THE TABLE • テーブル

ลำดับตอนที่ #9 : {Fic Reborn!} SECTION 7 | Special

สวัสดีค่ะ♥ มาเริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ / เริ่มเลยค่ะ :)

ปกติเเล้ว เรียกคนอื่นๆที่ไม่รู้จักว่าอะไรคะ เเบบ เรียกเค้าเฉยๆน่ะค่ะ / ก็เรียกนามสกุลแล้วก็ลงท้ายคำสุภาพตามสถานะของคนๆนั้นล่ะค่ะ อันที่จริงถ้าสนิทแล้ว คำลงท้ายก็จะเปลี่ยนไปตามความนิทสนมหรือสถานะของแต่ละคน แล้วก็เปลี่ยนไปเรียกแบบชื่อจริงหรือชื่อเล่นน่ะค่ะ

{ฝั่งรีบอร์นก่อน} เเล้วคนพวกนี้ล่ะค่ะ v

สึนะ / ซาวาดะซัง | สึนะโยชิคุง (เสวี่ยหลิน : คนนี้ค่อนข้างสนิทง่ายค่ะ สรรพนามจึงเปลี่ยนเร็วมาก)

โกคุเดระ / โกคุเดระซัง | โกคุเดระคุง

ยามาโมโตะ / ยามาโมโตะซัง | ทาเคชิคุง

ฮิบาริ / ฮิบาริซัง

มุคุโร่ / โรคุโดซัง | มุคุโร่ซัง (เสวี่ยหลิน : ที่ฉันไม่เรียกเขาลงท้ายเหมือนคนอื่น เพราะฟังแล้วมันดูแปลกหูน่ะค่ะ)

โคลม / โคลมจัง (เสวี่ยหลิน : คนนี้สนิทง่ายที่สุดค่ะ เจอแล้วก็รู้สึกถูกชะตาเลยล่ะค่ะ)

อิริเอะ / อิริเอะซัง | อิริเอะคุง (เสวี่ยหลิน : คนนี้ถึงจะสนิทง่าย แต่ชอบเรียกนามสกุลมากกว่าน่ะค่ะ //หัวเราะ)

สปาน่า / สปาน่าซัง

ฟง / ฟงเซียนเชิง | เสี่ยวฟง (เสวี่ยหลิน : ชื่อทั้งสองนี้มาจากที่ฟงเซียนเชิงใส่ชุดจีนล้วนๆเลยค่ะ ส่วนชื่อ 'เสี่ยวฟง' เพราะว่ามันดันไปพ้องกับชื่อพระเอกนิยายที่เคยอ่านเรื่องหนึ่งน่ะค่ะ เลยเรียกคล้ายๆชื่อพระเอกนิยายเรื่องนั้น)

ดีโน่ / ดีโน่ซัง (เสวี่ยหลิน : เรียกแบบนี้ตลอดล่ะค่ะ ก็ไม่รู้นามสกุลเขานี่คะ //หัวเราะ)

ฟราน / ฟรานซัง

รีบอร์น / รีบอร์นซัง

คุณเเม่สึนะ / หม่าม๊า (เสวี่ยหลิน : เธอใจดีแล้วก็อ่อนโยนเหมือนหม่าม๊าของฉันเลยล่ะค่ะ ฉันก็เลยเรียกว่าหม่าม๊าเหมือนกัน)

บาจิล / บาจิลซัง | บาจิลคุง

ฟูตะ / ฟูตะคุง

{เเล้วฝั่งผู้สมัครล่ะคะ} v 

เชอริส / มิลเลอร์ซัง | เชอริสจัง (เสวี่ยหลิน : เพราะนิสัยของเธอ ฉันเลยกล้าเรียกเธอด้วยชื่อในเวลาไม่นานค่ะ)

โดเอ็น / ซาซายากะซัง | โดเอ็นจัง (เสวี่ยหลิน : ฉันไม่อยากเรียกว่าดอนจังน่ะค่ะ ฟังแล้วดูแปลกหู //หัวเราะ หวังว่าจะไม่โกรธกันนะคะ)

โฮชิ / มิราอิซัง | โฮชิจัง (?) (เสวี่ยหลิน : อันที่จริงตอนเจอกันฉันก็ยังสับสนนิดๆว่าควรจะเรียกเธอว่าอะไร //ยิ้มแห้ง ถึงเธอจะมีนิสัยห้าวๆไปซักนิด แต่เพราะเธอยังเป็นผู้หญิงนี่ละค่ะถึงเรียกว่าโฮชิจัง)

อิลยา / อิลยาซัง | อิลคุง (เสวี่ยหลิน : ฉันเห็นเขาเป็นเหมือนน้องชายน่ะค่ะ ดังนั้นเลยอยากจะดูแลเขา)

เคย์ / แชรินซัง | เคย์จัง (เสวี่ยหลิน : ถึงเธอจะเป็นเลส แต่ฉันก็ขอยืนยันว่าจะเรียกเธอว่าเคย์จังค่ะ!)

