ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เหมืองน้ำตา: อุโมงค์ลับ (2) [rewrite]
ด่าซะจนไม่รู้จะด่ายังไงแล้ว...ว่าไอ้เกมนี้มันสิ้นคิด! กราฟิกก็ห่วย!
แต่เพิ่งจะมารู้ซึ้งเอาวันนี้แหละ ว่าคนพัฒนาเกม...มันไม่ใช่สิ้นคิด แต่มันไม่คิดเลย!
นี่มันตัดฉากจากเกมสงครามจักรวาลอะไรซักอย่างมาทั้งดุ้นเลยนี่หว่า!
โซรอสหลับตาปี๋...นึกถึงสภาพตอนตัวเองต้องตายกลับไปเกิดใหม่ท่ามกลางเสียงหัวเราะเย้อหยันของไอ้สังฆราชเฒ่านั่นแล้วก็แค้นใจนัก!... พลันที่ปืนเลเซอร์นั้นถูกต่อยกระเด็นออกจากแขนของหุ่นยนต์ โซรอสเงยหน้าขึ้นก็พบกับเพื่อนร่วมเดินทางตัวแสบที่กำลังนั่งอยู่ในห้องเครื่องของหุ่นยนต์รบหน้าตาเหมือนลิงคิงคอง โบกมือทักทายมาทางเขา
"อย่าคิดว่าข้าบังคับหุ่นยนต์ไม่เป็นนะเฟ้ย!" ชายน์เหวี่ยงคันบังคับ มือของหุ่นยนต์ยักษ์ฟาดเปรี้ยงเข้าที่ตัวของหุ่นยนต์ป้องกันอีกตัว กระเด็นออกไปไกล โซรอสชะงัก
"มีหรือลูกศิษย์จะปล่อยให้อาจารย์ตัวเองสนุกอยู่คนเดียว!!!" ชายน์เหวี่ยงมือ คิงคองเหล็กเหวี่ยงหุ่นยนต์ล้มไปอีกสี่ตัวครึ่ง โซรอสกระโดดขึ้นไปยืนบนทางเดินเหล็กข้างบนแล้วเล็งปลายดาบไปยังฝูงหุ่นยนต์อีกครั้ง
"อาศัยช่วงว่างๆ หนีไปซะ" โซรอสสั่ง ทำเอาพระองค์หญิงคิงคองชะงัก "ไปเซ่!...Electrical Charge!" ก้อนพลังงานพุ่งเข้าใส่กลางท้องของหุ่นยนต์ตัวแรก มันล้มคะมำเซทับหุ่นยนต์สองสามตัวหลังยังกะเล่นโบวลิ่ง
ชายน์มองไปรอบๆ อย่างขัดใจ...โซรอสอยู่ในสภาพเสียเปรียบเห็นๆ ทั้งจากการต่อสู้กับเฒ่าตุ่นที่ปกป้องเธอเืมื่อครู่แล้ว ทั้งยังต้องมาซัดพลังแบบนี้เรื่อยๆ มีหวัง MP เขาหมดก่อนแน่! เจ้ากองทัพหุ่นยนต์พวกนี้ก็ดูอึดทนทายาทยิงเท่าไหร่ก็ไม่ตายซักที ว่าแล้วสายตาของชายน์ก็ไปสะดุดเข้ากับสิ่งๆ หนึ่งที่ตั้งเด่นอยู่กลางลานนั้น...
ยามเมื่อหุ่นยนต์ล้มลง...ก้อนพลาสม่าที่ลอยอยู่กลางท่อทรงกระบอกนั้นก็ดูเหมือนจะหรี่แสงลง...เพียงชั่วครู่ เมื่อมันส่องสว่างอีกครั้ง หุ่นยนต์พวกนั้นก็ลุกขึ้นมาต่อกรกับก้อนพลังงานของโซรอสต่อไป
เขารู้แล้ว!
โซรอสยังคงสู้ต่อไป เหวี่ยง Electrical Charge ก้อนแล้วก้อนเล่าเข้าสู่ฝูงหุ่นยนต์ แต่เพราะว่าค่าพลังมันต่างกันเกินไป...หากแค่สามสี่ตัวเขาอาจจะยังพอรับมือมันไหว แต่นี่มันเล่นมาเ็ป็นสิบ! โซรอสหันกลับไปมอง...นั่นไง! ไอ้เจ้าหญิงกำลังบังคับหุ่นยนต์ปีนหนีไปไหนไม่รู้...ไอ้ลูกศิษย์เนรคุณเอ๊ย!!!
