ตอนที่ 25 : สเป 01 NC
Special 01 NC
ภายในบ้านหลังใหญ่ในชเวชอง ความเงียบสงบที่มีมานานหลายวันกำลังโดนทำลายจากคุณดาราตัวเล็กที่ว่างงานจนมีเวลามาวิ่งวุ่นอยู่ในห้องครัวของบ้านตั้งแต่เช้า
“คุณป้าครับ คุณป้า อันนี้สุกแล้วให้ฮยอกเอาไปไว้ไหนดี”
เสียงถามของคุณดาราที่วันนี้ว่างจากการทำงานจนรีบมาที่ชเวชองตั้งแต่เช้า มือเล็กถือหม้อซุปใบใหญ่เอาไว้จนเซบินที่หันมาเห็นมองอย่างตกใจ
“คุณฮยอกแจ! วางก่อนเถอะค่ะ คุณขึ้นไปดูคุณซีวอนดีกว่านะคะ”
มืออวบรีบรับเอาหม้อใบใหญ่มาวางไว้อีกด้านอย่างเป็นห่วง ก่อนท่จะหันมาดันหลังคุณดาราตัวเล็กที่เลื่อนขั้นเป็นเจ้าของหัวใจของคนที่อยู่ในบทสนทนาไปทางด้านนอกห้องครัวเบาๆ
“แต่ฮยอก...”
“นะคะ ขึ้นไปเรียกคุณซีวอนให้ป้าหน่อย จะเจ็ดโมงเช้าแล้วนะคะ”
ยังไม่ทันที่ฮยอกแจจะพูดอะไรต่อ คุณดาราตัวเล็กก็โดนดันมาหยุดอยู่ทางบันได้ของบ้าน ใบหน้าน่ารักยู่ลงนิดๆอย่างไม่พอใจ แต่สุดท้ายขาเล็กก็ยอมก้าวขึ้นไปบนชั้นสองของตัวบ้านอย่างทำอะไรไม่ได้
แกร๊ก!
“คุณซีวอน ตื่นได้แล้ว!”
ตุบ!
เสียงใสตะโกนดังลั่นไปทั่วห้องนอนกว้างสีเข้มทันทีที่ก้าวเข้ามาด้านใน คุณดาราจอมซนจัดการกระโดดลงบนเตียงนอนหลังใหญ่เต็มแรงเหมือนเด็กซนๆ
“เสียงดังอะไรแต่เช้า หือ?”
เสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังมาจากทางตู้เสื้อผ้าทำให้คนที่นอนกลิ้มอยู่บนเตียงหันมาไปสนใจได้ไม่ยาก ใบหน้าหล่อเหลาส่งยิ้มอบอุ่นให้คนรักจอมซนอย่างเอ็นดู
“งื้อ! อย่ามาแกล้งกันสิ แต่งตัวดีๆเลยนะคุณซีวอน!”
เสียงหวานโวยลั่นเพราะมือใหญ่ที่เลื่อนมาขยี้ผมสีบลอนด์ทองอย่างหมั่นเขี้ยว หัวเล็กสะบัดหนีมือใหญ่อย่างแสนงอน ก่อนจะโวยวายอีกรอบเพราะการแต่งตัวที่ไม่เรียบร้อย ใบหน้าน่ารักซุกกับหมอนใบโตจนเหลือแค่ตาแป๋วๆที่จ้องทางซีวอนอยู่
“ทำไมผมหุ่นดีล่ะสิ”
เสียงทุ้มกลั้วหัวเราะพูดขึ้นเบาๆแต่ก็ยอมหันกลับไปหยิบเสื้อผ้ามาใส่ คุณดาราตัวเล็กรีบเงยหน้ามามองคนพูดอย่างเคืองๆ ปากเล็กอ้าออกและหุบลงหลายครั้งเหมือนจะเถียง แต่ภาพผิวสีแทนและกล้ามเนื้อเป็นลอนสวยของคนที่นุ่งผ้าเช็ดตัวสีขาวเพียงผืนเดียว ก็ทำเอาคุณดาราจอมซนเงียบลงอย่างเถียงไม่ออก
“ไม่แกล้งแล้ว เราไปข้างล่างกันดีกว่า”
คุณเจ้าของฟาร์มเริ่มหันมาง้อคนรักตัวเล็กที่กำลังทำหน้าแสนงอนได้อย่างน่ารักน่าแกล้ง มือใหญ่ดึงให้คนตัวเล็กที่นั่งนิ่งอยู่ลุกตามมา โดยที่แอบเห็นอยู่ว่าปากเล็กๆแอบบ่นแบบไม่มีเสียงอยู่หลายครั้ง
.
