คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #44 : XXXVI : HIGANBANA : Hunter or Eater
( XXXVI )
HIGANBANA
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hunter or Eater
อา...ร่าายมัน หนัั
าเนิรู้สึแบบนั้นในะที่สมอที่ำลัว่าเปล่า เหมือนับหิมะสีาวที่ำลัลมาระทบนทั้สอ ผิวายมันหนาวเย็นนรู้สึาไปหม....นี่ผม ำลัะายสินะ
แ่ว่า...
เ็หนุ่ม่อยๆลืมาึ้น มอนที่ำลัูบนเพื่อส่เลือผ่านปา่อปาให้ับเา
ริมฝีปาอุอาม่อน ่าอบอุ่น...
รสเลือแสนหอมหวานอันุ้นเยนั้น ำลัเิมเ็มัวผม้าๆ
าเนิ เน รู้ีว่าเลือเพียแ่นั้นไม่อาฟื้นฟูร่าายอเาไ้อย่าสมบูร์
และถ้าหาเาปล่อยให้สัาาอัวเอื่นึ้นมา อาม่อน โวทาโร่ ็ะถูเาลืนินนไม่เหลือแม้แ่เศษาแห่ีวิ
เพราะั้น แม้ว่าีพระเ้นเร็วึ้นแ่ไหนอนที่ไ้ลิ่นเลือ เา็บัับัวเอให้สบล พร้อมับอบูบนั้น...รับสัมผัสอันอ่อนโยนอนรหน้าเอาไว้ อย่าสบ และเนิบนาบ
แ่ัวอาม่อนลับสั่นเทิ้ม ทั้ที่เาไม่ใ่นที่บาเ็บ แ่ร่าสูลับเป็นนที่หลั่น้ำา โยมีสายาอันอ่อนแรอร่าบาที่ลอบมอเาอยู่ลอ อาม่อน่อยๆถอนูบออ ่อนลืมาึ้นมา ทัู้่สบาอันและัน แม้ะไม่ไ้พูอะไรแ่็รู้ถึวามรู้สึออีฝ่ายไ้ อาม่อนหยิบวิ้ึ้นมารี้อมือัวเอเป็นทายาวและลึพอสมวร เลือหลั่ออมาำนวนมา าเนิรู้ี ว่าอาม่อนเป็นนหัวื้อและไม่ใ่นที่ะยอมแพ้่ายๆ
อาม่อนแนบ้อมือลบนริมฝีปาอาเนิ เมื่อเ็หนุ่มไม่ยอมทาน เาึบัับให้ปาอ้าออเพื่อให้เลือไหลลไป หวัว่าะทำให้เ็หนุ่มสิ้นสินเ้ามาินเา แ่มัน็ไม่ไ้ผล
"อร้อล่ะ าเนิ ไม่เอาแบบนี้..."
"..."
"ินันสิ ลืนันเ้าไป...ฮึ"
"..."
"ัน็แ่...อยาให้เธอไ้มีีวิอยู่" น้ำาอเาหลั่ไหลออมาเป็นสาย้วยวามอัอั้น
"อยาให้เธอไ้มีวามสุ"
เหมือนับนทั่วไป
อยาให้เธอยิ้มไ้อีรั้
าเนิยันิ่เียบ ่อนที่ะส่มือไปหาเา้าๆ...
!!!ัวะ!!!
"พวแนี่ทำให้เป็นเรื่อยาริๆ"
เสียทุ้มอทาทาระัึ้น
เลือสีแพุ่ระาย สาระเ็นไปทั่วพื้นหิมะ
นสอนที่นั่อันอยู่่าเบิาว้าันทัู้่
โยที่ในมืออทาทาระ...
ถือแนวาที่ถูีทึ้อออ อาม่อน อยู่
"แ่นี้็บแล้ว"
"ุอาม่อน!!!!"
าเนิหวีร้อสุเสียออมาราวับนที่ำลัสิแ
"อึ...าเน.......ิ"
อาม่อนร่าายระุไม่หยุ วามเ็บแผ่่านไปทั่วีวา ไม่ทันที่เาะไ้พูบ
ทาทาระ็ระาร่าออาม่อนลพื้นนแอ่เลือระายไปทั่วึมลึลบนพื้นสีาว
"อั่!!"
