ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ+ลับ

    ลำดับตอนที่ #90 : แมว

    • อัปเดตล่าสุด 8 ก.ย. 58


    รูป





    "คนที่ใช้แต่กำลังก็คือคนโง่เท่านั้นแหละ:D"



    บทที่ต้องการ : The Cat
    ชื่อ-นามสกุล : Ethan Fiore (อีธาน ฟิโอเร่)
    อายุ : 564 ปี
    ลักษณะ : ผมกับตาสีดำ 
    เผ่าพันธุ์/สายพันธุ์ : แมว ตระกูล อาชีร่า
    อาณาจักร : น้องแมวค่ะ
    ตำแหน่ง/ฐานะ : ขุนนาง
    ลักษณะนิสัย : 
    เป็นคนเจ้าเหล่หลบใน มักทำตัวซื่อๆแต่ความจริงเจ้าเหล่และขี้แกล้ง มากๆ เวลาคิดจะแกล้งใครชอบเอามือจับปาก 
    อาวุธ : มีดสั้นอาบยาพิษ
    ความสามารถพิเศษ : ปรุงยาอย่างเชี่ยวชาญ ถ้าเคยกินพิษแล้วครั้งหนึ่งโดยที่ไม่ตายจะสามารถบอกส่วนประกอบและต้านทานพิษนั้นได้ทันที
    ประวัติ : แม่เสียชีวิตตั้งแต่เด็ก จึงพยายามเรียกร้องให้พ่อสนใจดดยการเป็นเด็กดีและทำทุกอย่างให้เพอร์เฟ็ค เลยติดนิสัยใส่หน้ากากเข้าหาคนอื่น แต่ก็มักเผลอชอบแกล้งคนที่ถูกใจบ่อยๆ
    ความเห็นต่อฝ่ายตรงข้าม : ไม่ได้ชอบหรือเกลียดเป็นพิเศษ แต่ก็ทำเพื่อประเทศ
    ชอบ/เกลียด/กลัว : คนที่น่าแกล้ง(คนแบบเจ้าชาย)/แมลง/สิ่งที่ระบุรูปร่างไม่ได้
    อื่นๆ : ไม่มีอะไรแล้วค่ะ

    คำถามสำหรับตัวละคร
    ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรกับเขา : "คุณเนี่ย...น่าแกล้งจังนะ"
    ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้าม จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา : "เจรจาสิ คนที่ใช้แต่กำลังก็คือคนคนโง่เท่านั้นแหละ"
    สุดท้ายคิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฎราชาแห่ง3อาณาจักร : "จากแนวโน้มก็น่าจะเป็นอาณาจักรของผมนะ:)"

    มุมสวัสดีผู้ปกครอง
    สวัสดีค่า เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ! : สวัสดีค่า เราสโนว์นะ ไม่เป็นไรหรอกเราเต็มใจส่งลูกชายมา
    รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ : ก็น่ารักดีนะคะ^^
    ถ้าลูกของคุณโดนยำจะโกรธไหม : ก็อาจจะโกรธนะคะ  แต่อีธานจะยอมให้ทำไหมนี้ก็ไม่รู้นาาาาา
    ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ : จะขอบคุณกลับเลยค่ะ ถ้าลูกเราได้เข้าไปอยู่ในเรื่อง^^






    Application



    "เผ่าพันธุ์แมวของข้านั้นสูงศักดิ์เกินกว่าจะเสวนากับพวกสุนัขขนเหม็น"

