ห้องเก็บของ+ลับ

ลำดับตอนที่ #92 : ในวัง

Application

“สัตว์น้อยออกจะน่ารัก ท่านพี่มีสิทธิ์อะไรไปเกลียดมันเพคะ”

            บทที่ต้องการ : อื่นๆ - องค์หญิง (น้องสาว(หรือพี่สาว)ของเจ้าชาย) // ถ้าไรท์ไม่ชอบก็เปลี่ยนบทได้ตามสบายเลยค่ะ เราไม่รู้ว่าบทนี้ได้รึเปล่า

            ชื่อ-นามสกุล : เวริซิก้า รอวซ์เซินต์ Vericica  (อาร์ริทีส Aritis - นามสกุลสำรอง 55+ เผื่อไรท์เปลี่ยนบท)

            อายุ : 250 ปี (ปรับเปลี่ยนตามสบายค่ะ)

            ลักษณะ : หญิงสาวใบหน้าสะสวย เรือนผมสีน้ำตาลยาวถึงเข่า ดวงเนตรสีทับทิมชมพู ใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก นางทำเป็นอยู่หน้าเดียวเลยค่ะ น้อยมากที่จะได้เห็นรอยยิ้มของนาง

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : มนุษย์

            อาณาจักร : มนุษย์

            ตำแหน่ง/ฐานะ : องค์หญิง

            ลักษณะนิสัย : นางโหด นางเถื่อน นางดิบ นางแกร่งชนิดที่หลายคนต้องเอ่ยถามว่านี่หรือเจ้าหญิงอาณาจักรมนุษย์? นางสามารถทำทุกสิ่งได้เพื่อความต้องการของตนเอง ถ้าสลัดคราบเจ้าหญิงออกไปนางคือวายร้ายดีๆ นี่เอง ถ้าชอบทำหน้านิ่งๆ แต่เอ่ยวาจาไม่น่าฟังออกมาได้หน้าตาเฉย เวลาพูดจาไพเราะนุ่มนวลก็ทำหน้านิ่ง นางทำหน้าเป็นอยู่อย่างเดียวจนทุกคนดูไม่ออกว่านางรู้สึกยังไงกันแน่ และต้องการอะไรอยู่ เพราะนางจัดว่าเป็นคนที่เดายากมากๆๆๆ คนหนึ่งเลยล่ะ ถ้าบอกว่าเจ้าชายเกรียนแล้วนางก็เกรียนไม่แพ้กัน นางมันพวกสาย S ชอบทำอะไรประหลาดๆ แต่ถึงจะเป็นคนโหดและชอบการต่อสู้แต่นางกลับชอบสิ่งมีชีวิตเล็กๆน่ารักๆ อย่างแมวหรือหมา และนี่แหละคือต้นตอสาเหตุที่ทำให้พี่ชายของนางเกลียดหมาและแมว เพราะเวลานางชอบอะไรแล้วนางจะยัดเยียดให้คนอื่นเขาชอบด้วย เช่น สมัยเด็กจับพี่ไปขังไว้กับหมาและแมวทั้งฝูงและนั่งดูมันตีกัน =_= หรือ เอาแมวกับหมาไปทำลายข้าวของสุดรักสุดหวงของพี่ชาย นางถูกตามใจมาแต่เด็กและถึงจะมีนิสัยแบบนี้ก็ยังคงมีแต่คนรักทำให้ใครก็ขัดอะไรนางไม่ได้ ถ้านางสั่งมีสิ่งเดียวคือต้องทำตามเท่านั้น เพราะถ้าไม่ทำตามก็เตรียมรับหายนะจากนางได้เลย นางสามารถทำทุกวิธีทางเพื่อกลั่นแกล้งคุณได้มากที่สุด นางชอบแกล้งคนมากค่ะ นางแกล้งคนรอบตัวมาหมดล่ะไม่เว้นแม้กระทั่งพ่อ!ตัวเอง นางชอบการต่อสู้ ตอนเด็กๆจึงไปฝึกกับพวกทหารบ่อยๆ นางไม่ใช่เจ้าหญิงที่นั่งสวยไปวันๆในวังแน่นอนเพราะนางเป็นพวกขี้เบื่อ และนางชอบการผจญภัยมากทำให้ชอบหนีออกไปนอกวังอยู่บ่อยๆ นางเป็นคนที่ดื้อมากและไม่ยอมฟังใครเลย นอกจากคนๆนั้นจะมีเหตุผลที่ดีจริงๆ นางฉลาดและเจ้าเล่ห์มากด้วย

            อาวุธ : ดาบ - ธนู - มีดสั้น - ปืน - เข็มพิษ และอีกมากมายนางก็ใช้เป็นค่ะ นางชอบอะไรพวกนี้จึงเคยลองผ่านมาหมดแล้วแต่ถนัดสุดก็ดาบยาวแหละ

            ความสามารถพิเศษ : เป็นคนที่เคลื่อนไหวได้รวดเร็วและก็แรงเยอะผิดแปลกจากมนุษย์ธรรมดานิดหน่อยค่ะ อาจเพราะนางฝึกมาเยอะแต่เด็ก

