คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #93 : [Fic KNB] 7 sin & 7 Virtue [2]
Application
ชื่อ – นามสกุล :: Zinnia
Perpetua [ซินเนีย เพอร์เพตัวร์] [ซิน / ซินนี่]
ความหมายของชื่อ :: ดอกซินเนียที่เบ่งบานชั่วนิรันดร์กาล
(ภาษาดอกไม้ของซินเนียคือ
ความดีงาม / คุณธรรม)
สัญชาติ :: สเปน
อายุ :: 25
ลักษณะรูปร่างหน้าตาของตัวละคร :: หญิงสาวผู้มีใบหน้าเยาว์วัยกว่าอายุจริงพอสมควร บวกกับความที่เป็นคนตัวเล็กและเพรียวทำให้รูปลักษณ์โกงอายุจริงไปซะงั้น ใบหน้าขาวนวลรูปไข่ขนาดพอเหมาะมือ(?)มีดวงตาสีน้ำตาลแกมเขียวเล็กๆ จมูกโด่ง ปากเรียวบางสีหวาน แก้มมีสีระเรื่อ ทั้งหมดนี้ประกอบเป็นใบหน้าที่น่ารักอย่างลงตัวสะกดสายตาคนได้ไม่ยาก ยิ่งริมฝีปากนั้นแย้มยิ้มแล้วก็ยากเหลือเกินที่จะละสายตาออกไปได้ มีเรือนผมสีน้ำตาลเปลือกไม้ยาวสลวยจนถึงกลางหลัง
ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 157 / 42
นิสัย :: ซินเนีย
เพอร์เพตัวร์ หญิงสาวผู้มีใบหน้าอ่อนกว่าวัยมากจนไม่น่าเชื่อว่าอายุขึ้นเลขสองมานานขนาดนี้แล้ว
หลายคนเดาว่าอาจจะเป็นเพราะซินเนียเป็นคนที่สบายๆ สดใส เป็นกันเอง ไม่เครียด
ไม่ค่อยคิดอะไรมากมายให้รกสมอง ทำตัวเอ็นจอยไลฟ์ประมาณว่าใช้ชีวิตและเวลาที่มีให้คุ้มค่า
โดยสิ่งที่ทำนั้นมักเป็นสิ่งที่ซินเนียเห็นว่ามันสำคัญกับตัวเองหรือไม่ก็เพราะอยากทำล้วนๆ
อีกทั้งทำอย่างค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อนนัก
แถมยังไม่ค่อยฟุ้งเฟ้อเท่าไหร่ยกเว้นตามแต่โอกาสอันควร
เข้าข่ายวิถีสโลว์ไลฟ์อย่างแท้จริง
ด้วยความที่ว่าเป็นคนสดใส มองโลกในแง่ดี
อารมณ์ดี อัธยาศัยดี มีน้ำใจชอบช่วยคนอื่นเท่าที่ตัวเองจะพอทำได้ แน่นอนว่าต้องไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อนมากเกินไปด้วย
(ไม่ใช่พวกหาเหาใส่หัว) ไม่น่าแปลกใจเลยที่ซินเนียสามารถปรับตัวเข้าสังคมได้ดีเยี่ยม
อีกทั้งยังเป็นคนที่มีเสน่ห์ดึงดูดให้เข้าหาอย่างน่าประหลาดใจ
อยู่ด้วยแล้วชีวิตเหมือนมีสีสัน ส่งผลให้เธอมีเพื่อนเยอะไปโดยปริยาย ซินเนียจริงใจกับเพื่อนก็จริง
แต่คนที่เธอนับว่าเป็นเพื่อนแท้มีไม่มากนัก เพราะเห็นเล่นๆแบบนี้
แต่ซินเนียเป็นคนที่จริงจังกับความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกินคาด และเปิดใจยากกว่าที่เห็นภายนอกเยอะ
พูดให้ถูกคือ...เห็นเล่นๆ
แต่ถ้าเป็นเรื่องจริงจังเมื่อไหร่ก็จริงจังเอาเรื่องเหมือนกัน
แต่ก็ไม่อยู่ไม่กี่เรื่องเท่านั้นแหละที่จริงจัง และเห็นอย่างนี้ก็เป็นคนที่ช่างสังเกตและไหวพริบดี