    บทที่ต้องการ : แมวผู้ถูกเลือกจากตระกูลเทอร์คิชแองโกล่า
    ชื่อ-นามสกุล : อนาสตาเซีย เจวานนอฟ [ Anastasia Gevannov ] ชื่อเล่น : แอรีส [ Ares ]
    อายุ : 425 ปี
    ลักษณะ : สาวน้อย(?)รูปร่างปราดเปรียว ผิวขาวซีด ดวงตาเรียวรี นัยน์ตาแมวสองสี เหลือง-ฟ้า เรือนผมสีขาวออกสีเนื้อๆ ใบหน้าหยิ่งผยองแกมเจ้าเล่ห์
    เผ่าพันธุ์ เชื้อสาย : เผ่าพันธุ์แมว สายพันธุ์เทอร์คิชแองโกล่า
    อาณาจักร : แมว
    ตำแหน่ง/ฐานะ : บุตรสาวคนที่ 3 ของเชื้อสายเทอร์คิชแองโกล่าพันธุ์แท้ (ต้นตระกูล) มีตำแหน่งเป็นเสนาธิการ
    ลักษณะนิสัย : อนาสตาเซีย แมวสาวสวยผู้รักและภูมิใจในสายเลือดแมวๆของตัวเองมาก เกลียดน้องหมาทุกชนิด เห็นทีไรเป็นต้องแยกเขี้ยว รู้จักวิเคราะห์สถานการณ์ ฉลาดหลักแหลมมากกว่าเทอร์คิชแองโกล่าตัวอื่น (ปกติพันธุ์นี้จะฉลาดอยู่แล้ว) คล่องแคล่ว ว่องไว ปากร้ายกับพวกน้องหมามากๆ หยิ่งเล็กน้อย เวลาเขินหรือโกรธจะควักผ้าเช็ดหน้าขึ้นมากัด เป็นคนหัวไว เข้าใจง่าย ช่างคิด รอบคอบ ขี้ระแวง เข้มแข็ง กล้าหาญ หลงตัวเองขั้นรุนแรง ไม่ยอมเปิดใจให้ใครง่ายๆ เป็นสาย 'บุกก่อนได้เปรียบ' แต่กว่าจะบุกต้องวางแผนให้รัดกุมและมีแผนสำรองยามฉุกเฉินเสมอ ติดจะพูดมากสักหน่อย(?) แต่เป็นคนเก็บความลับได้สุดยอดมากคนหนึ่ง ไม่ค่อยสนใจผู้อื่น คิดจะทำอะไรก็ทำ ความคิดประหลาด เหมือนจะเป็นคนที่ดูออกง่ายๆ แต่จริงๆแล้วเป็นคนพิสดาร อะไรที่คนอื่นเขาทำ นางไม่ทำ! ฉะนั้นอย่าไปพยายามคาดเดาอะไรกับนางจะดีกว่า
    อาวุธ :  ดาบเนตรอสูรวารี ของสืบทอดจากรุ่นต่อรุ่น สู่ผู้ถูกเลือกของอาณาจักร เคยมีข่าวลือว่าดาบนี้จะเลือกผู้เป็นนาย หากนายใดมันไม่ยอมรับ นายผู้นั้นจะถูกกลืนกินพลังชีวิต ที่ผ่านมามีแค่อนาสตาเซียที่สามารถถือครองมันได้ยาวนานที่สุด ใบมีดมีความคมมาก ตัดได้ทุกสรรพสิ่ง ตัวดาบมีพิษหยาดวารี ผู้ที่โดนคมบาด ถึงแผลเล็กน้อยแค่ไหน สุดท้ายก็ติดพิษอยู่ดี ทว่าพิษไม่ได้ออกอาการฉับพลัน มันค่อยๆออกฤทธิ์ช้าๆ เพราะฉะนั้น(หากรู้ตัว)ก็สามารถร่ายเวทย์รักษาได้ทันก่อนพิษจะแผลงฤทธิ์ มีท่าไม้ตาย(?)ของดาบว่า 'วารีเริงระบำ'
    ความสามารถพิเศษ : ลางสังหรณ์แม่นสุดๆ...แม่นในเรื่องร้ายๆเสมอด้วย! , วิเคราะห์สถานการณ์ได้รวดเร็ว , กระโดดได้สูง , เคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วว่องไวมาก หากสายตาไม่ดีจริงๆจะมองไม่ทันเลย , เอาตัวรอดเก่งมาก
    ประวัติ : อนาสตาเซีย เมื่อวัยเด็กถูกขังอยู่ภายในคฤหาสน์ วันทั้งวันได้แต่เรียน เรียน เรียน และเรียน เรียนมาหลากหลาย ไม่ว่าจะร้องรำทำเพลง คิดคำนวน หมากล้อมหมากรุก กลยุทธ์สงคราม ศิลปะป้องกันตัว การใช้อาวุธ ที่ต้องเรียนหนักมากกว่าคนอื่น เพราะชะตาชีวิตของเธอถูกกำหนดมาตั้งแต่เด็กแล้ว เธอถูกปลูกฝังใครเกลียดชังอาณาจักรสุนัข ทำให้เกิดนิสัยชิงชังน้ำหน้าพวกสุนัขอย่างร้ายแรง เธอโดนทรมานเพื่อให้สามารถทนต่อความเจ็บปวดให้ได้อยู่เป็นร้อยๆปี คุณแม่ของเธอ เมื่อคลอดน้องชายคนที่ 5 ก็เสียชีวิตลง แต่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เฉยชา เป็นเพราะเธอกับแม่เจอกันแทบนับครั้งได้ด้วยซ้ำ เธอไร้เพื่อนฝูง จะมีก็แต่พี่น้องทั้ง 13 คน พวกเขาสนิทสนมกันมาก มีชาย 7 หญิง 6 เธอคือบุตรสาวคนที่ 3
    ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : เกลียด ชิงชังสุดหัวใจ เธอคิดว่าอีกฝ่ายคือสาเหตุที่เธอต้องโดนกักขัง ทรมาน เป็นดั่งเงามืดและตราบาปชั่วชีวิต
    ชอบ/เกลียด/กลัว : ชอบความหรูหรา ชอบเรื่องน่าสนุก , เกลียดการโดนเมิน เกลียดแมลงทุกชนิด , กลัวการถูกขังในที่แคบเป็นเวลานานๆ เวลาโดนขังจะมีเหงื่อแตกพลั่กๆ หน้าที่ซีดอยู่แล้วก็ซีดจนเป็นกระดาษ ใจสั่นมือสั่น
    อื่นๆ : อนาสตาเซียไม่เคยมีความรัก , เธออยากมีเพื่อนมากๆ , เธอไม่ชอบท่านพ่อของตัวเอง

