รวมเรื่องสั้นฉบับบารามอส

ลำดับตอนที่ #9 : เจ้าชายอสูรฉบับเอดินเบิร์ก..

***หมายเหตุ***  หลังจากสลดใจกับเหตุการณ์ในภาคที่เเล้ว...โปรดย้อนคิวเเสดงกลับมาที่เอดินเบิร์กซักนิส   ให้ตัวละครในชั้นปีของเฟรินอยู่ประมาณปีสี่ปีห้าน่าจะกำลังพอดี....

อันนี้เป็นคู่ใหม่ที่ข้าน้อยเพิ่งจะเสกสรรขึ้นมา  หวังว่าคงถูกใจนะคะ

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

ณ ลานตะวัน  หน้าป้อมอัศวิน

" โอ๊ย..."

"เอ๋ง..."

" อ๊ากก..."

" อ๋อย~ "

สารพัดเสียงร้องขอชีวิตดังขึ้นเมื่ออยู่ภายใต้การฝึกของเเม่มดสาว  เเองเจลีน่า

“เฮ้ย!!!ครี๊ด  เหม่อน้ำลายยืดอะไรอยู่  มาช่วยกันก๊อนนนน!!!” นั่นเสียงเฟริน เพื่อนผมที่สารพัดตำแหน่งจนผมวางตัวไม่ถูก  เอาเป็นว่าผมขอเหมาว่ามันเป็นเพื่อนผม- -  ตะโกนขัดจังหวะขึ้นมา

อ้อ!ผมลืมแนะนำตัว   ครี๊ด  ธันเดอร์ไงฮะ..หรือครี๊ดดี้ผีน่ารักดังที่รู้ๆกันอยู่แล้ว  ผมอยู่ป้อมอัศวันมาจนจะครบสี่ปีในอีกไม่นานนี้...และตอนนี้พวกผมกำลังฝึกซ้อมเพื่อเตรียมการแข่งหมากกระดานเกียรติยศในปลายปีนี้

สำหรับฟิคในตอนนี้ผมจะขอเป็นคนเล่าเองฮะ  แบบว่าเบื่อขี้หน้าไอ้คนเล่าเต็มที  อัพช้าน่าเตะ -*-

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้มันมีท้องเรื่องมาจากนิทานอมตะเรื่องเจ้าชายอสูรฮะ  แต่ว่าผมไม่ได้ไปเป็นเจ้าชงเจ้าชายแล้วโดนสาปอะไรหรอก..คนเล่นเป็นอสูรขี้โมโหเรื่องนี้เป็นผู้หญิงฮะ-  -  คนที่กำลังฟาดคทาใส่เฟรินอยู่ตรงโน้น....

“ เจ็บแค้นเคืองโกรธโทษฉันไย~ ฉันทำอะไรให้เธอเคืองโกรธ  T T” ถึงเฟรินมันจะเจ็บตัวแต่มันก็ปากหมาไม่เลิกหรอกฮะ  แล้วยิ่งปากหมาเท่าไหร่แองจี้คนสวยก็ยิ่งฟาดไม่ยั้ง  เหมือนจะลืมๆไปว่าเฟรินมันก็มีกระดูก - -

“ ยังมีหน้ามาฮัมเพลงไร้สาระอีกนะเฟริน...นายตายซะเถอะ!!! “

“ ว้ากกก....ฉันอู้ซ้อมคนเดียวที่ไหนเล่า  พวกโน้นก็อู้เหมือนกัน ไหงมาลงกับฉันคนเดียวล่ะ “ เฟรินร้องขอชีวิตแล้วหัวคิ้วให้พวกผมอย่างน่าเตะ  แล้วแววอำมหิตของแองจี้ก็เริ่งแผ่กระจาย

“งั้นฉันเริ่มจากหัวโจกอย่างนายก่อนล่ะกัน!! “

...จากนั้นพวกผมก็ขอหนีตายอย่างไม่คิดชีวิตกันล่ะครับ.....

++**++**++**++**++**++**++**++

ง่า...สวัสดีฮะทุกๆคน  กระผมเจค  สวอน  ขอคั่นรายการไร้สาระของไอ้ครี๊ดมันซักนิด  ฟิคนี้ฟังมันเล่าไม่รู้เรื่องหรอกครับ  มาฟังเรื่องราวจากผมดีกว่า...อย่าไปฟังไอ้ครี๊ดมีนพล่าม....

หลังจากที่พวกเราโดนปีศาจสาวสวยฟาดเอาๆโดยมีความผิด? ประกอบกับไอ้เฟรินน่าจะลาออกจากโรงเรียนแล้วไปเปิดกิจการฟาร์มสุนัขมันโดนฟาดหนักกว่าเพื่อน  วันนี้...มันกินมื้อเย็นไปมากกว่าสามจานแล้วฮะ - -“

ถึงหน้าตาตอนนี้ผมจะแยกไม่ออกว่ามันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย  แต่ท่ากินอันมีเอกลักษณ์มันก็มีท่าเดียวแหละครับ   แถมวันนี้กินได้อย่างดุเดือดเลือดพล่านเหมือนแมนยูฯ เจอลิเวอร์พูล 

หนักถึงคาโลและคิลที่นั่งร่วมโต๊ะต้องหาวัสดุมาปิดจานตัวเองเพื่อไม่ให้เศษการ “กิน”อาหารของเฟรินต้องตกลงไปในจานตน

หลังจากที่ฟาดจานที่ห้าไป  ผมเดาว่ามันถึงเวลาอิ่มได้แล้วล่ะ...ทางด้านคาโลผู้อนามัยจัดทนไม่ได้ที่ใบหน้าสวยๆของเฟรินมันฟ้องได้ว่ามันไปกินอะไรมา มันก็เลยคว้าผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดให้  ถามว่าทำไมพวกผมไม่แซวเหรอครับ?...มันชินแล้วไงฮะ

อย่างที่บอกไปว่าตอนนี้ผมแยกไม่ออกว่าวันไหนเป็นหญิง-ชาย คาดว่าคาโลมันก็คงจะเสียอารมณ์เอาบ่อยๆที่ต้องมานั่งเลือกเวลา  มันก็เลยเหมาทั้งหญิงและชายไปเลย....กะรวบทีเดียวว่ายังไงก็คนเดียวกัน   ยิ่งหลังๆมานี่ไม่ค่อยเกรงใจเพื่อนฝูง  จากแรกๆที่อายแล้วม้วนหลบ....ตอนนี้แซวให้ตายก็นั่งแซวไปเถอะครับ   รากงอกจนมีดอกแล้วมันสองคนยังไม่หยี่ระ

น่านไง....ไม่ทันขาดคำ  เฟรินปัดมือคาโลออก  เดาว่ามันคงอวดเก่งตามเคยว่ามันน่ะทำเองได้  คาโลพูดอะไรสองสามคำก่อนเฟรินจะเงียบไปแล้วปล่อยให้คาโลเช็ดคราบน้ำสลัดอย่างสบายใจต่อ

ให้เดาเหรอฮะ?  ไอ้สองสามคำที่คาโลพูดมันคงเป็นประโยคยอดฮิตที่หมู่นี้พวกผมมักจะได้ยินมันเป็นประโยคจบบทสนทนาของเฟรินกับคาโลบ่อยๆ

“ นายจะให้ฉันทำให้ดีๆ  หรือจะให้ต้องปิดปากด้วยปาก...”

