ตอนที่ 2 : ตอนที่1
บทที่ 1 EP1
[RrrrrRrrrrr]
เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูสีดำสนิทดังลั่นไปทั่วทั้งห้องนั่งเล่นภายในคอนโดกว้าง ขายาวของเจ้าของห้องก้าวไปมองรายชื่อที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์อย่างไม่รีบร้อน มือใหญ่กดตัดสายมันทิ้งอย่างเบื่อหน่าย
ติ้ง!
หลังจากที่สายเรียกเข้าถูกตัดทิ้งไป เสียงเตือนจากแอฟฟิเคชั่นสนทนายอดฮิตก็ดังขึ้น ข้อความที่ปรากฏก็ทำเอาจมูกโด่งพรูลมหายใจออกมาอย่างรำคาญ
ติ้ง
ติ้ง
ติ้ง!
เสียงสัญญาณยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ จนคนที่ถือเอาไว้แทบจะปามันทิ้ง ถ้าไม่ใช่เพราะต้นเหตุของเสียงหน้ารำคาญทั้งหมดต่อสายเข้ามาอีกรอบ
[RrrrRrr]
“ว่าไง”
น้ำเสียงเรียบนิ่งของร่างสูงใหญ่กรอกเสียงกลับไปเพียงสั้นๆ มือใหญ่เสยผมสีเข้มของตัวเองเอาไว้อย่างไม่สนใจที่จะจัดทรงเลยสักนิด
‘ไม่ว่าไงครับ แต่วันนี้ต้องไปรอรับคู่แต่งงานนะอย่าลืม’ น้ำเสียงกวนโมโหจากปลายสายกำลังทำให้คนฟังเริ่มเลื่อมือมากดปุ่มตัดสายอัตโนมัติ
“เออ”
‘เดี๋ยว! อย่าเพิ่งว่าครับคุณเจ้าบ่าว พี่สาวนายบอกกับฉันว่าห้ามหนีเด็ดขาด เพราะไม่งั้น ศพไม่สวยแน่ๆ หึหึ’
เหมือนปลายสายก็รู้นิสัยของเพื่อนทางฝั่งนี้ดี เสียงทุ้มรีบพูดออกมารัวเร็ว ก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกที่อีกคนยอมฟังเงียบๆ ถึงแม้จะตัดสายทิ้งทันทีที่ฟังจบก็เถอะ
“พี่นะพี่”
เสียงทุ้มของเจ้าของห้องพูดออกมาเท่านั้น มือใหญ่โยนชุดสูทที่พี่สาวซึ่งควบตำแหน่งผู้จัดการส่วนตัวของคู่ดูโอสุดหล่อแห่งปีอย่างวงLR เตรียมเอาไว้ให้ ขายาวก้าวออกจากคอนโดกว้างด้วยชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนส์ทรงธรรมดาที่ดูดีไม่น้อย มือใหญ่เลื่อนข้อความในโทรศัพท์อ่านเร็วๆอย่างไม่ใส่ใจ
‘ยินดีด้วยนะคุณเจ้าบ่าวจอง แทคอุน ไปรับเจ้าสาวเร็วๆ’
ร่างสูงถอนหายใจออกมาเสียงดังเมื่ออ่านข้อความที่ทั้งเพื่อนและพี่สาวส่งเข้ามาในโทรศัพท์เมื่อสักครู่จบ ก่อนจะอ่านสถานที่นัดแนะกับทีมงานในรายการ และจำชื่อของผู้ร่วมรายการที่จะมาคู่กับตัวเองเอาไว้
ส่วนหน้าตาไม่ต้องจำมันหรอก แค่เล่นให้เสร็จๆ แล้วกับมาคิดบัญชีกับทั้งพี่และไอ้เพื่อนตัวดีก็พอ
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
กุกกักๆ
เสียงจากทางหน้าประตูห้องนอนภายในหอพักศิลปินดังขึ้น มือใหญ่ค่อยๆบิดลูกบิดช้าๆ ก่อนจะเริ่มเช็คหน้าตาและทรงผมของตัวเองกับกล้องวีดิโอในมือ
“แฮะๆ เอาล่ะ สวัสดีครับทุกคน ผมซังฮยอก จะมาเป็นสายลับชั่วคราวให้ทุกคนเอง” เสียงทุ้มพยายามพูดกับกล้องวีดิโอที่ตัวเองถือเอาไว้ให้เบาที่สุด
“วันนี้เราจะมาดูหนึ่งในคู่แต่งงานใหม่ของรายการกัน”