    คำถามสำหรับตัวละคร

     

    ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : "เจ้าชายตัวแสบ! เจ้าทำให้ข้าหมดสวย!  รีบๆมาตัดสินให้อาณาจักรอันสง่างามของข้าเสียที!" อนาสตาเซียกล่าวพร้อมบิดหูเจ้าชายอย่างแรง

    ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : เธอนิ่งไปเล็กน้อยกับคำถาม ขมวดคิ้วหมุ่น กัดฟันเค้นเสียงออกมา "ถ้าเป็นไปได้ข้าอยากจะสังหารพวกมันเสีย แต่ข้าไม่อาจลงมือทำอะไรบุ่มบ่ามได้ คนสวยมักจะรอบคอบเสมอ"

    สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? "พวกสุนัขขนเหม็นพวกนั้นไม่สมควรจะได้รับ เผ่าพันธุ์แมวอันสูงศักดิ์ของข้าเหมาะสมที่สุด"

     

    มุมสวัสดีผู้ปกครอง

                   

                สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

                : สวัสดีค่ะ! เอวาค่ะ! ยินดีค่ะ ยังไงก็ฝากลูกสาวของเราไว้ด้วยนะคะ ฮา

                รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

    : เป็นพล็อตที่น่าสนใจมากๆเลยค่ะ ถึงกับรีบมาพิมพ์ให้แทบไม่ทัน กลัวโดนแย่งพันธุ์น่ะค่ะ...

    ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

    : เชิญจับไปต้มยำทำแกงให้สนุกเลยค่ะ!

    ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

    : ยินดีค่ะ! <3





    Application

     


     

    “มีแต่เรื่องน่าเบื่อทั้งนั้นเลยแฮะ” 

                บทที่ต้องการ : The cat

                ชื่อ-นามสกุล : คุรัน เทเปส [ Kuran Tepes ]

                อายุ : 16 ปี

                ลักษณะ : เส้นผมสีน้ำตาลอมทองยาวปล่อยสยายถึงกลางหลัง ดวงตาสีน้ำเงินหม่นเหมือนท้องมหาสมุทรกว้างใหญ่ ผิวขาว เตี้ยกว่าเกณฑ์อายุมาก 

                เผ่าพันธุ์/เชื้อสาย : แมวทะเลทราย//แมวทราย

                อาณาจักร : แมว =w=

                ตำแหน่ง/ฐานะ คน(แมว)จรจัด

                ลักษณะนิสัย ขี้เบื่อเกินจะบรรยาย ชอบทำอะไรที่แปลกใหม่ตลอดเวลา แอบ s และซึนเล็กๆ รักเพื่อนฝูงและเพื่อนพ้องมากถึงมากที่สุด ทำอะไรเฉพาะที่ตัวเองสนใจและชอบเท่านั้น เกลียดการถูกบังคับ ชอบกวนส้นทรีนคนอื่นเป็นชีวิตจิตใจ ถ้าได้ทำอะไรที่ชอบหรือสนใจหน้าตาก็จะดูเป็นผู้เป็นคนมากยิ่งขึ้น(ค่อนข้างมีชีวิตชีวา) ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ชอบหรือสนใจก็ตัวสลอตดีๆนี่เอง(ขี้เกียจไปหมด) เวลาเบื่อๆจะหน้านิ่งยังกับปลาตายไม่ก็คิ้วชนกันตลอดเวลา โง่คณิตมาก ขี้บ่นเป็นที่หนึ่ง ไม่ทำอะไรแบบไม่คิด แต่ถ้าโกรธแล้วสมองจะหยุดทำงานไปชั่วขณะนึง(?)(ไม่คิดอะไรเลยนั่นเอง) ร่างกายมีความคล่องตัวมาก เลยเคลื่อนไหวและโจมตีได้แม่นยำรวดเร็ว เตี้ยในระดับนึง ถ้าเข้าตาจนแล้วเธอก็จะใช้ลูกเตะฟาดเข้าให้ที่คอของผู้เคราะห์ร้าย(?)คนนั้น ร้ายแรงอาจคอหักตายได้(?) เห็นเงินเป็นไม่ได้ ต้องเข้าจู่โจมอยู่ร่ำไป 

                อาวุธ : กริชเล่มเล็ก(ตามภาพ)สำหรับการต่อสู้ประชิดตัวและระยะกลาง ใช้เหมือนดาบทั่วๆไป แต่นางไม่ใช้ดาบเพราะมันเทอะทะ แม่ไม้มวยไทย(?)//ทักษะการป้องกันตัวขั้นสูงสำหรับการต่อสู้ประชิดตัว  กระดาษ(?)สำหรับการต่อสู้ระยะไกล โดยควบคุมให้อากาศและลมบริเวณนั้นเป็นแรงช่วยส่งแผ่นกระดาษไป พอทำอย่างนี้แล้ว กระดาษจะคมกริบเหมือนกับขว้างมีดเลยค่ะ(บังคับได้อิสระเช่นพาแหกโค้งได้เป็นต้น)

                ความสามารถพิเศษ : มีพลังธาตุลม เช่น ควบคุมลม กลุ่มมวลอากาศ สร้างพายุ เป็นต้น ร่างกายเคลื่อนไหวได้รวดเร็วว่องไวและเงียบเชียบที่สุดในอาณาจักรเลยก็ว่าได้(*) 