จะว่าไปแล้วเรื่องคาโลสวีทกับเฟริน   ไอ้คิลจะไปตามจีบเรนอน  ไอ้ทิวดอร์จะย้ายมาชอบของแปลกอย่างมาทิลด้า  รุ่นพี่ชิวาสจะแต่งงานกับรุ่นพี่โซมาเนีย  หรือพี่ลูคัสกับลอเรนซ์จะได้เสียกันแล้ว?  มันก็ไม่ได้เป็นธุระอะไรกับผมนักหนา  คนเดียวที่มีปฏิกิริยานิวเคลียร์ขั้นต่ำต่อการสวีทของเฟรินกับคาโลนั่งกินข้าวกับเพื่อนอยู่ทางโน้นฮะ   ...แองเจลีนา  โรมานอฟ...

ไม่ใช่ว่าพวกผมไม่รู้ถึงความรู้สึกของแองจี้ต่อเฟรินหรอกครับ  แต่จะให้ทำไงในเมื่เฟรินมันไม่ได้เป็นโสด...คาโลมันเล่นตีตราจองต่อหน้าดินฟ้าอากาศและพยานเป็นร้อยมาแล้ว  ช่วยไม่ได้หรอกฮะ

แต่คิดอีกทีว่าแองจี้จะอารมณ์เสียหรือแฮปปี้  มันก็ไม่ใชกงการอะไรของผมอีกนั่นล่ะ  คนที่เกี่ยวก็คนที่นั่งตาลอยเหมือนติดยาอยู่ตรงนั้นฮะ  ...ไอ้ครี๊ด...

ไม่รู้ว่าไอ้ครี๊ดมันเป็นบ้าอะไรถึงได้ตามไปเป็นกระโถนท้องพระโรงให้แม่นั่นว้ากใส่  ดูๆไปมันก็เหมือนโรคจิตเอาด้วยซ้ำ....ดูสีหน้ามีความสุขมากแม้ว่าต้องกลับมาร้องโอยๆซ้ำในห้องน่ะนะ - -“

...เอาเป็นว่าผมขอจบรายการภาคบรรยายของผมแล้วไปฟังไอ้โรคจิตครี๊ดมันอธิบายดีกว่าว่าเกิดอะไรขึ้น....

++**++**++**++**++**++**++

ขอบคุณมาไอ้เจค-*-  แหม...นานๆทีได้ออกนี่ไม่ค่อยจะไว้หน้า  ผู้กำกับจ้างสิบเล่นร้อยตลอดนะแก - -

อ่า...มาต่อกันดีกว่าฮะ  สาเหตุที่ผมต้องไปแคร์ยังแองเจลีน่านั่นนักหนาผมเองก็ไม่รู้หรอกฮะ  รู้แต่ว่าผมรู้สึไม่ดีเวลาเธอทำหน้าบูด  แล้วผมก็จะแฮปปี้สุดๆเวลาเธอยิ้ม (ซึ่งเธอจะทำหน้ามีความสุขมากเวลาผมเจ็บตัว - -“) ผมถึงยอมเจ็บตัวมาโดยตลอด

++**++**++**++**++**++**++

 “หา?...ค่ายเทคแคร์สุภาพสตรี…..” เฟรินอุทานเสียงดังลั่นห้องประชุมอันประกอบด้วยสมาชิกเพื่อนในชั้นปีและรุ่นพี่ก๊กเดิมอันประกอบด้วยลูคัส  ลอเรนซ์  โซมาเนีย  ชิวาส โรเวณและไธนอส

“ อื้อ...เป็นหลักสูตรที่เราต้องเรียนเพื่อการวางตัวในอนาคตการเป็นพระราชาน่ะ” โรเวณชี้แจงด้วยสีหน้าเรียบง่าย

“ ได้ไงอ่ะฮะ..ของแบบนี้มันต้องเรียนรู้ด้วยตนเองไม่ใช่เหรอ? วิธีการที่จะทำให้ผู้หญิงประทับใจน่ะ“คนที่เรื่องมากที่สุดเอ่ยประท้วงก่อนจะโดนคาโลและผองเพื่อนคว้าตัวไปสั่งสอนกันด้านหลัง

“ หึหึ..ไอ้เรื่องแบบนั้นฉันไม่สอนพวกนายหรอก  แต่ที่สอนเนี่ยเค้าเรียกมารยาทที่ถูกต้อง!!!” ลอเรนซ์พูดด้วยสีหน้าเหี้ยม

“ เอ่อ..อ่า..ละ  แล้วพวกพี่จะไปหาผู้หญิงที่ไหนมาเทรนให้พวกผมล่ะฮะ?” ครี๊ดถามด้วยสายตาที่มีความหวังเป็นประกาย

หวานตูละเว้ย...รุ่นพี่คงไปหาสาวสวยจากด้านนอกมาให้

อ๊ะ  หรือว่าความจนของป้อมเรา....

รุ่นพี่อาจจะไปขอร้องสาวปราสาทขุนนางมาเทรนให้ก็ได้

อ่ะจึ๊ยๆๆ  ได้ทั้งขึ้นทั้งล่องล่ะตู

“ เฮ้อ...เสียดายที่ป้อมเรางบน้อย  เท่าที่พี่หามาได้ก็แค่สี่ห้าคนเอง “ ไธนอสทำสีหน้าละห้อย  พลางนับนิ้ว...แต่นั่นก็ทำให้อาชูร่าตาลุกวาว

“ ไหนฮะไหน...ผมอยากรู้จัก”

“ เอาล่ะๆงั้นพี่ขอแนะนำให้รู้จักสาวสวยกันเลย   ก็มีโซมาเนีย  มาทิลด้า  แองเจลีน่า  เรนอนและ...เฟลิโอน่า  พี่ก็หาได้แค่นี้แหละ...” ไธนอสยิ้มแห้งๆพลางบุ้ยใบ้ไปว่าไอ้โรเวณมันให้งบมาน้อย  แล้วความหดหู่และห่อเหี่ยวก็เกิดโดยทันที

“ง่า...ผมเกี่ยวอะไรด้วยอ่ะฮะ?” เฟรินชี้ไปที่ตัวเองอย่างงงๆกับเรื่องที่ไปโผล่ในรายนามสุภาพสตรีให้สุภาพบุรุษเทคแคร์  ซึ่งชิวาสก็อมยิ้มแก้มตุ่ยแล้วบุ้ยไปทางคาโล

“ พวกพี่ไม่รู้...รู้แต่ว่าปรินซ์คาโลอนุญาตแล้ว”

“ ง๊าว....อะ  ไอ้คาโล๊...”

