โกดังเก็บของจ้ะ ^ ^

ลำดับตอนที่ #84 : จีน

  ใบสมัครนางเอกซีวอน ตอบสีแดงนะคะ

เกี่ยวกับผู้สมัคร

ชื่ออะไรคะ   เอิร์ธ จ้ะ

อายุ 15

ทำไมถึงมาออบทนี้ล่ะ ชอบวอนแล้วก็ชอบบทนางเอกด้วย ฮึๆ

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ เช่นกันจ้ะ  ^ ^

....................................................

เกี่ยวกับตัวละคร

ชื่อ(ภาษาไทยนะคะ)  ศุภากร ฉัตรเจริญแก้ว

ชื่อเล่น โปก้า

ฉายา ดาร์กไนท์ , โปซ่าส์

อายุ 17

น้ำหนัก  48

ส่วนสูง  170

ลักษณะภายนอก(ไม่ต่ำกว่า 3 บรรทัดนะคะ)  เธอเป็นผู้หญิงผิวขาว  ดวงตากลมโตสีดำนิล ขอบตาออกคล้ำเหมือนหมา เอ้ย หมี แพนด้า - * -   ริมฝีปากเรียวเล็ก จมูกโด่ง  ผมสีออกน้ำตาลแดง ผมหน้าม้า ปัดข้าง และยาวถึงประมาณช่วงหน้าอก ซอยทั้งหัว ดูคล้ายๆผู้ชายหน่อยๆ ใบหน้าเรียว  ตัวค่อนข้างผอมแห้ง ไม่มีอะไรเลย  เธอเป็นผู้หญิงที่สูงพอสมควร เลยทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นทอม - - 

นิสัย(ไม่ต่ำกว่า 5 บรรทัดนะคะ)     เธอคนนี้เป็นผู้หญิงห้าวหาญ ออกแนวๆ ลุยๆ เหมือนผู้ชายมากๆ นิสัย เป็นคนไม่ค่อยชอบพูดกับคนที่ไม่สนิท หยาบกระด้างหน่อยๆ ไม่ค่อยมีมารยาท มองโลกในแง่ร้าย คอยระวังตัวเองตลอด รักความ สงบ สะอาด รักอิสระ เสรี ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ และไม่ชอบยึดติดกับใคร  เวลาอยู่เพื่อนๆจะ ติ๊งต๊อง ฮา รั่ว  กวรประสาท เป็นพิเศษ   มีความเป็นตัวของตัวเองสูง  เป็นคนฉลาด เจ้าเล่ห์ ยิ้มเก่งแต่มักจะแฝงอะไรหลายๆอย่าง - - เจ้าวางแผน มีความเป็นผู้นำสูง  อารมณ์ ร้อน  จริงแต่ก็มักจะทำอะไรด้วยเหตุผล เป็นจริงจังกับการงาน หน้าที่ มีความพยายามสูง ทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่ชอบขอให้ใครช่วย โดยไม่จำเป็น ดื้อรั้น อดทน อดกลั้น เก่ง ซ่อนอารมณ์ได้อย่างแนบเนียน เป็นคนเด็ดขาด พูดอะไรพูดจริงทำจริง และ คำไหนคำนั้น  เธอมีเพื่อนเยอะ แต่ที่สนิทๆน่ะ ไม่ค่อยมีหรอก เพราะ เธอชอบเก็บตัวมากกว่า เธอชอบเล่นกีฬามากๆ จนได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียน เธอชอบ นอน บนต้นไม้ และ กินเป็นที่สุด เวลาที่เธอกำลัง นอน หรือ  กิน ห้าม กวน ห้ามขอเด็ดขาด! เพราะ เธอไม่ชอบและ งก สุดๆ เธอเป็นคนเอาตัวรอดเก่ง เพราะ ไหวพริบ และการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี ปากจัด ด่าเก่ง ปากไว แต่เธอไม่ใช่คนที่ด่าใครแบบไร้เหตุผล เว้น !! มีความแค้นส่วนตัว และ เก็บไม่ไหวแล้วเว้ยยยย!!! - -
 
