คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : [sp] super star special part 100% new ;; siwon x kyuhyun feat. kibum x donghae
Title ;; super star special part
Couple ;; siwon x kyuhyun
Rate ;; PG18+ (?)
Talk ;; คือเรื่องที่แล้วมันจบห้วนไปหน่อย เลยเอาสเปมาต่อให้ตามความต้องการ(?)ของใครหลายๆคนว่าพี่ซีวอนกับน้องคิยูจะรักกันยังไง(?)
Warning ;; ระวัง....น้องยอนอ้อยมาก
เห็นมีหลายคนถาม.....ว่าไอ้รักที่ว่า-/- มันเป็นแบบไหน
อย่าเพิ่งคิดไปไกล กลับมานี่ฟังก่อนได้ไหม มันก็แค่รักกันแบบเฉยๆอะ!
จริงๆแล้วโจวคยูฮยอนไม่ได้ง่ายถึงขนาดที่ว่าขอปุ๊ปตกลงปั๊ปในทันทีหรอกนะ-3- ก็ต้องมีเล่นตัวบ้างอะไรบ้าง นอนคิดทั้งคืนประมาณห้าหกชั่วโมง ตื่นเช้ามาเจอหน้าพี่ซีวอนคนดีที่นอนค้างคืนที่บ้านเขาก็ตอบตกลงแล้วทำหน้าเขินๆตามฉบับของเคะที่พึงกระทำ แม้ว่าอยากจะถลาเข้าไปกอดแล้วทำหน้าหื่นใส่ก็ตาม
ตอนนี้คบกันมาก็เดือนกว่าๆแล้ว แถมสื่อยังรับรู้อีกต่างหาก ช่วงแรกโจวคยูฮยอนวุ่นวายพอตัวเชียวล่ะเพราะนักข่าวตามไปทุกที่ตั้งแต่หน้าบ้านยันถึงมหาลัยฯ ตอนจะไปห้องน้ำยังดักรออยู่ตรงนั้นจนเขาต้องขอร้องให้เพื่อนพาเข้าห้องน้ำหญิงอะคิดดูสิ! พอหนักเข้าชเวซีวอนเลยออกมาขอร้องสื่อด้วยน้ำเสียงหวานๆว่าถ้าหากมีอะไรให้ไปถามเจ้าตัวเพราะโจวคยูฮยอนยังไม่ประสีประสา(?) แต่ถึงกองทัพนักข่าวจะยอมรามือไป ก็ยังมีแฟนคลับบางกลุ่มที่รับไม่ได้และไม่พอใจมาตามระรานอยู่พักนึงจนต้องคอยให้คิบอมไปรับไปส่งจนมันบ่นกระปอดกระแปดว่าเมียจะงอน แต่สุดท้ายแล้วเขาก็ได้แฟนคลับอีกกลุ่มที่คาดว่าน่าจะฟินตั้งแต่งานมีทติ้งคราวนั้นออกมาตักเตือนและให้เลิกยุ่ง ไม่อย่างนั้นพี่ซีวอนคงได้ออกโรงแหงแหงบ
คือตอนนี้เพิ่งอยู่ในสภาวะปกติ
เหมือนพวกเธอจะยังอยากรู้อะไรอีก.....
ถ้าให้พูดถึงเรื่องจูบก็ขอบอกว่านับตั้งแต่วันนั้นก็ไม่มีอีกเลย คือจะว่าไงดีล่ะ...ก็บอกแล้วไงว่าชเวซีวอนน่ะเป็นสุภาพบุรุษมากๆแม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชายก็เหอะ จะมีอย่างมากก็กอดหรือไม่ก็สกินชิพตามที่เจ้าตัวชอบทำนั่นแหละ
ให้ตายห่าสิ! ไอ้เรื่อง ‘รัก’ บ้าบออะไรนั่นไม่ต้องพูดถึง! โจวคยูฮยอนรอจนก้นจะฟีบไปข้างแล้วซีวอนก็ไม่ทำอะไรซักทีอะ!!
ไม่ได้อยากเสียตัว แค่อยากเป็นของชเวซีวอนอ้ะ!
“นี่อีทง...”
“อะไรอีคยู”
“มึงเสียตัวตอนไหน?”
