ถ่ายรูปมั้ย เดี๋ยวถ่ายให้”

“...”

“เดินซะเร็วเลย ไม่เหนื่อยเหรอ”

ฉันทำเป็นไปไม่ได้ยินเสียงของคนที่กำลังเดินตามหลังมา พร้อมกับก้าวเดินต่อไปไม่หยุด

น่าโมโหชะมัดเลย ทั้งๆ ที่ฉันก็ออกอาการกลัวที่เขาขี่รถเร็วแบบนั้น แต่เขาก็ยังจงใจขี่เร็วแกล้งฉันน่ะ TOT

เขาพาฉันมาอีกหาดที่เมื่อวานฉันยังไม่ได้ไป พอมาถึงฉันก็ลงจากรถมอเตอร์ไซค์แล้วรีบเดินออกไปทันที

คุณน้าคิดผิดแท้ๆ ที่ฝากฉันไว้กับคนแบบเขาน่ะ ฮือๆ นิสัยไม่ดี!

เจอแบบนี้มาใครจะมีอารมณ์มาเดินลอยชายชมวิวชมทะเลได้อย่างสบายใจกันล่ะ TOT

“นี่~” เขาวิ่งมาดักหน้าฉันเอาไว้ และเมื่อเห็นว่าฉันยังไม่หยุดเดิน เขาก็เลยเดินถอยหลังกลับมาคุยกับฉันแทน “กลัวเหรอเมื่อกี้”

“=_=”

“ฉันก็ขี่ด้วยความเร็วปกตินะ เธอคงไม่ชินเอง O.O” ปกติบ้าอะไรเล่า TOT

“ทางมันน่ากลัวนะ นายขี่ซะเร็วเลย”

“J”

ยังมีหน้ามายิ้มอีก ฉันล่ะเชื่อเขาเลย

ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะหยุดเดิน แล้วกอดอกหันหน้าเข้าทะเลแทน

ช่างมันก็ได้ T_T โมโหไปก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนั่นล่ะ

“อากาศดีเนอะเช้าๆ” เขาทำเป็นหันไปมองทะเลเหมือนกับฉัน

“จะสายแล้ว”

“J”

ยิ้มอีกแล้ว -_-; ฉันละสายตาที่เหลือบมองเขากลับมามองทะเลตามเดิม

“เมื่อวานเธอมาหาดนี้รึยัง”

“ยังไม่ได้มา”

“แล้วทำไมมาทีนี่คนเดียวล่ะ ไม่ชวนคนอื่นมาด้วย”

“ฉันอยากมาคนเดียว”

“หนีมาพักใจเหมือนกันเหรอ J”

พอได้ยินแบบนั้น ฉันก็หันไปหาเขาที่กำลังมองฉันอยู่ ฉันดูออกเหรอว่าเหมือนคนหนีมาพักใจ TOT เอ๊ะ ฉันทำหน้าหม่นหมองไป หรือดูไม่สดใสจนเกินไปนะ เขาถึงได้ถามแบบนี้ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความจริงก็เถอะ

“ฉันดูเศร้าหมองมากมั้ย” ฉันถามเขาออกไป

“...”

“มันดูแย่มากรึเปล่า”

“...”

“O.O” เขาไม่ตอบอะไรฉันนอกจากหัวเราะพรืดออกมา

อ้าว...หัวเราะแบบนี้หมายความว่ายังไงเนี่ย หรือว่าหน้าฉันมีอะไรติดอยู่เหรอ =O=

ฉันเอามือจับหน้าตัวเอง แต่ก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร เขายิ้มปนขำและยังคงมองฉันอยู่

“หัวเราะอะไรเหรอ”

“หัวเราะเธอนั่นล่ะ”

“=O=”

“พูดแบบนั้นแสดงว่าหนีมาพักใจจริงๆ สินะ”

“=O=;;”

“ฉันแค่ถามลองเชิงเฉยๆ เธอนี่หลอกง่ายจัง”

