ตอนที่ 22 : บทที่18 : I choose to love you
บทที่18 I choose to love you
“ไปเลยไหม เดี๋ยวพี่ไปเอารถออกให้”
ชินดงเดินมาถามคนที่กำลังนั่งถ่ายรูปอยู่กับเค้กของแฟนคลับก้อนโตทางด้านหลังเวที คนตัวเล็กเพียงแค่หันมาพยักหน้าเร็วๆ ก่อนจะเริ่มลงเก็บของหลายๆอย่างของตัวเอง
“ฮยอกพร้อมแล้ว เอาล่ะ จะดูดาวสวยๆที่นัมซานเทาเวอร์เลยคอยดู”
เสียงใสพูดออกมาอย่างร่างเริง แขนเล็กคล้องเข้าที่แขนใหญ่ของพี่ชายร่างท้วมอย่างอ้อนๆ
“สนุกเชียวนะ ไปกันเถอะ”
ชินดงเดินพาคนตัวเล็กออกไปทางด้านหลังของฮอลใหญ่ มืออวบยกขึ้นขยี้ผมนิ่มของคนตัวเล็กอย่างหมั่นเขี้ยว
“พี่ชินดง รถคันสีดำนั่นเหมือนขับตามเรานะ”
หลังจากที่ขับรถออกมาจากตัวอาคารได้เกือบครึ่งชั่วโมง คุณดาราที่วันนี้ย้ายมานั่งด้านข้างคนขับพยายามชี้ให้ชินดงดูรถยนต์สีดำที่ขับมาทางเดียวกันได้สักพักอย่างสงสัย
“ไม่นะ เอาล่ะ ถึงแล้ว เห็นไหม ก็ไม่มีใครซะหน่อย เที่ยวให้สนุกนะ”
ชินดงจอดรถเอาไว้ทางด้านหนึ่งของนัมซานเทาเวอร์ มืออวบโบกลาน้องชายตัวเล็กที่ยิ้มจนตาปิดกับสถานที่ที่อยากมาอย่างเอ็นดู
“จะไม่กลับก็โทรบอกพี่กันหน่อยนะ จะได้รู้ว่าเรียบร้อย”
น้ำเสียงใจดีพูดแค่นั้น ก่อนที่รถยนต์คนเล็กจะเคลื่อนตัวออกไป ทิ้งไว้แค่คุณดาราจอมซนที่เริ่มงงกับคำสั่งของพี่ชายร่างท้วม
“สงสัยพูดผิดมั้ง ก็บอกแล้วว่ากลับนี่หน่า”
.
....
“สุดยอดไปเลย”
เสียงใสของคนที่ใส่แว่นสายตาอันโตเอาไว้บนใบหน้าพูดออกมาแทบจะทันทีที่เห็นบรรยากาศของสวนด้านล่างของนัมซานเทาเวอร์ตรงหน้า ลมเย็นของเวลาหัวค่ำพัดเอาความเย็นสบายของบรรยากาศมาปะทะกับคุณดาราจอมซนจนรู้สึกสดชื่นได้ไม่ยาก
ขาเล็กก้าวไปตามทางเดินรอบๆนัมซานเทาเวอร์อย่างสบายใจ ใบหน้าน่ารักยิ้มอย่างพอใจที่ไม่มีใครสังเกตเขามากเท่าไหร่นัก อาจจะเพราะคนที่เริ่มบางตากับการแต่งตัวที่ไม่เด่นจนเกินไปของตัวเอง
“สบายจัง”
แขนเล็กชูขึ้นบนฟ้าจนสุด ก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆเพื่อเติมความสดชื่นให้ตัวเอง กระเป๋าเป้ใบเล็กเต็มไปด้วยขนมหลายอย่างที่เจ้าตัวตั้งใจเตรียมมาจนมันตุงไปหมด
“ปีนี้ก็เดินคนเดียวอีกแล้ว”
เสียงหวานบ่นเบาๆอย่างเริ่มรู้สึกน้อยใจ ดวงตาคู่สวยมองไปรอบๆสถานที่แสนโรแมนติกที่เขาชอบใจ ก่อนจะยกยิ้มน้อยๆเมื่อนึกถึงเหตุผลที่ชอบที่นี่
“ที่นี่นะ ผมมาถ่ายโฆษณาตัวแรกของชีวิตเลยนะ อุตส่าห์ให้คุณยอมสัญญาได้แล้วแท้ๆ”