“ เอาน่าๆ  สุภาพสตรีมีน้อยน่ะ....” คิลเดินเข้ามาตบไหล่เพื่อนเบาๆด้วยความเอ็นดู....ส่วนเฟรินแข็งเป็นหินไปแล้ว

“อันเนื่องมาจากสุภาพสตรีเรามีจำกัด  คาดว่าเราคงต้องแบ่งๆกันใช้สอย?  พี่จะแบ่งทีมให้ทีมละ 3 คนเทคแคร์สุภาพสตรี 1 ท่าน “ โรเวณเริ่มชี้แจง

“ เกณฑ์การให้คะแนนอยู่ที่ท่านสุภาพสตรีว่าผ่านหรือไม่ผ่าน นอกจากนั้นหากมีมติว่าไม่ผ่านและพวกพี่เองก็ว่าไม่ผ่าน  สุภาพสตรีเพียงคนเดียวในทีมจะได้คะแนน...ส่วนอีกสามคนต้องทำรายงานส่ง “

“ ตกลงว่าทีมละสี่สินะ...งั้นก็เหลือเศษสองคนดิครับพี่ “ โคลว์ท้วง

“ อ้อ..สองคนนั้นไม่ต้องเข้าค่ายร่วมกับเรา  เพราะว่าสองคนนี้ได้รับการโหวตจากสุภาพสตรีทั้ง 5 ท่านแล้วว่ามีความเป็นสุภาพบุรษเป็นเลิศ  ได้แก่ซีบิล  เสวน และโร   เซวาเรส”

“ โฮ่ยยยยยย...ไหงเงี้ยะ” สมาชิกก๊กกินนอนโห่ด้วยความขี้เกียวและอิจฉาเพื่อนสุดขีด  ได้ข่าวมาว่าซีบิลและโรจะทำการก่อกวนทุกวิธีทางเพื่อไม่ให้คะแนนได้มาโดยง่าย

ทีมที่ 1 เทคแคร์เฟลิโอน่า  ได้แก่ คาโล  โคลว์  เอ็ดเวิร์ด

“ โห...งี้คาโลคะแนนก็ท่วมท้นอ่ะดิ “โคลว์+เอ็ดเวิร์ดบ่นอุบอิบจนเฟรินต้องเดินเข้ามาเกาะไหล่ทั้งสองแล้วประกาศก้อง

“ วางใจได้..บอกให้ว่าเฟริน  เดอเบอโรว์คนนี้ตัดสินด้วยความเป็นกลางเสมอ^ ^”

“ หมายความว่านายจะไม่ลำเอียงเทคะแนนและเปิดโอกาสให้คาโลใช่มะ? “

“ เปล่า...แค่ฉันจะฮุปคะแนนไว้คนเดียวยุติธรรมที่สุดน่ะ “

“ =_ =”

ทีมที่สองเทคแคร์เรนอน ได้แก่ คิล  กัสและอาชูร่า

ทันทีที่รุ่นพี่ประกาศรายชื่อผู้ที่ต้องเทคแคร์เจ้าหญิงคนงามบบรยากาศรอบๆตัวเรนอนก็เริ่มมาคุทันที

เริ่มจากคิลที่ส่งสายตาเย็นๆไปทางอาชูร่า  สื่อความหมายว่า “ผู้หญิงของข้า..อย่าแตะ”

อาชูร่ารับเมจเสจจากคิลแล้วส่งต่อไปทางกัสว่า “คะแนนข้า...เอ็งห้ามยุ่ง”

ส่วนทางกัสก็รับข้อความมาด้วยความเหนื่อยใจแล้วส่งสายตาไปทางคิลว่า “เมื่อไหร่พวกเอ็งจะเลิกเล่นอะไรไร้สาระสักที...หา!!”

ทีมที่สามเทคแคร์มาทิลด้า  ได้แก่ ซอว์โรว์  เดท  ทิวดอร์

ทั้งสามมองหน้ากันเหมือนส่งสายตาภาษาใจ  แปลได้สามประโยค

“ เฮ้ยเดท...แกเอาไปเหอะ  ฉันให้”

“ ไม่เอาอ่ะ..ทิวดอร์อยากได้มากกว่า  ใช่มั้ย?”

“ เหมาะกับแกที่สุดแล้วซอร์โรว์...นายอย่าปฏิเสธเลย”

ซึ่งทำให้มาทิลด้าต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่...สงสัยว่างวดนี้เธอคงต้องฟาดคะแนนแต่เพียงผู้เดียวอีกตามเคย

“ เจ้าพวกขี้ขลาดเอ๊ยยย..นายน่าจะรู้ว่าโอกาสดีๆแบบนี้น่ะหายาก” โรที่โผล่ขึ้นมาจากไหนก็ไม่รู้เดินเข้ามาโอบบ่ามาทิลด้าอย่างถือสิทธิ์  “นายไม่อยากได้คะแนนกันก็ไม่บอก  ฉันจะได้ฮุบให้หมด...โอ๊บ!!!”

…แล้วบทสนทนาก็ต้องเงียบไปเพราะมาทิลด้าแสดงอภินิหารโดยการทำให้ห้องสมุดเคลื่อนที่ต้องลงไปนอนกองกับพื้นในเวลาเพียงการกระพริบตา....

ทีมที่สี่เทคแคร์แองเจลีน่า  ได้แก่เจค  ครี๊ดและนิกส์

“ เอ่อ..ไม่ทราบว่าแองจี้คนสวยชอบเพลงแนวไหนเหรอฮะ?” นิกส์เอ่ยถามพร้อมดีดกีต้าร์คลอเบาๆ(เอามาตอนไหนก็ไม่รู้เนอะ?)

“ โฮ่ย...เก่าไปไอ้น้อง  มุกนั้นน่ะ...แถวบ้านพี่เรียกว่ามุกพวกวนิพกอ่อนหัด”เจคเอ่ยขัดวนิพกอ่อนหัดก่อนจะพลักซากอันเกิดจากความช็อกที่ถูกดูถูกศักดิ์ศรีของนิกส์ไปด้านหลัง “น้องสาวคนสวยครับ...ไม่ทราบว่าชอบไปเที่ยวที่ไหนเหรอฮะ  พอดีวันหยุดนี้พี่ว่างเพื่อน้อง...”

แองจี้มองมุกของเจคอย่างเอือมระอา  อยากรู้ว่ามุกนี้กับมุกวนิพกอ่อนหัดมันมีดีกรีต่างกันมากตรงไหน? แต่สายตากลับหันไปทางต้นเสียงการประท้วงทางโน้น

ภาพที่คาโลกอดเฟรินไว้หลวมๆโดยเจ้าตัวเองก็ไม่ขัดขืน  ท่ามกลางเสียงประท้วงเอะอะโวยวายของโคลว์และเอ็ดเวิร์ดที่ประท้วงความเป็นธรรมอย่างเต็มที่เพราะแววแพ้เริ่มส่อมาเห็นๆ

“ ทำงี้ได้ไงอ่ะเฟริน...นายบอกว่าจะให้ความเป็นธรรมกับทุกคนน้า>0<”โคลว์โวยวายทันทีเมื่อเฟรินมันไม่ยอมขัดขืน

โว้ยยย...คะแนนธรรมดาก็ไม่มีโอกาสจะได้อยู่แล้ว

ไหงคาโลมันมาสอยไปง่ายๆแบบนี้วะ!!!

ให้มันรู้ไปสิวะว่าเกิดมาหน้าไม่หล่อแล้วจะแพ้!!!

