Free zone 2

ลำดับตอนที่ #90 : {Fic Toriko}... ความรักที่ไม่มีอยู่จริง ....

"เห......ฉันเป็นบ้าหรอ.....ไม่ๆ คนเก่งๆเขาก็บ้ากันทั้งนั้นแหละ"

ชื่อ : เจย์เดน แมธธิว  | Jayden Matthew

ชื่อเล่น : เจย์ | Jay

ความหมาย : -

อายุ : 19 ปี

เพศ : หญิง

รสนิยามทางเพศ : หญิง

สาย : หญิงหญิง

สัญชาติ : อเมริกา

ลักษณะภายนอก : หญิงสาวดวงตาสีม่วงสะท้อนแสง ผมสีเทาสว่าง ผิวสีขาวซีดราวกับหิมะ ใบหน้าประดับด้วยรอยยิ้มน้อยๆตลอดเวลา มักจะใส่ชุดผู้ดีอังกฤษตลอดเวลา สูง 170 หนัก 60

อาวุธ : ปืนลูกโม่ Smith and Wesson Performance Center Model 629 Stealth Hunter มรดกตกทอดจากพ่อของเธอ

Gigli Saw ลวดเลื่อย ใช้ตัดกระดูก ซึ่งปกติเธอจะเอาไว้ตัดกระดูกตัวเองมากกว่า

ชุดมีดผ่าตัดซึ่งในปัจจุบันยังไม่รู้เลยว่ามีไว้ผ่าใครกันแน่ ตัวเธอเองหรือคนอื่น

สัตว์เลี้ยง : ดาโอล็อธ เอาเตอร์ก็อดในตำนานคธูลู มีรูปร่างที่แปลกประหลาดมาก ประกอบไปด้วยพลาสติกและโลหะ สามารถทำให้คนอื่นเสียสติ และดูดกลืนเข้าไปได้ ระดับความยาก ประเมินไม่ได้

เซลล์กรูเม่ต์: ไฮดร้า พลังคือเมื่อชิ้นส่วนร่างกายเสียหายก็จะงอกขึ้นมา ทั้งแขน ขา หัว หรือแม้แต่ตัวขาดครึ่ง ท่อนบนก็จะงอกท่อนล่างออกมาโดยไม่ตาย หัวเป็นรูก็งอกคืนได้ สามารถปล่อยพิษออกมารอบตัวได้

สถานะ : นักล่าอาหาร

ลักษณะนิสัย : เจย์เป็นคนที่ดูอารมณ์ดีตลอดเวลา ไม่ดูสถานการณ์รอบด้านเลยว่าอารมณ์เป็นไงบ้าง มักจะทำหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา จนบอกได้ยากว่าเธอรู้สึกยังไงบ้างในเวลานี้ เป็นคนสติไม่สมประกอบ รักความสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างที่เธอทำจะมีโอกาสผิดพลาดเพียงแค่ไม่กี่เปอร์เซ็นตเท่านั้น มีความเชี่ยวชาญด้านการวิเคราะห์พฤติกรรม ว่าคนอื่นนั้น เห็นเธอเป็นยังไง ฉลาดและเลือดเย็น มีความเด็ดขาดในการตัดสินใจ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ เธอปฏิบัติตามกฎทุกอย่าง เพราะเธอคิดว่าเธอคือกฎ มีความหลงตัวเองเล็กน้อย เป็นคนมีอีโก้กลางๆ เธอจะรับฟังคนอื่นเฉพาะตอนที่เธอคิดว่า เหมาะสม เท่านั้น จริงๆ เธอเป็นพวกซาดิสม์และมาโซในคนเดียวกัน ในยามปกติเธอจะเป็นพวกมาโซ ชอบทำร้ายตัวเอง แต่เมื่อเห็นสิ่งกระตุ้น เธอจะเป็นพวกซาดิสม์ทันที เพ้อและเพ้อมาก มักจะพล่ามอะไรเข้าใจยากเวลาอยู่ในโหมดซาดิสม์ เป็นคนเอาแน่เอานอนไม่ได้ เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย เป็นพวกที่ฉีกยิ้มได้สยองมาก ชอบหัวเราะแบบจิตๆ และเป็นพวกไฮเปอร์ ทนอะไรน่าเบื่อๆไม่ได้ ถึงจะดูสติไม่เต็มแต่ก็ดูน่าเชื่อถือในสายตาคนอื่น ไม่รู้สิ อาจจะเป็นเพราะออร่าของนักการเมืองมั้ง เป็นคนมีวิถีการใช้ชีวิตอย่างมีแบบแผน เช่น นั่งที่เดิมบนโซฟาเสมอ เคาะประตูสามครั้งไม่ขาดไม่เกิน เธอมีงานอดิเรกก็คือการเล่นรัสเซียน รูเล็ตแบบใส่กระสุนห้านัดและยิงสองครั้ง โดยเธอให้เหตุผลว่า ทำให้สมองโล่งดี (ฆ่าตัวตายแหละ กระสุนห้านัดยิงสองครั้ง ยังไงก็ตายครับ) เผด็จการ เชื่อว่าความต้องการของตนเองสำคัญกว่าคนอื่น

