คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ♖Boy & Beast : บทนำ ♚
ภายในคฤหาสน์หลังงามเด่นตระกานตาตั้งอยู่กลางเมืองหลวง ตกแต่งด้วยแมกไม้นานาพรรณสีสวยสดงดงามน่าพิศมัย ภายในประดับตกแต่งงดงามด้วยข้างของเครื่องใช้ราคาแพง บ่งบอกได้ถึงฐานะที่แสนร่ำรวยมั่งคั่ง ครอบครัวผู้สืบทอดตำแหน่งเสนาบดีรับใช้จักรพรรดิ์ รุ่นแล้วรุ่นเล่า แต่มีเพียงลูกสาวคนเล็กเท่านั้นที่ไม่ต้องการเข้าวังถวายงาน และผู้เป็นบิดาก็ไม่คะยั้นคะยอแต่อย่างใด เรียกได้ว่าตามใจนางแทบทุกสิ่ง ทุกอย่างที่นางต้องการ ไม่ว่าอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ก็จะถูกเฟ้นหามาให้นางจนได้
เจ้าของร่างอรชรงดงามนอนเอนกายพิงหมอนอย่างอารมณ์ดี มีชายหนุ่มรูปร่างงดงามสามคนปรนนิบัติอยู่บนเตียง
และสาวใช้สองนางยืนรอรับใช้ด้านล่าง
ชายหนุ่มทั้งสองคนบนวลไหล่บอบบางอย่างนุ่มนวลคนละข้า อีกคนบีบช่วงไหล่อยู่ด้านหลัง ในขณะที่นายหญิงกำลังเคลิบเคลิ้มมีความสุขกับการปรนนิบัติดูแล ดวงตาสดใสคู่งามจับจ้องไล่ดูจดหมายตอบรับจากบรรดาแขกเหลื่อที่นางเชื้อเชิญมางานเลี้ยงน้ำชาที่จัดขึ้นในคฤหาส ริมฝีปากสีแดงสดแย้มยิ้มยามเมื่ออ่านจดหมายตอบรับจากบรรดาชายหนุ่มรูปงาม เมื่อถึงจดหมายฉบับสุดท้าย ปากสวยก็หุบฉับ พร้อมดวงตาวาวโรจน์
"นี่มันอะไรกัน"
นางขมวดคิ้วถาม มือกำจดหมายแน่นจนสั่น
"มีอะไรหรือเจ้าคะ
ท่านหญิง"
"จดหมายนี้
ใครกัน ใครกันบังอาจปฏิเสธงานเลี้ยงน้ำชาของข้า"
สาวใช้รีบถลาเข้าไปเปิดจดหมายที่ถูกนางขยำจนเป็นก้อน
"จดหมายนี้จากภูตจิงจอกหิมะเจ้าค่ะ"
"แล้วเจ้าภูตนั่นหน้าตาเช่นไร
กล้าดียังไงปฏิเสธข้า เจ้าจงไปสืบประวัติมาเดียวนี้ หนอย ไม่รู้หรือว่าหากปฏิเสธข้าจะเป็นเช่นไร
อยากอายุสั้นนักใช่หรือไม่" นางโกรธจัดโวยวายจนควันแทบออกหู
"เจ้าค่ะ
ข้าจะไปสืบประวัติและหารูปวาดของเขามาให้ท่านหญิงเดี๋ยวนี้
อย่าอารมณ์เสียไปเลยเจ้าค่ะ" สาวใช้คนหนึ่งเอ่ย
"นั่นสิเจ้าคะ
ข้าว่าหน้าตาเขาอาจจะดูไม่ได้ เลยกลัวว่าท่านหญิงจะอับอายหากเขามาร่วมงานก็ได้"
เมื่อได้ฟังสาวใช้อีกคนเอ่ย นางก็ใจเย็นลง
"ถึงอย่างไรก็ต้องไปสืบมา
ข้าต้องการรู้ว่าทำไมเขาถึงปฏิเสธข้า
ตลอดมาไม่เคยมีใครหน้าไหนกล้าหักหน้าข้าเช่นนี้ ข้าหงุดหงิดใจนัก"
