ตอนที่ 10 : บทที่8 : เริ่มต้นวุ่นวาย
บทที่8
วันนี้ก็มาอีกแล้ว ช่วงนี้ลงสลับกันทุกเรื่องเลย^^
ในร้านsweetie café เวลาหกโมงเย็นที่ลูกค้าเริ่มทยอยก้าวออกจากร้าน แต่คนที่เป็นเจ้าของร้านอย่างอีทึกยังคงเดินวุ่นวายอยู่กับการเก็บของและทำความสะอาดบนเคาเตอร์หน้าร้าน เสียงดังๆของคนอีกสี่คนทางครัวของร้านก็เรียกความสนใจจาเขาได้ไม่น้อย...
“นี่ ที่ว่าคุณซีวอนมาอีแล้วจริงเหรอ จริงเหรอพี่ทงเฮ” เสียงของซองมินดังออกมาก่อนที่อีทึกจะทันเห็นภาพการจับกลุ่มคุยด้วยซ้ำ
...รู้เลยว่าตอนนี้ทั่งสี่คนทำหน้าแบบไหนกันบ้าง...
“พี่ก็ไม่รู้หรอกนะ เราเก็บของดีกว่าเนอะ..”
ทงเฮตอบคำถามของเพื่อนสนิทน้องชายเสียงเบาตามนิสัยเจ้าตัวจนอีทึกยังส่ายหัวน้อยๆกับนิสัยขี้กลัวๆแบบนั้น
“งั้นฮยอก เล่ามาเลย อะไรพวกเราไม่อยู่แปปเดียวมีหนุ่มมาจีบซะแล้ว นั่นแน่ะ”
อีทึกยืนมองภาพเรียวอุคกำลังชี้นิ้วมาทางฮยอกแจอย่างขำๆ หน้าตาน่ารักกำลังทำหน้าดุๆเหมือนกำลังคาดคั้นเด็กเล็กๆที่แอบปิดบังอะไรสักอย่างอยู่เลยล่ะ...
“ก็...ไม่มี....พี่ทึก...พี่มาพอดีเลยช่วยฮยอกด้วย”
ฮยอกแจที่กำลังแก้ตัวอยู่หันมาเจออีทึกที่ยืนอยู่ใกล้ๆก็วิ่งมาหาทันที คนตัวเล็กเอ่ยปากขอให้พี่ชายตาสวยช่วยทันที...
“มีอะไรกัน เสียงดังเชียว พี่ให้มาช่วยทงเฮเก็บของนะ แล้วนี่ทำอะไรกันเนี่ย มากวนทงเฮทำไม”
อีทึกส่ายหัวเบาๆกับอาการหน้าจ๋อยๆของน้องชายทั้งสามคนที่พอเขาจะบ่นอะไร ก็มองเขาอ้อนๆแบบนี้ทุกที
...แล้วเขาจะบ่นลงได้ไงล่ะ น่ารักกันขนาดนี้...
“พี่ทึกอ่า พวกเรามาช่วยจริงๆ นี่แค่หันมาคุยกันนิดเดียวเอง เนอะอุค เนอะฮยอก”
ซองมินรีบแก้ตัวออกไป มือเล็กเกาะแขนพี่ชายตาสวย ก่อนจะหันไปหาแนวร่วมอย่างเรียวอุคกับฮยอแจที่ยืนอยู่
“นิดเดียวก็นิดเดียว รีบไปเก็บของได้แล้วจะได้ปิดร้านกัน...แล้วทงเฮเอาอะไรเพิ่มไหม วันนี้พี่จะแวะสั่งของที่ร้านเดิมนะ”
อีทึกถามทงเฮที่ยืนเก็บของอยู่เงียบๆตั้งแต่ต้น ก่อนจะเห็นทงเฮกำลังไล่อ่านโน้ตที่เขียนเอาไว้อย่างเคร่งเครียด
“เอาเท่านี้ครับพี่ คือบางอย่างมันหมดเร็วกว่ารอบที่แล้วนะครับ...” ทงเฮส่งกระดาษโน้ตที่จดรายการสั่งซื้อของหลายๆอย่างให้อย่างเกรงใจ
“เท่านี้ใช่ไหม ได้ๆ เก็บของเถอะ เดี๋ยวพี่ลากตัวกวนสามคนไปเก็บหน้าร้านแล้วกัน...ไปกับพี่เร็ว ฮยอก มิน อุค”
อีทึกหันมาลากรุ่นน้องจอมซนอีกสามคนออกไป เสียงโวยวายเบาๆที่โดนอีทึกใช้งานของฮยอกแจ ซองมินและเรียงอุคยังดังเข้ามาในครัวจนทงเฮได้แต่ยิ้มไปกับความซนที่แฝงไปด้วยความน่ารักแบบนั้น
...ถ้าเขาน่ารักแบบนั้นบ้าง ก็คงจะดีไม่น้อย อย่างน้อย เขาจะได้กล้าบอกรักคนที่แอบมองสักที...