น้ำเสียงขี้เล่นของร่างสูงในเสื้อเชิ้ตพอดีตัวพูดกับกล้องวิดีโอตรงหน้าอย่างรู้ดีว่าต้องตอบโต้คนดูทางบ้านด้วยท่าทางแบบไหน มือใหญ่หันกล้องให้แพลนไปทั่วห้องนอนสีขาวสะอาดตาที่ดูเป็นระเบียบก่อนจะก้าวเดินช้าๆ
“ใครนะ นอนหลับอยู่เลย เดี๋ยวผมจะปลุกก่อน”
ซังฮยอกที่ถือกล้องเอาไว้ถ่ายก้อนผ้าห่มสีขาวบนเตียงที่มีเพียงมือเล็กโผล่พ้นออกมา ก่อนจะค่อยๆสะกิดคนที่นอนส่งเสียงกรนเบาๆหลายรอบ
และผลตอบรับก็มีเพียงมือเล็กที่ปัดหนีไปมา ใบหน้าน่ารักมุดลงภายใต้กองผ้าห่มเพราะทนการรบกวนจากแสงแดดทางหน้าต่างไม่ไหว ก่อนจะเคลิ้มหลับต่ออีกครั้งหนึ่ง
“เฮ้ย! พี่ฮงบิน วันนี้พี่ต้องไปเจอคู่แต่งงานแล้วนะ จะมานอนต่อไม่ได้นะพี่!”
ซังฮยอกตะโกนปลุกคนบนเตียงที่ดิ้นหนีเสียงดัง มือใหญ่ข้างที่ว่างดึงผ้าห่มผืนหนาออกมา ก่อนจะเริ่มเรียกคนขี้เซาบนเตียงช้าๆ
“พี่ จะสิบโมงแล้วนะ!”
“ห๊ะ!”
ทันทีที่ซังฮยอกพูดเวลาจบ ร่างบางเจ้าของผิวขาวจัดก็ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงอย่างรวดเร็ว มือเล็กฉวยเอานาฬิกาปลุกที่หัวเตียงมาดูเวลา ก่อนที่ตาโตๆ จะเบิกกว้างยิ่งกว่าเดิม
“เสื้อๆ อาบน้ำๆ ว้าก! ทำไมนาฬิกาปลุกไม่ดังเนี่ย”
เสียงหวานของคนที่เพิ่งตื่นขึ้นมาโวยวายลั่นห้องนอนกว้าง มือเล็กหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาจนดูวุ่นวาย ทำให้ซังฮยอกที่มองหันกลับมาถอนหายใจใส่กล้องวีดิโอที่ถือก่อนจะจัดการปิดมันเพราะหมดหน้าที่ของตัวเองแล้ว
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
ภายในสวนสนุกชื่อดังของเมือง ร่างสูงใหญ่ที่ดึงดูดสายตาผู้คนจำนวนมากให้จับจ้องกำลังนั่งมองนาฬิกาข้อมือด้วยแววตาเรียบนิ่ง มือใหญ่ถือแก้วกาแฟร้อนที่ส่งกลิ่นหอมออกมาเอาไว้และยกขึ้นมาดื่มเงียบๆ โดยไม่พูดอะไรกับตากล้องที่ยืนอยู่ด้วยสักคำเดียว
“เอ่อ คุณแทคอุนครับ ต้องการอะไรไหมครับ”
หลังจากความเงียบเข้าครอบคลุมทั้งพื้นที่มาได้เกือบชั่วโมง ชายวัยกลางคนที่ถือกล้องเก็บภาพเอาไว้ถามออกมาเสียงเบาอย่างไม่กล้าที่จะคุยด้วย
“ผมจะกลับ”
เสียงทุ้มพูดออกมาเรียบนิ่ง มือใหญ่โยนแก้วกาแฟที่หมดแล้วลงในถังขยะ ขายาวก้าวออกจากม้านั่งในสวนสนุกอย่างไม่คิดฟังคำพูดของตากล้องสักนิด
“คุณแทค...”
“หนึ่งชั่วโมง ถ้ามาถึงก็ให้เดินหาผมเอาเองแล้วกัน”
ร่างสูงใหญ่หันกลับมาโชว์เวลาในนาฬิกาข้อมือให้ดู ก่อนจะส่ายหัวอย่างไม่พอใจกับผิดเวลาของผู้ร่วมรายการเท่าไหร่นัก และด้วยความที่วงของตัวเองทำงานในวงการมาหลายปี แทคอุนจึงไม่ชอบคนผิดเวลาเลยสักนิด
เป็นศิลปินแท้ๆ มาช้าแบบนี้ใช้ได้ที่ไหน
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
“ฮยอกตี้เหยียบให้มิดเลย!”
