ชั้นหนังสือของหอสมุดสีเงิน

ลำดับตอนที่ #9 : วัน mpl

เอาภาพแบบนี้ไปแล้วกันครับ พอดีความขี้เกียจหาภาพใหม่เข้าครอบงำ

https://www.pinterest.com/pin/593841900858533393/

“เริ่มต้นภารกิจ”

บท:ผู้ใช้เมก้าสเปียร์

ชื่อ-นามสกุล[EN/TH]:วัน one

ชื่อเล่น[EN/TH]:วัน one

เพศ:ชาย

อายุ:41ปี

ฉายา:สุดยอดทหารรับจ้าง

นิสัย:เขาเป็นคนใจเย็น รอบคอบ ขี้ระแวง เด็ดขาด ทำทุกอย่างเพื่อเป้าหมาย บ้างานมากๆ พูดน้อยโครตๆ เจ้าเล่และมากไปด้วยแผนการ ชอบใส่หน้ากากกันแก๊สไว้ตลอดเวลา เพราะกลัวว่าจะโดนลูกหลงจากสารพัดท่าละอองหรือพวกแก๊สต่างๆจากโปเกม่อน

ประวัติ: เขาเกิดขึ้นมาในสลัม ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้มีชีวิตรอด จนกระทังถูกจับไปโดยองค์กรชั่วร้ายแห่งนึง เขาถูกจับไปฝึกฝนเพื่อเป็นทหารให้กับองค์กร แต่ด้วยความสามารถก็ทำให้เขาเป็นสุดยอดทหารขององค์กร แต่ด้วยความที่เข้านั้นรู้อะไรมากเกินไปจึงจะถูกกำจัดทิ้ง แต่เขาก็รู้ตัวทันจากนั้นก็ทำลางทั้งองค์กรทิ้งและหนีออกมา แต่ด้วยความไม่รู้จะทำงานอะไรเลยทำงานเป็นทหารรับจ้างให้กับองค์กรต่างๆ และค่อยฝึกฝนทั้งตัวเองและโปเกม่อนอยู่ตลอดเวลา แต่ด้วยความว่าช่วงนี้โลกสงบสุขโครตๆและองค์กรส่วนใหญ่ก็ถูกทำลายไปทำให้เขาว่างงานสุดๆ แต่ก็ได้บัญเชิญมางานนี้ เลยมาอยู่ที่นี้โดยไม่สนเรื่องเงินรางวัลสักนิดเพราะเขาก็มีเงินพอให้ใช้ชีวิตแบบสุขสบายไปหลายชาติอยู่แล้ว

ความสามารถพิเศษ: ความสามารถในการเอาชีวิตรอดระดับสูง การต่อสู้ทุกประเภททั้งระยะประชิดและระยะไกล ความเป็นผู้นำ เชียญชาญการวางแผน

ชอบ:การทำงาน

เกลียด:เวลาว่าง

กลัว:การไม่มีอะไรให้ทำ

รายละเอียดโปเกมอนที่ใช้

ชื่อโปเกมอน:สเปียร์

ชื่อเล่น:สเปียร์

เพศ:ตัวผู้

ท่าที่ใช้ได้:เลือกให้หน่อยแล้วกันครับ

ประวัติ:มันก็คือสเปียร์ป่าที่ดันสูง2เมตรซึ้งตัวใหญ่กว่าสเปียร์ปกติเป็นเท่าตัว เป็นพวกที่ขี้ระแวงเหมือนวัน พอมันฆ่าโปเกม่อนได้ตัวนึง มันจะแทงโปเกม่อนตัวนั้นซ้ำเป็นสิบรอบเพื่อให้แน่ใจว่าตายจริงๆ แต่มันได้เจอกับวันในวัย10ขวบ ที่ถูกองค์กรจับมาปล่อยในป่าโดยที่ไม่ให้อะไรติดตัวมาด้วยนอกจากโปเกม่อน1ลูก แล้วดันมาเจอกับมันเข้า ด้วยสัญชาตญาณดิบของมัน มันได้พุงเข้าใส่เขาทันที่ แล้วสิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นคือการต่อสู้ระหว่างคนกับโปเกม่อน ที่สู้กันได้บ้าเลือดมากๆ แต่ด้วยความที่ว่าก่อนมันจะได้สู้กับวันมันได้สู่กับโปเกม่อนตัวอื่นมาก่อนไม่กี่นาที ทำให้พิษของมันเหลือไม่เยอะพอจะฆ่าวันได้ มันเลยไปการใช้พิษทั้งหมดที่เหลือกับเหล็กในที่เหมือนหอก ตอนสู่อย่างบ้าเลือดกับวันที่มีแค่มือเปล่า ทั้งสองสู้กันจนสภาพเละทั้งคู่ จากนั้นวันก็เอาโปเกมอนออกมาจับมันได้สำเร็จ แต่เขาก็หมดสติไป แต่ด้วยอะไรก็ไม่ทราบแต่เขากลับรอดมาได้ แต่เขาก็ต้องเอาตัวรอดไปพร้อมกับสเปียร์ โดยฆ่าโปเกม่อนเพื่อเอาเนื้อมาทำอาหาร แต่ด้วยความที่สเปียร์มีพิษทำให้ การล่าแต่ละครั้งมันต้องไม่ใช้พิษเพื่อให้วันกินเนื้อของโปเกม่อนที่ล่าได้ แต่ส่วนใหญ่ก็มมักจะแยกกันล่า โดยกินแต่ส่วนที่ตัวเองล่ามาได้ จนกระทั้งองค์กรได้มาตามหาเหล่าเด็กที่ถูกปล่อยทิ้งไว้โดยมีเหลือรอดแค่วันเท่านั้น