บางที...เขาคงต้องใช้ท่าไม้ตายอีกครั้ง...แม้ว่านั่นหมายถึงค่าการทำลายล้างอาจจะทำให้ที่นี่แหลกเป็นจุณ และอาณาจักรแพนดอร่าจะต้องสูญเสียโอกาสสำคัญของกองทหารหุ่นยนต์โบราณอันเกรียงไกร...
"Exocist!" โซรอสกระโจนขึ้นไปบนระเบียงแห่งหนึ่ง ตั้งท่าหันไปยังฝูงหุ่นยนต์ที่กำลังประดาหน้าเข้ามา ก้อนพลังงานที่ปลายดาบของเขาใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนน่ากลัว...
แต่ที่เขาไมไ่ด้สังเกต...ก้อนพลังงานพลาสม่าที่ใจกลางโถงแห่งนั้นก็กำลังส่องประกายเจิดจ้า ราวกับตอบรับก้อนพลังของโซรอสอย่างนั้นแหละ!
ลอคเป้าหมายเรียบร้อย ยิง! ก้อนพลังงานเริ่มแยกตัวออกจากปลายดาบของเขา ทว่าทันใดนั้นเอง
ดับ
จู่ๆ ก้อนพลังงานก็หายไปจากปลายดาบเขา โซรอสเบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง หากไม่ใช่แค่เพียงอาวุํธของเขา ฝูงหุ่นยนต์ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะพากันล้มครืนเหมือนกับแบตหมดไปดื้อๆ
"เฮ้!" เสียงเรียกจากนายเจ้าหญิง โซรอสหันไปดู เขากำลังยืนโบกมืออยู่ที่ฐานของเครื่องกำเนิดพลังงานพลาสม่านั่น แต่ก้อนพลังงานเจิดจ้าในแท่นทรงกระบอกนั้นดับไปแล้ว
"นาย ทำ อะไรน่ะ!" นอกจาก luck เกินร้อยแล้ว ถ้ามี status ความแส่...เห็นทีต้องให้นายนี่เกินร้อยเหมือนกัน
"ก็แค่ ปิดสวิตซ์ไอ้เครื่องนี้น่ะ" พระองค์หญิงตะโกนตอบ "เอาล่ะ! เราปลอดภัยแล้ว โซรอส...เรารีบๆ กลับเมืองกันเหอะ ตัวข้าเปื้อนน้ำมันเครื่องเหนอะหนะไปหมดแล้ว"
[ไปยังเนื้อหาต่อไป]
แต่เพิ่งจะมารู้ซึ้งเอาวันนี้แหละ ว่าคนพัฒนาเกม...มันไม่ใช่สิ้นคิด แต่มันไม่คิดเลย!
นี่มันตัดฉากจากเกมสงครามจักรวาลอะไรซักอย่างมาทั้งดุ้นเลยนี่หว่า!
โซรอสหลับตาปี๋...นึกถึงสภาพตอนตัวเองต้องตายกลับไปเกิดใหม่ท่ามกลางเสียงหัวเราะเย้อหยันของไอ้สังฆราชเฒ่านั่นแล้วก็แค้นใจนัก!... พลันที่ปืนเลเซอร์นั้นถูกต่อยกระเด็นออกจากแขนของหุ่นยนต์ โซรอสเงยหน้าขึ้นก็พบกับเพื่อนร่วมเดินทางตัวแสบที่กำลังนั่งอยู่ในห้องเครื่องของหุ่นยนต์รบหน้าตาเหมือนลิงคิงคอง โบกมือทักทายมาทางเขา
"อย่าคิดว่าข้าบังคับหุ่นยนต์ไม่เป็นนะเฟ้ย!" ชายน์เหวี่ยงคันบังคับ มือของหุ่นยนต์ยักษ์ฟาดเปรี้ยงเข้าที่ตัวของหุ่นยนต์ป้องกันอีกตัว กระเด็นออกไปไกล โซรอสชะงัก
"มีหรือลูกศิษย์จะปล่อยให้อาจารย์ตัวเองสนุกอยู่คนเดียว!!!" ชายน์เหวี่ยงมือ คิงคองเหล็กเหวี่ยงหุ่นยนต์ล้มไปอีกสี่ตัวครึ่ง โซรอสกระโดดขึ้นไปยืนบนทางเดินเหล็กข้างบนแล้วเล็งปลายดาบไปยังฝูงหุ่นยนต์อีกครั้ง
"อาศัยช่วงว่างๆ หนีไปซะ" โซรอสสั่ง ทำเอาพระองค์หญิงคิงคองชะงัก "ไปเซ่!...Electrical Charge!" ก้อนพลังงานพุ่งเข้าใส่กลางท้องของหุ่นยนต์ตัวแรก มันล้มคะมำเซทับหุ่นยนต์สองสามตัวหลังยังกะเล่นโบวลิ่ง
ชายน์มองไปรอบๆ อย่างขัดใจ...โซรอสอยู่ในสภาพเสียเปรียบเห็นๆ ทั้งจากการต่อสู้กับเฒ่าตุ่นที่ปกป้องเธอเืมื่อครู่แล้ว ทั้งยังต้องมาซัดพลังแบบนี้เรื่อยๆ มีหวัง MP เขาหมดก่อนแน่! เจ้ากองทัพหุ่นยนต์พวกนี้ก็ดูอึดทนทายาทยิงเท่าไหร่ก็ไม่ตายซักที ว่าแล้วสายตาของชายน์ก็ไปสะดุดเข้ากับสิ่งๆ หนึ่งที่ตั้งเด่นอยู่กลางลานนั้น...
