คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : [ Santa ] ผู้วิจารณ์แอดแป้งโกกิ - Ill waiting for you. คอยรักวันคริสต์มาส
ลิงค์นิยายเรื่องที่วิจารณ์ : http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1406614
สวัสดีค่ะ แอดมินแป้งโกกิจากกลุ่มนัก(อยาก)เขียนมือใหม่ใจเกินร้อยนะคะ วันนี้แป้งจะมาช่วยวิจารณ์เรื่องสั้นที่ท่านส่งเข้ามาร่วมสนุกในกิจกรรม “ฉันคือซานต้าที่จะมอบ...ให้คุณ” ค่ะ ที่จริงก็ไม่ถึงขั้นวิจารณ์หรอกน่าจะเรียกว่าให้คำแนะนำในบางจุดดีกว่าเนอะ
เอาล่ะ! งั้นเรามาเริ่มวิจารณ์กันเลยดีกว่าค่ะ โดยจะแบ่งเป็น 5 หัวข้อดังนี้
1. ตรงกับหัวข้อกิจกรรม 10 คะแนน
เรื่องนี้คิดได้สองอย่างค่ะ คือ อย่างแรก...ไอด้าเปรียบเหมือนซานต้าที่มอบหัวใจและคำมั่นสัญญาให้กับเรน ( หรือแบล็ค ) ส่วนอย่างที่สอง...เรนเปรียบเหมือนซานต้าที่มอบหัวใจและคำมั่นสัญญาให้ไอด้าเช่นกัน
แป้งคิดว่าคุณ Yuki of the Winter เขียนถึงการรักษาสัญญาของทั้งสองออกมาได้ดีค่ะ สามารถทำให้ผู้อ่านลุ้นไปด้วยได้ว่าเรนจะยังมั่นคงต่อสัญญาหรือเปล่า
สรุปแล้วถือว่าตรงกับหัวข้อกิจกรรมค่ะ
ขอให้คะแนนส่วนนี้ 10 / 10 คะแนน
2. การดำเนินเรื่อง 10 คะแนน
ในช่วงแรกดำเนินเรื่องเร็วอยู่นะ พอมากลางๆ เรื่องก็เริ่มเข้าที่เข้าทาง แต่พอมาท้ายๆ เรื่องเริ่มเร็วอีกแล้วค่ะ อาจเป็นเพราะว่าคุณ Yuki of the Winter ไม่ค่อยได้เขียนบรรยายถึงสถานที่หรือความรู้สึกของตัวละครเท่าไหร่นัก จนทำให้รู้สึกว่าอยู่ๆ ก็ตัดฉากไปฉากใหม่เลยค่ะ
นอกจากนี้ยังมีจุดที่สงสัยอยู่เหมือนกัน อย่างฉากที่เรนบอกว่าตัวเองจะต้องไปเรียนที่อังกฤษ ตอนนั้นพอเรนพูดจบไอด้าก็ทำเหมือนไม่รู้เรื่องมากก่อน ซึ่งตามเนื้อเรื่องแล้วทั้งสองคนคงนัดเจอกันเนอะ ถ้าหากนัดเจอกันแสดงว่าไอด้าน่าจะรู้เรื่องที่เรนจะไปเรียนต่ออยู่บ้างแล้ว เพราะงั้นไม่น่าจะห้ามหรือตกใจเท่าไหร่นะ เธอน่าจะส่งเรนด้วยรอยยิ้มมากกว่าเพื่อไม่ให้เรนต้องเป็นกังวล ( แม้ว่าภายในใจจะเศร้ามากก็ตาม ) จุดนี้เลยทำให้เรื่องสะดุดไปหน่อยค่ะ
แล้วก็อีกอย่างคือเรื่องที่เรนต้องแกล้งเป็นแบล็ค ตรงนี้น่าจะบอกสักหน่อยว่าทำไมเขาถึงต้องปิดบังด้วย ลองมาคิดกันเล่นๆ ค่ะ สมมติว่าเราเป็นเรนที่อยากเจอกับคนรักที่ไม่ได้เจอกันมานานมาก ตามหลักแล้วเขาต้องอยากให้เธอรู้ว่าเป็นเขาให้เร็วที่สุดเพื่อที่จะได้มีความสุขด้วยกันสักที
ที่จริงถ้าอยากให้เรนปิดบังชื่อจริงควรบอกเหตุผลสักหน่อย อาจจะเป็นการแกล้งเพื่อพิสูจน์ความมั่นคงในรักของไอด้าก็ได้ น่าจะทำให้เรื่องสมจริงมากขึ้นค่ะ
ขอให้คะแนนส่วนนี้ 7 / 10 คะแนน
3. การใช้ภาษา 10 คะแนน
คุณ Yuki of the Winter ใช้ภาษาง่าย อ่านเข้าใจค่ะ แต่อย่างที่บอกไปในหัวข้อก่อนว่าการบรรยายสถานที่หรือความรู้สึกตัวละครยังน้อยอยู่ จะเน้นไปที่บทพูดมากกว่า ซึ่งมันทำให้เกิดอารมณ์ร่วมได้ค่อนข้างยาก เราลองมาดูตัวอย่างประโยคที่เน้นแต่บทพูดกันค่ะ เช่น...