...
........
“ยามี่! ยอมี่!”
เสียงใสตะโกนไปทั่วลานกว้างที่มีเจ้าลูกแพะลูกแกะสองตัวที่ตอนนี้ตัวใหญ่ขึ้นมากเดิมเล็มหญ้าอยู่ตามพื้นดิน ดวงตาคู่สวยมีประกายซุกซนเหมือนเด็กตัวเล็กๆทันทีที่เห็นภาพตรงหน้า
“พาฮยอกมาหาพวกมันก่อนที่เราจะไปกัน”
คุณเจ้าของฟาร์มในชุดเสื้อเชิ้ตสีเทาอ่อนกับกางเกงยีนส์สีเข้มทรงสวยหันมาบอกคุณดาราจอมซนที่มองอยู่อย่างรู้ว่าจะถามเรื่องอะไร
ใบหน้าน่ารักยิ้มกว้างไปกับการเอาใจน่ารักๆของคนรักตัวโต จมูกโด่งรั้นกดลงบนแก้มสากแรงๆ ก่อนจะวิ่งไปทางเจ้าลูกแพะลูกแกะสองตัวอย่างชอบใจ
“อย่าซนหนักนะ”
ใบหน้าหล่อยิ้มเอ็นดูกับภาพน่ารักๆตรงหน้า คุณเจ้าของฟาร์มส่ายหัวน้อยๆกับท่าทางวิ่งเล่นอย่างสดใสของคนตัวเล็ก ที่ทั้งวิ่งไล่จับเจ้าลูกแพะลูกแกะอย่างสนุกสนาน หรือหนักหน่อยก็ลงไปทำท่าคลานบนพื้นหญ้าเลียนแบบทั้งสองตัวจนเหนื่อยให้คนมองต้องคอยห้าม
...แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเขาชอบความสดใสแบบนี้ของฮยอกแจเอามากๆ...
.
...
.........
“เฮ้อ วันนี้เหนื่อยจัง คุณซีวอนๆค้างกับฮยอกนะ มืดแล้วอย่าขับรถกลับเลย”
ในคอนโดกว้างของคุณดาราจอมซน ความมืดเริ่มปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าของกรุงโซล จนฮยกแจต้องหันมาบอกคนที่อาสาอย่างเป็นห่วง
“ฮยอกไปอาบน้ำดีกว่า คุณซีวอนกินขนมในตู้เย็นได้เลยนะ”
ใบหน้าหล่อยิ้มตามหลังคนที่พูดจบก็วิ่งเข้าห้องนอนไปอย่างรวดเร็ว ขายาวก้าวไปทางห้องครัวเพื่อสำรวจของกินในตู้เย็นใบใหญ่เพราะจะได้คอยหามาเพิ่มให้อย่างเอาใจ
...ให้เขามาหาขนมกินนี่คิดว่าเขาอายุเท่าไหร่กันแน่เนี่ย...
.
.........
“ชุดนี้ดีไหมนะ”
หลังจากที่หายเข้ามาในห้องนอนได้เกือบครึ่งชั่วโมง คุณดาราตัวเล็กที่อาบน้ำจนหอมไปทั่วทั้งตัวกำลังยืนคิดหนักอยู่หน้าเสื้อผ้าทั้งสองชุด ที่ชุดแรกคือชุดนอนตัวใหญ่ลายน่ารักๆของเจ้าตัว กับอีกชุดคือผ้าสีหวานของขวัญจากแฟนคลับที่เคยให้มา
มือเล็กหยิบเอาผ้าสีชมพูหวานๆที่มีลูกไม้สีครีมตกแต่งอยู่นิดหน่อยมาถือไว้อย่างตัดสินใจ
“เอาวะ! อี ฮยอกแจ สู้ๆ”
คำพูดให้กำลังใจตัวเองดังขึ้นเบาๆ ก่อนจะหันกลับไปทางห้องน้ำพร้อมกับชุดที่ชีวิตนี้ฮยอกแจเองคงไม่คิดจะใส่อีกเด็ดขาดอย่างตัดสินใจ
.
.....
.........
“คุณซีวอน..”