แก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้เก่งเกินคาดเลยล่ะ ที่สำคัญคือมีหัวศิลป์สูงด้วย
ซินเนียเป็นคนทำอะไรค่อนข้างชัดเจน
ไม่ค่อยคลุมเครือเท่าไหร่ คิดอะไรยังไงก็มักจะแสดงออกตรงๆทั้งสีหน้าท่าทางและการกระทำ
อาจมีขี้แกล้งบ้าง เจ้าเล่ห์บ้าง กวนประสาทบ้าง ตามสไตล์สาวกะล่อนนิดๆ
แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียดอะไร แค่อาจทำให้ช็อกนิดหน่อยตรงที่เธอชอบสัมผัสตัวคนที่ชอบ
ไม่ว่าจะเป็นจับมือถือแขน กอด และอื่นๆ ซึ่งทำกับคนที่ชอบหรือถูกใจจริงๆเท่านั้น
และเธอสามารถเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนได้โดยไม่แสดงอาการเขินอายใดๆ
แม้ภายนอกจะไม่คิดอะไรและมีน้ำใจชอบช่วยชาวบ้าน
ให้อะไรก็ได้ แต่จริงๆแล้วซินเนียเป็นคนที่ “หวงของ” มาก
ยิ่งถ้าคนหรือของชิ้นนั้นมีมูลค่าทางใจสูง อย่าหวังเลยว่าเธอจะยกให้ใครง่ายๆ
ขอโทษค่ะ...พอดีไม่ได้ใจกว้างขนาดนั้น ที่เธอให้ได้คือเป็นของที่คิดว่า “ไม่ตายก็หาใหม่ได้”
อีกอย่าง เธอไม่อยากให้ใครมามีสภาพแบบเธอในตอนเด็กเท่าไหร่
เห็นแล้วเหมือนฉายหนังซ้ำ แล้วอีกอย่างคือซินเนียไม่ชอบให้ใครเห็นตอนตัวเองอ่อนแอ
เวลาเสียใจก็มักจะแค่ยิ้มแล้วบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ได้คิดอะไรต่อหน้าคนอื่น
พอลับหลังแล้วค่อยมาร้องไห้ตามลำพัง
เรียกว่าจะมีความสุขตลอดเวลาเมื่ออยู่ต่อหน้าชาวบ้าน แต่ลับหลังเป็นไงนี่อีกเรื่อง
ส่วนหากโกรธใครด้วยความตรงของซินเนียก็จะชนมันตรงนั้นเลยค่ะ
ถ้าเรื่องเล็กน้อยเธอยังพอปล่อยผ่านแบบไม่คิดอะไรได้
แต่ถ้าเรื่องใหญ่ก็คงต้องคุยกันยาวแล้วล่ะ...
ประวัติ :: ประวัติในตอนเด็กของซินเนียไม่ค่อยน่าพิสมัยซักเท่าไหร่นัก
เธอเกิดในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางก็จริง
แต่ญาติทางฝั่งแม่ก็ชอบมาขู่ยืมเงินบ้านเธออยู่เรื่อยโดยอ้างเรื่องความสัมพันธ์ของญาติพี่น้อง
แล้วแม่เธอที่เป็นน้องเล็กสุดก็ต้องให้ยืมอยู่เรื่อย
ทั้งๆที่ยืมไปพวกป้าๆก็ไม่ได้เอาไปทำงานทำการอะไรนอกจากผลาญทิ้งไปวันๆ
อยู่วันหนึ่งพี่สาวคนรองก็มาให้เซ็นกู้ค้ำประกันให้ โดยสัญญาว่าจะคืนให้แน่นอน
แต่ผลคือกลับเอาไปเล่นพนันจนหมดตัวแล้วชิ่งไม่จ่าย ทำให้แม่เธอต้องแบกรับหนี้สิ้นมหาศาล
วันๆซินเนียต้องเห็นพ่อแม่ทำงานไม่หยุดเพื่อจะใช้หนี้ที่ตัวเองไม่ได้ก่อ
ขายของสะสมที่พ่อรักมากทิ้งเพื่อเอาไปใช้หนี้ แม้ซินเนียจะเห็นพ่อเศร้า
