ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 9 : ฮอกมี้ดและวาเลนไทส
Chapter 9: ฮอกมี้ดและวาเลนไทส์
เฮอร์ไมโอนี่ก็ต้องพบกับความประหลาดใจ เมื่อเธอเดินลงมาจากหอนอนในเช้าวันวาเลนไทส์
เด็กผู้ชายบ้านกริฟฟินดอร์ ต่างทยอยกันมามอบดอกไม้ การ์ด และช็อกโกแลตให้เธออย่างมากมาย
มันเยอะมากจนเธอแทบจะหอบกลับไปไว้ที่หอนอนไม่ไหว ในขณะที่รอนมองด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจเอาซะเลย
และเธอก็ประหลาดใจมากขึ้นอีก เมื่อเธอเดินออกมาจากหอกริฟฟินดอร์
บรรดาดอกไม้และของขวัญจากเด็กผู้ชายปีเดียวกันและคนละปีของบ้านต่างๆ ที่มามอบให้เธอ
จนเธอต้องหอบกลับไปไว้ที่หอนอนอีกรอบ
“นี่ เฮอร์ไมโอนี่ เธอเนื้อหอมขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
แฮรี่ถามเมื่อพวกเขานั่งลงบนโต๊ะประจำบ้านในห้องโถง
“ชั้นก็ไม่รู้”เฮอร์ไมโอนี่ตอบ แก้มเป็นสีแดง ส่วนรอนกำลังจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายไปที่เด็กปี 4
บ้านเรเวนคลอ ซึ่งกำลังถือกุหลาบแดงช่อโต ท่าทางกล้าๆกลัวๆว่าจะเข้ามาหาเฮอร์ไมโอนี่ดีหรือไม่
เฮอร์ไมโอนี่กำลังหยิบขนมปังมาทาเนย เมื่อเด็กคนนั้นเดินมาพร้อมกับยื่นช่อกุหลาบให้
“เอ่อ...สุขสันต์วันวาเลนไทส์ครับ” เขาพูดเขิลๆ และรีบเดินไป
ท่ามกลางเสียงแซวจากโต๊ะกริฟฟินดอร์และเรเวนคลอ
“ไอ้หนอนมะกรูด” รอนพึมพำและจ้องอย่างอาฆาตเมื่อเขาเดินกลับไปที่โต๊ะเรเวนคลอ
นกฮูกสีขาวบินโฉบลงมาหาเฮอร์ไมโอนี่พร้อมช่อกุหลาบแดงและการ์ดอวยพร
“รอน!”เฮอร์ไมโอนี่ร้อง เมื่อรอนคว้าแก้วน้ำจะสาดใส่นกฮูก
“ใครส่งมาเหรอ”แฮรี่ถาม รอนที่ตอนนี้หันหน้าไปทางอื่นอย่างโมโห หูเริ่มกระดิก
ในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่อ่านหน้าซองและแกะซองออก
“อ้อ...วิคเตอร์น่ะ แฮรี่” เฮอร์ไมโอนี่พูด เพล้ง! แก้วที่รอนถืออยู่แตกคามือด้วยแรงบีบของเขา
“รอน!เธอเป็นอะไรเนี่ย”เฮอร์ไมโอนี่ร้อง
“ชิ...ยอดยี้งี่เง่า”รอนพึมพำ
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จเฮอร์ไมโอนี่ก็เอาของขวัญไปเก็บที่หอนอน
และลงมาหาแฮรี่กับรอนเพื่อไปเช็คชื่อไปฮอกมี้ด พวกเขาเดินมาถึงทางเดินใหญ่ก็ได้ยินเสียงโวยวาย
“เวสเตอร์โดนสาปแหละเธอ”เสียงพึมพำดังขึ้น แฮรี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่เดินเข้าไปดู
“นั่นเขานี่!”เฮอร์ไมโอนี่อุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นเด็กชายจากบ้านเรเวนคลอที่เอาดอกไม้มาให้เธอ
โดนเพื่อนพยุงไปห้องพยาบาล ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยตุ่มใสๆ และมีหนวดเล็กๆงอกออกมาจากตุ่ม