ยามเมื่อหุ่นยนต์ล้มลง...ก้อนพลาสม่าที่ลอยอยู่กลางท่อทรงกระบอกนั้นก็ดูเหมือนจะหรี่แสงลง...เพียงชั่วครู่ เมื่อมันส่องสว่างอีกครั้ง หุ่นยนต์พวกนั้นก็ลุกขึ้นมาต่อกรกับก้อนพลังงานของโซรอสต่อไป
เขารู้แล้ว!
โซรอสยังคงสู้ต่อไป เหวี่ยง Electrical Charge ก้อนแล้วก้อนเล่าเข้าสู่ฝูงหุ่นยนต์ แต่เพราะว่าค่าพลังมันต่างกันเกินไป...หากแค่สามสี่ตัวเขาอาจจะยังพอรับมือมันไหว แต่นี่มันเล่นมาเ็ป็นสิบ! โซรอสหันกลับไปมอง...นั่นไง! ไอ้เจ้าหญิงกำลังบังคับหุ่นยนต์ปีนหนีไปไหนไม่รู้...ไอ้ลูกศิษย์เนรคุณเอ๊ย!!!
บางที...เขาคงต้องใช้ท่าไม้ตายอีกครั้ง...แม้ว่านั่นหมายถึงค่าการทำลายล้างอาจจะทำให้ที่นี่แหลกเป็นจุณ และอาณาจักรแพนดอร่าจะต้องสูญเสียโอกาสสำคัญของกองทหารหุ่นยนต์โบราณอันเกรียงไกร...
"Exocist!" โซรอสกระโจนขึ้นไปบนระเบียงแห่งหนึ่ง ตั้งท่าหันไปยังฝูงหุ่นยนต์ที่กำลังประดาหน้าเข้ามา ก้อนพลังงานที่ปลายดาบของเขาใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนน่ากลัว...
แต่ที่เขาไมไ่ด้สังเกต...ก้อนพลังงานพลาสม่าที่ใจกลางโถงแห่งนั้นก็กำลังส่องประกายเจิดจ้า ราวกับตอบรับก้อนพลังของโซรอสอย่างนั้นแหละ!
ลอคเป้าหมายเรียบร้อย ยิง! ก้อนพลังงานเริ่มแยกตัวออกจากปลายดาบของเขา ทว่าทันใดนั้นเอง
ดับ
จู่ๆ ก้อนพลังงานก็หายไปจากปลายดาบเขา โซรอสเบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง หากไม่ใช่แค่เพียงอาวุํธของเขา ฝูงหุ่นยนต์ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะพากันล้มครืนเหมือนกับแบตหมดไปดื้อๆ
"เฮ้!" เสียงเรียกจากนายเจ้าหญิง โซรอสหันไปดู เขากำลังยืนโบกมืออยู่ที่ฐานของเครื่องกำเนิดพลังงานพลาสม่านั่น แต่ก้อนพลังงานเจิดจ้าในแท่นทรงกระบอกนั้นดับไปแล้ว
"นาย ทำ อะไรน่ะ!" นอกจาก luck เกินร้อยแล้ว ถ้ามี status ความแส่...เห็นทีต้องให้นายนี่เกินร้อยเหมือนกัน
"ก็แค่ ปิดสวิตซ์ไอ้เครื่องนี้น่ะ" พระองค์หญิงตะโกนตอบ "เอาล่ะ! เราปลอดภัยแล้ว โซรอส...เรารีบๆ กลับเมืองกันเหอะ ตัวข้าเปื้อนน้ำมันเครื่องเหนอะหนะไปหมดแล้ว"
[ไปยังเนื้อหาต่อไป]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น