คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่12 : ฮยอนซึง&โฮยอน
บทที่12 ฮยอนึ&โฮยอน
สอาเรียวพาร่าสมส่วนภายใ้เรสสีำเ้ารูป้าวเินเร็วๆไปามทาในห้าสรรพสิน้าื่อั ิม โฮยอน ปรายาเรียวสวยาารแ่แ้มมอไปรอบ้า ่อนะรีบ้าวเร็วึ้นเพราะใล้ะถึเวลานั
“สวัสี่ะ ที่อโ๊ะไว้ใ่ไหม่ะ”
พนัาน้อนรับเินนำทาไปในส่วนในสุอร้านอย่ารัษามารยาท ในแบบที่นเินาม็้าวับๆ อั้รอย่าไม่นึอบุอะไร ถึแม้พนัาน้อนรับที่เินนำะโ้ลาออไปแล้ว็าม
“ุพ่อ โฮยอนิถึัเลย”
สอแนเรียวอนเป็นพ่อแน่นๆ มูเล็ลบนแ้มสาอนเป็นพ่อทั้สอ้าอย่าอออ้อน
“ไะลูสาวนสวยอุพ่อ พ่อไม่อยู่เป็นยัไบ้าเอ่ย” ุิมถามลับยิ้มๆ ถึ่วที่เาไปประุมที่่าสาา
“สบายี่ะ ุพ่ออย่าทำานนลืมโฮยอนบ่อยแล้วัน เี๋ยวะน้อยใใหู้”
หิสาวอบลับอย่าน่ารั ่อนะแวเรื่อานอนเป็นพ่อออไป...
“นายนั่น...โฮยอนอไป้านนอแปปหนึ่นะะ”
สายาที่ไปสะุับใรบานเ้าทำให้โฮยอนรีบหันไปบอับนเป็นพ่อ ใบหน้าหวานส่ยิ้มอ้อนๆลับไปให้
“รีบลับมาล่ะ เี๋ยวอาหาระมาแล้วนะ”
โฮยอนทำแ่ยิ้มรับำบออพ่อ าเรียว้าวออไปามทาเินอย่ารวเร็ว เพราะลัวนรหน้าลาสายาไป
.
...
.......
“เอ๊ะ! ันเอใรเ้าล่ะเนี่ย มานเียวเหรอ บรราหนุ่มๆพวนั้นหายไปไหนหมล่ะ”
เสียแหลมเล็ัทันที่ยืนอยู่แถวร้านอาหารที่เรียิันหลายๆร้าน ำพูเหน็บแหนมที่ฮยอนึแทบะไม่ไ้หันมาสนใมัน้วย้ำ
“็อย่าว่าล่ะ อแบนๆแบบนั้น เหอะ!” โฮยอนยัไม่หยุเรียวามสนใานรหน้า เสียแหลมัให้เล็ล่อนะมอไล่หัวรเท้าอฮยอนึพร้อมับพูออมา
“อปลอม” ฮยอนึพูเสียหวาน ใบหน้าสวยลี่ยิ้มพอใ่อนะเริ่มมอหัวรเท้านรหน้าอย่าที่อีนทำ แ่ยัส่ยิ้มหวานเหมือนยินีที่ไ้เอันลับไป
“แ! ผิเพศ” โฮยอนพูเสียรอไรฟันอย่าไม่พอใ
“ยุไหนแล้วุ ถ้าผมมีแฟนแบบุ ผมยอมเป็นแบบนี้”
ฮยอนึอบนรหน้า้วยน้ำเสียที่แสออถึวามสสาร เรือนผมสีแส่ายเบาๆ้วยท่าทาเห็นในรหน้า วาู่สวยพราวระยับอย่าอารม์ี
“ทุเรศ!” เสียแหลมพูออมาเพื่อหวัให้นรหน้าแสท่าทีเสียใแบบที่เธอเยว่าไปในรอบแล้ว
“หน้า้าน”
และเหมือนว่าำที่โฮยอนพูออมาะโนอลับอย่ารวเร็วานที่ยืนมอร้านอาหาร่าๆโยที่แทบะไม่หันมาสนใหิสาวสันิ
“รี๊! แว่าใร” โฮยอนรีร้อเสียแหลมอย่าไม่พอใ
“โอย ห้านี้เาเป่านหวีในห้า้วยเหรอ”
มือเล็ยึ้นมาแะหูัวเอเบาๆอย่ารำา ฮยอนึยิ้มออมาแทบะทันทีที่หันไปเอันนที่ยืนมอหาเาอยู่หน้าร้านอาหาร
...แ่มาเ้าห้อน้ำ็หลับุนฮยอแล้วแล้ว ฮยอนึเอ้ย...