ตัวอย่างประโยค
- พักเที่ยง –
“เอาล่ะๆ พักเที่ยงแล้วเล่าให้ฉันฟังได้หรือยัง?”
“-..-” มันยังไม่เลิก...มันยังไม่ตัดใจ
“นะครับๆ”
“อื้อๆ ก็ได้ งั้นก็นั่งลงตรงนั้นเงียบๆ นะ”
“ครับบบบ”
“เอาล่ะ...เตรียมตัวเตรียมใจรับฟังเอาไว้ให้ดีล่ะ เรื่องมันสุดแสนจะน้ำเน่าเลย ฮ่าๆ”
“ครับ รอฟังอยู่”
จะเห็นว่าฉากนี้แทบไม่มีบทบรรยายเลย อันที่จริงมันก็มีอยู่เหมือนกันค่ะฉากที่เน้นแต่บทพูด ทว่าฉากพวกนั้นคือฉากที่เวลาใส่บทบรรยายไปแล้วจะทำให้เสียอรรถรสในการอ่าน ซึ่งมันตรงกันข้ามกับฉากที่ยกตัวอย่างมา เพราะฉากนี้สามารถเพิ่มบทบรรยายความรู้สึกของตัวละครเพื่อทำให้คนอ่านเข้าถึงอารมณ์ได้มากยิ่งขึ้น ทีนี้เราลองมาเพิ่มบทบรรยายกันดูนะคะ ก็จะได้เป็น...
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยง
“เอาล่ะๆ พักเที่ยงแล้วเล่าให้ฉันฟังได้หรือยัง?” แบล็คหันมาสะกิดฉันยิกๆ นี่เขายังไม่ตัดใจเรื่องนี้อีกเหรอเนี่ย แล้วพอตานั่นเห็นฉันทำหน้าอิดออนเขาก็ทำเสียงออดอ้อนทันที “นะครับๆ”
เล่นอ้อนกันแบบนี้แล้วใครจะปฏิเสธลงล่ะ
“อื้อๆ ก็ได้ งั้นตั้งใจฟังให้ดีล่ะ เรื่องมันสุดแสนจะน้ำเน่าเลย ฮ่าๆ” ฉันบอกแล้วหัวเราะแบบขอไปที
ส่วนแบล็คก็พยักหน้ารับหงึกหงัก “ครับ รอฟังอยู่”
พอเราเพิ่มการบรรยายเข้าไปหน่อยก็จะทำให้คนอ่านเข้าใจความรู้สึกของตัวละครมากขึ้น อย่างเช่นแบล็คที่อยากฟังไอด้าเล่ามากจนขนาดอ้อนกันเลยทีเดียว หรือตอนที่ไอด้าหัวเราะ เธอไม่น่าจะหัวเราะแบบสนุกสนานแต่เป็นการหัวเราะกลบเกลื่อนมากกว่า ดังนั้นจึงเพิ่มการบรรยายที่บอกว่าเธอหัวเราะแบบขอไปทีเข้าไป จะทำให้ผู้อ่านเข้าใจความรู้สึกของตัวละครมากขึ้นค่ะ
ที่จริงยังมีอีกหลายฉากที่สามารถเพิ่มการบรรยายเข้าไปได้ ค่อยๆ เพิ่มเติมในสไตล์ของตัวเองดูนะคะ นอกจากนี้ยังมีอีกหลายเรื่องที่อยากแนะนำเพิ่มเติม คือเรื่อง...