                ประวัติ ตั้งแต่จำความได้ ครอบครัวของคุรันยากจนอดมื้อกินมื้อ แม่ของเธอเอาแต่พร่ำเพ้อสวดมนต์อยู่กับรูปปั้นหน้าตาประหลาดๆในห้องมืดๆบริเวณหลังบ้าน ส่วนพ่อก็วาดรูปอยู่ตลอดเวลา บางครั้งก็คลั่งฉีกภาพจนกระจุยไปบ้าง แต่ปกติก็มักจะทำหน้าเลื่อนลอยมีความสุขไปกับการวาดภาพแบบไม่ยอมกินไม่ยอมนอน งานของเขาเป็นศิลปะชิ้นเอก ทุกรูปที่วาดออกมามีความหมายลึกซึ้งงดงาม แต่มักจะถูกฉีกทึ้งและทำลายอย่างไม่ใยดีโดยฝีมือของผู้ที่สร้างมันทุกครั้ง ฝ่ายแม่บางครั้งก็จะออกมาทำอาหารให้กินบ้างเป็นครั้งเป็นคราว พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยนทำนองว่าคุรันคือบุตรของพระเจ้า แล้วเธอก็เดินตัวปลิวกลับไปในห้องเดิมต่อ แต่พ่อ เขาไม่เคยสนใจลูกของเขาเลย อยู่มาวันนึงคุรันลองรวบรวมความกล้าเดินเข้าไปถามพ่อของเธอ พ่อคะ ทำไมไม่ลองเอารูปไปขายดูล่ะคะ จะต้องได้เงินมาซื้อข้าวเยอะแยะแน่ๆ พ่อของเธอจากที่กำลังทำหน้าตาเลื่อนลอยอยู่นั้นก็กลับมาเกรี้ยวกราดบิดเบี้ยวกับคำพูดของลูกน้อย เขาตะโกนดุด่าพร้อมทั้งโยนของใกล้ตัวทุกอย่างใส่เด็กน้อย แกเป็นใคร!! มีหน้ามาบอกให้ฉันขายลูกตัวเองหรอ!! ไอสารเลว!!! เมื่อแม่ได้ยินเสียงเอะอะจึงเดินออกมาจากในห้องด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณอย่างแรง เธอเดินผ่านคุรันที่กำลังนั่งตัวสั่นงันงกอยู่ก่อนจะจูงมือพ่อไปนั่งที่เดิม หยิบกระดานวาดภาพมาตั้งเหมือนเดิม แล้วเดินกระทืบเท้าตึงตังกลับไปที่ห้องเดิม หลังจากนั้นไม่นานก็มีพวกทวงหนี้มาที่บ้านของเธอ ในวันนี้พวกนั้นมาเพื่อเอาตัวลูกสาวไปเพื่อไถ่หนี้ คุรันไม่ได้ดิ้นหรือโวยวาย เธอแค่ร้องไห้เบาๆพร้อมกับมองพ่อกับแม่ที่อยู่หน้าบ้าน พวกเขามีสีหน้าตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัด คุรันเห็นแค่นั้นจึงยิ้มออกมาเล็กน้อย เพราะอย่างน้อยพ่อกับแม่เธอก็ยังเป็นห่วงเธออยู่ แต่พ่อก็พูดขึ้นมาว่า สีหกหมดแล้วแย่แล้วๆ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้าน ส่วนแม่ก็พึมพัมอะไรซักอย่างคนเดียวแล้วเดินเข้าบ้านไปช้าๆ คุรันยิ้มออกมาพร้อมทั้งร้องไห้ไปพร้อมกัน ครอบครัวที่เธอไปอยู่ใหม่คือครอบครัวของเศรษฐี คุณชายเป็นตาแก่อ้วนพุงพลุ้ยนิสัยเสีย มีลูกชายหน้าตาออกไปทางอัปลักษณ์หนึ่งคน อยู่ในฐานะคนรับใช้ ทั้งคุณชายและลูกชายของเขาคิดจะลวนลามเธอบ่อยๆ แต่เธอก็ไม่สะทกสะท้านและหลีกหนีออกมาอย่างปัญญาชนได้ทุกครั้ง จนคืนหนึ่งเขาขอให้เธอนอนด้วยแลกกับเงิน เธอเกิดเลือดขึ้นหน้าเลยทำร้ายคุณชายไปด้วยกริชที่แอบไปซื้อมาจากตลาดมืด หลังจากนั้นเธอก็รีบไปที่เซฟ หอบเงินและสมบัติทั้งหมดเท่าที่ทำได้ แล้วหนีออกมาใช้ชีวิตเร่ร่อน 