            ประวัติ : ประวัติวัยเด็กของนางไม่มีอะไรมากนอกจากแกล้งพี่ชายและคนในวังค่ะ นางชอบโผล่มาเงียบๆและเอาสิ่งที่เกลียดที่สุดของคนอื่นมาให้ตกใจ นางแกล้งแทบทุกคนจนคนในวังผวานางมากๆ จะเอาคืนก็ไม่ได้เพราะนางคือองค์หญิงคนโปรดของราชาและกลัวนางเอาคืนเจ็บแสบกว่าเดิมแม้กระทั่งพี่ชายตัวเองยังไม่กล้าแล้วใครในวังจะกล้าเล่า นางเคยขังพี่ชายไว้กับฝูงหมาและแมว เคยถีบองครักษ์ลงไปในดงจระเข้ และทำทุกอย่างที่มนุษย์ปกติเขาไม่ทำกัน =_=

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : สำหรับเราหมาและแมวเป็นสิ่งมีชีวิตที่ช่างน่ารักน่าเอนดูและน่าแกล้งเสียเหลือเกิน ถึงแม้จะน่าแกล้งน้อยกว่าท่านพี่ของเรา แต่การได้เห็นมันตีกันมันช่างเป็นสิ่งที่เพลิดเพลินสำหรับเรายิ่งนัก

            ชอบ /เกลียด/กลัว : ชอบ - หมา แมว อาวุธ

เกลียด - ฝน / อากาศร้อน

กลัว - งู เวลาเจอนางจะโยนคนอื่นเข้าไปใกล้แทน ให้คนอื่นซวยหรือรับแทนนาง

            อื่นๆ : นางเป็นคนพูดมากพอสมควรค่ะ แต่จะพูดด้วยใบหน้านิ่งๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นหรือสิ่งที่พูดไม่ได้ร้ายแรงอะไรเลย

- นางเหมือนราชินีน้ำแข็งที่คนไม่กล้าเข้าใกล้และเกรงกลัวและดูสูงส่งน่ะค่ะ

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : ขอบคุณท่านพี่มากนะคะที่ทำให้เราสนุกแบบนี้ :) // ยิ้มเจ้าเล่ห์และร้ายกาจพลางโยนแมวตัวน้อยใส่เขา

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : แน่นอนเราเลือกการต่อสู้เพราะเราไม่ชอบเสียเวลานั่งเจรจามากนัก

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : เรานี่แหละที่จะได้ครอบครองมัน :) // ผปค. ขอโบกยัยนี่สักที

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

            : ค่าาา สวัสดีค่า ชื่อนีสน้าค้า

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: พล้อตเรื่องน่าสนใจมากค่ะ น่าจะวุ่นวายดีชอบๆ ฮ่าๆ

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: โอ้ย ไม่โกรธค่ะ แต่ก็อยากให้คนกลัวนางกันเยอะๆ 

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: ค่าา

Application

  

{ pic 1. } { pic 2. }

“ มีอะไรให้กระผมรับใช้รึเปล่าครับ? ”

บทที่ต้องการ : อื่นๆ } หัวหน้าพ่อบ้านประจำราชวัง

ชื่อ-นามสกุล : เกวน แฮนซัน | Gwen Hansun

อายุ : 27 ปี ? :)

ลักษณะ : เรือนผมสีดำเงาวาวซอยสั้นระต้นคอ นัยน์ตาคมสีอความารีน โครงหน้าเรียวคมได้รูปทรง ผิวขาวปนยิปซัม เจาะหูหนึ่งรูข้างซ้าย
มีไฝใต้ตาข้างซ้าย สวมใส่แว่นสายตากรอบเหลี่ยมดำ มักแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยอยู่เสมอ โดยส่วนใหญ่จะให้ชุดสูทไม่ก็เครื่องแบบของพ่อบ้านเป็นประจำ มีสีหน้ามีค่อนข้างเคร่งครึมอยู่ตลอด จะทำสีหน้าผ่อนคลายก็ต่อเมื่อเจอเรื่องที่สบายใจ

น้ำหนัก | ส่วนสูง : 62 kg. | 176 cm.

เผ่าพันธุ์ | เชื้อสาย : มนุษย์

อาณาจักร : มนุษย์

ตำแหน่ง | ฐานะ : หัวหน้าพ่อบ้าน

ลักษณะนิสัย : สุภาพ เรียบร้อย ค่อนข้าง เคร่งกฎ และกติกา อยู่ในระเบียบตลอด แต่ก็อาจจะมีบ้างที่จะแหกกฎแต่ก็น้อยมากเช่นกัน
มีความ ซื่อสัตย์ และ ศรัทธาในตัวของเจ้านาย ตัวเองสูงมาก รักและเคารพปฎิบัติต่อคำสั่ง ของเจ้านายตลอด แต่ถ้าได้คำสั่งที่ตัวเองคิดว่าทำไม่ได้หรือไม่อยากทำโดนความไม่สมัครใจ จะปฎิเสธต่อเจ้านายของตัวเองไปอย่างสุภาพเสมอ รักความยุติธรรมและสันติ

