ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ+ลับ

    ลำดับตอนที่ #86 : คุณชาย

    • อัปเดตล่าสุด 9 ส.ค. 58


    BB





    __APPLICATION_________________________

     

    บทที่เลือก : คุณชายตัวน้อย

     


     


     

    “ผมอยากทานสปาเก็ตตี้รสถั่ว”



    ชื่อ – นามสกุล : ลูคัส วินเซนส์ [Lucus Vensence]

     

    ชื่อเล่น : ลูส

    อายุ : 7 ขวบ..กับอีกหนึ่งวัน

     

    เพศ : ชายครัช

     

    ลักษณะ : เด็กตัวเล็กๆชอบถือหนังสือเล่มใหญ่กว่าตัวเองไปไหนมาไหนเสมอ ดวงตาสีเขียวดูว่างเปล่าราวกับไม่ได้คิดอะไรอยู่ภายใน ผมสีทอง ใบหน้าเฉยชาอยู่ตลอด เวลาไปไหนมาไหนจะชอบมีพ่อบ้านตัวสูงคอยอุ้มไปไหนมาไหน หรือจูงมือไปทุกที่

     

    อาชีพ : คุณชาย..และผู้ควานหาสปาเก็ตตี้รสถั่ว(?)

     

    ความสามารถพิเศษ : ไม่มีค่ะ..นอกจากความฉลาดและไหวพริบเหมือนผู้ใหญ่

     

    ลักษณะนิสัย : เด็กน้อยหน้าตายค่ะ....ตามฉบับคุณชายแล้วคงมีแต่ความกดดันหลายๆอย่างละเนอะ..เลยกลายเป็นคุณชายหน้าตายคำพูดกวนทีนและอินดี้ยังอยู่ครบค่ะ(?) หนูน้อยคนนี้ชอบหาอะไรใหม่ๆเข้าตัว ชอบอ่านหนังสือประหลาดๆอยู่คนเดียวในห้อง(อาทิเช่น การเฟ้นหาสปาเก็ตตี้รสถั่วในตำนาน(?) ) โลกส่วนตัวสูง โดยนั่งอ่านหนังสือหรือบางทีขี้เกียจอ่านเขาก็มักจะให้พ่อบ้านของตัวเองพาเขานั่งตักแล้วอ่านให้เขาฟัง ภายนอกออกจะดูเฉื่อยๆเรื่อยๆราวกับไม่ได้คิดอะไรเพราะในแววตาของเขามันดูว่างเปล่าไปหมด คุณชายน้อยชอบทำสีหน้าตายนิ่งๆเพื่อไม่ให้ใครมารับรู้ความรู้สึกของเขาได้ เขาชอบแกล้งพ่อบ้านของตัวเองอย่างมากนับเป็นเรื่องหรรษาในชีวิต(?)ในหัวของเขาคิดอะไรได้หลายเรื่องโดยเขาชอบการสังเกตผู้คน และเป็นคนที่สามารถดูคนออกได้อย่างทะลุปรุโปร่ง เจ้าเหล์ในบางครั้ง เก่งเรื่องการวางแผนต่างๆรวมถึงมีความสามารถในด้านภาษาหลายภาษา นับเป็นอัจฉริยะตัวน้อยคนนึง

                ในยามที่ต้องใช้ความคิดเขาชอบอยู่คนเดียวเสมอค่ะ คำพูดคำจาเหมือนผู้ใหญ่ รู้เรื่องมารยาทต่างๆเป็นอย่างดีและวางตัวได้เรียบร้อย แต่พออยู่ต่อหน้าพ่อบ้านตัวเองความกวนทีนนั้นจะแตกฉาน(?) เขาชอบให้พ่อบ้านอาบน้ำแต่งตัวให้ อ่านหนังสือ ป้อนข้าวให้ในเวลาอยู่ ก็เขาอยากอยู่ใกล้ๆนี่) ชอบหยอดพ่อบ้านตัวเอง(?) ด้วยคำหวานๆพร้อมยักคิ้วหนึ่งทีเพื่อเพิ่มมูลค่ามุข(?) ถ้าหากมีเรื่องน่ายินดีจะยิ้มน้อยๆที่มุมปาก เขาชอบให้คุณพ่อบ้านมานอนกอดเพื่อแอบลวนลาม(?) ในวันที่ไม่มีงานไม่ต้องทำอะไรจะชอบให้คุณพ่อบ้านพาไปนอนบนเตียงด้วยกัน พาไปดูสวนหรืออ่านหนังสือด้วยกันเสมอๆ  