แต่เขายังบอกเธอว่าไม่เป็นไร ไม่ตายยังหาใหม่ได้เสมอ
เงินทองหรือของนี่แค่ของนอกกาย...แต่สำหรับคนสำคัญหรือของที่สำคัญจริงๆไม่ว่าอย่างไรก็ต้องรักษาเอาไว้ให้ได้
เพราะไม่มีอะไรจะมาแทนที่ได้อีกแล้ว
ส่วนเรื่องญาติแม่ก็ถือซะว่าไอ้เงินที่ยืมเป็นค่าตัดขาดความเป็นญาติพี่น้องก็แล้วกัน
ด้วยความที่ทั้งคู่กลัวว่าลูกจะเครียดก็เลยส่งไปอยู่กับทางย่าแทนในช่วงปิดเทอมของทุกปี ที่นั่นซินเนียรู้สึกสบายใจเป็นอย่างมากเพราะไม่ต้องคิดอะไรให้ปวดหัวนัก ความคิดที่อยากจะช่วยพ่อแม่ แต่ก็เด็กเกินกว่าจะทำอะไรได้ทำให้เธออึดอัด แต่ย่าก็ให้คำสอนที่ดีกับเธอคือให้เต็มที่กับสิ่งที่ทำได้ก็พอแล้ว เธอไปกลับบ้านคุณย่าทุกปิดเทอมจนกระทั่งคุณย่าเสียชีวิต ก่อนตายนางได้มอบฮาร์โมนิก้าอันโปรดของเธอให้ซินเนีย หลังจากนั้นเธอก็กลับมาอยู่บ้าน พยายามทำตัวไม่เป็นภาระของพ่อแม่เท่าที่วัยตัวเองจะอำนวยให้ได้ และช่วยทำงานบ้านเพื่อแบ่งเบาภาระ เมื่อถึงวัยพอที่จะทำงานพิเศษได้แล้วก็ทำงานไปเรื่อยเพื่อมาช่วยเหลือครอบครัว และหาทุนเรียนต่อมหาวิทยาลัยเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระทางค่าใช้จ่ายของบ้านอีก แล้วเธอก็ได้ทุนมาแลกเปลี่ยนที่ญี่ปุ่น หลังจากเรียนจบแล้วก็มีบริษัทมาทาบทามให้ทำงานทันทีเลยตัดสินใจอยู่ญี่ปุ่นต่อ โดยส่งเงินช่วยหนี้ที่บ้านด้วย แม้ว่าจะอยากกลับไปเยี่ยมแต่ก็คิดว่าเอาเงินไปใช้หนี้ให้หมดก่อนดีกว่าก็เลยไม่ได้กลับไปหา ได้แค่คุยผ่านแชทคอล จนกระทั่งมีข่าวจากคุณน้าบอกว่าพ่อแม่เธอเสียชีวิตแล้ว และพวกท่านได้ฝากจดหมายถึงเธอด้วย ใจความเขียนว่า...
"ถึงซินเนียที่รักของพวกเรา
กว่าลูกจะได้รับจดหมายฉบับนี้ พวกพ่อกับแม่คงไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว พวกเราต้องขอโทษจริงๆนะที่ทำให้ลูกลำบาก ทั้งๆที่ลูกควรจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ได้เที่ยวเล่น ใช้ชีวิตในวัยเด็กและวัยรุ่นที่เกิดมามีเพียงครั้งเดียวให้คุ้มค่าแท้ๆ แต่ลูกกลับต้องมาทำงานหนักเพื่อแบ่งเบาภาระของพวกเรา ไม่ดื้อไม่งอแง อดทนยอมไม่ไปเที่ยวเล่น ไม่ได้ซื้อของสวยๆงามๆหรืออะไรดีๆที่ลูกอยากได้เพื่อครอบครัวของเรา พวกเรารู้ว่าลูกจะบอกว่าไม่เป็นไร...แต่ในฐานะพ่อแม่ พวกเราเสียใจเหลือเกินที่ทำหน้าที่ๆสำคัญที่สุดของการเป็นพ่อแม่บกพร่องไป ไม่ว่าจะขอโทษสักกี่ครั้งก็คงไม่พอชดใช้สำหรับความผิดนี้ และพวกเราเข้าใจหากลูกจะเจ็บใจหรือน้อยใจ แม้กระทั่งโกรธพวกเราสำหรับชีวิตที่ไม่น่าอภิรมย์เอาเสียเลย...
เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ ลูกอาจจะอยากฉีกจดหมายทิ้งแล้ว พ่อแม่ไม่ว่าหรอก...แต่หากเป็นไปได้ ช่วยอ่านให้จบหน่อยเถอะนะซินเนียที่รัก พวกเรามีเรื่องที่อยากจะบอกลูกมากมาย และอยากเจอหน้า อยากกอดลูกเหลือเกิน แต่พอเห็นท่าทางของลูกที่ทำงานเหน็ดเหนื่อยเพื่อพวกเราแล้ว พ่อแม่ก็ทำได้แค่ให้กำลังใจอยู่ห่างๆ เพราะไม่อยากจะรบกวนการพักผ่อนและการทำงานของลูก อยากจะบอกให้ลูกรู้ไว้ว่าสำหรับพ่อแม่แล้ว...ลูกเป็นความภาคภูมิใจของพวกเราเสมอมาไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ลูกเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ที่ล้ำค่าที่สุดเท่าที่พ่อแม่เคยมีในชีวิต และไม่เคยคิดว่ามีสิ่งไหนที่จะล้ำค่าไปมากกว่านี้อีกแล้ว ต่อให้ใครเอาเงินทองมากองเท่าไหร่ก็ไม่มีวันซื้อลูกไปจากพ่อแม่ได้ ขอให้ลูกรู้ไว้เสมอว่าลูกมีค่า ไม่ว่าใครจะมองลูกอย่างไร ตีค่าลูกอย่างไร ลูกก็จะยังมีค่าอยู่เช่นเดิมหากลูกยังทำตัวเป็นคนมีคุณค่า เหมือนกับที่ลูกเป็นลูกที่ดีของพ่อแม่เสมอมา และพวกเราเชื่อว่าจะมีคนมองเห็นความดีนี้ของลูกในสักวัน
ลูกอดทนเพื่อพวกเรามามากพอแล้ว และแม้พวกเราจะจากไปก็ยังคงทิ้งภาระไว้ให้ลูก พวกเราต้องขอโทษจริงๆ สำหรับความยากลำบากที่ลูกกำลังเผชิญเพราะพวกเรา แต่ขอให้จดจำไว้...ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ให้มีความสุข ให้ชีวิตมีความหมาย เงินทองของนอกกายที่พวกเรารัก เมื่อความตายมาเยือนแล้ว...สุดท้ายพวกเราก็เอาอะไรติดตัวไปไม่ได้สักอย่าง เพราะฉะนั้นอย่าใช้ชีวิตโดยที่ยึดติดกับของพวกนั้นเลยนะ...พ่อแม่อยากจะเห็นลูกใช้ชีวิตอย่างมีความสุข มีรอยยิ้มตลอดไป แม้ว่าจะมีอุปสรรคเข้ามาเท่าไหร่ก็ตาม...และสุดท้ายขอให้จำไว้ว่าพ่อแม่รักลูกเสมอ หากพระเจ้าเมตตาและชาติหน้ามีจริง พ่อกับแม่ก็อยากให้ลูกมาเกิดเป็นลูกของพ่อและแม่อีกครั้งนะ...
