คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : C H A P T E R 7 : Killer (100%)
C H A P T E R 7 : Killer…
ปัง!!!!!!!
ลูกกระสุนปืนเจาะเข้าที่สมองของลิคเกอร์อย่างแม่นยำ ร่างที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อล้มลงกับพื้น เลือดสีแดงสดไหลออกมาจากบาดแผลของมัน
เวกเตอร์และไกสท์ยังคงเดินต่อไปจนกระทั่งไปถึงทางแยกอุโมงค์สี่ทาง รังสีอินฟราเรดจากกล้องทำให้สามารถมองเห็นพื้นที่บริเวณรอบๆได้อย่างชัดเจน ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิตใดๆ
“เคลียร์!!!”
“ไปกันเถอะ”โฟร์อายส์เดินพยุงเบอร์ต้าไปพร้อมกับสเปคเตอร์ที่ยังแอบอยู่ในฟินแลนด์(-..- อิแบคสงสัยเป็นแฟนคลับฮุนอา)นิดหน่อย โดยมีเบลท์เวย์คอยระวังคุ้มกันด้านหลังเผื่อเกิดเหตุฉุกเฉินขึ้นมา
“อุโมงค์ทางด้านหน้าจะเป็นอุโมงค์ที่เชื่อมถนนด้านบ้าน โดยจะเป็นจุดที่อยู่ใกล้ Kwon group corpertion…”มินิแมพสเปคเตอร์แสดงผลเป็นแผนที่ขนาดย่อมบนอากาศ เส้นทางต่างๆถูกบันทึกไว้ในมินิแมพทำให้ง่ายต่อการเดินทาง
ตึก ตึก ตึก
สายลมอ่อนๆพัดเข้ามาจากด้านบน มีเพียงเสียงฝีเท้าและเสียงลมเท่านั้น หน้าจอเครื่องแสกนของโฟร์อายส์กระพริบขึ้น พร้อมกับแสดงผลพบอาวุธชีวภาพ
“ไกสท์ เราต้องรีบแล้วล่ะ มีบางอย่างตามเรามา”
“รับทราบ สเปคเตอร์นำหน้าไปก่อน โฟร์อายส์และเบอร์ต้าตามหลังไป ส่วนฉัน เวกเตอร์ เบลท์เวย์จะระวังให้”
“ไกสท์ เครื่องแสกนตรวจพบweb spinner พุ่งตรงมายังอุโมงค์ทางด้านซ้าย”โฟร์อายส์อ่านข้อมูลจากเครื่องแสกนที่กระพริบถี่พร้อมกับรายงานให้หัวหน้าทีมทราบ
“รีบออกไปจากที่นี่!”ไวเหมือนคำพูน เดลต้าทีมรีบวิ่งไปตามทางอุโมงค์กว้างอย่างรวดเร็ว โดยมีสเปคเตอร์เป็นคนนำทาง
Web Spinner
Web Spinner เป็นแมงมุมยักษ์ที่กลายพันธุ์จากผลของ A-Virus ทำให้มันเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและสามารถพ่นพิษได้
ชีววิทยาของ Web Spinner
พวกมันสามารถปีนผนังกับเพดานได้และมักจะโจมตีตรงมุมที่คาดไม่ถึง พวกมันหลบหลีกอย่างง่ายดาย ถ้ายังไม่ตายก็จะสร้างความเสียหายระดับปานกลางแต่ถ้าตาย มันจะสำรอกเอาพวกตัวเล็กออกมาก่อกวน ปัญหานี้สามารถแก้ได้โดยใช้อาวุธประเภทไฟเผาพวกแมงมุมตัวเล็กตัวน้อย
ตึง! ตึง! ตึง!
