ไว้ส่งตัวละครที่ไรต์สมัคร

ลำดับตอนที่ #84 : ⑩ H I M L E N ’s

CR.SQW

Select AllCopy To Clipboard

"ทุก ๆ อย่างย่อมมีกลไกในตัวของมัน"

"แม้แต่กาลเวลาที่ไร้ผู้ต้านทานยังถือกำเนิดจากความว่างเปล่า"

"แล้วเราควรจะทำเช่นไร? ก่อนที่เวลานี้จะหายไป?"

APPLICATION

 

“ นาฬิกาบอกเวลา เวลาบอกการกระทำ การกระทำสัมพันธ์ถึงอนาคตและเกี่ยวเนื่องกับอดีต ”

บท  ::  สมาชิกลำดับที่9ของกลุ่ม⑩ SOLEN ’s

ชื่อ - นามสกุล  ::  แคมไลน์  เกรโกรี II Camline  Gregori 

                             แคมไลน์ II Camline - เพลง

                             เกรโกรี II Gregori - ในนาฬิกา

                              แคมไลน์  เกรโกรี - บทเพลงในนาฬิกา

เพศ  ::  ชาย

ลักษณะตัวละคร  ::  ชายผมสีบรอนซีดเส้นเล็ก หนานุ่ม แต่ชี้ฟูเล็กน้อย มีหน้าม้ายาวเกือบปิดตาแต่มักจะปัดไปทางขวาเสมอ ดวงตาสีบรอนทองกลมสวยและหางตาเฉี่ยวชี้ขึ้นเล็กน้อย และมีใฝเม็ดเล็ก ๆ ใต่ดวงตาข้าซ้าย คิ้วเส้นเล็กบาง ขนตายาวแต่ไม่หนามาก จมูกโด่งเล็กน้อย ริมฝีปากบาง ใบหน้าเรียว และมีผิวขาวซีด เขาเป็นชายร่างสูงที่สูงถึง 179 เซนติเมตร แต่กลับผอมบางหนักแค่ราว ๆ 64 กิโลกรัมเท่านั้น มีแขนและขาที่บางและยาวเก้งก้าง ทั้งตัวดูบางไปหมด นิ้วเรียวเหมือนนักเปียโนมักจะตัดเล็บสั้นกุด เจาะหูข้างซ้ายและใส่ต่างหูรูปไม้กางเขนสีดำ และมักจะปรากฏกายพร้อมชุดสีดำที่หาได้ง่าย ๆ ตามท้องตลาดทั่วไป และก็ใส่แต่ชุดแบบเดิม ๆ จนคนอื่นคิดว่ามีชุดแบบนี้อยู่กี่ชุดกันแน่?

     เขามักจะไม่ค่อยยิ้ม แต่ก็ไม่ถึงขั้นตีหน้าตายด้านแบบคนไร้ความรู้สึก ทั้งตัวเขาดูสว่างแต่ก็ดูจืดจางเกินไปที่จะจดจำ แต่สิ้งที่ทำให้ผู้คนจดจำเขาได้คือ "ดวงตาสีบรอนทองคู่นั้น" ที่เมื่อถูกจ้องมองก็ราวกับโดนอ่านลึกเข้าไปถึงจิตใจ เป็นดวงตาที่ทำให้ใครหลายคนไม่กล้าสบตา

พลัง/ความสามารถพิเศษ  :: 

     - มีความจำที่ดี สามารถจดจำสิ่งต่าง ๆ ได้แม้ว่าจะไม่ได้ในทันที แต่ถ้าได้รับรู้ซัก 2-3 ครั้งก็จะจำเนื้อหาและรายละเอียดของสิ่งนั้น ๆ ได้

     - เป็นคนที่แม่นยำเรื่องเวลาสูง ร่างกายรู้ได้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้วโดยที่ไม่ต้องเปิดแม้แต่นาฬิกา