“ดี...สม”รอนพึมพำ แต่ก็ต้องหลบสายตาเขียวปัดของเฮอร์ไมโอนี่
“ใครสาปเขาเหรอ”แฮรี่ถามพวกที่มุง
“ไม่รู้หรอก จับตัวไม่ได้”พวกที่มุงตอบ
“ไปกันเถอะ” รอนบอก
เมื่อเช็คชื่อเสร็จ พวกเขาก็เดินไปฮอกมี้ด ทั้งสามไปนั่งดื่มบัตเตอร์เบียร์ที่ร้านไม่กวาดสามอัน
ที่นี่เฮอร์ไมโอนี่ยังคงได้ดอกกุหลาบอีกหลายดอก ส่วนรอนนั้นดื่มบัตเตอร์เบียร์ด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ
หลังจากนั้นพวกเขาก็ไปซื้อขนมกันที่ร้านฮันนี่ดุกส์
“พวกนายไปกันก่อนเถอะ ชั้นจะแวะที่นี่ก่อน”เฮอร์ไมโอนี่พูดหลังออกมาจากร้านฮันนี่ดุกส์
“เธอจะซื้ออะไรเหรอ”แฮรี่ถาม
“เอ่อ...พวกนายไปก่อนเถอะ” เฮอร์ไมโอนี่พูดและผลักให้ทั้งสองคนเดินออกไป
เฮอร์ไมโอนี่เดินเข้าไปในร้านกิ๊ฟช็อปที่เต็มไปด้วยของน่ารักกระจุกกระจิกสำหรับเด็กผู้หญิง
เฮอร์ไมโอนี่เดินดูของไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดกับสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะโชว์กลางร้าน
มันเป็นหีบไม้แกะสลักอย่างสวยงาม เฮอร์ไมโอนี่หยิบขึ้นมาดูและเปิดมันออก
“ Been running from these feeling for so long
telling my heart I didn’t need it
Pretending I was better off alone
But I know that it’s just a lie”
“ว้าว!” เฮอร์ไมโอนี่อุทาน เธอกำลังอยากฟังเพลงนี้พอดี เฮอร์ไมโอนี่ก้มลงอ่านป้าย
‘กล่องดนตรีนี้จะเล่นเพลงที่คนจับอยากฟัง หรือเพลงตามอารมณ์ของคนที่จับกล่องนี้,ราคา 25 เกลเลียน’
เมื่อเห็นราคา เฮอร์ไมโอนี่ก็ต้องวางมันลงอย่างหมดหวัง และเดินดูของอย่างอื่นต่อ
โดยไม่ทันสังเกตดวงตาสีฟางที่มองเธอมาจากนอกร้าน เฮอร์ไมโอนี่ซื้อการ์ด 2 ใบเพื่อเขียนให้รอนและแฮรี่
จากนั้นเธอก็ตามไปหาทั้ง 2 ที่ร้านเครื่องเขียน เมื่อซื้อของเสร็จพวกเขาก็กลับมาทานอาหารเย็นที่ปราสาท
หลังจากทานอาหารแล้วพวกเขาก็กลับหอพัก เฮอร์ไมโอนี่เขียนการ์ดให้เพื่อนทั้ง 2 คน
รอนดูดีใจมากเมื่อได้การ์ดจากเธอ จากนั้นเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำหญิงของกริฟฟินดอร์
เธอมาอาบน้ำที่นี่เป็นประจำหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้น เฮอร์ไมโอนี่ก้าวลงไปในอ่างและเริ่มต้นอาบน้ำ
วันนี้เธอแปลกใจมากที่มีคนนำดอกไม้และของขวัญมาให้เธอมากมาย
แต่คนพวกนั้นไม่รู้เลยสักนิดว่าเธอไม่ชอบดอกกุหลาบ
‘ชั้นไม่สูงค่าพอหรอก’ เฮอร์ไมโอนี่คิด เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในห้องนอน
“เฮอร์ไมโอนี่ ห้องเราจะกลายเป็นสวนกุหลาบอยู่แล้วน่ะ” ลาเวนเดอร์พูด และทันใดนั้น
