คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : :: = choice = :: ข. ชานยอล กะ แบคฮยอน
“เอาล่ะ เรียนกันได้แล้ว...” ชานยอลพูด
“...วันนี้เริ่มเรียนกับเราสองคน” แบคฮยอนพูดต่อ
“เรามาทำอะไรกันดีครับ?” ชานยอลถามแล้วเดินไปหลังเคาเตอร์ แบคฮยอนเดินมารั้งเอวมินซอกแล้วจ้อง
“...เอ่อ...;////0////;” จุนมยอนลากมินซอกออกมา
“พุด...พุดดิ้ง! พุดดิ้งโยเกิร์ต!! ฉันชอบกิน” จุนมยอนเงยหน้าบอกแบคฮยอน
“อื้ม ได้ พุดดิ้ง...” แบคฮยอนพยักหน้าแล้วเดินเข้าเคาเตอร์ไป
“งั้นพวกฉันพาอี้ชิงไปตัดชุดนะ” คริสและเทาบอกชานยอลและแบคฮยอน ชานยอลหันหน้ามาแล้วพยักหน้า...แบคฮยอนอุ้มคยองซูเข้าหลังร้านไป แล้วทุกคนก็เดินตาม
“อุ้มทำไม~ >///0///<”
“ปล่อยเพื่อนฉันนะโว้ยยยยยยยย” จุนมยอนเดือดร้อน
“อืม..ก็ได้” แบคฮยอนวางคยองซูลงแล้วอุ้มจุนมยอนแทน
“ว๊ากกกกกกกกก ไม่ได้หมายความว่าจะให้นายมาอุ้มฉ้านนนนนนนน”
กรุ๊งกริ๊ง~
เสียงกระดิ่งดังขึ้นเป็นสัญญาณว่า คริส เทา จงอิน เซฮุน และ อี้ชิง เดินออกจากร้านไปแล้ว
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
“สวัสดีคร้าบบบบบ เจ้ชอล~” จงอินเปิดประตูร้านเสื้อผ้าแล้ววิ่งร่าเจ้าไปหาฮีชอล เจ้าของร้านคนสวย
“ว่าไงลูก? วันนี้จะมาตัดชุดกันอีกแล้วหรอเด็กๆ เพิ่งตัดไปเองนา...” ฮีชอลกอดทุกคนแล้วมอง
“เปล่าครับ ผมพาเด็กใหม่มาตัดชุดแล้วพามาให้รู้จักครับ” เทาที่หอมแก้มฮีชอลฟอดใหญ่พูดพลางชี้ไปที่อี้ชิง อี้ชิงคำนับก่อนจะยิ้ม
“อ้าว แล้วจงแดล่ะคะ?” เจสสิก้า ที่เหยียบเครื่องจักรอยู่ข้างๆถามขึ้น ทำเอาทุกคนเงียบ...
“ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้น...ก็ยังไม่ได้สติเลยครับ” คริสและเทาตอบเศร้าๆ...คนอะไร ทำอะไรเหมือนกันทุกอย่าง...ถ้าขาดใครไปสักคนพวกเขาจะอยู่ได้ไหมเนี่ย? ฮีชอลเห็นท่าไม่ดีเลยเปลี่ยนเรื่อง
“เอาล่ะ เจ้เข้าใจ เอาเป็นว่าเรามาตัดชุดกันดีกว่าเนอะ”
“ครับ~” ทุกคนตอบพร้อมกันเสียงดังชัดเจนเหมือนเด็กๆ จนอี้ชิงยิ้ม...คงจะมีแต่คนนี้แหละที่ทำให้หมาป่าอย่างพวกเขากลายเป็นหมาน้อยได้
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
ก๊อง~
“โอ๊ย~” <<< มินซอก
“ฮ่าๆๆๆๆๆ” <<< ลู่หาน
“ย๊าห์~” <<< จุนมยอน
“นี่แน่ะ! คิคิคิคิ” <<< คยองซู
“เห้ยๆๆๆ อย่าเอาที่ร่อนแป้งมาเล่นสิ” <<< ชานยอล
“เราไม่ใช้ที่ร่อนแป้งงงงงง” <<< แบคฮยอน
“ว๊ากกกก อย่าเป่านมผงแบบน้านนนนนน” <<< ชานยอล
“ไม่ๆๆๆๆ นมนั้นกินไม่ได้ๆๆๆ” <<< แบคฮยอน
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
“ฉันว่าอันนี้เหมาะ” จงอินถามพลางเอาชุดเสื้อกั๊กสีชมพูมาทาบตัวอี้ชิง
“ไม่ ว่าไม่เหมาะกับนาย สีนี้ดีกว่าๆ” คริสและเทาหยิบเสื้อกั๊กสีฟ้าอ่อนมาทับเสื้อกั๊กสีชมพูของจงอิน