“กิ๊ซซซซซซซซซซซ!!!”เสียงแหลมคล้ายสัตว์ดังขึ้นไม่ไกลจากด้านหัง พื้นดินสั่นสะเทือนน้อยๆคล้ายกับมีบางสิ่งบางอย่างขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนไหว
“กิ๊ซ! กิ๊ซ! กิ๊ซซซซซซ!!!”ภายในความมืดปรกฎแมงมุมยักษ์ขนาดใหญ่วิ่งตามอย่างบ้าคลั่ง พิษสีเหลืองพุ่งออกมาจนเกือบโดนเวกเตอร์และเบลท์เวย์ ซึ่งมันมีคุณสมบัติกัดกร่อนอย่างรุนแรง มนุษย์ธรรมดาถ้าหากโดนพิษของมันอาจถึงขั้นตายได้ในพริบตา
“วิ่งต่อไป! อย่าหันหลังกลับไปยิงมัน!”
“โอ๊ยยยยยยยย!!!!”เบอร์ต้าเสียหลักจนล้มลง ความเจ็บปวดที่ขาซ้ายแล่นปลาบขึ้นจนลุกไม่ไหว
“เวกเตอร์ สเปคเตอร์ เบลท์เวย์ยิงคุ้มกัน”ไกสท์เก็บปืนเข้าด้านหลังและรีบพยุงเบอร์ต้าขึ้นมาพร้อมกับโฟร์อายส์
ปังๆๆๆ!!!!!!
“กิ๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!!”มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เมื่อกระสุนนัดหนึ่งพุ่งใส่ตาของมัน และนั่นก็เป็นการจุดประกายไฟความโกรธของเจ้าอสุรกายตวนี้ แมงมุมยักอะลาวาดอย่างรุนแรง
“รีบไปเร็วเข้า!”สเปคเตอร์ยิงเจาะเข้าที่หาของมันอีกที ขายาวรีบวิ่งตามสมาชิกทีมที่เหลือไป
ตึง! ตึง! ตึง!
แมงมุมยักษ์กลายพันธุ์ยังคงไล่ตามอย่างไม่ลดละ บาดแผลจากกระสุนปืนทำให้ตามมันบอดไปข้างหนึ่ง แต่ก็ยังมีอีก 5 ตาที่มองเห็นอยู่ได้ เส้นทางด้านหน้าแคบลงเรื่อยๆ ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่โตของมัน ทำให้ตัวมันติดอยู่กับอุโมงค์ เบลท์เวย์หยิบระเบิดขนาดเล็กออกมาก่อนจะปาเข้าปากมันไป
“เอาไปกินซะ!!!!”
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!
“ได้ยินเสียงอะไรมั้ย?!”เสียงระเบิดดังก้องไปทั่ว ใครไม่ได้ยินก็ยังคงจะหูหนวกหรือไม่ก็หูพิการ หญิงสาวเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ
“เสียงระเบิด”ลู่หานเอ่ยเบาๆพลางมองไปยังจุดที่มีควันดำพวยพุ่งไปในอากาศ
“*0* ฉันว่าคงจะมีพวกทหารเค้ากำลังต่อสู้กันอยู่แน่ๆเลย”ใบหน้ากลมฉายแววตื่นเต้นและความอยากรู้อยากเห็นภายในดวงตากลมโตนั่นอย่างปิดไม่มิด ลู่หานมองดูน้องสาวข้างๆพร้อมกับคลี่ยิ้มน้อยๆ
“เรารีบไปดูกันเถอะ”สิ้นเสียง ทั้งสามเริ่มออกวิ่ง ไปยังจุดเกิดของต้นเสียงนั้นทันที
ควันเขม่ากระจายไปรอบๆบริเวณใกล้เคียง ประตูทางออกอุโมงค์พังย่อยยับไม่มีชิ้นดีเพราะแรงระเบิดเมื่อกี๊ โชคดีที่สมาชิกเดลต้าทีมไม่เป็นอะไรมาก อาจจะมีบาดแผลบวมช้ำกันบ้างเล็กน้อย ไกสท์มองไปด้านหน้า ปากบางยกยิ้มมุมปากน้อยๆ บนป้ายหินแกรนิตใหญ่มีตัวอักษรสีทองขียนว่า “Kwon Group Corperation”
