ตอนที่ 10 : บทที่ 5 - เงาหัวใจ !!! ( 50% )
บทที่ 5
เงาหัวใจ !!! ( 50% )
“ ผมขอโทษที่ไม่ได้บอกคุณเรื่องนั้น ผมเห็นว่ามันยังไม่สำคัญอะไรมากนัก เลยไม่ได้บอกคุณ “
เสียงเข้มเอ่ย ก้มหน้ามองพื้นแบบรู้สึกผิด ไอรีนมองผู้ชายตรงหน้าแล้วถอนหายใจแสดงความเหนื่อยหน่าย มือบางเสยผมที่ลงมาปรกหน้า กลอกตาขึ้นมองเพดานห้องอย่างเซ็งๆ
“ ถ้าคุณจะไม่ให้อภัยผม ผมก็… “
“ นี่ๆๆ เว่อร์ไปๆ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกคุณ ฉันก็แค่โมโหที่คุณไม่ยอมบอกเรื่องนี้กับฉันตั้งแต่แรก แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ เรื่องเซ็นสัญญานี่มันไม่สำคัญยังไงไม่ทราบ ชีวิตของฉันเลยนะนั่นน่ะ “ ฉันบอกเสียงเครียด
พูดมาได้ว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ?
“ แล้วตกลงคุณจะเซ็นสัญญากับทางเราหรือเปล่าครับ “ เสียงเข้มถามเบาๆ
“ ฉันคิดว่าไม่อ่ะ “ ฉันบอกอย่างไม่แยแส
ฉันไม่จำเป็นต้องเซ็นสัญญาอะไรกับใครทั้งนั้นน่ะ เพราะที่ฉันมาถ่ายโฆษณาที่นี่ก็แค่เพื่อต้องการช่วยเหลือเขา แต่ตอนนี้งานของฉันจบลงแล้ว หน้าที่ของฉันก็จบลงเช่นกัน
“ ทำไมล่ะครับ ?! “ ซันนี่ลุกลน
“ ก็ฉันไม่ชอบงานวงการบันเทิง อึดอัด น่ารำคาน “ ฉันไหวไหล่
“ สนุกจะตาย คุณต้องลองอยู่ในวงการสักพักแล้วคุณจะรู้ว่ามันสนุกแค่ไหน “ ซันนี่พยายามหาสิ่งล่อใจมาโน้มน้าวหญิงสาว แต่ดูเหมือนไอรีนจะไม่คล้อยตามเอาง่ายๆ
“ พอๆ “ ฉันโบกมือเป็นเชิงให้เขาหยุดพูด “ สนุกตายล่ะ แค่ถ่ายโฆษณาเมื่อวานฉันก็เข็ดแหละ ทำไรผิดนิดผิดหน่อยก็โดนผู้กำกับดุราวกับจะกินหัว ! ไม่ไหวค่ะ ขอบาย “ ฉันโบกมือลา
“ อย่าเพิ่งไปสิคุณ ! “ ร่างสูงรีบวิ่งมาขวางทางฉัน เอ๊ะ ! อีตานี่นิ ตื้อได้ตลอดเวลาจริงๆ
“ อะไรของนายอีก นายซันนี่ “ อารมณ์เสียแล้วนะ
“ คุณยังไปไม่ได้จนกว่าคุณจะเซ็นสัญญากับทางเรา “
“ ไม่ หลีก ! “ ฉันปฎิเสธเสียงดัง ถือโอกาสตอนที่อีตาซันนี่กำลังทำหน้าตาเว้าวอนผลักอกหนาให้พ้นทาง จากนั้นฉันก็รีบสาวเท้ากึ่งเดินกึ่งวิ่งหนีนายจอมตื้อนั่น
“ เอ้า ! คุ๊ณ ! รอก่อน อย่าเพิ่งไป “ เสียงเข้มโวยวายมาตลอดทางเดิน ผู้หญิงอะไรวะ ? เดินเร็วยังกับจรวด
ดูเอาเถอะ… จะเอาอะไรจากฉันนักหนาเนี่ย คราวก่อนก็ช่วยไปแล้ว คราวนี้ยังจะมาคะยั้นคะยอให้เซ็นสัญญาบ้าๆ อีก ฝันไปเถอะย่ะ แค่นี้ชีวิตฉันมันก็วุ่นวายมามากพอแล้ว พอ กัน ที !
เสียงฝีเท้ายังคงไล่ตามมาไม่ห่าง
“ อีตาบ้าเอ๊ย ! จะตามมาทำไมเนี่ย “ ฉันบ่นอย่างหัวเสีย เมื่อทั้งเสียงฝีเท้าและเสียงของนายซันนี่ยังคงตามหลอกหลอนไม่เลิก ทำเอาพนักงานในบริษัทแต่ละคนต่างมองมาทางฉันเป็นตาเดียว
เด่นทั้งๆ ที่ไม่อยากจะเด่น !