ว้ากกกก...แล้วทำไมเฟรินมันต้องยอมแพ้ให้ไอ้คนหน้าหล่ออออออออ

“ คาโล..ปล่อยได้แล้วโว้ยยยย  นี่นายจะไม่ให้ชาวบ้านเค้าได้แนนบ้างเลยหรือไง” เฟรินเริ่มโวยวายเมื่อเห็นว่าเรื่องมันชักจะไปกันใหญ่  พลางแกะมือคาโลออก

“ หมายความว่าแค่กอดนายไว้แบบนี้  คะแนนก็เป็นของฉันคนเดียวแล้วงั้นสิ” คาโลอมยิ้มเมื่อเห็นว่าต้อนเฟรินจนสุดทางได้แล้ว

“ เฮ้ยไม่ใช่ 0///0..อย่ามาโมเมมั่ว”

“ โคลว์  เอ็ดเวิร์ด ฉันขอโทษนายด้วย...เห็นทีว่าสาวน้อยคนนี้จะหลงรักฉันเข้าเต็มเปาแล้วล่ะ” คาโลยิ้มน้อยๆพลางช้อนตัวเฟรินขึ้นเดินหนี โดยมีสหายโคลว์และเอ็ดเวิร์ดวิ่งตามอย่างมีหวังว่าจะได้คะแนน

ภาพเหตุการ์ณทั้งหมดอยู่ในสายตาของแองเจลีน่าตลอด  โดยไม่รู้เลยว่าตลอดเวลาที่เธอเหม่ออยู่  ก็มีศึกย่อมๆตรงหน้าเธอเช่นกัน

“โห..ไอ้พวกห่วยแตก  ทริคการจีบสายพวกนายมันไม่ได้เรื่อง  คิดจะเอาอย่างพี่ชายน่ะเร็วไปร้อยปี “ ครี๊ดยืดอกอย่างภูมิใจว่าแองจี้ไม่สนมุกพื้นๆของเพื่อนทั้งสองที่ชิมลางไปก่อนหน้า  มั่นใจนักหนาว่ามุกของตัวเองต้องได้ผล

“ แองจี้....” เสียงเรียกของครี๊ดทำให้เฟรินต้องตื่นจากการติดตามภาพเฟริน  มองเห็นไอ้โจรสลัดเสี่ยวตาเดียวคุกเข่าลงตรงหน้าตน

“ แต่งงานกับผมนะ....”

โครม!!!

...แล้วมุกที่ครี๊ดภูมิใจนำเสนอนักหนาก็ถูกทำลายด้วยบาทงามๆของแองจี้จนครี๊ดต้องลงไปนอนจุกแอ้กที่พื้นด้วยความซาบซึ้ง  ส่วนเธอก็เดินอารมณ์เสียไปทางด้านโน้นแล้ว

“ หึ...เป็นไงล่ะแก  มุกที่เร็วไปร้อยปี...เค้าประทับใจน่าดูเลยนะนั่น” เจคยกพระบาทเขี่ยซ้ำที่ศพครี๊ด - -  เดทสีไวโอลิน(แล้วกีต้าร์ล่ะ?)เป็นเพลงธรณีกรรแสงให้ครี๊ดแบบสั้นๆแล้วรีบเดินไปทำคะแนนกับแองจี้

“ อูย...เค้าอารมณ์เสียเรื่องอะไรอีกก็ไม่รู้เนอะ   โอย...เจ็บT-T”

ทางด้านรุ่นพี่ทั้งหลายที่เห็นว่าทโมนทั้งหลายเริ่มเข้าใจกติกาและเริ่มทำคะแนนกันแล้วจึงรีบชี้แจงกติกาข้อสุดท้าย

“ มีอีกเรื่อง...ทุกคนสามรถเทคแคร์สุภาพสตรีข้ามทีมกันได้  ใครที่สามารถทำให้สุภาพสตรีประทับใจได้มากกว่าหนึ่งคนก็จะมีคะแนนพิเศษบวกให้..แต่ที่ต้องแบ่งทีมเพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาเหยียบหางกัน” ลอเรนซ์ชี้แจงด้วยไปหน้าอันบูดเป็นตูดเช่นเดิม

“เราจะรวมคะแนนในอีกสองสัปดาห์หน้า  ขอให้มีความสุขกับการเทคแคร์สุภาพสตรีนะ” ลูคัสตะโกนไล่หลังน้องๆที่แยกย้ายกันไปทำภารกิจของตนต่อ

...มาติดตามความสนุกในอีกสิบสี่วันอันแสนหรรษากัน....

++**++**++**++**++**++**++**++**++**

วันที่ 1

-ทีมที่ 1  เอ็ดเวิร์ดและโคลว์พยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำคะแนนกับเฟริน...แต่คาโลมันก็สอยไปก่อนได้ทุกทีสิน่า

-ทีมที่ 2 ยังคงฮึ่มๆแฮ่ๆใส่กันอยู่  เรนอนยังคงถูกปล่อยให้รอเงก

-ทีมที่ 3 สมาชิกทั้งสามยังคงกลัวๆที่จะเข้าใกล้มาทิลด้าในระยะห้าเมตร  ต้องมีโร  เซวาเรสคอยกระตุ้นเรื่องคะแนนตลอด

-ทีมที่ 4 ทั้งสามยังคงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะเข้าใกล้แองเจลีน่า  แต่สาวเจ้าไม่ได้เล่นด้วยเลย  แถมดูอารมณ์เสียผิดปกติอีกต่างหาก

++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 2

-ทีมที่ 1 เอ็ดเวิร์ดแล้วโคลว์เริ่มทำคะแนนได้แล้วตอนคาโลไปประชุม  แต่เฟลิโอน่ายังคงมีอาการแพ้พฤติกรรมเลี่ยนๆอยู่ดี

- ทีมที่2  เรนอนยังคงถูกปล่อยให้รอเงกอยู่

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์  เดท  ทิวดอร์ ถูกปล่อยให้รอเงก  มาทิลด้าไปเดินเที่ยวตลาดกับโร

- ทีมที่ 4  ครี๊ดบั้นเอวเดาะ  เจคข้อเท้าแพลง  มีเพียงนิกส์ที่รอดคนเดียวเพราะยกขลุ่ยเพียงออขึ้นมาบังได้ทัน  เพราะแองเจลีน่าอารมณ์เสียไม่ทราบสาเหตุ

++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 3

-ทีมที่ 1 โคลว์เป็นไมเกรนกะทันหัน  เอ็ดเวิร์ดไข้ขึ้นสูงหลังจากรู้ว่าคาโลมีประชุมวันนี้  และเฟริน...ย้ายไปจีบสาวปราสาทขุนนางแล้ว...

-ทีมที่ 2 กัสเริ่มปล่อยให้คิลกัดกับอาชูร่าตามลำพัง  เรนอนตกลงจะไปเที่ยวกับกัสในวันรุ่งขึ้น

-ทีมที่ 3 เดท  ซอว์โรว์ และทิวดอร์เซ็นสัญญาสงบศึกชั่วคราวแล้วตัดสินใจร่วมมือกันจับโรมัดไว้กับเก้าอี้ในห้องด้วยความหมั่นไส้  ...พวกเราทำคะแนนได้เมื่อไหร่แล้วแกค่อยออกมานะโร...อาเมน...