ถ้าหากมองเผินๆจากบุคคลภายนอก ก็จะเห็นแค่เพียงบริษัทผลิตยาธรรมดาๆเท่านั้น หารู้ไม่ว่า Kwon Group นั้นมีศูนย์วิจัยลับอยู่ด้านในลึกลงไปใต้ดิน 1,500 เมตรและยังมีศูนย์วิจัยลับในต่างประเทศอีกด้วย
“USS command นี่คือไกสท์ ตอนนี้เรามาถึงสถานที่เป้าหมายแล้ว ยืนยันเส้นทางด้วย เปลี่ยน”
“ไกสท์ นี่คือ USS command ยืนยันเส้นทาง ภารกิจต่อไปคือ ชิง A-virus และอาวุธชีวภาพขั้นสุดยอดของ Kwon Group Corpertion มาให้สำเร็จ”
“รับทราบ ขอคำสั่งปฏิบัติการ”
“ยืนยัน คำสั่งภารกิจคอนเฟิร์ม”
“รับทราบ”
“ภารกิจต่อไปของเราคือ เข้าไปด้านในแล้วชิงเอา A-virus กับอาวุธชีวภาพขั้นสุดยอด เรามีเวลาเพียง 6 ชั่วโมง แล้วหลังจากนั้นระบบรักษาความปลอดภัยของบริษัทจะเริ่มทำงานทันที”ใบหน้าหวานพูดเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆภายใต้หน้ากากนั้น ภารกิจครั้งนี้เป็นภารกิจชี้เป็นชี้ตาย หากพลาดเพียงแค่นิดเดียวนั่นหมายถึง.....จุดจบของชีวิต
ในอีกด้านไม่ไกลจาก Delta Team ทิฟฟานี่ ซันนี่ และลู่หาน ค่อยๆเดินย่องมาตามทางแคบโดยใช้สิ่งของตามข้างทางเป็นเครื่องกำบัง
“นั่นไง! ฉันว่าแล้วพวกนั้นเป็นทหารแน่ๆ”ซันนี่โผล่เสี้ยวหน้าออกมาจากกล่องเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เด่นเกินไป กลุ่มทหารชุดดำกำลังคุยบางอย่างคล้ายกับการวางแผน
“ชู่ว์.......อย่าเสียงดังไป พวกนี้คงเป็นหน่วยจู่โจมพิเศษ”ดูจากเครื่องแบบและตราสัญลักษณ์ ทิฟฟานี่มั่นใจว่าไม่ใช่หน่วยทหารธรรมดาแน่นอน เธอไม่เคยเห็นตราสัญลักษณ์แบบนั้นมาก่อนเลย
“เราเข้าไปขอความช่วยเหลือจากเขาดีมั้ยคะ?”
“อย่าเลย พี่ว่า...มันอันตรายเกินไป เราไม่รู้ว่าพวกนี้มีจุดประสงค์ยังไง”ลู่หานค้าน ใบหน้าคมที่ละม้ายคล้ายออกไปทางผู้หญิงฉายแววไม่เห็นด้วย
ภายในหน้ากากกันแก๊สพิษของสเปคเตอร์ โหมดตรวจจับความร้อนแสดงผล สเปคเตอร์มองไปรอบๆก่อนจะพบกลุ่มรังสีความร้อนที่แผ่ออกมาจากร่างกายมนุษย์ด้านหลังตู้กล่องที่ล้มระเกะระกะ ร่างสูงส่งซิกให้เพื่อนในทีม โดยที่ไกสท์ก็พยักหน้ารับทราบ
ทิฟฟานี่รู้สึกถึงความผิดปกติ เมื่อจู่พวกนั้นก็เงียบไป ดวงตากลมเหลือบดูผ่านทางช่องเล็กๆระหว่างกล่องก็ไม่พบกลุ่มทหารชุดดำนั่นอีกแล้ว ทั้งสามลุกขึ้นก่อนจะเริ่มออกวิ่งแต่บางอย่างเย็นๆจ่ออยู่ที่ขมับมันทำให้ทิฟฟานี่ต้องชะงัก
“ถ้าขยับอีกแค่นิดเดียว ชะตาขาดแน่นอน”เสียงทุ้มปริศนาเอ่ย ก่อนจะค่อยๆปรากฎตัวออกมาพร้อมกับปืนที่จ่ออยู่ที่ขมับทิฟฟานี่
แกร๊ก....
