My room :)

ลำดับตอนที่ #81 : Divalia [4]

ใบสมัคร

 

(ถ้ารูปไม่ขึ้นก็จิ้มได้เลยค่ะ)

“ข้าไม่สนหรอกนะว่าพวกเจ้าจะคิดอย่างไรกัน แต่จงจำไว้ทุกสิ่งทุกอย่างที่ข้าทำอยู่นี้...ก็เพื่อตระกูลวอร์ของเรา!”

บท : ผู้นำตระกูลวอร์

ชื่อ – นามสกุล : Artaxes Wenzel War [อาร์ธาเซส เวนเซล วอร์] [Artaxes W. War]

ชื่อเล่น : เซส

เพศ : ชาย

เผ่าพันธุ์ : ฟินิกซ์ ผสม ธันเดอร์เบิร์ด

รูปลักษณ์ภายนอก : ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง แต่ก็ดูสุขภาพดีด้วยกล้ามเนื้อที่เป็นมัดตามลำตัวและแขนขา ใบหน้าติดเด็กของเขามีผิวสีออกกร้านแดดเล็กน้อย ตัดกับผมสั้นซอยสีทองสว่างและนัยน์ตาสีฟ้าใสราวกับท้องฟ้ายามไร้เมฆหมอก ปากและจมูกรับกับใบหน้าส่วนที่เหลือได้อย่างดีเยี่ยม มักสวมเครื่องประดับวิบวับติดกายอย่างน้อยชิ้นสองชิ้นคู่กับชุดสบายๆ สูง 183 เซนติเมตร หนัก 69 กิโลกรัม

ลักษณะนิสัย : อาร์ธาเซส เวนเซล วอร์ ผู้นำตระกูลวอร์หน้าละอ่อนคนปัจจุบันผู้ชิลเป็นนิจ ทำตัวสบายๆ ไม่เหมือนกับผู้นำตระกูลทรงอำนาจเสียเท่าไหร่ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะปล่อยให้ใครมาหยามเขาได้นะ คนตระกูลนี้ยึดถือเกียรติยศ และศํกดิ์ศรียิ่งกว่าชีวิตซะอีก ไปดูถูกเขาระวังจะโดนท้าสู้เอานา...

อาร์ธาเซสเป็นพวกไม่ค่อยเคร่งกฎนัก ประมาณว่าถ้านิดๆหน่อยๆก็พออะลุ่มอะลวยให้ได้ก็ให้ไป แต่ถ้าทำผิดร้ายแรงขึ้นมาก็ไม่ปล่อยนะ ทัณฑ์หนักสถานเดียวเท่านั้น เป็นคนที่ตัดสินใจได้เด็ดขาดมาก และถือว่าลั่นคำไหนไปแล้วจะไม่คืนคำ...แต่ให้ตายเถอะ บางทีเขาก็อยากกลืนคำพูดตัวเองไปเหมือนกันนะ เพราะว่าอาร์ธาเซสเป็นพวกเอ่อ...ก็แบบว่า...บางทีก็ใจร้อนจนลืมตัวไปหน่อยน่ะ ก็นับว่าโชคยังดีที่เขายังควบคุมอารมณ์ได้ดีระดับนึงที่จะไม่หลวมตัวไปรับปากอะไรแปลกๆเข้าละนะ แต่ถ้าน็อตหลุดเมื่อไหร่ก็อาแมน...

จริงๆ แล้วอาร์ธาเซสเป็นสุภาพบุรุษเอาเรื่อง เขาไม่ชอบที่จะลงมือทำร้ายเด็ก สตรี และคนชราเอาซะเลย แต่พอมีเรื่องตระกูลเดธมาเกี่ยวข้องเมื่อไหร่เท่านั้นแหละ...ไม่สนอะไรทั้งนั้น เพราะเขาถือว่าผู้ชายแมนๆ ไม่รังแกคนอ่อนแอกว่า แต่ตระกูลเดธเนี่ยไม่ได้อ่อนแอกว่า ต่อให้ผู้นำเป็นผู้หญิงแล้วไง? ไม่นับว้อย! แต่ก็ยังให้เกียรติแม่นางพอสมควรอยู่ดีถ้าไม่ได้สู้รบตบตีกัน ก็บ้านเขาสอนมาว่าผู้ชายต้องปกป้องและให้เกียรติผู้หญิงนี่หว่า...เฮ้อ...เกลียดตัวเองก็งานนี้แหละ...แต่เขาไม่ได้ขี้หลีนะ ออกจะระแวงผู้หญิงนิดๆด้วยซ้ำ เพราะรู้สึกว่าพวกนางบางทีก็สตรองไปจนเขายังแอบหวั่นนิดๆเลย

