คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 เมื่อผมมีเพื่อนร่วมบ้าน
“ขอบคุณนะครับพี่” หลังจากชั่งใจอยู่สองวัน
ด้วยความสงสาร ผมจึงตัดสินใจที่จะให้ ครูตะวันมาพักที่บ้าน ในฐานะผู้เช่า
“แล้วตะวันจะขนของวันไหน
ให้พี่ไปช่วยมั้ย”
“อ๋อไม่เป็นไรครับพี่
ของมีนิดเดียวเองครับ”
“โอเค
งั้นพรุ่งนี้เจอกัน” ใช่ครับ ครูตะวันจะย้ายมาในวันพรุ่งนี้ซึ่งเป็นวันเสาร์
ผมรู้สึกกังวลใจเล็กน้อย ก็ไม่เคยดูแลห้องเช่ามาก่อนนี่น่า ถ้าเขาเบี้ยวค่าห้องล่ะ
ถ้าเขาทำข้าวของพังล่ะ ผมคงจะคิดมากไปสินะ
“เพชร
พลอย ตื่นได้แล้วลูก อาบน้ำแปรงฟัน เดี๋ยวจะได้ช่วยครูตะวันขนของนะครับ”
ผมกำชับเด็กๆ แล้วเตรียมตัวต้อนรับครูตะวัน
ซักพัก ก็มีรถแท็กซี่ มาจอดหน้าบ้าน
“สองกล่องเองเหรอตะวัน”
“อ่า
ครับ พอดี อยู่คนเดียว บ้านก็มีไว้แค่นอนน่ะครับ”
“ครูตะวัน
ให้เพชรช่วยมั้ยครับ”เจ้าตัวเล็ก แสดงความมีน้ำใจ
“ไม่เป็นไรครับ
เดี๋ยวครูขนเอง มันหนักครับ รอให้เพชรแข็งแรงกว่านี้ก่อนนะครับ”
“กรี๊ด”เสียงเจ้าพลอย
แสดงความตกใจ เมื่อมีสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ขยับเข้ามาใกล้
พร้อมกับวิ่งมาหลบข้างหลังผม
“เอานี่ไปสิพลอย”
ตะวันยื่นบอลให้พลอยสวย
“ไม่เอาๆ
พลอยกลัว” หญิงพลอยหยิบบอลมาแล้วขว้างไปทันที
เจ้าตัวโตก็วิ่งไปงับตามหน้าที่
พร้อมวิ่งกลับมาวางให้เจ้าพลอย และเช่นเดิม เจ้าพลอยก็ปาทิ้งไปอีก
เป็นเช่นนั้นอยู่ 5-6 รอบ
ผมเริ่มคลี่ยิ้มในความใสซื่อของเจ้าพลอย
เมื่อเจ้าตัวน้อยเริ่มคุ้นชินกับสมาชิกใหม่ จากนั้น เด็กน้อยทั้งสอง
กับเจ้าสุนัขตัวโต ก็พากันวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน
“ตะวันทานอะไรมารึยัง”ผมถามด้วยความเป็นห่วง
“รองท้องมาแล้วครับพี่”
“เดี๋ยวมื้อเที่ยงทานข้าวด้วยกันนะ
ฉลองบ้านใหม่”
“ได้สิครับ
ผมรอชิมฝีมือพี่มาตลอดเลย”
“จัดข้าวของตามสะดวกนะ
ขาดเหลืออะไรบอกนะ เดี๋ยวใกล้เที่ยง พี่มาเรียก”
“ครับ”
ตะวันตอบรับ ผมก็เลยกลับเข้ามาในบ้าน ปล่อยให้แต่ละคนทำหน้าที่ของตัวเองไป
“หือ
อร่อยมากครับ”หลังจากเริ่มรับประทานอาหารกลางวันได้ซักครู่ ตะวันก็เอ่ยชมผม
ผมคิดว่า นี่เป็นส่วนดีที่สุดในชีวิตผมละครับ ผมทำอาหารอร่อยมาก
“ใช่แล้วครับ คุณพ่อทำอะไรก็อร่อย”
“ใช่ๆ
พลอยชอบทุกอย่างเลย” เจ้าพลอยกล่าวสนับสนุน
“ทานด้วยกันทุกมื้อเลยก็ได้นะ
ไงพี่ก็ต้องทำให้เจ้าตัวเล็กอยู่แล้ว”
“ได้เหรอครับ”
ตะวันตาลุกวาว สงสัยจะชอบอาหารมาก “งั้นเดี๋ยวผมจ่ายเพิ่มในส่วนค่าเช่านะครับ