.
...
.....
.........
...............
“โอ๊ะ นึกว่าพี่จะไม่มาแล้วนะเนี่ย วันนี้มาได้ไงเนี่ย”
ประตูห้องวีไอพีของPerfumeผับ เปิดเข้ามาพร้อมๆกับเสียงกวนๆของเยซองดังขึ้นทันทีที่เห็นคนที่ยืนอยู่ในห้องก่อนหน้า ร่างสูงของซีอวนที่ปกติน่าจะยืนอยู่ท่ามกลางคนมากมายด้านล่างวันนี้กับยืนริมหน้าต่างนิ่งๆอย่างใจลอย
“มีอะไรวะ ฉันก็มาปกติ แกนี่แปลก” ซีวอนตอบเยซองกลับไปอย่างสงสัย
...เขาแค่ไม่มาบางวันมันแปลกตรงไหน...
“ก็ไม่แปลกเลยครับ ถ้าแฟนคลับพี่จะไม่พูดกันว่าพี่ไปร้านอะไรวะไอ้เย่ สวีทๆ...” คิบอมที่เดินตามมาหันมาแท็กทีมแซวซีวอนกับเยซองอย่างนึกสนุก
...ก็นะไอ้พี่จอมเจ้าเล่ห์นานๆจะมีช่องให้แซวสักที...
“สวีทตี้ คาเฟ่” เสียงของคยูฮยอนดังขึ้นมาเงียบๆทำให้ทุกคนที่นั่งอยู่หันไปสนใจแทบจะทันที
“โอ้โห นึกว่าหลับไปแล้ว รู้แล้วเก็บเงียบเลยนะเพื่อนรัก” เยซองหันมากอดคอเพื่อนสนิทที่กว่าจะยอมพูดแต่ละคำช่างยากเย็นของเขา และผลตอบรับก็เป็น...
“หนัก ไปนั่งเงียบๆไป รำคาญเสียง” คยูฮยอนพูดออกมาอย่างไม่เกรงใจเพื่อนสนิทเท่าไหร่หนัก มือใหญ่ผลักแขนที่พาดตรงคอเขาออกอย่างไม่ชอบใจ
“หึหึ” คิบอมหลุดหัวเราะออกมาเพราะเพื่อนทั้งสองคนที่คนหนึ่งทำหน้าเบื่อโลก อีกคนก็ทำท่าเหมือนโดนแกล้งแต่มันก็ไม่น่ารักเลยสักนิด
ปัง
“อ้าวไอ้เย่ทำไมไปนั่งแบบนั้น โทษทีไอ้วอนพอดีพวกฉันไปคุยกับชินดงมาเลยนานไปหน่อย”
คังอินที่เปิดประตูเข้ามาใหม่พร้อมฮันคยองถามขึ้นเพราะภาพรุ่นน้องที่ทำหน้าตาแปลกๆตรงหน้า
“ไม่หรอก ฉันก็เพิ่งมาไม่นานพวกนี้ก็มากวนแล้ว”
ซีวอนชี้มือไปทางกลุ่มเยซองที่นั่งรวมตัวกันอยู่บนโซฟา ก่อนจะหันหน้าออกไปทางหน้าต่างเหมือนเดิม มือใหญ่ยกแก้วเครื่องดื่มสีเข้มขึ้นมาดื่มต่ออย่างไม่สนใจ
“วันนี้แกแปลกวะ ปกติป่านนี้ไปข้างล่างแล้วไม่มานั่งรอพวกฉันอยู่แบบนี้หรอก ว่าไหมไอ้เย่” ฮันคยองเป็นคนแรกที่ทักเรื่องนี้ขึ้นมาหลังจากเยซองเงียบลงไปรอบหนึ่ง
“จริงพี่ฮัน ผมได้ยินข่าวมาด้วยว่าช่วงนี้ชเว ซีวอนจะไปอยู่ร้านสวีทตี้คาเฟ่บ่อยๆ...มันไม่ใช่น่ะ หน้าตาไม่เข้าอย่างร้ายแรง” เยซองที่รู้สึกเหมือนมีคนร่วมด้วยรีบบอกเรื่องที่เขารู้มาอย่างรวดเร็ว
...ไอ้พี่ซีวอน ไม่รอดแน่ หึหึ...
