เสน่หาอินคา

ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 2 เสียงปริศนา [2]

‘คุณคะ คุณเป็นอะไรมากหรือเปล่า’ เธอโผเข้าไปหาทว่านั่นกลับเป็นการเปิดโอกาสให้ทหารผิวขาวเข้าจับกุมตัวเธอไว้ พวกมันลากเธอแล้วโยนเธอลงไปนั่งข้างๆ กับชายคนนั้น

         ‘เจ้าไม่เป็นอะไรใช่มั้ยยาบารี’ ร่างสูงใหญ่หายใจรวยริน ยื่นมือหนามากุมแก้มเธอไว้ หญิงสาวผงะพยายามพิศมองใบหน้าเขาแต่ไม่ชัด เพราะเขาหันหลังให้กับแสงอาทิตย์ที่สาดแสงเข้ามาจากทางด้านหลัง

         ‘คุณเป็นใคร คุณรู้จักฉันได้อย่างไร แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน พวกนั้นทำร้ายคุณทำไม’ มีแต่คำถามเต็มไปหมด ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะได้คำตอบ ทหารผิวขาวก็ลากเธอออกจากชายคนนั้น พวกมันจับชายคนนั้นให้นั่งคุกเข่า ก่อนจะเงื้อดาบขึ้นสูง แสงจากปลายดาบสะท้อนวาววับจนหญิงสาวตาพร่าไปหมด

         ‘กรี๊ด!’

หญิงสาวหวีดร้องจนสุดเสียงกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นเบื้องหน้า

         ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด...

         ร่างบางผุดลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ เหงื่อชุ่มไปทั้งตัว เธอยกมือขึ้นกุมหัวใจเอาไว้แน่น หัวใจเต้นแรงจนเธอนึกกลัว ก่อนจะเหลียวมองไปรอบๆ ห้อง พบว่าตนเองยังคงอยู่ในห้องนอนที่คุณย่าโรมีนาจัดเอาไว้ให้ก็พอเบาใจลงได้ว่าเรื่องราวเมื่อครู่คือความฝันไม่ใช่ความจริง

         “ความฝันอะไรกัน น่ากลัวเหลือเกิน” ปากซีดเม้มเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง เหลียวมองโทรศัพท์มือถือซึ่งเธอตั้งเวลาปลุกเอาไว้หกโมงเช้า หากมันไม่ส่งเสียงร้องปลุกเธอให้ตื่นจากความฝัน ฉากต่อไปที่เธอจะได้พบ...จะเป็นเช่นไร เธอเองก็หวาดกลัวที่จะลองคาดเดา

         ก๊อก ก๊อก ก๊อก

         “หนูรี เป็นอะไรหรือเปล่าลูก”

         หญิงสาวตื่นจากภวังค์รีบลุกไปเปิดประตูให้ย่าโรมีนา ใบหน้าเหี่ยวย่นมองหลานสาวด้วยความเป็นห่วง เสียงกรีดร้องดังลั่นบ้านทำให้หญิงสูงวัยมิอาจนิ่งนอนใจ จึงรีบมาเคาะประตูเรียก เพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหลานสาว

         “ไม่เป็นอะไรค่ะคุณย่า รีแค่ฝันร้าย” หญิงสาวเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กขึ้นมาซับเหงื่อ ความกลัวยังเกาะกุมหัวใจ เหตุการณ์ทุกอย่างเสมือนจริงราวกับไม่ใช่ความฝัน หัวใจเธอยังคงเต้นแรงแทบไม่ลดลงจากตอนแรกเลยสักนิด

         “จะนอนต่อหรือเปล่าหนูรี ยังเช้าอยู่เลย”

         “ไม่นอนแล้วค่ะคุณย่า เดี๋ยวรีจะอาบน้ำแล้วออกไปเดินสูดอากาศข้างนอกสักหน่อย คุณย่าไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ รีไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” เธอเดินไปโอบเอวหญิงสูงวัยเอาไว้ ก่อนจะหอมแก้มเหี่ยวย่นด้วยความรัก

         “ย่าดีใจที่ได้เจอหนู ชีวิตนี้ย่าไม่ขออะไรอีกแล้ว” โรมีนากอดตอบหลานสาวเอาไว้แน่น เอ่ยความในใจออกมาด้วยน้ำเสียงเครือสั่น

         “ความจริงรีไม่น่าไปเที่ยวเลย น่าจะใช้เวลาอยู่กับคุณย่าให้มากขึ้น” แม้เธอจะวางแผนเอาไว้คร่าวๆ ว่าจะอยู่กับย่าโรมีนาประมาณ 1 เดือนก็ตาม แต่ถึงกระนั้นเธอกลับรู้สึกว่ามันยังน้อยเกินไปที่จะได้ใช้เวลาอยู่กับคุณย่า

         “อย่าเลย หนูไปเที่ยวเถอะ ย่าอยากเห็นหนูมีความสุข อยากให้หนูได้เห็นว่าประเทศบ้านเกิดของพ่อหนูเป็นยังไง” หญิงชรายกมือขึ้นลูบใบหน้าของหลานสาว หากทุกอย่างเป็นเรื่องที่คนบนฟ้าได้ลิขิตเอาไว้แล้ว หลานสาวของนางก็ไม่มีวันหนีพ้นโชคชะตาของตนเอง

         “รีจะรีบไปรีบกลับค่ะคุณย่า” หญิงสาวยิ้มจนตาเล็กหยี ก่อนจะขอตัวไปอาบน้ำ

เสน่หาอินคา เพียงฤทัย www.mebmarket.com ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

ซากุระผลิที่กลางใจ เพียงฤทัย www.mebmarket.com หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

ดวงใจปฏิพัทธ์ สะมะเรีย www.mebmarket.com เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

มายามรณะ รางนาก www.mebmarket.com ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

มะนาวซ่อนหวาน สะมะเรีย www.mebmarket.com ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

มนตราสีกุหลาบ สะมะเรีย www.mebmarket.com มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...