“ก่อนคบกับอีบวม”
“อีเคะใจง่าย อีใช้ร่างกายเปลือง”
“ฟังให้จบก่อนสิวะ” อีทงเฮยกหนังสือเล่มหนาฟาดลงบนบ่าก่อนที่คยูฮยอนจะขยับปากด่าตัวเองมากไปกว่านี้ คนถูกตบด้วยหนังสือเบะปากออกน้อยๆแล้วลูบเบาๆบริเวณที่ถูกฟาด ก็มันอดตกใจไม่ได้นี่ที่ได้ยินแบบนั้นทั้งๆที่อีทงเฮไม่มีท่าทีว่าจะเป็นเคะประเภทนั้น แต่ไหงดันเสียตัวก่อนจะคบกับคิบอมซะได้ อีทงเฮมองหน้าเพื่อนที่กำลังขมุบขมิบปากแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆแล้วจึงตอนคำถามที่คล้ายว่าจะแปะอยู่บนหน้า
“กูกับมันเมา แล้วก็ได้กัน”
“เมา?”
“เออ เมื่อตอนปีหนึ่งเทอมสองที่ไปค่ายกัน”
“ที่มึงไม่สบายหนักๆ?”
“เออดิ พอเมาแล้วเล่นไม่เลิกเหอะ”
“แล้ว....มันเจ็บมั้ย?”
“นี่มึงจะเอากับพี่ซีวอนหรอ!!”
พูดดังแบนี้เอากูออกไปแก้ผ้าหน้าคณะมั้ยอีทงเฮ;_____;
รีบตะครุบปากเพื่อนตัวเล็กไว้ก่อนที่จะโวยวายไปมากกว่านี้ คนแถวนั้นหันมามองด้วยสายตางงๆคาดว่าอาจจะได้ยินเสียงแต่คงจับใจความไม่ทัน อีทงเฮดิ้นขลุกขลักแล้วหันมามองเขาตาขวางก่อนจะกดเสียงต่ำ
“กูยอมให้มึงกับพี่เขาคบกันแต่เรื่องนี้มึงอย่าหวัง!”
“กูก็แค่ถาม -3- รู้มั้ยตั้งแต่คบกันมากูจูบกับซีวอนแค่ครั้งเดียวเองนะ”
“หมดกัน....พี่ซีวอนของกู เสื่อมแล้วหรอ”
“พ่อง! อีทงเฮ!!”
เพราะคำพูดของอีทงเฮในวันนั้น โจวคยูฮยอนเลยสงสัยและพาลหงุดหงิดนิดไปเรื่อย จะไม่ให้หงุดหงิดได้ยังไง! นี่ถ้าซีวอนเสื่อมขึ้นมาจริงๆเขาจะทำยังไงล่ะ!!
โจวคยูฮยอนแย่เลยนะ;_____;
ไม่ได้การ! ต้องหาทางทดสอบ!
เวลามีงานถ่ายรายการถ้าหากว่าไม่วุ่นวายมากนักชเวซีวอนก็จะพานักศึกษาร่างโปร่งที่ตอนนี้รู้กันทั่วว่าคบกันอยู่มาที่สตูดิโอ โจวคยูฮยอนก็แสนจะทำตัวน่ารัก กินใจตั้งแต่ไดเรกเตอร์ยันคนเสิร์ฟน้ำ พูดจาสุภาพให้ความเคารพยิ้มเก่งแถมยังเอ๋อจนบางครั้งก็โกรธไม่เคยลง ยิ่งตอนโดนซีวอนแกล้งด้วยแล้วยิ่งเรียกรอยยิ้มจากคนทั้งสตูดิโอได้ใหญ่
แต่วันนี้ไม่รู้เป็นอะไรโจวคยูฮยอนถึงได้นั่งคิ้วขมวดกันจนจะเป็นปมอยู่แล้ว
“เป็นอะไรรึเปล่าน้องคยู?”
“หื้อ? พักหรอ?”
“อื้อ เราเป็นอะไรรึเปล่าเห็นนั่งทำคิ้วยุ่งตั้งนานแล้ว”
“อ่า...ผมทำคิ้วยุ่งหรอ”
“คิ้วจะผูกกันอยู่แล้ว” นิ้วเรียวจิ้มเข้าที่หว่างคิ้วแล้วออกแรงกดลงเบาๆโจวคยูฮยอนยู่ปากออกน้อยๆก่อนจะพบว่าตัวเองตกเป็นเป้าสายตาของคนในสตูดิโออีกแล้ว ชเวซีวอนเห็นแบบนั้นก็หัวเราะเบาๆก่อนจะขยับตัวเข้าไปใกล้กดศรีษะทุยแผ่วเบาให้ซบลงที่เอวซึ่งคยูฮยอนก็ยกมือกอดเอวหนาพลางถูศรีษะไปมาจนมีบางคนส่งเสียงแซว
“ซีวอน พี่อิจฉา~”
“ไม่หาซักคนล่ะครับพี่”
“หาน่ะง่าย แต่ได้แบบคยูฮยอนน่ะยาก จะยกให้พี่มั้ยล่ะซีวอน”
“โธ่ พี่ครับ ลูกแมวของผม ผมก็รักนะ”
“ลูกแมว?”