เป็นส่วนของค่าอาหาร”
“พี่ไม่มีปัญหาอยู่ละ”
เหมือนผมได้ลูกชายเพิ่มเลยครับ ตะวันทานอาหารได้น่าอร่อยมากครับ
ผมรู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย กับความเป็นกันเองของตะวัน
หลังจากทานกลางวันเสร็จ
ตะวันก็ขอตัวไปจัดข้าวของต่อ ผมรู้สึกว่าตะวันเป็นคนง่ายๆ ไม่จุกจิก
ไม่ละลาบละล้วง ขี้เกรงใจ โห แปปเดียวนี่ผม มองตะวันในแง่ดีมากขนาดนี้เลยเหรอ
แล้วที่ผมกังวลมาตลอดอาทิตย์ คืออะไร
ตอนบ่าย
ตะวันก็ขอตัวกลับไปบ้านเก่าอีกครั้ง เพื่อไปเอารถมอเตอไซด์คู่ใจ ผมพึ่งทราบว่า
ทุกวัน ตะวันจะบิดมอเตอไซด์ ไปทำงาน คนอะไร หล่อ เท่ จนผมอิจฉา หน้าตาดี
ใส่แจคเกทหนัง ขับบิ๊กไบค์ เลี้ยงโกลเด้น โหย เท่จริงๆ
“พ่อครับ
เพชรอาบน้ำเสร็จละนะครับ”
“มานี่มา
พ่อเป่าผมให้ พลอยลูกไปอาบน้ำต่อได้ละนะ” ผมจะให้ลูกๆ อาบน้ำประมาณทุ่มนึง
หลังอาหารเย็น จากนั้น
ถึงจะทำการบ้านอ่านหนังสือ และเข้านอนตอน สองทุ่มครึ่ง
แล้วถึงจะเป็นเวลาอาบน้ำของผม
หลังจากพลอยอาบน้ำเสร็จ
ผมกำลังเป่าผมให้ ก็มีเสียงเรียกจากประตูบ้าน
“พี่ดินครับ
พี่ดิน” เสียงเรียกของตะวัน ท่าทางมีปัญหา
ผมเปิดประตูออกไปแล้ว
ถึงกับอึ้งครับ อึ้ง กล้ามแน่นๆ แผงอก และผิวขาวๆ ก็ตะวันเดินมาทั้งผ้าเช็ดตัว
มีผ้าขนหนูพาดไหล่บดบังผิวนิดหน่อย แต่ออร่าความหล่อปิดไม่มิดจริงๆ
“เออน้ำไม่ไหลอ่ะครับพี่”
“หือ
พี่ว่าพี่ก็ลองเปิดน้ำดูละนะ” ผมตอบไปแบบตะกุกตะกัก
“สงสัยน้ำท่อตันป่ะพี่
แล้วน้ำที่พี่เปิด น่าจะเป็นน้ำที่ค้างในท่อป่ะ” ตะวันสันนิษฐาน
“อืมๆ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ พี่เรียกช่างมาดูให้นะ”
“งั้นผมขอใช้ห้องน้ำ
ชั้นล่างไปก่อนนะพี่”
“อือๆ
ได้” ผมไม่กล้าสบตา สบกล้ามของตะวัน ได้แต่มองเฉไป
“พี่เป็นไรป่าวครับ
ทำไม พูดตะกุกตะกักเชียว”
“ป๊าว
ไม่มีไร” ผมตอบเสียงสูง
“ว่าไป
เวลาพี่เขิน น่ารักดีนะพี่” ตะวันเดินผ่าน พร้อมกระซิบเบาๆ เกือบใกล้หูผม
ผมหน้าแดงขึ้นมาทันที
“ไปอาบน้ำเลยไป”
“ว้ายโป๊ๆ”
พลอยสวยเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น คงสงสัยที่ผมออกมานาน
“จริงด้วย
โป๊ๆ” เจ้าเพชรก็เดินออกมาดูเหมือนกัน
“โป๊เหรอ
เอาโป๊กว่านี้มั้ย” ตะวันหยอกเล่นกับเด็กๆ
“กรี๊ด”
พร้อมวิ่งหนี และหัวเราะกันยกใหญ่
คืนนี้ผมคงเข้านอน
พร้อมกับหัวใจที่เต้นโครมคราม นี่ขนาดวันแรกนะนี่ ยังมีพลังโจมตีรุนแรงขนาดนี้
ต่อไปผมคงต้องสร้างฐานป้องกันบ้างแล้วสิ
ความคิดเห็น