ริว / คุโรอิจิซัง | ริวคุง

มิเเร / มิแรซัง | มิแรจัง

ควีเนเลีย / ควีเนเลียซัง (เสวี่ยหลิน : ควีเนเลียซังที่ดูเหมือนพวกเลดี้ในยุค 70 แบบนั้น ฉันว่าเรียกแบบนี้เหมาะที่สุดแล้วค่ะ! //นี่ฉันชมนะคะ อย่าเพิ่งเข้าใจฉันผิด)

เสวี่ยหลิน / ถ้าหมายถึงว่าแทนตัวเองแบบไหน ฉันบอกเลยว่าแทนตัวเองว่า 'ฉัน' ค่ะ

ทัตสึกิ / ทัตสึกิจัง | ทัตสึจัง (เสวี่ยหลิน : เธอค่อนข้างเหมือนน้องสาวฉันน่ะค่ะ เลยเรียกแบบนี้ด้วยความนิทใจตั้งแต่แรกเจอ)

{ อันนี้อยากให้ตอบค่ะ ไม่เอาฮานะ }

กรณีที่ไรต์จะเเบบเอามาจิ้นกันเอง อยากได้คู่จิ้นเป็นใครคะ / เป็นคำถามที่ตอบยากมากเลยค่ะ //หัวเราะ คงจะเป็นซาซายากะซังล่ะมั้งคะ เพราะฉันค่อนข้างนับถือเขามากๆเลยล่ะค่ะ แต่ฉันไม่ได้เป็นเลสนะคะ! ถึงจะรู้สึกว่าผู้ชายชอบผู้ชาย ผู้หญิงรักผู้หญิงไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไร แต่ฉันก็ยังชอบผู้ชายนะคะ อีกคนนึงก็น่าจะเป็นคุโรอิจิซังค่ะ เพราะว่าฉันอยากจะช่วยให้เขาได้ยิ้มอย่างมีความสุขจากก้นบึ้งของหัวใจค่ะ :)

ในสายตาเรา มองคนอื่นๆ เป็นยังไงหรอคะ? V

เชอริส / มิลเลอร์ซังเป็นคนนิสัยดีนะคะ แต่มิลเลอร์ซังค่อนข้างโดดเดี่ยวในบางเวลาน่ะค่ะ อันที่จริงแล้วเราไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวหรอกค่ะ ถ้าเราเจ็บปวดอยู่เพียงคนเดียว แล้วคนที่เขารักเราละคะ? เขาจะไม่ปวดใจบ้างเหรอ? ดังนั้นในบางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองหรอกค่ะ คนที่จะทำทุกอย่างได้ดีที่สุดคือคนที่เข้าใจความสำคัญของคนรอบข้างไปพร้อมๆกับการเดินไปหาเป้าหมายของตัวเองต่างหาก :)

โดเอ็น / ซาซายากะซังดูเป็นผู้ใหญ่เจนโลกคนหนึ่งที่น่านับถือมากเลยล่ะค่ะ เธอผ่านประสบการณ์ชีวิตมาอย่างโชกโชนแต่เธอก็ยังคงความเป็นสีเทาที่บ่งบอกถึงความเป็นมนุษย์ได้เป็นอย่างดี ดังนั้นฉันจึงนับถือเธอจากใจจริงเลยล่ะค่ะ เธอเป็นผู้หญิงแกร่งคนหนึ่งที่ยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง พยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อที่จะให้ตัวเองยืนได้อย่างมั่นคง น่านับถือมากๆค่ะ

โฮชิ / เป็นคนที่มีชีวิตที่ดูแล้วหนักสำหรับเด็กมัธยมมากเลยนะคะ แต่ก็ดูสมเป็นชีวิตนักเรียนดี แม้ว่าบางอย่างจะดูรุนแรงไปซักนิด (?) แต่โดยรวมแล้วเป็นคนที่นิสัยดีมากๆเลยค่ะ โดยเฉพาะนิสัยที่รักเพื่อนแล้วก็รักครอบครัวเนี่ย ฉันชอบมากๆเลยค่ะ

