SM Sweet Review รับวิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #35 : Send: Labeling theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก (Yaoi) (N)

นักวิจารณ์ N

ตามที่คุณวูล์ฟได้แจ้งมา N ก็เลยมาส่งงานแทนคุณ R นะคะ เรื่องนี้ N อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะไม่ใช่แค่ 10 ฮ่าๆๆ ชอบมากๆ เลย แต่ก็อย่างที่คุณวูล์ฟได้เขียนเอาไว้นั่นแหละค่ะ การวิจารณ์นิยายของเราอาจจะไม่ได้เป็นกลางอย่างถึงที่สุดเพราะมันขึ้นของกับความชอบของแต่ละคน ขึ้นอยู่กับมุมมองที่เขาเห็น และต่อจากนี้ไปคือมุมมองที่เรามองเห็นนะคะ อย่าคิดว่าเรามาวิจารณ์เลยค่ะเพราะเราก็แค่นักวิจารณ์ฝึกหัดมือใหม่เท่านั้นให้คิดว่าเรามาคอมเม้นนิยายให้คุณวูล์ฟดีกว่า  :)
 
ชื่อเรื่อง (8/10)

Labeling theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก (Yaoi) ชื่อเรื่องนี้เป็นอะไรที่สื่อความหมายได้ดีมากๆ เลยค่ะ แต่เราหักไป 1 เพราะความข้องใจที่ว่าทฤษฎีนี้มันเป็นความรักไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเราเข้าใจผิดไปก็ขอโทษด้วยน้า ส่วนอีก 1 เพราะเราคิดว่าชื่อเรื่องนี้มันยังดึงดูดไม่พอ
 

การตกแต่งบทความ (5/5)

ธีมสวยมากกกก~! แล้วก็เหมาะมากๆ เลยค่ะ ให้ความรู้สึกของมหาวิทยาลัยต่างประเทศเลยอ่ะ 
 
บทบรรยาย (18/20)

เนื่องจากคุณวูล์ฟบอกว่าอยากได้เป็นภาพรวมมากกว่าเราก็จัดให้ตามคำขอเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ คุณวูล์ฟเขียนให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายแปลเลยอ่ะ แล้วคือเราก็ดันชอบมาก~! ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกอารมณ์หรือว่าการเคลื่อนไหวของตัวละครคุณวูล์ฟทำให้เราเชื่อจริงๆ ว่าตัวละครทุกตัวมันมีชีวิตอ่ะ เป็นธรรมชาติสุดๆ เลยค่ะ แถมบรรยายกาศการบรรยายทุกตัวอักษรได้กลิ่นอายของประเทศอังกฤษมากๆ จริงๆ เรียกได้ว่าคงไม่ต้องแก้อะไรนอกจากคำผิดที่มีน้อยมากๆ แล้วก็อยากให้เพิ่มขนาดตัวอักษรหน่อยก็คิดว่าน่าจะดีนะคะมันเล็กไป(สัก 18 กำลังดี) ส่วนสำนวนคุณวูล์ฟเป็นเอกลักษณ์ดีมากอยู่แล้วแก้ไปมันจะเละเปล่าๆ ในส่วนเนื้อหาที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราคิดว่าคุณวูล์ฟนำมันมาเชื่อมโยงได้ดีมากเลย เราเป็นคนหนึ่งที่ชอบแนวนี้มากอะไรก็ตามที่มีจิตวิทยาเข้ามาเกี่ยวข้องเราก็ชอบหมดแหละค่ะ พยายามหาแนวนี้อ่านแต่มันก็มีน้อยมากเลยต้องขอบคุณคุณวูล์ฟที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา 

คำผิด ละ -- ล่ะ  โดยที่ ละ ใช้กับประโยคบอกเล่า ล่ะ ใช้กับประโยคคำถาม มันมีบางจุดที่ใช้สลับกันน่ะค่ะ

โครงเรื่อง/ความน่าสนใจ (18/20)

โครงเรื่องนี้เป็นอะไรที่ไม่ซับซ้อนอาจเพราะคุณวูล์ฟไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นเรื่องยาวตั้งแต่แรก แต่เพรามันไม่ซับซ้อนเลยทำให้คนอ่านเข้าใจได้ง่ายๆ ไม่ต้องเปลืองสมองมากเหมือนกับการอ่านนิยายเบาสมองคลายเครียดมากกว่า ซึ่งเป็นข้อดีในตัวมันเอง แม้ว่าความยาวของเรื่องทั้งหมดมันจะสั้นไปนิดจนเราแอบคิดเหมือนกันว่ามันน่าจะมีอะไรอีกหน่อยสิจะรีบจบไปไหน ฮ่าๆๆ แต่ที่เราคิดแบบนี้ได้ก็เพราะนิยายของคุณวูล์ฟมันสนุกมากนะคะ ในเรื่องของความน่าสนใจ…บอกเลยว่ามันน่าสนใจมากสำหรับพวกสายวายแล้วก็ชอบจิตวิทยาแบบเรา แต่สำหรับใครที่ไม่ชอบสำนวนเหมือนนิยายแปล ไม่ชอบวาย ไม่ชอบจิตวิทยา ก็คงกดออกทันทีเพราะแค่คำโปรยมันก็บอกอยู่แล้วว่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร 
 