                ในเวลางานจะเป็นคนที่พึ่งพาได้ มีเหตุผลอยู่เสมอและมีไอเดียที่น่าสนใจ ดูเป็นผู้นำ และมีคนเชื่อถือมาก สามารถแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดีๆ กลับกัน เวลาอยู่กับพ่อบ้านนิสัยเด็กจะออกมาทั้งอ้อน ทั้งลวนลาม(?) เหมือนกับว่าคุณพ่อบ้านคือที่ผ่อนคลายสำหรับเขา

     

    ประวัติ : เขาถูกแม่ปล่อยไว้คนเดียวโดยฝากให้พ่อบ้านรวมถึงคนใช้เลี้ยง ทำให้เขามีความสัมพันธ์กับพ่อและแม่น้อยมาก จึงติดพ่อบ้านอย่างที่เห็น เหมือนคุณพ่อบ้านเป็นแม่คนที่สอง..(ถ้าไม่นับเรื่องแอบจะกิน---) จึงค่อนข้างติดคุณพ่อบ้าน และมีปมเรื่องแม่กับพ่อ เนื่องจากเขาไม่ค่อยจะถูกกับทั้งคู่มากนัก

     

    ชอบ – เกลียด – กลัว : ชอบการแกล้งคุณพ่อบ้านค่ะ โดยเฉพาะเวลาที่พ่อบ้านไปไม่ถูกนี่จะสนุกมาก(?) เกลียดพ่อกับแม่..ไม่อยากเห็นหน้าเลยมากกว่า กลัว กลัวการไม่มีใครอยู่ข้างๆ..โดยเฉพาะกับคุณพ่อบ้านนี่ละ..

     

    ปราถนา : -

     

    ชีวิตประจำวัน : ตอนเช้าตื่นมาดื่มชา ทำงานจัดการเรื่องต่างๆ ส่วนตอนบ่ายดื่มน้ำชายามบ่าย ถ้าไม่มีงานอะไรค้างก็นั่งกกคุณพ่อบ้าน เล่นมุกใส่ให้เขินเล่น(?) หรือไปในเมือง ส่วนตอนเย็นก็กินข้าว เล่นกับคุณพ่อบ้าน ทั้งเรโก้ ลวนลาม และให้คุณพ่อบ้านส่งเข้านอน

     

     

     

    ____QUESTIONNAIRE_______________________

     

    มุมตัวละคร (สำคัญมาก)

     

    ไฮ... หวัดดี ชั้นชื่อซากุยะ เธอล่ะ

    -...ผม..ทาคาโอมิ..มุทสึ..ยินดีที่ได้พบครับ คุณหนู (โค้งตามมารยาท)

     

    เอ๋ เป็นชื่อที่แปลกดีนะ แต่ชั้นชอบบบ คิกๆ

    -ขอบคุณครับ...(ตอบเสียงนิ่งเรียบ แต่สายตามองไปรอบๆราวกับกำลังหาอะไรบางอย่าง)

     

    เธอต้องการอะไรจากการแข่งหรอ?

    -.........ขอโทษนะครับ..ผมได้ยินไม่ชัด...(พูดเรียบๆ)

     

    เธอคิดอย่างไรกับการแข่งนี้ล่ะ

    -เป็นการแข่งที่น่าสนใจไม่น้อยครับ ผมคิดว่าผู้ถูกเลือกของเมืองเราจะต้องน่าสนใจมากแน่ๆในครั้งนี้(เปิดหนังสือข้อมูลเล่มหนากว่าตัวเองดู)

     

    แล้วเธอคิดว่าจะทำให้เมืองชนะได้มั้ย?

    -นั่นขึ้นอยู่กับผู้ถูกเลือกครับ ผมมีหน้าที่แค่เฝ้าดูเท่านั้น อ๊ะ กริน...(หันไปมองพ่อบ้านที่เดินมาหาข้างหลัง ดวงตาเป็นประกายเล็กน้อย)

     

    งั้นหรอ... อ๊ะ หมดเวลาแล้ว ไว้เจอกันนะ บายยย

    -ลาก่อนครับ คุณหนู..หวังว่าเราจะได้พบกันอีก (โค้งให้ และเดินไปหาพ่อบ้านให้อุ้มตัวเองพากลับ ขณะที่มือแอบลูบเอวคุณพ่อบ้านไปด้วย)

     

    มุมผู้ปกครอง

    สวัสดีค่า ชื่ออะไรเอ่ย? ไรชื่อซามูไรฟันน้ำนมนะ เรียกไรท์ว่าซามูไรกะด้ายยย

    - ชื่อ...ขิงค่ะ สวัสดีค่า

    คิดยังไงถึงมาสมัครคะ? (รึหลงเข้ามา?)