( 1 ) การใช้อิโมติค่อน
เรื่องสั้นนี้เป็นแนวรักวัยรุ่นเนอะ ซึ่งก็สามารถใช้อิโมติค่อนได้ค่ะ แต่ต้องระวังว่าถ้าหากเราใช้มากหรือใช้ถี่จนเกินไป อาจทำให้อ่านสะดุดได้เหมือนกัน ยกตัวอย่างเช่น...
“นั่นเป็น...หัวใจของฉัน”
“หา!!??? O///O”
“มันเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดของฉัน”
“...O////O”
“เป็นสิ่งที่มีเพียงหนึ่งเดียว และฉันก็คิดว่าควรจะมอบให้นาย...”
“อะ...อ่า... O//////O”
“นายจะดูแลมันได้มั้ย?”
แป้งคิดว่าฉากนี้เป็นฉากที่เน้นอารมณ์ซึ้ง หวาน และขัดเขินพร้อมกันนะ มันเป็นฉากที่สามารถทำให้ผู้อ่านอมยิ้มได้ แต่พอเจออิโมติค่อน ‘O///O’ ไปติดๆ ทำให้อารมณ์ข้างต้นค่อยๆ หายไปค่ะ จนไม่รู้สึกอินตามเท่าไหร่นัก ที่จริงฉากนี้เราน่าจะเน้นการบรรยายและลดการใช้อิโมติค่อนลงสักหน่อย ( ถ้าหากอยากใช้ก็เก็บไว้บ้างก็ได้ค่ะ แต่อย่ามากเกินไปเนอะ )
เราลองมาเพิ่มการบรรยายกันดูค่ะ จะได้เป็น...
“นั่นเป็น...หัวใจของฉัน”
“หะ...หา!!?” เรนร้องเสียงหลงพร้อมกับพ่วงแก้มที่ระเรื่อสีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนฉันแม้ว่าจะเขินอายก็ยังพยายามมองลึกเข้าไปในดวงตาของเขา
เสียงอันแผ่วเบาออกมาจากริมฝีปากของฉันอีกครั้ง “มันเป็นสิ่งล้ำค่าที่สุดของฉัน”
“...”
“เป็นสิ่งที่มีเพียงหนึ่งเดียว และฉันอยากจะมอบมันให้นาย...”
พ่วงแก้มของเรนยิ่งระเรื่อสีจนเด่นชัด เขากะพริบตาปริบพลางตอบอย่างขัดเขิน “อะ...อ่า...”
“นายจะดูแลมันได้ไหม?”
เห็นไหมคะว่าพอเราเขียนบรรยายท่าทางของเรนเพิ่มเติมก็จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้เลยว่าเขากำลังเขินมาก แม้จะไม่ต้องใช้อิโมติค่อนเข้ามาช่วยก็ตาม แถมยังได้อารมณ์ซึ้งมากกว่าด้วยค่ะ ยังมีอีกหลายจุดเลยที่สามารถเปลี่ยนจากอิโมติค่อนไปเป็นการบรรยายได้ ลองค่อยๆ ปรับเปลี่ยนดูนะคะ
( 2 ) การใช้สรรพนามแทนตัว
แป้งสังเกตว่าเวลาแบล็ค ( เรน ) คุยกับไอด้าจะให้สรรพนามแทนตัวว่า ‘ฉัน’ แต่มีประโยคหนึ่งที่เขาใช้คำว่า ‘ผม’ ซึ่งมันทำให้อ่านสะดุดนะ เพราะเหมือนกับเป็นคนละคนกันค่ะ ประโยคที่ว่าก็คือ ‘ไม่เห็นจะน่าอายเลย บอกผมมาก็ได้ผมยินดีรับฟังครับ’ เป็นการพูดที่สุภาพนะแต่อ่านแล้วรู้สึกขัดๆ เพราะก่อนหน้านี้เรนพูดเป็นกันเองมากกว่านี้ค่ะ
