ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เก็บตัวละครเจ้าค่ะ

    ลำดับตอนที่ #98 : REBELLION WARFARE [รับสมัครตัวละคร] 2

    • อัปเดตล่าสุด 17 เม.ย. 60


    APPLICATION





    " ผมไม่ทำอะไรไร้หัวคิดแบบนั้นหรอกฮะ "

    บทบาท :: [ ฝ่ายกบฏ (แบล็คฮู้ตคนที่4) ]

    ชื่อ - นามสกุล :: ไม่บอกค่ะ

    ชื่อเล่น  :: ยังคิดไม่ออกค่ะ(#โดนตบ)

    โค้ดเนม :: sonic (โซนิก) (เสียง)

    เพศ :: ชาย

    อายุ :: 10 ปี

    อาชีพ  :: นักเรียน

    ลักษณะภายนอก :: เด็กหนุ่มจิ้มลิ้มน่ารักผิวขาว มักมีรอยยิ้มแฝงความกวนประสาทเอาไว้  เรือมผมสีฟ้าอมเงินยุ่งเหยิงรับกับดวงตาสีแดงเลือดหมู

    ส่วนสูง | น้ำหนัก :: 145 / 36

    ลักษณะนิสัย :: 
    โซนิกเป็นเด็กร่าเริง ชอบเล่นซน แสบซ่าพอตัว คอยป่วนคนอื่นๆให้หัวหมุนเล่นด้วยความสนุกสนาน โดยไร้การสำนึกผิดแต่อย่างใด  ชอบทำตัวก๋ากั๋น อวดเก่งไปทั่ว คิดเสมอว่าตัวเองทำได้ และดันทุลังทำอย่างเดียว 
    เรียกได้เลยว่าเป็นตัวป่วนประจำกลุ่มเลยทีเดียว ถ้าไม่จับตาดูให้ดี อาจหายไปป่วนใครต่อใครไปทั่ว สร้างเรื่องให้ปวดหัวและคอยเก็บกวาดตลอด
    โซนิกมักคิดว่าตัวเองทำได้ มักหุนหันทำอะไรโดยไม่ทันคิดผลที่ตามมา เวลาพูดอะไรก็ยั้งปากตัวเองไม่ค่อยทัน จึงพูดทิ่มแทงคนอื่นตลอด เป็นต้นเหตให้หลายคนไม่ค่อยชอบเค้าเท่าไรนัก ด้วยการที่ชอบพูดความจริงที่ไม่มีใครชอบ
    ถึงจะเห็นโซนิกเป็นเด็กแสบแบบนี้ ก็แค่เพราะเค้ายังเด็กอยู่ และขาดคนที่คอยให้คำปรึกษา เพราะต้องอยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็ก ชอบเล่นสนุก และป่วนคนไปเรื่อยเพราะขี้เหงา เค้าแค่ต้องการเพื่อนเล่นด้วยเท่านั้นเอง
    ลึกๆโซนิกเป็นเด็กดีคนนึง อยากช่วยในสิ่งที่ทุกคนทำ แต่ดันเป็นการช่วยในแบบของเค้าคือการทำทุกอย่างตามแบบเด็กๆ ยังขาดการคิดหรือตัดสินอะไรที่มันรอบคอบ แต่ก็พยายามปรับปรุงตัวอยู่ 
    เค้าไม่ค่อยชอบคนที่มองเค้าเป็นเด็กนักเพราะคิดว่าคนนั้นมองว่าตัวเองไร้ค่า อ่อนแอ ช่วยอะไรไม่ได้ ซึ่งเค้าจะรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสำคัญ
    โซนิกเป็นเด็กแปลกไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจะไม่ยอมร้องไห้อย่างเด็ดขาด พยายามทำตัวเข้มแข็งต่อหน้าคนอื่น แต่เมื่ออยู่คนเดียวจะเผยด้านที่อ่อนแอออกมา ลึกๆต้องการคนคอยอยู่ด้วย คอยปลอบ แต่ก็กลบด้านนั้นไปด้วยการทำตัวอวดเก่งตลอดมา มีอะไรก็เก็บไว้ไม่ยอมบอกใคร 
    เวลาหมกมุ่นทำอะไรแล้วจะอยู่แต่กับสิ่งนั้นไม่ยอมทำอะไรอย่างอื่นเลย ไม่กินข้าวกินปลาด้วยซ้ำ เรียกได้ว่าเพ่งกับแต่เรื่องนั้น ตัดขาดโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง

    ประวัติคร่าวๆ :: โซนิกเกิดมาโดยที่แลกกับชีวิตของผู้เป็นแม่  ตั้งแต่นั้นมาเค้าก็อยู่กับพ่อเพียงสองคน พวกเค้าใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบในบ้านหลังเล็ก พ่อของเค้าเป็นนักประดิษฐ์ โซนิกเลยได้เรียนรู้ทักษาด้านนี้มาตั้งแต่เด็กประกอบกับการที่เค้าเรียกได้เลยว่าเป็นอัจฉริยะด้านนี้ พ่อของโซนิกเลยสอนทุกสิ่งที่สอนได้ให้แก่เค้า ทุกวันพ่อมักจะประดิษฐ์สิ่งต่างๆที่เค้าไม่เข้าใจว่าจะเอาไปทำอะไร บางวันพ่อก็จะหายตัวออกไปโดยไม่บอกใคร และไม่ยอมให้เค้าตามไปเด็ดขาด จนกระทั่งในคืนที่พ่อของเค้าหายไปตามปกติ โซนิกก็ไม่ได้เอะใจ เค้ายังเข้านอน และตื่นมาตามปกติ เพียงแต่ 
    สิ่งที่ไม่ปกติคือ เมื่อเช้ามาถึงมีผู้คนพูดคุยกันเสียงดังหน้าบ้านเค้า เมื่อออกมาดูก็พบพ่อ ตามเนื้อตัวมีรอยแผลมากมายจากการทรมาณ พวกผู้คุมรอตอนเช้าแล้วถึงฆ่าพ่อของเขา เพื่อเป็นการเชือดไก่ให้ลิงดู ให้เห็นว่าใครก็ตามที่กล้าต่อต้านพวกมันจะเป็นยังไง ตอนนั้นเค้ารู้สึกหัวสมองว่างเปล่า ทุกสิ่งเป็นไปอย่างเชื่องช้า ภาพของผู้เป็นพ่อที่มองมาทางนี้พร้อมรอยยิ้มอำลา คำขอโทษที่ดังก้องอยู่ในหัว ทำได้เพียงกรีดร้อง แหม่กระทั่งโอบกออดเป็นครั้งสุดท้ายก็ยังทำไม่ได้ มือที่เอื้อมออกไปไม่มีทางได้สัมผัสกันอีกแล้ว
    พี่สาวข้างบ้านพยายามยื้อเค้าเอาไว้ไม่ไห้วิ่งออกไป กว่าโซนิกจะยอมสงบลงก็ผ่านไปหลายวัน เค้าทำใจในเรื่องนั้นไม่ได้ แต่ก็ต้องพยายามยอมรับ ว่าเค้าคงไม่มีวันได้เจอผู้เป็นพ่ออีกแล้ว 
    เอกสารทุกอย่าง ทุกสิ่งที่พ่อของเค้าทำถูกรื้อออกมาด้วยมือเล็กๆ พ่อเก็บมันเอาไว้ในห้องลับด้วยกลไกมากมายที่ไม่มีใครรู้ กว่าโซนิกจะแก้สิ่งประดิษบ์ที่พ่อทำได้ก็นานพอดู ในที่สุดสิ่งที่พยายามาก็สำเร็จ 
    และตอนนี้เค้ารู้วิธีสานต่อเจตนารมณ์ของพ่อแล้ว วิธีแก้แค้นพวกที่มันบังอาจพรากสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของเค้า!
    กลุ่มแบล็คฮู้ต ฟังดูไม่เลวนะ อยากรู้จริงจะยอมรับเด็กเข้ากลุ่มรึเปล่า

    ลักษณะการพูดจา  :: จะพูดแทนตัวเองด้วยผม ส่วนใหญ่จะมีลงท้ายฮะ แต่บางเวลาถ้าขี้เกียจก็ไม่พูด จะเรียกคนอื่นด้วยป้าหรือลุง หรือไม่ก็เรียกชื่อไปเลยโดยไม่คำนึงอายุ ยกเว้นคนที่เคารพหรือยอมรับจะมีพี่นำหน้า
    " ไม่หน้าเชื่อนะฮะ อย่างป้าทำเรื่องแบบนั้นเป็นด้วย "
    " บลาๆ เลิกพ่นสักทีฮะ ถ้าคิดได้แค่นั้นก็อยู่เงียบๆไปเถอะ"
    " เด็กแล้วไงฮะ เด็กอย่างผมก็ทำสิ่งที่ลุงบอกยากได้แล้วกัน"
    " ผมขอโทษ ผมแค่อยากช่วย...แค่นั้นเอง "

    ชอบ :: การประดิษฐ์สิ่งต่างๆ ถือเป็นผ่อนคลายอย่างนึงเลย เรื่องสนุกๆ ท้องฟ้าตอนกลางคืน

    ไม่ชอบ :: พวกที่มองว่าเค้าเป็นเด็ก จะไม่งอแงโวยวาย แต่จะเก็บเอาไว้แล้วแอบเอาคืนทีหลังแบบแสบสัน
    อีกอย่างที่ไม่ชอบคือพวกซักไซ้อดีต ถ้าเค้าอยากบอกจะบอกเองไม่ต้องคอยถาม ใครที่ถามโวนิกจะเดินหนีทันที