คุณดาราจอมซนยังบ่นต่อไปไม่หยุดถึงเรื่องราวที่ทำให้ชอบสถานที่แห่งนี้ คนตัวเล็กนั่งลงกับพื้นหญ้านุ่มๆก่อนจะเริ่มมองไปตามท้องฟ้าอย่างต้องการพักผ่อน กระป๋องน้ำอัดลมเป็นอย่างแรกที่คุณดาราหยิบขึ้นมาจากกระเป๋าเป้ของตัวเอง
“บ้าจัง”
ยังไม่ทันที่จะได้ทำอะไร ความรู้สึกน้อยใจที่ไม่ว่ายังไงก็ปัดทิ้งไปไม่ได้สักทีทำให้คนตัวเล็กได้แต่นอนลงไปนิ่งๆอย่างยอมแพ้ แขนเล็กยืดไปตามพื้นหญ้าด้านข้างอย่างพยายามทำตัวปกติ
“ดาวพวกนั้นสวยมากเลยนะ ถึงจะไม่สวยเท่าฟาร์มคุณแต่มันก็สวยเท่าที่ผมจะหาดูได้นะ”
เสียงหวานใสยังคงพูดต่อไปเหมือนกับว่ามีใครรับฟัง คุณดาราจอมซนทำแค่ชี้มือไปตามท้องฟ้าสีดำที่มีดวงดาวแข่งกันอวดแสงจนดูสวยงาม
“อ่า ถ้าผมยอมขอโทษแบบที่คุณอยากได้ตั้งแต่วันนั้น วันนี้ผมจะต้องมาฉลองวันเกิดคนเดียวแบบนี้ไหมนะ”
คุณดาราตัวเล็กยังคงพูดต่อไปเรื่อยๆตามที่เจ้าตัวคิด เรื่องราวเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในช่วงเดือนกว่าๆกลับมีผลกับความรู้สึกมากจนไม่น่าให้อภัย หัวเล็กๆส่ายไปมาอย่างรู้สึกขำกับอาการของตัวเองในตอนนี้
...อี ฮยอกแจ เป็นได้ขนาดนี้เพราะคนๆเดียวเลยเหรอ...
“อือ แต่บางที ถ้าคนๆนั้นมันสำคัญมากๆ ก็ไม่แปลกนี่เนอะ ผมก็พอจะเข้าใจ”
สุดท้ายคนที่สงสัยก็จัดการตอบคำถามขึ้นมาเอง เพราะถ้าคิดดีๆแล้ว สิ่งที่เขาสงสัย เขาก็มีคำตอบให้มันมาตลอดเวลา
“ถ้าผมไม่ดื้อคุณจะทำตามสัญญาใช่ไหม ถ้าผมเรียบร้อยน่ารัก คุณจะไม่ลืมหรือเปล่า”
เสียงหวานยังคงพูดเบาๆไม่หยุดเมื่อรู้สึกว่าสิ่งที่อยู่ในใจหลายๆอย่างมันเหนื่อยเกินไป เหนื่อยจนอยากจะพูดออกมาดังๆ
“วันนี้วันเกิดผมแล้วนะ คุณสัญญาทั้งวันด้วยซ้ำ ตอนนี้อีกสี่ชั่วโมง ตั้งสี่ชั่วโมงนะ ผมรอคุณได้ แค่คุณมาตามสัญญา นาทีเดียวก็ยังดี”
คุณดาราที่พูดจบรีบหลับตาลงอย่างรวดเร็ว มือเล็กยกขึ้นพาดไว้บนหน้าผากตัวเองอย่างพยายามหยุดอาการน้อยใจที่เริ่มแสดงออกมา
...บางทีก็อยากขอบคุณการเป็นดารานะ ที่ทำให้จัดการความรู้สึกได้ไวขนาดนี้...
“แต่คำพูดของเด็กเอาแต่ใจแบบผม คุณคงไม่จำมันสินะ”
คุณดาราจอมซนส่ายหัวน้อยๆกับความคิดเด็กๆของตัวเอง มือเล็กขยี้ผมตัวเองเบาๆอยู่แบบนั้น
“ช่างเถอะ..”
“ถ่ายรูปไว้หน่อยดีกว่า”
โทรศัพท์เครื่องสวยสีขาวยกขึ้นมาถ่ายท้องฟ้าสีสวยในยามค่ำคืน ดวงตาคู่สวยมองหน้าจอโทรศัพท์เอาไว้เพื่อถ่ายภาพตามที่ตัวเองตั้งใจ
“อ่ะ!”
