ตอนที่ 9 : บทที่ 5 - เป็นแฟนกับพี่นะ... ( 50% )
ฝากกดไลค์แฟนเพจด้วยนะคะ ^^ จะได้ติดตามผลงานกันง่ายขึ้น
https://www.facebook.com/DekDHayase/
�
ฝากนิยายเรื่อง “เพียงใจรัก” ด้วยนะคะ เป็นแนวผู้ใหญ่เคล้าน้ำตา ( เล็กน้อย ) ถ้าใครยังไม่เคยอ่านมีตัวอย่างให้ทดลองอ่านในเว็บ MEB ยะคะ สามารถโหลดมาอ่านฟรีก่อนได้ค่ะ เรื่องนี้มีจำนวนหน้าทั้งหมด 502ราคา 259 บาทค่ะ !!!
�ปล.และเรื่องนี้ติดอันดับขายดีของเว็บด้วยนะคะ เย้ !!!!!! ^^
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODM2MDkwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzA3ODAiO30
�
รีบ ! ช่วงโปรโมชั่น !!!
ฝากนิยายเรื่อง “DEVIL BAD BOY กับดักรัก ( ร้าย ) ของนายปีศาจ” ด้วยนะคะ เรื่องนี้เป็นแนววัยรุ่น ดาร์คๆ ดราม่า มีครบทุกรสชาติเลยค่ะ เรื่องนี้มีจำนวนหน้าทั้งหมดอยู่ที่ 559 หน้า ราคาสงวนอยู่ที่ 299 บาทค่ะ ! เรื่องนี้แซ่บมากค่ะ หากใครยังไม่เคยอ่านก็สามารถโหลดตัวอย่างมาทดลองอ่านก่อนได้ในเว็บ MEB ค่ะ
ปล.และเรื่องนี้ติดอันดับขายดีของเว็บด้วยนะคะ เย้ !!!!!! ^^
เรื่องนี้ ณ วันนี้เหลือเวลาโปรฯ 54 วันนะคะ รีบๆ เด้อ ^^
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODM2MDkwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzQ3MzUiO30
�
เรื่องล่าสุด !!!
ฝากนิยายเรื่อง “So Bad Love รักสุดร้ายของนายจอมมาร” ด้วยนะคะ เนื้อเรื่องแซ่บ และ จัดเต็มค่ะ จำนวนหน้าทั้งหมด 327 หน้า กับราคาเบาๆ เพียงแค่ 139 บาทเท่านั้นคร่า !!! ^^ ใครที่ติดตามพี่เซน และ หนูเดียอยู่ อย่าลืมไปอุดหนุนกันน้า ^^ จุ๊บๆ�
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiODM2MDkwIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NToiMzg3MTAiO30
บทที่ 5
เป็นแฟนกันนะ… ( 50% )
��������� ณ ห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านใจกลางเมือง…
��������� “เราอยากดูเรื่องอะไรล่ะ ?”
��������� คนตัวสูงหันมาถามฉันหลังจากที่เราทั้งคู่เดินมาถึงโรงหนัง ที่วันนี้แลจะหนาแน่นไปด้วยผู้คน
��������� “เรื่องอะไรก็ได้ค่ะพี่ หนูดูได้หมด” ฉันตอบด้วยรอยยิ้ม
��������� ไม่อยากจะเรื่องมากน่ะ พี่เขาอุตสาห์พามาเลี้ยงดูอะไรก็ได้ อืม… แต่จะว่าไปวันนี้คนเยอะเป็นพิเศษแฮะ ปกติวันอาทิตย์จะเยอะกว่านี่น่า สงสัยมีหนังเข้าเยอะมั้งคนก็เลยแห่กันมาดู
��������� “งั้นดูหนังเรื่องนี้นะ พี่กำลังอยากดูอยู่พอดี” พี่อชิชี้นิ้วไปที่ตัวอย่างของหนังที่กำลังฉายชัดเต็มจอ
��������� ใบหน้าของฉันซีดเผือดทันทีที่เห็นหนัง…
��������� “พี่จะดูเรื่องนี้หรือคะ ?” ฉันถาม
��������� “อือ ทำไมอ่ะ เราไม่อยากดูเหรอ พี่เปลี่ยนเรื่องให้ได้นะ” พี่อชิยื่นข้อเสนอ
��������� “ไม่ต้องค่ะพี่ หนูดูได้ค่ะ ก็แค่…”
��������� หนังผีเอง… -_-
��������� “แค่… แค่อะไร ?” ใบหน้าหล่อเหลาสงสัย ก่อนจะทำสีหน้ารู้ทัน “หรือว่า… เรากลัวผี” น้ำเสียงเข้ม
��������� “เกลียดจริงคนรู้ทัน” ฉันทำหน้างอใส่ “แต่หนูดูได้ค่ะพี่ พี่ไม่ต้องซีเรียสหรอก” ฉันยืนยัน
��������� แหม ก็พี่เขาอยากดูอ่ะเนอะ ฉันเองก็ไม่อยากทำตัวเรื่องมาก ดูๆ ไปเหอะ อย่างน้อยๆ ก็ไม่ได้ดูคนเดียวอ่ะเนอะ
��������� “โอ๊ย พี่ไม่ซีอยู่แล้ว เรากลัวนิ พี่ไม่ได้กลัว” พี่อชิตอบชัดเจน
��������� เจริญค่ะ ! ถ้าจะแคร์ฉันมากขนาดนี้อ่ะนะ
��������� “งั้นเดี๋ยวพี่ไปซื้อตั๋วก่อนนะ เราอยากนั่งตรงไหน ?”