  เป็นคนที่พูด ตรงไปตรงมา ไม่ค่อยรักษาน้ำใจ ใครสักเท่าไร ใบหน้าแสดงสีหน้าเคร่งครึมตลอด ถ้ารู้ว่าได้รับคำสั่งที่ไม่ชอบมากๆก็จะแสดงออกมาทางสีหน้าโดยตรงไม่ต้องสืบเสาะอะไรให้เปลืองเวลา มีความ อดทน สูงมาก ถึงขนาดนั่งฟังคนบ่นได้นิ่งๆสบายๆมาก

  เห็นเป็นคนดุๆงี้ แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่ขี้ แพ้น้ำตา สุดๆ ถ้าเห็นใครร้องไห้ต่อหน้าจะแสดงท่าทีลุกลนกะวนกะวายตลอด เหงื่อออกเต็มหน้าไรงี้ จะยิ้มหรือแสดงท่าทีที่ผ่อนคลายเอามากๆ ก็ต่อเมื่อได้เจอเรื่องที่ทำให้เขารู้สึกสบายใจมากที่สุด

  ถึงภายนอกเกวนจะเป็นพวกที่เข้าหาได้ยากแต่จริงๆแล้ว เกวน เป็นมิตรมาก กว่าที่เห็นอีก เขาค่อนข้างจะเป็นห่วงคนอื่นๆรอบๆตัวเอง หรือบุคคลที่เกี่ยวข้องกับตนอยู่เสมอ แต่ไอ ้ นิสัยที่เป็นห่วงคนอื่นๆมากๆนั้น มักจะสร้างบาดแผลให้กับตัวเองเสมอ แต่เจ้าตัวก็ไม่ได้แคร์อะไร

 มีความ เจ้าเลห์นิดๆ ฉลาด มีความคิดและการ ตัดสินใจ ที่ เฉียบขาด และ หนักแน่น ได้คือได้ ไม่คือไม่ สุขุมรอบคอบ จริงจังกับเรื่องต่างๆเสมอ

อาวุธ : ขวานเงินด้ามยาว } วิธีการใช้ก็ใช้ฟาดๆฟันๆ เขวี้ยงๆขว้างๆ เหมือนการใช้ขวานปกติทั่วไป

ความสามารถพิเศษ : การบริการต่างๆ . การดูแลรักษาความสะอาด . เรียนรู้ได้รวดเร็ว . การต่อสู้ในรูปแบบต่างๆ

ประวัติ : หัวหน้าพ่อบ้านประจำราชวัง มากล้นไปด้วยความสามารถต่างๆ มีหน้าที่คอยดูแลและตรวจสอบส่วนต่างๆในราชวัง สนิทกับเจ้าชายมากถึงมากที่สุด มักจะชอบปฎิบัติต่อคำสั่งของเจ้าชายตลอด คอยช่วยเหลือทุกด้านให้กับอีกฝ่ายเสมอ แม้ว่าเจ้าชายนั่นจะเป็นพวกที่่หัวรั้นและฟังไม่ค่อยรู้เรื่องมั้งก้เถอะ แต่เกวนก็ยังยินดีที่จะรับใช้เจ้าชายต่อไป

  เขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการหลบหนีหายตัวไปของเจ้าชาย แต่ก็แค่นิดหน่อย... มั้ง----------- ประวัติส่วนๆอื่นๆ ยังคงเป็นความลับอยู่ :)

ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : ไม่มีความชอบหรือเกลียดเป็นพิเศษ

ชอบ | เกลียด | กลัว : ดอกไฮเดรนเยีย . การได้รับใช้ต่อเจ้านายของตน . สายฝน | คำสั่งแปลกๆ . เสียงที่ดังมากๆ . พวกหัวรั้นฟังไม่รู้เรื่อง | -

อื่นๆ :  }

- เห็นใครร้องไห้แล้วบางครั้งเจ้าตัวเองก็อยากร้องไห้ตาม { ถ้ามันเศร้ามากๆอ่ะนะ }
- เวลาที่ฝนตกจะชอบเหม่ออยู่บ่อยๆ
- แพ้กลิ่นน้ำหอมแรงๆ กลิ่นฉุนๆทั้งหลาย
- แว่นน่ะ อย่ายุ่งกับของพี่แกมากเลย (...)
- เจ้านายน่ะ อย่าสั่งคำสั่งแปลกๆด้วย (...)
- คำสั่งฆ่า คำสั่งแปลกๆ ที่มันฟังแล้วเคืองๆหูน่ะ ไม่ทำเด็ดขาด
- พอแล้ว (...)

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

}} ค ำ ถ า ม ส ำ ห รั บ ตั ว ล ะ ค ร.