แม้อาร์ธาเซสจะดูมีมาดสบายๆ แต่เอาจริงก็มีความเคร่งขรึมแฝงอยู่พอสมควร ซึ่งจะออกมาเฉพาะตอนใช้ความคิดจริงจังเท่านั้นที่มีอยู่ไม่กี่เรื่องหรอก – เรื่องตระกูลเดธ และเรื่องหาสมบัติเป็นสองเรื่องหลัก เรื่องหาสมบัติที่เรียกว่าเป็นงานอดิเรกสุดโปรดของอาร์ธาเซสเลยก็ไม่ผิด ชอบที่จะออกเดินทางไปค้นหาอะไรใหม่ๆ (และไปถล่มโบราณสถานชาวบ้านเขาพังอยู่เป็นนิจ) ซึ่งตั้งแต่ขึ้นรับตำแหน่งผู้นำมา ภาระก็รัดตัวทำให้เขาติดแหง่กไปไหนไม่ได้จนเซ็ง จึงมักจะส่งลูกน้องมือดีออกไปแทน (โอ้...ให้ตายเถอะ ข้าล่ะอิจฉาพวกเขาเป็นบ้า) และตัวเองก็มานั่งค้นหาลายแทงเพื่อส่งลูกน้องออกไปแทน (งานการเอ็งล่ะ...)

อาร์ธาเซสเป็นพวกใช้กล้ามเนื้อมากกว่าสมอง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขาต้องหัวไม่ดีนะ เขามีไหวพริบเฉพาะหน้าดี การแก้ปัญหาที่ยอดเยี่ยมและได้ผล แต่เขาไม่ชอบคิดอะไรที่มันละเอียดลออหรืออะไรยุ่งยากซับซ้อนเพราะมันทำเขาปวดหัว ก็บอกไปแล้วนี่ว่าเป็นพวกใช้สัญชาตญาณ ลางสังหรณ์ และประสบการณ์ มากกว่าการวิเคราะห์ วางแผนและคาดคะเน แต่ก็มีเหตุผลเป็นของตัวเอง ทำให้เขากลายเป็นนักรบชั้นยอดที่มีพรสวรรค์ ไม่เพียงแค่นั้นเขายังมีพรแสวงและความพยายามที่เหนือกว่าใครๆอีกด้วย เห็นแบบนี้ก็ฝึกซ้อมวิชารบทุกวันนะ

อาร์ธาเซสเป็นคนที่ใจกว้าง เรียกง่ายๆก็ไม่ค่อยคิดเล็กน้อย แต่ใจกว้างไม่ได้หมายความว่าเขาใจดีนะ แล้วก็ไม่ใช่ว่าใครจะเข้าหาเขาได้ง่ายๆด้วยแม้จะทำตัวสบายๆ ใจจริงก็ไว้ตัวเอาเรื่อง โดยเฉพาะกับคนนอก กับคนในน่ะรึ...แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว เรียกว่าเลือกปฏิบัติเลยเถอะ เพราะกับคนสนิทมาตบหัวเขา เขายังไม่ว่าเล้ย...แต่จะตบกลับแทน(?) ก็ขืนให้คนนอกเห็นอะไรแบบนั้นก็ไม่เคารพกันพอดีน่ะสิ แต่ถ้าให้วางท่าตลอดกระทั่งกับคนสนิทก็อึดอัดไป ไม่เอา เลยออกมาเป็นแบบนี้