“ปัง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
......................................................( 50 % ).......................................................................
พลั่ก! ตุบ!
ขายาวของลู่หานเตะเข้าที่ปืนเวกเตอร์ได้ทันท่วงที กระสุนที่ยิงออกไปพุ่งไปยังด้านอื่น ก่อนลู่หานจะเตะขาของทหารตรงหน้าจนล้มลงไป มือหนาชักปืนพกออกมาแต่ก็ถูกเวกเตอร์เตะจนปืนเกือบหลุดมือ เวกเตอร์สปริงตัวขึ้นส่งแรงเตะเข้าที่ท้องของลู่หาน แต่ร่างสูงก็กันไว้ได้เช่นเดียวกัน แต่มันก็ย่อมมีพลาดพลั้ง เวกเตอร์กระโดดหมุนตัวถีบเข้าท้องคนตรงหน้าจนเซไปอีกด้านก่อนจะหายตัวไปอย่างรวดเร็ว
“ฆ่าให้หมด”
สมาชิกทีมรับทราบคำสั่งของไกสท์ ทุกคนไม่รีรอช้า ปืนทั้งหมดเล็งจ่อไปยังบุคคลทั้งสามและเริ่มยิงทันที
ปังๆๆๆๆ!!!
“หาที่หลบเร็ว!!”ทิฟฟานี่กระชากซันนี่ออกมาจากรัศมีการยิงและหลบเข้ามุมตึกอย่างรวดเร็ว
“ลู่หาน!! ฉันมีกระสุนไม่พอ”เสียงหวานตะโกนข้ามไปยังอีกฝั่งของตึกที่ลู่หานหลบอยู่
“ไม่ต้องค่ะ ฉันจัดการเอง”ใบหน้ากลมยกยิ้มขึ้นอย่างมั่นใจ มือบางหยิบขวดเหล้าที่ยังไม่ได้เปิดใกล้ๆมา ใช้ถุงร้อนสวมเข้ากับปากขวดที่ไม่ได้เปิดจากนั้นก็หยิบไฟแช็กที่เธอพกติดตัวมาจุดเข้าที่ถุงร้อนจนไฟลุก
“บูม....”
เพล้ง!!! พรึ่บ!!!!!!
ขวดเหล้าขวดใหญ่ลอยตามแรงที่ถูกปาจนกระทั่งแตกลงบนพื้น เหล้าที่ง่ายต่อการติดไฟอยู่แล้วเมื่อเจอกับไฟก็เกิดลุกท่วมขึ้นจนเดลต้าทีมต้องถอยห่างออกมา
“ดีมาก ซันนี่”ลู่หานที่อยู่อีกฝั่งยกนิ้วให้เด็กสาวก่อนจะยิงปืนตอบกลับไป
ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!!
“ยิงอย่างเดียวก็ไม่สนุกสิ ฉันไม่ทำอะไรเลย”เบอร์ต้าเอ่ยอย่างหงุดหงิดที่ตัวเองต้องมาหลบอยู่หลังรถ ทั้งๆที่ถ้าเธอปกติป่านนี้พวกนั้นกลายเป็นศพชิ้นเล็กชิ้นน้อยแล้ว!
“แต่ได้เล่นบ้างก็ดี”ใบหน้าหวานภายใต้หน้ากากหนายกยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย เบอร์ต้าหยิบสารบางอย่างสีแดงที่บรรจุอยู่ในขวดสเปรย์ออกมา 2 ขวด สลักที่อยู่บนขวดถูกปลดออกและลอยออกไปตกยังอีกฟากของตึก
แกร่ก......ฟี้........
“ฟีโรโมน!!! ทิฟฟานี่ระวังซอมบี้ด้วย มันเป็นฟีโรโมนดึงดูดซอมบี้!!!”ลู่หานตะโกนบอกเมื่อสารสีแดงค่อยๆกระจายเป็นไอน้ำออกจากขวด ซอมบี้หลายตัวเริ่มออกมามากขึ้นเรื่อยๆ
ปัง!! ปัง!! แกร๊ก!!