     - มีความสามารถในการสร้างกลไก และความรู้ด้านเทคโนโลยี สามารถประดิษฐ์สินค้าและเทคโนโลยีได้

     -เล่นเครื่องดนตรีได้ค่อนข้างหลากหลาย แต่ที่ถนัดที่สุดเห็นจะเป็นเปียโนและเชลโล่

     -สามารถจัดการความคิด ความรู้สึก และอารมณ์ต่าง ๆ ได้ดี ทำให้เขาดูอ่านอารมณ์ได้ยาก

ลักษณะนิสัย  ::  

       เป็นชายที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์

       แคมไลน์ เป็นชายที่ไม่ค่อยแสดงอารมณ์นัก แต่ก็ใช่ว่าเขาจะไม่มีการแสดงออกความรู้สึกเลย เพียงแต่เขามักจะทำหน้ามึน ๆ และไม่ค่อยแสดงสีหน้าแบบอื่นเท่าไหร่ แถมยังไม่ค่อยแสดงความรู้สึกอื่น ๆ เช่น เขินอาย โกรธ หรือมีความสุขให้เห็นบ่อยนัก ทำให้ว่ากันว่ารอยยิ้มของเขาเป็นแรร์ไอเทมเลยทีเดียว

       เป็นชายที่สนใจอะไรแล้วจะจดจ่อกับสิ่งนั้น

       แคมไลน์นั้นจริง ๆ เป็นคนที่มีอาการออทิสติก ซึ่งก็รู้กันว่าเด็กประเภทนี้หากสนใจอะไรแล้วจะดำดิ่งลงไปในเรื่องที่ตนเองสนใจแบบเอาตัวออกมาไม่ได้

       เป็นชายที่บุคลิกไม่งามเอาเสียเลย

       แคมไลน์นั้นตั้งแต่ยังเด็ก ๆ เขาไม่สนใจในการเรียนการสอนวิชาใด ๆ นอกจากการสร้างนาฬิกา การเรียนเทคโนโลยีสมัยใหม่ และการเรียนดนตรีที่แม่บังคับเรียนแล้ว ดูเหมือนว่าวิชาที่พวกคุณชายตระกูลร่ำรวยควรจะเรียน อย่างวิชามารยาท หรือการเข้าสังคมเขาได้ทำการโยนมันเข้ากรุและไม่เคยเรียนจนถึงปัจจุบัน แม้ว่าแคมไลน์จะเป็นชายร่างผอมสูงดูสง่างามแต่เพราะมักจะยืนในท่าหลังค่อมเลยดูไม่น่ามองเอาเสียเลย

       เป็นชายที่แม้พูดว่าไม่อยากทำ แต่ก็ทำอยู่ดี

       แคมไลน์นั้นเมื่อยามที่มีคนมาบอกให้ช่วยทำอะไรบางอย่างเขาจะตีหน้านิ่งใส่แล้วพูดทำนองว่า 'ทำไมผมต้องทำด้วย?' 'ไม่ใช่ธุระของผมซะหน่อย' แต่ก็ลุกไปช่วยทำงานที่มีคนไหว้วานมาอยู่ดี

       เป็นชายที่สามารถกลืนเข้าไปกับฝูงชนได้ง่ายมาก

       แคมไลน์นั้นนอกจากจะไม่เป็นที่สะดุดตา และดูจืดจางแล้วเขายังตัวผอมบางเสียจนน่าเป็นห่วง เวลามีเทศกาลอะไรห้ามปล่อยให้เขาอยู่เพียงลำพังเด็ดขาดมิฉะนั้นตลอดทั้งวันคุณอาจจะไม่ได้เห็นหน้าเขาอีกเลย เพราะโดนคลื่นฝูงชนผลักไปนู่นไปนี่จนไม่สามารถต้านทานได้