อาร์เธเซสเหมือนจะเป็นคนตรงไปตรงมาจนบางทีก็น่าตีให้ตายกับความเถรตรงนั่น กล้าหาญไม่กลัวตายจนบางทีก็เรียกว่าบ้าบิ่น (ยังดีที่รู้จักถอยบ้าง) รักพวกพ้องและตระกูลมาก อีกทั้งบางทีก็ทำอะไรเหนือความคาดหมายเพราะความเถรตรงบวกกับสัญชาตญาณบ้าระห่ำในตัว ขี้เล่นขี้แกล้งนิดๆตามประสาคนรักสนุก ชอบความตื่นเต้นท้าทาย แต่ที่คนไม่ค่อยรู้คือจริงๆแล้วตานี่ก็เล่นลูกไม้กับเขาเป็นเหมือนกัน แน่นอนว่าต้องเป็นเรื่องง่ายๆแต่ได้ผล เพราะเขาไม่ชอบอะไรยุ่งยากอยู่แล้ว ก็อย่างที่บอกว่าตรงไปตรงมาเพราะฉะนั้นน้ำเสียงจะออกมากว่ากำลังอยู่ในมู้ดไหน สีหน้าก็ไปด้วยแต่น้อยกว่าหน่อย ถ้าเขาโกรธก็เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลย ถ้าไม่มีใครสักคนโดนอัดแบนคาสนามฝึกอาร์ธาเซสไม่หายแน่นอน อ้อ...สาเหตุที่ทำให้เขาโมโหก็ต้องแก้ไขแล้วด้วยนะ ไม่งั้นมันจะวนลูปและลงเอยด้วยความเสียหายเป็นวงกว้าง ส่วนเสียใจก็ไม่ค่อยต่างเท่าไหร่ ต่างคือก็จะไปชกข้าวของแทนไม่ก็ระบายกับคนที่ไว้ใจแทน

จริงๆแล้วอาร์ธาเซสเกลียดการประชุมหรืองานเอกสารที่ต้องนั่งแช่อยู่กับที่มาก (ยกเว้นตอนเรื่องหาสมบัติเพราะมันน่าสนใจ) จนบางทีถึงขั้นแกล้งป่วยเพื่อหนีงานกันเลยทีเดียวทั้งๆที่ใครๆก็รู้กันว่าเขาไม่เคยป่วย...ก็ถึกขนาดนี้จะป่วยได้ไง? แต่เห็นแบบนี้เขาก็มีความเป็นผู้นำสูงมากนะเป็นศูนย์รวมจิตใจของประชาชนที่ยอดเยี่ยมที่สุดคนหนึ่งเลยทีเดียว (แต่เว้นเรื่องพวกงานนั่งเก้าอี้แบบนี้ไว้เรื่องนึงละกัน)

ประวัติ : อาร์ธาเซสเป็นบุตรคนเดียวของท่านผู้นำรุ่นก่อน ตั้งแต่เล็กเขาชอบที่จะเดินทางผจญภัยและเรียนรู้สิ่งใหม่ๆโดยมีน้าที่มีศักดิ์เป็นน้องชายของพ่อเป็นคนแอบพาไปเสมอ ต่อมาเมื่ออาร์ธาเซสอายุครบกำหนดและผ่านบททดสอบของทายาทตามธรรมเนียมของตระกูล พ่อก็ยกตำแหน่งให้ก่อนจากไปด้วยวัยชรา แม้เขาจะไม่ค่อยชอบถูกผูกมัดนักแต่ก็เลือกไม่ได้จึงต้องจำใจขึ้นรับตำแหน่ง ต่อมาน้าชายของเขาหายสาบสูญไประหว่างการออกเดินทาง และได้ทิ้งเบาะแสสุดท้ายก่อนหายไปเกี่ยวกับสมบัติในตำนานแห่งวอร์ ทำให้อาร์ธาเซสสนใจเรื่องนี้ขึ้นมาทันที เพราะไม่เพียงแต่เป็นเรื่องหาสมบัติที่เขาสนใจแล้ว ยังจะได้ตามหาน้าด้วย...

อาวุธ + พลัง : ปืนสั้นคู่แบบโบราณ (อาร์เมล กับ เอซาร์) ทั้งสองอันสามารถควบคุมได้ว่าจะยิงแรงระดับใด แต่ก็มีส่วนต่างกันเช่นกัน อาร์เมลมีพลังคือจะสามารถดูดซับสิ่งรอบตัวมาเพิ่มอำนาจให้กระสุนหรือใช้ต่างกระสุนได้ เช่น หากมีคนนอนตายอยู่แถวนั้นก็อาจจะเอากระดูกมาเสริมกระสุนหรือเอากระดูกมันเนี่ยแหละเป็นกระสุนได้ หรือจะเอาเลือดก็ไม่ว่ากัน แต่ไม่สามารถดูดซับสิ่งมีชีวิตที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ (แปลว่าตายแล้วก็โอเค) ส่วนเอซาร์นั้นกระสุนจะไม่มีวันหมดโดยไม่จำเป็นต้องเติม และแรงยิงจะไม่ตกในทุกระยะ