    - หลงเข้ามาตามหาเธอจนเจอ...//กระโดดเกาะ

    รู้ใช่มั้ยว่าไรท์อินดี้(?) ดังนั้นเตรียมใจไว้ยังเอ่ยยยย แต่ลูกๆของท่านไม่ตายแน่นอนนน

    -ไม่เป็นไรค่ะ ต้มๆแกงๆเลยค่ะ..คิดอยู่เลยว่าทำให้พ่อบ้านกับคุณชายออกมาดีหรือเปล่า..เรารู้สึกตันตรงพ่อบ้านจริงๆ..ตอนแรกคิดจะขอส่งแค่คุณชายอย่างเดียวแล้ว..

    ถ้าไม่ติดล่ะคะ

    -หอบกลับบ้านค่า

    อย่าลืมกดติดตามนะคะ

    -ค่ะ แน่นอนค่ะ

    ขอบคุณที่มาสมัครมากๆนะคะ

     

     






    __APPLICATION_________________________

     

    บทที่เลือก : พ่อบ้าน

     


     

     

    “กรุณาเอามือของท่านออกจากเอวของผมด้วยครับ คุณชาย”




    ชื่อ – นามสกุล : เวนิส รูเมียร์ [Venice Rumear]


    ชื่อเล่น : เวนส์


    อายุ : เป็นปริศนา(เอาเป็นแก่แล้ว---)


    เพศ : ชาย


    ลักษณะ : ชายหนุ่มผมสีขาว ผิวขาวซีด ร่างกายสมส่วน รูปร่างสูงโปร่ง ดวงตาสีเงินล้วน ใบหน้าเฉยชานิ่งเรียบไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึก แต่บางเวลาก็แสดงอารมณ์เคร่งครัด


    อาชีพ : คนช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า พ่อบ้าน


    ความสามารถพิเศษ : (ตอนคิดนี่คิดมากจริงๆนะคะว่าจะให้มีดีไหม 55555แต่อยากให้ปกป้องคุณหนู..ตามจิ้นตนาการ อยากให้เป็นพ่อบ้านที่ปัดอะไรได้ด้วยมือเปล่า..) ร่างกายของเขาสามารถสร้างขั้วแม่เหล็กต่างขั้วกับสิ่งรอบด้านเพื่อให้ผลักดันออกไปได้เมื่อมือแตะถูกอะไร...(แต่ถ้าไม่ใช่แม่เหล็กก็เฟลสินะ..เหมือนเหล็กสีดำๆสองก้อนที่เคยเล่นตอนเด็ก---)


    ลักษณะนิสัย : นิ่งๆ ไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกและเป็นคนเก็บอารมณ์ความรู้สึกเก่ง ตลอดเวลาใบหน้าของเขาจะมีแต่สีหน้านิ่งเรียบไร้อารมณ์ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เพียงแต่การกระทำของเขามันอ่อนโยนกว่าคำพูด เขาชอบแสดงออกทางการกระทำมากกว่าคำพูด เห็นแบบนี้แต่เป็นคนที่ชอบดูแลคนอื่นและช่างเอาใจใส่ เป็นคนระเบียบจัดต้องตรงทุกระเบียบนิ้ว และเป็นคนดูแลความเรียบร้อยในคฤหาสน์เรียกว่าตรวจดูทุกเช้า คอยสั่งงานแม่บ้าน บางครั้งไม่ได้ดั่งใจก็เข้าไปทำงานบ้านเองเลย..

                มีลักษณะเหมือนคุณแม่มากทีเดียว เป็นทั้งงานบ้าน งานเอกสาร คอยชงชงช่วยเหลือเพลงกล่อมให้คุณชายนอนเสมอ เขาเอ็นดูเด็ก..แต่ไม่ค่อยชอบเด็กที่ไม่เชื่อฟังเท่าไรนัก บางครั้งแม้จะถูกลวนลามก็ต้องอดทน...มือเด็กมาจับก้นต้องไม่ตาย(?) ต้องแกล้งทำเป็นไม่เห็น..และอดทน..

                เขาค่อนข้างแคร์สายตาทางสังคมแม้จะดูเหมือนไม่สนใจอะไรนอกจากคุณชายของตนเอง ออกจุกจิกและชัดเจนสำหรับคุณชาย เขาไม่พูดความรู้สึกจริงๆของตัวเองและปกปิดมันจนถึงที่สุด ไม่ชอบให้ใครมารู้ความรู้สึกจริงๆ คำพูดเฉียบขาด พูดอะไรต้องเป็นแบบนั้น ไม่มีแก้ไข เคร่งคัดในเรื่องการแต่งกายมารยาท ถ้าคุณชายไม่ตรงหรือคนรอบข้างไม่ตรงจะตักเตือน