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา?
: กระผมคิดว่าถึงเวลาที่องค์ชายจะต้องกลับได้แล้วนะครับ

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา?
: ถ้ามีเวลาเจรจาได้ก็เจรจาครับ แต่ถ้าไม่ก็คงจะสู้ไปสักพักและค่อยหาช่องว่างหลีกเลี่ยงการต่อสู้แหละครับ

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว?
: กระผมไม่อาจจะตัดสินใจคำตอบในคำถามนี้ได้นะครับ...

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

}} มุ ม ส วั ส ดี ผู้ ป ก ค ร อ ง.    

สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!
: ซันจ้า :D

รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)
: ชอบมากจ้า แค่เกริ่นนำก็อยากจะอ่านแล้ว

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?
: ตรั๊ยยยยย ยินดีคร้า ////x\\\\

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!
: ฝากด้วยนะค่าาาา *โค้งงามๆ*(?)

Application

 

“เอาที่พวกท่านสบายใจนะ...” 

            บทที่ต้องการ : อะไรก็ได้

            ชื่อ-นามสกุล : อเล็กซิส วิช

            อายุ : 264 ปี

            ลักษณะ : ผมสีน้ำเงินเทาตรงตัดซอยสั้น  ดวงตาสีเขียวอมฟ้าแฝงด้วยความเศร้า ใบหน้าเรียบเฉย น้อยครั้งจะมีรอยยิ้มปรากฏอยู่บนใบหน้า ผิวขาวซีดเหมือนคนป่วย รูปร่างสูงโปร่งแต่ออกไปทางผอมเล็กน้อย ลักษณะการแต่งกายก็ตามภาพค่ะเพียงแต่ไม่มีดอกไม้ประดับ

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย :  มนุษย์ 

            อาณาจักร : มนุษย์

            ตำแหน่ง/ฐานะ : หลานชายท่านเสนาบดีฝ่ายซ้าย

            ลักษณะนิสัย : เป็นคนที่ใครๆก็คิดว่าเย็นชา แต่ความจริงแล้วเขาก็เป็นคนที่ขี้อายมากก็เท่านั้น อ่อนโยนมาก ไม่ว่ากับใครก็ตาม น้อยคนนักที่เขาจะนับเป็นศัตรูด้วย และถ้าคนนั้นติดบัญชีดำเขาแล้วล่ะก็ คนๆนั้นจะไม่มีความสุขในชีวิตอีกเลย เป็นคนที่ใจเย็น ช่างเจรจา แต่ถ้าคนที่เขาไม่สนิทใจ เขาจะพูดน้อยจนนับคำได้ ค่อนข้างยอมกับเพื่อนสนิทแต่กับคนอื่นล่ะก็ฝันกลางวันไปเถอะมีแต่จะโดนสวนกลับ ชอบช่วยเหลือผู้อื่นมาก แต่ขอบเขตคือคนที่ตัวเองสนิทเท่านั้น คนอื่นก็ช่วยตามมีตามเกิด เป็นห่วงผู้อื่นมากกว่าตัวเองเสมอ แต่ถ้ารู้ว่ามันเกินขีดจำกัดของตัวเอง เขาก็จะหยุด เห็นหน้านิ่งดูไม่อะไร แต่ถ้าทำให้คนสำคัญของเขาต้องเจ็บปวด เขาก็จะเผยด้านมืดของตัวเองออกมาทันที นั่นก็คือฆ่าคนตายด้วยใบหน้าที่เรียบเฉยไม่สนใจใยดีอะไรทั้งนั้น  ไม่ชอบมีเรื่องกับใคร แต่ถ้ามาไร้เหตุผลใส่เขาระวังติดบัญชีดำของเขาก็แล้วกัน เป็นคนที่มีความสามารถในการเจรจาน้อมน้าวใจคนอย่างดีเยี่ยม ไม่ว่าใครฟังก็ต้องยอมที่เขาพูด แม้ว่ามันจะเป็นเรื่องที่ดูไม่ค่อยมีเหตุผลแต่เขาก็จะพยายามขุดหาเหตุผลที่คิดว่าดีที่สุดมาอธิบายให้ฟังจนได้ เคารพการตัดสินใจของผู้อื่นแต่ขออย่างเดียวคือ "มีเหตุผล" สำหรับเขาก็พอ ไม่ค่อยถนัดเรื่องการต่อสู้(แต่ใช่ว่าจะสู้ไม่เป็น) เชี่ยวชาญเรื่องการวางแผนวางกับดัก และหาทางเอาตัวรอดในสถานการณ์ต่างๆ ตัวเบามากทำให้เดินแต่ละทีแทบจะไม่ส่งเสียงใดๆทั้งสิ้น มีสกิลในการทำงานบ้านสูงมาก ทำกับข้าว ทำความสะอาดได้อย่างกับจบคอร์สพ่อบ้านชั้นสูงมา

            อาวุธ : ลวดใสที่มีความคมถึงขนาดตัดเนื้อหลุดเป็นชิ้นๆได้อย่างง่ายดาย ส่วนใหญ่ใช้ติดตั้งเป็นกับดักไม่ก็ใช้รวมกับมีดสั้นนับร้อยเล่มที่เก็บเอาไว้ในเสื้อตัวนอก 