หมับ!
“ะไปไหนห๊ะ!” มือเรียวับเล็บยาวสีสับแนเรียวเอาไว้มั่น เมื่อฮยอนึะเินออไป
“อะไรเนี่ย ยัไม่ไปไหนอีเหรอ...นีุ่นฮยอน่ะ เารอผมอยู่ นที่อยามเาะ..อย่าุนะ ไปไ้แล้ว บาย”
ฮยอนึพูแ่นั้น ่อนะสะบัแนออมาามือเรียวนั่น าเล็้าวไปหานที่ยืนรออยู่ โยทีุ่นฮยอ็รีบุมมืออนที่หายออไปนานอย่าเป็นห่ว มือให่ลูบใบหน้าหวานเบาๆอย่าห่วใย
“แ! รี๊!”
โฮยอนรีร้อออมา ถึะไม่ัมานัแ่ใรหลายน็หันมาสนใ แ่เมื่อพบแ่ภาพผู้หิหุ่นีที่ระทืบเท้าอย่าไม่พอใ โยทีู่เหมือนไม่มีใรเป็นู่สนทนาแบบนั้น็เลยหมวามสนใไป
“แล้วเราะไ้เห็นีันฮยอนึ”
ใบหน้าสวยมเพราะารแ่แ้มสะบัมอทุนอย่าอารม์เสีย มือเรียวำันแน่นนเล็บยาวแทบะิเ้าไปในเนื้อ าเรียวบนร้อเท้าส้นสู้าวลับไปทาเิมอย่าไม่สบอารม์
...แไ้สมใแน่ ฮยอนึ...
.
....
.
.....
หลัเวลาเลิาน รอประธานบริษัทส่ออรายให่ที่ลับาารพบลู้า็ลับไปรับนรัาบริษัทมาทาน้าวเย็นมื้อพิเศษ ที่ว่าฮยอนึะยอมมา้วยไ้ ็ทั้อ้อนทัู้่
ุนฮยอเินูมืออนรัเ้ามาอนโอัวเอ้าๆ มือให่ำมือเล็นแน่น ใบหน้าหล่อนิ่รึมในแบบนที่ิอะไรอยู่ลอเวลา..
“ุ นอเวลาานแล้ว เลิทำหน้ายุ่เถอะ”
ฮยอนึพูึ้นอย่าี้เล่น นิ้วเล็ิ้มระหว่าหัวิ้วที่พันันนยุ่อนิมาอย่าเป็นห่ว...
“รับๆ เราไปันเถอะ”
นพููมือเินนำฮยอนึไป ายาว้าว้าๆในแบบที่ยัิอะไรอยู่ และอาารแบบนี้มัน็มีมาทั้วันั้แ่ทีูุ่นับโยอบลับไป...
บนโ๊ะอาหารให่ในอนโ านับ้าวหลายอย่าวาเอาไว้อย่าไม่เป็นระเบียบเท่าที่วร แ่มันลับทำให้ฮยอนึยิ้มออมาแทบะทันที...
“ผมทำเอนะ อาะไม่น่าินเท่าไหร่”
เสียทุ้มพูถึที่มาออาหารหลายๆอย่า มือให่โอบรอบเอวเล็อนที่ยืนอยู่รโ๊ะทาน้าวอย่าอออ้อน
“อะไรันเนี่ย ผมินะท้อเสียไหม ถ้าอยาินบอผมสิ”
ฮยอนึหันมาพูับนที่ยืน้อนหลั มือเล็ับมือให่ที่มีร่อรอยอบาแผลเล็ๆามนิ้วอย่าเป็นห่ว
“ถ้ามันินไม่ไหว...”
