ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : แม่
**************************************************************************************************
โอเนะรับ นี้เป็นอนที่13รับวันแม่แห่าิึ่หามีอะไรเียนผิหรือำไม่ิเพาะอนนี้ผมะไม่ลับมาแ้นะรับเือนไว้่อน แ่ะไม่ให้มีำผิแน่นอนรับ ถ้ามี็้อออภัยนะที่นี้้วย
**************************************************************************************************อาารย์ไ้รับใบลาอผมและบอว่า"เ้าใละ ั้นเินทาปลอภัยนะทั้สอน"อาารย์นาโอิอบลับมา
อนนี้ผมเินไปที่ภูเาไร้ัวาน็ามื่อไม่มีเสียระัหรือเสียอื่น ที่นี้เป็นหลุมศพทั้ภูเาผมำลัเินทาไปเยี่ยมหลุมศพนสำัอผม แ่ว่านี้ือปัหา นาโอมิมาับผม้วยสิ
เธอไม่ยอมบอเหุผลเลย อนอยู่บนรถไฟ็ใันทั้สอฝ่าย แ่็ไม่ไ้พูอะไร
พวผมไม่ไ้มอหน้าันเลย เป็นเพราะว่าเราสนใแ่ที่ะมาหานสำัอพวเรา
ผมเินมานถึหน้าหลุมศพ ป้ายหลุมศพเียนไว้ว่า ราูลนิล มิสิเนะ ใ่นี้ือป้ายหลุมศพแม่อผมเอ แม่อผมายไปเมื่อ10ปี่อน แม่ผมายเพราะมีนแอบลอบสัหาร แ่ผมไม่ิแ้นเลย เพราะว่าผมิในใว่าเราแ้แ้นเ้า็้อมีนแ้แ้นเราอีมันะเป็นห่วโ่ที่ไม่มีวันสิ้นสุเลย ผมมอำลัะล้าป้ายหลุมศพแ่็ไม่ิว่า นาโอมิะอยู่้าๆป้ายหลุมศพที่เธอยืนไหว้อยู่็ือป้ายหลุมศพแม่อเธอ แม่อเธอายในวันเียวันับแม่อผม ในวันนั้นเิเหุารที่เรียว่าโอเวอร์เป็น่วที่ผู้ที่มีระับพลัสูในประเทศะายัน แน่นอนนั้นือพลัอผู้หิส่วนให่ะเป็นภรรยาอประมุ
ผมรีบล้าป้ายหลุมศพทำวามสะอา ผมทำเสร็ในแปปเียวเพราะินแล้ว
"นาโอมิัน่วย"ผมบอนาโอมิไป
"นายนะ มาไหว้หลุมศพแม่ั้นหรอ"นาโอมิถามผม
"อืม"ผมอบไป
"ั้นหรอ"เธออบลับมา
ผมับนาโอมิทำวามสะอานถึเย็น
"นายนะเสียแม่ไปวันเียวับันเลยนะ"เธอหันมาถามผม
"ใ่"ผมอบลับไป
"ไม่แ้นหรอ"เธอเริ่มเสียเ้มึ้นมา
"ไม่นิ"ผมอบลับไป
"ทำไมละ"เธอถามผม
"็ันใ้เวลาที่อยู่ับท่านุ้มที่สุแล้วนิ ไม่ิเสียใเลยเพราะันทำีที่สุแล้ว"ผมอบลับไป ู่ๆน้ำา็ไหล่
"ไม่ปวใเลยเหรอ"เสียเธอเริ่มะเหมือนนร้อไห
"ไม่เลย"ผมอบลับไปน้ำาผมไหล่ ผมัฟันัวเอ
"แล้วนายร้อทำไมละ"เธอถามผม เธอ็ร้อไหออมา
"ฝุ่นเ้าาเอ"ผมแ้ัวไป
พวผมสอนร้อไหันน่ำ อนนี้ผมับนาโอมิอยู่บนยอเาำลัูาวันอยู่ แ่็ยัมีอาารน้ำาไหล่อยู่บ้า
พวผมำลันึเรื่ออุแม่ไปเรื่อยๆ
เ้าวันใหม่็มาถึ
"เอาหละ พระอาทิย์ึ้นแล้ว"ผมมอไปที่นาโอมิ
"านี้็อฝาัว้วยนะ"ผมพูับเธอ้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
"อืมทานี้็เ่นัน"เธออบลับมาที่ผม
พวผมไปไหว้หลุมศพ่อนที่ะลับแ่ว่า
"ไปรอที่้าหน้าเลยนะ"ผมบอับนาโอมิ
"้าาาาา"เธอลาเสียยาวใส่ผม
ในเวลานั้นเอผม็ไหว้หลุมศพแม่
"ไุราามัร"ายหนุ่มเสียแ่เรียผม
ผมใมาผมเรียมยิบมีพ ที่อยู่ในระเป๋าออมา
"แเป็นใรทำไมถึรู้ันามนั้น"ผมถามไปและ้อที่ายหนุ่ม
"ไม่เอาน่า~ผมมาีนะ"เ้าพูเพื่อให้ผมลอาวุธล
แ้อารอะไร ผมิที่ะถามแ่ว่า
"แ้อารอะไรสินะรับ"เ้าอ่านวามิผมไ้
"นั้นสินะ อย่ามายุ่ับพวเราีว่านะ"เ้าพูถึเรื่ออะไรที่ผมไม่เ้าใ
"อมมาระ้อุิและทำให้โลใบนี้มีแ่วามมื"ผมเ้าใในทันทีเ้าือลูน้อออมมาร
"แเลยิะมาเปิสราม...."ผมำลัะถามแ่ว่า
"นั้นนะสินะ...เอาไว้โอาสหน้าผมะอบำถามนั้น"เ้าพูออมา ู่ๆลม็แรมาและมีนอีามาาไหนไม่รู้ปลุมร่าอเ้าผมับัวเ้าไ้แ่ว่าพอลมหยุเ้า็หายัวไป
"เ้านั้นเี่ยว้อับอมมาร"ผมพูึ้นมา
"เป็นไรรึเปล่า"นาโอมิวิ่มาหาผม
่วเวลานั้นิสัหารอผมทำให้ใบไม้้นห้าเหี่ยวเา ในอนนั้นผมเหมือนพวที่โรธนฟิลา เธอใมาแ่ผมรีบเ็บิสัหารโยเร็ว และวิ่เ้าไปหา
"ไม่เป็นไรนะ"ผมถามนาโอมิ
"ไม่เป็นไร"เธออบลับมาแ่เสียีพรเธอเ้นเร็วมาผมเลยใ้เวทย์น้ำทำให้เธอสลบไป
และพาลับบ้าน
ีึ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น