บนรถยนต์คันหรู เสียงหวานสั่งดังลั่นรถ มือเล็กกำสายเข็มขัดไว้แน่น ในขณะที่เจ้าของรถอย่างซังฮยอกได้แต่ขับให้เร็วที่สุดตามคำสั่งของพี่ชายน่ารักที่นั่งอยู่ข้างกัน
“แล้วใครให้พี่ตื่นสายล่ะ พี่ไม่รู้หรือไงว่าคู่พี่น่ากลัวแค่ไหน”
ซังฮยอกโวยกลับอย่างอดกลัวแทนพี่ชายที่ดูโวยวายเหมือนเด็กเล็กๆข้างตัวไม่ได้ และยิ่งคิดถึงหน้านิ่งๆ ของคู่แต่งงานที่ตอนนี้คงจะน่ากลัวไม่น้อย ซังฮยอกก็รีบขับให้เร็วขึ้นอย่างเห็นใจ
“ไม่รู้ไง นายรู้เหรอว่าใครคู่กับพี่ บอกมาเร็วๆ” มือเล็กยกมาเขย่าไหล่คนเด็กกว่าซ้ำๆ จนซังฮยอกขับรถต่ออย่างไม่คิดสนใจ
“ไม่บอก ถึงแล้วพี่รีบลงไปเร็วๆเลยนะ คู่ของพี่เขาจะอยู่กับตากล้องแล้วมีโลโก้รายการที่กล้อง ผมต้องไปงานต่อแล้ว”
“ได้ๆ ขอบใจมาก”
ฮงบินรีบหันมาขอบคุณน้องเล็กของวง ก่อนจะปิดประตูและวิ่งเข้าไปทางสวยสนุกอย่างรีบร้อน
“อย่าโดนรุ่นพี่แทคอุนฆ่านะพี่”
ซังฮยอกที่มองตามแผ่นหลังเล็กของพี่ชายก็ได้แต่พูดเบาๆ อย่างอดกังวลแทนไม่ได้ ดวงตาคู่คมมองตามคนที่หายลับไปกับผู้คนที่มาเที่ยวสวนสวนสนุกใหญ่ ก่อนจะขับรถออกไปทำงานตามตารางงานของตัวเอง
“ฮือ หาไม่เจอเลย”
เสียงหวานพูดออกมาอย่างใจเสีย ขาเล็กก้าวรอบๆ เครื่องเล่นที่นัดแนะเอาไว้ ก่อนจะหาบริเวณแถวนั้น ดวงตากลมโตเริ่มสั่นไหวอย่างอดกังวลไม่ได้
รู้แล้วว่าสาย แต่ทำไมหายกันไปแบบนี้อ่า
“กล้องอยู่ไหนๆ”
เสียงหวานบ่นซ้ำๆ ดวงตากลมโตมองหาแต่กล้องตัวใหญ่ที่ใช้ถ่ายรายการโทรทัศน์กับโลโก้สีหวานของรายการที่จำได้ดีอย่างร้อนใจ
“เจอแล้ว หวา!”
เสียงหวานร้องลั่นอย่างตกใจทันทีที่เห็นกล้องของรายการ และขาเล็กรีบวิ่งไปทางนั้นจนไม่ทันไม่มองเด็กตัวเล็กหลายคนที่เดินสวนมา ร่างเพรียวเบี่ยงหลบก่อนจะเซลงไปทางต้นไม้สูงที่ทางสวนสนุกปลูกเอาไว้
“ล้มแล้ว ล้ม..”
หมับ!
ฮงบินที่ร้องลั่นอย่างตกใจเงียบเสียงลงทันทีเมื่อไม่ได้รู้สึกเจ็บอย่างที่คิด มือเล็กเกาะไหล่ของใครบางคนเอาไว้แน่น สัมผัสที่รัดแน่นรอบเอวทำให้ฮงบินโล่งใจขึ้นมาไม่น้อย
“นี่ สาย”
เสียงทุ้มของคนที่เกาะเอาไว้ดังขึ้นมาเบาๆ แขนแกร่งโอบรอบเอวเล็กที่ไม่ต่างจากเอวของผู้หญิงเท่าไหร่นักไว้แน่น ก่อนจะยืนรอคนที่หลับตาเพราะตกใจให้ลืมตาขึ้นมามอง
“แทคอุน!”