                เป็นคนใจเย็น อดทน ชอบความสงบเงียบ และน้ำชายามบ่ายที่สุด เป็นระเบียบซะจนทุกตารางตัวอักษรจนคนเห็นยังอึดอัดแทน เต่เขาก็เป็นคนจัดการตารางงานอาบน้ำสระผม ทำกับข้าวในบางครั้งให้คุณชายจนเหมือนคุณแม่เจ้าระเบียบขึ้นทุกวัน


    ประวัติ : เขาทำงานรับใช้พ่อของคุณชายมาตั้งแต่เด็ก และรู้หลายๆอย่างเกี่ยวกับในบ้าน จนเมื่อคุณชายเกิดมาก็ได้รับหน้าที่ให้เลี้ยงดู..เขารู้ว่าทั้งพ่อและแม่ของคุณชายไม่ค่อยจะสนลูกเท่าไรนัก จึงตัดสินใจจะคอยดูแลทุกอย่างไม่ให้เด็กคนนี้เหงาและเพื่อแก้ปมที่พ่อแม่ไม่ดูแลอีกด้วย


    ชอบ – เกลียด – กลัว : ชอบความสงบ การดูแลเด็ก เกลียด เด็กที่ไม่เชื่อฟัง แต่สำหรับเด็กที่ต้องดูแลตอนนี้..ก็คงต้องทำเป็นไม่เห็นไป..กลัว เป็นปริศนา..


    ปราถนา : -


    ชีวิตประจำวัน : ต้องตื่นเช้ากว่าคนอื่นๆและมาแต่งตัวทำผมเซ็ตผม และมาปลุกคุณชายเตรียมข้าวเช้าชงชาให้ ตอนสายๆก็มาจัดตารางงานให้ บางครั้งอาจจะเข้าไปในเมือง จากนั้นก็เตรียมน้ำชายามบ่าย ตอนเย็นก็มาทำอาหาเย็น อ่านหนังสือให้ฟังหรือไปดูดาว เล่นกัน ก็แล้วแต่คุณชาย แล้วค่อยพาเข้านอน

     

     

    ____QUESTIONNAIRE_______________________

     

    มุมตัวละคร (สำคัญมาก)

     

    ไฮ... หวัดดี ชั้นชื่อซากุยะ เธอล่ะ

    -ผม..เวนิส..ยินดีที่ได้พบครับ คุณหนู (โค้งให้ตามมารยาท)


    เอ๋ เป็นชื่อที่แปลกดีนะ แต่ชั้นชอบบบ คิกๆ

    -ครับ..ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับคุณหนู..


    เธอต้องการอะไรจากการแข่งหรอ?

    -ผมไม่มีอะไรที่ต้องการครับ..ผมทำเพียงแค่เฝ้าดูและอยู่เคียงข้างคุณชายเท่านั้น..ว่าแต่คุณชายของผมบ้างไหมครับ?


    เธอคิดอย่างไรกับการแข่งนี้ล่ะ

    -(รู้สึกไม่ชอบใจเท่าไรที่อีกฝ่ายไม่ตอบคำถาม) ผมไม่มีความเห็นอะไรครับ..(มองเสื้อผ้าของอีกฝ่ายที่ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไรแล้วรู้สึกขัดใจ)


    แล้วเธอคิดว่าจะทำให้เมืองชนะได้มั้ย?

    -ผมไม่ใช่ผู้เข้าแข่งขัน..แต่ผมคิดว่าผู้ถูกเลือกจะต้องทำได้แน่ครับ


    งั้นหรอ... อ๊ะ หมดเวลาแล้ว ไว้เจอกันนะ บายยย

    -ครับ...ลาก่อนครับ (โค้งให้ก่อนจะเดินไปตามหาคุณชายต่อ) คุณชายเนี่ยอยูไหนกันนะ..หายไปไหนของเขา..(บ่นเบาๆ)

     


    มุมผู้ปกครอง


    สวัสดีค่า ชื่ออะไรเอ่ย? ไรชื่อซามูไรฟันน้ำนมนะ เรียกไรท์ว่าซามูไรกะด้ายยย

    -ค่า ขิงค่ะ


    คิดยังไงถึงมาสมัครคะ? (รึหลงเข้ามา?)

    -แฮะๆ..หลงเข้ามาแล้วอยากสมัคร..


    รู้ใช่มั้ยว่าไรท์อินดี้(?) ดังนั้นเตรียมใจไว้ยังเอ่ยยยย แต่ลูกๆของท่านไม่ตายแน่นอนนน

    -พร้อมรบค่ะ..


    ถ้าไม่ติดล่ะคะ

    -หอบกลับบ้านค่า


    อย่าลืมกดติดตามนะคะ

    -ค่ะ

    ขอบคุณที่มาสมัครมากๆนะคะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×