รักเสมอและตลอดไป
Aaron & Zarita
หลังจากซินเนียอ่านจบ เธอก็ร้องไห้จนไข้ขึ้นไปเกือบสัปดาห์ หลังจากนั้นเธอก็ตัดสินใจลาออกจากบริษัทที่ตัวเองอยู่ และไปสมัครเป็นพนักงานร้านดอกไม้ (แต่หน้าที่จริงเหมือนจะทำบัญชีควบไปด้วยเพราะเธอจบบัญชีมา) เนื่องจากเธอสนใจและชอบดอกไม้อยู่แล้ว แม้รายได้จะไม่ดีเท่าที่แรกแต่ก็สูงอยู่พอสมควร และก็ยังคงส่งเงินใช้หนี้อยู่ทุกเดือนจนกระทั่งทุกวันนี้
ชอบ :: เรื่องหรือคนที่น่าสนใจ
(ทำให้ชีวิตดูมีอะไรขึ้นมาบ้าง) / ของหวาน (ทานแล้วมีความสุข) /
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนรอบข้าง (มันทำให้รู้สึกดี) / การดูดาว
(สวยดีและทำให้ใจสงบแบบไม่ต้องคิดอะไรมาก และทำให้เธอนึกถึงคุณย่า) / ดอกไม้
(เพราะมันดูน่ารักดี) / การได้สกินชิพหรือสัมผัสตัวคนที่เธอรัก
(ทำให้รู้สึกว่าอยู่ใกล้ชิดกันจริงๆ) / การทำอาหาร
(เพราะย่ากับแม่สอนมาว่าการทำอาหารคือการใส่ความรักลงไปในนั้น
แล้วเธอก็รู้สึกสนุกตอนทำด้วย ชอบคิดสูตรใหม่ๆไว้ทานเล่น)
ไม่ชอบ/เกลียด ::
เรื่องเครียดๆ หรือเรื่องกะทันหัน (เพราะรู้แล้วปวดหัว ทำสุขภาพจิตเสียหมด) / วันที่ฝนตก
(เพราะมักจะทำให้อากาศชื้นๆ ซึ่งเธอไม่ชอบ) / คนที่มองทุกสิ่งเป็นเรื่องเงินๆทองๆ
(นี่...คือชีวิตมันก็ไม่ได้มีแค่เรื่องเงิน มีเรื่องที่เงินซื้อไม่ได้ด้วยนะ) /
คนไม่รักษาสัญญา (อันนี้เกลียดมาก คือจะโดนหมายหัวทันทีโดยเฉพาะถ้าเป็นเรื่องจริงจัง ถ้าไม่มีเหตุผลที่ดีพอหรือแถ...เอ็งโดน!)
กลัว :: แมงป่อง
(เคยโดนต่อยแล้วบวมมาก ปวดมาก กว่าจะหายก็เป็นสัปดาห์ เลยผวาเลย
เจอแล้วจะหาทางโกยให้ไกลที่สุด) / การสูญเสียคนสำคัญไปอีกครั้ง
(จะร้องไห้แบบไม่คิดอะไรแล้ว ระบายเอาความเศร้าทุกอย่างออกมาเลยแบบเขื่อนแตก
เพราะเธอเสียครอบครัวไปหมดแล้วตั้งแต่ พ่อแม่และย่า
และก็ไม่อยากเสียใครไปอีกแล้ว...)
แพ้/ภูมิแพ้ :: ไม่มีค่ะ
นางถึก...
งานอดิเรก :: ดูดาว /
เดินเล่นเรื่อยเปื่อย / เล่นฮาร์โมนิก้า / สกินชิพกับคนที่ชอบ(?) /
คิดสูตรอาหารหรือขนมใหม่ๆ / ดูดอกไม้
จุดอ่อน :: เป็นคนที่ชอบทำทุกอย่างเหมือนเป็นเรื่องเล่น
เวลาจริงจังเลยดูไม่ค่อยน่าไว้ใจเท่าไหร่ / ประเด็นเปรียบเรื่องเงินๆ ทองๆ
กับเรื่องอื่นที่มันวัดค่าไม่ได้ เช่น อารมณ์ความรู้สึก
(อย่าเอามาพูดกับซินเนียเด็ดขาด เพราะถ้าแนวโน้มการพูดท่าจะไม่ดี
มีสิทธิ์หลุดใส่ได้หากหลุดการควบคุม
แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยหลุดเพราะมักโดนเธอเบี่ยงประเด็นก่อนจะถึงจุดนั้น) /
บางทีก็เกาะติดคนที่ชอบหรือถูกใจมากไปหน่อยจนน่ารำคาญ