��������� “ตรงไหนก็ได้ค่ะพี่”
��������� พี่อชิเดินไปจัดการซื้อตั๋วหนัง ส่วนฉันก็นั่งรอพี่เขาตรงโซฟา เห็นทีพี่อชิคงต้องยืนนานหน่อยนะ เพราะอย่างที่บอกวันนี้คนค่อนข้างเยอะ คิวรอซื้อตั๋วจึงยาวเป็นพิเศษ
��������� “โทษครับ”
��������� ผู้ชายหน้าตี๋คนหนึ่งเดินเข้ามาหาฉัน ในมือของเขาถือสมาร์ทโฟนมาด้วย
��������� “คะ ?” ฉันเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา
��������� “เอ่อ… น้องมีแฟนหรือยังครับ ?” น้ำเสียงกล้าๆ กลัวๆ
��������� นั่นไง…
��������� “ยังไม่มีค่ะ” ฉันตอบไปตามความจริง
��������� เขาก็ดูน่ารักดีนะ ถ้าเกิดเขาขอเบอร์ฉันขึ้นมาจริงๆ ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะให้ เฮ้ ! แต่อย่าเพิ่งมองว่าฉันเป็นผู้หญิงไวไฟนะ แต่คนเรามันก็ต้องมีโมเม้นนี้กันบ้างไม่ใช่เหรอ ใช่ว่ายัยเด็กนักเรียนมอปลายธรรมดาๆ อย่างฉันจะมีผู้ชายหน้าตาดีมาขายขนมจีบบ่อยนักนิ
��������� ขอบ้างอะไรบ้าง
��������� “งั้น… พี่ขอเบอร์น้องได้ไหมครับ ?” พี่หน้าตี๋แจกรอยยิ้มหวาน
��������� “คะ ดะ ได้ค่ะ… ศูนย์ แปด หะ…” ฉันยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกขัดด้วยเสียงเข้มของคนที่คุ้นเคย
��������� “เสร็จแล้วเปียโน”
��������� พี่อชิที่ซื้อตั๋วเสร็จตั้งแต่ตอนไหนไม่ทราบเดินเข้ามาหาฉัน แต่ทว่า… ใบหน้าขี้เล่นของเขาเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นแข็งกระด้าง
��������� เป็นอะไรของเขากันนะ ?
��������� “คะ เอ่อ…”
��������� “รีบเข้าโรงกันเถอะ อีกไม่กี่นาทีหนังก็จะฉายแล้ว นี่พี่ซื้อขนมที่เราชอบมาให้ด้วยนะ เวลานั่งดูหนังจะได้กินด้วยกัน สองต่อสอง !” ประโยคหลังเหมือนพี่เขาจงใจเน้นเสียงเป็นพิเศษ
��������� “น้องครับ พี่ เอ่อ… พี่ไม่เอาเบอร์แล้วครับ” อยู่ดีๆ พี่หน้าตี๋ของฉันก็ปฎิเสธที่จะเอาเบอร์ฉันเฉยเลย เท่านั้นยังไม่พอ ร่างสูงยังเดินลิ่วไปแบบทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
��������� ทำยังกับไม่เคยเดินเข้ามาขอเบอร์ฉันยังงั้นแหละ…
��������� “อะไรของเขานะ” ฉันบ่นพึมพำ
��������� “ทำไม… ชอบเหรอ ?” พี่อชิถาม
��������� “ก็น่ารักดีค่ะ ตี๋ๆ ดี” ฉันยิ้มกว้าง
��������� ความจริงฉันชอบผู้ชายลักษณะแบบนี้แหละ มองแล้วมันน่ารักดี บางมุมก็ดูเท่ห์แบบปกป้องเราได้ แต่อีกบางมุมก็ออกแนวน่ารักๆ
��������� “พี่ก็ตี๋นะ ไม่เห็นชอบพี่บ้างเลย”
��������� “…”
��������� “ช่างเถอะ” พี่อชิสะบัดเสียงใส่ แล้วพูดต่อ “เข้าโรงกันเถอะ เดี๋ยวหนังฉายแล้วไม่ทัน” ว่าจบเขาก็เดินนำหน้าฉันไป
��������� เมื่อกี้เขาพูดแบบนั้น… ทำไมกันนะ ทำไมพี่เขาถึงได้พูดแบบนั้นออกมา เขาต้องการจะสื่ออะไรเหรอ ? หรือว่าต้องการจะเช็คเรตติ้งเพื่อดูปฎิกิริยาของเขา ไม่เข้าใจ ! ฉันไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลยจริงๆ
��������� “ชอบทำให้ฉันคิดมากตลอด”
�
��������� บรรยกาศภายในโรงหนังเริ่มเข้าสู่ความเงียบไปโดยปริยายทันทีที่หน้าจอใหญ่นั้นกำลังเริ่มฉายหนังผีที่ทุกคนต่างเฝ้ารอ ( แต่ฉันไม่นะ ฉันไม่ได้อยากจะดูเท่าไหร่ ) แค่เริ่มเรื่องมามันก็มีไอ้ผีบ้าที่ไหนก็ไม่รู้โผล่ออกมาตั้งสองตัว บรี๋ย ! พวกฝรั่งนี่เขาทำหน้าผีได้สยองจริงๆ
��������� เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่ค่อยอยากดูหนังผีสักเท่าไหร่ ไม่ว่าจะไทย หรือ เทศ !