อ้าว T^T

ฉันเริ่มหน้างอเมื่อออกัสพูดแบบนั้น ก็ฉันนึกว่าเขาถามเพราะเห็นว่าฉันดูเศร้าหมองเสียอีก ซ้ำยังมาบอกว่าฉันหลอกง่าย รู้มั้ยว่ามันกระทบกระเทือนจิตใจฉันแค่ไหน YOY

ใช่สินะ ฉันคงดูหลอกง่ายจริงๆ ถึงได้โดนทั้งเพื่อนทั้งแฟนสวมหัวหลอกกันแบบนี้ไง ฮือออ

“อ้าวๆ อย่าทำหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นสิ”

“T^T”

“อกหักมาเหรอ”

“T_T”

“J” ทำไมเขาต้องมายิ้มให้ฉันในเวลาแบบนี้ด้วย ฉันไม่ตลกด้วยนะ T_T

“นายยิ้มอะไร”

“เปล่านี่”

“ก็เห็นๆ อยู่ว่ายิ้ม T^T”

“เวลาเธอทำหน้างอแล้วน่ารักดี J”

“=O=///” ปะ...เป็นอะไรของเขา

ทำไมอยู่ดีๆ ถึงได้พูดจาแบบนั้นออกมาไม่มีปี่มีขลุ่ยล่ะ คิดจะพูดอะไรก็พูดออกมาเลยแบบนี้ก็ได้เหรอ ฉันตั้งตัวไม่ทันนะ T///T

ฉันปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วหันหนีเขา ตั้งแต่เกิดมาในชีวิตฉันมีแต่เพื่อนสนิทเป็นผู้หญิง แฟนก็เคยมีแค่คนที่เพิ่งจะเลิกกันไป กับเพื่อนผู้ชายก็ไม่สนิทกับใครเป็นพิเศษ

พูดจาแบบนี้มันเป็นปกติของผู้ชายทั่วๆ ไปรึเปล่านะ T///T ฉันจะได้ทำตัวให้ชิน ขนาดแฟนยังไม่เคยพูดแบบนี้กับฉันเลยนะ

“แสงกำลังดีเลยนะ ไม่ถ่ายรูปเหรอ” อยู่ๆ เขาก็เป็นฝ่ายเปลี่ยนเรื่องเอง พร้อมกับหยิบเอาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาถือไว้แล้วเล็งกล้องมาทางฉัน

เขาจะถ่ายรูปฉันใช่มั้ยเนี่ย

“หรือจะเอามือถือตัวเองถ่าย” เขาลดมือลงเมื่อเห็นว่าฉันยังเอาแต่ยืนเฉย

“ฉันไม่ได้เอามือถือมา”

“งั้นพอถ่ายแล้วเดี๋ยวฉันส่งรูปให้ ฉันรู้หรอกน่าว่าผู้หญิงชอบถ่ายรูป” เขาเล็งกล้องมือถือมาทางฉันอีกครั้ง

เอาแบบนั้นเหรอ =O=

ถามว่าอยากถ่ายมั้ย...ใจจริงก็อยากถ่ายนั่นล่ะ แฮ่ๆ สักหน่อยละกันเนอะ ไหนๆ เขาก็อุตส่าห์อาสาจะถ่ายให้แล้ว >_<;

ฉันหันไปหาเขา พร้อมกับจับผมข้างหนึ่งทัดหูเพื่อไม่ให้ลมที่กำลังพัดมาพัดผมจนปรกหน้าตัวเอง ก่อนจะฉีกยิ้มให้กล้อง

“...”

เอ๋? ทำไมเขาไม่ถ่ายสักทีล่ะ

ฉันมองไปทางเขาอย่างงงๆ เมื่อเขาไม่มีทีท่าว่าจะถ่ายสักที พอเขาเห็นว่าฉันเริ่มไม่มองที่กล้องมือถือเหมือนเดิม เขาก็ขยับตัวพร้อมกับพูดออกมา

“โทษที เอาใหม่นะ”

อ้าว =O=

ได้ยินแบบนั้นฉันก็เลยฉีกยิ้มให้กล้องมือถืออีกครั้งหนึ่ง ออกัสนับหนึ่งสองสาม ก่อนจะถ่ายรูปให้ฉันในที่สุด