“บ้าจริง!!!”กระสุนนัดสุดท้ายหมดจนได้ ทิฟฟานี่สบถอย่างหัวเสีย มือบางใช้ปืนกระแทกหน้าซอมบี้ตัวที่อยู่ด้านหน้าจนมันล้มลงไป
“ใช้อันนั้นจะเหนื่อยเปล่าๆ ใช้นี้ดีกว่าค่ะ”มือเรียวของเด็กสาวยื่นไม้เบสบอลที่มีผ้าพันอยู่ที่ปลายไม้ แต่มันพิเศษกว่านั้นก็คือ ตรงปลายไม้มันเต็มไปด้วยตะปูแหลม เหมาะที่จะเป็นอาวุธชั้นดี
“เจ๋งมาก ซันนี่”ทิฟฟานี่ยกยิ้มขึ้น เธอมองซันนี่ผิดจริงๆนึกว่าซันนี่จะเป็นแค่เด็กนักเรียนธรรมดาๆ
“No problemค่ะ!”
พลั่ก!! ฉั่วะ!!!
ไม้เบสบอลที่ซันนี่ประดิษฐ์ขึ้นนั้นใช้งานได้อย่างดีเยี่ยม ทำซอมบี้หลายตัวหน้าเละมาแล้ว
ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!! แกร๊ก!!
ทางด้านลู่หานที่ยิงต้านซอมบี้จนกระสุนหมดแม็ก ร่างสูงสะบัดปืนทิ้งไปอย่างไม่ใยดี ก่อนจะสปริงตัวกระโดนถีบใส่ซอมบี้ตัวหน้าจนล้มไปทับตัวหลังเป็นแทบ ลู่หานใช้จังหวะนั้นเหยียบตัวของพวกมันข้ามไปยังอีกฝั่งของตึก ไปสมทบกันทิฟฟานี่และซันนี่
“หยุดยิง”ไกสท์สั่งเพียงเบาๆแต่ทุกคนได้ยินชัดเจน เสียงปืนเงียบลงเหลือเพียงเสียงคำรามของซอมบี้และบุคคลที่ยังเป็นมนุษย์อีก 3 คน
ครึก ครึก ครืนนนนน
“ไกสท์! ตรวจพบ Web spinner ลึกลงไปใต้ดิน 6 เมตร ระยะห่าง 200 เมตร!!”โฟร์อายส์รีบรายงานหัวหน้าทีมทันทีที่เครื่องแสกนเริ่มดังเตือนอีกครั้ง
ตู้มมมม!!
“กิ๊ซซซซซซซซซซซซ!!!!!”แมงมุมกลายพันธ์ตัวใหญ่ยักษ์โผล่ขึ้นมาจากพื้นดินอย่างรวดเร็วจนถนนแตกมีรอยร้าวเป็นวงกว้าง บริเวณหน้าของมันหายไปครึ่งหนึ่ง มันคำรามอย่างดุร้ายราวกับมันกำลังโกรธจัด
“ฆ่ามัน!”
ปังๆๆๆๆๆ!!!!!!
ดูเหมือนว่าทางเดลต้าทีมก็จะประสบปัญหาใหญ่เช่นกัน แต่ตอนนี้ปัญหาที่ใหญ่กว่าคือ ทั้งสามต้องเอาตัวรอดจากฝูงผีดิบที่ล้อมพวกเขาไว้ให้ได้!
ผั่วะ!! ผั่วะ!! ผั่วะ!!
“ลู่หาน! ทางนี้!”ทิฟฟานี่ฟาดซอมบี้อีกสองสามตัวที่อยู่ทางด้านซ้ายโดยด้านหลังมีประตูเหล็กใหญ่อยู่ พวกมันล้มลงเป็นแทบจนเปิดทางให้กับทั้งสามวิ่งออกไปได้
“ซันนี่!! เข้าไป!! ลู่หาน! คุณทำอะไรอยู่? รีบเข้ามาเร็ว!!”