-ทีมที่ 4 เมื่อแองจี้ได้เห็นเฟรินหม้อสาวอื่นก็เกิดฟิวส์ขาดกะทันหัน  ทิ้งศพเฟรินให้ครี๊ด  เจคและนิกส์เก็บ

++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 4

-ทีมที่ 1 คาโลติดประชุมไม่สามารถมาทำคะแนได้อีกหลายวัน  โคลว์และเอ็ดเวิร์ดตัดสินใจติดตามเฟรินไปจีบสาวปราสาทขุนนางด้วย!!!

-ทีมที่ 2 เรนอนและกัสไปเดินเที่ยวด้วยกัน  กัสมีความเป็นสุภาพบุรุษมากจนเรนอนแอบเทใจให้  คิลและอาชูร่าอยู่ที่เอดินเบิร์ก...กำลังทำพิธีสาปแช่งกัสด้วยการเผาพริกและเกลือ

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์เริ่มทำคะแนนกับมาทิลด้าได้บ้างแล้วหลังจากโรไม่เข้ามายุ่มย่ามเพราะมันยังติดอยู่กับเก้าอี้

-ทีมที่ 4 ครี๊ด  เจค นิกส์ไม่สามารถทำคะแนนได้เลย นับวันแองเจลีน่ายิ่งเหมือนปีศาจครอบงำทุกวัน  โดยเฉพาะวันนี้เพิ่งไปกระทืบเฟรินและลากกลับมาจากปราสาทขุนนาง....

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

“เฮ้ยเจค...มันไม่ไหวแล้วนะเว้ย  ยัยแองจี้เป็นอะไร..ทำใมต้องไปจองล้างจองผลาญเฟรินนักหนาวะ” นิกส์บ่นอย่างหัวเสียเมื่อกลองยาวอันล่าสุดเพิ่งสังเวยให้กับคทาจอมโหดของแองจี้

“ นี่นายแกล้งโง่หรือโง่จริงๆ  เรื่องของแองจี้กับเฟรินน่ะ....” เจคเว้นวรรคให้นิกส์เติมคำในช่องว่างเอาเอง

“ อ้อ...ถ่านไฟเก่ายังไม่ดัสนิทสินะ” นิกส์พึมพำเข้าอกเข้าใจ

“ เฮ้ยครี๊ด!! แกว่าพวกเราจะทำยังไงกันต่อไปดีวะ   อ่าว...เฮ้ย! “เจคหันไปขอความคิดเห็นจากผู้ร่วมชะตากรรมอีกคนที่นั่งนิ่งไม่พูดไม่จาเหมือนวิญญาณคาโลเข้าสิง  แล้วดีดตัวผลุงออกจากบริเวณนั้นไป...

...ทางด้านแองเจลีน่านั่งทอดอารมณ์อยู่เดียวดายบนดาดฟ้าป้อมอัศวิน  น้อยคนนักที่จะรู้ว่าเธอชอมมานั่งคิดอะไรคนเดียวเงียบๆที่นี่  ...บนหอคอยสูงที่ตัดขาดจากโลกภายนอก...

นานมาแล้ว..เธอหลงรักชายคนหนึ่ง  คนที่คอยกวนประสาทเธอตลอเวลา...แต่เธอก็ยังรักเขา....  แล้วโชคชะตาผู้น่าจบก็เปลี่ยน ‘เขา‘ ให้เป็น ‘เธอ‘ ...แล้วคนคนนั้นก็เป็นเจ้าหญิงสองดินแดน และกำลังจะเป็นพระชายาในอนาคตของคาโนวาล....

แต่เธอก็ยังรัก  ทั้งๆที่ไม่มีหวัง...ทั้งๆที่เขาก็ลืมเธอไปนานแล้ว  ...แต่ทุกครั้งที่เขาเข้ามาใกล้  ใจก็เต้นแรงจนควบคุมไม่ได้ทุกที

นอกจากนั้น..อะไรไม่รู้ที่ครอบงำและมีอิทธิพลเหนือจิตใจเธอ  ตอนนี้ทำให้เธอทนไม่ได้ที่เห็นเขาอยู่กับคนอื่น  เธอไม่รู้ตัวเลยว่าอาการ ‘หึง‘ แบบนี้เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่

“ เธอยังลืมเขา...ไม่ได้อีกเหรอ?” เสียงปริศนาดังขึ้นด้านหลัง  แองเจลีน่าหันขวับไปอย่างระวังตัวก่อนจะเห็นโจรสลัดตาเดียวยืนอยู่ด้านหลัง

“ใครให้ขึ้นมา...”

“ ดาดฟ้าป้อมมีชื่อเธอเซ็นอยุ่รึไง?”  ครื๊ดเถียงแล้วย้ายมายืนเกาะระเบียงข้างๆที่แองจี้ยืนอยู่

“ บรรยากาศดีเนอะ” ครี๊ดมองออกไปด้านหน้า...เหมือนพูดกับสายลมที่ผ่านไป

“ อืม”

“ เธอยังลืมเขาไม่ได้อีกเหรอ? “ครี๊ดถามต่อโดยไม่หันมามองหน้า

“ ... “

“ ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยสนใจเธอเนี่ยนะ”

“ ก็มันรักไปแล้ว...” แองเจลีน่าตอบเสียงแผ่วเบา

“ หึ..แปลว่าเราสองคนก็เหมือนกันน่ะสิ...”

“ ???” แองเจลีน่าหันมามองเสี้ยวหน้าของครี๊ดอย่างงงๆ ส่วนไอ้คนตาเดียวก็ยังคงมองวิวด้านอกต่อไป

“ ก็...หลงรักคนที่เขาไม่เคยรักเราไงล่ะ”

“ อืม...นั่นสิ  โง่จังเลยนะ” แองจี้ยิ้มๆที่แอบแขวะครี๊ดและตัวเองไป

“ ก็คงงั้น  แต่มันก็ไม่ได้เหมือนกันทั้งหมดหรอก...”

“ ..ยังไง?”

“ ถึงเค้าคนนั้นจะไม่รักฉัน..แต่ฉันก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง  แค่เห็นเค้ามีความสุข...ก็พอ...”

“...”

“ แต่เธอน่ะ..ปิดกั้นตัวเองอยู่นะ  ฉันไม่ได้ว่าอะไรที่ยังรักเฟรินอยู่  แต่ถ้ามันมีความสุข...เธอน่าจะมีความสุขไปกับมัน  แล้วหัดมองคนใกล้ตัวบ้าง...”

“ ... “

“ ..... “

“ งั้นเหรอ?” แองจี้ตอบกลับมาเบาๆ

“ เฮ้อ.....”

“ ถอนหายใจทำไม?”

“ ก็ใครคนนั้นของฉัน...ยังไม่เห็นฉันในสายตาสักที ฉันคงแย่มากจริงๆสินะ” ครี๊ดหันมายิ้มให้บางๆก่อนลงจากดาดฟ้าไป  ทิ้งให้แองเจลีน่าคิดอะไรต่ออยู่คนเดียว

“ มีความสุขกับเฟรินงั้นเหรอ? “ แองเจลีน่าพึมพำกับตัวเอง

“ เฮ้ย!!! “ เธออุทานเหมือนเพิ่งนึกอะไรได้ “ แล้วไอ้บ้านั่นรู้ได้ไงอ่ะ?”.....