เสียงที่เต็มไปด้วยความเขินอายดังขึ้นจากทางด้านหลังโซฟาตัวใหญ่ มือเล็กดึงชายเสื้อของคนที่นั่งสนใจโทรทัศน์อยู่หลายรอบ
“หือ?”
ดวงตาคู่คมเบิกกว้างขึ้นเพียงนิด ก่อนที่จะถูกแทนที่ด้วยสีหน้านิ่งๆเหมือนเดิม
“ร้อนเหรอ ทำไมใส่แบบนั้น”
เสียงทุ้มถามเรียบๆอย่างสงสัยกับภาพของคุณดาราจอมซนที่มีเพียงผ้ากันเปื้อนสีหวานปกปิดร่างกาย มือเล็กดึงชายผ้าที่สั้นจนแทบจะเห็นร่างกายภายในที่ไร้ชั้นในปกปิดอยู่ ผิวขาวๆเริ่มมีสีชมพูอ่อนๆเผยให้เห็นอย่างเด่นชัด
“ตาบ้า!”
คุณดาราจอมซนที่ยอมข่มความอายทำอะไรแบบนี้โวยใส่คนที่นั่งนิ่งอยู่เสียงดัง ขาเล็กก้าวหนีไปทางห้องนอนของตัวเองอย่างไม่พอใจ เสียงปิดประตูห้องนอนดังขึ้นตามความไม่พอใจของเจ้าของห้อง ใบหน้าน่ารักก้มลงสำรวจตัวเองที่อยู่ในชุดไม่ปกติอย่างไม่มั่นใจฟันคมกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆอย่างกังวล
...นี่เขาดูเด็ก จนไม่น่าสนใจบ้างเลยเหรอ...
.
..
........
ตุบ!
เสียงทิ้งน้ำหนักลงบนโซฟาแรงๆจนมันสั่นน้อยๆ ทำให้ซีวอนหันกลับมามองอย่างสนใจ และภาพที่เห็นตอนนี้ก็กลายเป็นคุณดาราตัวเล็กในชุดนอนสีเหลืองลายลูกเจี๊ยบกับกางเกงนอนขายาวเข้าชุดกัน ใบหน้าน่ารักยุ่งลงอย่างไม่พอใจ มือเล็กแย่งรีโมทโทรทัศน์มากดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆอย่างอารมณ์ไม่ดี
“มานั่งนี่มา”
เสียงทุ้มพุดออกมาเบาๆ แขนแกร่งโอบเอวของคนที่ทำท่าทางไม่พอใจให้ขึ้นมานั่งบนตักกว้าง กอดเอวเอวเล็กเอาไว้แน่นจนคนที่อยากจะหนีดิ้นหนีไปไหนไม่ได้
“คุณซีวอน อย่ามายุ่งนะ!”
เสียงใสโวยวายอย่างไม่ยอมแพ้ มือเล็กทั้งดันทั้งผลักคนที่เป็นเบาะรองนั่งอย่างน้อยใจ ร่างเล็กดิ้นไปมาบนตักกว้างอย่างต้องการหลุดจากคนที่กอดเอวเอาไว้
“อ่ะ!...คุณซีวอน ทำไม”
ไม่รู้ว่าการดิ้นไปสัมผัสโดนอะไรของคนรักตัวโตเข้า แต่ความแข็งขืนที่สัมผัสได้ก็ทำเอาคนที่กำลังดิ้นนิ่งลงอย่างตกใจ ปากเล็กอ้าค้าง นิ้วเล็กชี้สลับไปมาระหว่างตักแกร่งกับใบหน้าหล่อเหลาซ้ำๆ
“ถามมาได้ ฉันเป็นผู้ชายนะมันก็ต้องมีบ้าง แล้วใครให้แต่งตัวแบบเมื่อกี้ถ้าทนไม่ไหวจะเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม เพราะฉะนั้น ตอนนี้นั่งนิ่งๆ”
เหตุผลยืดยาวของคนที่ทำเป็นไม่สนใจถูกพูดออกมาจนหมด ใบหูของคุณเจ้าของฟาร์มสุดหลอเริ่มมีสีแดงจางๆอย่างที่ควบคุมมันไม่ได้
“ก็รู้สิ ผมอ่อยขนาดนี้แล้วนะ จะทนทำไมเล่า!”