    แพ้ / กลัว :: กลัวว่าตัวเองไร้ค่า ทำอะไรไม่ได้ จะเสียศูนย์ทันที 

    ธาตุ  :: เสียง

    พลัง  :: 
    sonar -- เป็นการส่งคลื่นเสียงให้สะท้อนไปมาในอากาศ สามารถรับรู้ถึงสิ่งต่างๆยันโครงสร้างภายในได้ เพียงแต่ต้องใช้สมาธิสูงมาก และหากฝั่งนั้นส่งคลื่นเสียงที่มีความถี่สูงมากกลับมาจะเป็นอันตรายต่อร่างกายทันที (นึกถึงคนที่ถูกคลื่นเสียงอัดกระแทก จะมีเลือดไหลออกจากส่วนต่างๆ โดยเฉพาะหู ) และท่านี้ยังต้องอยู่นิ่งๆขยับไม่ได้ หากใช้ไปนานๆจะปวดหัวมาก (ทำไมมันมีแต่ข้อเสีย.....)
    acoustics -- ส่งคลื่นเสียงสั่นสะเทือนอากาศ สามารถทำให้แก้วแตกได้ยันทำลายแก้วหู (แรงขนาดไหนคิดดู) แต่ยิ่งแรงมากก็ยิ่งใช้พลังมาก  ข้อเสียคือทำให้คอแห้---  มีผลกระทบเป็นวงกว้างอาจโดนพวกเดียวกัน 
    shock waves -- ส่งคลื่นเสียงเข้าไปสิ่งต่างๆสั่นสะเทือนจากภายใน ทำให้การเต้นของหัวใจผิดปกติ หยุดวัตถุระเบิด หรือทำลายกำแพง แต่การจะทำได้ต้องสัมผัสตัวเท่านั้น ยังสามารถปล่อยเข้าไปในอาวุธทำให้อาวุธเกิดการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง (นึกถึงเลื่อย )
    void -- ทำให้เสียงถูกกัดอยู่ในพื้นที่ที่กำหนดเท่านั้นภายนอกจะไม่ได้ยินว่าข้างในพูดอะไรกัน แต่ข้างในก็ไม่ได้ยินเสียงข้างนอกเช่นเดียวกัน

    อาวุธ  :: ปืนคู่สีดำสนิทที่ปลายกระบอกติดใบมีดขนาดยาวเอาไว้  สามารถใช้ยิงและสู้ระยะประชิดได้ 

    ความสามารถพิเศษ :: โซนิกเป็นอัจฉริยะด้านสิ่งประดิษฐ์ เค้าสามารถถอด ประกอบ อัพเกรดอาวุธต่างๆหรือเครื่องมือต่างๆให้ได้  รับหน้าที่คอยดูแลอาวุธ (เผื่อพังขึ้นมาเดี่ยวไม่มีใครซ่อม)
    พูดจาทิ่มแทงคนฟังให้ปวดตับเล่น
    ร้องเพลงเพราะมาก 

    เพิ่มเติม :: โซนิกสามารถแยกแยะเสียงต่างๆได้เป็นอย่างดี เค้าสามารถแยกออกมาได้เป็นคลื่นความถี่เลยทีเดียว นอกจากนั้นยังสามารถได้ยินเสียงจากที่ไกลๆได้ด้วย  


    Come to talk with me! [ โซนผปค. ]

    1 ) สวัสดีค่า! คุณผปค.ที่น่ารักทุกท่าน ทางฝั่งนี้มีสองคนนะคะ ชื่อบริทกับชื่อวีค่ะ ไม่ทราบว่าผปค.ชื่ออะไรคะ? 
    :: อะแฮ่ม มีสองคนค่ะ ชื่อริน //หยิบกระจก อีกคนชื่อรินเช่นกันค่ะ
    2 ) ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนเลยนะคะ ว่าเรื่องนี้ลูกมีสิทธิ์ตาย โดยเฉพาะบทผู้คุมนะคะ รับได้รึเปล่าเอ่ย?
    :: เราไม่ได้ส่งผู้คุมเพราะงั้นเราต้องตายแบบให้มีคนจดจำ (เอาเป็นกระโดดม้วนสามตลบก่อนค่อยตายเป--- )(#ปลิวด้วยฝีมือลูก)
    3 ) โอเคค่ะ ยังไงก็อย่าลืมติดตามลูกตัวเองด้วยนะคะ
    :: รับทราบค่ะ
    4 ) ทางนี้ก็หมดคำถามแล้ว มีอะไรจะบอกกับเราเพิ่มเติมมั้ยคะ? 
    :: มีอย่างเดียวค่ะ ห้ามหา---  อะแฮ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะ
    รับทราบค่ะ ขอให้ลูกโชคดีนะคะ จุ้บ!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×