ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เสน่หาอินคา

    ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 2 เสียงปริศนา [1]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 802
      10
      7 พ.ย. 60







    บทที่ 2

    เสียงปริศนา

     

    เหงื่อหยดโตเกาะพราวบนหน้าผากมน ไรผมเส้นเล็กเปียกชื้นจากหยาดเหงื่อแม้ว่าอากาศภายในห้องจะเย็นเยียบ ร่างบางนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงกว้าง สองมือกำเข้าหากันแน่น ริมฝีปากแห้งผากเม้มเข้าหากันเป็นเส้นตรง

     

    ยาบารี ยาบารี เจ้าได้ยินเสียงข้าหรือไม่ ยาบารี...

     

    เสียงทุ้มเย็นเยียบเอ่ยเรียกมาจากที่ไกลแสนไกล บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยหมอกหนาจนแทบมองไม่เห็นหนทาง หญิงสาวพยายามมองหา แต่ไม่ว่าจะพยายามหยีตามองสักเท่าไหร่สิ่งที่ได้กลับมาก็คือสายหมอกและความมืดมิดจนน่าหวาดหวั่น

     

    ใครคะ ใครยืนอยู่ตรงนั้น

     

    เธอตะโกนเรียกเสียงดัง ทว่าเสียงที่สะท้อนกลับมากลับเป็นเสียงของเธอเอง มันดังก้องสะท้อนไปมาราวกับไม่มีวันจบสิ้น หญิงสาวกำมือแน่นก่อนจะเริ่มเดินไปเบื้องหน้าช้าๆ หมอกหนาเมื่อสักครู่ดูเหมือนจะเบาบางลงบ้างแล้ว รอบกายของเธอรายล้อมด้วยหุบเขาสูงชันทอดตัวสลับทับซ้อนกันจนคล้ายกำแพงสูงกางกั้นเอาไว้จากโลกภายนอก

     

             เบื้องหน้าคือบันไดหินทอดยาวขึ้นไปยังหุบเขาสูงชัน เธอค่อยๆ ปีนขึ้นไปทีละขั้นราวกับไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

     

             ยาบารี! ยาบารี!’

     

             เสียงเรียกดังขึ้นมาจากบนยอดเขาสูง เธอเดินขึ้นไปตามเสียงนั้น พยายามมองหาเจ้าของเสียงแม้ว่าดวงตาจะพร่ามัวด้วยเมฆหมอกหนาก็ตาม หลายครั้งที่เธอเกือบพลาดพลั้งหงายหลังตกลงไป แต่เธอก็กัดฟันฝืนก้าวขึ้นบันไดต่อไปอย่างไม่ย่อท้อ แม้ว่าตอนนี้แข้งขาจะอ่อนแรงจนแทบก้าวขาออกเดินไม่ไหว เมื่อขึ้นมาถึงบนยอดเขาหญิงสาวก็หมุนมองไปรอบๆ ตัว ลานกว้างขนาดเล็กรายล้อมด้วยหินก้อนใหญ่ก่อสร้างเป็นปราการสูง

     

             มีใครอยู่มั้ยคะ

     

             ลำคอแห้งผากกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เธอกระหายน้ำและอ่อนเพลียจนแทบล้มฟุบลงไปกับพื้น ร่างบางเซไปพิงกำแพงหินเอาไว้ เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงต้องเดินตามเสียงเรียกปริศนามาถึงที่นี่ เธอรู้เพียงว่าเธอต้องตามหาเขาให้พบ ต้องพบเขาให้ได้!

     

             แต่เพราะอะไรเล่า แล้วเขาเป็นใครกัน!