แต่นั่นก็เพราะเธอชอบจริงๆนั่นแหละ ไม่งั้นไม่ตามหรอก
จุดแข็ง ::
เป็นคนที่มองโลกในแง่ดี ไม่คิดมากและเต็มที่กับการใช้ชีวิต / แข็งแรงมาก
แทบไม่เคยป่วย แถมยังคล่องแคล่วว่องไวด้วย / มีสกิลการทำอาหารและขนมระดับดีมาก /
เข้ากับคนอื่นได้ดี มีเสน่ห์ชวนให้เข้าหา / จริงๆไหวพริบดี ช่างสังเกต
แก้ปัญหาเฉพาะหน้าเก่ง แต่มักถูกเอาไปใช้กับเรื่องเล่นๆซะมากกว่า
ของพกติดตัว :: ฮาร์โมนิก้าสีเงินอันเล็กพอเหมาะ เป็นของคุณย่าของซินเนีย
สถานที่ที่อยากไป :: ที่ไหนก็ได้ที่มีเธอ
// เอิ่ม...จริงๆแล้วซินเนียไม่ค่อยมีที่ๆอยากไปขนาดนั้นหรอก
ตราบเท่าที่ไปกับคนที่เธอชอบ อยู่ด้วยแล้วมีความสุข ก็โอเคหมดนั่นแหละ
แต่ถ้าให้เลือกที่อยากไปจริงๆน่าจะเป็น เกาะเซาท์ไอสแลนด์ของนิวซีแลนด์ เพราะที่นั่นเป็นที่ๆดูดาวสวยที่สุดในโลกที่หนึ่งค่ะ
(ซินเนียชอบดูดาว ถ้าสวยนางโอเคหมด) (อยากชมความงามก็... http://cdn.c.photoshelter.com/img-get/I0000E8s8J7k5A_Y/s/900/900/reflectionsByStarlight.jpg หรือไม่ก็ทุ่งดอกไม้กว้างๆซักที่ ดาวสวยด้วยจะเลิศมาก
ลักษณะการพูด พร้อมตัวอย่าง :: เป็นคนที่พูดจาค่อนข้างเป็นกันเอง
ไม่ค่อยมีคำลงท้ายเท่าไหร่
ยกเว้นจะพูดกับลูกค้าที่ไม่สนิทหรือเพิ่งมาใหม่หรือพวกผู้ใหญ่อะไรแบบนี้
(แต่ถึงยังนั้นก็ยังมีความเป็นกันเองอยู่ดี) แทนตัวเองว่า “ฉัน”
แทนคนอื่นด้วยชื่อจริง (ไม่ค่อยเรียกนามสกุลยกเว้นเงื่อนไขข้างต้น) แต่หากเป็นคนที่ถูกใจมาก
จะได้ชื่อเล่นไปทันทีแบบไม่ต้องร้องขอเลยล่ะ
“ยินดีต้อนรับค่า~
วันนี้มีดอกไลแลคสีม่วงเข้าใหม่สวยมากเลย สนใจรับไหมคะ?”
“ชินจัง...ทำหน้าเครียดแบบนั้นระวังตีนกาขึ้นหน้าก่อน
30 น้า...”
“นายนี่น่าสนใจดีนะ”
“ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า เรื่องแค่นี้เอง ถ้าช่วยได้ฉันก็ช่วยอยู่แล้ว”
“เงินทองของพวกนี้น่ะ...ถ้าไม่ตายแล้วไม่ขี้เกียจยังไงก็หาใหม่ได้อยู่แล้วล่ะน่า
ไม่เห็นต้องไปซีเรียสกับมันขนาดนั้นเลย...”
“ไม่เป็นไรหรอก...ฉันเข้าใจ ฉันโอเคน่า...” (แล้วลับหลังก็ไปร้องไห้)
คู่ :: มิโดริมะ
ชินทาโร่
เพิ่มเติม ::
-
อย่างที่เขียนไปแล้วว่าซินเนียกลัวแมงป่อง แต่ซินเนียเกิดราศีพิจิกที่มีสัญลักษณ์เป็นแมงป่อง...(ราศีเดียวกับทาคาโอะ
ซึ่งดวงจะเสริมกับราศีพฤกษกของมิโดริมะได้ดี)
- คาดว่าเวลาสองคนนี้เจอกัน
ซินเนียอาจจะเป็นฝ่ายรุกมิโดริมะก่อนซะเอง ฮา~
(อันนี้แล้วแต่ท่านอัสเตรียเลยค่ะ)
- สาเหตุที่ชอบดูดาว เพราะตอนไปอยู่กับย่าได้ดูบ่อยค่ะ