ไม่ถึงครึ่งวันสาวใช้ก็จัดแจงตามคำสั่งได้เสร็สรรพ
นางยื่นรูปวาดในมือให้เจ้านาย พร้อมเอ่ยอธิบาย
"ภูตจิ้งจอกน้ำแข็งมีชื่อว่า
'มาคิ' เขาเป็นทายาทของหัวหน้าดินแดนหิมะทางภาคเหนือ
รูปโฉมงดงามราวรูปสลัก สุขุมและเยือกเย็น เขาเป็นที่หมายปองของสาวๆ
แต่กลับไม่ชายตาและหญิงใด" ลีซอลพยักหน้าอย่างเข้าใจ ค่อยๆ กางรูปวาดออก
นัยน์ตาสวยตะลึงค้างเมื่อได้เห็นรูปเหมือนที่แสนงดงามตรึงใจเช่นนี้
"นี่เขาหรือ"
"เจ้าค่ะ"
"เหตุผลล่ะ"
"เอ่อ
คือ..เขาไม่ต้องการพบท่านค่ะ อีกทั้งข้ายังคิดว่าเขาน่าจะมีคนรักแล้ว
จึงได้ปฏิเสธ"
"ไม่ได้
จะมีหรือไม่มี ก็ต้องโผล่หน้ามาสานสัมพันธไมตรีกับข้า บังอาจนัก
เป็นแค่ภูตน้ำแข็งแท้ๆ" นางเกรี้ยวกราด สายตาดุดันก้าวร้าว
“เล่นผิดคนแล้ว เจ้าภูตน้ำแข็ง”
…..
“นายท่าน แย่แล้วขอรับ” ภูติน้ำแข็งที่เป็นบ่าวรับใช้
วิ่งเข้ามาในคฤหาสน์เก่าแก่ ตั้งแต่ยุคบรรพบุรุษ ชายหนุ่มมาดนิ่ง
หรี่ตามองท่าทางร้อนรนของบ่าวรับใช้ด้วยความสงสัย
“มีอะไรหรือ” เขาเอ่ยด้วยเสียงสุภาพนุ่มลึก
“ท่านหญิงลีซอล นางส่งสาส์นมาบอกว่า
หากท่านไม่ไปงานเลี้ยงน้ำชาที่นางจัดขึ้น นางจะตัดขาดทางเดินสินค้า
และไม่ให้พ่อค้าหน้าไหนนำของมาขายที่เมื่อของเรา”
“หึ”
เขานึกไว้แล้วว่านางจะต้องทำทุกทางเพื่อให้ได้พบเขา
แต่ไม่คิดเลยว่านางจะเล่นใหญ่ถึงขั้นกล้าปิดทางค้าขาย
“งั้นก็ส่งกลับไปบอกนางว่าข้าจะไป”
“แต่ว่านายท่าน...หากนางถูกใจท่าน
ท่านจะต้องเป็นชายบำเรอความใคร่ให้นางนะ”
ร่างสูงสง่าของบุตรแห่งดินแดนหิมะยืดตัวขึ้น
เส้นผมสีเงินยาวสยายจนถึงกลางหลังทอประกายดังผ้าแพร
ใบหน้าหวานงดงามยิ่งกว่าสตรีเพศ ริมฝีปากอมชมพูยิ้มน้อยๆ เพียงครู่หนึ่ง
ก่อนเอ่ยด้วยเสียงทุ่มนุ่มชวนฟัง
“เจ้าว่านางจะสนใจข้างั้นหรือ”
“นางต้องสนแน่ ชาวเมืองเรียกนางว่าปีศาจราคะ
สำหรับนางแล้ว...ผู้ชายเปรียบเสมือนของเล่นแก้เบื่อของนางเท่านั้น”
“พวกเขาว่าอย่างนั้นหรือ”
“นายท่าน ทำไมท่านดูไม่กังวลเลย”
“ข้าย่อมกังวลอยู่แล้ว..” เขาเอ่ยยิ้มๆ ข้ารับใช้คนสนิทไม่อาจเข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ภายใตรอยยิ้มของเขาได้ ภูตจิ้งจอกน้ำแข็งตนนี้ช่างเขาถึงยากยิ่งนัก
ความคิดเห็น