“ครับ ก็ซุกอยู่แบบนี้จะไม่ให้เรียกว่าลูกแมวได้ไง”
เหมือนคยูฮยอนจะถูกนินทาแหละ
แต่ได้ซุกอยู่แบบนี้ก็เอาอะ น้องโจวยอม-/-
ดะ....เดี๋ยว กูลืมเรื่องสำคัญ!
พอคิดได้แบบนั้นโจวคยูฮยอนก็ผลักอีกคนออกห่างทั้งๆที่หน้าตายังแดงก่ำ แหงล่ะว่าคนตัวสูงก็ทำหน้างงๆแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรมิหนำซ้ำยังส่งยิ้มให้เป็นของแถมอย่างที่ทำเป็นประจำจนโจวคยูฮยอนแทบจะละลายอีกรอบ
“พะ...พี่ซีวอน”
“ครับ?”
“วันนี้แม่ไม่อยู่บ้าน ไปค้างที่บ้านผมได้มั้ย?”
ถ้าหากอีทงเฮรู้ว่ากูแรดขนาดนี้แม่งคงตบด้วยเท็กซ์บุ๊คเล่มควาย;___;
ชเวซีวอนไม่ปฏิเสธแถมยังจัดการโทรไปบอกแม่เขาเรียบร้อยว่าช่วงที่ไม่อยู่จะคอยมาช่วยดูแลให้ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ค่อยจะมีเวลาว่าง วันนี้เลิกงานค่อนข้างมืดเลยจัดการหาอะไรทานจากข้างนอกมาให้เรียบร้อยก่อนจะเข้าบ้าน โจวคยูฮยอนตอนนี้กำลังตัวสั่นเพราะแผนที่วางไว้ในหัวเขากำลังชั่งใจว่าจะใช้มันดีหรือไม่ เหมือนชเวซีวอนจะมองเห็นถึงความผิดปกตินั่นเลยออกปากถามเพียงสองสามครั้งแล้วเลิกพูดไปเมื่อเขาบอกว่าไม่ได้เป็นอะไร
นอนบ้านเดียวกันก็หลายครั้ง แล้วตอนนี้จะมาเขินอะไรวะ;___;
“ทำ...ไม่ทำ ..ทำ....ไม่ทำ โว้ยยยย”
ร่างโปร่งที่นอนใช้ความคิดอยู่บนเตียงทึ้งศรีษะตัวเองไปมาด้วยความสับสน ตอนนี้อาบน้ำปะแป้งเสร็จเรียบร้อยแล้ว อยากจะทำใจกล้าหน้าด้านตั้งแต่ตอนอาบน้ำให้ชเวซีวอนมาช่วยถูหลัง แต่พอเห็นว่าอีกคนคุยโทรศัพท์เขาเลยต้องยกเลิกอันนั้นไป และกลับมานั่งคิดว่าจะบุกเข้าไปที่ห้องของซุปเปอร์สตาร์นั่นดีหรือไม่...