เขาลดโทรศัพท์มือถือลงแล้วมองฉันพร้อมกับอมยิ้ม

“สวยดี ดูมั้ย” เขาเหลือบมองรูปที่เพิ่งจะถ่ายให้ฉันไป และเรียกฉันให้ไปดูด้วย ฉันก็เลยเดินเข้าไปหาเขา

โห...ฝีมือถ่ายรูปไม่ใช่เล่นๆ นะเนี่ย นี่ขนาดถ่ายจากกล้องโทรศัพท์มือถือยังสวยเลย >_<

“สวยจัง ท้องฟ้าสีสวยมากเลย >_<”

“ใช่ สวยมาก”

“นายถ่ายเก่งจัง”

“ก็คนสวย ถ่ายยังไงก็สวยสิ”

“=O=///” ดะ...เดี๋ยวนะ เดี๋ยวๆๆ

ฉันเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เขาพูดเมื่อกี้

คนสวย...เขากำลังหมายถึงฉันเหรอ หรือยังไง ทำไมพูดอะไรให้ฉันไม่ทันได้ตั้งตัวอีกแล้วเนี่ย T///T

ฉันถอยหลังออกห่างจากเขา ขณะที่เขาหัวเราะออกมาอย่างชอบใจเมื่อเห็นท่าทางของฉัน

หัวเราะอะไรอีกแล้ว!

“เดินไปจนถึงตรงนั้นกันแล้วค่อยกลับ” เขาชี้ไปตามแนวชายหาดแล้วออกเดิน ฉันก็เลยทำเพียงแค่เดินต่อไปเงียบๆ

แดดเริ่มจะร้อนขึ้นแล้ว แต่ดีที่ยังมีสายลมอ่อนๆ พัดมา เสียงคลื่นกระทบฝั่งทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลเลย นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยนะที่ได้มาเดินเล่นริมทะเลตอนเช้าน่ะ

ฉันมาทะเลแทบนับครั้งได้เลย ต่อให้มาก็ไม่เคยตื่นเช้ามาเดินเล่นแบบนี้หรอก ถ้ารู้ว่าอากาศจะดีขนาดนี้ฉันน่าจะลองมาตั้งนานแล้ว >_<

“อกหักมาจริงๆ เหรอ” ฉันหันไปมองคนข้างๆ ที่ถามขึ้นและกำลังเดินเอามือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทางสุดแสนจะชิล

ถามเรื่องนี้อีกแล้ว T_T

“...อื้ม” ฉันตอบไม่เต็มเสียง อุตส่าห์ไม่อยากจะนึกถึงแล้วเชียว

“งั้นขอเสียมารยาทถามได้มั้ยว่าทำไมถึงเลิกกัน”

ฉันก้มหน้าเดินเตะทรายไปตามทาง พอนึกถึงเรื่องนั้นมันก็ยังรู้สึกเจ็บจี๊ดๆ อยู่ที่ใจอยู่เลย T_T ก่อนจะตอบเสียงอ่อย “โดนหลอก”

“...”

“เขาไปคบกับเพื่อนฉัน” ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะเงยหน้าขึ้นตามเดิม

พอเห็นว่าเขาเงียบ ฉันก็เลยหันไปมองเขา ออกัสยังคงมองฉันอยู่ เขายิ้มออกมาเล็กน้อยเมื่อเราสบตากัน

“แต่ก็ดูเธอไม่ค่อยเป็นอะไรแล้วนะ”

“...จริงเหรอ”

กว่าจะมายืนอยู่ตรงนี้ได้ ฉันหมดน้ำตาไปตั้งกี่ลิตร T_T ถ้าไม่โดนแม่ด่าฉันคงไม่บรรลุจนกล้าบ้ามาที่เกาะนี่คนเดียวแน่ๆ เฮ้อ

“งี้ก็เริ่มทำใจได้แล้วใช่มั้ย”

“...”