     

             หญิงสาวสับสน ค่อยย่างเท้าเดินไปข้างหน้าช้าๆ เธอได้ยินเสียงหายใจเหนื่อยหอบของใครคนหนึ่ง ใช่เสียงของคนที่เรียกชื่อเธอซ้ำๆ หรือเปล่า แล้วถ้าหากไม่ใช่เสียงของเขาล่ะ หญิงสาวชักลังเลด้วยความหวาดหวั่น แต่แล้วเสียงเรียกของเขาก็ทำให้เธอก้าวไปข้างหน้าโดยปราศจากความลังเลอีกต่อไป

     

             ยาบารีที่รักของข้า

     

             คุณเป็นใคร คุณอยู่ที่ไหนคะ กรุณาตอบฉันด้วย

     

    หญิงสาวตะโกนสุดเสียงขณะออกวิ่งไปเรื่อยๆ ราวกับคนตามืดบอด แล้วร่างบางก็ชะงักเมื่อเท้าเปลือยเปล่าของตนเหยียบลงบนวัตถุเหลวหนืด เธอถอยห่างด้วยความตกใจแต่การณ์กลับเป็นว่า รอบกายเธอเต็มไปด้วยน้ำเหลวๆ เต็มไปหมด แสงจากพระอาทิตย์แรกอรุณค่อยๆ สาดแสงผ่านร่องหินผุกร่อนเข้ามา หญิงสาวก้มลงมองของเหลวที่เธอเหยียบย่ำมาตลอดทาง

     

             และนั่นทำให้ใบหน้าหวานซีดเผือดเมื่อพบว่ามันคือ...เลือด

     

     

             เลือด! มาได้ยังไง นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย แม้จะตกใจจนแทบอยากจะกรีดร้อง แต่หญิงสาวก็พยายามควบคุมสติเอาไว้ หวาดกลัวเลือดแดงชาดจับขั้วหัวใจ กลิ่นเหม็นคาวลอยอบอวลคลุ้งไปกับไอหมอกที่สะท้อนแสงอาทิตย์จนเป็นสีส้มอ่อน

     

             ยาบารี ข้าอยู่ตรงนี้

     

             ใคร! คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไงคะ เธอรีบวิ่งไปตามเสียงเรียกที่ดังใกล้เข้ามาแทบทุกขณะ ร่างบางเย็นเฉียบเมื่อเห็นเจ้าของเสียงเรียกนอนจมกองเลือดอยู่เบื้องหน้า ผู้คนมากมายยืนล้อมรอบเขาไว้ต่างมองราวกับเห็นเป็นเรื่องปกติ

     










    เสน่หาอินคา
    เพียงฤทัย
    www.mebmarket.com
    ยาบารี ยาบารี ที่รักของข้า? เสียงเรียกอันแสนคุ้นเคยของใครบางคนที่ ยาบารี หญิงสาวลูกครึ่งไทย-เปรู ฝันถึงตั้งแต่ครั้งแรกที่เดินทางมายังเปรูดินแดนต้นกำเนิดอาณาจักรอินคาที่เธอหลงใหล เสียงปริศนาดังชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในยามหลับและยามตื่นราวกับกำลังเรียกเธอให้ไปหา... แล้วปาฏิหาริย์ก็ชักนำให้เธอหลงกาลเวลาไปยังอาณาจักรอินคา ดินแดนแห่งทองคำเมื่อสี่ร้อยกว่าปีก่อน ด้วยสร้อยพระอาทิตย์ของสำคัญที่บิดาทิ้งไว้ให้ก่อนจะเสียชีวิต ณ ที่แห่งนี้ เธอได้พบและผูกพันหัวใจไว้กับเจ้าชายทูปัก วีรา เจ้าชายหมอผู้สูงศักดิ์ ท่ามกลางสงครามและยุคสมัยแห่งการล่มสลายของอาณาจักรที่รุ่งเรือง หญิงสาวผู้มาจากอนาคตและเจ้าชายหนุ่มจะร่วมกันแก้ไขหน้าประวัติศาสตร์ได้หรือไม่ แล้วเธอจะหาทางกลับมายังปัจจุบันได้อย่างไร เมื่อยังมีสายสัมพันธ์รักอันยิ่งใหญ่กับชายสูงศักดิ์เกี่ยวกระหวัดให้หัวใจมิอาจลืมเลือน ***ปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจากหัวใจรัก นำพาให้คนทั้งสองได้พบเพื่อจาก และพรากเพื่อเจอ ตราบใดที่หัวใจทั้งสองดวงยังคงร้อยรัดด้วยสายใยแห่งรักและผูกพัน ปาฏิหาริย์จะชักพาหัวใจทั้งสองดวงให้กลับมาเคียงคู่กันในสักวัน

