ตอนที่ 26 : สเป 01 KangTeuk
Special 04 {KangTeuk}
ภายใต้บรรยากาศเงียบเหงายามค่ำคืนของกรุงโซลหลังจากงานแฟนมีตติ้งที่มีเซอร์ไพร์แสนหวานของฮยอกแจจบลง ผู้จัดการดาราคนเก่งอย่างอีทึก กำลังเดินเอื่อยๆไปตามทางเรียบถนนใหญ่อย่างเชื่องช้า ขาเรียวก้าวช้าๆคล้ายคนจะหมดแรง ไหล่เล็กลู่ลงจนดูน่าสงสารไม่น้อย
แต่ตอนนี้อีทึกแค่กำลังต้องการหนีเรื่องราววุ่นวายหลังจากงานทุกอย่างจบลง รวมไปถึงท่าทางล้อเลียนจากทั้งน้องชายอย่างฮยอกแจไปจนถึงคนอื่นๆที่เห็นด้วยกับเรื่องราวของเขากับคังอินที่ฮยอกแจหยิบมันขึ้นมาพูด ในแบบที่ไม่รู้เลยว่าเขาต้องคิดมากแค่ไหน
ตุบ!
“เฮ้อ...”
เสียงถอนหายใจจากคนที่ทิ้งน้ำหนักตัวลงบนม้านั่งตัวใหญ่ดังขึ้น แววตาสวยหวานมองแสงไฟยามค่ำคืนของเมืองหลวงแสนวุ่นวายอย่างเหม่อลอย
...เพราะตอนนี้ อีทึก กำลังเหนื่อย เหนื่อยจนอยากจะระบายกับใครสักคน เหนื่อยกับเรื่องที่ยังจดการกับหัวใจตัวเองไม่ได้...
[Rrrr Rrrrr]
{คุณคังอิน}
เสียงโทรศัพท์มือถือส่วนตัวดังขึ้นเสียงดังแทรกบรรยากาศเหงาๆยามค่ำคืน แต่ชื่อของคนที่โทรเข้ามากลับทำให้อีทึกทำเพียงแค่ปล่อยให้มันเงียบลงไปมากกว่าจะกดรับสายอย่างที่ควรทำในแบบทุกครั้ง
“ผมขอโทษนะ แต่ผมยังไม่อยากรับสายคุณจริงๆ” เสียงหวานพูดแผ่วเบาอย่างรู้สึกผิดกับคนปลายสาย
.
...
“แล้วทำไมถึงไม่อยากรับสายผม”
เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังขึ้นพร้อมๆกับการปรากฏตัวของร่างกายสูงใหญ่ที่มักจะคอยวนเวียนอยู่ใกล้ๆเสมอ ขายาวก้าวเข้ามาประชิดตัวคนที่นั่งตกใจอยู่อย่างรวดเร็ว จนอีทึกเองตั้งตัวไม่ทัน
“กำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมอยู่ๆถึงเดินหายออกมาแบบนั้น ผมบอกว่าจะไปส่งที่บ้านไง”
เสียงทุ้มบ่นอย่างไม่พอใจนิดๆกับการที่กลับเข้ามาในห้องทำงาน แต่คนที่ควรจะนั่งรอเขาตามที่บอกเอาไว้กลับหายออกมาซะดื้อๆ
“เฮ้อ คุณคังอินครับ ผมว่าเราต้องคุยกันหน่อยแล้วนะ”
เสียงถอนหายใจเบาๆที่ดังออกมาทำให้คังอินมองคนตรงหน้าอย่างสงสัย คนตัวโตยอมอยู่นิ่งๆอย่างที่อีทึกเองก็รู้ว่าคังอินรอฟังสิ่งที่เขาจะพูด
“คุณดูแลผมมากเกินไปแล้วนะ มันไม่สมควร”
“เกินไปตรงไหน ทำไมผมจะดูแลคุณไม่ได้”
ยังไม่ทันที่อีทึกจะพูดจบ คังอินก็สวนกลับอย่างรวดเร็ว ใบหน้าหล่อเหลาแสดงสีหน้าขัดใจออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจน
“เพราะคนอื่นจะมองคุณไม่ดีนะ คุณเข้าใจบ้างไหมว่าผมเป็นลูกจ้างของบริษัทคุณ ที่ตำแหน่งก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่จนคุณต้องมาสนใจเลยด้วยซ้ำ แค่ผู้จัดการดาราคนเดียว ทีนี้เข้าใจแล้วนะครับ ผมขอตัว”
เสียงหวานพูดเหตุผลของเรื่องราวทั้งหมดออกมา คนตัวเล็กก้มหัวเพื่อลาคนที่ยืนฟังอยู่น้อยๆอย่างเหนื่อยใจ
...แต่เพราะการลองคิดมาหลายต่อหลายครั้ง คำตอบเลยออกมาแบบนี้...