��������� “กลัวเหรอ ? นั่งนิ่งเชียว” พี่อชิกระซิบถามฉัน
��������� “เปล่าค่ะ” ฉันฝืนตอบ
��������� ใครว่าล่ะ ! ฉันนี่โครตกลัวเลย ! ที่นั่งนิ่งนี่ไม่ใช่อะไรหรอก กำลังรอทำใจกับจังหวะที่มันชอบเสียงดังให้คนดูตกใจเล่นเวลาเราเผลอ
��������� “ซบไหล่พี่ได้นะ ถ้าไม่อยากดู” คนพูดยิ้ม
��������� “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะพี่” ฉันยิ้มแหยๆ
��������� พี่อชิยักไหล่แล้วทำหน้าแบบชิวๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มสนใจหนังมากกว่าที่จะมานั่งจับผิดอาการไม่ปกติของฉัน
��������� มันมาหรือยังนะ ? ฉันรู้สึกได้ถึงพลังงานบางอย่าง… ฉากนี้แหละ ผีมันต้องออกมาฉากนี้แน่นอน เชื่อฉัน ผีมันจะต้องโผล่มาทำหน้าตาสยดสยอง แล้วหลอกนางเอกให้…
��������� “กรี๊ดดดดดด !!!”
��������� ฉันกรีดร้องลั่นโรงหนังเมื่ออยู่ดีๆ ไอ้ผีบ้าก็โผล่มาแบบเต็มหน้าจอสี่เหลี่ยมกว้าง โชคดีนะที่ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียวที่หลุดกรี๊ด เพราะบรรดาพวกผู้หญิงทั้งหลายเขาก็กรี๊ดเหมือนกัน
��������� แต่…! เรื่องกรี๊ดเสียงดังนี่ไม่เท่าไหร่ เรื่องนี้สิ… หนักกว่า
��������� “ไหนบอกไม่ถึงขนาดนั้นไง แล้ว” สายตามองมาที่หัวไหล่ข้างขวา ที่ตอนนี้มีใบหน้าของฉันซบลงไปเต็มๆ
��������� “เอ่อ… ขอโทษค่ะพี่” ฉันเอ่ยเสียงแผ่ว
��������� ให้ตายเถอะยัยเปียโน หล่อนเสียสติไปแล้วหรือยะ
��������� “ไม่เป็นไร ถ้ากลัวก็ชิดๆ พี่หน่อยก็ได้ เอางี้ !” พี่อชิดึงมือของฉันไปกุมไว้แน่น
��������� “พะ พี่…”
��������� “จับมือพี่ไว้ รับรอง… ผีมันไม่กล้าหลอก” คนพูดยักคิ้ว
��������� “…”
��������� เสียงกรี๊ดของผู้หญิงคนอื่นๆ ภายในโรงมีมาเป็นระยะๆ แต่น่าแปลกที่คราวนี้กลับไม่มีเสียงของฉันเข้าไปปะปน เพราะว่าฉันไม่ได้สนใจผีในหนังอีกต่อไป นอกเสียจาก…
�������มือของเขาและฉันที่กุมกันไว้แน่น !
���������
�คุยกันหน่อยเด้อค่า ^^
ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อนนะคะที่หายไปนาน พอดีว่าติดสอบมิดเทอมน่ะค่ะ อ่านหนังสือหนักมาก T^T แต่วันนี้เพื่อนแพงมาอัพให้แล้วนะคะ ฝากทุกคนอ่านแล้วเม้นๆ โหวตๆ ให้กันด้วยนะคะ ฝากกดไลค์แฟนเพจแล้วก็ฝากนิยาย E BOOK ของเพื่อนแพงทั้งสองเรื่องด้วยนะคะ ขอบคุณทุกการติดตามค่ะ รักมาก ^^
�
�
�
�
�
�
�
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