       เป็นชายที่ขี้เกียจจนน่าปวดหัว

       แคมไลน์นั้นเป็นคนที่หากมีความกระตือรือล้นจะทำอะไรแล้วเขาจะตั้งใจทำมาก ๆ แต่ว่าเมื่อใดก็ตามที่เขาเกิดขี้เกียจขึ้นมา เขาจะปล่อยวางมันทุกอย่าง เรียกได้ว่าใครเรียกทำอะไรก็ไม่ตอบสนอง แถมยังนอนได้ทั้งวันแบบไม่ลุกข้ามวันข้ามเลย

       เป็นชายที่กินน้อยราวกับแมวดม

       แคมไลน์ทานอาหารน้อยมาก น้อยซะจนน่าเป็นห่วงว่าเจ้าตัวมีชีวิตมาจนถึงปัจจุบันได้อย่างไร? เรียกได้ว่าถ้าไม่มีใครตามไปทานข้าว เขาก็คงไม่คิดจะลุกไปทานแน่นอน

       เป็นชายที่จัดการอารมณ์ของตนเองได้ดี

       แคมไลน์นั้นมีความสามารถในการจัดการความคิดของตนเองได้อย่างดีเยี่ยม ทำให้เขาไม่ค่อยจะโกรธหรือแสดงความรู้สึกพิเศษอะไรต่อใครนัก แต่ถ้าหากเขาเกิดเครื่องรวนขึ้นมา เขาจะแสดงอารมณ์อย่างหลากหลายให้ได้เห็นโดยเฉพาะเวลาเป็นไข้ เพราะเป็นเวลาที่จิตใจของเขาไม่นิ่งหรือไม่เสถียร

       

ประวัติ  ::

       ตระกูลเกรโกรีนั้นแรกเริ่มเดิมทีคือตระกูลช่างทำและซ่อมนาฬิกา เป็นอาชีพที่สืบทอดต่อกันมาในตระกูล แม้ว่าหลายสิบปีต่อมาตระกูลเกรโกรีจะทำอาชีพอื่นเพิ่มเติม กลายเป็นเครือข่ายของตระกูลเกรโกรีที่แทรกแทรงอยู่กับหลากหลายอาชีพโดยเฉพาะการค้าขายที่ดูแล้วชาวเกรโกรีทุกคนจะดูถนัดมาก

       แคมไลน์เป็นคุณชายของบ้านเกรโกรีตระกูลหลัก พ่อของเขาเป็นช่างทำนาฬิกา ส่วนแม่เป็นนักดนตรีชื่อดัง ทั้ง 2 ท่านมารู้จักกันได้เพราะงานเทศกาล ท่านพ่อของแคมไลน์ตกหลุมรักท่านแม่ตั้งแต่ครั้งแรกเมื่อสบตากัน แม้ว่าครั้งแรกจะเป็นที่ครหาของผู้คนว่าประมุขของตระกูลที่ร่ำรวยอย่างตระกูลเกรโกรีและนอกจากนี้ยังหน้าตาดีติดอันดับหนุ่มงามของเมืองถึงไปเลือกหญิงสาวหน้าตาดาษดื่นมาเป็นคุณหญิงของตระกูลได้ แต่ว่าเพราะความรักที่ทำเอาชาวบ้านแทบจะเบาหวานขึ้นทุกวันทำให้ทุกคนหมดข้อครหาไปในทันที

       ในตอนที่แคมไลน์เกิดมาตอนแรกท่านพ่อของเขาเข้าใจว่าเขาเป็นลูกสาวเพราะว่าตอนอยู่ในท้องคุณแม่ดูเป็นเด็กเรียบร้อย แถมยังน่ารักน่าเอ็นดูและมีหน้าตาคล้ายแม่เลยว่าจะให้ชื่อ แคร์ไรน์(Carine) ที่หมายความว่า บริสุทธิ์ แต่ทว่าความดีใจของเขาก็โดนสกัดด้วยคำว่าเขาเป็นลูกชาย ท่านแม่ของเขาเลยเปลี่ยนตั้งชื่อเป็น แคมไลน์