นั่นสิ นี่ฉันทำใจได้รึยังนะ T_T

ก็ตอนนี้ฉันยังไม่เจอพวกเขานี่นา แต่ยอมรับเลยว่าหลังจากผ่านจุดที่เสียใจที่สุดมาแล้ว พอนึกถึงเรื่องนั้นขึ้นมาอีก มันก็มีบ้างที่ยังรู้สึกเจ็บแปลบในใจ นี่ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าวันเปิดเทอมฉันจะเป็นยังไง

นึกแล้วก็ไม่อยากให้ถึงวันเปิดเทอมเลย ฮือออ

“...น่าจะแหละ” ฉันตอบออกไปเสียงเบาอย่างไม่มั่นใจในตัวเอง

“เรื่องธรรมดาน่า~ เดี๋ยวก็หายเจ็บเอง”

ถ้ามันง่ายอย่างที่พูดก็ดีสิ T_T

จะว่าไป...ที่เขาบอกว่าตัวเขาก็มาพักใจ สรุปว่าเขาก็อกหักมาเหมือนกันรึเปล่า ถ้าฉันถามเขากลับไปมันจะดูยุ่งเรื่องส่วนตัวเกินไปรึเปล่านะ -_-;

ไม่หรอกเนอะ ขนาดเขายังถามฉันเลย

“เอ่อ...ว่าแต่นายก็อกหักมาเหรอ” สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจถามออกไป

“ฉันเหรอ”

“อื้อ”

“เลิกกับแฟนไปครึ่งปีแล้วยังถือว่าอกหักมั้ย J”

“=O=” เขาหัวเราะเมื่อเห็นฉันทำหน้าเหวอ “ก็เห็นบอกว่ามาพักใจนี่”

“ก็มีปัญหากวนใจไงเลยมาพักใจ”

“=O=” ไม่เห็นจะเข้าใจเลย

“ฉันซิลจากมหา’ลัยที่เรียนอยู่น่ะ เลยโดนที่บ้านบ่นหูชา”

“O.O”

“หลบมาตั้งหลักสักพักก่อนแล้วค่อยกลับไปทำตัวเป็นเด็กดีใหม่”

โห...ฉันล่ะเชื่อเลย ขืนฉันทำแบบนั้นบ้างรับรองว่าต้องไม่ตายดีแน่นอน TOT

แค่สอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐไม่ได้แล้วต้องเรียนของเอกชน แม่ก็บ่นฉันเป็นชุดแล้ว ไม่เข้าใจเลยว่าจะยึดติดกับชื่อมหาวิทยาลัยไปทำไม เมื่อไหร่ค่านิยมแบบนี้จะหมดไปสักที ฉันว่ามันอยู่ที่ตัวบุคคลมากกว่านะ YOY

“แสดงว่านายก็ไม่ได้เรียนแล้วอ่ะสิ”

“เรียนสิ ฉันจะไปเข้าที่อื่นไง” เขาพูดกับฉันด้วยท่าทางที่ดูไม่กังวลไม่ยี่หระอะไรเลย

“ทำไมถึงซิลล่ะ”

“ไม่ใช่สิ่งที่ชอบ ตอนแรกฉันเรียนเพราะที่บ้านอยากให้เรียน แต่พอเรียนแล้วมันก็ไม่ใช่”

“แล้วทำไมถึงเลือกมาอยู่เกาะล่ะ ของกินของใช้แพงจะตาย”

“ก็บ้านรวย J”

“=[]=” ฮะ?

เขาหัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นฉันอ้าปากค้างอย่างตกตะลึง จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง อยู่ดีๆ ก็พูดออกมาแบบไม่ต้องคิดขนาดนั้นน่ะ

“พูดเล่นน่ะ ฉันเคยมากับเพื่อนแล้วชอบ มันไม่วุ่นวายดีก็เลยมา เบื่อในเมืองจะแย่”

“อ๋อ =_=;”

ฉันหยุดเดินเมื่อพบว่าเราสองคนเดินกันมาจนสุดหาดแล้ว

นี่มัวคุยกับเขาจนไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเดินมาตั้งไกลขนาดนี้ จะว่าไป...เราจะเดินกันมาทำไมนะ ในเมื่อเดินมาก็ต้องเดินกลับไปอีกอยู่ดี TOT