    ซากุระผลิที่กลางใจ
    เพียงฤทัย
    www.mebmarket.com
    หลิวหลุดเข้าไปใน 'ยุคสมัยเฮอัน' ซึ่งย้อนอดีตไปถึงพันปีเหตุการณ์กลับตาลปัตรเมื่อเธอกลายเป็นคุณหนูของคฤหาสน์อาจิไซ บุตรีขององคมนตรีชั้นเอกผู้เป็นข้ารองบาทขององจักรพรรดิในขณะเรื่องราวผิดฝาผิดตัวสร้างความโกลาหลวุ่นวายหัวใจของหญิงสาวก็เบ่งบานไม่ต่างจากดอกซากุระ

    ดวงใจปฏิพัทธ์
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    เลือดต้องล้างด้วยเลือด จักต้องแผดเผาศัตรูให้พินาศย่อยยับแต่เหตุใดเล่า... เมื่อเห็นนางเจ็บ เขากลับเจ็บยิ่งกว่า! องครักษ์หนุ่มนัยน์ตาสีน้ำเงิน ผู้ที่เข้ามาทำให้โลกของเจ้าหญิงครีษมาสดใส นางหลงรักเขาอย่างหมดหัวใจ ทว่าการที่องครักษ์หนุ่มเข้ามาใกล้ชิดนางนั้นกลับเต็มไปด้วยเงื่อนงำ... เมื่อองครักษ์หนุ่มคืนสู่ศักดิ์อันแท้จริง เขาคือเจ้าชายภานรินทร์ที่หายสาบสูญ เขากลับมาอีกครั้งเพื่อขจัดความอยุติธรรม พร่าเกียรติและศักดิ์ศรีเจ้าหญิงผู้สง่างามให้พลิกผันเป็นเพียงนางบำเรอชั้นต่ำ!นาง...เจ็บเจียนตายแต่หัวใจกลับรักเขาเขา…แค้นฝังใจแต่มิอาจปล่อยมือจากนางบทสรุปความรักจะเป็นเช่นไร...รักฤาชัง

    มายามรณะ
    รางนาก
    www.mebmarket.com
    ภาพหลอน! ความกลัว! ความตาย! และความสิ้นหวัง! ประดังเข้าสาดซัดนางเอกสาวดาวรุ่งราวกับห่าฝนในคืนเดือนมืด เมื่อมือที่มองไม่เห็นยื่นมากระชากชีวิตของหญิงสาวให้เปลี่ยนไปตลอดกาล...

    มะนาวซ่อนหวาน
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    ใครๆ ต่างพากันตั้งฉายาให้ มะนาว ว่า...ไฮโซขาวีน และ ไฮโซมือตบแต่...อย่าได้แคร์สื่อ เธอยังคงสวย เริด เชิด หยิ่งจนกระทั่งผู้เป็นบิดาต้องงัดไม้เด็ดมาปราบลูกสาวหัวดื้อทางด้าน เตชธรรม ถึงกับกุมขมับเมื่อได้รับมอบหมายให้ดัดนิสัยยายตัวร้ายที่เขาให้คำจัดความว่าตั้งแต่แรกเห็นว่า‘ชอบเที่ยวกลางคืน ยั่วยวนผู้ชาย ไม่รู้จักรักนวลสงวนตัว’ชายหนุ่มจึงงัดสารพัดวิธีที่มั่นใจว่าได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ออกมาจัดการทว่า...ผิดคาด เมื่อมะนาวลูกนี้ไม่ได้มีดีแค่ความเปรี้ยวซ่าอย่างที่คิดและกว่าจะรู้ตัวว่า...ผิดแผน หัวใจก็ลิ้มรสหวานจนถอนตัวถอนใจไม่ขึ้นเสียแล้ว