“คุณนั่นแหละที่ไม่เข้าใจ!”
เสียงตะโกนดังๆทำให้คนที่กำลังจะเดินหนีหยุดลงอย่างตกใจ คังอินก้าวยาวๆตามคนที่กำลังจะเดินหนีอย่างรวดเร็ว มือใหญ่คว้าแขนเรียวของคนที่กำลังจะเดินหนีเอาไว้อย่างไม่ยอมแพ้
“คุณไม่เข้าใจบ้างหรือไงว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพื่ออะไร ที่ทำมาตลอดเวลาคืออะไร เรื่องทุกอย่างมันเข้าใจยากตรงไหน ตรงไหนที่ผมไม่บอกว่าผมแค่ต้องการคุณ...”
“แค่ให้คุณอยู่ข้างๆผม...ตรงนี้”
เสียงทุ้มที่ดูไม่พอใจในตอนแรกกลับอ่อนลงแทบจะทันทีที่สบเข้ากับดวงตาคู่สวยของคนตรงหน้า ใบหน้าหล่อแสดงท่าทีอ้อนวอนออกมาจนอีทึกเริ่มทำตัวไม่ถูก
“คุณ...”
“แค่คุณ..อีทึก แค่คุณคนยอมเปิดใจให้ผมมากกว่านี้ มองผมเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่งได้ไหม”
เสียงทุ้มที่ร้องขอทำให้อีทึกใจอ่อนยวบอย่างไม่น่าให้อภัย ดวงตาคู่สวยเหลือบมองมือใหญ่ที่มันแสนจะอบอุ่นตรงช่วงแขนของตัวเอง
“คุณแน่ใจเหรอ ผมอาจจะไม่ได้ดีอย่างที่คุณคิดก็ได้นะ”
เสียงของคนที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมาจากแขนของตัวเองทำเอาคังอินเริ่มเป็นเป็นห่วง มือใหญ่เลื่อนไปกุมไหล่เล็กทั้งสองข้างเอาไว้อย่างยืนยันในการตัดสินใจของตัวเอง
“อีทึก เรารู้จักกันมาก็หลายปีแล้วนะ ผมไม่เคยแน่ใจเรื่องไหนเท่านี้มาก่อน”
“นะครับ...ให้โอกาสผมเถอะนะ”
จบคำพูดที่เต็มไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงใจ อีทึกก็ทำได้แค่พยักหน้าตอบรับกลับไปอย่างสบายใจที่กับการตัดสินใจแบบนั้น
“ขอบคุณที่เลือกผมนะ”
หมับ!
ทันทีที่อีทึกพูดจบ แขนแกร่งก็รวบเอาคุณผู้จัดการดาราคนเก่งเข้ามากอดจนแน่น มือใหญ่ลูบไหล่เล็กของคนที่ดูเหนื่อยล้าเบาๆอย่างปลอบใจ
“ขอบคุณครับ”
คังอินพูดคำขอบคุณออกมาเบาๆ ก่อนที่จะโน้มหน้าเข้าไปหาจนหน้าผากของทั้งสองคนชนกัน ดวงตาคู่คมจ้องเข้าไปในดวงตาของคนตรงหน้าอย่างบอกให้รู้ว่าทุกคำพูดที่พูดออกมาไม่ได้โกหกเลยสักนิด
การกระทำที่อีทึกทำเพียงค่อยๆยกมือกอดตอบคนตัวโตอย่างไม่แน่ใจ ใบหน้าสวยหวานยิ้มออกมาอย่างสุขใจทันทีที่เขากล้าพอที่จะกอดตอบหรืออีกความหมายก็คือ เขากล้าพอที่จะเปิดใจให้คังอินมากขึ้น
...และแน่ใจว่าเขาจะไม่มีทางเสียใจกับการกระทำในครั้งนี้แน่นอน...
