NC

คำเตือนเนื้อหานิยาย

นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหานิยาย

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DEVIL BAD BOY กับดักรัก (ร้าย) ของนายปีศาจ [รีอัพ+รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #37 : บทที่ 9.4 - ไฮเฟล (จบตอน)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.39K
      4
      30 ต.ค. 66


    ไฮเฟล




              “นายว่าไง” ชายหนุ่มหันใบหน้าหล่อเหลามาถามน้องชายที่นั่งไขว่ห้างไม่ไหวติง “คนนี้ผ่านไหม”

    “ผ่านที่ว่านี่หมายถึงอะไร” ผมจ้องหน้าอีกฝ่าย

    “ผ่านดีพอที่จะเซ็นต์สัญญากับทางบริษัทฯ หรือว่าผ่านเพื่อที่จะเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของนาย!” ผมถามเสียงเข้ม คนถูกถามขมวดคิ้วแน่น ความไม่พอใจแล่นเข้ามาทักทาย

    “ฉันรู้นะว่านายไม่ได้นับถือฉันเป็นพี่ แต่อย่างน้อยๆ ก็ช่วยรักษามารยาทต่อหน้าฉันก็ยังดี” คนพูดกดเสียงต่ำ เป็นครั้งแรกในรอบปีเลยก็ว่าได้ ที่เขาอารมณ์เสียใส่คนตรงหน้า

    “หึ คนอย่างนาย ไม่คู่ควรกับมารยาทของฉันหรอก”

    ผมเองก็เดือดไม่แพ้กัน ความหงุดหงิดใจอัดแน่นมาตลอดการรับฟังเรื่องราวของร่างบางที่หลุดออกจากปากของมัน ผมยอมรับว่าผมไม่พอใจที่มันบอกว่ามันชอบไอรีน และไหนจะไอ้ท่าทางต่างๆ ที่มันทำเวลาพูดถึงไอรีนอีก ให้เด็กอมมือมาดูก็รู้ว่ามันชอบเธอมากแค่ไหน

    “ซีโร่ ขอโทษฉันซะ” ไอเฟลกัดฟันกรอด

    แล้วไง? ผมควรทำเหรอ ไม่นิ ไม่เลย!

    “ลูกนอกคอกอย่างนาย ไม่คู่ควรแม้แต่ใช้นามสกุลของพ่อฉันด้วยซ้ำ!” ผมตะคอกเสียงดังลั่น สองมือกำหมัดแน่นเมื่อหัวสมองพลันคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ในอดีต ความหลังระหว่างเราสองคนมันมีมากเกินกว่าที่คนนอกอย่างใครๆ จะเข้าถึงได้ มันคือความอัปยศอดสูที่สุดในชีวิต เป็นเหมือนปมที่คอยหลอกหลอนผมตลอดเวลา

    แม่ของมันทำอะไรไว้กับแม่ของผม… ผมไม่มีวันลืม!

    “ซีโร่” คนเป็นพี่ยังคงพยายามระงับอารมณ์

    “แม่ของนายคงจะเสี้ยมสอนให้นายเลียแข้งเลียขาพ่อสินะ ถึงได้มีตำแหน่งเป็นถึงท่านประธานอย่างทุกวันนี้ หึ สารเลวกันทั้งคู่!”

    “ซีโร่!” หมดสิ้นความอดทน ไฮเฟลตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนชอบยั่ว ลมหายใจแรงถี่ ริมฝีปากหนาสั่นสะท้านเมื่อได้ยินคำพิพากษาจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องชายของตนเอง

    “ถ้านายเกลียดฉันก็ลงที่ฉัน อย่าลามปามแม่ของฉัน”

    เสียงเข้มลากต่ำจนน่ากลัว

    “แม่นายมันเป็นผู้หญิงใจง่าย ที่ยอมนอนกับพ่อฉันง่ายๆ เพียงเพื่อหวังสมบัติ!” ผมรื้อฟื้นทุกอย่างขึ้นมากรอกหูของมัน

    “ไอ้ซีโร่!” ร่างของผมล้มลงกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว กลิ่นคาวเลือดในปากคละคลุ้งไปทั่วกระพุ้งแก้ม ผมใช้นิ้วโป้งปาดเอาหยดเลือดออกจากริมฝีปาก ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนหวังจะเอาคืนคนตรงหน้าที่มันบังอาจมาทำร้ายผม

    เพล้ง!

    “เสียงอะไร?” ไฮเฟลถามเมื่อได้ยินคล้ายกับเสียงอะไรสักอย่างดังมาจากด้านบน

    “ช่วยด้วย! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย!”

    [จบบันทึกพิเศษ : ซีโร่]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×