            ความสามารถพิเศษ : วาทศิลป์ชั้นยอดที่ใครฟังต้องเคลิ้มตาม , วางกับดับและหาทางหลบหนีออกมา , ลบจิตของตัวเองไม่ให้ผู้อื่นรับรู้สถานะการมีตัวตน

            ประวัติ : เป็นหลานชายเพียงคนเดียวของท่านเสนาบดีฝ่ายซ้ายของอาณาจักรมนุษย์ ตอนเด็กๆอาศัยกับพ่อแม่และพี่สาวในบ้านหลังเล็กๆแถบชานเมืองอย่างมีความสุข จนกระทั่งเขาออกไปวิ่งเล่นนอกบ้านกับเพื่อน พอกลับมาก็พบว่าครอบครัวของตัวเองโดนฆ่าอย่างโหดเหี้ยม ร่างไร้วิญญาณของพ่อแม่และพี่สาวกระจัดกระจายไปทั่วบ้านพร้อมกับเลือดที่สาดกระจายจนทั้งบ้านถูกยอมด้วยสีเเดง อเล็กซิสเห็นสภาพอย่างนั้นถึงกับช็อกและหัวใจแหลกสลาย เพราะวันที่เกิดเหตุนั้นคือวันเกิดของเขาพอดี เขาไม่ยอมทานอาหารหรือพูดคุยกับใครเลย ใบหน้าและดวงตาที่เคยสดใสกลับหมองหม่นจนน่าใจหาย หลังจากเสร็จงานศพ คุณตาที่เป็นเสนาบดีก็พาเขาไปอยู่ด้วยกัน และได้พบกับเจ้าชายในวันถัดมา เจ้าชายเป็นคนแรกที่อเล็กซิสยอมเปิดใจให้หลังจากที่เกิดเหตุการณ์นั้น พวกเขาเล่นและพูดคุยกันค่อนข้างบ่อย แต่พอโตขึ้นก็ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่นักเพราะภาระหน้าที่ของแต่ละฝ่าย ส่วนใหญ่มักจะชอบเขียนจดหมายหากันเสมอไม่เคยขาด

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : แมวกับสุนัขเหรอครับ? อืม...ผมก็ไม่ได้อะไรกับพวกเขานะ เฉยๆเสียมากกว่า

            ชอบ /เกลียด/กลัว : หนังสือ , ลมเย็นๆ , ทำอาหาร / การไม่เหตุผล , สายฝน ( แค่ไม่ชอบไม่ถึงกับเกลียด ) , การเข่นฆ่า / เลือดจำนวนมากโดยเฉพาะคนสำคัญ (เห็นแล้วจะตัวสั่นไม่หยุด เหงื่อไหลไม่หยุด หน้าซีดเซียวยิ่งกว่าเดิม)

            อื่นๆ : สาเหตุการตายของครอบครัวเขาคือ การแก่งแย่งชิงอำนาจภายใน

                      ถึงไม่ชอบฝน แต่เวลาที่เขาไม่สบายใจมักจะออกไปตากฝนอยู่เรื่อย

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : ท่านทำอะไรไม่นึกถึงใจผู้อื่นเลยนะครับ...เอาเป็นว่าไปหาที่นั่งคุยกันก่อนมั้ย? แล้วจากนั้นค่อยคิดอีกทีว่าจะทำยังไงต่อไป ดีไหมครับ?

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : /ขมวดคิ้ว/ เจรจาสิ ดูผมเป็นคนสู้เก่งเหรอ?

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : ผมไม่ขอออกความเห็นนะ เพราะทั้งสองฝ่ายก็ดูเก่งๆทั้งนั้น 

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

            :  สวัสดีจ้า เราวิน(อีกแล้ว)นะ

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: ก็น่าสนใจดีนะ ส่วนตัวก็ชอบน้องแมวน้องหมาอยู่แล้

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

: เอาฮีแกไปทำอะไรก็เชิญค่ะ

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

: จะรอนะคะ

Application

“เเหมๆ ขอหมอสำรวจร่างกายของเธอหน่อยจะได้ไหม? อ้อ  เเล้วก็ถ้าให้ 'ผ่า' ด้วยก็ดีไม่น้อยเลยล่ะ”

            บทที่ต้องการ : อื่นๆ #วางเเผนไว้ว่าให้เป็นหมอโรคจิต(!?)