“นายกำลังทำอะไรอยู่”
เสียงทุ้มของคนที่คิดถึงดังแทรกความคิดของคนที่นอนถ่ายรูปอยู่ มือเล็กกดปุ่มชัตเตอร์ค้างเอาไว้แทบจะทันทีที่เห็นใบหน้าหล่อเหลาผ่านเลนส์กล้องแบบนั้น
...มัน..อะไรกันเนี่ย...
TBC.
Talk: 17/09/2558
#ฟิคเด็กฟาร์ม
มาแล้ววววววววว เอาคุณเจ้าของฟาร์มาง้อแล้ว5555 รู้สึกตอนนี้จะบ้าเพราะอัพสลับกับชาโดว5555 ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ตามน้อ แล้วใครที่อ่านตอนไหนไม่ได้บอกนะคะ ตอนนี้บางตอนมันหายเพราะเด็กดีแหละค่ะ แต่มิ้นก็อัพทับไปได้ แต่บอกไว้น้อ^^
สุดท้ายรักทุกเม้น ทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับ รักคนอ่าน รักเอสเจสุดๆ
Avgous (@nuichal) ถ้าเอาคุณเจ้าของฟาร์มผูกโบว์พอจะง้อไหวไหมค่ะ^^
Haruzen ได้ยินมั้ง ได้ยินเถอะ คุณดาราอุตส่าทำขนาดนั้นแล้วน้า^^
won_hyuk0704 (@won_hyuk0704) แน่นอนว่าฮยอกแจร้องเพลงส่งไปให้ถึงคุณเจ้าของฟาร์มแน่ๆ แต่คุณเจ้าของฟาร์มได้ฟังไหมอีกเรื่องนึง555
pungsj13 (@pungsj) สะบัดพู่เชียร์คุณเจ้าของฟาร์มสุดตัว ฮูเล่ๆๆๆ5555
Panisara Thantalechol (@phen-19842) ให้เขาง้อกันเถอะ งอนกันมานานล้าววววววว มิ้นจะเอาใจช่วยห่างๆ><
ihypha (@ihypha) เพลงก็ร้องบอกคนที่ฮยอกแจร้ากกกกกก ง้อกันนนน เราจะทำให้ทั้งคู่เขาง้อกันนนนน><
valentineloza (@zattlecaramel) เอาของขวัญเป็นตัวคุณเจ้าของฟาร์มได้ไหมค่ะ งือออออ งืออออออออ><
angle ปะปนไหมน้า แต่รู้แค่ว่าตามมาง้อน้ออออ>< ฮิฮิ วันเกิดต้องเจอแต่เรื่องดีๆสิ
minsong (@minsong) ก่อนอื่นเลย ขอบคุณที่ชอบค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆ มิ้นตั้งใจกับทุกเรื่องมากเลยดีจที่มีคนอ่านใหม่ๆมาตลอด^^ ยังไงก็ฝากติดตามต่อนะคะ ><
Blue Opal (@irin_irinlada) ตอนนี้เหมือนจะมี3แล้วค่ะ555 จะพยายามให้มีคนขอรีปริ้นน้อ งือออ อยากให้ได้แต่ไม่มีที่ตัวเลยจริงๆT^T มาดูเขาง้องอนกันก่อนดีกว่าเนอะ555
1989 ไม่ด้ายยยย อันนี้ฟิควอนฮยอก ฮยอกเลือกวอนสิๆๆๆ555 มาอ่านต่อเร็วๆ><
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
กลับมาง้อเด็กดื้อไวๆเลย
ฮรือออออ ถ้าหนูไม่ดื้อก็ไม่ใช่คุณดาราจอมซนของคุณเจ้าของฟาร์มน่ะสิ ต้องดื้อต่อไปดื้อเยอะๆให้คุณซีวอนตามง้อน้าาา
รอฉากหวานนนน คึคึ
เค้ารักตังเองน้าาาาา
วอนเองก็คงไม่ต่างกันแหละ ยิ่งอ่อนไหวง่ายกับเรื่องของฮยอกอยู่นี่ อิอิ
มาเจอกันจนได้นะ ปรับความเข้าใจกันซะล่ะ ~
น้องฮยอกน้อยใจตั้งนาน เชอะๆๆ