จริงๆ เขาก็พกมีดสั้นเนื้อดีเลิศไว้เล่มหนึ่งเรียกมันว่า “เนเฟียร์” มีความสามารถในการสะเดาะกุญแจได้ทุกประเภท และจะไม่ถูกทำลายทุกกรณี ยกเว้นอาร์ธาเซสจะสั่งให้มันพังตัวเองเท่านั้น

ความสามารถของอาร์ธาเซสคือ “ตาเหยี่ยว” สามารถมองได้สามร้อยหกสิบองศาโดยไร้จุดบอดสายตาได้ อีกทั้งสามารถเข้าใจภาษาของนกได้ และใช้งานเหล่าวิหคได้ดังใจ

ส่วนพลังของอาร์ธาเซสคือ “คำสั่งประจัญบาน” ทำให้เมื่อเรียกชื่อแล้ว เป้าหมายจะไม่สามารถหนีห่างออกเขาได้เกินระยะที่กำหนด (แต่เป้าหมายก็ต้องอยู่ในระยะใช้งานเช่นกัน) หากฝ่าฝืนจะถูกบังคับให้วิ่งเข้าหาเขาแทน และ “ทลายขีดจำกัด” กรณีอาร์ธาเซสบาดเจ็บถึงจุดหนึ่งจะทำให้พลังโจมตี ป้องกัน และความเร็ว(ทั้งเวทและกายภาพ) ของเขามีพลังเพิ่มขึ้นอีกสามเท่าโดยไม่สนใจเงื่อนไขอื่นใด และพลังนี้จะหยุดลงต่อเมื่อเขาหมดสติหรือตายเท่านั้น   

ลักษณะวิธีการต่อสู้ : อาร์ธาเซสเป็นอัจฉริยะที่ชำนาญในการรบทุกระยะไม่ว่าจะใกล้ กลาง หรือไกล และสามารถใช้อาวุธได้ทุกประเภทกระทั่งมือเปล่า ไม่นับลางสังหรณ์ที่เฉียบคมดังสัตว์ป่าและความรักสนุกชอบท้าทาย เพราะฉะนั้นการต่อสู้ของเขาจะไม่ค่อยมีรูปแบบตายตัวเท่าไหร่ แต่จะชอบลุยออกไปเป็นแนวหน้าแทบทุกครั้ง ถ้าครั้งไหนไม่เจอเขาอยู่แนวหน้า สรุปได้เลยค่ะว่าเขาไม่ได้มาด้วย...

ตัวอย่างคำพูด : เป็นพวกพูดตรงๆ ไม่ใช่พวกนิยมความสุภาพ แต่ก็ฟังสบายหูดี ยกเว้นแค่ตอนเขาอารมณ์ไม่ดีเท่านั้นแหละที่ฟังแล้วรู้สึกอยากโดดถีบหน้า สังเกตว่าเวลาพูดกับผู้หญิงจะดูเป็นทางการและสุภาพมากขึ้น

“ทำตัวตามสบายเถอะ...ไม่ต้องเกรงใจ”

“ไม่เป็นไรครับ เป็นหน้าที่ของผู้ชายต้องดูแลผู้หญิงให้ดีอยู่แล้ว” (พวกเดธอาจจะคิดว่าพพูดแบบนี้หมายความว่าท่านผู้นำเราอ่อนแอ อาจจะปรี๊ดแตกก็เป็นได้ แต่ผู้หญิงคนอื่นคงกรี๊ด...)

“ใครบังอาจมาหยามตระกูลวอร์ของข้า...ก็ข้ามศพข้าไปก่อนเถอะ!”

“อะไรนะ? ประชุม? ข้าไปไม่ได้หรอก...เอ่อ...แบบว่าที่ข้าแอบหลบไปเมื่อวันก่อนก็เลยติดโรคประหลาดจากพวกเพรสติเลนท์มา...เอ่อ...เอาเป็นว่าข้าไม่เข้าประชุมนะ!” (ชัดเจนมากว่าโกหกไม่เก่งเอาซะเลย)

เพิ่มเติม : อาร์ธาเซสจริงๆเนื้อหอมมากกระทั่งกับสาวๆนอกปกครองของตน แต่ไม่ยักกะถูกใจใครสักที 

S
N
A
P