ตัวละคร (20/20)

ตัวละครมีเอกลักษณ์มาก มีความเป็นตัวของตัวเองสูงอย่างมิสเตอร์ไรท์ที่มักจะเป็นผู้ฟังมากกว่าผู้พูดเป็นคนที่ให้คำปรึกษาที่ดี แต่เพราะนิสัยแบบนี้ก็ทำให้เขาชอบคิดมาก เก็บกดในบางครั้ง และไม่ชอบแสดงสีหน้าออกมาให้ใครได้เห็น จุดๆ นี้คล้ายกับมิสเตอร์ลอว์สันที่ไม่ยอมเปิดใจให้ใครง่ายๆ ไม่ชอบที่จะแสดงสีหน้าจริงๆ ออกไปแค่วิธีปิดบังตัวตนที่แท้จริงต่างกันเท่านั้นเอง เขาชอบที่จะแสร้งยิ้มมากกว่าทำหน้านิ่งเฉยแบบมิสเตอร์ไรท์ หรือว่าเพราะเหมือนกันตรงจุดนี้มิสเตอร์ไรท์ถึงได้มองมิสเตอร์ลอว์สันออกก็ไม่รู้ 
 
การดำเนินเรื่อง (18/20) 

เราว่าเรื่องนี้มันเดินเร็วไปนิดนะคะมันก็จริงที่ว่าช่วงเวลาสั้นๆ มันอาจจะทำให้คนเรารักกันได้แต่ว่าสำหรับมิสเตอร์ไรท์ที่อายุก็สามสิบสี่แล้วแต่กลับจริงจังกับมิสเตอร์ลอว์สันในช่วงเวลาสั้นๆ ได้ เราว่ามันน่าจะยากนะคะในความเป็นจริงน่ะ(แต่ไม่เป็นไรเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องแต่งอะไรก็เกิดขึ้นได้) ที่เราชอบที่สุดคงเป็นความเปลี่ยนแปลงของมิสเตอร์ลอว์สันที่ตอนแรกจะดูขวางโลกแต่พอตอนหลังก็เริ่มจะหันหน้ากลับเข้าสังคมได้บ้างแล้ว แอบคิดในใจว่ามิสเตอร์ไรท์ก็น่าจะเปลี่ยนมาแสดงสีหน้าให้มากขึ้นเหมือนกัน ฮ่าๆๆ แม้ว่าตอนหลังมิสเตอร์ไรท์จะให้ความรู้สึกอ่อนลงจากตอนแรกแล้วก็เถอะ ความสัมพันธ์ของคู่นี้เราอ่านไปก็ลุ้นไปตอนแรกคิดว่ามิสเตอร์ลอว์สันจะเป็นฝ่ายกลัวมากกว่ามิสเตอร์ไรท์ที่ไหนได้กลายเป็นว่ากลัวพอกันทั้งคู่เลย เซอร์ไพรส์มาก ณ จุดๆ นั้น 
 
ความประทับใจของนักวิจารณ์ (5/5)

เรื่องนี้เป็นนิยายวายที่ไม่มีNcให้ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนเรื่องอื่นก็จริงแต่มันก็มอบความอบอุ่นอย่างถึงที่สุดมาเป็นการตอบแทน ไม่อยากจะบอกว่าบางฉากเราอินมากถึงขั้นน้ำตาซึมก็มีค่ะ แฮะๆ อย่างฉากที่มิสเตอร์ลอว์สันวิ่งหนีเรานี่อยากจะเข้าไปปลอบมิสเตอร์ไรท์ทันทีเลย โธ่…วิ่งไปนี่ก็กระชากเอาหัวใจมิสเตอร์ไรท์ไปด้วย ฮือ~! ไม่ใช่เราไม่เข้าใจลอว์สันนะแต่แบบสงสารมิสเตอร์ไรท์มากกว่าอ่ะ
 
คะแนนรวม (92/100)

แลดูเยอะเนอะว่ามั้ยเราว่าการให้คะแนนเรามันอาจจะเฟ้อก็ได้เพราะเราเป็นคนไม่หวงคะแนน ถ้ามันสนุกก็อยากจะให้ มันจะได้เป็นกำลังใจให้คุณวูล์ฟด้วย 

ชื่อ :
ชื่อเรื่องพร้อมลิ้งค์ :
รู้สึกยังไงเมื่อเห็นผลการวิจารณ์ :
ให้เครดิตและกดโหวตให้หน่อยน้า :
มีไรอยากพูดเพิ่มเติมไหมเอ่ย :

◊ SQWEEZ