Talk :ลง 28/10/15
#ฟิคเด็กฟาร์ม
มาล้าวววววววววววว คือหายไปนานมาก แหะๆ ช่วงนี้มิ้นวุ่นกับการช่วยพี่เตรียมไปงานฟิคอ่ะค่ะ เลยมาหาทุกคนช้าหน่อย เอาล่ะเข้าเรื่อง คือมิ้นอยากอัพคังทึกบ้างง่ะ เขาอุส่าเป็นคู่รองทั้งทีเลยเลือกสเปเขามาลง(ที่จริงอยากลงสเป3ของวอนฮยอกเหมือนกันง่ะ) ส่วนเล่มมิ้นจำเป็นต้องขอ10คนจริงๆค่ะ ถ้าใครต้องการรบกวนบอกมาทางเฟสก่อนนะคะ ถ้าครบมิ้นจะตอบเลขบัญชีกลับให้นะคะ^^
และนี่น่าจะเป็นตอนสุดท้ายของฟิคเรื่องนี้แล้วนะคะ เป็นเรื่องยาวเรื่องที่สองที่จบลงแล้ว มิ้นรักไม่แพ้เรื่องไหนเลยจริงๆ ขอบคุณทุกคนที่อยู่มาจนถึงตอนนี้ไม่ว่าจะเข้ามาอ่านตอนไหนก็แล้วแต่ ขอบคุณทุกเม้นที่มำให้มิ้นอยากแต่งมันออกมาเรื่อยๆ ทุกแฟนคลับ ทุกวิว และทุกกำลังใจ^^ หวังว่าเราจะจเอกันในเรื่องอื่นๆอีกนะ และมิ้นก็ยังคงขอบคุณพี่สาวคนเดินที่เจ้าตัวมาอ่านก็คงรู้ว่าเป็นตัวเอง ที่นั่งฟังมิ้นงอแงจนสุดท้ายก็ทำออกมาจนได้
ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ
แต่งานตลาดฟิค15พ.ย.นี้ ใครไป แวะมาทักมิ้นที่บูธ F9 ได้นะ จะไปเฝ้าบูธค่ะ แหะๆ ถามหามิ้นได้เลย เผื่อมีอะไรติดไม้ติดมือให้
สุดท้ายรักทุกเม้น ทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับค่ะ^^ รักเอสเจ^^
เฟสมิ้น จิ้ม
ทวีตมิ้น จิ้ม
ตอบเม้นๆ
Blue Opal (@irin_irinlada) เป็นอีกหนึ่งกำลังใจของมิ้นเลยนะค่ะเนี่ย มาเม้นประจำจนหวังเห็นเม้นของแอคนี้ตลอดเลย^^ ยังไงมิ้นก็อยากให้ได้เล่มน้อขอให้ได้เล่มนะคะ^^
valentineloza (@zattlecaramel) แต่nc ที่ว่ามาตอนเดียวนี่สิ แหะๆ เรื่องนี้เน้นใสๆตามแบบฉบับคุณดาราสุดๆเยย^^
Panisara Thantalechol (@phen-19842) ขอบคุณมากเลยนะคะที่มาฟินไปกับมิ้น><
`MESJ' (@we-2l-shinee) –ขอบคุณนะคะที่ชอบ งือออ อย่าแซซบอมสิ555 ตามเรื่องไหนบอกมิ้นบ้างน้า มิ้นจะได้มีกำลังใจเยอะๆ^^
ihypha (@ihypha) ขอบคุณที่เขินขนาดนี้นะคะ วอนเจ้าเล่ห์กับคุณดาราคนเดียวนะ เขารักทั้งทีอ่ะน้อ><
angle สองรอบวอนบอกเพราะคุณดาราน่ารักค่ะ ทนไม่ไหวเลยต่ออีกรอบ5555 ในห้องน้ำด้วย หูยยยยยยย
Avgous (@nuichal) หุหุน่ารักแบบแอบเสียเลือดใช่ย่อย555 อยากเขียนncเลยพอตอบเม้นเรื่อยๆ5555
Kulda ก็คนอ่านน่ารักนี่หน่า มิ้นเลยตอบแทนด้วยสเปบ้างไง><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ดีละ ทึกจะได้ไม่ต้องเหงาอยู่คนเดียวเนาะ อิอิ
วอนฮยอกก็แฮปปี้ไปแล้ว ตาคังทึกบ้างนี่แหละ ฮิ้วววววววว