       ชีวิตในวัยเด็กของเขาค่อนข้างสดใสตามประสาเด็กดี แต่ว่าเขากลับดูโตเร็วจนน่าแปลกใจ แต่การโตในที่นี้คือ พัฒนาการด้านจิตใจ อารมณ์ และความรู้สึกของเขาดูโตเกินวัยทำให้พ่อและแม่ของเขาดูหนักใจเพราะบางครั้งลูกชายคนเดียวคนนี้ก็ดูไม่สนใจของเล่นหรือเล่นกับเด็กในวัยเดียวกันเท่าไหร่นัก แถมยังเอาแต่สนใจในการสร้างกลไกนาฬิกาอย่างหนักจนไม่สนใจวิชาอื่น ๆ ที่สมควรจะเรียนเลย

       และเขายังขยาดและเป็นปรปักษ์อย่างหนักกับวิชามารยาทและการเข้าสังคม จนคุณแม่ของเขากลัวว่าลูกชายคนนี้จะควบคุมตัวเองและอารมณ์ไม่ได้เเพราะไม่ได้รับการฝึก คุณแม่ที่เป็นถึงอดีตนักดนตรีมากฝีมือจึงทำการขุดลูกชายตัวเองมาเรียนดนตรีเพื่อการควบคุมอารมณ์ แต่ดูแล้วแคมไลน์ดูจะเข้ากับมันได้ดีมากเสียด้วย

       ในวัยเด็กครั้งหนึ่งเขาเคยเดินทางไปต่างเมืองในงานเทศกาลดนตรีเพื่อเข้าร่วมประกวดการแสดงดนตรีครั้งใหญ่ ในช่วงแข่งขันไม่มีอะไรเกิดขึ้นทุกเหตุการณ์ล้วนสงบสุขและเต็มไปด้วยความสุขของผู้คน แต่ทว่าเรื่องน่าเศร้าก็เกิดขึ้นกับแคมไลน์ในวัยเด็ก

       แคมไลน์ถูกศัตรูของตระกูลตนเองลอบวางยาเพื่อสังหารว่าที่ผู้นำตระกูลเกรโกรีคนต่อไปเพื่อตัดไฟแต่ต้นลมซะ ยาพิษที่เขาได้รับเป็นยาพิษชนิดใหม่ที่ถูกผลิตขึ้นเฉพาะเพื่อให้เขาตายและไร้ทางป้องกันโดยสิ้นเชิง แต่โชคดีที่ในตอนนั้นมีแพทย์มากฝีมืออยู่ใกล้ ๆ ทำให้พิษในร่างกายบางส่วนถูกขับและนำออกจากร่างกายไปทำให้เขายังมีชีวิต แต่ทว่าก็แลกมากับการที่เขาต้องทนทรมานกับอาการพิษในร่างกายกำเริบซึ่งใน 1 เดือนอาจจะเกิดอาการที่ขึ้นได้ราว 1-2 ครั้ง ซึ่งเกิดเป็นเวลานาน 2-3 วัน โดยอาการของเขานั้นจะเกิดความอ่อนเพลีย ไอเป็นลิ่มเลือด และไม่อยากอาหาร เนื่องจากในตอนรับพิษครั้งแรกเขายังเด็กมากทำให้ร่างกายมีภูมิคุ้มกันน้อย และพิษนี้ส่งผลโดยตรงต่อระบบอวัยวะภายในของเขา แม้ว่าพอโตมาพิษอีกเล็กน้อยจะถูกขับออกไปทำให้อาการไม่หนักเหมือนแต่ก่อน

       ชีวิตของแคมไลน์เติบโตมาเช่นนั้น วนเวียนอยู่กับแค่การกิน นอน อ่านหนังสือ และสร้างนาฬิกาซ้ำไปซ้ำมาเป็นเวลาหลายปี จนกระทั่งคุณพ่อที่อยู่ดี ๆ ก็มากระชากประตูห้องแล้วจับเขายัดเข้ารถและพามาสถานที่แห่งหนึ่งที่เขาไม่รู้จัก ก่อนที่พ่อของเขาจะเอามือจับเข้าให้ที่หน้าของเขาและระบายรอยยิ้มที่ทำให้ แคมไลน์รู้สึกทันทีเลยว่า