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 5

- วันนี้โซมาเนียนัดสาวๆมาอธิบายหลักการการเอาแต่ใจตัวเองเพื่อให้พวกสุภาพบุรุษทำงานได้อยากขึ้น  แล้วเรียกน้องๆทุกคนมาชี้แจงว่าได้แจกปากกาเมจิกเวทย์มนต์(แบบที่คิลกับเรนอนเคยใช้---อ้างอิงบารามอสเล่ม 3)แจกให้สาวๆพร้อมกำชับว่าอยากตัดคะแนนใครก็ป้ายได้เลย  โดยมีชิวาส โซมาเนีย  ลูคัสและลอเรนซ์ติดตามนับคะแนนทุกครั้งอย่างใกล้ชิด

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 6

-ทีมที่ 1 เฟรินไปวาดลวดลายครั้งสุดท้ายเพราะคาโลจะประชุมเสร็จในเย็นวันนี้  โคลว์และเอ็ดเวิร์ดเร่งทำคะแนนเต็มที่ในการช่วยเฟรินจีบสาวปราสาทขุนนาง  แต่ดูเหมือนจะผิดแผนเมื่อการประชุมเสร็จเร็วกว่ากำหนด  คราวนี้ไม่ต้องอาศัยแองจี้เพื่อลากเฟรินกลับป้อมแล้ว....

-ทีมที่ 2 เหมือนคำสาปของคิลและอาชูร่าจะสำเร็จ  กัสท้องร่วงไม่ทาบสาเหตุ  แต่การทำคะแนนก็ยังไม่ประทับใจเรนอน

- ทีมที่ 3 โรหลุดออกมาจากเก้าอี้ได้ในที่สุด  ซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์ปวดกบาลจี๊ดๆ  แผนต่อมาคือการใส่ยาพิษในน้ำชาของโร

-ทีมที่ 4แองจี้เริ่มเปิดใจให้ครี๊ด  เจค  นิกส์ทำคะแนนบ้างแล้ว  ทั้งสามวางแผนว่าจะเปิดมินิคอนเสิร์ตเซอร์ไพรซ์แองจี้ในวันพรุ่งนี้

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 7

-ทีมที่1 น่าแปลกที่ปล่อยเฟรินไปกับคาโลคืนเดียว  ปากกาเมจิกของเฟรินเหลือติดก้นอยู่นิดเดียว หมึกนอกนั้นติดอยู่ตามหน้าและลำตัวของคาโล..แปลว่าเมื่อคืนคาโลต้องทำอะไรที่มันไม่เป็นสุภาพบุรุษมากๆใช่มั๊ย?

-ทีมที่ 2 คิลและอาชูร่าอยากเอาหัวโขกกำแพงตาย  เพียงเพราะเรนอนรู้ข่าวว่ากัสไม่สบายและรักษาโรคท้องร่วงให้ด้วยวิธีของชาวคาโนวาลถึงในห้อง

- ทีมที่ 3 โรเสือกเอาน้ำชาใส่ยาพิษให้มาทิลด้ากิน  สรุปว่าเดี้ยงทั้งคู่ - - ขอทานกำมะลอถูกทิ้งจนศพเหี่ยว  ทางด้านมาทิลด้ามี 3 หนุ่มคอยผลัดเวรแทนกันดูแล+ทำคะแนน (ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง)

-ทีมที่ 4 มินิคอนเสิร์ตจัดโดยครี๊ด  เจค นิกส์  โดยมีนิกส์เป็นผู้บรรเลงกีต้าร์  ขับร้องโดยครี๊ดและเจคที่อันต้องล้มเลิกเมื่อแองจี้ออกอาการเซอร์ไพรซ์จัดจนต้องฟาดคทาเป็นรางวัล

++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 8

- ทีมที่ 1เอ็ดเวิร์ด โคลว์และคาโลกลับมามีคะแนนสูสีกันอีกครั้งจากการตัดคะแนนคาโลเมื่อวาน  แต่สำหรับโคลว์และเอ็ดเวิร์ดก็ยังทำคะแนนได้ยากอยู่ดีเมื่อมีคาโล

- ทีมที่ 2 คิลตัดสินใจเผด็จศึกโดยการสารภาพรัก..กะว่าทีเดียวรู้ว่าหมู่หรือจ่า  แล้วผลก็ออกมาว่าเรนอนก็รอคำนี้จากคิลอยู่เหมือนกัน  อาชูร่าอยากเอาหัวโขกกำแพงตายเพราะตั้งแต่เริ่มเรื่องมายังไม่มีสักคะแนน

-ทีมที่ 3มาทิลด้าซึ้งใจจัดเมื่อโรแบบร่างกายที่ป่วยพอๆกับเธอมาเยี่ยม  ซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์หัวเน่าในทันที T-T

- ทีมที่ 4 แองเจลีน่ายังคงอารมณ์ขึ้นๆลงๆเช่นเดิม  แต่ 3 หนุ่ม 3 มุมที่เพิ่งทำมินิคอนเสิร์ตเจ๊งก็ยังไม่ละความพยายาม  ซึ่งหลังจากครี๊ดเห็นคิลประสบความสำเร็จในการสารภาพรัก  จึงตัดสินในบอกรักแองเจลีน่าพรุ่งนี้...

++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 9

-ทีมที่  1 เฟรินแกล้งเอ็ดเวิร์ด  โคลว์และคาโลโดยการใส่แหวนให้เป็นผู้ชายทั้งวัน  ลอเรนซ์ที่ทำหน้าที่ติดตามคะแนนของทีมที่ตัดสินใจตัดคะแนนทั้ง 3 โทษฐานละเว้นการปฏิบัติหน้าที่ - - (โหดหลาย- -“)

- ทีมที่ 2คิลดูแลเทคแคร์เรนอนอย่างดีเหมือนไข่ในหิน  ด้านอาชูร่าพยายามจะทำให้รักหักสะบั้นหลากหลายวิธีแต่ไม่สำเร็จ  ทางด้านกัสที่ทำคะแนนได้ตลอด 3-4 วันที่ผ่านมาตัดสินใจเทคแคร์สาวข้ามทีมบ้าง

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์ เดทและทิวดอร์ตั้งใจวางแผนอีกครั้ง  คราวนี้จับโรมัดไว้กับเตียง  แต่หนุ่มน้อยนักบวชซีบิลที่มาจากไหนไม่รู้ก็มาเป็นตัวตายตัวแทนให้โร...ทำให้ทั้งสามทำคะแนนไม่ได้อีกแล้ว T^T

-ทีมที่ 4 เจค+นิกส์ รอดูผลการสารภาพรักของครี๊ดว่าเป็นอย่างไรบ้าง  ถ้าสำเร็จจะยอมหลีกทาง  แต่ถ้าออกมาห่วยและครี๊ดยังมีชีวิตรอดกลับมาจะฝากตัวเป็นศิษย์ครี๊ดให้รู้แล้วรู้รอดไป

ตัดตอนมาที่ดาดฟ้าป้อมอัศวัน  สถานที่สารภาพรัก...

“ ..มีเรื่องอะไรให้คิดนักหน้าถึงต้องมาที่นี่ “ ครี๊ดเอ่ยทักเมื่อเห็นแองเจลีน่ายังคงแอบมานั่งเหม่ออยู่คนเดียวอีกแล้ว

“ มันไม่ใช่เรื่องของนาย...”