( 3 ) การใช้เสียงวรรณยุกต์เอกโท เรื่องนี้ต้องระวังนิดหนึ่งนะคะเพราะถ้าหากใช้วรรณยุกต์ผิดอาจทำให้เสียอรรถรสในการอ่านได้ แนะนำว่าเวลาเขียนลองออกเสียงไปด้วยก็ได้ค่ะ คำที่คุณ Yuki of the Winter มักใช้สลับกันคือคำว่า จ้ะ – จ๊ะ, อะ – อ่ะ, ละ – ล่ะ เป็นต้นค่ะ
ทีนี้เรามาดูกันเรื่องคำผิด ยังมีอยู่บ้างค่ะ เช่น
อะไรอะ คำที่ถูกคือ อะไรอ่ะ
ไม่ได้มีมีค่า คำที่ถูกคือ ไม่ได้มีค่า
อื้ม คำที่ถูกคือ อืม
นะจ้ะ คำที่ถูกคือ นะจ๊ะ
หล่อม้าก คำที่ถูกคือ หล่อมาก
นักเรียนจ้ะ คำที่ถูกคือ นักเรียนจ๊ะ
เมื่อกี๊ คำที่ถูกคือ เมื่อกี้
ใครอะ คำที่ถูกคือ ใครอ่ะ
ทำไมจะมีได้ คำที่ถูกคือ ทำไมจะมีไม่ได้
ฟุตบาท คำที่ถูกคือ ฟุตปาธ
ลองอ่านทวนดูอีกทีนะคะ
ขออนุญาตนอกเรื่องเล็กน้อย...อยากบอกว่าคุณ Yuki of the Winter มีสไตล์การเขียนและสำนวนคล้ายๆ กับแป้งเลยค่ะ ทำให้แป้งวิจารณ์ได้เต็มที่มาก ( เรื่องดีหรือเปล่าเนี่ย ฮ่ะๆ ) เห็นแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ เชื่อว่าคุณ Yuki of the Winter จะต้องพัฒนาได้อีกเยอะแน่นอนค่ะ
ขอให้คะแนนส่วนนี้ 6.5 / 10 คะแนน
4. ตัวละคร 10 คะแนน
เรื่องนี้ใช้ตัวละครน้อยเลยทำให้จำได้ทุกตัวเลยค่ะ ไอด้ากับเรนเป็นคนที่น่ารักนะ พวกเขารักษาคำมั่นสัญญามากจนเกิดเป็นความประทับใจเลยค่ะ แต่ว่าอย่างที่บอกไปในหัวข้อที่สองว่าไม่เข้าใจการกระทำของแบล็ค คือยังสงสัยไม่หายว่าทำไมเขาต้องปิดบังตัวตนที่แท้จริงด้วย พอไม่มีเหตุผลอะไรมารองรับแล้วเลยรู้สึกว่าดูไม่ค่อยสมจริงเท่าไหร่
นอกจากนี้ยังมีบางตัวที่ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ อย่างประธานนักเรียน ที่จริงแค่กล่าวถึงโดยไม่ต้องออกมาแสดงตัวเรื่องก็สามารถดำเนินไปได้ค่ะ
ขอให้คะแนนส่วนนี้ 8 / 10 คะแนน
5. การจัดรูปแบบตัวอักษร 10 คะแนน
คุณ Yuki of the Winter ใช้รูปแบบตัวอักษรอ่านง่าน สบายตา และตกแต่งให้สีสันซึ่งจะช่วยดึงดูดผู้อ่านได้ค่ะ แต่ยังมีเรื่องที่อยากแนะนำอยู่ คือเรื่อง...
( 1 ) การเว้นวรรค แต่ละครั้งให้กดเว้นวรรคแค่ 1 ครั้งก็เพียงพอแล้วค่ะ เพราะส่วนใหญ่มาตรฐานสำนักพิมพ์จะให้เว้นวรรคแค่ 1 ครั้งเท่านั้น ฝึกไว้ให้ชินเผื่อได้ลองส่งต้นฉบับไปให้สำนักพิมพ์พิจารณาจะได้ไม่ต้องมานั่งจัดใหม่ค่ะ
( 2 ) การจัดวางบทบรรยายกับบทสนทนา มีบางจุดที่จัดวางแล้วทำให้ลายตา เช่น...