"ุอาม่อน!!!!"
าเนิพยายามะะเียะายไปหา แ่็ถูทาทาระิผมเอาไว้แล้วเินไปพร้อมับาเนิลาไปับพื้น
"ปล่อย...เา..อึ" อาม่อนพยายามยันัวเอึ้น่อนที่ะล้มหน้าว่ำลพื้น เาพยายามลานไปหาร่าอายสอนที่ำลัห่าออไป แม้วาะพล่ามัวาพิษบาแผล แ่เา็ไม่อาะละสายาาเ็หนุ่มผมาวเอาไว้ไ้ "าเนิ..."
"ุอาม่อน!!!อั่ ุอาม่อน!!!" าเนิพยายามยื่นมือไปหานรั อาม่อน็พยายามยื่นมือเพีย้าเียวไปหาเ่นัน แ่ระยะห่าอนทั้สอมันไลเินไป และมันห่าไลมาึ้นเรื่อยๆนร่าอาเนิอยู่นอระยะสายาที่พร่ามัวออาม่อน หูเริ่มอื้นนไม่อาไ้ยินเสียรอบ้า แ่ถึะเป็นเ่นนั้น ทั้ภาพอาเนิ และเสียอเ็นนั้น ยั่สะท้อน้ออยู่ในัวเา
เาเริ่มรู้สึ่วนแทบะไร้สิ ผิวายี อุหภูมิล่ำล เาำลัเสียเลือมาเินไป...
นี่เรา...ำลัะายสินะ
ึ
อนที่สิอเาำลัะับวูบล็มีเาร่าอใรบานมาหยุยืน่อหน้าเา
"พวแทัู้่ มันบ้าริๆ"
"...าเนิ....าเนิ...."อาม่อนพร่ำเพ้อถึเ็หนุ่ม้วยเสียแหบแห้ ทำให้นที่มออยู่รู้สึสมเพ
"เ้าพวโ่" ระ่ายำแห่้นอาโอิริสบถ ใ่แล้ว...ฮายาโะ ือายที่ยืนอยู่รนั้น เาว้าัวอาม่อนึ้นมาพยุให้ลุึ้น ่อนที่เาะเปิใ้าุเนะที่เป็นปีสีแและน้ำเิน แล้วร่าอนทั้สอ็หายออไปาที่แห่นั้น
"แะยัมาายอนนี้ไม่ไ้ โฟ"
"ุอาม่อน... ุอาม่อน!!!!"
"..."
ทาทาระเินิหัวร่าเล็ลาไปรูับพื้นนัวอเ็หนุ่มเ็มไป้วยเศษหิมะิามเสื้อผ้า ่อนที่ทาทาระะใ้ะุเนะเปิฝาท่อที่อยู่ใล้ัวแล้วโยนร่าอาเนิลไป
ูม!!!
"แ่ๆ!!" เพราะับให้หันหน้าทิ่มลพื้น น้ำเสียาท่อระบายน้ำึเผลอเ้าปาไปโยไม่ไ้ั้ใ ่อนที่เาะเริ่มร้อโอโอยเพราะน้ำสปรพวนั้นำลัึมผ่านเ้าไปามปาแผลที่ท้ออนบาเ็บ
ุบ
ทาทาระโามลมานน้ำที่ใ้เท้าระเ็นไปโนนที่นอนอยู่บนพื้น
"อ...ม่อน......อา" าเนิที่ยับัวไม่ไ้ ึไ้แ่หันหน้าะแส่เสียออมา เสียรวราที่ัไม่หยุนั่นทำให้ร่าสูผมาวมุ่นิ้วออมา้วยวามหุหิ "อ๊า!!!!!!!!!!!!!!!!"
