NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    DEVIL BAD BOY กับดักรัก (ร้าย) ของนายปีศาจ [รีอัพ+รีไรท์]

    ลำดับตอนที่ #22 : บทที่ 7.1 - เหยียบย่ำศักดิ์ศรี

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.89K
      10
      30 ต.ค. 66


    เหยียบย่ำศักดิ์ศรี




              ฉันนอนดิ้นกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงมาเป็นชั่วโมงแล้ว หัวสมองเอาแต่คิดเรื่องที่ซีโร่พูด มันรบกวนจิตใจของฉันมากเหลือเกิน เรื่องที่ฉันคิดว่าฉันฝังมันลงไปพร้อมกับอดีต เรื่องที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิต เรื่องที่ฉันไม่ต้องการให้ใครรับรู้ โดยเฉพาะ ‘พ่อกับแม่’

    เรื่องรูป มันกำลังย้อนกลับมาทำร้ายฉัน (อีกครั้ง)

    “เฮ้อ” ไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ที่ฉันเอาแต่ถอนหายใจ มันหลับไม่ลงจริงๆ นะ ไม่ว่าจะพลิกซ้ายพลิกขวาฉันก็เอาแต่เครียดเรื่องรูป จนจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย ทำไมฉันจะต้องมาเจอกับเรื่องราวแย่ๆ แบบนี้ด้วย

    “เฮ้อ” ฉันถอนหายใจอีกครั้ง

    “มีอะไรหรือเปล่าไอรีน ทำไมเอาแต่ถอนหายใจ”

    น้ำใสถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเอาแต่นอนพลิกไปพลิกมาพร้อมกับถอนหายใจไม่ขาดสาย เธออยากจะถามตั้งแต่ตอนทานข้าวแล้ว เพราะเห็นไอรีนทำหน้าไม่สบายใจตลอดเวลา

    “ที่บริษัทฯ มีอะไรหรือเปล่า เครียดเรื่องอะไรเหรอ”

    น้ำใสถามด้วยความเป็นห่วง

    “ไม่มีอะไรหรอก แค่เรื่องน่าหงุดหงิดใจนิดหน่อยน่ะ เลยเซ็งๆ” ฉันตอบเลี่ยงๆ ขืนบอกความจริงกับน้ำใสว่าฉันเจอซีโร่ มีหวังยัยนี่ต้องเป็นทุกข์มากแน่ๆ ฉันไม่อยากให้เพื่อนต้องมานั่งคิดมากไปกับฉัน มันดูไม่แฟร์กับน้ำใส ยัยนี่ช่วยเหลือฉันมากเหลือเกิน ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอด ฉันอยากให้น้ำใสมีแต่รอยยิ้มมากกว่านั่งอมทุกข์กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง

    “มีอะไรก็บอกฉันได้นะ อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว รู้ไหม”

    น้ำใสจ้องตาเพื่อนรัก

    “อืม รู้แล้ว” ฉันยิ้มตอบ

    “ดีมาก” น้ำใสพลิกกายมากอดร่างบางของฉัน “รักแกที่สุดเลยไอรีน” เสียงหวานกระซิบเบาๆ

    “ฉันก็รักแก น้ำใส” สองสาวบอกรักซึ่งกันและกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับใหลไปในที่สุด



    ณ มหาวิทยาลัย

    “อาทิตย์หน้าอาจารย์ขอให้นักศึกษาพรีเซ็นต์งานเลยนะคะ ใครพร้อมก็เริ่มคิวแรกได้เลย โอเคนะทุกคน” อาจารย์ประจำวิชาภาษาอังกฤษบอกกับนักศึกษาที่พากันเก็บอุปกรณ์การเรียนเตรียมพร้อมกลับบ้าน หมดคาบเรียนปุ๊บก็รีบปิดหนังสือเรียนลงกระเป๋าทันที เฮ้อ ทั้งๆ ที่บางคนก็ล้มหัวนอนตั้งแต่เริ่มคาบเลยด้วยซ้ำ ฉันไม่เข้าใจทำไมพวกนี้ถึงได้คิดว่าห้องเรียนเป็นห้องนอน ไม่เสียดายเงินที่พ่อแม่ส่งเสียหรือไงกัน ให้อดนอนยังไงฉันก็ไม่เคยนิสัยเสียมาแอบหลับในห้องเรียนนะ

    “ไอรีนไปกินติมกันไหมวันนี้”

    น้ำใสถามเพื่อนสาวที่เอาแต่ทำหน้าซึมตลอดทั้งวัน เธอไม่รู้หรอกว่าไอรีนมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ แต่ที่เธอจับสังเกตได้คือ มันจะต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีเอามากๆ แน่นอน

    ก็ได้แต่หวังว่าอย่าให้เป็นเรื่องนั้นอีกเลย



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×