“ไม่นะๆๆๆ อันนี้ดีกว่าาาาา” จงอินดันเสื้อของคริสและเทาออก ก่อนจะหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวมาทาบ
“...เอ่อ...ผมชอบสีน้ำเงินนะครับ” อี้ชิงบอก
“มันไม่เหมาะกับนาย!!” ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน ทำเอาฮีชอลที่ยืนมองเด็กๆอยู่ขำขึ้นมา เซฮุนมองอี้ชิงนิ่งๆ ไม่พูดอะไร (ปกติก็ไม่พูดอยู่แล้วอ่ะนะ) แล้วหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวของจงอินมาทาบ หยิบเสื้อกั๊กสีฟ้าอ่อนของคริสและเทามาทับ แล้วยิบหูกระต่ายสีชมพูพีช
แปะๆๆๆๆ
เสียงปรบมือของซอฮยอนและเจสสิก้าดังขึ้นแทนการบอกว่าชุดนี้...เลิศ
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
“วางลงไปช้าๆ...ช้าๆ...อืม นั่นแหละ ดีมาก” <<< แบคฮยอน
“อย่าเกร็ง เดี๋ยวมือสั่น” <<< ชานยอล
เผละ~ ..............เละ
“U_U;;;;;;;” <<< ชานยอล & แบคฮยอน
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
“งั้นเอาชุดนี้นะจ๊ะเด็กๆ” ฮีชอลเดินเข้ามา “อืม...เสริมลายดอกไม้ตรงนี้สักหน่อย แล้วก็ใส่กับกางเกงแสล็กสีน้ำตาล...หล่อมากๆ” ฮีชอลกอดอกมองอี้ชิง
“สีมัน...หวานไปไหมครับ?” อี้ชิงมองชุดบนตัวที่ทุกคนรุมทาบ
“ไม่หรอกๆ เอ้อใช่ นายต้องไปตัดผมด้วย” เทาบอกแล้วจับผมอี้ชิงเล่น
“หา?”
“ใช่ๆ ฉันเห็นด้วยๆ” คริสจับมือเทาที่เล่นผมอี้ชิงเล่นด้วย
^_^ <<< เทา
^0^ <<< คริส
-_-;;; <<< อี้ชิง
‘_’ <<< จงอิน
=_= <<< เซฮุน...............นี่ไม่คิดจะมีหน้าอื่นเลยใช่ไหม?
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
“พอแล้วๆๆๆ ไม่ต้องใส่นมเยอะขนาดนั้น” <<< ชานยอล
“ก็ฉันชอบนมนี่” <<< ลู่หาน
“อย่าฝานใหญ่ขนาดนั้น เดี๋ยวเข้าปากไม่ได้...อื้อ! OxO” <<<แบคฮยอน
“นั่นแหละ กินสตรอเบอร์รี่ไปนั่นแหละ จะไม่บ่น” <<< จุนมยอน
“คนไปทางเดียวกันสิ เดี๋ยวหก...เห้ยๆๆๆ อย่าเอามันมาป้ายหน้า” <<< ชานยอล
“คึคึคึ แบบนี้แหละ สามเส้น เหมือนแมวเลยยยยย” <<< คยองซู
ปุ!
“แย๊กกกก มินซอกกกกก มันเลอะเสื้อฉันหมดแล้วเห็นม้ายยยยย” <<< แบคฮยอน
::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::#::
กรุ๊งกริ๊ง~
“กลับมาแล้วคร้าบบบบบบบบบ”
(O0O)(O0O)(O0O)(O0O)(O0O)(=_=) <<< สภาพหน้าทุกคนหลังจากเห็นห้องครัว...ส่วนคนสุดท้ายนั่นคงรู้นะว่าใคร...
TALK
ไรท์อยากจะบอกว่าตั้งแต่อินโทร 5% คราวที่แล้ว ไรท์เพิ่งได้มานั่งแต่งต่อตอนสามทุ่ม แล้วเสร็จตอนห้าทุ่ม แล้วเอาลงให้เลย เพราะฉะนั้นถ้าใครอ่านทุกช้อยส์จะเห็นว่ามันไม่ค่อยต่างกันเลย เพราะไม่มีเวลาบวกกับ...แต่งยากโคตรรรรรร ฮ่าๆๆๆ แต่ไม่เป็นไร เพื่อรีดเดอร์ ไรท์ทำได้อยู่แล้ว เน้อะๆๆๆ~ เอาเป็นว่าอย่าลืมไปสกรีมในแท็ก #ฟิคพ่อมดขนมหวาน กันด้วยนะจ๊ะ ไรเตอร์รักรีดเดอร์นะ จุ๊บๆๆๆๆ <3
ความคิดเห็น