เอาวะ!! เป็นไงเป็นกัน
ยันตัวลุกขึ้นนั่งแล้วกำหมัดแน่นก่อนจะดึงเข้าหาตัวเองหลายๆทีเป็นการเรียกความมั่นใจ สูดลมหายใจเข้าลึกแล้วจัดการจัดเสื้อนอนที่วันนี้ตั้งใจใส่ไอ้ตัวคอย้วยกับกางเกงขาบอลที่นานๆทีจะหยิบมาใส่ เหน็บหมอนและผ้าห่มไปขยี้ผมให้ยุ่งๆเผื่อจะดูเซ็กซี่(?) มือเรียวแตะลูกบิดตั้งท่าจะออกไปหากแต่ว่าใครอีกคนเปิดเข้ามาเสียก่อนงานนี้ประตูบานใหญ่เลยฟาดเข้าที่หัวเต็มๆ
“โอ๊ย”
“อะ...อ้าว น้องคยู” จะเป็นใครไปได้นอกจากพี่ซีวอนที่เปิดประตูเข้าห้องมาเต็มแรง คงคิดสินะว่าเขานอนอ่อย(?)อยู่ที่เตียงถึงได้เปิดเข้ามาเสียเต็มเหนี่ยวขนาดนี้ นี่พีโรโมนของเขามันแรงขนาดนั้นเลยรึไง! ร่างสูงนั่งลงยองๆแล้วลูบหน้าผากเขาเบาๆก่อนจะยิ้มขำ โจวคยูฮยอนเลยได้แต่เบะปากออกน้อยๆแล้วทำท่าเหมือนจะร้องไห้นั่นแหละถึงได้โดนดึงเข้าไปกอด “ไม่เจ็บนะครับคนดี พี่ขอโทษนะ”
ยาชั้นเลิศ เสียงหวานๆนั่นเป็นยาชั้นเลิศ-/-
“พี่ซีวอน...มีอะไรรึเปล่า?” เมื่ออีกคนจัดการพยุงเขามานั่งที่เตียงเรียบร้อยแล้ว จงใจดึงเสื้อคอบานนั่นให้ย้อยลงมาเปิดไหล่น้อยๆแล้วกอดหมอนข้างพลางนั่งจ้องตาแป๋ว แต่ดูเหมือนว่าชเวซีวอนจะไม่รู้สึกอะไร เรียกว่าไม่ได้มองจะดีกว่าเพราะเห็นแต่ว่าอีกคนเอาแต่จ้องหน้าเขา
“ไม่มีอะไรหรอก จะนอนแล้วหรอ?”
“ยัง ยังไม่นอนครับ เมื่อกี้ว่าจะออกไปหาพี่...นอนไม่หลับ”
“ถ้างั้นพี่ขอยืมตักเรานะ” ไม่รอให้เจ้าของตักอนุญาตชเวซีวอนก็ถือโอกาสทิ้งตัวลงนอนบนตักขาวๆที่เจ้าตัวตั้งใจถกกางเกงขาบอลนั่นให้สั้นแบบไม่จงใจมากนั้น โจวคยูฮยอนกัดหมอข้างเบาๆก่อนจะจิกมืออีกข้างลงบนพื้นเตียงแรงๆเพราะไม่คิดว่าอีกคนจะทำแบบนี้ มือหนาเลื่อนมาขยับหมอนข้างของเขาออกพอเห็นว่าใบหน้าหวานขึ้นสีระเรื่อก็ยิ้มขำก่อนจะสบตาเขาจังๆโดยไม่คิดหลบจนคนที่มีภูมิต้านทานต่ำต้องยอมละสายตาไปเอง
“เขินหรอ?”
“เปล่าซักหน่อย”
“แล้วเราหลบสายตาพี่ทำไมล่ะ”
“แล้วพี่จ้องผมทำไมล่ะ”
“ก็พี่รักเรานี่”
เอาเป็นว่าแผนการคืนนี้ถูกยกเลิก อีโจวคยูฮยอนน็อคจ้า ;///;
เช้านี้เอาใหม่! ตั้งใจแล้วจริงๆว่าจะทำให้ได้!!
ร่างโปร่งทำท่าฟึดฟัดหลังจากที่แปรงฟันเสร็จแล้วก็เดินกลับเข้าห้องไปที่เตียงขยี้ผมให้ยุ่งๆ ขยำเสื้อให้ยับๆราวกับว่าเพิ่งตื่นแล้วเดินออกจากห้องใหม่อีกครั้ง ตั้งใจว่าจะแกล้งทำเป็นเดินเข้าผิดห้องไปเนียนนอนกอดซีวอน มือเรียวหมุนลูกบิดเข้าไปพลางทำท่าเหมือนคนยังตื่นไม่เต็มตาอ้าปาก(ที่เมื่อกี้เพิงแปรงมา)หาวแล้วปิดประตูห้องทำเป็นเดินไปทิ้งตัวลงนอนบนเตียง จงใจใช้บั้นท้ายใหญ่ๆนั่นเบียดอีกคนที่นอนอยู่เบาๆ เหมือนชเวซีวอนจะรู้สึกตัวเพราะร่างสูงกำลังขยับยุกยิกแล้วพลิกตัวไปมา ตอนนี้คยูฮยอนเลยแกล้งหลับตาลงโดยหันหน้าเข้าหาซีวอน
ทำหน้าให้มันสวยๆหน่อย! ตื่นมาแล้วจะได้ประทับใจ!