“ไอ้เย่”
“จริงเหรอวะ โหๆ มีอะไรดีล่ะ ร้านที่อยู่ตรงข้ามผับนี่หว่า พอจะรู้ไหมวะไอ้คัง” ฮันคยองถามออกมาอีกรอบอย่างสงสัย
“ไม่รู้” คังอินตอบอย่างไม่พอใจเท่าไหร่นัก
...หวังว่าอะไรดีๆ..คงไม่ใช่ (ว่าที่)แม่ของซุนฮยังหรอกนะ...
“ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็แค่ขนมเขาอร่อย”
“แค่นั้น...”
“อยากรู้พี่ก็ถามตรงๆเลยพี่ฮัน” คิบอมที่นั่งมองเงียบๆยุขึ้นอย่างนึกสนุกทันที
“ถ้าอย่างนั้น...”
“พรุ่งนี้เราไปเยี่ยมร้านกันดีกว่า สิบโมงนะเว้ยที่นี่ ใครจะไปบ้าง”
มือของทั้งห้าคนยกขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย โดนมีเป้าหมายเดียวกันก็คือ
...อะไรที่ทำให้ซีวอนยอมเข้าร้านหวานๆแบบนั้นได้...
“หึหึ โชคดีนะไอ้วอน”
เสียงเจ้าเล่ห์ของฮันคยองดังขึ้นอีกรอบก่อนที่เจ้าตัวจะเดินไปนั่งที่โซฟาตัวใหญ่ ใบหน้าดุๆยกยิ้มรู้ทันส่งให้ซีวอน ในแบบที่คนได้รับได้แต่ถอนหายใจออกมาดังๆอย่างนึกหงุดหงิด
...ถ้าพวกนี้พูดอะไรไม่ดีของเขาให้ฮยอกแจฟังนะ...เตรียมโดนเตะเรียงตัวได้เลย....
100%
Talk:ลง 17/03/15
มาแล้ววววววว จะรีบมาเรื่อยๆบ่อยๆนะ อยากลงให้จบแล้วไปต่อเด็กฟาร์มกับชาโดวเต็มตัว
ตอนนี้ไม่ค่อนมีอะไร แต่ยังไงก็ขอบคุณทุกเม้นทุกวิว ทุกโหวต ทุกแฟนคลับนะ รักรีดเดอร์ รักเอสเจสุดเลย^^
ไม่เม้นก็เล่นแท็กนะ #รักร้ายเอสเจ
ตอบเม้นๆ
lovenevermild (@loveside): คู่อื่นก็ต่อไปเรื่อยๆ 555 ก็มาทีละคู่ช้าๆเนิบๆ รอบหน้าก็มาอีก ขอบคุณที่ชอบนะ^^
haruzen: ดลให้มาพบกันทันใด5555 ขอบคุณที่ชอบนะ^^
PumpkinViLLa (@pumpkinvilla): ตอนเห็นเม้นนี่ขำมากนะ วายสไตล์หลอกหลอนมาก55555 มอ่านต่อเร็วๆ แอบมาทวงเด็กฟาร์มอีก ร้ายกาจ!
Angle: ตอนนี้ไม่มีใครเจอใครเลย มีแต่โมเม้นสองร้าน555 มาอ่านต่อเร็วๆ ขอบคุณที่ชอบนะ^^
lapetite (@opor-opor): ขอบคุณที่อชบนะ มาอ่านต่อเร็วๆ ส่วนเรื่องรวมเล่มเราไม่รู้จริงๆเพราะนี่เป็นเรื่องยาวเรื่องแรกเลยมันยังสะดุดเยอะแยะเลยT^T
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แต่พวกเมะๆ นี่ คงไปเจออะไรดีๆแบบพี่วอนอ่ะเนอะ กิ้วๆ
มาต่อไวๆๆๆๆๆนะ
แล้วจะได้รู้เหตุผลของวอนกับพี่หมีนะทุกคน อิอิ
แล้วหลังจากนั้นก็จะติดร้านนั้นกันยกกลุ่ม กรั่กๆๆๆๆๆๆๆ
ใกล้จะได้เจอกันครบๆแล้วใช่ป่ะ คงวุ่นวายน่าดู รอๆๆๆ
ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
รวมเล่มเลยค่า เค้าจะเอา รวมเล่มๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