เสียงหวานร้องลั่นทันทีที่เห็นหน้าของคนที่ตัวเองเกาะเอาไว้ มือเล็กรีบปล่อยเร็วๆ อย่างลืมตัวว่ายังทรงตัวไม่ได้ แต่โชคดีที่แขนแกร่งยังโอบกระชับแน่นจนทำให้คนตัวเล็กไม่ล้มลงไป
“นี่คือคำทักทายของคนสายหรือไง”
แขนแกร่งดันให้คนตัวเล็กกว่าออกไปยืนนิ่งๆ เสียงทุ้มพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบที่คนฟังเริ่มเกรงจนต้องก้มหัวขอโทษเร็วๆ
“ขอโทษนะ ขอโทษๆ”
“ช่างเถอะ เอาภารกิจมา”
แทคอุนบอกปัดคนที่ก้มหัวขอโทษอย่างไม่คิดสนใจต่อ มือใหญ่หงายมาด้านหน้าเพื่อขอซองภารกิจที่อยู่กับอีกคน เพราะเขาเลือกที่จะรู้คู่แต่งงานกับเข้าไปอยู่คอนโดที่รายการเตรียมไว้ก่อน ดังนั้นภารกิจแรกอีกคนจะรู้ก่อนเขา
“นายเหรอ ไม่ๆ ไม่ใช่คนน่ารักๆ เหรอ ทำไมล่ะ”
ฮงบินถามกลับอย่างสงสัย ปากเล็กอ้าค้างอยู่อย่างนั้นเมื่อเห็นท่าทีไม่ปฏิเสธของร่างสูงตรงหน้า ดวงตาคู่โตเบิกกว้าง ก่อนจะพยักหน้าเร็วๆเมื่อเห็นว่าแทคอุนยังยืนนิ่งแต่ยื่นมือมารอซองภารกิจอยู่แบบนั้น
นี่มันฝันร้ายอะไรของอี ฮงบินเนี่ย
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
“นี่ๆ ฉันอ่านแล้วนะ”
มือเล็กรีบยื่นซองกระดาษสีชมพูอ่อนให้คนที่ยืนหน้านิ่งตรงหน้าเร็วๆ เสียงหวานพยายามพูดออกมาเพื่อหวังให้บรรยากาศวังเวงที่ไม่ควรเกิดขึ้นในสวนสนุกสักนิดหายไป แต่คงจะไม่ได้ผลเพราะแทคอุนเอาแต่มองมาด้วยสายตานิ่งๆ ก่อนจะหันกลับไปอ่านตามเดิม
“เออ ฉันว่านะเราไปเล่นสักรอบเถอะ นะๆๆ”
ฮงบินพยายามชวนแทคอุนที่ยืนอยู่ข้างกันเข้าเล่นเขาวงกตที่อยู่ตรงหน้า มือเล็กชี้ป้ายเครื่องเล่นซ้ำๆ ดวงตากลมโตช้อนมองคนที่สูงกว่าอยู่แบบนั้น จนเห็นแทคอุนเดินกลับไปหาตากล้องที่ยืนรออยู่
“ก็ว่าแล้วว่าอด”
“นี่ มาเร็วๆ”
เสียงทุ้มของคนที่เดินหายไปเรียกมาจากทางด้านหน้าประตูทางเข้าจนฮงบินรีบวิ่งไปหาอย่างดีใจ มือเล็กรับธงที่พนักงานให้ติดตัวเข้าไปมาถือไว้อย่างตื่นเต้น ก่อนจะค่อยๆอ่านแผนที่ด้านหน้าอย่างเคร่งเครียด
“เข้ามาฮงบิน”
มือใหญ่ดึงแขนร่างบางให้เดินตามไปด้านในแทนที่จะยอมนั่งดูแผนที่ด้วย ขายาวก้าวไปตามทางของเขาวงกตโดยไม่หยุดอ่านคำใบ้สักป้ายเลยด้วยซ้ำ
“นายๆ เราต้องลองตอบคำถามของป้ายด้วยสิ หรือไม่ก็ต้องค่อยๆเดินไง นายเดินแบบนี้จะออกยังไงล่ะ แล้วเนี่ยพี่ตากล้องกำลังเร่งตามอยู่นะ จะพาเขาหลงไม่ได้...”