“เดี๋ยวผมตามไป!”ลู่หานดันประตูเข้าไปจนปิดแล้วรีบเลื่อนตู้เหล็กออกมาปิดประตูเอาไว้
“ลู่หาน!! ลู่หาน!!”ทิฟฟานี่ตะโกนเรียกคนข้างนอกอย่างไม่หยุดหย่อน ก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปชั้นบนตรงไปยังหน้าต่างของห้องทันที
ทางด้านลู่หานที่วิ่งออกมาจากฝูงซอมบี้ได้ ขายาววิ่งตรงไปยังเดลต้าทีมที่กำลังต่อสู้กับ Web Spinner โดยมีฝูงผีดิบตามไล่หลังอย่างกระชั้นชิด
“ไกสท์!! 3 นาฬิกา!!”สเปคเตอร์เตือนหัวหน้าทีมที่กำลังยิงแมงมุมกลายพันธุ์ ปลายปืนไรเฟิลหันทิศไปยังร่างสูงที่กำลังวิ่งพุ่งเข้ามาใส่ไกสท์
ปัง!!!
ลู่หานก้มหลบกระสุนปืนได้ทัน ขณะที่ซอมบี้ตัวข้างหลังต้องเป็นผู้รับกรรมแทน แรงกระสุนอัดเข้ากระโหลกมันจนแหวกออกจากกัน
ตุ่บ!! ขลุ่กๆ
ลู่หานกระโจนเข้าใส่หญิงสาวตรงหน้าจนล้มกลิ้งไปด้วยกันทั้งคู่ ทำให้สมาชิกทุกคนเบี่ยงเบนความสนใจไปยังทั้งคู่ แมงมุมยักษ์ใช้จังหวะนี้พ่นพิษใส่เบลท์เวย์ที่ยืนอยู่ใกล้สุด
“เบลท์เวย์ ระวัง!!”โฟร์อายส์วิ่งสปีดเต็มที่ผลักเบลท์เวย์ไปยังด้านข้าง ทำให้รอดจากกรดพิษที่มีฤทธิ์กัดกร่อนรุนแรงได้ทัน
“กิ๊ซซซซซซซซ!! กิ๊ซ!!”มันคำรามเสียงกึกก้องอย่างไม่พอใจ ที่มันพลาดไม่โดนเป้าหมาย
ลู่หานและไกสท์ผลัดกันรุกผลัดกันรับอย่างดุเดือด ดูท่าฝีมือของทั้งคู่จะไม่เป็นสองรองใครเลยทีเดียว ไกสท์ขัดขาลู่หานจนล้มลงไป ขาเรียวเตรียมจะเหยียบคนตรงหน้าแต่ก็ถูกขายาวถีบออกจนเซถลาไป ก่อนจะพุ่งเข้าหากัน หมัดซ้ายพุ่งเข้าที่หน้าของลู่หานแต่เขาเอี้ยวหลบตัวทันและรัดแขนคนตรงหน้าเอาไว้
ไกสท์บิดตัวและใช้มืออีกข้างต่อยเข้าที่หน้าลู่หานจนปล่อยแขนของเธอออก ลู่หานเตรียมจะพุ่งเข้าไปอีกครั้งก็ถูกเวกเตอร์ที่อยู่ในโหมดสเตลท์ขัดขาจนล้มลงไปก่อนจะใช้ปืนยิงเข้าใส่ซอมบี้ที่อยู่รอบๆ
ปืนยาวดำขลับจ่อเข้าที่หัวของลู่หาน ทิฟฟานี่ที่ยืนดูอยู่ด้านบนของตึกรีบวิ่งหาของในห้องจนเจอเข้ากับอาวุธบางอย่าง
“ธนูหน้าไม้! เอาเถอะ!”ปลายธนูเล็งเข้าที่ไกสท์ที่กำลังจะเหนี่ยวไกยิง
ปึก! เฟี้ยว!!!