สิ่งที่ชอบ เล่นบาส กิน นอน ฟังเพลง ต้นซากุระ

สิ่งที่ไม่ชอบ การพ่ายแพ้ สีสันสดใส ดอกกุหลาบแดง  การดูถูก

การศึกษา อยู่ชั้นม. 6 สาย วิทย์ – คณิต แต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษและเรียนภาษาเกาหลีเพิ่มด้วย เรียนเก่ง เป็นหัวหน้าห้อง ได้ที่ 1 เสมอ

ฐานะ  จนติดดิน

ประวัติครอบครัว เธอมีพี่ชาย 1 คน ชื่อ โปโป้ พี่ชายอยู่ที่อังกฤษกำลังเรียนต่ออยู่โดยใช่ทุนเรียนฟรีและกลับมาเยี่ยมเธอตอนช่วงปิดเทอม เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของครอบครัว พ่อแม่กับของเธอเสียไปเมื่อ 10 ปีก่อน เพราะ อุบัติเหตุทางรถยนต์ เป็นคดีฆากรรมนะค่ะ พ่อแม่ถูกรอบฆ่า ธุรกิจที่บ้านถูกโกงจนกลายเป็นคนจ น ทำให้เธอกับพี่ต้องทำงานตั้งแต่เด็กๆ เรื่องการเรียนพวกเธอนั้นได้พวกเธอต้องทำงานกันตัวเป็นเกลียวเพื่อที่จะส่งตัวเองเรียน โปก้า ช่วงตอนกลางวันจะเรียกหนังสือและส่วนช่วงกลางคืนจะทำงานพิเศษเป็น บาร์เทนเดอร์

ประวัติความรัก โปก้า จะฮอตในหมู่สาวๆมากกว่าผู้ชาย เพราะ เธอคล้ายๆผู้ชายไงล่ะ - - แต่เธอไม่ได้เป็นทอมหรอกนะ ทุกๆวันมักจะมีคนมาสารภาพกับเธอเป็นสิบๆ แต่เธอไม่สนใจหรอก เธอชอบการอยู่คนเดียวมากกว่า

ความสามารถพิเศษ  ไหวพริบ ศิลปการต่อสู้ ภาษาอังกฤษ เกาหลี ญี่ปุ่น และ ฝรั่งเศล

อื่นๆ(ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร) เธอเป็นผู้หญิงที่เหมือนผู้ชายแต่นั้นแค่ภายนอกเท่านั้นนะ ข้างในน่ะ หญิงล้วนๆ

ชื่ออิมเมจ Zai Zai จีนจ้ะ Zai Zai ไม่ใช่ทอมเน้อ

อิมเมจ(ไม่ต่ำกว่า 5 รูป)



















อิมเมจคู่(ไม่ต่ำว่า 3 รูป)















.................................................

คำถามพิเศษ(ใช้นิสัยของตัวละครตอบนะคะ)

1. คุณคิดยังไงกับพระเอกของคุณ(ตอบเต็มที่เลยนะคะ)
     คงเป็นเจ้าชายของโรงเรียน นิสัย หลงตัวเอง คิดว่าตัวเอง หล่อ ดูดีที่สุด   ผู้เพอร์เฟ็กไปหมดทุกด้าน  สาวๆกริ๊ด ฉลาด เจ้าเล่ห์ ขี้คุย
2. มุมมองความรักของคุณเป็นอย่างไร
       ความรักน่ะหรอ ควรจะบอกว่า ดี หรือ ไม่ดี ดีเนี่ย เหอะ แล้วแต่คนมองก็แล้วกันสำหรับ ฉันความรักน่ะ คือ การมอบสิ่งที่ๆให้แก่กัน คอยดูแล ห่วงใยซึ่งกันและกัน เหมือน ฉันกับพี่ไง ฮิๆ แต่ถ้ากับคนอื่นล่ะก็ ไม่ไกลๆเลย ถ้าไม่อยากโดนเตะ
3. คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนยังไง
     ฉันน่ะหรอ ? คงเป็นสาวห้าวคล้ายทอม ที่ผู้หญิงส่วนแอบหลงรัก และคิดว่าฉันเป็นทอม - *- ฉันบอกหลายครั้งแล้วนะ ว่าฉันน่ะเป็นผู้หญิงแค่ ห้าว เฉยๆ - - ยังจะมาแอบกริ๊ดฉันอยู่ได้!!
..............................................