“ินไ้สิ นี่เอาเวลาที่ไหนมาทำเนี่ย”
ฮยอนึพูันที่ำลัน้อยใ เสียหวานพูอย่าัเนนนำลัทำหน้าหอยรีบผละไปเรียมาน้าวให้ ใบหน้าหวานยิ้มให้ับอาหารหลายอย่าที่เาอบมันอย่ารู้สึี
“็อนที่ลับมา่อนนะแหละที่บอว่ามาหาลู้า แล้ว็่อยไปรับนายนะ”
ุนฮยอหันลับมาอบนรหน้าถึเวลาที่เาเอามารีบทำอะไรพวนี้ ใบหน้ามอนที่เินลับมาหาวาลบนไหล่เล็อย่าอ้อนๆ
“นีุ่ ทำไมเรียัเลย านมีปัหาเหรอ”
ฮยอนึถามนที่นั่อยู่ร้ามอย่าเป็นห่ว มือเล็ยื่นมาุมมือที่วาอยู่บนโ๊ะอย่าห่วใย
“เปล่าหรอ” ุนฮยอปิเสธลับไป แ่แววายัมีแววิมาอยู่
“นีุ่ อย่าบอนะว่าเรื่อที่พีูุ่นพู” ฮยอนึลอทายเรื่อที่ิว่าใ่ออมา และูเหมือนะถูะ้วย
“...”
“ุ ผมไม่ิมาแล้ว แุ่้อผม โนพีูุ่น่อย็พอแล้ว โอเนะห้ามิมา”
ฮยอนึี้นิ้วสั่นรหน้าอย่าริั แ่ใบหน้าหวานลับมีรอยยิ้มน่ารัอยู่นุนฮยอ้อยิ้มามออมา
“ไ้รับ ถ้าอย่านั้นึินานนี้เยอะๆนะ ผมั้ใทำสุๆเลย”
ุนฮยอรับปานรหน้าอย่าเ็มใเมื่อเห็นท่าทาน่ารัแบบนั้น มือให่ัับ้าวให้นที่นั่ยิ้มอยู่อย่าเอาใ
“ุ็ินเยอะๆเหมือนันนะ อ้าม”
้อนยาวที่ฮยอนึยื่นมารหน้า ทำใหุ้นฮยออ้าปาามอย่าว่า่าย ใบหน้าหล่อยิ้มไปับารเอาใน่ารัๆแบบนั้น
ฮยอนึอยินับ้าวที่อีนัมาให้อย่าเ็มใ ใบหน้าหวานยิ้มแทบะลอเวลาเมื่อรู้สึื่ออบับ่วเวลาแบบนี้
...ที่ริ าริน้าว้วยันสอนแบบนี้ ็อบอุ่นไม่แพ้เวลาที่ิน้าวฝีมือแม่เหมือนันนะ...
100%
Talk: ล 29/04/15
ยัไบ้า พโฮฮฮฮ ไม่เอันหลายวันนนนน มิ้นมาลไม่ไ้เๆๆ รีบสุๆแล้วน้า อนนี้็หวานๆเบาๆไป่อนนนน
เอาล่ะสุท้าย็เหมือนเิมมม อำลัใหน่อยน้า^^ มิ้นมีเพแล้วไปันะีๆ ิ้ม!
สุท้ายรัทุเม้นทุวิวทุโหวทุแฟนลับ รันอ่าน
#ฟิรั่อยๆ
อบเม้นๆ
Nick kies (@1234nick): อบุที่อบุุนฮยอน้า5555 มาอ่าน่อเร็ว อนหน้าะรีบมาน้า
yongzaaazy (@loveyongyong): นั่นสิ เป็นมิ้นมิ้น็อ555 มาอ่านอนนี้เร็วๆๆ^^
เ็ยัโย (@punchseop): รับทราบ่ะ ฟิสั้น้อรอหลัเลียร์เรื่อนี้นะ วาโรล้าวววว^^
Panda_ (@Panda_): อย่าว่าพีุ่นนนนน พีุ่นน่ารัและเอร้มา *แนบภาพปลาอบ555 มาอ่าน่อเร็วๆ^^
kungkung7728 (@kungkung7728): อบุที่อบ่ะ ะปล่อยใหุ้นหอยนานๆ็สสาร เฮ้อ เอาหวานๆไปเรื่อยแทนีว่าน้ออ
vee: พี่วีพลาไปวันเียวว มิ้นมาอัพล้าวววว มาอ่าน่อไวๆนะะ^^
ฝาเพัน้วยนะทุนนนนน ิ้ม!
ความคิดเห็น