                ความเห็นต่อฝั่งตรงข้าม : เจ้าพวกไร้สมอง งี่เง่า แถมตัวเหม็นอีกตะหาก!! (เกลียดสุนัขเพราะเคยโดนวิ่งไล่ตอนนางยังเด็กๆ จริงๆนั้นนางผิดเองนั่นแหละเพราะตัวเองแอบเข้าไปในเขตของอาณาจักรทางนั้นเอง)

                ชอบ /เกลียด/กลัว : เงิน นก ดูดาว /คนรวย ตัวเลข คนอวดรู้ /แมลงปอ(ตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก ถ้าหนักหน่อยก็อาจร้องไห้ได้)

                อื่นๆ : *ความสามารถพิเศษอ้างอิงจากความสามารถของแมวทรายค่ะ มันอยู่ในทะเลทราย เลยต้องคอยวิ่งหาเหยื่อ หลบแดด เลยรวดเร็ว แถมเวลาเดินยังไม่มีรอยเท้าบนทรายเลยด้วย เลยถือว่าเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและเงียบเชียบค่ะ ><

    ถ้าลูคัสกับคุรันติดทั้งคู่ก็อยากให้สองคนนี้กัดกันบ่อยๆค่ะ 5555

     

                    คำถามสำหรับตัวละคร

     

    ถ้าหากหาเจ้าชายตัวปัญหาพบจะพูดอะไรและทำอะไรกับเขา? : เจ้ามนุษย์เรื่องเยอะเอ๊ยยย แล้วกระโดดเตะก้านคออย่างโหดร้าย

    ถ้าวันนึงได้ปะทะกับฝ่ายตรงข้ามละ? จะกระโดดเข้าไปสู้หรือเจรจา? : สู้สิ เจรจามันน่าเบื่อจะตาย

    สุดท้าย..คิดว่าอาณาจักรไหนจะได้ครอบครองมงกุฏราชาแห่งสามอาณาจักร? อาณาจักรสุนัขหรือแมว? : พูดไม่ถูกแฮะ เอาเป็นว่า ฉันคือคนที่จะชิงมงกุฎนั้นมา แค่นั้นคงจะเข้าใจนะ :)

     

    มุมสวัสดีผู้ปกครอง

                   

                สวัสดีค่า! เราชื่อขิงนะคะ ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ!

                : คนที่สองแล้วค่า ><

                รู้สึกยังไงกับพล็อตเรื่องคะ..อยากจะขว้างทิ้งและเหยียบอัดท่อระบายน้ำไปเลยไหม(ฮา)

    : ก็คิดถึงเกมในตำนานนั่นแหละค่ะ 5555

    ถ้าลูกของคุณโดนยำจะไม่โกธรกันใช่ไหม?

    : ส่งมาให้ยำค่ะ 55555

    ไม่มีอะไรจะพูดจริงๆนอกจากทักทาย เอาเป็นว่าขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครนะคะ!

    :ค่า ขอให้ลูกสาวติด ;w; (เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราทำการบ้านก่อนสมัครมากที่สุดแล้วค่ะ ><)








    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×