คำถามชิงบท

1. ใครๆก็คิดว่าคุณเป็นทอม แต่ชีวิตของคุณก็ต้องเปลี่ยนไป เมื่อซีวอนก้าวเข้ามา ทั้งๆที่คุณกับเขาไม่ถูกกันเอามากๆ แต่กลับมีข่าวออกไปว่าคุณเป็นแฟนกับเขา เพราะอะไรหรอ(บทพูด+บรรยายค่ะ)

“พี่โปก้า ไปไหนแล้วอ่ะ เธอ”

 “ เธอมาถามฉัน ฉันจะรู้มั้ยเนี่ย”  

“สงสัยคงไม่อยู่ที่นี้แล้วล่ะ ไปหาที่อื่นเถอะ” เธอคนนั้นชวนเพื่อนและวิ่งออกไป

อีกด้าน

‘ แฮ่ก ๆ ๆ คงพ้นแล้วล่ะ ‘ ฉันนั่งพักเหนื่อยในระหว่างที่กำลังหนีรุ่นน้องที่ตามแจ -*-  ฉันออกไปมองทาง ซ้าย – ขวา ?? ไม่มี เฮ้อ พ้นแล้ว - 0 –

“ไง ยัยโปซ่าส์”

“อ้ากกกก!!!” ฉันร้องเสียงหลงเมื่อได้ยินเสียงของใครบางคนหลังมาจากด้านหลัง

 “ อุ๊บ ! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  ”  พอฉันหันหลังไปเห็นไอซีวอนกำลัง หัวเราะ ฉันอยู่ แกเองหรอ - -

“หยุด หัวเราะ เดี๋ยวนี้เลย ไอซีวอน หลงตัวเอง! ”

“ ฮ่าๆ ว่าแต่เธอมาทำอะไรที่นี่ห้ะ ยัยโปซ่าส์  ” หมอนั้นพยายามกลั้นหัวเราะ

“ ฉันมาหลบรุ่นน้องที่คอยตามแจน่ะ ” ฉันบอกและกำลังจะเดินกลับบ้าน

“ เฮ้ย! จะไปไหนน่ะ”

“กลับบ้านนิ ถามได้ - - ”

“ งั้นฉันไปด้วย ”

“ จะตามไปหาสวรรค์วิมานหรอไง ! ” ฉันตะโกนด่าหมอนั้น

“ ใช่ ^ ^ ” หมอนั้นยิ้มตอบกลับมาอย่างมั่นใจ - - ทำไมมันกวนแบบนี้ฟะ

“ ชิ! ตามใจเหอะ ” ฉันพูดและเดินกลับบ้านอย่างไม่สนใจหมอนั้น

“อ๊ะ!” ฉันหยุดชะงัก

“มีอะไรหรอ ?”

“นั้นมัน รุ่นน้อง 2 คนนั้นนิ ตายๆๆๆๆ ถ้าหากพวกนั้นเห็นฉันล่ะก็....ซวยแน่ๆ - - ”

“อืมม์ งั้นให้ฉันช่วยมั้ย ?? ”

“เหอะ ไม่มีวันซะหรอก ” ฉันปฏิเสธทันควัน

“งั้นก็ตามใจนะ เพราะทางกลับบ้านของเธอมันเป็นทางเดียวไม่ใช่หรอ  แล้วรุ่นน้อง 2 คนนั้นก็ยังมาปิดทางอีก ” ซีวอนบอก และมันทำให้ฉันคิดไม่ตกเลยทีเดียว ฉันเงียบไปสักพัก

“ว่าไง ??”

“ตกลง” ก็มันช่วยไม่ได้นิน่า คิดๆดูแล้ว มันไม่มีวิธีไหนเลยนิ TT^TT

“OK งั้น พวกเธอ!”

