ร้ายแผลงรัก

ตอนที่ 41 : ตอนที่ 12 เด็กเฮีย 4 ลบ

“เฮียจะเข้าสู่วัยทองไหมอะ อารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ไม่ปกติจริงเลย เมื่อกี้เฮียบ่นเองว่าร้อน! ตะโกนลั่นป่าให้เจ้าป่าเจ้าเป็นพยานเลยก็ได้ ตอนนี้มาบอกว่าหนาว เฮ้อ! หนูอึดอัดจะตายอยู่แล้วเนี่ย ถ้าตัวเองไม่อยากถือเสื้อกลับก็ฝากให้ถือให้ก็ได้ จะมาสวมให้ทำไม ไม่รู้จะอยากโชว์ซิกแพคให้ใครดูกัน มีแต่ผู้ชาย”

พายัพถอนหายใจดังๆ กับเสียงบ่นไม่พอใจของอีกคน ไม่ใช่ว่าเขาชอบโชว์หรือชอบอวดเนื้ออวดตัวหรอก เคยใส่ชุดว่ายน้ำรัดติ้วไปว่ายน้ำอวดหุ่นล่ำๆ เพื่อกลบข่าวลือว่าไม่มีน้ำยาก็เคยมาแล้ว แต่ตอนนี้ที่โชว์เรี่ยราดอยู่นี่ เพราะไม่อยากให้เจ้าหล่อนเดินเทิ่งๆ โชว์จุกสองจุกบนหน้าอกไปอวดคนงานของเขาต่างหาก

‘ช่างไม่ระวังตัวเอาเสียเลย’

แล้วไอ้หัวไม่รักดี ก็ดันจินตนาการว่าใต้เสื้อผ้าของเขาที่เจ้าหล่อนสวมใส่ มันคือเนื้อแท้ไร้ซึ่งชั้นในมาห่อหุ้ม คนที่พึ่งบอกอีกคนไปว่า เดี๋ยวอากาศหนาวถึงกับมีเหงื่อซึมตรงตีนผม รู้สึกอิจฉาเสื้อผ้าไม่ได้ที่ได้แนบชิดเนื้อแท้ พอก้มหน้าลงมองผ้าเปียกในมือเห็นบราเซียร์ตัวสวย ก็แทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอ

‘นี่กูกำลังอ่อยเด็ก หรือว่าถูกเด็กอ่อยกันแน่วะ!’

\

----------------------------------------

ลบเนื้อหาแล้วนะคะ

สามารถอุดหนุนเฮียพายัพได้ที่นี่นะคะ

ร้ายแผลงรัก แรกอรุณ www.mebmarket.com “เฮียรู้ว่าหนูเป็นต้องจันทร์ เลยหลอกหนูใช่ไหม ทำไมเฮียเป็นคนแบบนี้ หลอกหนูทำไม” ตะโกนออกมาสุดเสียง แต่คนที่ถูกตะโกนใส่ กลับวางหน้านิ่งใจเย็นนิ่งอยู่ขอบเตียง ในสภาพเปลือย อวดหุ่นล่ำๆ ไม่คิดจะปกปิดสักนิด “เฮียไม่ได้หลอก หนูนั่นแหละมาหลอกเฮียเอง” พายัพยอมรับผิดแค่ครึ่งเดียว“เพราะหนูหลอกเฮีย เฮียเลยสวมรอยหลอกหนู” “ไม่สวมรอย แค่พอเฮียรู้ว่าหนูเป็นใคร เฮียก็แค่ไม่บอก เห็นหนูชอบเป็นไอ้หนูของเฮีย เฮียเลยไม่อยากให้เสียน้ำใจ อุ๊บ!” ‘มันต่างจากหลอกตรงไหนกันเล่า รู้แต่ไม่บอกเนี่ย’ คิดอย่างเหลืออดอีกคน ยกหมอนหนุนขึ้นฟาดพัลวัน จนพายัพต้องหาวิธีหลบ ยึดหมอนเอามาปิดตัวเองไว้ ต้องจันทร์เหลืออดกับความนิ่งเฉยและใจเย็นของอีกคน ลนลานคลานไปอีกฟากของเตียงมองหาเสื้อผ้าที่ถูกถอดออกไป“หนูจะเอาอะไรเฮียจะหยิบให้” “หนูจะเอาเสื้อผ้า ข้าวของ หนูจะไปจากที่นี่” ตวาดทั้งไม่มองหน้าเขา พยายามจะหย่อนขาลงพื้น แต่ก็ไม่ไวเท่าพายัพที่เดินไปหยิบเสื้อผ้ามายื่นให้ แล้วความใจดีเอาใจใส่ของเขาก็ทำให้ต้องจันทร์ต้องมองเมินไปทางอื่น คนอะไรไม่รู้หรือไงว่าเธออาย แม้จะพึ่งมีอะไรกันมา แต่ก็ใช่ว่าจะมองเขาเดินโชว์อวดเนื้อตัวไปทั่วห้องแบบนี้ได้“เสื้อผ้าน่ะเฮียให้ได้ แต่จะไปจากเฮียนะยาก หนูได้เฮียแล้วนะ จะมาทิ้งขว้างเฮียแบบนี้ไม่ได้ เฮียเสียหาย เสียตัวให้หนูแล้ว จะใจดำไปหน่อยไหมที่จะไม่รับผิดชอบการกระทำของตนเอง”___________________________________โหลดตัวอย่างมาอ่านก่อนตัดสินใจซื้อนะคะนิยายรักนี้ เส้นชีวิตราบเรียบมา ติดจะน่ารัก กุ๊กกิ๊ก อยู่บนพื้นฐานของคำว่า อะไรก็เกิดขึ้นได้