“ คุณไอรีนรอผมก่อน ! นี่ ใครก็ได้จับตัวผู้หญิงคนนั้นที “
ให้ตายเถอะ มีการสั่งลูกน้องให้จับฉันด้วย
“ บ้าที่สุด “
พลั่ก !
และด้วยความที่ไม่ระวังทางข้างหน้าจึงพาลให้เกิดอุบัติเหตุขึ้นจนได้…
“ ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ “ ฉันกล่าวคำขอโทษในขณะที่พยายามจะลุกขึ้นยืน คงเป็นเพราะฉันใส่รองเท้าส้นเข็มด้วยมันเลยทำให้ฉันลุกไม่ขึ้น ทรงตัวยากพอสมควร แต่อะไรก็ไม่เท่ากับคนตรงหน้าที่ไม่คิดจะยื่นมือมาช่วยพยุงฉันแม้แต่น้อย และดูจากรองเท้าของเขา เดาไม่ยากเลยว่าเป็นเพศชาย
หึ สุภาพบุรุษมาก !
“ เวลาเดินหัดแหกตาดูทางบ้าง ที่นี่บริษัทไม่ใช่สวนสนุก ! “
น้ำเสียงเข้มทรงอำนาจเอ่ยสร้างความน่าเกรงขามไปทั่วบริเวณ เหมือนมีก้อนหินลูกใหญ่ๆ หล่นลงมาทับอยู่ที่กลางศีรษะของฉัน ทั้งอับอายและเจ็บใจกับคำพูดของผู้ชายตรงหน้า แต่ยังไงซะฉันก็เป็นฉัน
คนอย่างไอรีนไม่ยอมให้ใครมาด่าฟรีๆ หรอก !
“ นี่คุณ ! ฉันน่ะไม่ดะ… “ ฉันหยุดคำพูดเอาไว้เพียงเท่านี้
นะ นี่มัน…
ดวงตากลมโตเบิกกว้างยามเมื่อสายตาประจักษ์ชัดๆ ว่าบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้านั้นเป็นใคร !
ไม่จริง… ไม่ใช่… ไม่จริง…
เหมือนโลกทั้งใบมันดับวูบลงตรงหน้า เหมือนร่างของฉันลอยค้างเติ่งอยู่บนกลางอากาศ เหมือนลมหายใจนั้นขาดห้วง เหมือนกำลังมีใครสักคนมากระชากเอาหัวใจของฉันออกไปจากอก ! สิ่งที่เห็น ทำให้ฉันยืนนิ่งอยู่กับที่ราวกับร่างที่ไร้วิญญาณ ฉันไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ไม่รับรู้แม้กระทั่งลมหายใจของตัวเองด้วยซ้ำ มันยังหายใจอยู่ใช่ไหม ? หัวใจของฉันมันยังคงเต้นอยู่หรือเปล่า ? ฉันไม่รู้ ไม่รู้อะไรเลย…
ฉันรู้แต่เพียง ‘ เขา ‘ เห็นแต่เพียง ‘ เขา ‘
กาลเวลาที่ผ่านมาไม่ได้ทำให้ฉันลืมเขาได้เลย ทุกรายละเอียดที่ปรากฏอยู่บนตัวของผู้ชายคนนี้ ฉันจำได้หมด จำได้อย่างแม่นยำ จำได้ไม่มีวันลืม !
และถึงแม้ว่าฉันอยากจะลืมมันมากแค่ไหน วันนี้ ตรงนี้ และ วินาทีนี้ เขาก็เดินเข้ามาตอกย้ำความทรงจำของฉันให้ชัดเจนขึ้นเป็นพันเท่า !
ซี่โร่ !!!
สวัสดีค่ะ ^^ เพื่อนแพงคนเดิม 555 มาอีก 1 ตอนแล้วนะคะตามที่สัญญาไว้เมื่อวานว่าวันนี้จะมาอัพให้อีก 1 ตอน เพื่อชดเชยที่ไม่ได้อัพวันเว้นวันตามสัญญา เนื่องจากติดทำงานของคณะ เช่นเดิมนะคะ ใครที่อ่านแล้วก็ ติ ชม กันด้วยนะคะ เพื่อเป็นกำลังใจให้กันเนอะ ขอบคุณทุกการติดตามนะคะ หวังว่าจะได้อ่านคอมเม้นของทุกคนเยอะๆ ขอบคุณมากค่ะ ^^ ปล. เรื่องนี้อัพวันเว้นวันนะเออ ^^
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
#ทีมไอรีนนะเออ