“นายจะบ้าตะโกนไปแบบนั้นเค้าก็เห็นฉันพอดีน่ะสิ!” ฉันด่าหมอนั้น

“อ๊ะ! พี่โปก้า นิ พี่โปก้า  ๆ ๆ กริ๊ด ๆ”  

“ยะ..แย่แล้ว อุ๊บ! O_O”

“ =[]=”  ระ...รุ่นพี่ อ้ายยย~ ไม่น้า~~~ ฮือๆ“  รุ่นน้อง 2 คนนั้นรีบวิ่งหนีไปเมื่อเห็นฉันกับซีวอนจูบกัน - -

“อ้ากกกกกกกกกกกกกก!!!!!!! นายทำบ้าอะไรเนี่ย”  พอหมอนั้นถอดริมฝีปากฉันก็ตะโกนถามทันที - -

“เอ้า ก็ข่วยเธอไง ทำแบบนี้หละ มันถึงจะยืนยันได้ว่าเธอไม่ใช่ทอม ” หมอนั้นบอกมันก็จริงแฮะ

“แต่ทำไมต้องจูบด้วยเล่า!”

“ก็ฉันอยากจูบนิ ฮิๆ ฉันไปล่ะนะ” ซีวอนไปรอฟังคำตอบฉันและรีบวิ่งหนีกลับบ้าน

“เฮ้ย! เดี๋ยวสิ! กลับมาก่อน ไอบ้า ซีวอน~~ ” ฉันตะโกนด่าเค้า

  
2. คุณต้องดิ้นรนเอาตัวรอด ส่งเสียตัวเองเรียน เพราะคุณน่ะ แสนจะจนปานจะขาดใจ วันหนึ่งซีวอนบอกคุณว่าเขาจะให้เงินคุณ คุณโกรธเขาเอามากๆ ช่วยเล่าตอนนั้นให้ฟังหน่อยสิคะ(บทพูด+บรรยายนะคะ)

พักกลางวัน ใต้ต้นซากุระ (มีหรอ ??)

 ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ใต้ต้นไม้ และจู่ๆก็มีเงาของใครบางคนมาทับหนังสือ

“ไง โปซ่าส์ ” ซีวอนทักทายฉัน

“เออ หวัดดี นายมาทำอะไรที่นี่ ” ซีวอนนั่งลงข้างๆฉัน

“ก็ป่าวหรอก  พอดีเห็นเธอมานั่งเล่นอะไรแถวนี้ ก็เลยเข้ามาทักทายน่ะ ”

“อ๋อหรอ~~ ” ฉันลากเสียงแกล้งเค้า

“แล้วเธอน่ะ ทำอะไรอยู่”

“อ๋อ ฉันกำลังอ่านหนังสืออยู่น่ะ”

“มีสอบหรอ ??”

“ป่าว ๆ แค่อ่านหนังสือเฉยๆให้ความรู้มันเข้าสมองน่ะ  ^^ ”

“อ๋อ อืม ลำบากมากเลยสินะ ที่ต้องทำงานและส่งตัวเองเรียนแบบนี้น่ะ”

“ ก็นะ ฉันชินแล้วล่ะ  ” ฉัน งง นิดหน่อยที่จู่ๆซีวอนเกิดถามแบบนี้ขึ้นมา

จากนั้นพวกเราก็เงียบไปสักพัก

“นี้ โปซ่าส์ ”

“หืม ?”

“ฉันให้เงินเธอมั้ย”

“หา ?? นายหมายความว่าไง ??” ฉันเอ๋อมากที่ได้ยินเค้าพูดแบบนั้น

“ก็ฉันเห็นเธอ ลำบาก ก็เลยอยากช่วยน่ะ”

“ลำบาก ลำบากมาเลยหรอไง”

“ใช่ ก็นะเธอมันคนจนไม่มีตังนิ ฉันให้เงินกับเธอน่ะดีแล้ว”

เฟียะ !!