ความซวยกำลังจะมาเยือน

       พ่อของแคมไลน์กล่าวอย่างรวดเร็วจนเขาฟังไม่ได้ศัพท์ เพราะด้วยความมึนเมาและตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้เขาก็มาโผล่ที่หน้าห้อง ๆ หนึ่งก่อนจะโดนพลักเข้าไปและปิดประตูขังเอาไว้ภายในห้องที่มีคนอยู่ พวกเขากำลังอ่านเอกสารบางอย่างที่หนาเป็นตั้งซึ่งเขาแอบเห็นแวบ ๆ ว่ามีภาพของเขาประกอบไว้ในเอกสารนั้น ก่อนจะเงยมาสบตากับเขา

"เป็นสายตาที่ดี" คน ๆ หนึ่งกล่าวขึ้น

"ผอมมากเลยแฮะนายทานข้าวบ้างรึเปล่าเนี่ยในวัน ๆ หนึ่ง?" คนข้าง ๆ กล่าว

"แต่ว่าสายตานั่นสมแล้วที่เป็นบุตรชายของประมุขแห่งตระกูลกาค้าเกรโกรี" อีกคนกล่าวขึ้นมาอีกครั้ง

"ยินดีต้อนรับคุณแคมไลน์  เกรโกรีเข้าทำงานกับกลุ่ม ⑩ SOLEN ’s ของพวกเรา"

       

สิ่งที่ชอบ  ::  กลไล - ก็มันทำให้ใจสงบได้นะ

                    เทคโนโลยี - มันพัฒาได้อย่างไร้จุดสิ้นสุด น่าหลงไหลเสียจริง ๆ

                    หนังสือ - มันมีบางสิ่งที่น่าหลงไหลในแบบของตัวมันเอง

                    เวลาว่าง - มันช่วยให้ได้มีเวลากับตัวเอง

                    น้ำชา - โดยเฉพาะเอิร์ลเกรย์ มันสวยงามและน่าสนใจ

สิ่งที่เกลียด  ::  อาการป่วยของตนเอง - มันทรมาณกว่าที่พวกคุณจินตนาการไว้เสียอีก

                         การต่อสู้ - มันเหนื่อยนะ

                         การที่ต้องทานยาปริมาณมาก ๆ - กว่าจะกลืนได้...

เเพ้  ::  ในตอนเด็กแคมไลน์ไม่ได้มีอาการแพ้อะไร แต่พอเขาได้รับยาพิษและร่างกายทรุดลงเขาก็เลย แพ้อาหารหลายประเภท ได้แก่ นมวัว ถั่ว อาหารทะเล และผักสีเขียว(ต่อมรับรสผิดปกติเลยรับรสขมได้ดีมาก) นอกจากนี้ยังไวต่อการเปลี่ยนแปลงภายนอก ได้แก่ ช่วงฤดูหรืออุณหภูมิเปลี่ยนแปลง เกสรดอกไม้ และแสงแดดจัด

     แม้ในปัจจุบันอาการจะทุเลาลงมากแล้วแต่ถ้าได้รับในปริมาณมากก็อาจจะมีอาการผื่นขึ้นตามตัว เวียนหัว และอาเจียนได้

ลักษณะคำพูด  ::  แคมไลน์นั้นมักจะแทนตัวเองว่าผม และแทนคนอื่น ๆ รอบตัวว่าคุณ มีบางคนที่อาจจะสนิทเลยเรียกเป็นชื่อไปเลย แต่ถ้าสนิทไม่มากพอหรือแค่คนรู้จักมักจะเรียกด้วยคำว่าคุณและตามด้วยนามสกุลมากกว่า เช่น