            ชื่อ-นามสกุล : ครูส บาสเตียน [Cruz Bastien]

            อายุ : ??? (เป็นความลับทางราชการ เเต่จริงๆก็เเค่ไม่กล้าบอกใครล่ะ)

            ลักษณะ : เรือนผมสั้นระต้นคอสีน้ำตาลเหลือบเทา รับกับวงหน้าเรียวรูปไข่ ใบหน้าหล่อเหลาเเละอ่อนเยาว์จนไม่น่าเชื่อว่าเขาจะมีอายุที่มากกว่าที่เห็นไปไกลโขเลยล่ะนะ ผิวขาวนวลมีเนื้อมีหนังอย่างคนรักษาสุขภาพ รูปร่างสูงโปร่งเเต่ไม่ได้ดูกำยำหรือบึกบึนอะไรนักหรอก เขาดูค่อนข้างผอมบางทั้งยังอ้อนเเอ้นกว่าที่เห็น เเต่ที่โดดเด่นที่สุดก็คงไม่พ้นดวงตาเรียวคมสีเขียวสว่างนั่น(สีตาพี่เเกดูเรืองเเสงได้...) เเละรอยยิ้มหวานสุดเเสนเจ้าเล่ห์ ที่เเค่มองปราดเดียวก็ทำให้ใครหลายคนถอยหลบทันที เขามักจะอยู่ในชุดสีเข้ม เเต่ที่เห็นได้บ่อยที่สุดคือเสื้อกาวด์สีเทาเข้มที่ยาวถึงเข่า

            เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : ?? (ไม่ทราบเเน่ชัด : เนื่องจากคิดไม่ออกว่าจะเอาอะไรดี ฟฟฟ)

            อาณาจักร : มนุษย์ 

            ตำแหน่ง/ฐานะ : หัวหน้าเเพทย์หลวงประจำราชสำนัก

            ลักษณะนิสัย : เป็นชายหนุ่มขี้เล่นเเละอารมณ์ดีมาก(ก ล้านตัว) ไม่เคยเเสดงท่าทางที่โกรธหรือไม่พอใจเลยซัก จนดูเป็นคนที่มีระดับขันติอยู่ในระดับสุดยอด ขนาดมีคนเอามีดมาจี้คอพี่เเกยังเฉยได้เลย ปกติมักจะมีรอยยิ้มประดับบนใบหน้าของเขาเสมอเพียงเเต่ลักษณะท่าทางการกระทำเเบบนี้ของเขานั้นมักจะทำให้ใครหลายคนรู้สึกขนลุกได้อย่างไม่ทราบสาเหตุ ในบางครั้งหากมองเผินๆ เขาเองก็มีนิสัยที่ดูราวกับเด็กน้อยที่ชอบซักชอบถามเรื่องนู้นเรื่องนี้ไปทั่ว เเถมเรื่องบางเรื่องก็ยังซื่อเเละบื้อได้โล่ เเต่ในทางกลับกันเขาเองก็เป็นคนที่สุขุม รู้จักการจัดการกับสิ่งต่างๆรอบตัว อย่างคนที่ผ่านชีวิตมาอย่างโชกโชน ครูสเป็นคนช่างคิดวิเคราะห์ เเละชอบศึกษาความรู้ต่างๆที่เขาไม่เคยพบเห็นหรือรู้จักมาก่อน เขาชื่นชอบการค้นหา สำรวจ เเละวิจัยในตัวสิ่งมีชีวิตมากเป็นพิเศษเข้าขั้นหลงใหลเลยล่ะนะ โดยเฉพาะเวลาเจอกับเหยื่อ(?)ที่ต้องใจ จะพุ่งไปหาเเบบไม่รีรอ ซึ่งเพราะนิสัยนี้ล่ะ ทำให้ต้องมีคนวิ่งป่าราบเป็นประจำ ก็ใครใช้ให้พี่เเกวิ่งตามพร้อมกับเข็มฉีดยา พร้อมกับคำพูดน่าขนลุกเเล้วก็รอยยิ้มปีศาจกันล่ะ  เเละถึงเเม้ในบางครั้งที่เขาตามจับเหยื่อไม่ได้ในช่วงกลางวัน ไม่รู้ว่าพี่เเกว่างหรืออย่างไร ถึงได้ไปเเอบสะเดาะกลอน(?)เข้าห้องคนอื่นได้อย่างหน้าตาเฉย