“ งั้นเหรอ...แต่เท่าที่รู้มา..”  ครี๊ดสาวเท้าเข้าไปใกล้แองจี้

“ .....”

“ คำพูดของฉันเมื่อห้าวันก่อน...ทำให้เธอสดใสขึ้นเยอะเลยนะ “

“ หลงตัวเอง” แองเจลีน่าหันมาค้อนขวับ  ก่อนจะเจอสายตาแปลกๆจากครี๊ด

 “ ฉันดีใจทีเธออารมณ์ดีนะ...”

“ -///- “

“ ถึงจะยังทำให้เธอตัดใจจากเฟรินไม่ได้  แต่อย่างน้อย...ปีศาจโมโหร้ายอย่างเธอก็เริ่มมีความอ่อนโยนบ้างแล้วล่ะ ^ ^ “

...............................

.....................................................

“ โถ่ไอ้กร๊วก!!!..พ่อก็นึกว่าแน่” เจคเอ่ยด่าครี๊ดหลังจากเฝ้าดูติดตามผลงาน

“ รักเขาชอบเขาก็บอกไปดิวะ..อ้ำอึ้งอยู่ทำไม? “ นิกส์ด่าซ้ำ

“ แกไม่เห็นเรอะว่าเค้ายังรักไอ้เฟรินมันอยู่..ของแบบนี้รีบมากก็โดนตบฟรีเอาเปล่าๆ - -“

“ แม้ว่าคนสุดท้ายที่ยอมเจ็บคือพระเอก  ที่ชื่อครี๊ดงั้นเหรอ?”

“ แต่คำพูดนายเข้าท่านะ...เปลี่ยนปีศาจโมโหร้ายให้อ่อนโยนด้วยรักแท้แบบเจ้าชายอสูร...” นิกส์ทำหน้าเพ้อฝันก่อนจะโดนเจคตบหัวจังเบ้อเร่อ

“ จะไปจุดประกายให้ครี๊ดมันทำไม..เดี๋ยววันดีคืนดีหน้ามืดจับแองจี้จูบแบบในนิทาน  ป้อมเราไม่กลายเป็นโจ๊กสับเรอะ”

“ กลัวอะไร..เมื่อมีรักแท้  อะไรก็เปลี่ยนกันได้ “

“ ไอ้ติงต๊องนิกส์ -*-“

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 10

-ทีมที่1 โคลว์  เอ็ดเวิร์ด คาโลไม่สนอีกต่อไปว่าเฟรินมันจะเป็นหญิงหรือชาย  ขอสู้ตายทำคะแนนไม่เลือกหน้า - - จนเฟริน(ร่างชาย) ทนไม่ได้ต้องยอมถอดแหวนเพราะกลัวทั้งสามคนจะมีคดีชอบไม้ป่าเดียวกันติดตัว

-ทีมที่ 2 เมื่อเรนอนเอ่ยปากขอคิลให้เปิดช่องว่างให้อาชูร่าทำคะแนนบ้าง  เพื่อแสดงความมีสปิริตว่าเป็นผู้ชายใจกว้างคิลจึงยอม  อาชูร่าซึ้งใจจัดจนน้ำตานองหน้า

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์  เดท ทิวดอร์จับซีบิลและโรมันรวมกันแล้วโยนเข้าไปในตู้เสื้อผ้า  ถ้ามันออกมาได้มันต้องแทะไม้ได้เท่านั้น!!!  แต่แล้วฝันของทั้งสามก็ต้องสลายเมื่อนายกัสโผล่มาคาบไปแทนอีกแล้ว T^T

-ทีมที่ 4 ถึงจะโมโหร้ายให้เห็นต่อหน้า  แต่ครี๊ด  เจคและนิกส์ก็สัมผัสได้ว่าแองเจลีน่าอ่อนโยนขึ้นเยอะ

++**++**++**+**++**++**++**++**++

วันที่ 11

-ทีมที่ 1 โคลว์  เอ็ดเวิร์ดและคาโลเทคแคร์เฟรินดีมากซะจนไม่ต้องขยับตัว  ลอเรนซ์ผู้ดูแลทีมให้คะแนนตัวสินว่าดูเสแสร้งเกินไป  อาเมน ...T-T

-ทีมที่ 2 คิลและอาชูร่าทะเลาะตบตีแย่งเรนอนกันอีกครั้งเพราะส่วนแบ่งไม่ลงตัว  นายกัสถือโอกาสขอตัวเรนอนไปเดินเที่ยวตลาด...คิลกับอาชูร่าเลยย้ายไปช่วยแม่ครัวที่โรงอาหารดราก้อนล้างจาน - -

-ทีมที่ 3 มาทิลด้าประทับใจการเทคแคร์ของซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์มากจนต้องแอบไปกระซิบให้โซมาเนียบวกคะแนนเพิ่มเป็นการส่วนตัว...เล่นเอาตัวลอยกันเป็นแถบๆ

-ทีมที่ 4 นิกส์  เจคและครี๊ดตั้งใจทำมินิคอนเสิร์ตตัวอีกครั้ง  แองจี้นิ่งดูประมาณ 3นาทีก่อนเดินหนี...แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอต้องหลบหน้าแดงๆแน่  ทางด้านนิกส์และเจคกำลังออกตามหาเสน่ห์ของครี๊ดว่าอยู่ตรงไหนหว่า?  ขนาดเปลี่ยนแองจี้ให้เขินเป็น....

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 12

-ทีมที่ 1 โคลว์  เอ็ดเวิร์ด  คาโลเทคแคร์เฟรินกันแต่พอประมาณ ลอเรนซ์ผู้ดูแลทีมนี้ตัดสินคะแนนวันนี้ว่า    “เด็กพวกนี้แย่..โดนติครั้งเดียวก็ถอดใจ  ตัดคะแนน!!!”

-ทีมที่ 2 คิลกับอาชูร่ารวมหัวกันใช้แผนชั่วของทีมที่ 3 จับกัสมัดไว้...แต่ว่าเรนอนมาเห็นซะก่อน  ผลคือการโดนปากกาเมจิกป้ายหน้าคนละที...หมดหล่อกันไปเลย - -“

-ทีมที่ 3 มาทิลด้าถามหาซีบิลและโรที่หายหน้าไป  จนมาค้นเจอในตู้เสื้อผ้าของทิวดอร์  มาทิลด้าช่วยทั้งสองออกมาได้ทันท่วงทีก่อนที่ซีบิลและโรจะกินกางเกงในของทิวดอร์เป็นอาหารประทังชีวิต...ข่าวว่าเย็นวันนั้นปากกาเมจิกของมาทิลด้าหมดรวดเดียวเลย

-ทีมที่ 4 เจกกับนิกส์ลองๆถอยทัพให้ครี๊ดมันคนเดียวสักวัน  แล้วก็ได้รู้ว่า....

“ สองวันที่ผ่านมา...เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ” ครี๊ดเอ่ยทักยิ้มๆ

“ อะไรของนาย...” แองจี้หันมาค้อนขวับ( เอ..ค้อนบ่อยไปป่าวหว่า?)