“อะ...อ้าว น้องคยู”
ไม่รู้ไม่ชี้ น้องโจวหลับอยู่-/-
ชเวซีวอนมองคนที่เดินละเมอเข้ามาในห้องแล้วก็ยิ้มน้อยๆ กดจูบเบาๆลงที่หน้าผากจนอีกคนขยับตัวน้อยๆแล้วพาดแขนลงบนตัวเขาก่อนจะซุกลงที่หน้าอกราวกับว่าตัวเองกำลังกอดหมอนข้าง แต่ถ้าหากเขารู้สึกไม่ผิดเหมือนคยูฮยอนจะเบียดส่วนล่างเข้ากับส่วนล่างของเขาจนซีวอนต้องพยายามขยับตัวออกน้อยๆ หากแต่ว่าร่างโปร่งนั่นยิ่งกอดเขาแน่นมากขึ้นไปอีก
อ่า....น้องคยูครับ ทำแบบนี้ไม่ดีเลยนะรู้มั้ย
ได้แต่ต่อว่าอีกคนเบาๆในใจที่ไม่รู้อะไรเสียเลย พยายามจะยกขาเรียวที่ก่ายเขาอยู่ออกอย่างเบาๆเพราะกลัวว่าอีกคนจะตื่น แต่ทว่าโจวคยูฮยอนยังคงดื้อแถมยังหลับตาพริ้มจนเขาอดใจไม่ได้ที่จะจูบลงที่ริมฝีปากอวบอิ่มนั่น
อา.....เผลอจูบไปซะแล้ว น้องคยูจะโกรธมั้ยนะ?
แต่ว่า....รสมินต์อ่อนๆที่ติดอยู่ที่ริมฝีปากนี่...ตื่นแล้วรึไงกัน?
คิดได้แบบนั้นก็ยิ้มออกมาน้อยๆ คราวนี้เลยจัดการจูบที่ปากของอีกคนอีกหนึ่งหากแต่ไม่ได้อ่อนหวานแบบเมื่อครู่ ริมฝีปากหนาเบียดเข้าแนบชิดแล้วออกแรงดูดดึงก่อนจะล่วงล้ำเข้าไปภายในริมฝีปากอีกคนที่เต็มไปด้วยรสชาติของยาสีฟัน เสียงครางฮือดังออกมาน้อยๆแต่อีกคนยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น ชเวซีวอนเลยจัดการเลื่อนมือสอดเข้าไปใต้เสื้ออีกคนแตะลงที่เอวเปลือยแล้วค่อยๆไล่นิ้วขึ้นไปตามแนวไขสันหลัง คราวนี้เขาเห็นดวงตาคู่หวานเบิกโพลงขึ้นมาก่อนที่อีกคนจะผลักเขาออกอย่างรวดเร็ว
“พะ...พี่ซีวอนทำอะไรอะ!”
“อ่า....พอดีพี่เผลอไปนิดหน่อยน่ะ”
หน้าไม่ได้สำนึกผิดเลยนะชเวซีวอน!!
คนถูกรุกรานแผดเสียงในใจดังลั่นพลางเอาหมอนมากอดทั้งที่ใบหน้าแดงก่ำ ถอยตัวร่นไปอยู่ที่ปลายเตียงจนแทบจะหงายหลังจนร่างสูงเข้ามาช้อนแผ่นหลังเอาไว้พลางดึงเข้าไปกอดกลัวว่าเขาจะตก หากแต่ว่าโจวคยูฮยอนก็คิดไกล ผลักพี่ซีวอนคนดีออกอีกครั้งแล้วร้องเสียงสั่น “จะ...จะทำอะไร”
“เมื่อกี้น้องคยูจะตกจากเตียง ทำไมรีบร้อนแบบนั้นครับ”
“กะ...ก็พี่ซีวอน....”
“ก็เรามายั่วพี่แบบนี้ ไม่ดีเลยนะรู้มั้ย”
“หะ....ห๊ะ....”
“พี่อดทนมาตั้งเดือนกว่าไม่กล้าจูบเราไม่กล้าทำอะไรเพราะกลัวว่าเราไม่ชอบ แต่น้องคยูเล่นมากอดพี่เบียดพี่แบบนี้ พี่ก็แย่น่ะสิ”
“กะ...ก็.....”