ทาทาระเหยีบลบนแผลที่ีา พร้อมยี้เท้าลไปอย่าไร้วามปราี
"หุบปา แนี่มันน่ารำาริๆ"เายเท้าออ ่อนะใ้าุเนะับพลิร่าอผีิบผ้าปิาให้อยู่ในท่านอนหาย ่อนที่เาะลไปนั่ันเ่า พร้อมับเอาแนวาออาม่อนยัเ้าไปในปาอเ็นนั้น "เอ้า ินะ"
"อื้อ!!!อื้อ!!!!!!" ัวาเนิทัที่อยู่ในสภาพสิ้นเรี่ยวแร แ่ลับเริ่มพยายามที่ะิ้น หันหน้าหนีาารบัับให้เาิน
"แนี่ทำให้เรื่อยุ่ยานันะ" ร่าสูหรี่ามอ ่อนที่เาะว้าเ็มียาอันุ้นาึ้นมา "่วยไม่ไ้สินะ"
ึ!!!!
"อื้อ!!! อื้ออออออออออออออออออออออ!!!!!" าเนิพยายาม่อ้าน แ่อเหลวาภายในเ็มนั่น็ไ้ีเ้าัวเาไปแล้ว
วาาุันอเาเผยึ้นมาทันที
่อนที่น้ำาสีเลือะหลั่ไหลออมา เส้นประสาททัวร่าปูโปน ีพรเ้นเร็วนแทบบ้า
อะรีนาลีนสูบีไปทั่วร่า ปลุให้สัาาภายในร่าายอเาื่นึ้น
"อ๊า!!!!!!!!!"
เสียอาเนิที่หวีร้อัึ้อ สะท้อนออไปถึ้านนอท่อระบายน้ำา่อ้านบนที่ยัไม่ไ้ปิ
"ินเ้าไปะ แล้วำเอาไว้"
"ว่ามัน็เป็นแ่ 'อาหาร' เท่านั้น"
.
.
.
...
อาเนั่นสีาว
วามหมายอมัน็ือวามบริสุทธิ์และไร้เียสา
รั้แรที่ันไ้พบาเนิ ันรู้สึว่าหมอนั่นเหมาะับื่อออไม้นี้ริๆ
เาทั้ี้อาย และใสื่อ
แ่็มัะเ็บัว และใ้เวลาส่วนให่ไปับารอ่านหนัสือ
เพราะแบบนั้นเาึมัถูแล้อยู่เสมอ และมัะถูมอว่าเป็นเ้าเนิร์นนึ
วามบริสุทธิ์อเาทำให้พวแมลสปรอยาะทำให้เาแปเปื้อน
ันไม่เยเ้าใเลยว่าทำไมหมอนั่นถึอบหนัสือนานั้น แุ่นั้นแหละที่ทำให้เาูน่าสนใ
เาไม่เหมือนนอื่น มัะใส่ในรอบ้า อ่อนโยน และไม่เยนินทานอื่นเลยแม้แ่รั้เียว
แม้ะถูแล้ เา็มัะทำีับเ้าพวนั้นอยู่ี
ันทั้รู้สึื่นม แ่็รู้สึไม่พอใ
ทำไมหมอนั่นไม่อบโ้บ้านะ บารั้ัน็หุหินอยาะทำให้พวน่ารัเียนั่นหายไปะให้หม
แ่แล้ววันนึ าเนินนั้น็เปลี่ยนไป
ั้แ่ที่เาเสียแม่ไป เา็เหมือนับนที่ว่าเปล่า
แ่านั้นไม่นาน เา็ลายเป็นนที่ันอ่านไม่ออ
ันไม่รู้เลยว่าั้แ่นั้นเายัเป็นัวอัวเอหรือว่าใส่หน้าาอยู่ันแน่
แ่ถึะเป็นแบบไหน ็ไม่เป็นไร ถ้านั่นือาเนิ
ัน ็ะอยอมรับทุอย่าที่เป็นเา
ใ่ รวมถึอนนี้้วย
ั้แ่นายหายัวไป็มีื่อ่าๆมามาย
ผีิบผ้าปิา เ้าะาบ เทวทูแห่วามายอ้นอาโอิริ เ้าึ่าุา พวินันเอ
...