ประวัติ : เจย์เดน แมธธิว หญิงสาวที่มาจากตระกูลนักการเมืองที่เกือบได้ขึ้นเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา เธอเป็นนักหมากรุกอัจฉริยะที่ขึ้นระดับ Grand Master ด้วยวัยเพียง 11 ปี ล้มสถิติชาวรัสเซียเจ้าเก่าได้เลย ในวัยเด็กเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยมีมนุษย์สัมพันธ์เท่าไรนัก เธอเรียนในระดับมหาวิทยาลัยตั้งแต่อายุ 14 ในคณะแพทยศาสตร์ ที่ถึงจะถูกค้านจากอายุของเธอ แต่ว่าด้วยความสามารถแล้วไม่มีใครกล้าค้านอีก จนกระทั่งเธอเรียนจบและมาเป็นแพทย์ที่อายุน้อยที่สุด ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ ได้เวลาตื่นจากฝันอันสวยงามแล้วล่ะครับ พ่อแม่ของเธอถูกลอบสังหาร ต่อหน้าต่อตาของเธอ โดยคนที่กระทำนั้นคือคนที่เธอเชื่อใจมากแต่ไม่ที่สุด คือแฟนสาวของเธอเอง บุคลิกของเธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปเป็นคนละคน จากหมอที่มีคุณธรรม กลายเป็นเพียงฆาตกรโรคจิตคนหนึ่งที่แฝงตัวอยู่ในคราบของหมอที่แสนดีเท่านั้น มรดกของเธอได้ถูก 'ดูแล' โดยลุงของเธอที่ติดเหล้าและการพนัน เขาคนนั้นชอบทุบตีเธอเวลาเมาเป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง ลุงของเธอก็หายไป....ใช่ หายไป แต่ก็ไม่มีใครสนใจเลยแม้แต่น้อย ปัญหาสังคมหายไปแล้ว จะสนทำไม และต่อจากนั้นก็เริ่มมีคน'หายตัวไป'อย่างลึกลับเรื่อยๆ จนกระทั่ง แฟนเก่าของเธอ หายไป ทำให้มีพวกชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน มาสงสัยในตัวเธอ ว่าเธอทำรึเปล่า และพวกนั้นสืบมาเรื่อยๆจนกระทั่งพบกับความลับของเธอ เรื่องที่เธอฆ่าคนเหล่านั้นและชำแหละพร้อมกับใช้น้ำกรดย่อยสลายศพ นั่นทำให้มีหลายคนเชื่อว่าเธอทำ และมีบางส่วนที่เชื่อในภาพจำของเธอคือคุณหมอใจดีมีเมตตา เชื่อว่าเธอไม่ได้ทำ แต่ว่า เธอได้ทำจริงๆ เธอแทงศพทุกศพ สิบสองแผล ซึ่งตรงกับวันที่พ่อแม่ของเธอตาย จนเธอได้ขึ้นศาลและลูกขุนทุกคนของเธอบอกว่า ไม่ผิด เนื่องจากการ 'ใส่ไข่' เล็กน้อยของเธอ ทำให้ลูกขุนทุกคนสงสารและโหวตไม่ผิดทั้งหมด เป็นไปดั่งกลอุบายในทันที วันหนึ่ง ในขณะที่เธอกำลังแทงร่างของผู้เคราะห์ร้ายอยู่นั้น คริสเตอร์ ราฟาเอล ก็จงใจมาพบเข้า