ก็มีนกฮูกสีขาวบินมาเคาะกระจกหน้าต่าง เฮอร์ไมโอนี่เดินไปเปิดให้มันเข้ามา
มีกล่องกระดาษสีน้ำตาลผูกติดอยู่ขา
“เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ หอพักกริฟฟินดอร์ ฮอกวอตส์”ปาราวตีอ่าน
เฮอร์ไมโอนี่แก้มัดกล่องออกจากขานกฮูก มันบินออกไป
“ใครส่งมาเนี่ย” เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางแกะกล่องออก
“ว้าว!” ลาเวนเดอร์และปาราวตีพูดพร้อมกัน กล่องดนตรีที่เธอเห็นเมื่อตอนกลางวันนั่นเอง เธอพลิกกล่องดู
แต่ไม่เจอโน้ตย่ออะไร ที่พอจะบอกให้ว่าใครส่งมา คืนนั้นเฮอร์ไมโอนี่นอนหลับพร้อมความสงสัยเต็มหัวใจ
*---------------------------*
“นี่เดรโก...ชอบช็อกโกแลตที่ชั้นทำรึป่าวจ๊ะ”แพนซี่พูดด้วยน้ำเสียงดัดจริต
“ไปถามแครบ กอยส์ เอาเองสิ ชั้นไม่ได้กินนี่” มัลฟอยพูดและเดินขึ้นไปบนหอนอนทันที
“ทำไมทำอย่างนี้ละ เดรโก”แพนซี่กรี๊ด
“น่าเบื่อชะมัด” เขาพึมพำและนอนพิงหมอน วันนี้แทบจะพูดได้ว่าเขาอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ
“เนื้อหอมนักน่ะ ยัยเกรนเจอร์”มัลฟอยพึมพำอย่างอารมณ์เสีย
‘แต่ก็หอมจริงๆนี่หน่า...’เขาคิดในใจ และคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
‘แต่ไอ้พวกที่เอาดอกไม้ไปให้ยัยนั่น เยอะแหะ’เขาคิด
“เออ...ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ชั้นจะสาปพวกแกให้หมดเลย คอยดู๊..ยัยนั่นน่ะ ชั้นตีตราจองแล้วเฟ้ย!
สวะอย่างพวกแกไม่มีสิทธิ์หรอก” มัลฟอยพึมพำ
เฮอร์ไมโอนี่ก็ต้องพบกับความประหลาดใจ เมื่อเธอเดินลงมาจากหอนอนในเช้าวันวาเลนไทส์
เด็กผู้ชายบ้านกริฟฟินดอร์ ต่างทยอยกันมามอบดอกไม้ การ์ด และช็อกโกแลตให้เธออย่างมากมาย
มันเยอะมากจนเธอแทบจะหอบกลับไปไว้ที่หอนอนไม่ไหว ในขณะที่รอนมองด้วยสายตาที่ไม่ชอบใจเอาซะเลย
และเธอก็ประหลาดใจมากขึ้นอีก เมื่อเธอเดินออกมาจากหอกริฟฟินดอร์
บรรดาดอกไม้และของขวัญจากเด็กผู้ชายปีเดียวกันและคนละปีของบ้านต่างๆ ที่มามอบให้เธอ
จนเธอต้องหอบกลับไปไว้ที่หอนอนอีกรอบ
“นี่ เฮอร์ไมโอนี่ เธอเนื้อหอมขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
แฮรี่ถามเมื่อพวกเขานั่งลงบนโต๊ะประจำบ้านในห้องโถง
“ชั้นก็ไม่รู้”เฮอร์ไมโอนี่ตอบ แก้มเป็นสีแดง ส่วนรอนกำลังจ้องอย่างเอาเป็นเอาตายไปที่เด็กปี 4
บ้านเรเวนคลอ ซึ่งกำลังถือกุหลาบแดงช่อโต ท่าทางกล้าๆกลัวๆว่าจะเข้ามาหาเฮอร์ไมโอนี่ดีหรือไม่
เฮอร์ไมโอนี่กำลังหยิบขนมปังมาทาเนย เมื่อเด็กคนนั้นเดินมาพร้อมกับยื่นช่อกุหลาบให้
“เอ่อ...สุขสันต์วันวาเลนไทส์ครับ” เขาพูดเขิลๆ และรีบเดินไป