ไม่ต้องตอกย้ำปมด้อยก็ได้ย่ะ -*- “แต่ฉันจะทำ!!” ฉันก้มลงหยิบแผ่นป้ายขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะพยายามจัดให้ตรงมุมที่สุดถึงแม้ว่าจะเกินความสามารถก็ตามที
จะเห็นว่าการจัดรูปแบบคือ ‘บรรยาย – บทคำพูด – บทบรรยาย’ เวลาที่บทพูดอยู่ตรงกลางแล้วอาจทำให้ผู้อ่านที่เพิ่งเริ่มอ่านนิยายสับสนได้ค่ะว่าใครเป็นคนพูด แถมยังดูกลืนไปกับบทบรรยายด้วยค่ะ เราลองมาจัดรูปแบบกันใหม่เป็น...
ไม่ต้องตอกย้ำปมด้อยก็ได้ย่ะ -*-
“แต่ฉันจะทำ!!” ฉันก้มลงหยิบแผ่นป้ายขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะพยายามจัดให้ตรงมุมที่สุดถึงแม้ว่าจะเกินความสามารถก็ตามที
จัดแบบนี้จะทำให้อ่านง่ายกว่าค่ะ ( แป้งไม่ได้ปรับเปลี่ยนคำในประโยคเพราะอยากเน้นที่การจัดรูปแบบมากกว่า )
ขอสรุปลักษณะการจัดวางรูปแบบบทบรรยายกับบทสนทนา ดังนี้ค่ะ
แบบที่หนึ่ง
< บรรทัดที่หนึ่ง > “บทพูดของตัวละคร A”
< บรรทัดที่สอง > “บทพูดของตัวละคร B”
แบบที่สอง
< บรรทัดที่หนึ่ง > “บทพูดของตัวละคร A” บทบรรยาย
< บรรทัดที่สอง > “บทพูดของตัวละคร B” บทบรรยาย
แบบที่สาม
< บรรทัดที่หนึ่ง > “บทพูดของตัวละคร A” บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร A”
< บรรทัดที่สอง > “บทพูดของตัวละคร B” บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร B”
แบบที่สี่
< บรรทัดที่หนึ่ง > บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร A”
< บรรทัดที่สอง > บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร B”
แบบที่ห้า
< บรรทัดที่หนึ่ง > บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร A”
< บรรทัดที่สอง > “บทพูดของตัวละคร B” บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร B”
แบบที่หก
< บรรทัดที่หนึ่ง > “บทพูดของตัวละคร A” บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร A”
< บรรทัดที่สอง > บทบรรยาย “บทพูดของตัวละคร B”
ที่จริงยังมีอีกหลายรูปแบบเลยค่ะ ยังไงลองเอาแต่ละรูปแบบไปประยุกต์ใช้ดูนะคะ
ขอให้คะแนนส่วนนี้ 8 / 10 คะแนน
รวมคะแนนทั้งหมด 39.5 / 50 คะแนน
การวิจารณ์นี้อาจมีคำพูดที่รุนแรงไปบ้างแต่ผู้วิจารณ์ไม่ได้มีเจตนาร้ายใดๆ ทั้งสิ้น หากทำให้ไม่พึงพอใจประการใดต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ
นี่เป็นเพียงความคิดเห็นของบุคคลเพียงคนเดียวเท่านั้น อย่าเพิ่งท้อถอยนะคะ ถ้าหากเรามีความมุ่งมั่น ตั้งใจ และพยายามให้ถึงที่สุด งานเขียนจะต้องมีการพัฒนาไปในที่ดีแน่นอนค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
ปล. นี่ไม่ใช่คะแนนทั้งหมดในกิจกรรมนะคะ ยังมีคะแนนโหวตอยู่อีก 50 เปอร์เซ็นต์ค่ะ
ขอบคุณที่ร่วมสนุกนะคะ ^^
By : แอดมินแป้งโกกิ
ความคิดเห็น