"เจย์เดน แมธธิว เธอสนใจ จะเข้าสมาคมผีเสื้อราตรีทมิฬรึเปล่าล่ะ หรืออยากให้ฉันไปบอกตำรวจดี"หญิงสาวผมสีขาวนวลเอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มเล็กน้อย

"แน่นอน........คุณชื่ออะไรนะ?" เจย์เดนเกล่าวตอบ

"คริสเตอร์ ราฟาเอล เรียกคริสก็ได้"

"โอเคคริส อยากให้คุณพูดประโยคเท่ๆแบบ ยินดีต้อนรับสู่สมาคม จัง" เจย์เดนยิ้ม

ของที่ชอบ : ความเจ็บปวด | เรื่องปกติของพวกมาโซและพวกซาดิสม์

ความบ้าคลั่ง | เธอเชื่อว่า คนเก่งๆ เขาก็บ้ากันทั้งนั้นแหละ

ความสนุก | พวกไฮเปอร์

ของที่เกลียด : ความน่าเบื่อ | ฝันร้ายของพวกไฮเปอร์

อาหารทะเล | หยึยๆ ชอบกล

กลัว/แพ้ : -

คู่ : ริน
สถานการณ์การพูดของตัวละคร : ปกติเธอจะพูดด้วยน้ำเสียงสดใสหน่อยๆ ไม่มีคำลงท้าย แทนตัวเองว่าฉัน แทนคนอื่นว่าคุณ แต่จะแทนคนสนิทด้วยชื่อ ไม่ค่อยมีคำลงท้าย เช่น

"สวัสดี ฉัน เจย์เดน เรียกเจย์ก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก"

"คุณมีปัญหาอะไรกับฉันหรอ"

"แหมๆ xxx ก็พูดเกินไป"

คำติดปากของเธอ เช่น วิเศษ สุดยอด อะไรประมาณนี้ มักจะนำหน้าด้วยคำว่า ว้าว แล้วค่อยพูด เช่น

"ว้าว......วิเศษ.....วิเศษมาก"

เวลาเธอสนใจอะไรหรืออารมณ์ค้าง เธอมักจะพูดคำนั้นซ้ำไปซ้ำมา เช่น

"นี่มัน......วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษที่สุด"

"น่าเบื่อ.....น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อ น่าเบื่อเกินไปแล้ว"

เวลาจะจะตอบคำถามจะขึ้นต้นว่า เห เสมอ

"เห..............วันนี้อยากกินอะไรงั้นหรอ"

เพิ่มเติม : ถ้าถามว่า ทำไมต้องเป็นไฮดร้า ขอตอบเลยครับ ว่า ถ้าเป็นตัวอื่นมันก็จะมาโซได้ไม่เต็มที่สิครับ

---------------------------*--*-------------------------------*--*-----------------------

“สวัสดี…”

เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างยานคางพร้อมกับจ้องมองเพื่อนตรงหน้าด้วยดวงตาอย่างอ่านไม่ออก พร้อมเชิดหน้าขึ้นมองอย่างนางพญา

:: "สวัสดี ยินดีที่ได้รู้จัก" เจย์ได้กล่าวตอบด้วยเสียงสดใส รอยยิ้มของเธอเริ่มปรากฏมากขึ้นกว่าเดิม

“ฃื่ออะไรละ?...ฉัน 'คริสเตอร์' เรียก คริสก้ได้นะ....เธอละ?ชื่ออะไร.."

หญิงสาวมองคนตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่าพร้อมกับหยิบลูกแก้วขึ้นมาแล้วจากนั้นค่อยลูบอย่างเบาๆ

:: "เห............ชื่อของฉันงั้นหรอ เจย์ยังไงล่ะ" ใบหน้าของเจย์ยังคงยิ้มสดใสอย่างไม่เปลี่ยนแปลง

"อือ...ทำไมถึงอยากมาท่องโลกการ์ตูนกับฉันละ?"