“ของพี่ยังใช้งานได้ดีอยู่นะครับน้องคยูไม่ต้องเป็นห่วง แต่รอพี่ขอเรากับแม่ดีๆก่อนนะแล้วถึงตอนนั้นพี่จะยอมให้เราเป็นของพี่”
เคลียร์มั้ยจ๊ะน้องคยู ;______;
“ตกลงว่าพี่ซีวอน....เสื่อมแล้วใช่มั้ย”
“เสื่อมแล้วพ่องดิ! กูเกือบถูกปล้ำแล้วเหอะ!”
“นี่มึงไปอ่อยพี่ซีวอนหรอ!”
ตะโกนอีกแล้วนะอีทงงงงงงงงงงงง ;________;
มือเรียวปิดปากเพื่อนอีกครั้งแล้วรั้งร่างเล็กๆให้นั่งลง ส่วนคิมคิบอมที่คราวนี้นั่งอยู่ด้วยกันก็ทำหน้างงๆก่อนจะขมวดคิ้วแน่นเอ่ยปากถามแทนภรรยาที่รักที่ไม่สามารถพูดแทนได้ “ไปยั่วอะไรพี่เขา?”
“ก็อีทงน่ะสิ ดันมาเป่าหูว่าพี่ซีวอนน่ะเสื่อม ก็เลยทดสอบดู...นิดๆหน่อยๆ”
“แล้วก็เลยโดนเสียบ?”
“นี่มึงรีบหรออีบวม! พี่ซีวอนเขาดีกว่ามึงเยอะ เขารอมาขอแม่กูอยู่เหอะ!!”
“กูว่าพี่เขาเอาแม่มึงมาอ้าง จริงๆแล้วไม่อยากกินมึงหรอก....”
อะ...เชี่ย;_____; กูเชื่อคนง่ายนะคิบอม
และแล้ววันนี้ก็มาถึง............
คือรู้มั้ยว่าโจวคยูฮยอนน่ะรอวันนี้มานานตั้งเท่าไหร่! วันนี้เป็นวันที่เขาจะได้ไปนอนที่คอนโดของพี่ซีวอนน่ะสิ! ตอนแรกขอแม่ แม่ก็ทำท่าจะไม่ให้เพราะกลัวจะไปรบกวน เขาเลยจัดการโทรไปหาคุณแฟน(เขิน-/-)คนดีแล้วทำเสียงอ้อนๆแบบฮึดฮัดที่ไม่ค่อยได้ทำชเวซีวอนเลยเกลี้ยกล่อมคุณแม่ยอมปล่อยให้เขาไปนอนที่คอนโดของพี่ซีวอนได้ พอเลิกคลาสเขาก็รีบกลับมาบ้านแช่ตัวอยู่ในอ่างตั้งนานสองนานตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเกือบจะหกโมงเย็นนั่งรอพี่บ่าวคนดีมารับที่บ้าน หาฤกษ์งามยามดีมาแล้วว่ายังไงก็ต้องตกเป็นของชเวซีวอนให้ได้ภายในคืนนี้
ไม่วันนี้ก็ต้องพรุ่งนี้เช้า!
เขาได้ยินเสียงรถมาจอดอยู่หน้าบ้านแล้ว แต่ถึงกระนั้นโจวคยูฮยอนก็ยังคงวางฟอร์มทำนู่นทำนี่ไปเรื่อยโดยไม่ให้อีกคนรู้ว่าเขาน่ะตั้งตาคอย ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้านโค้งตัวให้กับแม่เขาน้อยๆก่อนจะเรียกเขาเสียงหวานแบบที่ทำเป็นปกติ “น้องคยู พี่มารับแล้วครับ”
โอ๊ยให้ตายห่าสิ! จะสำลักความหวานตาย-/-
คุณม๊ากำชับนักกำชับหนาว่าอย่าทำตัวให้เป็นภาระจนชเวซีวอนต้องเอ่ยปากบรรยายพรรณนาว่าโจวคยูฮยอนเป็นเด็กดีมากขนาดไหน ใช้เวลาประมาณชั่วโมงกว่าก็มาถึงที่คอนโดสุดหรูเพราะช่วงเวลาวันศุกร์เย็นนี่เป็นเวลาที่วุ่นวายพอสมควรในตัวเมือง ขาเรียวก้าวตามร่างสูงต้อยๆก่อนจะเริ่มวิตกอีกครั้ง
ทำ...ไม่ทำ...ทำ...ไม่ทำ....
เป็นไงเป็นกัน! มาถึงขั้นนี้แล้ว!!