แม้ว่านายะเป็นผีิบ
ัน็อยาะอยู่เีย้านายอยู่ี
"าเนิ...รอัน่อนนะ"
เ็หนุ่มผมทอ่อยๆ้าวไปามทา้าในท่อระบายน้ำอันเหม็นสาปนแทบอ้ว นทั่วไปที่เ้ามารู้สึเอียนแล้วรีบวิ่หนีออไปแล้ว แ่เาลับทำรัน้าม เา้าวย่ำเ้าไป ลึึ้น...ลึึ้น...ลึเ้าไปเรื่อยๆ โยมีแสไฟเพียหนึ่เียวือระบอไฟายแบบสว่าพิเศษในมือ นี่เป็นรั้แรที่เาไ้ใสุ่อเ้าหน้าที่ CCG ภาสนาม บาที่นี่อาะเป็นรั้สุท้ายแล้วรึเปล่านะ
เราทำทุอย่า็เพื่อวันนี้ ...เพื่อที่ะมา่วยาเนิ
แม้ะถูเือนว่า เราอาะายทันทีที่เอเา ็ไม่มีอะไรที่ะห้ามผมไ้อยู่ี ทั้หมทุสิ่ทุอย่าที่ทำมาลอ ็เพื่อวันนี้
"!@#$%^&*()_+!!!!!!!!"
เสียอะไรบาอย่าที่เาไม่อาฟัออ ัอยู่ที่ปลายอุโม์ เาเลือที่ะไล่ามเสียนั่น เ็บ่อนวามลัวเอาไว้ แล้วเผิับมัน้วยวามล้าที่เรียมใมาแล้วั้แ่้น ยิ่ไล่ามเสีย็ยิ่ัึ้นเรื่อย นระทั่...
"อ....ม่อน"
เมื่อเาอยู่ห่าาร่าที่ส่เสียร้อนั่นเพียแ่เมรรึ่
เา็พบับาเนิที่อนนี้าุเนะหเส้นำลัแผ่ออเป็นวว้านเบียท่อน้ำไปหม
าเนิำลันัุ่เ่าเอามือุมหน้าพร้อมรีร้อออมา
"้อปป้อ!!!"
"ทุน!!!"
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาา อ๊าาาาาา อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!"
"ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป vออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป vออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป ออไป "
"
นี่
มัน
ร่า
าย
อ
ผม
"
"อ๊าาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!"
"อย่า.......ัินผม ุริเสะ!!!!"
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ยา- โม--ริ หยุ!!!!!!!!!!!"
"AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
"ุ...อาม่อน"
"้อ"
"ไม่"
"าย"
น้ำาสีแอาเนิไหลนอไปทั่วพื้น นน้ำสีุ่นลายเป็นสีแาน
ผู้น่าบอว่าผีิบผ้าปิาือนที่ัินผู้อื่น
แ่วามริแล้ว ผู้ที่ำลัถูผีิบัิน
็ือัวาเนิเอ
"ผมอโทษ"
"อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ อโทษ "
"าเนิ"
ในที่สุ ผม็ัสินใส่เสียเรียออไป
ร่านั้นะัไป ่อนที่วาาุัน้าเียวนั่นะ้อมอมาที่ผมผ่านอนิ้ว
"ฮิ....เะ?"
"สภาพอย่าับในหนัสยอวัเลยนะ" ันล่าวหยอล้อออไปพยายามใหู้ิลเพื่อผ่อนลายบรรยาาศล แม้ะรู้ีว่าสถานาร์อนนี้มันย่ำแย่แ่ไหน "ไม่ไ้เอันนานนะ าเนิ"
"ฮิเะ?...ไม่ ไม่มีทา" เาใ้เล็บูไปทั่วหน้าและลำอ อัวเอ เานมีรอยี่วนทั่ใบหน้า บาุ็ใ้แรมาไปนมีเลือไหลออมา "ไม่ริ..ฮิเะ ม---ไม่มีทาอยู่ที่นี่ มัน...็แ่ฝัน ฝัน ฝัน ฝัน..."