ฮงบินที่พูดไม่หยุดเงียบลงแทบจะทันทีที่เห็นดวงตาคู่ดุมองกลับมา แววตาเย็นชาที่ฉายชัดถึงความรำคาญใจกำลังทำให้ฮงบินที่มักจะร่าเริงเสมอเริ่มใจฝ่อลงไปดื้อๆ
“อ้อ แต่ภารกิจคือเดทแรกก่อนจะย้ายเข้าหอ นายอยากทำอะไรอีกหรือเปล่า ร้านไอติมไหม ร้านเค้ก หรือนายอยากกินอะไรเป็นพิเศษล่ะ ฉันเลี้ยงได้น้า”
คนที่จำภารกิจในแผ่นกระดาษได้ถามออกมาอย่างสงสัย มือเล็กตบกระเป๋ากางเกงตัวเองเบาๆ เพื่ออวดอีกคนถึงแผนเดทที่เจ้าตัวเตรียมมาทั้งคืน
“กลับ”
หลังจากที่เงียบมาตลอดการเดินวนอยู่ในเขาวงกต แทคอุนหันกลับมามองหน้าคนที่ขยันชวนเขาคุยเพียงนิด ก่อนจะพูดออกมาสั้นๆ ขายาวก้าวออกจากประตูทางออกของเขาวงกต และเตรียมที่จะไปรถตู้ของรายการที่จอดรอไว้
“เดี๋ยวสิ แล้วภารกิจล่ะ” ฮงบินท้วงขึ้นอย่างสงสัย มือเล็กคว้าข้อมือแทคอุนไว้อย่างลืมตัว
ไร้เสียงตอบรับจากแทคอุน มีเพียงนิ้วเรียวที่ชี้ไปทางเขาวงกตที่ทั้งสองคนและตากล้องเพิ่งจะเดินผ่านออกมา ขายาวก้าวขึ้นไปนั่งรอบนรถตู้คนใหญ่จนฮงบินได้แต่อ้าปากค้างอย่างคาดไม่ถึง
นั่นมันเรียกว่าเดทได้ด้วยเรอะ!
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
“แต๊น อี ฮงบินครับ เรามาสำรวจกัน...รกมากๆเลย”
มือเล็กถือกล้องตัวใหญ่เอาไว้ เสียงหวานบ่นทันทีที่เห็นเสื้อสูทสีเข้มที่พาดทิ้งไว้ ขาเรียวก้าวสำรวจเรือนหอของทางรายการที่เป็นคอนโดหรูช้าๆ ตั้งแต่หน้าประตู มือเล็กพยายามชี้ส่วนต่างๆของห้องเพื่อจะอธิบาย ก่อนจะหัวเราะกับกล้องเวลาที่เจ้าตัวพยายามเล่นมุกตลกออกมา
ตุบ
“แล้วนี่ จอง แทคอุน ศิลปินสุดหล่อ เจ้าชายน้ำแข็งของสาวๆ ผู้ร่วมรายการอีกคนครับ”
ร่างบางนั่งลงบนโซฟาตัวใหญ่ติดกับร่างสูงที่นั่งดูโทรทัศน์นิ่งๆ มือเล็กถ่ายมาทางด้านขวามือที่มีผู้ชายตัวใหญ่นั่งหน้านิ่งอยู่ ก่อนจะเริ่มดำเนินรายการด้วยตัวเอง
“เราสองคนจะมาร่วมรายการในซีซั่นพิเศษกันนะครับ อ่า วันนี้คุณแทคอุนเขาเหนื่อยๆ พวกผมจะไปพักก่อนนะ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”
เสียงหวานพูดกับกล้องของรายการที่เจ้าตัวถือไว้เองอย่างน่ารัก มือเล็กยกขึ้นโบกมือลากล้องตรงหน้าเหมือนกับจะลาผู้ชมรายการ ก่อนจะปิดกล้องเมื่อถ่ายทุกๆอย่างจนเสร็จ
“นี่ มีกล้องในคอนโดทุกห้องเลยเหรอ” ฮงบินหันมาถามคนที่เข้ามาอยู่ก่อนหน้าหนึ่งวันอย่างสงสัย ดวงตากลมโตจับจ้องกล้องตัวเล็กที่ติดเอาไว้ตรงมุมห้องอย่างสนใจ
“อือ”
“แล้วห้องนอนล่ะ”
“มี”
“ห้องครัวล่ะ ห้องน้ำด้วย เฮ้ยๆ แต่ห้องน้ำไม่น่ามีนะ ไม่งั้นสาวๆของฉันจะหัวใจวายเพราะหุ่นของฉันเอา ฮ่าฮ่า”
