คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : บทที่ 8.2 - ความอ่อนหวานของคนใจร้าย
ความอ่อนหวานของคนใจร้าย
“พะ พี่ซีโร่!” สามเสียงประสานขึ้นพร้อมกัน
“พวกเราผิดไปแล้ว ยะ อย่าฆ่าพวกเราเลยนะฮะ พวกเราขอโทษ พวกเราผิดไปแล้ว”
ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันจะได้เห็นภาพหมาจนตรอกของไอ้ผู้ชายที่คิดจะขืนใจฉัน พวกมันทั้งสามพากันคุกเข่าพนมมือไหว้คนที่กำลังเหนือกว่าอย่างซีโร่
หึ ไอ้พวกน่ารังเกียจ!
“พวกมึงรีบพูดขอให้พี่เขายกโทษให้ดิวะ จะเงียบกันทำไม”
ไอ้คนที่มันจับเรียวขาของฉันแยกออกก่อนหน้านี้รีบหันไปเอ็ดเพื่อนอีกสองคนที่เอาแต่นั่งพนมมือแต่ไม่ยอมพูดอะไร
“มึงหุบปากไปเลย!” ซีโร่ชี้ปลายกระบอกปืนไปทางไอ้คนนั้น ก่อนจะพูดต่อด้วยน้ำเสียงดุดัน “มึงมันตัวดี ชอบทำอะไรเกินคำสั่งกู ดี! วันนี้เห็นทีกูคงต้องสั่งสอนพวกมึงสักหน่อย ว่าการที่ทำอะไรเกินคำสั่ง มันจะต้องโดนลงโทษยังไง”
ปัง! ปัง! ปัง!
เสียงปืนดังขึ้นติดกันสามนัด พร้อมกับเสียงร้องโหยหวนของคนที่ถูกกระทำ
“ซะ ซีโร่…”
ฉันครางชื่อเขาเสียงเบาหวิว เวลานี้เขาดูน่ากลัวเหลือเกิน
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เลวถึงขั้นปลิดชีวิตของพวกมันทั้งสาม แต่การที่เขายิงหัวไหล่ของลูกน้องตัวเองได้อย่างหน้าตาเฉย ฉันถือว่าจิตใจของเขามันเหี้ยมโหดเกินคน!
“นี่คือบทลงโทษ ที่พวกมึงทุกคนบังอาจมาแตะต้องผู้หญิงของกู!” ดวงตาคมดุจเหยี่ยวแดงก่ำยามที่ประกาศกร้าวว่าร่างบางเป็นผู้หญิงของเขา
“ไสหัวไปให้พ้น ก่อนที่กูจะของขึ้นแล้วระเบิดหัวของพวกมึงทุกคน ไป๊!”
“คะ ครับๆ” พวกมันทั้งสามคนรีบพากันลุกหนีหายออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว หยดเลือดสีแดงสดไหลไปตามทางยาว ซีโร่วางกระบอกปืนไว้ที่หัวเตียง ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆ นั่งลงข้างๆ ฉัน
ฉันรีบกระเถิบร่างหนีคนตรงหน้า
“ถะ ถอยไปนะ ถอยไป” ฉันพยายามเค้นเสียงไล่เขา
ยิ่งเห็นเขาพกปืน จ่อยิงไอ้สามคนนั้น ฉันก็ยิ่งเกลียดและกลัวเขามากกว่าเดิม!
“ไอรีน” มือหนาเลื่อนมาจับใบหน้าของฉัน “ฉันขอโทษ อย่ากลัวฉันเลยนะคนดี ฉันขอโทษ”
นิ้วโป้งของเขาค่อยๆ ไล่เช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มใส การกระทำที่ดูอ่อนโยน ทำให้ฉันหายใจไม่ทั่วท้อง
“อย่ามาจับตัวฉันนะ!” ฉันสะบัดหน้าหนีสัมผัสจากฝ่ามือหนา “นายมันเลว วางแผนจะให้ไอ้ชั่วพวกนั้นรุมโทรมฉัน นายมันเลว นายมันเลว!”
แม้ไม่ค่อยมีแรง แต่ความโกรธก็ทำให้ฉันมีฤทธิ์มากพอที่จะตะโกนเสียงดังใส่ใบหน้าคมคาย
ความคิดเห็น