หญิงสาววางลูกแก้วลงพร้อมกับมองคนตรงข้ามด้วยสายตาอย่างไม่เป็นมิตร

:: "ก็เพราะว่า.......มันดูน่าสนุกยังไงล่ะ" เธอค่อยๆหลับตาลงเล็กน้อย

"แปลว่าเธอพร้อมใช่ไหม?...ที่จะเป็นคนติดตามฉัน..จะไม่ทรยศหรือทำให้ฉันเสียใจใช่ไหม?..."

หญิงสาวด้วยด้วยน้ำเสียงสั่นคลอนแล้วค่อยๆแผผ่วเบาลงจากนั้นจ้องคนตรงหน้าด้วยความคาดหวัง

:: "ใช่แล้ว แน่นอนที่สุด" เจย์เริ่มลืมตาขึ้นและพยักหน้ารัวๆ

"ดี...แล้วถ้าเธอมีความรักละ?..เธอพร้อมจะทรยศแล้วเลือกเขาไหม?"

หญิงสาวจ้องเข้าไปในนัตย์ตาอีกฝ่ายจากนั้นก็พร้อมหยิบลูกแก้วอีกลูกขึ้นมา

:: "เห......เห็นฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ.......ว้า เสียใจจังเลยนะ" เธอพูดด้วยเสียงเศร้าสร้อยแบบแสร้งทำ พร้อมกับเอียงคอเล็กร้อย

"และนี้คือคำถามสุดท้าย....ถ้าเขาไม่รักเธอเธอพร้อมจะ 'กำจัด' เขาพร้อมกับฉันไหม?"

:: "ว้าว......นี่มัน.....วิเศษ วิเศษมาก ไม่คิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้นะเนี่ย.....พร้อมสิ พร้อมมากด้วย" รอยยิ้มของเจย์เดนเริ่มกลายเป็นรอยยิ้มชวนสยอง และเริ่มส่งเสียงหัวเราะอันบิดเบี้ยวออกมาเบาๆ

"555555555......"

หลังจากที่ฟังคำตอบของอีกฝ่ายเสร็จหญิงสาวระเบิดหัวเราะออกมาพร้อมกับฉีกยิ้มอย่างน่ากลัวแล้วค่อยๆเดินไปหาอีกฝ่าย

:: "วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษ วิเศษจริงๆเลยคนแบบเธอเนี่ย" รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอยังไม่จางหายไป

"เธอนี้ถูกใจฉันจริงๆ...หึๆ..เอาละแล้วเจอกันอีกโลกหนึ่งนะ...'เพื่อนรัก' คิก.."

เธอออกมาเล็กน้อยแล้วจากนั้นก้พลักอีกฝ่ายลงหลุมดำไปพร้อมกับโยนลูกแก้วให้

:: "ไว้เจอกัน" เธอโบกมือให้คริส

"บ๊ายบาย....แล้วเจอกันนะ 'โชคดี' "

:: "ขอให้โชคดีในโลกการ์ตูน" และเจย์ก็ยิ้ม

---------------------------*--*-------------------------------*--*-----------------------

Talk

"สวัสดีค่ะ ท่านผปค. คิกๆ"

:: สวัสดีครับ

"ชื่ออะไรเอ่ย? บอกได้ไหมค่ะ?"

:: ผม ด้า ครับ

"ไรท์อาจจะดองอู้และไม่ว่าง แถมเนื้อเรื่องอาจจะไม่ดี อภัยได้ไหม?"

:: ได้ครับ ไม่ว่ากัน ผมก็ดอง

"ขอบอกไว้ก่อนนะค่ะ ไรท์ไม่ชอบอ่านนิสัยแต่ชอบอ่านประวัติแต่งมาดีนะ555+"

:: ความสามารถในการแต่งประวัติ -10 ครับ

"อยากฝากบอกลูกตัวและไรท์ไหมค่ะ?"

:: โรคจิตเล็กน้อยไม่ว่ากันนะครับ

"ค่ะๆ..ถ้าติดจะเลี้ยงขนมไรท์ไหม? "

:: ไว้คิดดูครับ

"แค่นี้ดีกว่าเนอะ! ขอให้โชคดีจ้า"

:: ครับ