คำพูดแก่นๆที่ถูกพูดออกมา มาพร้อมกับใบหน้าน่ารักที่เริ่มมีสีแดงลามไปทั่วจนคนฟังรับรู้ได้ว่าคนพูดข่มความเขินมากแค่ไหน
“แต่ฮยอกยังไม่พร้อม...”
“พร้อมแล้วนะ!”
ยังไม่ทันที่ซีวอนจะพูดจบ เสียงหวานที่พูดคำพูดซนๆสมเจ้าตัวก็ดังขึ้น ดวงตาคู่สวยช้อนมองคนที่เป็นเบาะจำเป็น จนเป็นซีวอนเองที่เริ่มทนไม่ไหว
“ร้องไห้ทีหลังไม่ได้แล้วนะ”
เสียงทุ้มพูดจบก็ไม่รอให้อีกคนได้แย้งอะไรต่อ ริมฝีปากหนากดจูบลงมาเบาๆก่อนจะเริ่มเคล้นคลึงช้าๆจนคนได้รับสัมผัสแปลกใหม่เริ่มอ่อนระทวย ดวงตาคู่หวานหลับลงอย่างเคลิ้มไปกับสัมผัสนิ่มนวลแบบนั้น
***CUT ตอนนี้มิ้นลงฉากได้แค่บล็อกเดียวนะคะ มิ้นจะแปะให้ในเพจน้อ
“มันอุ่นดี ผ้ากันเปื้อนไว้พรุ่งนี้แล้วกันเนอะ”
คุณเจ้าของฟาร์มที่ตอนนี้ฮยอกแจลงความเห็นว่ากำลังทำตัวหื่นกามก็ยังไม่ยอมถอนตัวเองออกมาตามที่อีกคนพูด มือใหญ่รวบเอาคนที่นอนตัวแดงเข้ามากอดแน่นๆ เสียงทุ้มพูดคำพูดเรื่องน่าอายจนคนฟังได้แต่ตีอกแกร่งเบาๆ
“บ้า!”
“อืม ไปอาบน้ำดีกว่าเนอะ”
ยังไม่ทันที่คุณดาราจะได้โวยวายอะไรต่อ คุณเจ้าของฟาร์มก็ยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ แขนแกร่งช้อนสะโพกเล็กขึ้นมาจนฮยอกแจตัวลอย
ขายาวก้าวไปทางห้องน้ำห้องใหญ่โดยที่ไม่ยอมถอนกายออกด้วยซ้ำ แววตาคมดุกวาดมองคนที่อุ้มเอาไว้จนคุณดาราได้แต่ตีไหล่แกร่งซ้ำๆอย่างแสนงอน
“นี่ คุณ...อื้อ....มัน....เอาออกไปก่อนสิ!”
“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเอาออกทีเดียวเลย”
จบคำพูดที่ดูอันตราย เสียงโวยวายก็ดังขึ้นอีกรอบอยางไม่ยอมแพ้ แต่สุดท้ายคุณดาราจอมซนก็ทำได้เพียงเงียบลงอย่างทำอะไรไม่ได้เพราะคำพูดสั้นๆจากปากของคนที่อุ้มเอาไว้
“ตีฉันเท่าไหร่ ฉันเอาคืนจนหมดเลยนะ”
...ไอ้ตาบ้าหื่นกาม นี่จะไม่ให้นอนใช่ไหม!...
TBC.