“ เธอเปลี่ยนโลเกชั่นจากการนั่งคิดคนเดียวเงียบๆหันมาดูอะไรรอบๆตัวบ้างแล้ว...” ครี๊ดเอ่ยชมเชยพลางมองบรรยากาศรอบๆระเบียงห้องประชุมที่สามารถมองลงไปเห็นลานตะวันและเหล่าน้องๆปี 1ที่กำลังฝึกซ้อมหมากกระดานเกียรติยศ

“ ก็แค่เปลี่ยนบรรยากาศ...”

“ ...หมายความว่ายังไม่เปลี่ยนใจ?”

“ อืม..คงงั้น “

“ งั้นฉันคงยังมีหวัง...อย่างน้อยเธอก็เปลี่ยนบรรยากาศมามองอย่างอื่นแล้วนิ...”

“ มีหวัง?...อย่าบอกนะว่าคนที่นายรอคนนั้น.....” แองจี้หันไปมองครี๊ดที่ยืนอมยิ้ม

“ ไม่ต้องอธิบายใช่มั๊ย?...ฉันว่าเธอก็คงรู้...”

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 13

-ทีมที่ 1 โคลว์และเอ็ดเวิร์ดจะเปิดกิจการไร่แห้วไว้กินเองเมื่อเฟรินไม่สบาย ข่าวว่าตัวร้อนจัดมาก...คาโลไม่ยอมให้ทั้งสองเข้าเยี่ยมเพราะมันจะเช็ดตัวเฟรินเอง!

-ทีมที่ 2 คิลและอาชูร่าถอดใจเรื่องเรนอนไปแล้ว...ตอนนี้ทั้งสองมีงานอดิเรกคือการมาช่วยแม่ครัวล้างจานและแม่บ้านถูโรงอาหาร ( โอ้!คิลลี่กับอาชูรี่ชอบคนมีอายุ0_0...มายก็อด!!)

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์ เดทและทิวดอร์ขอเดิมพันด้วยแผนการสุดท้ายคือการแบล็คเมล์รูปตอนโรเปลี่ยนเสื้อผ้า  แต่โรและมาทิลด้ากลับเข้าใจว่าทั้งสามมีรสนิยมการแอบดูผู้ชายนู้ด T..T

- ทีมที่ 4 เจคและนิกส์หลีกทางให้ครี๊ดโดยดุษดี ยังนึกสงสัยว่าครี๊ดมันทำยังไงแองเจลีน่าถึงเปลี่ยนไปภายในเวลาสองอาทิตย์  ...หรือนี่จะเป็นพลังอำนาจของรักแท้...( ไอ้พวกเว่อ....ครี๊ด - -“)

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

วันที่ 14

- ทีมที่ 1 หลังจากเฟรินหายไข้(น่าสงสัยมากว่าคาโลมันทำอะไร?ทำไมหายเร็วนัก?)ก็รีบไปคุยกับลอเรนซ์เพื่อชี้แจงว่าทั้งสามคนดูแลเธอดีขนาดไหน...

-ทีมที่ 2 แม่ครัวและแม่บ้านของโรงอาหารดราก้อนประทับใจอาชูร่าและคิลมาก ลูคัสผู้ดูแลทีมบวกคะแนนให้แทบไม่ทันเมื่อเห็นว่าทั้ง 2 ช่วยกันอุดผนังป้อมที่เป็นรู้อันเกิดจากฝีมือลอรี่ ( เฟี้ยวววว...ฉึก)

-ทีมที่ 3 ซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์วุ่นวายกับการแก้ข่าวว่าพวกเขาไม่ได้ชอบปู้จายยยย T^Tจนไม่มีเวลามาเทคแคร์มาทิลด้า..สรุป  เสร็จโรมัน - -“

- ทีมที่ 4 (กลับมาภาคเจคบรรยาย) ท่านผู้อ่านคร้าบบบบ...ผะ  ผมเห็นครี๊ดมันจูบกับแองเจลีน่าตรงระเบียงห้องประชุม!!! นอกจากจะไม่โดนคทาพิฆาตแล้ว..แม่คนโมโหร้ายยังมีหน้ามาอายบิดม้วน!!ให้ตายเถอะครับ!!ครี๊ดทำได้!!

“ นิกส์..นายก็เห็นอย่างที่ฉันเห็นใช่มะ”

“เออดิ...” นิกส์ตอบผมอย่างอึ้งไม่แพ้กัน

“ ฉันบอกนายแล้วใช่มั๊ยว่าอย่าไปจุดประกายครี๊ดมัน - -“

“ ไม่ดีเหรอ?  เปลี่ยนปีศาจโมโหร้ายให้อ่อนโยนด้วยรักแท้ว...ไม่มีคำพูดนั้นปี่สก๊อตฉันคงพังไปแล้ว....”

“ นายกำลังจะบอกว่า..ต่อไปนี้  ป้อมเราจะไม่เละเป็นโจ๊กสับแล้วเรอะ?”

“ เปล่า...แค่จะบอว่า ป้อมเราสาวโสดคงลดไปอีก 1 แล้วว่ะ”

++**++**++**++**++**++**++**++**++**++

อ่า...ผมครี๊ด  ธันเดอร์อีกรอบฮะ  เรื่องราวก็เป็นอย่างที่เล่าๆมาแหละครับ..ช่วงนี้คนกำลังอินเลิฟ

ส่วนผลการเข้าค่ายที่ทุกคนติดตามก็มีอยู่ว่า...

-ทีมที่ 1 จากการให้คะแนนโหดโคตรของลอเรนซ์  ทุกคนมีคะแนนคาบเส้นเสมอกันหมด T^T

- ทีมที่ 2 คะแนนสุภาพบุรุษดีเด่นเป็นของกัส  แต่รางวัลขวัญใจประชาชนเป็นของคิลและอาชูร่า - -“

- ทีมที่ 3 ซอว์โรว์  เดทและทิวดอร์สอบตก T T หลังจากทำรายงานส่งเสร็จแล้ว ทั้งสามคนขอประกาศตัวเป็นศัตรูกับโร  เซวาเรสทันที!!!

-ทีมที่ 4 คะแนนตกเป็นของแองเจลีน่า แต่ผม เจคและนิกส์มีคะแนนผ่านเกณฑ์เลยไม่ต้องทำรายงาน...อ้อ!มีอีกเรื่องที่ผมอยากจะบอก

.....................................

..........................................................

..........................

“ นั่งคิดอะไรอยู่คนเดียว..จะอู้ซ้อมเรอะ” แองเจลีน่าตวาดแว้ด

“ เธอน่ะ...มาพักก่อน เห็นคุมซ้อมมาตั้งแต่เช้าแล้วนะ..ไม่เหนื่อยเหรอ?”

“ ไม่ !! “ คำตอบห้วนๆตัดบทจากเธอ...ทำไมถึงดื้อแบบนี้นะ...

“ ขอยืมคำพูดคาโลหน่อย..”

“ ??? “

“ เธอจะมานั่งพักดีๆหรือจะต้องให้ปิดปากด้วยปาก...”

“ 0///0 “

แฮ่...สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ  ปีศาจโมโหร้ายของป้อมตกอยู่ในการควบคุมของผมแล้วฮะ ! ^ ^

THE  END