       - อารมณ์ปกติ

       "ผมไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับถ้าพวกคุณตัดสินใจแบบนั้น...เพราะผมคงไม่ขัดอะไรพวกคุณอยู่แล้ว" ทำหน้าตาย

       "การกระทำสำคัญกว่าคำพูด ผมเลยเลือกที่จะทำแบบนี้ยังไงล่ะครับ" ทำหน้าตาย

       - อารมณ์มีความสุข

       "เห? ร้านชาเปิดใหม่งั้นเหรอครับ?" ดวงตาแอบมีประกายวนใจและสดใส

       "อา...หนังสือใหม่" ยิ้มบาง

       - อารมณ์เขินอาย

       "เห? เขินพูดเป็นเล่นน่า ผมไม่ได้เขินซะหน่อย!!!" หน้าแดงทั้งแถบ

       "งื้อ..."เอามือปิดหน้า

       - อารมณ์เศร้าและเจ็บปวด

       "ผมไม่ได้เศร้าซะหน่อย คุณไม่จำเป็นต้องห่วงผมหรอกนะ" ยิ้มเศร้าแบบจาง ๆ

       "...." ไม่ได้พูดอะไรแต่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบงัน

       - อารมณ์โกรธ

       "คุณเลิกแส่หาเรื่องใส่ตัวเสียทีเถอะครับ" ขมวดคิ้ว

       "....." นิ่งเงียบแต่สายตาราวกับเป็นฆาตกรที่เต็มไปด้วยความเกรี๊ยวกราดของพายุอารมณ์

เพิ่มเติม  ::  

 คุณพ่อของแคมไลน์ ลูซีน II Luciene - แสงสว่าง

 คุณแม่ของแคมไลน์ แครอล II Carol - โน้ตที่ไพเราะ

     - จะเห็นได้ว่าแคมไลน์ได้รับสีผมจากแม่และสีตาจากพ่อ ทำให้เฉดสีของผมและตาดูใกล้เคียงกันแต่คนละเฉด          - แคมไลน์กรุ๊ปเลือด O แต่มักจะโดนเข้าใจว่าเป็นกรุ๊ปเลือด AB เสมอ

    - แคมไลน์เกิดวันที่ 29 กุมภาพันธ์ และเขาได้ลืมไปแล้วว่าเขาเกิดมาลืมตาดูโลกในวันนั้น...

    - แคมไลน์จริง ๆ เป็นคนมีความสามารถที่หลากหลายแต่เขาขี้เกียจเกินไปจะพัฒนามัน เขาเลยเลือกจะสนแค่สิ่งที่เขาชอบและสนใจจริง ๆ

    - แคมไลน์เกลียดการต่อสู้ ไม่ใช่เพราะเขาสู้ไม่ได้ แต่เพราะว่าสำหรับเขานั้นมันเป็นเรื่องที่ทำให้เสียงพลังงานโดยใช่เหตุ เขาเลยมักจะทำหน้าที่ซัพพอร์ตมากกว่า

     - พยายามหารูปที่ธรรมดา ๆ แล้วค่ะ แต่ได้แค่นี้จริง ๆ

    

TALK

Q  ::  สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อ ชูกะ นะคะ ผู้ปกครองชื่ออะไรหรอคะ?

A  :: ฟาค่ะ เรียกฟาดีกว่านะคะ

Q  ::  ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้หรอคะ? 

A  :: เอาจริง ๆ คืออ่านเรื่องย่อแล้วแบบ...เห้ย? เรื่องนี้น่าสนใจจัง เลยกดสมัครเข้ามา

Q  ::  ถ้าไรท์เคร่งไปหรือคอมเม้นต์พูดเเรงไป ไรท์ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ

A  :: ไม่ต้องห่วงค่ะไรท์ เพราะหน้าหนาและด้านมาก

Q  ::  เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ! นะคะ

A  :: สู้ ๆ ค่ะ!!!

ขอบคุณธีมจาก

CR.SQW