อิลยา / อิลยาซังเป็นคนที่มีประวัติค่อนข้างจะดูรุนแรง (จนเกินไป) ในความรู้สึกของฉัน ฉันนึกสภาพของตัวเองไม่ออกเลยถ้าตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับเขา เขาน่าสงสารมากค่ะ แต่เขาสามารถกัดฟันอดทนฝ่าฟันจนมายืนอยู่ ณ จุดๆนี้ ได้ นับว่าเขาสุดยอดและมุ่งมั่นมากค่ะ 

เคย์ / นิสัยน่ารักมากค่ะ คำว่านิสัยน่ารักโผล่ขึ้นมาทันทีที่เห็น แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเธอนะคะ //ยิ้มแห้ง เธอเป็นคนที่มีนิสัยห้าวๆ แต่ยังคงความเป็นผู้หญิงไว้บางส่วน เธอเป็นคนที่มีความพยายามแล้วประสบความสำเร็จ นั่นเป็นส่วนที่ฉันชื่นชมเธอมากที่สุดเลยค่ะ

ริว / ฉันว่าคุโรอิจิซังค่อนข้างน่าสงสารนะคะ เพราะว่าเขาเลือกที่จะเรียนรู้การใส่หน้ากาก การใส่หน้ากากเป็นเวลานาน ท้ายที่สุดแล้วถ้าไม่พยายามหน้ากากนั้นก็จะไม่มีวันหลุด ชีวิตที่ผ่านมาบ่มเพาะให้เขากลายเป็นคนแบบนี้ เขาอิจฉาคนที่ยิ้มได้จากใจจริง แต่ฉันเชื่อว่าอย่างน้อยในชีวิตนี้ก็ต้องมีเรื่องที่สามารถทำให้เขายิ้มได้อย่างมีความสุขโดยไม่มีหน้ากากได้อย่างแน่นอนค่ะ :)

มิเเร / มิแรซังเป็นคนที่นิสัยตรงไปตรงมาอย่างที่สุดเลยค่ะ :) เพราะนิสัยแบบนี้ทำให้การดูแลเทคแคร์เธออาจดูเป็นเรื่องยาก แต่ที่จริงเป็นเรื่องที่ไม่ได้ยากอะไรขนาดนั้นเลยค่ะ นิสัยเธอก็คล้ายๆกับพวกคนดังทั่วไปนั่นล่ะค่ะ เพียงแต่อดีตของเธอต่างหากที่เป็นปัจจัยทำให้เธอมีนิสัยแบบนี้

ควีเนเลีย / นิสัยควีเนเลียซังค่อนข้างซับซ้อนแล้วก็เข้าใจยากนะคะ แต่ถึงจะดูหยิ่งๆแล้วก็ดูอีโก้จัดในตอนแรก แต่จริงๆแล้วควีเนเลียซังเป็นคนที่นิสัยดีคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ :) ใครที่ได้เป็นเพื่อนกับควีเนเลียซังนี่คงโชคดีน่าดูเลยล่ะค่ะ (ถ้าไม่นับที่จะได้ฟังเสียงหัวเราะที่ดูประหลาดนิดๆของควีเนเลียซังละนะคะ //ยิ้มแห้ง)

เสวี่ยหลิน / เป็นอีกหนึ่งคำถามที่ตอบยากค่ะ //หัวเราะ ฉันคิดว่าตัวเองเป็นคนที่อ่อนโยนละมั้งคะ? แล้วก็คงจะดูเป็นคนที่พึ่งพาได้ (รึเปล่า?) น่าจะประมาณนี้ละมั้งคะ อีกอย่างนึงก็คงจะเป็นคนที่ยิ้มง่าย หัวเราะง่ายล่ะมั้งคะ

//หัวเราะ

ทัตสึกิ / ทัตสึกิจังเป็นเด็กที่น่ารักมากๆเลยค่ะ เพราะว่าฉันรู้สึกเอ็นดูเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ ฉันก็เลยรู้สึกเหมือนกับว่าเธอเป็นน้องสาวคนหนึ่งของฉันเลยล่ะค่ะ ชีวิตของเธอสดใส ร่าเริงเหมือนกับชีวิตกับเด็กทั่วไปนั่นล่ะค่ะ ถ้าฉันได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งก็อยากจะมีชีวิตที่สดใสเหมือนกับทัตสึกิจัง //ยิ้มบางๆ

O W E N TM.