ฉันตบหน้าซีวอนไปหนึ่งทีแรงๆ

“นายอย่ามาดูถูกฉันนะ!! ต่อให้ฉันจนหรือต่อให้ไม่มีจะกินขนาดไหน ฉันก็ไม่มีทางขอเงินจากใครทั้งนั้น !! นายทำแบบนี้มันคือการดูถูกฉันชัดๆและฉันก็เกลียดคนแบบนี้ที่สุด!! ฉันเกลียดนาย ซีวอน ฉันเกลียดนาย จำไว้!!” ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นและไม่คุยกับเค้าอีกเลย

3. อยู่ๆความรู้สึกของคุณก็เปลี่ยนไป จากเดิมคุณเกลียดเขาอย่างกับไส้เดือน แต่ตอนนี้พอยิ่งใกล้ก็ยิ่งรู้สึกหวั่นไหว เพราะอะไร(บรรยายอย่างเดียวก็ได้ค่ะ หรือจะเอาเป็น บทพูด+บรรยาย ก็ไม่ว่ากัน)

หลักจากเหตุการ์ณครั้งนั้นผ่านไป ซีวอน ก็คอยมาง้อ ตาม ตื๋อ ตามดูแลฉันตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง

ตอนเลิกเรียน

“โปก้า บ๊ายบายจ้ะ พรุ่งนี้เจอกันนะ”

“จ้ะ บาย”

“หัวหน้า พรุ่งนี้เจอกันนะค่ะ”

“อื้ม จ้ะ โชดดีนะ”

  ฉันบอกลาเพื่อนๆ และตอนนี้ในห้องก็เหลือฉันเพียงคนเดียวแล้ว

ครืนน

“นายมาทำอะไรไม่ทราบ” ฉันถามเค้าแต่ไม่ได้หันไปมองหน้า

“โปก้า ฉันขอโทษนะ  ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” ซีวอนก็ยังเข้ามาขอโทษฉันอยู่เหมือนเดิมแต่ครั้งนี้ทำไมมันทำให้ฉันใจหวั่นไหวยังไงๆก็ไม่รู้

“อ๊ะ!” ฉันกำลังลบกระดาษแต่จู่ๆฉันก็ไปสะดุดกับอะไรบ้างอย่างเข้า

“ ระวัง !”

โครม!

ซีวอนเข้ามารับฉันไว้ทำให้เรา 2 คนล้มลงไปด้วยกันทั้งคู่ สภาพตอนนี้คือ ฉันคร่อมเค้า -////-

“เธอไม่เป็นอะไรใช่มั้ย โปก้า”

“อ่ะ....อืม” ฉันบอกและค่อยๆยันตัวขึ้นแต่

“อะ..โอ๊ย!!”

“โปก้าเป็นอะไรไปน่ะ”

“ดูเหมือนขาจะแผลงน่ะ ไม่เป็นไรมากหรอก”

“ไม่ได้นะ เอางี้ดีกว่า คืนนี้ฉันจะไปค้างบ้านเธอ”

“ห๊า ??? เฮ้ย ไม่ต้องๆ ”

“ไม่ได้นะ เธอขาแผลงขนาดนี้ต้องมีคนคอยดูแลนะ” ซีวอนบอกและทำท่าจะไปให้ได้

“ - - ก็ได้ ๆ ” ฉันบอกเค้า

“งั้นกลับบ้านกันเถอะ” ซีวอนให้ฉันขี่หลังเพื่อกลับบ้าน ไม่รู้นะ ทำไม ทำไมหัวใจมันถึงได้เต้นแรงแบบนี้ มันเหมือนจะหลุดออกมายังไงยังงั้นเลย หรือว่า ฉันจะชอบเค้าเข้าแล้ว ?? ไม่จริงมั้ง -*-

.............................................

คำถามทั่วไป(ไม่มีผลต่อคะแนนนะคะ)

1. คำถามยากไปหรือเปล่าคะ พอสมควรเลยนะ ไม่รุ้จะถูกใจอ่ะป่าว - -“

2. คิดว่าตัวเองจะติดไหม ไม่อ่ะ แต่ก็พยายามเต็มที่จ้ะ

3. คิดว่าจีนเป็นคนยังไงคะ น่ารัก ตลก  ใจดี เดาๆเอานะ อิอิ

4. มีอะไรอยากบอกกับจีนมั้ยคะ ^0^ จีนสู้ๆนะจ้ะ แล้วก็รบกวนด้วยยยย

โชคดีนะคะ สู้ๆ ^-^v