ดูยาวจนหลับไปเลย...สาเหตุที่ไม่ชอบวันฝนตกส่วนหนึ่งก็เพราะคืนนั้นจะมองไม่เห็นดาว...อีกอย่างคือย่านี่แหละเป็นคนสอนเธอจัดดอกไม้
เรียกว่าย่าเป็นคนที่มีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตของซินเนียมากที่สุดคนหนึ่งเลย
อาจจะมากกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ อ้อ...ย่าของซินเนียเป็นคนญี่ปุ่นนะคะ
แต่แต่งงานแล้วย้ายไปสเปนตามสามี เพราะฉะนั้นซินเนียเลยเป็นลูกเสี้ยวสเปน – ญี่ปุ่น
และที่ยอมมาเรียนที่ญี่ปุ่นทั้งๆที่ไกลบ้านส่วนหนึ่งก็เพราะอิทธิพลคุณย่าอีกนั่นแหละ
- ซินเนียเรียนจบบัญชีแม้หน้าจะไม่ให้...เพราะงั้นอย่าคิดโกงตังเธอเชียว...ยืมอ่ะโอเค
แต่อย่าลืมคืน ถ้าจะไม่คืนให้บอกว่าขอ โอเค๊? แต่จริงๆไม่ใช่คนซีเรียสเรื่องเงินนัก(ยกเว้นเรื่องที่ร้าน
อันนั้นต้องซีเรียส)
- ปัจจุบันตัดขาดญาติพี่น้องทางแม่อย่างสมบูรณ์ ส่วนทางพ่อยังติดต่ออยู่
- ซินเนียเรียกมิโดริมะว่า
“ชินชิน~” ไม่ก็ “ชินจัง~” แบบไม่สนใจท่าทางของอีกคนเล้ย...
- ปัจจุบันฟังพูดอ่านเขียนภาษาญี่ปุ่นได้คล่องระดับที่ใช้ในชีวิตประจำวันแล้ว พูดได้สามภาษาคือ สเปน อังกฤษ และญี่ปุ่น
บทสัมภาษณ์ผู้ปกครอง
-สวัสดีค่ะ
ไรท์ชื่ออัสเตรียนะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
(ตอบ)
ยินดีที่ได้รู้จัก(อีกครั้ง)ค่ะ “ยูกินะ” นะคะ
-ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?
(ตอบ) พล็อตดาร์กดีค่ะ
น่าสนใจด้วย
-อยากส่งมากี่คนกันคะ?
(ตอบ)
เอ่อ...จริงๆอยากส่งมาอีกคนแต่ไม่รู้จะทันไหม เพราะช่วงนี้งานก็ทับอยู่...
-ทำไมถึงส่งคู่กับคนนี้กันคะ?
(คนที่คู่ด้วย)
(ตอบ)
จริงๆแล้วเราเป็น FC มิโดทาคาค่ะ
ตอนแรกก็เลยลงคู่อาคาชิไปก่อนเพราะก็ชอบนายน้อยแต่ไม่ได้จิ้นกับใครเป็นพิเศษนัก
พอมาเห็นว่านิสัยนางเอกที่คู่มิโดคล้ายกับน้องเหยี่ยวนี่เอาเลยค่ะ
เอาเลย...จัดไปยาวๆ
-เรื่องนี้มีความดาร์ก
โหดและส่อเสียดสังคมนะคะ
พอรับได้ไหมหากเรื่องนี้มีความดราม่าและความดาร์กเต็มพิกัด
(ตอบ) จัดไปค่ะ รอความดาร์กอยู่
-อาจมีการดองยาวเกิดขึ้นเพราะฟิคนิยายอีกเรื่องของไรท์นะคะ
แต่ไรท์อัพแน่นอนแต่อาจช้าไปหน่อยน้าาา
(ตอบ)
ไม่เป็นไรค่ะ มีไอล่าอยู่ตรงโน้นแล้ว
-ถ้าติดอาจมีการเปลี่ยนแปลงข้อมูลตัวละครนิดๆหน่อยๆนะคะ
อนุญาติไหมค้าาาา?
(ตอบ) ตามสบายค่ะ
รายละเอียดขนาดนี้ถ้าตรงใจท่านอัสเตรียหมด เรานี่แหละจะขนลุกเอง ฮา...
-ถ้าไม่ติด
จะว่าไรท์ไหมคะเนี่ย ToT?
(ตอบ)
ไม่ว่าหรอกค่ะ แค่เสียใจ
-ขอให้ผ่านนะค้าาาาาา ❤️
(ตอบ) ขอบคุณค่า ฝากพิจารณาซินเนียกับเอริด้วยนะคะ ขอให้ผ่านเถิด สาธุๆๆ
ความคิดเห็น