“อยากกินอะไรอีกมั้ย? เมื่อกี้กินอิ่มรึเปล่าพี่เห็นเรากินไปนิดเดียวเอง”
ก่อนออกจากบ้านมาแม่ก็ให้เขากินข้าวก่อนเพราะไม่อยากให้พี่ซีวอนคนดี(ของแม่)ต้องลำบากลำบนหาที่กินข้าว แต่อาจเป็นเพราะว่าโจวคยูฮยอนตื่นเต้นมากไปหน่อยเลยกินไปเพียงครึ่งจาน และก็สุดแสนจะน่าปลื้มใจเมื่อพบว่าร่างสูงก็สังเกตเขาอยู่บ้าง ศรีษะทุยสะบัดเบาๆแล้วรีบเดินก้มหน้างุดเข้าห้อง ชเวซีวอนเห็นแบบนั้นก็ยิ้มๆ
คิดอะไรอยู่อีกแล้ว.....
ถึงจะอาบน้ำจากที่บ้านมาแล้ว แต่โจวคยูฮยอนก็ต้องอาบน้ำอีกรอบล่ะเพราะถ้าหากว่าอยู่ข้างนอกเขาคงจะฟุ้งซ่านมากกว่านี้แน่ เลยจัดการเดินหนีเขาห้องน้ำมาเสียเลย น้ำอุ่นๆช่วยได้นิดหน่อยพอปิดน้ำเตรียมตัวจะใส่เสื้อผ้าก็พบว่า.....
เควี้ยยยยY[]Y น้องโจวลืมเอาเสื้อผ้าเข้ามา
ทำไงอะ! ทำไงอะ! ทำไงอะ!!!!
เสื้อผ้าเก่าจะใส่ได้ไงในเมื่อมันเปียกไปหมดแล้ว;_____;
หันซ้ายหันขวายืนสติแตกอยู่ในห้องน้ำก็เจอเสื้อคลุมที่คาดว่าน่าจะเป็นของเจ้าของห้องแล้วก็เจอผ้าเช็ดตัว จัดการถือวิสาสะเอาเสือคลุมอีกคนมาคลุมตัวก่อนจะเอาผ้าเช็ดตัวพันมันอีกรอบราวกับว่ามันจะช่วยปกปิดส่วนที่เขาคิดว่าอาจจะวับๆแวมๆได้ เปิดประตูห้องน้ำออกไปแล้วหันซ้ายหันขวา
ไม่อยู่....หรอ?
พอไม่เห็นว่ามีใครอยู่ในห้องเลยจัดการดึงผ้าเช็ดตัวออกก่อนจะเดินไปยังกระเป๋าเสื้อผ้าของตัวเองที่วางอยู่บนเตียงของชเวซีวอน แต่แล้วก็ต้องผงะเมื่อพบว่าร่างสูงนอนอยู่บนเตียงนั่น
มะ...มาทำอะไรที่ห้องนี้! ห้องพี่ซีวอนอยู่ห้องโน้นไม่ใช่หรอ
ยืนค้างอยู่ปลายเตียงอยู่หลายนาทีแต่พอเห็นว่าร่างสูงบนเตียงนอนนิ่งไม่ขยับไปไหนมีเพียงแต่เสียงลมหายใจอย่างสม่ำเสมอเลยเดินเข้าไปใกล้ ทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ ลอบถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อพบว่าดวงตาคู่นั้นปิดสนิท โจวคยูฮยอนถอยตัวไปนั่งลงบนพื้นข้างตัว เอามือซ้อนทับกันก่อนจะวางคางลงบนนั้นพลางเอียงคอน้อยๆมองใบหน้าหล่อๆของชเวซีวอนยามหลับ จะว่าไปแล้วก็ไม่เคยเห็นเพราะเขามักจะชิงหลับไปก่อนเสียทุกที
ทำไมหล่อได้ขนาดนี้นะ~
พอเห็นว่าอีกคนหลับไม่มีทีท่าว่าจะตื่นโจวคยูฮยอนเลยขยับมือไปแตะที่หน้าผากของอีกคนเบาๆ เลื่อนมายังเปลือกตาที่ปิดสนิทขยับไล้ที่แก้มขาวแล้วลูบริมฝีปากอีกคนน้อยๆแต่แล้วก็ต้องตาเหลือกเมื่อจู่ๆมือของใครอีกคนที่เขาคิดว่าหลับไปแล้วกลับคว้าเข้าที่ข้อมือของเขา