#ฟิคเด็กฟาร์ม
Talk: ลง 3/10/15
มาค่ะ เรามาฉลองคิบอมมาไทยกัน กรี้ดๆๆๆ มิ้นอยากไปมากๆๆเลย ใครก็ได้ถ่ายรูปมาอวดกันเยอะๆๆนะคะT^T
เอาล่ะคะวนมาเนื้อเรื่องของเรา ว่าด้วยฉากยั่วของคุณดาราที่แทบจะไม่ขึ้นเลย55 นี่มิ้นกำลังคิดอยู่ว่าจะลงสเปอะไรต่อดี คือสเปมันมี5ตอนเลย
แล้วถ้าจะเปิดรีปริ้นจะมีคนสนใจไหมค่ะ อันนี้พอดีมีคนสนใจมา3-4คนแล้ว ถ้าใครสนใจเม้นแจ้งไว้หน่อยน้อ ขอบคุณมากๆค่ะ^^
สุดท้ายรักทุกเม้น ทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับ รักคนอ่าน รักเอสเจสุดๆค่ะ^^
ตอบเม้น
minsong (@minsong) บ้ายบายเหมือนกันนะคะ ขอบคุณที่ชอบน้ออออ หวังว่าเราจะเจอกันในเรื่องอื่นๆนะคะ^^
pungsj13 (@pungsj) ขอบคุณมากนะคะที่อยู่ด้วยกันมาหลายเรื่องเลย ขอบคุณอีกครั้งน้อออ><
Blue Opal (@irin_irinlada) เราไม่ยกโทษให้555 ไม่เป็นไรน้อ แค่ยังอ่านอยู่ก็ยิ้มแล้ว ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้นะคะ น่ารักตลอดศกจริงเหรอ เราขอบคุณอีกครั้งน้อที่อยู่กับเรามาตลอด><
valentineloza (@zattlecaramel) ขอบคุณมากๆๆนะคะที่ชอบขนาดนี้ กลับมาอ่านได้เท่าที่อยากเลยนะคะ มิ้นชอบนะคะที่มีคนชอบขนาดนี้ ขอบคุณน้อออ><
ihypha (@ihypha) ไม่อยากให้จบแต่ก็ต้องจบแล้วน้า ยังไงจะเอาสเปมาฝากนะคะ>< ขอบคุณอีกรอบที่ชอบแล้วอยู่ด้วยกันมาตลอดน้อ
Avgous (@nuichal) ขอบคุณอีกครั้งน้อ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาถึงตอนจบแบบนี้นะคะ ขอบคุณมากๆสำหรับกำลังใจน้อ><
PumpkinViLLa (@pumpkinvilla) อ่า เราจะขอบคุณตัวยังไงดีนะ ตัวทำให้เราเริ่มทุกอย่างจริงๆ จากที่คุยเล่นๆเพราะเราหาอ่านไม่ได้ ที่ทำเพราะอยากให้คนที่รู้สึกเหมือนเรากับตัวได้อ่านงี้ โอ้ยยย ขอบคุณทุกๆอย่างที่เราได้รับมานะ ขอบคุณจริงๆ คุณพี่สาวคนสวย><
Angle เป็นอีกคนที่เม้นชวนเขินตลอด ขอบคุณที่อยู่มาจนถึงตอนจบนะคะ ขอบคุณมากๆๆจริงๆ เราหวังว่าจะเจอในทุกๆเรื่องเหมือนเดิมน้อ><
Kulda มาแล้วน้า คนนี้ก็เห็นกันมาหลายเรื่องอีกคน ขอบคุณมากๆๆน้อออ ยังไงเราก็จะแต่งฟิคเรื่อยๆไปอีกนานเลย ขอบคุณนะคะ><
`MESJ' (@we-2l-shinee) เห็นเม้นแล้วยิ้มแก้มปริเลย เม้นทุกตอนเลย ขอบคุณมากๆนะคะที่หลงมาชอบฟิคงงๆเรื่องนี้ ขอบคุณอีกครั้งน้อ หวังว่าจะเจอกันในเรื่องอื่นอีกนะคะ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
มีสเปด้วยอ้ะไรเตอร์น่าร๊ากกกกกกกกก
คุณดารานี่ช่างอ้อนคุณเจ้าจองฟาร์มจังเนอะ
ส่วนคุณเจ้าของฟาร์มก้ตามใจ แถมขอบความน่ารักแบบนี้อีก
ก้นะอดทนมานานนี่นา
ฮยอกของเราโตแล้วนะ คริๆ พร้อมแล้วด้วย นะคุนชเว แต่พอดีวันนี้เปนวันของลูกไก่
พรุ่งนี้ค่อยผ้ากันเปื้อนเนาะ
ถ่ายรูปมาให้ดูมั่งเลยยยยยยยยยย กรั่กๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำมาเป็นบอกว่าฮยอกยังไม่พร้อม แต่จัดไปสองรอบนี่คือระ =W=
น่ารักง่ะคุณเจ้าของฟาร์มได้ทีเอาใหญ่เลยนะ -..- แอบสงสารฮยอกแจที่หลงไปเปิดธาตุแท้เข้าให้ 555555555 ปวดตัวแน่ยัยนุ่มนิ่มเอ้ย >~<
ฟิคน่ารักมากๆเลยยย จะตามเรื่องอื่นๆต่อไปนะคะ ^^
สู้ๆน้าคุณไรท์เตอร์ ?