    มนตราสีกุหลาบ
    สะมะเรีย
    www.mebmarket.com
    มนตราแห่งเพตรา ดลบันดาลให้หัวใจสองดวงผูกพัน ก่อเกิดเป็นความรักร้อนแรงจนแม้แต่แสงจากดวงอาทิตย์ก็มิอาจเทียบ หลังจากผิดหวังในความรัก ยี่สุ่น...หญิงสาววัยเบญจเพสจึงตัดสินใจเดินทางมายังจอร์แดนตามคำชักชวนของมารดา พร้อมความเชื่อมั่นว่าสักวันหนึ่งเธอจะได้พบรักแท้ และเมื่อเธอมาถึงนครเพตรา?นครศิลาสีชมพู เธอก็ได้พบรัฟฟาน หนุ่มจอร์แดนมาดเข้ม เธอหลงคิดว่าเขาเป็นไกด์พื้นเมืองจึงใช้งานเขาสารพัด รัฟฟาน... ตำรวจสากลผู้ได้รับมอบหมายให้มาสืบหาแหล่งผลิตยาเสพติดที่นครเพตรา ยินยอมเป็นไกด์ให้ยี่สุ่นเพราะต้องการปลอมตัวให้แนบเนียน ไม่เป็นที่สงสัยของคนร้าย แต่นักท่องเที่ยวสาวกลับทำให้เขาต้องคิดทบทวนว่าเขาคิดผิดหรือไม่ที่ยอมเป็นไกด์ให้เธอ เพราะเธอเปิ่นและบ้าดีเดือดชนิดไม่มีใครเหมือน ซ้ำยังทำให้หัวใจเขาหวั่นไหว ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ ความรักได้ก่อเกิดขึ้นจากความใกล้ชิด พร้อมกับอันตรายที่คืบคลานเข้ามาให้เขากับเธอร่วมกันฟันฝ่า เพื่อพิสูจน์ว่ารักแท้มีอยู่จริง +++++++++++++“ผมต้องทำยังไงคุณถึงจะเชื่อว่าผมไม่ได้ตั้งใจลวนลามคุณ ผมแค่เข้ามาปลุกคุณไปกินอาหารเย็น” รัฟฟานหัวเสียไม่น้อย นี่ล่ะเขาถึงไม่อยากมีแฟนเพราะรำคาญผู้หญิงที่ชอบพูดไม่รู้เรื่อง เอะอะก็โวยวายเอาไว้ก่อนไม่เคยฟังเหตุผลอะไรเลยสักอย่างเดียว“ฉันไม่เชื่อ”“ถ้าอย่างนั้นผมจะทำให้ดู”“คุณ...”รัฟฟานไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวโวยวายไปมากกว่านี้ เขาปิดปากอิ่มได้รูปด้วยริมฝีปากเรียวอย่างรวดเร็ว ยี่สุ่นพยายามโวยวายแต่กลับเป็นการเปิดเรียวปากให้ชายหนุ่มแทรกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเร้าควานหาความหอมหวานจากปากนุ่มสีกุหลาบ ยี่สุ่นสั่นไปหมดทั้งตัว หัวสมองหนักอึ้ง รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ แต่แล้วเขาก็เติมเต็มลมหายใจให้เธอพร้อมๆ กับฉกฉวยมันไป สลับไปมาจนเธอชาวาบจนถึงปลายเท้า แข้งขาอ่อนแรงจนแทบยืนไม่ติดพื้น เมื่อเขาบดจูบเร่าร้อนยาวนานจนเธอเผลอกอดตอบเขาและเผลอ...จูบตอบเขาอย่างไร้เดียงสารัฟฟานผละออกจากริมฝีปากอิ่มอย่างเสียดาย ยี่สุ่นทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง คิดหาคำพูดหรือคำด่าทอไกด์หนุ่มไม่ถูก นั่งบื้อใบ้หัวสมองมึนงงด้วยความสับสน“คราวนี้เชื่อหรือยังว่าผมมาปลุกคุณให้ตื่นไปรับประทานอาหารเย็น ไม่ได้ตั้งใจเข้ามาลวนลาม เพราะถ้าผมตั้งใจจะทำ...ผมจะทำแบบเมื่อครู่นี้ เอาละ...อีกสิบห้านาทีผมจะกลับเข้ามารับ อย่าช้าล่ะเพราะที่นี่จัดอาหารเย็นแบบบุฟเฟต์หากเกินเวลาไปมากกว่านี้อาจไม่เหลืออะไรให้คุณกิน” พูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้หญิงสาวนั่งหน้าแดงก่ำจูบแรกของฉัน...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×