เสียงหวานพูดออกมาอย่างมั่นใจ มือเล็กตบหน้าอกตัวเองเบาๆ อย่างอดภูมิใจในส่วนสูงของตัวเองไม่ได้ ก่อนจะหันมาหัวเราะเสียงดัง
“นั่งเงียบๆ เดี๋ยวตอนเย็นซื้อของกินให้”
แทคอุนถอนหายใจออกมาเสียดัง มือใหญ่ยัดหมอนอิงที่ตัวเองกอดเอาไว้ให้กับคนที่พยายามชวนคุย ก่อนจะหันกลับไปสนใจหน้าจอโทรทัศน์ตามเดิม
“ของกินเหรอ ได้ๆ งั้นฉันไปอัดส่วนสัมภาษณ์ก่อนนะๆ นายก็รีบมาอัดล่ะ”
ฮงบินรับคำเสียงใส มือเล็กกอดหมอนอิงเอาไว้อย่างตื่นเต้นที่แทคอุนรับปากว่าจะซื้ออะไรมาให้กิน ดวงตาคู่โตเป็นประกายเหมือนเด็กได้ของถูกใจ
“อือ”
แทคอุนตอบรับสั้นๆ ดวงตาคู่คมยังมองรายการวาไรตี้ที่วงของตัวเองไปออกเพื่อเช็คก่อนออกอากาศ ก่อนจะหันไปมองตามคนตัวเล็กที่อยู่ดีๆ ก็วิ่งไปอีกทางตามที่เจ้าตัวบอกเอาไว้
วันนี้ อี ฮงบิน ทำปวดหูจริงๆ
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
[ห้องสัมภาษณ์]
Q: รู้ไหมว่าคู่แต่งงานเป็นผู้ชาย
ฮงบิน : รู้ครับ แต่ถ้าเขาตัวเล็กๆน่ารักๆ ผมก็โอเคนะ ฮยอกตี้บอกมา
Q: ตอนเจอรู้สึกยังไงครับ
ฮงบิน: เหมือนโดนทีมงานหลอกครับ เขาตัวโตน่ากลัวมาก!
Q: แทคอุนเป็นยังไงบ้าง
ฮงบิน: เขาเงียบมากเลย ไม่พูดกับผมเลยครับ
Q: คิดว่าคู่เราเป็นยังไง
ฮงบิน: ผมจะทำให้แทคอุนพูดเยอะๆ ก่อนคนดูเบื่อครับ
[ตัดฉาก]
Q: ทำไมถึงยอมเข้าร่วมครับ
แทคอุน: ผมไม่ได้อยากเข้าร่วมหรอกครับ แต่เพราะผู้จัดการส่วนตัว
Q: ฮงบินน่ารักไหม
แทคอุน: ไม่น่ารักครับ ผมไม่ชอบคนที่สายตั้งแต่วันแรก
Q: รู้ไหมว่าเขาจะย้ายเข้ามา
แทคอุน: ก็รู้ครับ แต่ไม่คิดว่าจะมาตั้งแต่วันแรก
Q: คิดว่าคู่เราเป็นยังไง
แทคอุน: เป็นตัววุ่นวาย...เป็นหายนะครับ
[ตัดฉาก]
TBC.
เม้นหรือกรี้ดได้ที่แท็ก #wegotเลบิน
©©©©©© We Got Married ©©©©©©
Talk :ลง 10/02/16
ตัดเถอะ ยาวไปคนอ่านจะเบื่อเอาน้ออออออออ คือตอนนี้ที่มันยาวเพราะopvมันลากเรื่องราวนานเลยยยย มิ้นว่าตอนนหน้าก็ปกติแล้วค่ะ แค่เอาภารกิจเด่นๆขึ้นมา opvไม่ได้มีทุกตอนมั้งน้อ
เอาล่ะเข้าเรื่อง เหตุเกิดจากยัยถั่วเข้าร่วมรายการที่พลอ.เขาโดนผู้จัดการบังคบมาจ้า ส่วนยัยถั่วเราเสนอตัวเองนะ แต่จากที่คิดว่าจะเจอคนน่ารักๆ ไงล่ะ แทคอุนนาน่ารักไหมยัยถั่ว555
รักทุกเม้น ทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับ รักคนอ่านสุดๆๆๆเลยยยยยย
ทวีตมิ้น จิ้มๆ
เฟวมิ้น จิ้มๆ
OPV. เรื่องนี้นะๆ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
พี่แทคตกหลุมกระต่ายไวๆนะคะ555555