ท่ามกลางเสียงแซวจากโต๊ะกริฟฟินดอร์และเรเวนคลอ
“ไอ้หนอนมะกรูด” รอนพึมพำและจ้องอย่างอาฆาตเมื่อเขาเดินกลับไปที่โต๊ะเรเวนคลอ
นกฮูกสีขาวบินโฉบลงมาหาเฮอร์ไมโอนี่พร้อมช่อกุหลาบแดงและการ์ดอวยพร
“รอน!”เฮอร์ไมโอนี่ร้อง เมื่อรอนคว้าแก้วน้ำจะสาดใส่นกฮูก
“ใครส่งมาเหรอ”แฮรี่ถาม รอนที่ตอนนี้หันหน้าไปทางอื่นอย่างโมโห หูเริ่มกระดิก
ในขณะที่เฮอร์ไมโอนี่อ่านหน้าซองและแกะซองออก
“อ้อ...วิคเตอร์น่ะ แฮรี่” เฮอร์ไมโอนี่พูด เพล้ง! แก้วที่รอนถืออยู่แตกคามือด้วยแรงบีบของเขา
“รอน!เธอเป็นอะไรเนี่ย”เฮอร์ไมโอนี่ร้อง
“ชิ...ยอดยี้งี่เง่า”รอนพึมพำ
เมื่อทานอาหารเช้าเสร็จเฮอร์ไมโอนี่ก็เอาของขวัญไปเก็บที่หอนอน
และลงมาหาแฮรี่กับรอนเพื่อไปเช็คชื่อไปฮอกมี้ด พวกเขาเดินมาถึงทางเดินใหญ่ก็ได้ยินเสียงโวยวาย
“เวสเตอร์โดนสาปแหละเธอ”เสียงพึมพำดังขึ้น แฮรี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่เดินเข้าไปดู
“นั่นเขานี่!”เฮอร์ไมโอนี่อุทานอย่างตกใจ เมื่อเห็นเด็กชายจากบ้านเรเวนคลอที่เอาดอกไม้มาให้เธอ
โดนเพื่อนพยุงไปห้องพยาบาล ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยตุ่มใสๆ และมีหนวดเล็กๆงอกออกมาจากตุ่ม
“ดี...สม”รอนพึมพำ แต่ก็ต้องหลบสายตาเขียวปัดของเฮอร์ไมโอนี่
“ใครสาปเขาเหรอ”แฮรี่ถามพวกที่มุง
“ไม่รู้หรอก จับตัวไม่ได้”พวกที่มุงตอบ
“ไปกันเถอะ” รอนบอก
เมื่อเช็คชื่อเสร็จ พวกเขาก็เดินไปฮอกมี้ด ทั้งสามไปนั่งดื่มบัตเตอร์เบียร์ที่ร้านไม่กวาดสามอัน
ที่นี่เฮอร์ไมโอนี่ยังคงได้ดอกกุหลาบอีกหลายดอก ส่วนรอนนั้นดื่มบัตเตอร์เบียร์ด้วยใบหน้าบอกบุญไม่รับ
หลังจากนั้นพวกเขาก็ไปซื้อขนมกันที่ร้านฮันนี่ดุกส์
“พวกนายไปกันก่อนเถอะ ชั้นจะแวะที่นี่ก่อน”เฮอร์ไมโอนี่พูดหลังออกมาจากร้านฮันนี่ดุกส์
“เธอจะซื้ออะไรเหรอ”แฮรี่ถาม
“เอ่อ...พวกนายไปก่อนเถอะ” เฮอร์ไมโอนี่พูดและผลักให้ทั้งสองคนเดินออกไป
เฮอร์ไมโอนี่เดินเข้าไปในร้านกิ๊ฟช็อปที่เต็มไปด้วยของน่ารักกระจุกกระจิกสำหรับเด็กผู้หญิง
เฮอร์ไมโอนี่เดินดูของไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสายตาของเธอไปสะดุดกับสิ่งที่วางอยู่บนโต๊ะโชว์กลางร้าน
มันเป็นหีบไม้แกะสลักอย่างสวยงาม เฮอร์ไมโอนี่หยิบขึ้นมาดูและเปิดมันออก
“ Been running from these feeling for so long
telling my heart I didn’t need it
Pretending I was better off alone
But I know that it’s just a lie”
“ว้าว!” เฮอร์ไมโอนี่อุทาน เธอกำลังอยากฟังเพลงนี้พอดี เฮอร์ไมโอนี่ก้มลงอ่านป้าย
‘กล่องดนตรีนี้จะเล่นเพลงที่คนจับอยากฟัง หรือเพลงตามอารมณ์ของคนที่จับกล่องนี้,ราคา 25 เกลเลียน’