“กลับกันเลยมั้ย” เขาหันมาถามฉันพร้อมรอยยิ้มเหมือนเช่นทุกครั้ง ฉันพยักหน้าก่อนที่เราสองคนจะเดินเลียบชายหาดกลับมาจนถึงรถมอเตอร์ไซค์ที่เขาจอดเอาไว้

“อ้อ จริงสิ ฉันต้องส่งรูปให้เธอนี่ เอาไลน์มาสิ” ออกัสกดเข้าแอพอะไรสักอย่างในโทรศัพท์มือถือก่อนจะยื่นมันมาให้ฉัน ก็พบว่าบนหน้าจอมีช่องให้ใส่ไอดีไลน์แสดงอยู่

ฉันพิมพ์ไอดีไลน์ตัวเองลงไปก่อนจะยื่นโทรศัพท์มือถือกลับไปให้เขา ฉันเห็นเขาลอบยิ้มก่อนจะเก็บมันใส่กระเป๋าตามเดิม

“งั้นก็ถือว่าเรารู้จักกันมากขึ้นแล้วนะ”

“ฮะ?” อยู่ๆ เขาก็พูดขึ้นมาซะเฉยๆ

“ก็เมื่อกี้คุยกันตั้งเยอะแล้ว ไลน์ก็มีแล้ว แถมยังซ้อนมอเตอร์ไซค์ฉันมาด้วย”

“=O=”

“และฉันก็แน่ใจแล้วด้วยว่าตอนนี้เธอไม่มีแฟน”

“=[]=!!”

อะ...อะไรกัน เขากำลังพูดอะไรอยู่น่ะ

เขาเดินเข้ามาใกล้ ขณะที่ฉันทำหน้างุนงงพลางก้าวถอยหลังโดยอัตโนมัติ จนกระทั่งด้านหลังของฉันติดกับเบาะมอเตอร์ไซค์จนก้าวไปไหนไม่ได้ ฉันเลยได้แต่ยืนนิ่ง ส่วนเขาก็ยังเดินเข้ามาหาไม่หยุด

อะไรเนี่ย เขากำลังจะเล่นอะไรกับฉันอีก T///T

เขาดูเหมือนจงใจจะเข้ามาประชิดตัว ฉันเลยเอนหลังไปโดยอัตโนมัติเมื่อเห็นคนตรงหน้าอยู่ในระยะที่ใกล้จนอันตรายเกินไป สองมือของเขาเท้ากับเบาะมอเตอร์ไซค์เอาไว้แทนการล็อกตัวฉันไม่ให้หนีไปไหนได้

ชะ...ช่วยด้วย T///T แงงง

ใบหน้าขาวๆ ของเขาที่อยู่ตรงหน้าทำให้ฉันเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมา แม้มันจะไม่ได้ใกล้กันขนาดนั้น แต่เราก็ไม่ควรจะต้องมาอยู่ในสภาพอะไรแบบนี้นะ T///T

ริมฝีปากของเขายังคงอมยิ้ม แววตาของเขามีแววทะเล้นอยู่อย่างเห็นได้ชัด

“โคตรสเป็กเลยอ่ะ”

“O///O”

“ฉันจะจีบเธอแล้วนะ”

O///O!!

ดะ...เดี๋ยววว!

&%^%^$%!!!

ทอล์คทอล์ค

สวัสดีค่า มาแล้ววว

รอบนี้มาช้าหน่อยแต่ก็มาน้าา

หนังสือลงเว็บเรียบร้อยแล้วนะคะ อย่าลืมไปดูกันน้าาา

หน้าปกน่ารักมาก ฮือออออออ

วันนี้วันลอยกระทงเลยไม่มีเวลาเม้าท์ค่ะ

แต่มาลงนิยายให้ก่อนนน

ติดตามต่อได้ในหนังสือนะคะะะะ

1 เม้นท์ 1 กำลังใจน้า 
จุ๊บบบบ <3