ต่อมาพอได้มาอยู่ในองค์กรเขาได้เอาสเปียร์ไปดูวิธีการใช้หอกเพื่อให้มันจดจำและเรียนรู้วิธีการต่อสู้ด้วยเหล็กในของตัวเองให้ดีที่สุดและได้นำไปสู่กับโปเกม่อนมากมาย

จนกระทั้งวันได้รับหินเมก้ามาจากการทำภารกิจนึงพอเขาใช้มันกับสเปียร์ มันก็กลายเป็นเมก้าสเปียร์ที่สูง3เมตรซึ้งถือว่าตัวใหญ่มาก แต่พอถึงสันทีาวันจะถูกกำจัดทิ้ง มันก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำให้วันรอดมาได้ มันได้ใช้เหล็กในของตัวเอง แทงทะลุร่างของมนุษย์ไปหลายร้อยคน พร้อมกับวันที่กระหนำสาดกระสุนใส่คนพวกนั้น พร้อมกับโปเกม่อนตัวอื่นๆของวัน ที่ทำให้เขารอดมาได้ จนปัจจุบัน

วิธีต่อสู้:พวกเขามักจะวิเคราะคู่ต่อสู้เสมอว่าต้องใช้แผนการยังไงในการต่อสู้ถึงจะได้เปรียบและพวกเขามักจะใช้แผนนั้นและปรับเปลี่ยนวิธีการต่อสู้เพื่อไม่ให้ศัตรูจับทางได้

เพิ่มเติม:

--Role play--

          ในช่วงเย็นของวันหนึ่ง ในขณะที่คุณกำลังออกมาฝึกฝนร่วมกับคู่หูของคุณอย่างที่ทำในทุกๆ วัน จู่ๆ คุณก็สัมผัสได้ถึงความผิดปกติจากข้างหลังของคุณ

          ‘หยิบปืนกลเบาขึ้นมาแล้วหันไปจ่อปืนที่ข้างหลัง’        

 "เก่งสมคำร่ำลือ ไม่คิดเลยนะครับว่าจะถูกจับได้"

          ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากที่ซ่อน ในมือของเขามีจดหมายฉบับหนึ่ง นัยน์ตาสีมรกตหรี่ลงเล็กน้อย ชายคนนั้นได้เผยรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจออกมา

          "คุณคงจะเป็นคุณวันใช่ไหมครับ?"

          ‘หยิบปืนกลเบาขึ้นมาจ่อเพิ่มอีกกระบอก’

          "ยินดีด้วยครับ คุณวัน คุณได้รับเชิญให้ไปเข้าร่วมการแข่งขัน Mega Pokemon League ชิงเงินรางวัลกว่าร้อยล้านโปเกดอลลาร์" เขากล่าวด้วยรอยยิ้ม "สนใจรึเปล่าล่ะครับ?"

          ชายปริศนายื่นซองจดหมายให้กับคุณ

          ‘เอาปืนจ่อไปที่หัวของชายปริศนา’

          "งั้นหรือครับ" เขาพูด "อืม..ไหนๆ ก็ได้มาเจอกับหนึ่งในสุดยอดผู้ใช้ร่างเมก้าทั้งที คงไม่ว่าอะไรใช่ไหมครับถ้าผมจะขอทดสอบคุณสักหน่อย"

          พูดจบ ชายปริศนาก็เรียกโปเกมอนของเขาออกมาโดยไม่ปล่อยให้คุณตั้งตัว นิโดคิงได้ปรากฏตัวออกมาเบื้องหน้าของคุณ มันเริ่มใช้การโจมตีที่ร้ายกาจของมันใส่คุณในทันที

          "สลัดจ์เวฟ!"

          ‘วันสาดกระสุนใส่ชายปริศนา ส่วนสเปียร์ก็พุ่งเข้าใส่นิโดคิงแล้วกระหนำแทงใส่มันทันที่’

          พอคุณรู้ตัวอีกที ชายปริศนากับนิโดคิงก็ได้หายตัวไปจากบริเวณนั้นแล้ว ที่อยู่ที่นั่นมีเพียงตัวคุณและโปเกมอนของคุณเท่านั้น

          และ..จดหมายปริศนา ที่มาอยู่ในมือของคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจทราบได้

          คุณแกะซองจดหมายออก แล้วอ่านเนื้อความบนจดหมาย

          มันคือบัตรเชิญเข้าร่วมการแข่งขัน MPL..ที่เกาะที่เพิ่งถูกค้นพบ เกาะวิริบุส

          คุณจ้องมองจดหมายนั้นสักพัก ก่อนจะ'ฉีกจดหมายนั้นเป็นชิ้นๆก่อนจะเอาไปเผา และเอากรดมาราดซ้ำเพื่อทำลายหลักฐาน'

          ‘เริ่มวิเคราะความเป็นไปได้ต่างๆ แล้วไปเตรียมสิ่งของสำหรับเดินทาง’

--ถึงคุณผู้ปกครอง--

"ดีค่า~"

Ans:ครับ

"ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?"

Ans:ว่างครับ

"แล้วทำไมถึงเลือกบทบาทนั้นเหรอคะ?"

Ans:ชอบครับ

"งี้เอง ถ้าไม่ติดจะโกรธมั้ยคะ?"

Ans:ไม่เป็นไรครับ

"แล้วก็ สุดท้ายๆ เรื่องนี้อาจดองเป็นปีเลยนะ รับได้รึเปล่าคะ?"

Ans:ดองก็ดองไปเถอะครับ

"ขอบคุณที่สละเวลามาตอบคำถามนะคะ บ๊ะบาย~"

Ans:ครับ