เมื่อเห็นราคา เฮอร์ไมโอนี่ก็ต้องวางมันลงอย่างหมดหวัง และเดินดูของอย่างอื่นต่อ
โดยไม่ทันสังเกตดวงตาสีฟางที่มองเธอมาจากนอกร้าน เฮอร์ไมโอนี่ซื้อการ์ด 2 ใบเพื่อเขียนให้รอนและแฮรี่
จากนั้นเธอก็ตามไปหาทั้ง 2 ที่ร้านเครื่องเขียน เมื่อซื้อของเสร็จพวกเขาก็กลับมาทานอาหารเย็นที่ปราสาท
หลังจากทานอาหารแล้วพวกเขาก็กลับหอพัก เฮอร์ไมโอนี่เขียนการ์ดให้เพื่อนทั้ง 2 คน
รอนดูดีใจมากเมื่อได้การ์ดจากเธอ จากนั้นเฮอร์ไมโอนี่ก็เดินไปอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำหญิงของกริฟฟินดอร์
เธอมาอาบน้ำที่นี่เป็นประจำหลังจากเกิดเหตุการณ์นั้น เฮอร์ไมโอนี่ก้าวลงไปในอ่างและเริ่มต้นอาบน้ำ
วันนี้เธอแปลกใจมากที่มีคนนำดอกไม้และของขวัญมาให้เธอมากมาย
แต่คนพวกนั้นไม่รู้เลยสักนิดว่าเธอไม่ชอบดอกกุหลาบ
‘ชั้นไม่สูงค่าพอหรอก’ เฮอร์ไมโอนี่คิด เมื่ออาบน้ำเสร็จเธอก็เดินเข้าไปในห้องนอน
“เฮอร์ไมโอนี่ ห้องเราจะกลายเป็นสวนกุหลาบอยู่แล้วน่ะ” ลาเวนเดอร์พูด และทันใดนั้น
ก็มีนกฮูกสีขาวบินมาเคาะกระจกหน้าต่าง เฮอร์ไมโอนี่เดินไปเปิดให้มันเข้ามา
มีกล่องกระดาษสีน้ำตาลผูกติดอยู่ขา
“เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ หอพักกริฟฟินดอร์ ฮอกวอตส์”ปาราวตีอ่าน
เฮอร์ไมโอนี่แก้มัดกล่องออกจากขานกฮูก มันบินออกไป
“ใครส่งมาเนี่ย” เฮอร์ไมโอนี่พูดพลางแกะกล่องออก
“ว้าว!” ลาเวนเดอร์และปาราวตีพูดพร้อมกัน กล่องดนตรีที่เธอเห็นเมื่อตอนกลางวันนั่นเอง เธอพลิกกล่องดู
แต่ไม่เจอโน้ตย่ออะไร ที่พอจะบอกให้ว่าใครส่งมา คืนนั้นเฮอร์ไมโอนี่นอนหลับพร้อมความสงสัยเต็มหัวใจ
*---------------------------*
“นี่เดรโก...ชอบช็อกโกแลตที่ชั้นทำรึป่าวจ๊ะ”แพนซี่พูดด้วยน้ำเสียงดัดจริต
“ไปถามแครบ กอยส์ เอาเองสิ ชั้นไม่ได้กินนี่” มัลฟอยพูดและเดินขึ้นไปบนหอนอนทันที
“ทำไมทำอย่างนี้ละ เดรโก”แพนซี่กรี๊ด
“น่าเบื่อชะมัด” เขาพึมพำและนอนพิงหมอน วันนี้แทบจะพูดได้ว่าเขาอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ
“เนื้อหอมนักน่ะ ยัยเกรนเจอร์”มัลฟอยพึมพำอย่างอารมณ์เสีย
‘แต่ก็หอมจริงๆนี่หน่า...’เขาคิดในใจ และคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มันก็ทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
‘แต่ไอ้พวกที่เอาดอกไม้ไปให้ยัยนั่น เยอะแหะ’เขาคิด
“เออ...ไม่เป็นไร พรุ่งนี้ชั้นจะสาปพวกแกให้หมดเลย คอยดู๊..ยัยนั่นน่ะ ชั้นตีตราจองแล้วเฟ้ย!
สวะอย่างพวกแกไม่มีสิทธิ์หรอก” มัลฟอยพึมพำ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น