"..." ันไ้แ่นิ่เียบฟัเสียอันโศเศร้าและสิ้นหวัอเพื่อนรั ่อนที่ะ่อยๆ้าวเ้าไปหาอย่า้าๆ ทุๆ้าวเินน้ำใ้เท้า็ะเิเป็นวึ้นมา
"เป็นไป...ไม่ไ้ ถ้าหา....ฮิเะ..รู้ว่า ัน ันลายเป็นผีิบ เา็ะ...ะ"
"ันอโทษ ฮิเะ...อโทษ"
ผมเ้าสวมอร่านั้น ลูบแผ่นหลัอนที่อยู่ในสภาพอ่อนแอ
"ไม่เป็นไร ไม่้อลัวนะ"ผมล่าวออมา้วยน้ำเสียที่พวเรามัใุ้ยัน "ันรู้มาั้นานแล้ว ไม่ว่านายะเป็นอะไรัน็โอเทั้นั้น"
"..."
"เพราะั้น ลับบ้าน้วยันเถอะ"
"ฮิ.....เะ?"
"อ๊าาาาาาาาาาาาาาา!!!!!อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!!!!!!"ู่ๆาเนิ็หวีร้อแล้วผลัผมอออย่ารุนแร "ถอยไป!!!!"
"าเนิ..."
"อย่า...เ้ามา อั่ ไปให้ห่าาัน"เพื่อนสหายผมาวยมือึนปิปา ่อนที่เาะัมือัวเอนเลือออ "หนีไป...ฮิเะ"
"..." ผมไม่ไ้ทำามำอนั้น แล้วเินลับเ้าไปหาอีฝ่ายอีรั้ "ันอยาะ่วยนายนะ าเนิ"
"ไม่ หนีไปให้ห่าาัน...ไม่ั้น นายะ...นาย.."
ผมพุ่เ้าไปหาในทันที ่อนะึมือที่ปิปานั่นออ "ันะไม่มีวันทิ้นายไว้"
"ฮิ---เะ..." น้ำาสีแไหลออมาวาอนรหน้า ผมใ้นิ้วเ็อบาให้ับเา ่อนที่ะหลับาลประทับูบริมฝีปานั้นเอาไว้ ูบนั้นไ้ลิ่นและรับรสอเลือ รู้สึไ้ว่าริมฝีปาอเาำลัสั่น าุเนะทั้หมอาเนิหยุะั...ผม่อยๆลืมาึ้น็พบว่าอีฝ่ายยัมอมาที่ผม ผมึ่อยๆถอนูบออ ลูบแ้มอนรหน้าพร้อมส่ยิ้มให้
"ไม่ำเป็น้ออทนหรอ าเนิ"
"..."
"นาย่วยใ้พลัทั้หมที่มี สู้เพื่อันอีรั้ไ้ไหม"
"..."
"ินันเถอะ"
ร้วม...
อฮิันบานะ
Spider lily
ผู้นในุี่ปุ่น่าเรียมันว่าอไม้แห่วามาย
เพราะำนานอันเ่าแ่ และพิษอันแสนะอันราย
แ่สำหรับัน
่อให้มีพิษัน็ะไว่ว้า
ยอมเสพิ...นว่าะายไปเลย็ไ้
เพราะสำหรับัน
หานายลายเป็นอพลับพลึแไปแล้วล่ะ็
วามหมายอัวนนายสำหรับัน็ือ..
นายือนเพียนเียว ที่ันิถึ
แล้วเอันใหม่นะ
าเนิ
_______________________________________________________________________________________
โปริาม อน่อไป
เอาริๆนะผมั้ใะเียนให้บในอนนี้เลย
แ่พอลอรวู็พบว่าหายัเนื้อหาที่เหลือใส่อนนี้อี
มันะเยอะเินไป
านยุ่ว่าที่ิเลยลล่า้าว่าที่ำหน
้อออภัย้วยนะรับ
แ่ะามมาล่อแน่นอนรับ
Merry X'mas & Happy New Year
ยินี้อนรับสู่ปี 2021 นะรับ
เพราะั้นแล้ว เอันใหม่อนหน้ารับ
ความคิดเห็น