Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #489 : แอสแซสซินส์ ไพรด์ เล่ม 1 คุณตำรวจมีโลลิค่อนอยู่ตรงนี้

สำนักพิมพ์: Animag

ราคาปก: 190 บาท

แนวเรื่อง: Fantasy, Comedy

แต่งเรื่อง: Kei Amagi

Illustration: Ninomotonino

แปล: วิสุทธิ์ พิเชษฐวาณิช

สถานะปัจจุบัน: ปัจจุบันออกมา 7 เล่มยังไม่จบ ดูรูปเล่มอื่นๆ CLICK

เรื่องย่อ

ในโลกที่จมอยู่ท่ามกลางความมืดมิดแห่งนี้ ผู้มี “พลังมานา”จะได้รับบรรดาศักดิ์และต้องรับหน้าที่ปกป้องมนุษยชาติ ทว่า เมริดา อันเจล เด็กสาวสายเลือดตระกูลขุนนางใหญ่กลับถือกำเนิดขึ้นโดยไม่มีมานา ทำให้ คูฟา แวมพีร์ เอเยนต์จากองค์กรลับของรัฐบาลถูกส่งมาเป็นอาจารย์สอนพิเศษพร้อมกับภารกิจลับ นั่นคือการกำจัดเมริดาหากพบว่าเธอไม่มีพรสวรรค์จริงๆ แต่เมื่อได้เห็นความมุ่งมั่นของเด็กสาวระหว่างที่ใช้ชีวิตร่วมกัน ความตั้งใจของคูฟาก็เปลี่ยนไป…

“เพราะการทำให้จากไปโดยไม่ทันรับรู้ถึงความสิ้นหวัง...

คือความเมตตาของมือสังหารไงล่ะ”

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                เนื้อเรื่องคร่าวๆคือเป็นโลกแฟนตาซีที่โลกเป็นเมืองลักษณะคล้ายโคมไฟ นอกพื้นที่เมืองจะมีมอนสเตอร์คอยทำร้ายผู้คน และคนในเมืองที่เป็นชนชั้นสูงจะมีพลังเวทไว้สู้กับมอนสเตอร์

                พระเอกเป็นมือสังหารขององค์กรณ์ลับแห่งหนึ่ง ได้รับมอบหมายให้ไปจับตาดูเมรินดานางเอก และถ้าพบว่าเธอไม่มีความสามารถทางเวมนต์ก็ให้เก็บเธอซะ สาเหตุเพราะโลกในนิยายนั้นผู้มีพลังเวทมนต์จะแบ่งเป็นคลาสต่างๆ  คลาสเช่น ซามูไร เบอร์เกอร์ หรือพาลาดีน (แต่ไม่มีคลาสแอสซาซินนะเออ) ซึ่งเมรินดานั้นเกิดในตระกูลพาราดีน ซึ่งตามธรรมดาแล้วเธอจะต้องมีคลาสพาราดีนถ้าไม่มีพลังเวทย์หรือเป็นคลาสอื่นแสดงว่าเธอเป็นลูกชู้ จึงต้องกำจัดทิ้งเพื่อไม่ให้ตระกูลฉาวโฉ่

                แต่พระเอกเมื่อได้พบกับเมรินดาก็หลงสเน่ห์ให้นิสัยใจคอ รูปร่างหน้าตา และกางเกงในของเธอ (เรื่องนี้เมรินด้าก็เปลืองเนื้อเปลืองตัวบ่อยมาก) ทำให้ตัดสินใจคอยฟูมฟักเธอแทน และใช้วิธีลับทำให้เธอใช้พลังเวทได้ อ่านเล่มนี้ทำให้ผมนึกถึงเรื่องโลลิต้าชอบกล ถ้าพระเอกเป็นชายแก่รุ่นลุงล่ะก็คงถอดแบบมาจากตัวเอกเรื่องโลลิต้าแน่ คนแต่งชอบเน้นเรื่องความรักต่างอายุซะเหลือเกิน

 

                เคยได้ยินว่าข้อดีของเรื่องนี้คือการได้ติดตามพัฒนาการของคุณหนูเมลินด้า(หลังๆเธอน่าจะมีฮาเร็มของตัวเองด้วย) ซึ่งการได้เห็นการเติบโตทั้งด้านฝีมือและรูปร่างของสาวน้อยมันก็ชวนฟินล่ะนะ แต่จุดที่ผมชอบเรื่องนี้คือ เป็นแนวโรงเรียนเวทมนต์ที่มีการปูพื้นความสำคัญว่าทำไมตัวละครมันต้องเรียนเวทเรียนการต่อสู้ แนนวโรงเรียนเวทมนต์บางเรื่องไม่ค่อยปูตรงนี้ เหมือนตัวละครทุกตัวโดนอัดฮอร์โมนเพศชายเกินขนาด ทำให้รักการต่อสู้แบบไม่มีเหตุมีผล

                แต่จุดที่ข้องก็มีเช่นปมพระเอกที่ใส่มาซับมาซ้อนเกินแถมดันเผยไต๋ตั้งแต่แรกอีก คือมุกประมาณประมาณพระเอกเป็นซำเหมา แต่ที่จริงเป็นร้อยตำรวจเอกปลอมตัวมา อันนี้พอรับได้ แต่ถ้าเล่นเพิ่มปมว่าพระเอกเป็นทายาทตระกูลเศรษฐี และมีคนรักที่พลัดพรากจากัน ปมมันคงเยอะไปจนอ่านแล้วไม่ลื่น

                อีกจุดที่ผมว่ามันเป็นพล็อตโฮลที่นิยายแฟนตาซีหลายเรื่องชอบทำ ไอ้ที่กำหนดว่าคนที่เป็นคลาสพาราดีน ไปแต่งกับคนธรรมดาหรือคลาสอื่นก็ต้องมีลูกเป็นพาราดีนเท่านั้น ต่อให้ไม่คำนึงถึงเรื่องยีนเด่นยีนด้อย แต่ถ้ามีสามีภรรยาพาราดีนคู่หนึ่ง มีลูกพาราดีนออกมาซักสองสามคน พอลูกๆโตแต่งงานมีลูกก็คงมีพาราดีนรวมกันสิบกว่าคน ถ้าผ่านไปอีกสามสี่รุ่นก็คงมีพาราดีนเต็มบ้านเต็มไปแล้ว แต่คนแต่งดันเซ็ตว่าพาราดีนเป็นคลาสหายากซึ่งมันขัดแย้งกัน ถ้าเซ็ตเพิ่มว่าพวกพาราดีนมักมีลูกยากเตะปิ๊ปไม่ดังก็อาจพอรับได้

ระดับความพึงพอใจ: 3.5/5 โดยรวมก็อ่านได้สนุกเรื่อยๆ และน่าจะถูกใจสายหมีอยู่ล่ะนะ