ลูกธนูคมพุ่งแหวกอากาศพุ่งตรงไปยังร่างหญิงสาวด้านล่าง เวกเตอร์หันกลับไปอย่างรวดเร็วตามสันชาตญาณ ลูกกระสุนหนึ่งนัดที่ยิงออกมาพุ่งตรงไปยังลูกธนูเหล็กอย่างแม่นยำ และร่วงหล่นลงสู่ด้านล่าง
ปัง!!!
ลูกกระสุนนัดที่สองพุ่งออกมาอีกครั้งตรงไปยังทิฟฟานี่ที่กำลังเล็งเป้า กระจกหน้าต่างแตกออกเพราะแรงกระสุน ร่างบางรีบหลบลงทันที
“ให้ตายสิ!!”
“พี่คะ เราต้องเบี่ยงเบนความสนใจอีกครั้ง ไม่งั้นพี่ลู่หานจะตายนะคะ”
“โอเค”ทิฟฟานี่ลุกขึ้นมาเล็งปืนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ได้เล็งที่คนใดคนหนึ่งแต่เป็นเล็งที่ถังวัตถุไวไฟที่ตั้งอยู่ไม่ไกลนัก ซันนี่เกิดไอเดียขึ้นมาทันทีก่อนจะรีบปาดน้ำมันที่หยดตามพื้นมาป้ายๆไว้ที่หัวธนูแล้วจุดไฟ
เฟี้ยว!!! ตู้มมมมมม!!
แรงระเบิดกระจายเป็นวงกว้าง เวกเตอร์และไกสท์กระเด็นออกไปกันคนละทิศคนละทาง สมาชิกคนอื่นเช่นกัน แม้แต่เจ้าแมงมุนก็ยังเซเพราะแรงกระแทก
ไกสท์รีบสปริงตัวขึ้นทันที ขาเรียววิ่งไปยังจุดเดิมก็พบว่าศัตรูหายไปอย่างไร้ร่องรอยเสียแล้ว….
ปังๆๆๆๆ!!!
สเปคเตอร์ โฟร์อายส์ เบลท์เวย์ ที่เริ่มตั้งหลักได้ ก็เปิดฉากยิงเจ้าแมงมุมตัวนี้อีกครั้ง โดยยิงเข้าที่หน้าของมันที่เหลืออีกครึ่งซีก แต่ดูเหมือนว่าจะทำอะไรมันไม่ค่อยได้นัก เบอร์ต้าที่หลบอยู่ด้านหลังรถทนไม่ไหว รีบลุกขึ้นมาทั้งๆที่บาดเจ็บอยู่ มือบางกำปืนรุ่นพิเศษที่ออกแบบมาเพื่อบรรจุลูกกระสุนหรือสารที่เป็นของเหลวสำหรับการยิง
“เบอร์ต้า! ออกมาทำไม?!”เบลท์เวย์รีบดันเบอร์ต้ากลับเข้าไปที่รถ แต่ดูเหมือนว่าเบอร์ต้าจะไม่ให้ความร่วมมือซักเท่าไหร่
“ฉันจัดการเอง!”มือเรียวข้างที่ไม่บาดเจ็บเล็งปืนไปยังแมงมุมกลายพันธุ์ที่เคลื่อนที่เข้ามาอย่างรวดเร็ว หลอดขาวคล้ายเข็มฉีดยาแต่ไม่ใช่ ภายในบรรจุด้วยของเหลวสีแดง ด้านนอกมีตัวอักษรเขียนว่า ‘PS2031-WA’
หลอดสีขาวที่มีปลายแหลมพุ่งเข้าสู่ปากของมันก่อนจะค่อยๆไหลเข้าไป มันกรีดร้องอย่างทรมาณ ตัวอันใหญ่ยักษ์ของมันเริ่มพองขึ้นเรื่อยๆ จนระเบิดออก
“กิ๊ซซซซซซซซซซซซซซซซซซซซ!!!!”
ตู้มมมมมม!!
เศษเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระเด็นเปื้อนไปคนละทิศละทาง กลิ่นคาวเลือดของแมงมุมโชยไปตามสายลมยิ่งเหมือนเป็นเรียกให้ซอมบี้มามากขึ้นเพราะพวกมันไวต่อกลิ่น
“ไกสท์พวกมันมีมากเกินไป!!”สเปคเตอร์ตะโกนบอก พวกมันมีจำนวนมากขึ้นและกระสุนที่มีอยู่ก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย
“บ้าจริง!! ทุกคนถอย! รีบเข้าไปในบริษัทเร็วเข้า!!”เวกเตอร์และเบลท์เวย์คอยยิงคุ้มกันอยู่ด้านหลังขณะที่สเปคเตอร์วิ่งนำหน้าไปใส่รหัสเปิดประตูบานใหญ่หน้าทางเข้าบริษัท ไกสท์และโฟร์อายส์พยุงเบอร์ต้าอย่างยากลำบาก ยิ่งในสถานการณ์แบบนี้ด้วย
ปังๆๆๆๆ!!!
“ทุกคน!! รีบเข้ามาเร็ว!!”
“หิวใช่ไหม? งั้นเอานี่ไปกินแทนก่อนละกัน!”เบลท์เวย์ยั้วะจนถึงขีดสุด ซอมบี้พวกนี้เป็นตัวที่น่ารำคาญสำหรับการปฏิบัติภารกิจจริงๆ ระเบิดลูกใหญ่ถูกปลดสลักออกก่อนจะปาไปตกกลางฝูงซอมบี้ใหญ่
“เบลท์เวย์!! เข้ามาเร็วเข้า!!”ร่างสูงรีบวิ่งเข้าไปทันทีประตูเหล็กหนาใหญ่เคลื่อนปิดทางเข้าจนซอมบี้พวกนั้นเข้าไม่ได้
ตู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!
“บราโว!!!”เบลท์เวย์ปรบมือให้กับตัวเอง เสียงระเบิดช่างเป็นอะไรที่สุดยอดจริงๆ
“สเปคเตอร์ ตรวจสอบเส้นทาง โฟร์อายส์ตรวจสภาพร่างกายของเบอร์ต้า เบลท์เวย์ เวกเตอร์ ไปเคลียร์ด้านหน้าแล้วอย่าลืมใส่ปอกปิดเสียงด้วยล่ะ เดี๋ยวดอกเตอร์ยูริจะรู้ตัวซะก่อน”
“รับทราบ”
“เราคงได้เจอกันอีกแน่นอน ลู่หาน”
คุยกันซักติ๊ส!!!!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! ในที่สุดก็ได้มาอัพ!
เยสสสสสสสสสสสส!!! นานะทิ้งระยะไปหลายวันเลยนะเนี่ย มีรีดเดอร์คนไหนลืมนานะป่าวเนี่ยT^T
100 เปอร์ครบแย้ววววววววว รู้สึกตอนนี้จะมันส์บู๊ล้างผลาญมากเลยนะเนี่ย ทั้งสองฝั่งได้เจอกันแย้ว หลายคนอาจคิดว่าจะได้ไปด้วยกัน หลายคนก็คิดว่าอาจจะตายกันไปข้างนึง อยากรู้กันชิมิล่า? ไม่บอกหรอก-3- ปมที่สงสัยมันจะค่อยๆคลายออกมาทีละนิดในตอนต่อๆไปนะคะ รีดเดอร์แทบทุกคนสงสัยในตัวอาลู่มากมาย ว่าอาลู่เป็นใคร? มาจากไหน? มีความลับอะไรกันแน่? ต้องติดตามนะเคอะๆๆ^^ สำหรับรีดเดอร์คนไหนที่กำลังรอไคโด้ เจอกันตอนหน้านะค้า!!! ตอนนี้ไรเตอร์ขอไปช่างใจก่อนว่าจะเอาแพคสิก คริสสิก แพคแท หรือคริสแทดี- -* และขอขอบคุณสำหรับทุกคอมเม้นท์ *จุดพลุฉลองคอมเม้นท์ทะลุ 100* รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ!!! ม้วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ!!!!!!
ความคิดเห็น