            เเต่ถึงเเม้เขาจะดูเพี้ยน โรคจิต(?) เเละอันตรายไปบ้าง(!?) เบาก็เป็นคนที่มีความสามารถอยู่ในระดับสูง เเละพึ่งพาได้ อย่างน้อยความสามารถของเขาก็เป็นของจริง หากตัดนิสัยเพี้ยนๆ(...)ของเขาไปล่ะก็ เรื่องอื่นๆของเจ้าตัวเนี่ยก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ค่อนข้างเพอร์เฟ็ค สามารถเป็นชายในฝันของสาวๆเลยล่ะ เเละเขาเองก็ยังยึดมั่นในหน้าที่เเละตำเเหน่งของตัวเองไม่น้อยเลยล่ะ หากเป็นเรื่องจริงจังล่ะก็เขาจะเปลี่ยนท่าทางของตัวเองให้สุขุม นิ่งเฉย เเละดูสง่าเพื่อเพิ่มภาพพจน์ของตัวเอง(เเม้ว่ามันจะย่อยยับไปหลายครั้งก็เถอะ)  เเต่นอกจากจะชอบการผ่า(?)สำรวจสิ่งมีชีวิตเล้ว เขาเองก็ชื่นชอบการทดลองไม่น้อยเลยล่ะ มักจะค้นคว้าสูตรยาชนิดต่างๆ ไม่ก็อุปกรณ์ในทางการเเพทย์ที่ใช้รักษาสิ่งมีชีวิต หรือการตัดต่อพันธุกรรมของพวกพืช ถือว่าเขาเป็นคนที่ทุ่มทุนกับสิ่งที่ตัวเองสนใจสุดๆเลยล่ะนะ เห็นเเบบนี้เขาก็เป็นคนที่รักเเละเอ็นดูพวกคนที่อายุน้อยกว่าตัวเอง บางอารมณ์เขาเองก็ยังถอดถอนใจกับตัวพลางขุดเรื่องเก่าๆมาคิดอย่างคนเฒ่าคนเเก่เลยล่ะนะ เขามีงานอดิเรกคือการตามติดชีวิตประจำวันของคนรอบตัว ไม่ว่าจะทำอะไรที่ไหนยังไง พี่เเกก็ตามติดตรวจสอบอย่างเงาตามตัว เเละก็จดเรื่องหลายๆอย่างของคนคนนั้นพร้อมกับความลับที่อีกฝ่ายไม่อยากให้ใครรู้ลงสมุดจดบันทึกอีกต่างหาก ใครจะหาว่าเขาโรคจิตเจ้าตัวก็ไม่สนหรอกนะ เพราะว่ากำลังศึกษาการวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมก็เเค่นั้น ครูสอาจเป็นพวกสบายๆ เเต่เขาเองก็เป็นคนที่มีความลับอยู่มากมายเลยทีเดียว

            อาวุธ : เข็มฉีดยา , มีดผ่าตัด , กรรไกร , ยาสลบ , รอยยิ้มปีศาจ(?) เป็นสิ่งที่ใช้ทีไรคนรอบตัวต้องถอยห่างทันที

            ความสามารถพิเศษ : ความสามารถทางการเเพทย์ระดับสูง(ไม่มีอะไรที่เขารักษาได้ เเต่นั้นมันก็ต้องขึ้นอยู่กับสภาพร่างกายของคนไข้ด้วยล่ะนะ อย่างถ้าชราภาพเเบบนี้เขาก็รักษาไม่ได้หรอก) , การเล่นเเร่เเปรธาตุ(เขาเองก็โด่งดังในด้านนี้ไม่น้อยเลย) , ลบจิตของตัวเอง(ได้มาในช่วงที่เเอบเข้าห้องคนอื่นไปทดลองอะไรนิดหน่อย) , ความสามารถในการหลบหลีกระดับสูง (ถึงการต่อสู้จะไม่ได้เรื่องซักเท่าไหร่เเต่เรื่องหนีนี้ที่หนึ่งเลยล่ะนะ)

            ประวัติ : ครูซมีประวัติที่ค่อนข้างเป็นปริศนา เบื้องลึกเเละเบื้องหลังของเขาถูกเก็บเป็นความลับเขาเข้าวังครั้งเเรกมาในฐานะเเพทย์หลวงฝึกหัด เเต่ด้วยความสามารถที่อยู่ในระดับสูงของเขาทำให้เจ้าตัวขึ้นมาเป็นหัวหน้าเเพทย์หลวงได้ในเวลาไม่กี่เดือน เเละยังได้รับฉายาเป็น หมอหลวงอัจฉริยะสุดเพี้ยนพ่วงท้ายด้วยคำว่าโรคจิต(?) อีกต่างหาก ซึ่งสาเหตุก็ไม่ใช่อะไรหรอกนะ เเค่เขาชอบทำลองอะไรนิดอะไรหน่อยกับสิ่งมีชีวิต ไม่ว่าพืชหรือสัตว์หากครูซสนใจก็จะเอาหมดนั้นล่ะ เเถมไม่รู้ทำไมเจ้าตัวชอบทดลองอะไรเเปลกๆอยู่เรื่อย อย่าง สร้างดอกไม้ขนาดยักษ์ที่มีหน้าตาบ๊องเเบ้ว (เเต่อ้าปากทีเห็นฟันเเหลมคมเรียงติดกันสามเเถวยังมีข่าวว่ามันเขางาบคนเข้าไปอีกต่างหาก) ไม่ก็ใส่ยาเสน่ห์สูตรพิเศษลงไปในอาหาร(เย็นวันนั้นมีทหารคนนึงจูบกันในที่สาธารณะ เเล้วก็ไม่มีใครพบพวกเห็นเขาอีกเลย) เเละที่หนักที่สุดก็คงไม่พ้นน้ำยาสลับเพศรุ่นทดลองที่พี่เเกโยนไปทั่วทั้งวัง หลังจากเหตุการณ์นี้ทำให้ชื่อเสียง(หรือชื่อเสีย?)ของเขากระจายไปทั่วทันที ทำให้พระราชาต้องออกมาปรามเขาเเล้วก็สั่งให้ช่วยอยู่ระเบียบ เเละเเน่นอนเมื่อครูซเห็นว่าเพื่อนมาขอเสียขนาดนั้นเเล้วเขาก็เลยยอมลดท่าทีลงมานิดนึง มาทดลองเเบบเฉพาะเจาะจงเเทน ซึ่งในตอนนี้เขากำลังสนใจพวกหมากับเเมวอยู่เป็นพิเศษ เเละกำลังหาเหยื่อมาทดลองซักคนนึงล่ะนะ

            ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : "อา...ผมเองก็ไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไรกับทั้งสองฝั่งนั้นหรอกนะครับ เเต่เเบบว่าอยากจะ 'ผ่า' จริงๆเลยน้า~"

            ชอบ /เกลียด/กลัว : การทดลอง , กาเเฟ , เล่นเเร่เเปรธาตุ , หาเหยื่อ(?) / - / -

            อื่นๆ : 

- เวลาเจอเหยื่อที่น่าสนใจตาเขาจะเปล่งประกายอย่างเห็นได้ชัด พร้อมกับเสียงหัวเราะที่ฟังเเล้วชวนขนหัวลุกเป็นที่สุด หลังจากนั้นเจ้าตัวก็เหมือนจะเปลี่ยนสภาพเป็นดังปีศาจทันที เพราะจะตามติดคนคนนั้นเเบบไม่ให้คลาดสายตาเลยล่ะ เเละถ้าเกิดเข้าหยุดตามเมื่อไหร่ก็เป็นเเสดงว่าทดลองเรียบร้อย ซึ่งถ้าเหยื่อไม่เห็นว่าเขาไปทำอะไรกับร่างกายตัวเองตอนไหนล่ะก็ หมายความว่าพี่เเกเเอบทำตอนหลับนั่นล่ะ

- เป็นคนที่หน้าด้านหน้าทน เเละหนายิ่งกว่ากำเเพงเมืองเลยล่ะนะ ถึงจะโดนว่าร้ายเเละดุด่ายังไงก็ยังยิ้มหวานส่งให้ เเต่ถ้าเห็นว่ารอยยิ้มนั้นเปลี่ยนมาเป็นเเสยะพร้อมกับหัวเราะเมื่อไหร่ ก็เเสดงว่าเขากำลังเริ่มไม่พอใจเเละเตรียมจะขุดเรื่องของคนคนนั้นมาเเฉ เเล้วทำให้มันกระจายไปทั่วเมืองเลยล่ะ

- สิ่งที่เห็นเขาถืออยู่ในมือบ่อยๆคือเเฟ้มที่เก็บรวบรวมข้อมูลต่างๆของคนไข้เเละหนูทดลอง(?)ของตนเอง ซึ่งมีทั้งมนุษย์เเละก็ไม่ใช่มนุษย์ เเละครูซยังเขียนเป็นรหัสพิเศษ ที่ให้ตนเองอ่านได้เเค่คนเดียวอีกต่างหาก

- เขาเป็นบุคคลที่เจ้าชายจำได้ไม่ลืมเลือนเลยล่ะนะ เพราะครูซอยากจะทดลองว่าเจ้าชายกลัวพวกหมาเเมวขนาดไหน ก็เลยจับเจ้าชายโยนลงไปใบบ่อที่ข้างล่างมีเเต่หมากับเเมวนับร้อยๆตัวที่เป็นพวกขี้เล่นสุดๆ ภาพที่เห็นคือเจ้าชายที่วิ่งหนีทั้งน้ำตานองหน้าเเละมีกองทัพหมาเเละเเมวเป็นฉากหลัง ดูเป็นการวิ่งไล่จับที่สนุกสนานกันดี(?) เเล้วครูซก็ยืนจดบันทึกการทดลองไป  หลังจากนั้นไม่รู้ว่าทำไมพอเจ้าชายเห็นเขาทีไรเป็นต้องวิ่งหนีทุกที

                คำถามสำหรับตัวละคร

ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : "เเหมๆ คุณเจ้าชายรู้ไหมครับว่าทางเราต้องเหนื่อยขนาดไหน เเบบนี้เนี่ยต้องลงโทษใช่ไหมครับ?" เเสยะยิ้มกว้างพร้อมกับเเกว่งเข็มฉีดยา

ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : "จะให้หมอผู้เเสนอ่อนเเออย่างผมออกไปสู้หรือไงกันครับ เเน่นอนว่าผมจะยืนมองอยู่นิ่งๆนั่นล่ะ เห็นอะไรไม่ดีก็เตรียมวิ่งล่ะ 0v<"

สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : "ไม่รู้สิครับ เเต่ว่ามันจะต้องสนุกเเน่ๆ อา  เเล้วผมจะจับได้ซักกี่คนกันน้า~"

มุมสวัสดีผู้ปกครอง

            สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

            : มาส่งตัวที่สองเเล้วล่ะน้า~ >w<

            รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

: รู้สึกสนุกเเน่นอนอยู่เเล้วววววว

ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

:  บางทีลูกของผมก็อาจเกิดมาเพื่อยำคนอื่นก็ได้นะ #ฮา

ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

:  ไม่เป็นไรน้อ~ >w<