“น้องคยู...นิสัยไม่ดีจริงๆอย่างที่คุณน้าว่าเลย”
“พะ....พี่ซีวอน”
คนนิสัยไม่ดีร้องเสียงแผ่วก่อนจะถูกร่างสูงช้อนตัวให้ขึ้นมานอนบนเตียงก่อนที่ชเวซีวอนจะคร่อมทับ โจวคยูฮยอนมองใบหน้าหล่อที่เป็นขวัญใจของใครหลายคนในประเทศก่อนจะวกกลับมองสภาพตัวเองที่หมิ่นเหม่จะโป๊แหล่มิโป๊แหล่ ทำอย่างนั้นอยู่หลายทีจนคนที่คร่อมทับอยู่อดไม่ได้ที่จะก้มลงไปจูบปากเบาๆ
“เมื่อกี้ก็แอบลวนลามตอนพี่หลับ”
“โกหก พี่ไม่ได้หลับ”
“หลับจริงๆครับ น้องคยูอาบน้ำนานพี่เลยมานอนรอแล้วก็เผลอหลับไปแล้วตื่นอีกทีตอนที่น้องคยูนั่งลงข้างๆนั่นแหละ”
“ละ...แล้วทำไมไม่ตื่น”
“ถ้าตื่นแล้วน้องคยูจะทำแบบเมื่อกี้หรอ” ประกายเจ้าชู้จากนัยน์ตาทำเอาคนถูกมองหน้าร้อนวูบวาบ โจวคยูฮยอนไม่ขัดขืนไม่ดิ้นเพราะพี่ซีวอนไม่ได้กักขังหรือแตะต้องอะไร ร่างโปร่งหลบสายตาคนเจ้าเล่ห์แล้วพูดเสียงแผ่ว
“จะทำอะไร....”
“จำได้มั้ยที่พี่บอกเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ที่พี่บอกว่าจะไปขอน้องคยูจากคุณน้า”
“ยะ..อย่าบอกนะ.....”
“คุณน้าบอกว่าน้องคยูดื้อ น้องคยูนิสัยไม่ดี บอกจะไม่ยกให้กลัวพี่ลำบาก”
“อะ......”
“แต่พี่บอกว่าพี่ชอบคนดื้อ ชอบคนนิสัยไม่ดี ชอบน้องคยู คุณน้าเลยใจอ่อน”
งือ-/- ให้ตายสิ....เขินจะแย่อยู่แล้ว
“เพราะงั้น.....พี่ซีวอนขอรักน้องคยูนะ”
สวัสดีปีใหม่ไทยค่า ช้าไปมั้ย? ไม่หรอกเนอะ=.= ฮี่ๆ
เหลือเอ็นซีนะแจ๊ะ-/- ติดไว้ก่อน แต่งไปได้ประมาณครึ่งนึงแล้ว อีกสิบเปอร์เซ็นที่เหลือก็คงไม่ลงในนี้เนอะ ตามไปที่บล็อคตามสเตปเดิม 5555
มาต่อสเปให้เพราะหลายคนอยากรู้ต่อ บอกแล้วว่าให้อ่านคำเตือนดีๆ เพราะน้องยอนมันอ้อยและอ่อย(เหมือนกันไม่ใช่หรอ?) ส่วนพี่ซีวอนก็โคตรหล่อมาก=/= *รัวมือ*
คงไม่มีสเปต่อแล้วสำหรับเรื่องนี้ จบได้แล้วใช่ป้ะ? 5555555
ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์นะคะ ชอบอ่านมากๆเลย~
talk 170412 100%
จบแล้ว ฮี่ๆ เอ็นซีค่อนข้างแปลกนิดนึงอะ 555555 ประหลาดๆแต่งตามอารมณ์เมาๆ เพราะแต่งไม่ค่อยต่อกันเท่าไหร่-.-
ขอบคุณที่ติดตามกันมานะคะ-.,- เขินทุกทีเวลาอ่านคอมเม้น-/- 5555 แต่ชอบอ่านนะ เม้นต์มาเถอะ ไม่ว่าจะเป็นคำขอบคุณสั้นๆ เม้นยาวหรือสั้นตังค์ชอบอ่านหมดแหละ-/-
วอนคิยูวฟินนนนนนนนน ฮิ้ๆ
แก้ลิ้งให้แล้วนะคะ ตังค์เบลอเอง 5555 ต้องขอบคุณ aremain ที่ช่วยเตือนด้วยเน้อ ขอบคุณมากนะค้ะจุ้บๆ<3
ความคิดเห็น